S)e
Londen juicht koningin Juliana
geestdriftig toe
De intocht
in Londen
Nederlandse en Engelse
geschiedenis een les voor
de wereld
WOENSDAG 22 NOVEMBER 1950
42sfe JAARGANG
No. 12139
KATHOLIEK DALBLAD VOOR LEIDEN EN OMS1 REKEN
WAARIN OPGENOMEN „DE BURCHT"
Directeur: C. M. t. HAMERSVELD
Hoofdredacteur: L. C. J- ROOZEN
Papengracht 32, Tel. 20015, Adm. en Adv. 20826, Abonn. 20935, Giro 103003, Abonnementsprijs f 0.35 p. w., f 1.50 p. mnd., 1 4.50 p. kwart. Franco p. p. f 5.25. - Advert.: 15 ct. p. mm. Telefoontjes t 1.50
3iii keifotiueei kan entkauaiaame niet kekaeien
Hartelijke ontvanast door Britse
koninklijke familie
EERSTE DAG van het bezoek van H. M. Koningin Juliana en Z.
K. H. prins Bernliard aan Londen is een ware triomfdag gewor
den voor ons vorstenpaar en heeft de banden tussen Nederland en En
geland aanzienlijk versterkt. Al was de atmosfeer in Londen grauw en
nevelig, de sfeer van hartelijkheid zette de glorieuze intocht in de Brit
se hoofdstad in een warme gloed. Ondanks het gure weer stonden de
Londenaars in dichte rijen langs de weg geschaard, welke de stoet nam,
en juichten de koninklijke gasten lui de toe. Het was de koningin niet aan
te zien, dat zij zojuist een zware overtocht over het Kanaal had gehad. Zij
was gekleed in een tourquoise zijden middagtoilet met lange, nauwe
mouwen. Zij droeg een fluwelen hoed van dezelfde kleur met paradijs
vogelveren. Over het middagtoilet droeg zij een grijs driekwart bont
jasje. De prins was gekleed in de uniform van vice-admiraal.
en de burgemeester van Westmin-
ster. De hartelijkheid, die in deze
officiële ontvangst doorstraalde, gaf
daaraan een sterk karakter van men
selijkheid.
Aan de zijkant van het perron
stond de erewacht van de Coldstream
Guard opgesteld, die door koningin
Juliana en koning George werd ge-
inspecteerd onder de klanken van
het Wien Neerlands Bloed. Natuur
lijk was terstond na de aankomst op
het perron het Wilhelmus ten gehore
gebracht.
De koningin steeg vervolgens in
het koninklijke rijtuig, dat met zes
paarden was bespannen. Deze paar
den waren nog kort voor de laatste
oorlog door koningin Wilhelmina ten
geschenke gegeven Koning George
en de hertog van Gloucester namen
na koningin Juliana in het rijtuig
plaats. Koningin Elizabeth, prinses
Elizabeth, prins Bernhard en de
hertog van Beaufort namen plaats
Nadat de vorstelijke personen te
Dover waren aangekomen, zijn zij
per speciale trin naar Londen ge
reisd. In de trein werd de lunch ge
bruikt.
Precies op tijd liiefd de trein stil
aan het perron van het Victoria sta
tion, waar met vlaggen, tapijten en
bloemen een ruimte was afgeschoten
voor de ontvangst door de Engelse
koninklijke familie.
De begroeting van de hoge gasten
was allerhartelijkst. Koning George
en Koningin Elizabeth waren verge
zeld van hun beide dochters, prinses
Mary, de zuster van de koning, de
hertogin van Gloucester en graaf en
gravin Athlone, familieleden van
onze Koningin, die een hartelijke
kus van haar ontvingen.
Daarna werden de leden van het
Engelse kabinet, onder wie de mi
nisters Attlee en Bevin, voorgesteld,
evenals de Lord Mayor van Londen
Jianitigin wa&
niet zeeziek
Menige opvarende van de Ja
cob van Heemskerck zag bleek
om de neus, toen de kruiser 'gis
termiddag aan de kade te Dover
meerde. De hevige storm, die ge
durende de nacht op de Noord
zee woedde en zelfs menige zee
man een onwillige maag bezorg
de, was ook niet onopgemerkt
aan de Nederlandse kruiser
voorbijgegaan.
Wie ook enige last van het
ruwe weer mocht hebben gehad,
koningin Juliana zeker niet. Uit
de omgeving van de Koningin
vernamen wij, dat de vorstin
geen ogenblik last heeft gehad
van de woelige zee. Ze had een
uitstekende eetlust en maakte
zelfs tijdens de storm met de
commandant van de kruiser een
rondgang door het schip. „Men
kan zeggen" zei onze zegsman
„dat de Koningin „het storm
pje" zeer is meegevallen. Ze
voelde zich even prettig als op
haar eigen jacht de „Piet Hein".
En dat bij een storm van 110 km.
per uur.
naar Westminster Abbey, om daar 'n
krans te leggen op hej graf van de
Onbekende Soldaat, de laatste offi
ciële daad, die haar moeder verricht
te, toen zij in het najaar van 1944
Londen verliet voor haar vertrek
naar bevrijd Nederland,
Het graf van de Onbekende Sol
daat bevindt zich in de Westelijke
eenvoudige koperen plaat, omgeven
beuk, dicht bij de ingang. Het is een
met klaprozen, door oorlogsinvaliden
vervaardigd, welke elk jaar op 11
November worden vernieuwd. Op de
vier hoeken van het graf staan grote
kandelabres met waskaarsen. De Ko
ningin en de Prins legden een lau
wertak neer, met rood-wit-blauwe
linten. De deken sprak vervolgens
een kort gebed uit, waarna er enige
ogenblikken diepe stilte heersten.
De gasten verbleven nog enkele
ogenblikken in de Abbey en teken-
óen het bezoekersboek. Koningin Ju-
lsna werd ook het Londense doden
boek getoond, dat de namen bevat
van allen, die bij de Duitse bombar
dementen om het leven zijn geko
men. Dit boek wordt in een muur
kast achter glas bewaard en elke dag
wordt er een bladzijde omgeslagen.
IN ST. JAMES PALACE
Daarna ging de tocht verder naar
't historische St. James' Palace waar
de vorstelijke gasten officieel in de
Londense City werden verwelkomd
door de Londense graafschapsraad
en de city van Westminster. Met grote
plechtigheid en praal werden hier
boodschappen uitgewisseld.
Het was inmiddels gaan regenen,
maar ondanks het druilerige weer
verdrongen zich dichte drommen
mensen voor de hekken van het oude
gebouw, toen de Koninklijke gasten
Onder luide toejuichingen keerden de de koning".
in het tweede rijtuig, dat met vier na óe ontvangst naar buiten kwamen,
paarden was bespannen.
De. stoet volgde dan de vastgestelde
route, welke van het begin tot het
einde door manschappen van de ge
wapende machten was afgezet en
waarlangs grote menigten toeschou
wers de gasten toejuichten. Te 15.25
plaatselijke tijd arriveerde de stoet
bij Buckingham Palace.
De route werd aan weerszijden
omzoomd door troepen van de land
macht, de luchtmacht en de marine.
Elk detachement bracht het „royal
salute" bij het passeren van de ko
ninklijke familie. Met prachtige, ge
disciplineerde bewegingen werd het
geweer op gezicht.'hoogte gepresen
teerd en weer aan de voet gezet, zo
dra de stoet gepasseerd was, zodat er
als het ware een golf door de beide
linies van soldaten liep. De vaandels
negen tot op de grond en op acht
plaatsen langs de route speelden mi-
Ltaire bands het Wilhelmus.
EEN KRANS IN DE
WESTMINSTER ABBEY
Een lang oponthoud in Buckingham Bernhard zijn vliegervleugels behaal-
Palace was echter niet mogelijk, de in de Royal Air Force,
want in een gesloten auto reden de i „Beide volken", zo vervolgde de
Koningin en de Prins om half vijf koning, „hebben voortdurend gevoch-
l ten voor vrijheid en vrijheid van ge-
weten. Bij gelegenheid hebben wij,
KRANSLEGGING OP HET GRAF j dat moet gezegd worden, elkaar be
Koningin en de Prins terug naar
Buckingham Palace, waar de eerste
dag van dit officiële bezoek aan En
geland besloten zou worden met een
staatsiebanket.
Aan deze maaltijd hebben 176 gas
ten aangezeten.
De hoge witte en vergulde balzaal
van het Buckingham Palace was gis
teravond voor het statiebanket hel
verlicht door zes kristallen kronen.
Gobelins, die het verhaal van Jason
en het Gulden Vlies afbeelden, sier
den de wanden.
Behalve het koninklijke gezel
schap zaten 176 personen aan de ta
fels, die U-vormig waren opgesteld.
Het koninklijke gezelschap zat aan
het hoofd. De bloemdecoraties op ta
fel waren goudgele rozen, orchi
deeën en chrysanten.
Aan de rechterzijde van de Engel
se koning zat koningin Juliana, de
hertog van Gloucester, prinses Mar
garet, de lord-kanselier Lord Jowitt,
de hertogin van Gloucester, minis
ter-president Attlee en prinses Alice,
gravin van Athlone.
Koningin Elizabeth zat aan de lin
kerzijde van de koning. Naast haar
zaten prins Bernhard, prinses Eliza
beth, mr. D. U. Stikker, de Princess
Royal, de aartsbisschop van York,
lady Patricia Ramsay en minister
Morrison
Aan het diner droeg koningin Ju
liana een zeergroene japon, waar
over zij de „Royal Victorian Chain"
droeg, waarmede koning George
haar vóór het diner begiftigd had.
Om half twaalf stond voor Buc
kingham Palace een menigte van
ongeveer 2.000 personen in de hoop,
dat de koning en de koningin met
hun gasten op het balcon zouden
verschijnen. Maar om kwart voor
twaalf ging de schijn werper verlich
ting voor het paleis uit en de teleur
gestelde menigte ging langzaam uit
een. De wachtenden hadden de tijd
in goede stemming gekort door net
■zingen van geliefde oude liederen,
terwijl degenen, die het dichtst bij
het hek stonden in spreekkoor rie
pen: „Wij willen Juliana, wij willen
Koninklijke
redevoeringen
Aan het staatsbanket in de balzaal
van Buckingham Palace heeft ko
ning George van Engeland gister
avond een rede gehouden. Hij herin
nerde aan de dagen toen koningin
Wilhelmina haar zetel in Londen
handhaafde, aan de doop van prinses
Welke vormen de nauwere samen
werking van de Westerse wereld ook
mag aannemen het is reeds aanvaard
onder de vrije naties, dat wij het
zelfde waardevolle erfdeel bezitten
en dat onze belangen liggen in een
heid en samenwerking, meer dan in
rivaliteit en verdeeldheid".
DE DIENENDE TAAK DER NATIES
Koningin Juliana zeide in haar ant-
Irene in de kapel, die kort daarop j woord o.a. het volgende: „Wanneer
door Duitse bommen werd vernield ik Groot-Brittannië begroet als moe-
en aan de omstandigheid, dat prins j der van vele naties, die ver over de
VAN DE ONBEKENDE SOLDAAT.
Na korte tijd op Buckingham Pa
lace te Londen vertoefd te hebben,
begaven H. M. Koningin Juliana en
Z. K. H. Prins Bernhard zich naar
Westminster Abbey voor het leggen
van een krans op het Graf van de
Onbekènde Soldaat.
Koningin Juliana en Prins Bern
hard leggen de krans op het graf.
vochten. Soms, zoals in de jongste
oorlog, hebben wij samen tegen een
gemeenschappelijke vijand gestre
den. Sindsdien hebben wij de geest
kracht en energie bewonderd, waar
mee uw volk zich heeft gewijd aan de
wederopbouw. Misschien houdt onze
gemeenschappelijke geschiedenis een
les in voor de wereld van vandaag.
werelddelen verspeid liggen, dan be
groet ik het evenzeer als een essen
tieel lid van de Europese gemeen
schap. In de dringende noodzaak van
tegenwoordig, kunnen wij in Europa,
in een zeer reële en levende ver
wantschap, samenwerken en onze ge
meenschappelijke problemen oplos
sen. Hoe groot die zijn, is betrekke
lijk, zoals alles. Het is het beste, ze
te zien tegen de zwarte achtergrond
van een vijandelijke bezetting of van
de ontploffing van de nieuwste of
van een toekomstige atoombom.
Hoewel trouw aan onze verschil
lende internationale verbintenissen,
kunnen wij toch bereiken, dat wij de
éne verplichting aan de andere scha
kelen, en er één keten van smeden,
en daardoor bevorderen de interna
tionale samenwerking in groter ver
band.
Als naties van de wereld, is het
Vorstelijke
onderscheidingen
Koning George de# Zesde begiftigde
gisteravond koningin Juliana der Ne
derlanden met de „Royal Victoria
Chain" en Prins Bernhard met de
tekenen van het Grootridder-Kruis
van de „Victorian Order", aldus een
bekendmaking van Buckingham Pa
lace.
Koningin Juliana begiftigde konin
gin Elizabeth en prinses Elizabeth,
hertogin van Edinburgh, met het
Grootkruis v. d. Orde van de Neder
landse Leeuw, en de hertog van
Gloucester, de broer van de koning,
met het Grootkruis van de Huisorde
van Oranje.
Op St. James Palace benoemde ko
ningin Juliana de burgemeester van
Westminster tot Officier in de Orde
van Oranje Nassau en de gemeente
secretaris, Sir Patrick Morris,
Ridder in dezelfde Orde.
HET BEZOEK VAN KONINGIN
JULIANA EN PRINS BERNHARD
AAN LONDEN. Gistermiddag zijn
H.M. Koningin Juliana en Z.K.H.
Prins Bernhard in Londen aangeko
men voor hun officieel bezoek aan
de Britse hoofdstad. Nadat de Hoge
Bezoekers door Koning George VI,
Koningin Elizabeth en andere leden
van de Britse Koninklijke Familie
welkom waren geheten op het Vic
toria Station, werd langs de versier
de straten naar Buckingham Palace
gereden.
het belang van elk van ons allen. Als
men deze gedachtengang uitwerkt,
bereikt men de volkomenheid, wan
neer men eveneens kan constateren,
dat wij allen betrokken zijn bij het
lot van elk van ons.
De oude, christelijke gedachte, dat
iedere enkeling een dienende taak
heeft ten opzichte van zijn medemen
sen, en zo ieder ten opzichte van
iedei', teneinde de maatschappij zo
te maken, dat men het kan uithou
den, er in te leven deze gedachte
zou logisch moeten worden uitge
breid tot de naties.
Ik ben er mij van bewust, dat de
wereldgemeenschap nog zeer ver van
deze zienswijze verwijderd is Maar
toch, laat ons haar in gedachte hou
den, want alleen dit kan de wereld
redden. Grootheid van volkeren zijn
de facetten van Gods scheppings
werk in de historie van de mens
heid".
H. M. Koningin Juliana en Koning
George VI in het Koninklijke rijtuig
gezeten bij het verlaten van het Vic
toria Station.
TELEfoto A.N.P. Unce WBI.
SHij, moc-fd niet
u-e'i'io.eïen
Het was gisteren een zware
dag voor velen in Londen. Het
Engelse protocol is streng en de
traditie gedoogt niet de gering
ste afwijking. Het protocol
maakt geen onderscheid tussen
hoog en laag. Het is onverbid
delijk in de streng vastgelegde,
door de eeuwen heen gegroeide
regelen op het Britse eiland.
Zij, die hierheen kwamen met
de onbezorgde sfeer van het Pa-
rijse bezoek nog vers in de her
innering moesten wel tegen de
straffe zelftucht van de Britten
zondigen. Een Nederlandse
journalist klampte, na overal
nul op het request te hebben
gekregen, in uiterste nood een
van de hooggemutste wachten
voor Buckingham Palace aan
met de vraag, waar hij de pers
chef van het Britse Koninklijk
Huis kon vinden. Enigszins hul
peloos keek de met zijn kolbak
bijna twee meter lange Guard
dfe Nederlandse vragensteller
aan met een half smekende blik
in de ogen om toch maar te wil
len doorlopen. Maar de journa
list hield aan. Hij was niet van
zins, zich nogmaals te laten af
wimpelen. Toen, met nauwelijks
zichtbaar bewegende lippen, zei
de reus: Vraag het een van de
politiemannen bij de hoofdin
gang. En zijn advies nog preci
serend: Kijk maar langs mijn
rechter oog, dan zie je ze staan,
en de verwondering van de Ne
derlander ziende over het feit,
dat er bij dit antwoord geen
knikje van het hoofd, noch een
handbeweging leek af te kun
nen, zei hij verontschuldigend:
Sorry, ik mag me niet verroe-
LES VOOR
DE WERELD
PEN OFFICIEEL BEZOEK van
■Ll vorstelijke personen aan de
hoofdstad van een ander land is niet
zo maar een pretje, dat vorsten zich
van tijd tot tijd plegen te veroorlo
ven.
Ontvangsten, zoals thans in Lon
den en eerder in Parijs brengen vol
ken tot elkaar. En dat dit niet slechts
een kwestie van sentiment is, maar
wel degelijk ook een diplomatieke
zijde heeft, bewijst o.a. de aanwezig
heid van onze minister van buiten
landse zaken, mr. Stikker.
Bezoeken en ontvangsten als
0 deze kosten goud, maar bren
gen ook goud op. Het goud
van wederzijdse waardering, van we
derzijdse vriendschap, van respect
voor elkander inzichten, maar ook
het goud van stevige banden, van
hechte politieke en handelsrelaties,
welke hun grondslag vinden in on
derling vertrouwen.
Men wordt zich bij zulke gelegen
heden weer eens bewust van de ver
houding, waarin het ene volk zich ten
opzichte van het andere bevindt. On
ze koningin heeft er in haar tafel
rede op Buckingham Palace weer
eens aan herinnerd, dat ons land een
ere-schuld van dankbaarheid heeft
aan Engeland voor de hulp, welke dit
land ons tijdens de oorlog heeft ver
leend. Het heeft onze verdreven ko
ningin onderdak verleend, onze rege
ring vond er huisvesting; Britse sol
daten vochten bij Arnhem een vrese
lijke strijd en na de hongerwinter
kwamen Britse vliegers met hun zo
welkome gaven van lang ontbeerd
voedsel. Dat vergeet het Nederlandse
volk niet en het is goed de Britten
er aan te herinneren, dat wij dit niet
vergeten hebben.
Van de andere kant weten wjj ook,
dat het Engelse volk niet altijd de
inzichten van Nederland heeft ge
deeld. Beide naties, die zoveel met
elkander gemeen hebben en die bei
de hun belangen hebben liegen ver
spreid over de wijde wereld, moesten
elkander wel kruisen. Het is goed,
ook dit onder het oog te zien bij ge
legenheden als deze, opdat wrijvin
gen worden vermeden in de toe
komst. Het Engelse en het Neder
landse volk willen in vrede en
vriendschap niet alleen naast, maar
ook met elkaar leven, in nauwe
samenwerking. En het is niet zonder
bedoeling, dat onze koningin zeide:
„Wanneer ik Groot-Britaannië be
groet als moeder van vele naties, die
ver over de werelddelen verspreid
liggen, dan begroet ik het evenzeer
als een essentieel lid van de Europese
gemeenschap".
Moge de regering in Londen het
sympathie,ke woord van onze vorstin
hebben verstaan en moge inderdaad
het woord van koning George in de
toekomst een zinvollp beves^'iing
krijgen, dat de geschiedenis van Enge
land en van Nederland een les is
voor de wereld.
KoAAettj,e.
Een gunst bestaat niet in hetgeen
gegeven of gedaan wordt, doch in de
wijze waarop dit geschiedt.