S)e Londen juicht koningin Juliana geestdriftig toe De intocht in Londen Nederlandse en Engelse geschiedenis een les voor de wereld WOENSDAG 22 NOVEMBER 1950 42sfe JAARGANG No. 12139 KATHOLIEK DALBLAD VOOR LEIDEN EN OMS1 REKEN WAARIN OPGENOMEN „DE BURCHT" Directeur: C. M. t. HAMERSVELD Hoofdredacteur: L. C. J- ROOZEN Papengracht 32, Tel. 20015, Adm. en Adv. 20826, Abonn. 20935, Giro 103003, Abonnementsprijs f 0.35 p. w., f 1.50 p. mnd., 1 4.50 p. kwart. Franco p. p. f 5.25. - Advert.: 15 ct. p. mm. Telefoontjes t 1.50 3iii keifotiueei kan entkauaiaame niet kekaeien Hartelijke ontvanast door Britse koninklijke familie EERSTE DAG van het bezoek van H. M. Koningin Juliana en Z. K. H. prins Bernliard aan Londen is een ware triomfdag gewor den voor ons vorstenpaar en heeft de banden tussen Nederland en En geland aanzienlijk versterkt. Al was de atmosfeer in Londen grauw en nevelig, de sfeer van hartelijkheid zette de glorieuze intocht in de Brit se hoofdstad in een warme gloed. Ondanks het gure weer stonden de Londenaars in dichte rijen langs de weg geschaard, welke de stoet nam, en juichten de koninklijke gasten lui de toe. Het was de koningin niet aan te zien, dat zij zojuist een zware overtocht over het Kanaal had gehad. Zij was gekleed in een tourquoise zijden middagtoilet met lange, nauwe mouwen. Zij droeg een fluwelen hoed van dezelfde kleur met paradijs vogelveren. Over het middagtoilet droeg zij een grijs driekwart bont jasje. De prins was gekleed in de uniform van vice-admiraal. en de burgemeester van Westmin- ster. De hartelijkheid, die in deze officiële ontvangst doorstraalde, gaf daaraan een sterk karakter van men selijkheid. Aan de zijkant van het perron stond de erewacht van de Coldstream Guard opgesteld, die door koningin Juliana en koning George werd ge- inspecteerd onder de klanken van het Wien Neerlands Bloed. Natuur lijk was terstond na de aankomst op het perron het Wilhelmus ten gehore gebracht. De koningin steeg vervolgens in het koninklijke rijtuig, dat met zes paarden was bespannen. Deze paar den waren nog kort voor de laatste oorlog door koningin Wilhelmina ten geschenke gegeven Koning George en de hertog van Gloucester namen na koningin Juliana in het rijtuig plaats. Koningin Elizabeth, prinses Elizabeth, prins Bernhard en de hertog van Beaufort namen plaats Nadat de vorstelijke personen te Dover waren aangekomen, zijn zij per speciale trin naar Londen ge reisd. In de trein werd de lunch ge bruikt. Precies op tijd liiefd de trein stil aan het perron van het Victoria sta tion, waar met vlaggen, tapijten en bloemen een ruimte was afgeschoten voor de ontvangst door de Engelse koninklijke familie. De begroeting van de hoge gasten was allerhartelijkst. Koning George en Koningin Elizabeth waren verge zeld van hun beide dochters, prinses Mary, de zuster van de koning, de hertogin van Gloucester en graaf en gravin Athlone, familieleden van onze Koningin, die een hartelijke kus van haar ontvingen. Daarna werden de leden van het Engelse kabinet, onder wie de mi nisters Attlee en Bevin, voorgesteld, evenals de Lord Mayor van Londen Jianitigin wa& niet zeeziek Menige opvarende van de Ja cob van Heemskerck zag bleek om de neus, toen de kruiser 'gis termiddag aan de kade te Dover meerde. De hevige storm, die ge durende de nacht op de Noord zee woedde en zelfs menige zee man een onwillige maag bezorg de, was ook niet onopgemerkt aan de Nederlandse kruiser voorbijgegaan. Wie ook enige last van het ruwe weer mocht hebben gehad, koningin Juliana zeker niet. Uit de omgeving van de Koningin vernamen wij, dat de vorstin geen ogenblik last heeft gehad van de woelige zee. Ze had een uitstekende eetlust en maakte zelfs tijdens de storm met de commandant van de kruiser een rondgang door het schip. „Men kan zeggen" zei onze zegsman „dat de Koningin „het storm pje" zeer is meegevallen. Ze voelde zich even prettig als op haar eigen jacht de „Piet Hein". En dat bij een storm van 110 km. per uur. naar Westminster Abbey, om daar 'n krans te leggen op hej graf van de Onbekende Soldaat, de laatste offi ciële daad, die haar moeder verricht te, toen zij in het najaar van 1944 Londen verliet voor haar vertrek naar bevrijd Nederland, Het graf van de Onbekende Sol daat bevindt zich in de Westelijke eenvoudige koperen plaat, omgeven beuk, dicht bij de ingang. Het is een met klaprozen, door oorlogsinvaliden vervaardigd, welke elk jaar op 11 November worden vernieuwd. Op de vier hoeken van het graf staan grote kandelabres met waskaarsen. De Ko ningin en de Prins legden een lau wertak neer, met rood-wit-blauwe linten. De deken sprak vervolgens een kort gebed uit, waarna er enige ogenblikken diepe stilte heersten. De gasten verbleven nog enkele ogenblikken in de Abbey en teken- óen het bezoekersboek. Koningin Ju- lsna werd ook het Londense doden boek getoond, dat de namen bevat van allen, die bij de Duitse bombar dementen om het leven zijn geko men. Dit boek wordt in een muur kast achter glas bewaard en elke dag wordt er een bladzijde omgeslagen. IN ST. JAMES PALACE Daarna ging de tocht verder naar 't historische St. James' Palace waar de vorstelijke gasten officieel in de Londense City werden verwelkomd door de Londense graafschapsraad en de city van Westminster. Met grote plechtigheid en praal werden hier boodschappen uitgewisseld. Het was inmiddels gaan regenen, maar ondanks het druilerige weer verdrongen zich dichte drommen mensen voor de hekken van het oude gebouw, toen de Koninklijke gasten Onder luide toejuichingen keerden de de koning". in het tweede rijtuig, dat met vier na óe ontvangst naar buiten kwamen, paarden was bespannen. De. stoet volgde dan de vastgestelde route, welke van het begin tot het einde door manschappen van de ge wapende machten was afgezet en waarlangs grote menigten toeschou wers de gasten toejuichten. Te 15.25 plaatselijke tijd arriveerde de stoet bij Buckingham Palace. De route werd aan weerszijden omzoomd door troepen van de land macht, de luchtmacht en de marine. Elk detachement bracht het „royal salute" bij het passeren van de ko ninklijke familie. Met prachtige, ge disciplineerde bewegingen werd het geweer op gezicht.'hoogte gepresen teerd en weer aan de voet gezet, zo dra de stoet gepasseerd was, zodat er als het ware een golf door de beide linies van soldaten liep. De vaandels negen tot op de grond en op acht plaatsen langs de route speelden mi- Ltaire bands het Wilhelmus. EEN KRANS IN DE WESTMINSTER ABBEY Een lang oponthoud in Buckingham Bernhard zijn vliegervleugels behaal- Palace was echter niet mogelijk, de in de Royal Air Force, want in een gesloten auto reden de i „Beide volken", zo vervolgde de Koningin en de Prins om half vijf koning, „hebben voortdurend gevoch- l ten voor vrijheid en vrijheid van ge- weten. Bij gelegenheid hebben wij, KRANSLEGGING OP HET GRAF j dat moet gezegd worden, elkaar be Koningin en de Prins terug naar Buckingham Palace, waar de eerste dag van dit officiële bezoek aan En geland besloten zou worden met een staatsiebanket. Aan deze maaltijd hebben 176 gas ten aangezeten. De hoge witte en vergulde balzaal van het Buckingham Palace was gis teravond voor het statiebanket hel verlicht door zes kristallen kronen. Gobelins, die het verhaal van Jason en het Gulden Vlies afbeelden, sier den de wanden. Behalve het koninklijke gezel schap zaten 176 personen aan de ta fels, die U-vormig waren opgesteld. Het koninklijke gezelschap zat aan het hoofd. De bloemdecoraties op ta fel waren goudgele rozen, orchi deeën en chrysanten. Aan de rechterzijde van de Engel se koning zat koningin Juliana, de hertog van Gloucester, prinses Mar garet, de lord-kanselier Lord Jowitt, de hertogin van Gloucester, minis ter-president Attlee en prinses Alice, gravin van Athlone. Koningin Elizabeth zat aan de lin kerzijde van de koning. Naast haar zaten prins Bernhard, prinses Eliza beth, mr. D. U. Stikker, de Princess Royal, de aartsbisschop van York, lady Patricia Ramsay en minister Morrison Aan het diner droeg koningin Ju liana een zeergroene japon, waar over zij de „Royal Victorian Chain" droeg, waarmede koning George haar vóór het diner begiftigd had. Om half twaalf stond voor Buc kingham Palace een menigte van ongeveer 2.000 personen in de hoop, dat de koning en de koningin met hun gasten op het balcon zouden verschijnen. Maar om kwart voor twaalf ging de schijn werper verlich ting voor het paleis uit en de teleur gestelde menigte ging langzaam uit een. De wachtenden hadden de tijd in goede stemming gekort door net ■zingen van geliefde oude liederen, terwijl degenen, die het dichtst bij het hek stonden in spreekkoor rie pen: „Wij willen Juliana, wij willen Koninklijke redevoeringen Aan het staatsbanket in de balzaal van Buckingham Palace heeft ko ning George van Engeland gister avond een rede gehouden. Hij herin nerde aan de dagen toen koningin Wilhelmina haar zetel in Londen handhaafde, aan de doop van prinses Welke vormen de nauwere samen werking van de Westerse wereld ook mag aannemen het is reeds aanvaard onder de vrije naties, dat wij het zelfde waardevolle erfdeel bezitten en dat onze belangen liggen in een heid en samenwerking, meer dan in rivaliteit en verdeeldheid". DE DIENENDE TAAK DER NATIES Koningin Juliana zeide in haar ant- Irene in de kapel, die kort daarop j woord o.a. het volgende: „Wanneer door Duitse bommen werd vernield ik Groot-Brittannië begroet als moe- en aan de omstandigheid, dat prins j der van vele naties, die ver over de VAN DE ONBEKENDE SOLDAAT. Na korte tijd op Buckingham Pa lace te Londen vertoefd te hebben, begaven H. M. Koningin Juliana en Z. K. H. Prins Bernhard zich naar Westminster Abbey voor het leggen van een krans op het Graf van de Onbekènde Soldaat. Koningin Juliana en Prins Bern hard leggen de krans op het graf. vochten. Soms, zoals in de jongste oorlog, hebben wij samen tegen een gemeenschappelijke vijand gestre den. Sindsdien hebben wij de geest kracht en energie bewonderd, waar mee uw volk zich heeft gewijd aan de wederopbouw. Misschien houdt onze gemeenschappelijke geschiedenis een les in voor de wereld van vandaag. werelddelen verspeid liggen, dan be groet ik het evenzeer als een essen tieel lid van de Europese gemeen schap. In de dringende noodzaak van tegenwoordig, kunnen wij in Europa, in een zeer reële en levende ver wantschap, samenwerken en onze ge meenschappelijke problemen oplos sen. Hoe groot die zijn, is betrekke lijk, zoals alles. Het is het beste, ze te zien tegen de zwarte achtergrond van een vijandelijke bezetting of van de ontploffing van de nieuwste of van een toekomstige atoombom. Hoewel trouw aan onze verschil lende internationale verbintenissen, kunnen wij toch bereiken, dat wij de éne verplichting aan de andere scha kelen, en er één keten van smeden, en daardoor bevorderen de interna tionale samenwerking in groter ver band. Als naties van de wereld, is het Vorstelijke onderscheidingen Koning George de# Zesde begiftigde gisteravond koningin Juliana der Ne derlanden met de „Royal Victoria Chain" en Prins Bernhard met de tekenen van het Grootridder-Kruis van de „Victorian Order", aldus een bekendmaking van Buckingham Pa lace. Koningin Juliana begiftigde konin gin Elizabeth en prinses Elizabeth, hertogin van Edinburgh, met het Grootkruis v. d. Orde van de Neder landse Leeuw, en de hertog van Gloucester, de broer van de koning, met het Grootkruis van de Huisorde van Oranje. Op St. James Palace benoemde ko ningin Juliana de burgemeester van Westminster tot Officier in de Orde van Oranje Nassau en de gemeente secretaris, Sir Patrick Morris, Ridder in dezelfde Orde. HET BEZOEK VAN KONINGIN JULIANA EN PRINS BERNHARD AAN LONDEN. Gistermiddag zijn H.M. Koningin Juliana en Z.K.H. Prins Bernhard in Londen aangeko men voor hun officieel bezoek aan de Britse hoofdstad. Nadat de Hoge Bezoekers door Koning George VI, Koningin Elizabeth en andere leden van de Britse Koninklijke Familie welkom waren geheten op het Vic toria Station, werd langs de versier de straten naar Buckingham Palace gereden. het belang van elk van ons allen. Als men deze gedachtengang uitwerkt, bereikt men de volkomenheid, wan neer men eveneens kan constateren, dat wij allen betrokken zijn bij het lot van elk van ons. De oude, christelijke gedachte, dat iedere enkeling een dienende taak heeft ten opzichte van zijn medemen sen, en zo ieder ten opzichte van iedei', teneinde de maatschappij zo te maken, dat men het kan uithou den, er in te leven deze gedachte zou logisch moeten worden uitge breid tot de naties. Ik ben er mij van bewust, dat de wereldgemeenschap nog zeer ver van deze zienswijze verwijderd is Maar toch, laat ons haar in gedachte hou den, want alleen dit kan de wereld redden. Grootheid van volkeren zijn de facetten van Gods scheppings werk in de historie van de mens heid". H. M. Koningin Juliana en Koning George VI in het Koninklijke rijtuig gezeten bij het verlaten van het Vic toria Station. TELEfoto A.N.P. Unce WBI. SHij, moc-fd niet u-e'i'io.eïen Het was gisteren een zware dag voor velen in Londen. Het Engelse protocol is streng en de traditie gedoogt niet de gering ste afwijking. Het protocol maakt geen onderscheid tussen hoog en laag. Het is onverbid delijk in de streng vastgelegde, door de eeuwen heen gegroeide regelen op het Britse eiland. Zij, die hierheen kwamen met de onbezorgde sfeer van het Pa- rijse bezoek nog vers in de her innering moesten wel tegen de straffe zelftucht van de Britten zondigen. Een Nederlandse journalist klampte, na overal nul op het request te hebben gekregen, in uiterste nood een van de hooggemutste wachten voor Buckingham Palace aan met de vraag, waar hij de pers chef van het Britse Koninklijk Huis kon vinden. Enigszins hul peloos keek de met zijn kolbak bijna twee meter lange Guard dfe Nederlandse vragensteller aan met een half smekende blik in de ogen om toch maar te wil len doorlopen. Maar de journa list hield aan. Hij was niet van zins, zich nogmaals te laten af wimpelen. Toen, met nauwelijks zichtbaar bewegende lippen, zei de reus: Vraag het een van de politiemannen bij de hoofdin gang. En zijn advies nog preci serend: Kijk maar langs mijn rechter oog, dan zie je ze staan, en de verwondering van de Ne derlander ziende over het feit, dat er bij dit antwoord geen knikje van het hoofd, noch een handbeweging leek af te kun nen, zei hij verontschuldigend: Sorry, ik mag me niet verroe- LES VOOR DE WERELD PEN OFFICIEEL BEZOEK van ■Ll vorstelijke personen aan de hoofdstad van een ander land is niet zo maar een pretje, dat vorsten zich van tijd tot tijd plegen te veroorlo ven. Ontvangsten, zoals thans in Lon den en eerder in Parijs brengen vol ken tot elkaar. En dat dit niet slechts een kwestie van sentiment is, maar wel degelijk ook een diplomatieke zijde heeft, bewijst o.a. de aanwezig heid van onze minister van buiten landse zaken, mr. Stikker. Bezoeken en ontvangsten als 0 deze kosten goud, maar bren gen ook goud op. Het goud van wederzijdse waardering, van we derzijdse vriendschap, van respect voor elkander inzichten, maar ook het goud van stevige banden, van hechte politieke en handelsrelaties, welke hun grondslag vinden in on derling vertrouwen. Men wordt zich bij zulke gelegen heden weer eens bewust van de ver houding, waarin het ene volk zich ten opzichte van het andere bevindt. On ze koningin heeft er in haar tafel rede op Buckingham Palace weer eens aan herinnerd, dat ons land een ere-schuld van dankbaarheid heeft aan Engeland voor de hulp, welke dit land ons tijdens de oorlog heeft ver leend. Het heeft onze verdreven ko ningin onderdak verleend, onze rege ring vond er huisvesting; Britse sol daten vochten bij Arnhem een vrese lijke strijd en na de hongerwinter kwamen Britse vliegers met hun zo welkome gaven van lang ontbeerd voedsel. Dat vergeet het Nederlandse volk niet en het is goed de Britten er aan te herinneren, dat wij dit niet vergeten hebben. Van de andere kant weten wjj ook, dat het Engelse volk niet altijd de inzichten van Nederland heeft ge deeld. Beide naties, die zoveel met elkander gemeen hebben en die bei de hun belangen hebben liegen ver spreid over de wijde wereld, moesten elkander wel kruisen. Het is goed, ook dit onder het oog te zien bij ge legenheden als deze, opdat wrijvin gen worden vermeden in de toe komst. Het Engelse en het Neder landse volk willen in vrede en vriendschap niet alleen naast, maar ook met elkaar leven, in nauwe samenwerking. En het is niet zonder bedoeling, dat onze koningin zeide: „Wanneer ik Groot-Britaannië be groet als moeder van vele naties, die ver over de werelddelen verspreid liggen, dan begroet ik het evenzeer als een essentieel lid van de Europese gemeenschap". Moge de regering in Londen het sympathie,ke woord van onze vorstin hebben verstaan en moge inderdaad het woord van koning George in de toekomst een zinvollp beves^'iing krijgen, dat de geschiedenis van Enge land en van Nederland een les is voor de wereld. KoAAettj,e. Een gunst bestaat niet in hetgeen gegeven of gedaan wordt, doch in de wijze waarop dit geschiedt.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1950 | | pagina 1