Hernieuwde stroom van
algemene beschouwingen
Het Koninklijk bezoek aan
Den Haag
Jfeilig
Verkeer
PHILIPS
Koninklijk bezoek aan Den Haag
werd met Gala-avond besloten
VRIJDAG 17 NOVEMBER 1950
Dh LE1IJSE COURANT
Tweede Kamer
Anti-Rev. wijzen betiteling conservatief af
De Tweede Kamer heeft gisteren
de algemene beraadslagingen over
de rijksbegroting voortgezet.
De gehele middag is besteed aan
de replieken.
De heer SCHOUTEN (A.R.) vroeg
of de Minister van Financiën, met de
Kamer zal overleggen alvorens te
komen tot realisatie der bezuinigin
gen. Spr. zeide verder o.a. van oor
deel te zijn, dat door de verhoging
der topsalarissen allerlei verhoudin
gen zijn scheefgetrokken, waaruit
vroeg of laat consequenties zullen
voortvloeien. Spr. zeide te hopen,
dat bij de volgende kabinetsformatie
het standpunt zal worden ingeno
men, dat het veel beter is achter een
parlementair kabinet te staan en dat
men zal afzien van het binden van
fracties aan kabinetsprogramma's.
Z.i. is met de derde macht niet zo'n
grote haast nodig. Als het doel is een
conservatieve concentratie, dan
wenst de A.R. daarvan geen deel uit
te maken, omdat zij niet conserva
tief is.
Opmerkend, dat de ministers op de
eerste plaats politieke figuren zijn,
zeide de heer OUD (V.V.D.), dat als
men bij kabinetsvorming of aanvul
ling van een vacature hardnekkig al
te zeer op deskundigheid gaat let
ten, er een gevaar ontstaat, omdat
toch tenslotte een politiek beleid
wordt gevoerd.
Als de heer Van der Goes van Na-
ters de A.R. en V.V.D. conservatief
noemt, dan zou spr. de groep van de
heer Van der Goes ook conservatief
willen noemen, want zij komt nog
steeds met de oudbakken leuze van
socialisatie aan
De heer WELTER (KNP) meen-'
de, dat er zeker mensen zijn, die het i
beter zouden doen dan dit kabinet.
Hij bepleitte een parlementaire en-
quête naar het Indonesisch beleid,
welke de regering welkom moet zijn,
omdat deze het kabinet zou kunnen
ontlasten van de verschrikkelijke
verantwoordelijkheid voor het ver
lies van Indonesië.
De heer VAN DER GOES VAN
NA'TERS (Arb.) vond een beslissing
der Kamer, zoals de communistische
motie wil uitlokken weinig zin heb
ben. Wil men toch een uitspraak,
dan zou de motie moeten worden
'uitgebied tot alle dictaturen, ook
achter het IJzeren Gordijn meende
h(j.
Spr. zeide zeer verrast te zijn door
de cri de coeur van de heer Romme,
dat we -dan maar moeten kómen tot
een Europese federatie zonder Enge
land. Z.i. is een zodanige federalisa
tie onmogelijk. Spr. zeide van oor
deel te zijn, dat er met de heer Tila-
nus en zijn directe medestanders wel
politieke zaken te doen zijn, maar in
de C. H U. heeft men ook met ande
ren te maken.
De heer TILANUS (CH.) ver
klaarde, dat de redevoeringen van de
minister-president en van minister
Liëftinck hem op menig punt hebben
bevredigd. De verhoging der topsa
larissen echter bleef hij psycholo
gisch onjuist vinden. De gevarieerd
heid in zijn fractie erkende hij, maar
zo vroeg hij is dat niet in bij
na alle partijen zo?
De heer ROMME (K.V.P.) be
treurde het, dat de heer Schouten
niet is kunnen ingaan op zijn vraag
of in het Ambon-drama militair op
treden van Nederland nodig was ge
weest. En verder heeft dc. heer
Schouten hem in het onzekere gelai-
ten over wat hij bedoelt met de
„grondstrekken'' der Nederlandse
natie, die niet in acht zouden zijn ge
nomen. Met genoegen zeide spr ken
nis te hebben genomen van het
standpunt der regering, dat zij in het
Ambon-drama haar taak niet afgelo
pen acht. In zake de mogelijkheid
van Europese federalisatie zlonder
Engeland merkte hij o.a. op, dat ten
aanzien van supra-nationale gezags
organen Engeland een afwijzend
standpunt inneemt. Men kan nu wel
met Engeland samenwerken, maar
niet met Engeland als deel der fede
ratie. Is de regering van oordeel, dat
men wel samenwerking met Enge
land moet zoeken, maar moet blij
ven streven naar federalisatie, ook
al weet men, dat men Engeland niet
mee krijgt voor de supra-nationale
gezagsorganen? Hij drong verder
nogmaals aan op instelling van een
gezinsraad. Voorts verklaarde hij,
dat zijn fractie voor 1952 gestreefd
zou willen zien naar herstel van de
politieke samenstelling van het ka
binet, zoals het zich in 1948 heeft ge
presenteerd. Het kabinetDrees zou
in 1948 niet de samenstelling hebben
gekregen, zoals het thans heeft ver
smalling van de basis kan uitlopen
op een zakenkabinet, hetgeen spr.
ongewenst achtte. Hij verzocht deze
zaak in het kabinet te bespreken.
De heer HOFSTRA (Arb.) zeide
o.a. de voorstellen tot bezuiniging
met vertrouwen tegemoet te zien.
Voorts vroeg hij naar de mogelijk
heid ener tegemoetkoming voor de
genen, die een zodanig laag inkomen
hebben, dat de huurverhoging niet
gecompenseerd wordt.
De heer LUCAS (K.V.P.) infor
meerde eveneens naar de voorne
mens der regering te dezer zake.
De heer DE GROOT (CPN) be
toogde, dat de communisten overal
als huurlingen worden voorgesteld
om 'het volk zand in de ogen te
strooien.
De heer GORTZAK (CPN) vroeg
of ook amnestie wordt verleend aan
soldaten, die veroordeeld zijn, om
dat zij in Indonesië gedeserteerd of
overgelopen zijn.
De heer ZANDT (S.G.) herhaalde
zijn bezwaren tegen ontheiliging van
de Zondag In de weermacht en het
publieke leven moet krachtig tegen
het vloeken wordenopgetreden en
in het bestuur moet z.i. naar Gods
Woord worden geluisterd.
Te ruim half zes werd de vergade
ring verdaagd tot Vrijdagmiddag één
uur.
Scholen-bouw
De Minister van Onderwijs en van
Wederopbouw hebben in een circu
laire aan de onderwijsinspectie me
degedeeld, dat in 1951 voor de bouw
van scholen waarschijnlijk voldoen
de bouwvolume beschikbaar is om
elke aanvrage in te willigen.
Daarom wordt voorlopig geen ur-
gentielijst samengesteld en zal de
rijksgoedkeuring van het Ministerie
van Wederopbouw worden gegeven
voor ieder plan betreffende de bouw
van een school.
Dit geldt Ook voor de bouw van
kleuterscholen en gymnastiekloka
len, al wordt hierbij aangedrongen op
de nodige voorzichtigheid, opdat de
bouw hiervan niet een te groot deel
van het totale bouwvolume zal eisen.
Mocht in de loop van 1951 blijken,
dat het beschikbare bouwvolume
dreigt te worden overschreden, dan
zal weer een urgentielijkt worden
vastgesteld.
Overigens blijven de eisen van
eenvoud en soberheid van de scho
lenbouw gehandhaafd.
PENSIOENFONDS VOOR DE
LANDBOUW
Op vragen van het Eerste Kamer
lid de heer Molenaar (V.V.D.) met
betrekking tot het Pensioenfonds
voor de Landbouw heeft de Minis
ter van Sociale Zaken het volgende
geantwoord:
Het is niet juist, dat het fonds op
de duur niet aan zijn verplichtingen
zal kunnen voldoen Indien de com
junctuur geen abnormale tegenval
lers ten aanzien van de arbeidsbedrij-
vigheid te zien zal geven en de toe
vloeiing van jonge krachten in de
zelfde mate als tot nog toe plaats
vindt, zal het fonds bij handhaving
van de bestaande premie en aanspra
ken zijn verplichtingen ten volle
kunnen nakomen.
De minister is van oordeel, dat de
financiële ontwikkeling van het
fonds nog enige tijd kan worden
aangezien in verband met enige fac
toren, die daarop een gunstige in
vloed kunnen uitoefenen. In de eer
ste plaats is te verwachten, dat de
leeftijdsopbouw van de geregistreer
de deelnemers de registratie is na
melijk nog niet voltooid de cijfers
van de volkstelling zullen benade
ren. In de tweede plaats zullen uit
de uit Indonesië repatriërende mili
tairen ook jonge arbeidskrachten
naar de landbouw toevloeien. Ten
slotte mag worden aangenomen, dat
de administratiekosten zullen dalen,
wanneer de eerste kosten van opr
richting en de kosten van het aan
brengen van deelnemers -achter de-
rug zijn.
Ontvangsten in Stadhuis en Trèves-zaal
Nadat gisteren H.M. de Koningin
en Prins Bernhard in het gebouw
van de Eerste Kamer hadden kennis
gemaakt met de leden van Ged. Sta
ten en Prov. Staten, begaven de vor
stelijke gasten zich naar het stadhuis
voor een ontmoeting met de leden
van de gemeenteraad.
Honderden kleumende mensen
wachtten voor het stadhuis de komst
van koningin Juliana en prins Bern
hard af. Tegen twaalven reed de hof-
auto voor. Nelly Pronk, een tienjarig
Schevenings meisje bood de Koningin
bloemen aan. Burgemeester Schok
king hield een toespraak en verzocht
de koninklijke ouders een geschenk
voor de kamer van de prinsesjes te
willen aanvaarden, namelijk een ca
napé en twee fauteuils.
Hierna werden de vertegenwoordi
gers van de Haagse burgerij aan ko
ningin Juliana voorgesteld.
Onder de uitgenodigde burgers be
vond zich ook Wim Slijkhuis, die
jachtmeester is op een der konink
lijke landgoederen. Hij werd nog
even door de Prins staande gehou
den, die informeerde naar de tour
nee, welke Wim Slijkhuis binnenkort
gaat ondernemen terwijl ook de jacht
ter sprake kwam.
Lopende lunch ten stadhuize.
Daarna werd een lopende lunch ge
bruikt in de zeer fraai ingerichte oude
trouwzaal en oude raadszaal. In de
marmeren hal sierde een overdaad
van chrysanten in wit, geel en roest
bruin aan de blanke wanden en hin
gen bloemkronen, getooid met rode
en witte linten, omlaag. In de oude
trouwzaal wachtte de genodigden
een feestelijk buffetl waarachter een
kok met hoge muts troonde. Flakke
rend kaarslicht en een groot schilde
rij van vroede vaderen van vele
eeuwen terug als achtergrond gaven
een 17de eeuwse sfeer.
De Philips autoradio waarschuwt
U tijdig voor gladheid en ijzel.
Voor mist of verkeersstremmingen.
Eentonige trajecten worden minder
vermoeiend, lange wegen worden
korter en alle titten plezieriger,
wanneer U een Philips radio tot
Uw vaste metgezel maakt.
AUTORADIO
Uit deze zaal volgden de Konin
gin en de Prins het defil van de ver
tegenwoordigers van de Haagse
Jeugd Actie, die even later door de
hoofdingang bet stadhuis betraden
Ruim 600 vertegenwoordigers van
de Haja trokken aan het koninklijk
paar voorbij. Alle deelnemers droe
gen stukken speelgoed, vaak door de
Haagse jeugd vervaardigd, en be
stemd voor de kinderen m de pro
vincies Groningen en Drente, als
dark voor de nulp, die deze provin
cies in de jongste oorlogsjaren aan
de inwoners der Hofstad geboden
hadden.
Nadat de Koningin van een der
meisjes der jeugdactie een album
met foto's van de bijeengebrachte
speelgoederen in ontvangst had ge
nomen, sloegen de koninklijke gas
ten het hierna volgend défilé gade.
Daarna kregen de mensen buiten
gelegenheid Koningin en Prins toe
te juichen, nadat beiden de burge
meester hartelijk bedankt hadden
vcor de ontvangst en hun bewonde
ring uitten over de versiering van
het stadhuis.
De tocht ging naar het paleis aan
het Voorhout, waar de Koninklijke
gasten een kleine rustpauze hielden.
Begroeting door burgemeesters.
In de middag ontving het Konink
lijk Paar de burgemeesters uit de
provincie en vele provinciale autori
teiten in de prachtige Trèveszaal aan
het Binnenhof
Het wemelde daar van zwartgej as-
te burgemeesters, want uit 135 steden
en dorpen der provincie waren zij
naar Den Haag gekomen om er de
Landsvrouwe hun opwachting te ma
ken.
De Koningin had voor deze ont-
vangs- een zijden namiddagtoilet aan
in petroltint, met bijpassende hoed.
Na afloop van deze ontvangst werd
in het provinciehuis aan het Korte
Voorhout waarvan de gevel fleurig
versierd was, het diner gebruikt.
Buitenlandse vlaggen voor
Koningin en Prins.
Ter gelegenheid van het Konink
lijk bezoek hadden gisteren de mees
te legaties de vlag uitgestoken. Van
die ambassades en legatiegebouwen
waar dit niet het geval was noemen
wij: de Sowjm-Unie, enkele Oost-
Europese stagen, Noorwegen, Zuid-
Afrika en verder het Hoge commissa
riaat van Indonesië. De legaties van
India en Pakistan hadden daarente
gen wel de vlag uitgestoken.
TOT SLOT VAN HET BEZOEK van de koningin en de prins aan
Den Haag werd gisteravond in de Koninklijke Schouwburg aldaar,
die een zeer feestelijk aanzien had, een gala-avond gegeven. In de zaal
hadden de burgemeesters van Zuid- Holland en de leden van de Provin
ciale Staten met hun dames plaats genomen, terwijl er voorts een groot
aantal wethouders en andere functionarissen uit het provinciale en ge
meentelijke bestuursapparaat aanwezig waren. Op het eerste balkon za
gen wij de ministers Drees en Teulings, de voorzitters der beide Ka
mers, de leden van de Raad van State en de Hoge Raad.
De één-acters, die op verzoek ge
schreven waren vertoonden meren
deels de gebrekken van„toneel-maat-
werk." De décors daarentegen, welke
door jonge Zuid-Hollandse kunste
naars werden vervaardigd, waren
zeer smaakvol. Wat de spelen be
treft, waren Arie den Hertog en
Bgn van Eysselsteijn het beste ge
slaagd in hun werk.
Amateurtoneel
verzorgde
één-acterprogramma
Tegen half negen verscheen het
koninklijk paar, dat begeleid werd
door mr. *L. A. Kesper en de Haagse
burgemeester, mr. F. M. A. Schok
king, met hun dames, Gedeputeerde
Staten en gevolg. De koningin was
gekleed in een zeegroen gewaad
van zijde en tule; de prins droeg
een admiraals uniform. Bij het bin
nenkomen speelde de Koninklijke
Militaire Kapel het Wilhe'mus. De
koningin en de prins namen plaats
tegenover het toneel en niet in de
koninklijke loge.
Vervolgens begon de toneelavond,
die een speciaal karakter droeg, om
dat het provinciaal bestuur een be
roep had gedaan op enkele amateur-
toneelverenigingen uit verschillende
delen van Zuid-Holland.
„Litteris Sacrum" speelde onder
regie van Bob van Leersum „Het
laatste Archief' door Arie den Her
tog: de arbeiderstoneelvereniging
„Multatuli" uit Delft onder regie
HET KONINKLIJK BEZOEK AAN van, Caro Va-n Eyk "In duizend _vre-
DEN HAAG. Ter gelegenheid van zen
NOG STEEDS:
van Anna Blaman, een stukje
heTbSoervaT a M^cnïïgin gesohiederris uit het .Rotterdam van
liana en ZK.H. Prins Bernhard aan1«2; Comoedia uit Hellevoetsluis
Den Haag werd namens de Haagse ..Gebed om de vrijheid van Ben v.
Jeugd-actie het onder haar auspiciën Eysselsteijn geregiseerd door Ad
ingezamelde speelgoed, dat bestemdNoyens, welk spel het ver.angen
is voor nlaatsen in Gronineen enlnaar de vrijheid m de loop van onze
Vorderingen op
Militair Gezag
Nog geregeld blijken vorderingen
binnen te komen op het Militair Ge
zag. De bedragen, welke met deze
vorderingen zijn gemoeid, variëren
van enkele tientallen tot enkele tien
duizenden guldens.
Het is niet altijd na te gaan, waar
om bepaalde vorderingen niet eer
der werden ingediend. In sommige
gevallen kon de hoogte der vorde
ringen pas laat worden vastgesteld,
omdat de betrokken crediteuren niet
eerder de beschikking over alle no
dige gegevens voor de berekening
hadden gekregen In andere gevallen
zijn de crediteuren er pas na veel
correspondentie met tal van instel
lingen en diensten in geslaagd de
weg naar het ministerie van finan
ciën te vinden voor de afdoening van
deze oude M.G.-zaken.
GEEN SCHEPEN MEER TER
haringvangst
De afzet van gezouten haring wordt
onder meer door de geringe export
mogelijkheden bemoeilijkt, zo deelt
men óns van de zijde van het Minis
terie van Landbouw en Visserij mee.
Er moet dan ook worden gevreesd,
dat voor de nog aan te voeren ge
zouten haring geen afzet zal worden
gevonden.
In ver band hiermede heeft de
voorzitter van het Bedrijfschap voor
Visserijproducten bepaald, dat het
met ingang van Zaterdag 18 Novem
ber 1950 verboden is vissersvaartui
gen ter zoute haringvangst te doen
uitvaren. Gedurende veertien dagen
na deze datum is het nog toegestaan
gezouten of gekaakte haring in Ne
derland aan te voeren.
Het sluiten van de' haringvangst
1950 heeft geen betrekking op de
aanvoer van verse haring.
voor plaatsen in Groningen en
Drente aan H. M. de Koningin aan
geboden. De daartoe meest geschik
te stukken werden door kinderen
van alle schakeringen uit de jeugd
bewegingen aan een lang koord
meegevoerd in het Stadhuis, waar
de symbolische aanbieding plaats
Vond.
De kinderen trekken met het
speelgoed langs het Koninklijk Paar.
bewogen geschiedenis uitbeslde; en
als laatste „Eloquentia" uit Voor
burg, dat onder regie van Max Croi-
set een comedie-feallet voor het
voetlicht bracht van Bob van Leer
sum onder de titel: „Rondom het
ontstaan van een fameuze ulevel,"
waarmede het Haagse hopje bedoeld
werd.
Het optreden van
„Litteris Sacrum."
„Litteris Sacrum,'' behoorde der
halve tot de gelukkigen, die een van
de beste stukken mochten opvoeren.
Zij heeft dit gedaan op de wijze,
die wij van haar gewend zijn. De
opvoering was zeer verzorgd en het
spel stond, in vergelijking met de
andere groepen, die deze avond op
traden, op hoog peil.
„Het laatste Archief' is een fan
tasie rond een oud Delfts plateel,
waarop een rijmpje voorkomt met
het advies het dorp. Die Haghe plat
te branden. Dat rijmpje heeft in de
loop der tijden aanleiding gegeven
tot ruzies, waarvan er één zelfs met
doodslag eindigde.
De schrijver laat de geschiedenis
van dit plateel zien door alle men
sen, die er ooit iets mee te maken
hebben gehad, even uit het verleden
terug te roepen. Als eerste de nar,
die het rijmpje maakte, en vervol
gens de plateel-bakker, zijn zoon,
enige over de strategische juistheid
van het platbranden van Die Haghe
debatterende officieren eet.
De nar, die een belangrijke rol in
dit spel heeft,werd op perfecte wijze
vertolkt door de heer H. de Wilde.
Wout Blok, Evelien BlokBack,
^Tiek Meurs en B. Hageman speelden
de andere belangrijke figuren zeer
goed. Trouwens de overige mede
werkenden bleven hierbij niet ach
ter en wij kunnen gerust zeggen, dat
Litteris een belangrijke bijdrage
heeft geleverd tot het succes van
deze avond.
Onder de pauze werden regisseurs
en spelers van de één-acters, die op
deze avond werden opgevoerd, aan
de koningin en de prins voorgesteld,
die zich daarvoor naar de artisten-
foyer begeven hadden. De koningin
onderhield zich hier lange tijd zeer
be^ngstellend met de jonge toneel
spelers en kunstenaai's uit Zuid-Hol
land.
MELKPRIJS LAGER
Naar wij vernemen zal de nieuwe
melkprijs voor de boer met ingang
van 2 December worden bepaald op
17,5 cent per kilogram melk van 3,5
percent vet. Deze beslissing gaat in
tegen de wens van de Stichting van
de Landbouw, die de gemiddelde prijs
op 18 cent per kilogram melk met
een vetgehalte van 3,5 percent ge
handhaafd wenste te zien en daartoe
ook de minister van Landbouw advi-
seeerde.
£en yetuitye
die niet &piak —I
Roman van:
R. AUSTIN FREEMAN
(vertaald door F. van Ve'sen).
8)
„Ja," zei Batson. „Nu wel; niet dat
zijn algemene toestand het vereist.
Maar hij heeft een of twee aanval
len van bewusteloosheid gehad en
gisteren is hij, toen er niemand in
de slaapkamer was, pardoes op de
grond geslagen en om de zaak nog
erger te maken, sloeg hij het medi
cijnflesje van het tafeltje en viel
zelf op de scherven. Op die manier
had hij zich dodelijk kunnen ver
wonden, begrijpt u," voegde Batson
er op gekrenkte toon aan toe; „hij
had tenminste een diepe prik van 'n
glasscherf in zijn rug. Daarom heb
ik hem in bed gehouden; het is vre
selijk vervelend voor hem om in
bed te liggen, zónder dat ik een of
andere gevaarlijke syptoom bij hem
kan waarnemen."
„En zijn gelaatsuitdrukking? vroeg
ik! „Niets abnormaals in zijn kleur
of uitdrukking?'*
Batson lachte en tikte tegen zijn
gouden bril.
„Ah, daar heb je het! Als men
een paar slechte ogen heeft en een
bril die ze niet voldoende helpt, dan
lijken alle mensen ongeveer op el
kaar; een beetje wazig, begrijpt u.
Welnu ik heb niets ongewoons op z'n
gelaat kunnen waarnemen, maar
wellicht zien een paar jonge ogen
beter. De tijd zal het leren. Als u
nu een spulletjes gaat pakken, ga ik
mijn laatste patiënten nog even be
handelen.''
Hij ging tegelijk met mij de deur
uit en Jacobstreet door, waar hij
aan het einde afscheid van mij nam,
en haastig de richting naar Cum
berland Market nam, terwijl ik m'n
woning in Gospel ook opzocht.
Terwijl ik de straten van Cam
den Toron doorwandelde, vervulde
deze nieuwe stand van zaken mij
met jeugdig egoisme en zag ik mij
zelf reeds een prachtige diagnose
stellen van dat geheimzinnige ge
val van die hartlijder. Ook was ik
getroffen door de kalmte, waarmede
Batson de zwakte van zijn gezichts
vermogen opnam. Bij 'n zeker soort
schilders had ik wel eens opge
merkt, dat zij hun gebrekkig ge
zichtsvermogen als een waardevolle
gave beschouwden, die hun hielp,
de meest gewone dingen buiten be
schouwing te laten en aan hun schil
derstukken een nobele cachet te ge
ven. Maar bij een dokter scheen mij
een dergelijk zelfbedrog niet moge
lijk. Een scherp gezichtsvermogen is
in zijn beroep het kostbaarste hulp
middel.
Mijn handkoffer was weldra ge
vuld met de allernoodzakelijkste
dingen voor een week logies en
enige onontbeerlijke instrumenten.
Daarna stapte ik op het rinkelende
paarden trammetje, uit die voor-elec-
trische dagen, dat mij behoorlijk on
beschadigd aan het eind van Jacob
street afzette.
Dr. Batson was nog niet terug van
zijn bezoeken, toen ik aankwam,
doch enige ogenblikken later kwam
hij binnenstormen, onder het neu
riën van een aria uit „de Mikado."
„Ah, bent u er aï! Prachtig op
tijd hoor! „Hij hing zijn hoed aan
de kapstok, legde zijn visitelijst op
het bureau naast de werktafel en
begon met de vlugheid van een goo
chelaar medicijnen te mengen, ter
wijl hij onophoudelijk zijn werk be
sprak."
„Dat is voor de oude vrouw met
de lever, juffrouw Mudge, Cumber
land Market, u zult haar recept in
-het dagboek vinden. Weet u, hoe 'n
medicijnflesje moet ingepakt wor
den? Kijk maar. Zo; hij legde het
flesje op een vierkant stuk papier
„rolde het een keer of twee om,
vouwde het handig en vliegensvlug
van boven en onder toe en hield 't
voor mijn neus, om het te bekijken.
Zo gezien had het veel weg van de
mummie van een overleden medi
cijnflesje."
„Er is niets aan," zei hij, terwijl
hij de sluiteinden met lak vast
maakte „als je er de slag van beet
hebt."
„Hoe laat moeten wij die hartlij
der gaan bezoeken?" vroeg ik.
„O, die heeft geen bezoek meer
nodig; die is dood. Een uur geleden
is er een boodschap gestuurd. Jam
mer; ik had graag gehoord, wat u
ervan dacht. Hij moet toch iets aan
dat hart gemankeerd hebben, moge
lijk vervetting. Ik zal, nu ik er
aan denk, tegelijk de overlijdens
verklaring schrijven. Maggie! Waar
is dat briefje van mevrouw Sam-
way?"
Hij schreeuwde die vraag door 'n
kier van de deur, waarop de gebo
gen gestalte van een magere, oud
achtige dienstbode verscheen, die
hem een geopende enveloppe over
handigde.
„Daar hebben wij het," zei Bat
son, terwijl hij het briefje uit het
omhulsel trok en het boek met ver
klaringsformulieren opende. „Sep
timus Maddoek," heet hij, leeftijd 51
jaar, adres Gaytonstreet 23, doods
oorzaak hoofdoorzaak bijoor
zaken.
Ik wenste, dat die rijksambtena
ren iets anders te doen hadden,
dan formulieren met onzinnige vra
gen samenstellen. Ik zal schrijven:
„Morbus Cordis," dat zal wel vol
doende voor hen zijn. Mevr. Sam-
way, dat is zijn hospita, zal van
avond misschien, om de geneeskun
dige verklaring sturen."
„Gaat u het lijk niet inspecteren?"
vroeg ik.
„Goeie hemel, neen! Waarom? Het
is helemaal niet nodig. Ik ben geen
ondernemer van begrafenissen! Was
ik het maar. Doden zijn heel wat
voordeliger dan lévenden."
„Maar de dood moet toch zeker
geconstateerd worden," protesteerde
ik. De man kan wel eens in het ge
heel niet dood zijn.
„Dat weet ik wel," zei Batson,
terwijl hij doorschreef, „maar dat
is myn zaak niet; dat is het werk
van de wet. De wet verknoeit je tijd
met een bende allerdwaaste vragen,
die helemaal geen nut hebben; maar
de vraag waar het op aan komt,
stelt zij niet. Zij vraagt het juiste
uur, wanneer ik hem het laatst le
vend heb gezien, hetgeen nergens
toe dient, maar zij vraagt niet of
ik hem dood heb gezien. Heus,
Bumble had gelijk. De wet is een
ezel."
„Maar toch," hield ik aan, „als wij
de wet buiten beschouwing laten,
vindt u het dan voor een eigen ver
antwoording, geen plicht, om de
dood te constateren? Stel u voor,
dat de man- eens niet werkelijk dood
was!"
„Dat zou vreselijk voor hem zijn."
zei Batson en voor mij zou het ook
afschuwelijk zijn, als hij tot het le
ven terugkeerde, voor hij begraven
werd. Maar zoiets komt in het wer
kelijke leven nooit voor. Vervroeg
de begrafenissen komen alleen maar
in romans voor."
De gemakkelijke wijze waarop hij
zoiets ernstigs opnam, deed mjj ril
len. Hoe kon hij, of wie ter wereld
weten, wat er kon gebeuren?
„Ik begrijp niet, hoe u er bij
komt," wierp ik hem tegen. Het kan
alleen maar bewezen worden, door
het lijk op te graven. En het feit
blijft bestaan, dat indien u een aan
gemeld overlijden niet verificeert,
u geen zekerheid heeft ten opzichte
van vervroegde teraarde bestelling,
of zelfs lijkverbranding."
(Wordt vervolgd).
