Zenuwpijn
St. Maarten volgde Wodan op
K.A.B. in Bisdom Haarlem koos
nieuwe voorzitter
Jiatte
Daarna m het oerwoud
dotje &ewt~_ NAAR HET EILAND OROBQMA
MAANDAG 13 NOVEMBER 1950
DE LE1DSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA i
En Sinterklaas nam hem z'n mantel af
ZATERDAG 11 NOVEMBER vierde
de H. Kerk het feest van de H.
Martinus van Tours, in onze streken
beter bekend als Sint Maarten. Deze
heilige eerst krijgsman, later bis
schop is een van de grootste hei
ligen van West-Europa, als wij voor
deze keer „groot" mogen verstaan
in de zin van bekend en vereerd.
Reeds St. Willibrord wijdde een kerk
aan hem toe, de St. Maartenskerk
te Utrecht, en het voorbeeld van St.
Willibrord is talloze malen nage
volgd in allerlei streken van dit land
waar Martini-kerken en St. Ma'ar-
tens kapellen verrezen en allerlei
instellingen hem tot patroon kozen.
Clovis I stelde hem zelfs aan tot be
schermer van het Frankische Rijk.
En toch is deze in ons land eens
zo beroemde heilige verslagen door
St. Nicolaas- Wat St. Nicolaas in la
ter. eeuwen is geworden, was voor
dien St. Maarten, n.l. de weldoende
kindervriend, die te paard over de
de daken reed, cadeautjes gaf aan
de brave kindéren en de deugnieten
hestrafte. St. Maarten heeft zijn rol
dubbel en dwars gespeeld in onze
vaderlandse folklore, maar thans is
hij vrijwel uitgespeeld, al zal de een
of ander zich nog wel een oud vers
je herinneren, zoals van: „Sinte,
Sinte Maarten, de kalveren hebben
staarten", enz. versjes, waarvan men
de zin en de betekenis niet meer
snapt.
SINT MAARTEN oftewel Martinus
van Tours werd in 316 in de Ro
meinse kolonie Sabaria, het tegen
woordige Hongaarse stadje Sarwar
geboren. Reeds op jeugdige leeftijd
had Martinus zich een levensdoel
voor ogen gesteld. Hij zou de chris
telijke kerk dienen en het in die tijd
nog sterk vertegenwoordigde heiden
don? helpen bestrijden. Na enige ja
ren van studeren werd Martinus ten
tijde van Julianus de Afvallige ge
dwongen dienst te nemen in het
keizerlijk leger, waar hij officier
van de cavalerie in de keizerlijke
lijfgarde werd. Al kon de nieuwe
officier zich al spoedig enigszins met
zijn lot verzoenen, toch zette hij
zijn ideaal zijn God te djenen niet
op zij. Weldra zou hij hiertoe de ge
legenheid krijgcyi.
In de strenge winter van 338 op
339 (sommige folkloristen spreken
van 332/33) komt de jonge krijgs
man te paard voor een der poorten
van de stad Amiens, waar een van
honger en kou verkleumde, half
naakte bedelaar hem in Christus'
naam om een aalmoes vraagt. Geld
heeft Martinus helaas niet bij zich,
maar hij bedenkt zich geen ogenblik
om zijn zwaard uit de schede te
rukken, snijdt de helft van zijn
mantel af en reikt die de bedelaar
aan, opdat de stakker daarmee zijn
lijf kan warmen.
De volgende nacht ziet de weldoe
ner in een droom Christus verschij
nen, die tot zijn engelen zegt: „Mar
tinus, nog catechumeen (ongedoopt)
heeft Mil met. RH kleed bedekt".
r\E DRANG het leger te verlaten
om zijn idealen na te kunnen
streven wordt bij Martinus nu
steeds groter, Weldra krijgt hij
daartoe gelegenheid en kan hij zich
gaan wijden aan de bekering van
Gallië.
De apostel verricht verschillende
wonderdaden, onder andere het op
wekken van twee doden en hij
wordt daardoor zo beroemd, dat hij
bisschop van Tours wordt; vandaar
zijn- naam Martinus van Tours. Op
8 November 397 sterft hij en hij
wordt grafwaarts gedragen op de
11de, welke datum ter herdenking
en verering van deze soldaten-hei
lige want de soldaten vonden in
hem een schutspatroon aangeno
men werd.
DEHALVE BESCHERMHEILIGE
der soldaten werd Sint Maarten
ook weldra de kinderheilige. Dat
was voornamenlijk het geval bij on
ze Zuiderburen, de Belgen; ook wel
in Noord-Nederland, maar niet zo
sterk als in de Zuidelijke Nederlan
den Zoals reeds gezegd: hij was
daar een complete voorloper van
Sinterklaas. Dat hij te paard over
de daken reed, was voor Sint Maar
ten, de ex-cavalerist, zo vreemd niet
en dat de kinderen dan hooi en wor
tels voor zijn paard klaar zetten,
kunnen wij ook geredelijk accepte-
Evenals dat met de Sinterklaas
gebruiken het geval zal zijn ge
weest, hebben ook de diverse Sint
Maartensgebruiken veel ontleend
aan oude heidense gewoonten. Zo
zijn de Sint Maartensvuren niets an
ders dan de gekerstende voortzet
ting van de offermaaltijden en
vreugdevuren, welke onze heidense
voorouders bij het begin van de
wintertijd (het aloude Joeltijdperk)
hielden ter ere van Wodan. Ook on
ze oude vriend Wodan was gewend
om op zijn befaamd wolkenpaard
door de lucht te rijden en door de
schouw naar binnen te gluren in
stormachtige nachten. Sinterklaas
doet het nu nog, ofschoon de eer
biedwaardige bisschop tijdens zijn
leven misschien nooit op een paar-
derug heeft gezeten. Wie weet of
Sinte Maarten niet de stijgbeugel is
geweest om Sinterklaas op het paard
te tillen. In ieder geval heeft Sinte
Maarten zijn bisschopsmantel eerst
met Sinterklaas gedeeld en later
heeft Sinterklaas hem de hele man
tel afgepakt. Want wie zingt nu nog
St. Maartensliedjes en loopt nu nog
met St. Maartenslampionnetjes?
Waar zijn de St. Maartensmannen en
de St. Maartensvuren?
Onze moderne tijd heeft er mee
afgerekend.
verstoort Uw leven en belet j
U te werken I Het middel dat
Idirect en afdoend helpt, heet|
Amsterdam weigerd districtsbestuurder - omdat
hij geen Amste-dammer is!
(Van onze verslaggever)
Rector Kraakman had gemakke
lijk praten, toen hij in het slotwoord
van de diocesane K.A.B.-vergadering,
die Zaterdag te Amsterdam werd ge
houden, terugzag op een hondsjaar
vol toewijding en apostolaatszin van
bonds- en afdelingsbesturen. Niet
weg te redeneren viel het feit, dat
enkele uren tevoren een conflict tus
sen de afdeling Amsterdam en het
bondsbestuur zijn hoogtepunt bereikt
bad in het verlaten van de vergade-
rnig door de heer Steinraetz en de
hoofdstedelijke afvaardiging.
Het ging om de aanstelling van de
heer v. d. Veldt tot districtsbestuur
der van Amsterdam.
Geen Amsterdammer
De heer v. d. Veldt mocht dan alle
voortreffelijke hoedanigheden bezit
ten, die 'n mens zich maar wensen
kan zo redeneerde de hoofdstede
lijke K.A.B. hij miste er een: hij
:s geen Amsterdammer. Dit maakte
hem voor Amsterdam onaanvaard
baar.
Nu mocht wnd. bondsvoorzitter
Keesen al vaststellen, dat het bestuur
juist om het belang van de afdeling
Amsterdam de allerbeste man i.c
v d. Veldt had gezonden, dat het
nooit en nergens naar de wensen
van het district ging horen, alvorens
er 'n districtsbestuurder te benoe
men en zo meer. Amsterdam was
niet te vermurwen.
Daar kwamen nog andere dingen
bij. De hoofdstad vond, dat het be
stuur ook in het financieel beleid
van het rechte pad was gedwaald.
En toen penningmeester de Lange
hierop repliceerde, dat Amsterdam
met z'n 12.000 gld. schuld aan het
bondsbestuur maar niet zo hoog vén
de toren moest blazen en dat het nog
altijd niet voltooide financiële over
zicht ten dele te wijten was aan het
beleid van ex-bondspenningmeester
Steinmetz, lagen de brokken er.
Amsterdam vertrok, terwijl zowel
Alkmaar als den Haag scherp pro
testeerden tegen het optreden van
het bondsbestuur en het gedrag van
penningmeester de Lange rondweg
onbehoorlijk noemden.
Al dat gepraat tussen Amsterdam
er bestuur had inmiddels de afge
vaardigden van de kleinere afdelin
gen danig verveeld en in hoofdzaak
waren zij het, die het bestuur bij
stemming vertrouwen schonken. 129
Afdelingen stemden voor, 9 waar
onder Alkmaar, Amsterdam, Dor
drecht, den Haag, Haarlem, Langen-
dijk en Leiden tegen. Omgerekend
in aangesloten leden keurden der
halve 40.000 K.A.B.-ers het beleid
goed, tegen 20.000 opposanten.
Niet4 zonder zorg
Niet donder zorg had voorzitter
de Lange in zijn openingswoord ge
wezen op de uiterst moeilijke onder
handelingen, die tot het verlenen
van de jongste 5 toeslag op het
loon hebben geleid. Terwijl de K.A.B.
zijn woordje doet in de Sociaal Eco
nomische Raad, mag wel eens gewe
zen worden op het feit, dat meer dan
50 van de katholieke arbeiders
nog ongeorganiseerd is.
En dat, terwijl straks de getallen
gaan meetellen. Versterking van het
iedental is urgent.
Niet minder urgent is tevens een
diepere bezinning op de apostolische
taak van de beweging. Niet genoeg
kan worden gehamerd op de nood
zaak van kernvorming in de Credo
Pugno-clubs.
Het moet er van komen zo deel
de voorzitter Keesen mee dat
straks in het jubeljaar van de ency
clieken „Rerum Novarum en Quadra-
gesimo Anno", van iedere afdeling
één man naar Rome gaat.
Kader en jeugd
Op 25 en 26 December a.s. zal een
aantal jonge K.A.B.-ers uit de kop
van Noord-Holland bijeenkomen m
Bergen Hier wordt een kadertrai-
ningsactie ingezet, die in 1951 op
volle toeren zal komen.
Het bondsbestuur heeft het doen
en laten van de K.A.J. nauwkeurig
geobserveerd. Zonder de mening van
Zoeterwoude en Wateringen te
delen, die menen dat de K.A.J.
zeker op het platteland de jeugd
niet heeft kunnen vatten, dringt het
bestuur aan op een steviger contact
tussen K.A.B. en K.A.J.
Intussen acht het bondsbestuur de
instelling van een speciale studie
commissie zoals Zoeterwoude
voorstelde niet gewenst, daar ook
in het centrale bestuur te Utrecht al
naarstig wordt gedokterd aan de jon
gerenbeweging.
De K.A.B schenkt steeds meer
aandacht aan de ouden van dagen.
Flannen voor een alg. kath bond van
ouden van dagen zijn vér heen. Ook
de K.A.B. zal in 'n dergelijke bond
vertegenwoordigd zijn.
De hand ophouden
Plannen genoeg, overwogen ver
schillende afdelingen, toen het finan
cieel verslag aan de orde kwam,
maar geld ho maar! Dat geldt
overigens niet voor de bond. Die
heeft een voordelig saldo van 18.000
gulden. Dat is met sommige afdelin
gen wel anders!
Daar was b.v. Dordrecht, dat niet
eens het reisgeld meer beschikbaar
had gehad om naar Amsterdam te ko
men. Dordrecht was er toch tot
boven toe vol met grieven. Er zijn
plaatsen, waar de KA.B. de hand
moet ophouden bij de pastoor.
Penningmeester de Lange kon ech
ter slechts antwoorden: Hier sta ik,
en ik kan niet anders" Steken de
vakorganisaties te veel in hun zak?
Is de afdracht van het Verbondsbe-
stuur te Utrecht wel volledig? Het
diocees Haarlem beschikt niet over
do juiste cijfers, hoewel het de eer
ste bond was, die hierover in Utrecht
op de ketting sprong.
Het was wellicht de tijdnood, die
voorzitter Keesen tot al te summiere
repliek dwong Dordrecht was ech
ter gekomen om spijkers met koppen
te slaan en nu dat soms onmogelijk
bleek kwam ook van die zijde het
dreigement, dat het de vergadering
zou verlaten Trouwens, Alkmaar en
Den Haag hadden óók critiek. De
Kaasstad bepaalde zich tenslotte tot
de aanmoediging: doorvechten bij
het Verbondsbestuur, terwijl de Re
sidentie jaarlijks een accountants
rapport wilde zien. Hetgeen in orde
zal komen.
Verkiezing.
In het bestuur werden herkozen
de heren Clijnk (Zaandam) 53 000
st., v. Bergenhenegouwen (Poeldijk)
55.000 st.; Angenent (Haarlem)
54.000 st. en gekozen de heren Rech
ter (Goes) 30.000 en Zwart (Den
Haag) 29.000. Onder het vereiste
stemmencijfer (28.000) bleven o.m.
de heren v. Bockxmeer (Hoorn)
20.000, Berlee (Bakkum) 15 000 st.,
Hoogland (Enkhuizen) 3.000 st., van
Houten (Nieuwkoop) 5.000, Korte-
kaas (Sassenheim) 8.000 st en Ver
beek (Dordrecht) met 10.000 st.
Afscheid en welkom.
Hoewel het voorz. Keesen niet ge
makkelijk viel in de sfeer van deze
vergadering een afscheidswoord te
spreken, deed hij dat toch jegens de
heer v. d. Akker, dié na een arbeid
van 20 jaar de Haarlemse bond
heeft verlaten om zijn plaats in het
Verbond in te nemen.
De heer van den Akker dankte
voor dit korte, gemeende dank
woord. Echter niet, dan na aange
drongen te hebben op eensgezind
heid in de diocesane bond Nestor
Spit, die voor zijn 25-jarig bestuurs
lidmaatschap in de bloemetjes was
gezet, haakte bij deze woorden ip.
Nu de vijand meer dan ooit bij ons
op tweedracht en onderling wan
trouwen hoopt, moet de K.A.B. één
zijn van de Bruijn tot de laagste
man in de afdeling.
Intussen hadden 40.000 stemmen
de heer v. d. Veldt aangewezen voor
de voorzittersplaats in de diocesane
bond. Was het een wonder, dat ook
de nieuwe voorzitter in zijn eerste
'speech achter de Krasnapolsky-mi
crofoon al gewaagde van 't weder
zijds vertrouwen, waarmee de bond
staat of valt?
Nadat een groot aantal prae-ad-
viezen van hef bondsbestuur op af-
delingsvoorstellen was aanvaard en
afgevaardigdè Straatsburg uit Vel-
sen spontaanweg uit de vergadering
z'n dank en hulde aan het adres van
bestuurders v, d. Akker en Spit had
gebracht, sloot rector Kraakman de
ze bondsvergadering, die minstens
al om de animositeit met recht
„geanimeerd" mag heten
BINNENLAND.
De Ned. Opera wordt door de re
gering beschermd tegen concurrentie
en daarom heeft een groep Italiiaanse
operazangers geen toestemming ge
kregen om in de grote steden voor
het voetlicht te treden. Wel kunnen
zij voorstellingen geven in de klei
nere steden.
De burgemeester van Bergen L.,
de heer S. D Doeven is gistermiddag,
in de leeftijd van 51 jaar. vrij plotse
ling overleden. Dhr. Doeven is in 1831
tot burgemeester van Bergen be
noemd en was voordien burgemees
ter van Melich en Herlenbosch (bij
Roermond)
Twee mannen drongen, met een
knuppel gewapend, de woning bin
nen van de landbouwer D. van Z..
aan het Schoolpad te Uddel Met een
busje, dat f 75 bevatte, maakten zij
zich uit de voeten.
Bij een botsing tussen een mo
tor en een auto op de Nieuwe Hem-
weg bij Amsterdam, werd de 46-ja-
rige motorrijder J. D. uit Haarlem
dermate gewond dat hij aan de ge
volgen is overleden. De 75-jarige duo
passagier dien slechts lichte schaaf
wonden op
Waarschijnlijk doordat een zee
meeuw tegen de autoruit vloog, is de
heeV Sustra op de afsluitdijk nabij
Breezand met zijn auto over de kop
geslagen. De auto verdween in het
IJselmeer. De heer S wist zichzelf
en zijn beide vrouwelijke passagiers
te redden, doch een der dames is
kort daarop overleden De toestand
van de andere dame. mevr. Surstra
is goed te noemen. De auto werd
deerlijk beschadigd op het droge ge
bracht.
Op de zolderverdieping van een
schilderspakhuis aan de Herengracht
43 te Amsterdam ontstond gister
avond door nog onbekende oorzaak
brand. Het vuur vond in de hier op
geslagen voorraad verfstoffen een
gretige prooi. De zolderverdieping
brandde over de gehele lengte uit.
BUITENLAND.
Het zit de Fransen niet mee in
Indo China. Vrijdag jl. hebben zij
weer een kleine post aan de Chinese
grens, 18 KM ten N.W. van Moncay,
moeten verlaten. Er zyn gevechten
gaande om het bezit van de post.
In de Sovjet-zóne van Duits
land zijn zelf de leden van de Soc.
Eenheidspartij niet erg enthousiast.
Er was een cursus georganiseerd in
partijscholing, doch deze is verlopen
wegens algeheel gebrek aan belang
stelling. In verschillende districten
kon de cursus niet eens beginnen
wegens gebrek aan deelnemers.
Het dagelijks bestuur van de
Unesco heeft besloten vijftiendui
zend dollar uit te trekken voor hulp
aan de slachtoffers van de jongste
aardbevingen in Assam.
Zondag hadden de communis
ten een optocht in Londen georga
niseerd met Picano's vredesduif. De
politie maakte er echter een eind
aan. Laat die vredesduif maar naar
Warschau vliegen; daar is hij harder
nodig.
Zaterdag heeft in een hotel te
Leduc (Alberta, V.S.) een axploisie
plaats gehad, waarbij 7 personen om
het leven zijn gekomen.
Aetherklanken
HILVERSUM I 402 M.
7.0024.00 KRO.
7.00 Nieuws, 7.15 Morgengebed en
liturgische kalender 7.30 Sluiting.
9.00 Nieuws 9.10 Voor de huisvrouw
9.30 Waterstanden. 9.35 Lichtbaken.
10.00 Voor de kleuters. 10.15 Lichte
muziek. 10.45 Schoolradio. 11.00
Voor de vrouw. 11.30 Schoolradio.
12.00 Aneelus. 12.03 Metrooole-or-
kest. (12.3012-33 Land- en tuin-
bouwmededelingen).12.55 Zonnewij
zer. 13.00 Nieuws en Katholiek
nieuws. 13.20 Actualiteiten. 13.25
Gram. 13.35 Pianosoel 14.00 Kamer
orkest en soliste. 14.45 Gram. 15.30
Ziekenlof. 16.00 Voor de zieken.
16.30 Sluiting. 18.00 Pianoduo. 18.15
Vraaggesprek over de opsporings-
en reddingsdienst van de marine
luchtvaartdienst. 18.25 Lichte mu
ziek. 18.48 „Dit is leven," en voor
de jeugd. 19.00 Nieuws. 19.15 Ac
tualiteiten. 19.23 „Hier is Europa,'
een programma over de Marshall
hulp. 19752 PoHtiek overzicht. 20.00
Nieuws. 20.05 De gewone man. 20.12
Klein koor. 20.30 Abelspel van Lan
seloet van Denemarken. 21.45 Maas
trichts Stedelijk Orkest en solist.
21.55 Radio Philharmonisch Orkest
en soliste. 22.40 Gram. 22.45 Avond
gebed en liturgische kalender. 23.00
Nieuws. 23.15 Commentaar wereld-
schaaktournooi. 23.40-24.00 Gram.
HILVERSUM II 298 M.
7.00—24.00 AVRO.
7.00 Nieuws. 7.15 Ochtendgymnas
tiek. 7.30 Sluiting 9.00 Nieuws. 9.10
Morgenwijding. 9.25 Gram. 9.30 Po
pulair concert. 10.30 Van vrouw tot
vrouw. 10.35 Gram. 10.50 Voor de
kleuters 11.00 Sopraan en piano.
11.30 Voor de zieken. 12.00 Gram.
12.30 Land- en tuinbouw-mededelin-
gen. 12.33 Vóöi* het platteland. 12.40
Örgel en accordeon. 13.00 Nieuws.
13.15 AVRO-allerlei. 13.20 Finan
cieel weekoverzicht. 13.30 Prome
nade-orkest. 14.00 Voor de vrouw.
14.30 Gram. 15.30 „Onze Ameri
kaanse buren." 15.45 Gram. 16.10
Kinderkoor. 16.30 Sluiting. 18.00
Nieuws. 18.15 Pianospel. 18.30 Dans-
orkest. 19.00 „Paris vous parle."
19.05 Gram 19.20 Gitaarspel. 19.45
„De schoonheid der schepping,' cau
serie. 20.00 Nieuws. 20.05 Actualitei
ten. 20.15 Gevarieerd Drogramma.
21.15 AVRO-allerlei. 21.20 Gram.
22.00 „Goede moed." 22.15 Pianocon
cert. 22.45 Buitenlands overzicht.
23.00 Nieuws. 23.15—24.00 Gram.
(Vervolg.)
door
00*I TOON.
De schrik der wouden geveld.
Even keek ik, of de twee andere
sterretjes nog zichtbaar waren in de
bosrand, maar blijkbaar had de
tweede tijger zich ijlings uit de voe
ten gemaakt. Toen ontsloot ik de
deur dér hut en stapte met mijn ka
rabijn naar buiten. Tegelijk opende
zich de andere hut en onder uitge
laten kreten stormden dc twee
wachters naar voren. Maar ik be
duidde hun nog even te wachten.
Met het geweer in de aanslag nader
de ik het gevelde monster En toen
ik geen beweging, geen enkele stuip
trekking meer kon waarnemen,
wenkte ik hen naderbij te komen.
Nu zagen we uit een kleine wonde
achter t linkeroog het bloed sijpe
len. Het dorpshoofd kon niet nala
ten, het kadaver nog een paar flinke
schoppen te geven, om zich te wre
ken op de buffelrover. Toen holde
hij naar 't dorp, om 't blijde nieuws
bekend te maken.
Vreugde in de dessa.
Geen kwartier later kwamen tien
tallen mannen, voor de voorzichtig
heid nog gewapend met knuppels en
lansen, aanrennen. Met een gerust
stellend gebaar wees ik hun ee
dode vijand. Nadat ze hem nog met
enige schroom bezichtigd hadden,
kwamen ze allen naar me toe, klop
ten me op de schouder, al maar her
halend: „Toean goede man." Met
grote eerbied keken ze daarbij naar
mijn geduchte wapen, dat met één
enkel schot de gevreesde tijger velde.
En dan maar weer naar dat monster
kijken! Ik zag aan hun ogen, dat ze
het graag platgeknuppeld en op hon
derd plaatsen doorstoken hadden.
Maar ik beduidde hun, dat ze dat
niet mochten doen, omdat ik natuur
lijk graag onbeschadigd de huid van
het prachtige dier wilde hebben.
Ik liet vervolgens zijn poten twee
aan twee samenbinden, er een lange
stevige paal doorheen steken, waar
na 6 mannen, drie voorop en drie
achtop, het kadaver naar de dessa
droegen. Dat was geen licht karwei
tje, want wel 5 maal moesten andere
dragers overnemen, vóór het dorp
bereikt was. Ik zelf voerde het geitje
mee, dat zulke hevige angsten uit
gestaan had. 't Was, of3het dier voel
de, dat ik hem van de dood gered
had, want telkens weer aaide het
met zijn kopje langs mijn benen:
heerlijke dierlijke dankbaarheid, die
soms meer ontroert dan die van een
mens.
Op een pleintje werd de tijger
neergelegd en toen begonnen de
vreugde dansen onder 't zingen van
vrolijke, geïmproviseerde gezangen
Bijna 't hele dorp, behalve de kind"
ren, was samengestroomd. Maar de
groten waren nu zelf echte Kinderen.
Na een kwartiertje onttrok ik me
aan de eindeloze dankbetuigingen en
vreugde liederen, want we moesten
's anderen daags weer vroeg op
Maar toen ik al lang onder mijn
klamboe lag, hoorde ik' nog de wilde,
uitgelaten kreten der inlanders.
Een blijde afvaart.
Om 6 uur wekte ik mijn roeiers,
want ik wilde liefst vertrekken, voor
de dessa-bevolking ons weer op het
dak kwam Met 't dorpshoofd had ik
afgesproken, dat hij de tijger des
kundig zou laten villen, dan zou ik
op de terugreis de huid komen af
halen.
Maar ik had buiten de waard ge-
waren voor de afvaart, kwamen tal-
rekend, want net, voor we klaar
rijke inlanders aansnellèn, nu ook
met kinderen erbij; die wilden ook I
de blanke toewan zien. We werden
a.h.w. bedolven onder rijst, vruch
ten en allerlie andere dingen, die zij
als lekkernijen beschouwen. En mijn
roeiers maar grinniken van pret! j
Wat zouden ze smullen!
Ik bedankte natuurlijk uitbundig
en, onder vreugdekreten en gewuif
vanaf de oever, voeren we af, niet
vermoedende, dat ik een nog veel
spannender avontuur tegemoet ging,
waarbij ik echter „de held" met een
vraagteken zou zijn.
CORRESPONDENTIE.
Aan Ann'e Stuifzand, Leiderdorp.
Fijn, c'at je weer beter bent. De
raadsels zijn goed opgelost Ik vind
't leuk, dat we nu ook wat van jul
lie gezin weten. Misschien kom ik
ook wel eens een spelletje mee stok-
jassen. De groeten aan de hele fa
milie!
Aan Leo van Leeuwen, Voorscho
ten. Een kranig briefje, Leo. Doe
maar goed je best met leren, dan
kom jij vast op de ULO. Dat zullen
je vader en moeder vast fijn vinden,
want wie niet behoorlijk geleerd
heeft, krijgt 't later vaak moeilijk in
't leven. Je ouders zijn erg verstan
dig, dat ze je als enige jongen niet
verwennen. Dat zou je trouwens ook
niet willen, wel Leo. Aan allen on
ze groeten.
Aan Siem Pennings, Noordwijker-
hout Ik wou, dat we je een prijs
konden geven voor 't oplossen der
raadsels. Geen fout! Zo gauw er een
wedstrijd wordt gehouden, doe je
mee en dan heb je de kans. Als je
't vorige verhaal zo mooi vond, zul
je van 't nieuwe zeker wel smullen,
want daar zit nog veel meer span
ning in. Dag Siem.
Aan Ria Sep, Zoeterwoude. Ha,
weer eentje, die eindelijk ook mee
leeft met de „Krantentuin". Welkom,
hoor! En ik geloof vast, naar je keu
rig briefje oordelen, dat je nu ook
„een trouwe" wordt. Hoe vindt je 't
nieuwe verhaal? Dank voor je raad
sels, die ik meteen al plaats Tot de
volgende keer.
Aan Ans Buskens, Oude Vest, Lei
den. Bijna elke week is er bij de post
ook iets van de kinderen uit het St.
Jozefhuis en dat vinden we erg leuk.
Zeg dat ook maar aan de Zusters
Ja, je rijmpje heb ik nu wel door, je
moest 't in je geest aanvullen, hè?
Ik vond 't aardig en je tekeningetje
ook. Ans, tot een andere keer maar
weer.
RAADSELS.
1. Welke bol is niet rond?
2. Welke leeuw brult niet?
3. Welke lap wordt niet in een
broek gezet?
4. Welke baard wordt nooit ge
schoren?
5. Welke hond blaft nooit?
Ria Sep.
OPLOSSING VORIGE RAADSELS.
1. Spoor (of tol) bomen en vaar
bomen.
2. dakhazen en (beunhazen).
3. Winterkoninkje en Kolibri.
VRAAG EN ANTWOORD.
Vraag: Gerard V. te N. vraagt:
Wat is Amber en wat doet men er
mee?
Antwoord: Amber is eigenlijk de
meer dichterlijke naam voor barn
steen, Het is een geelachtig, zeer
doorzichtig hars, dat afkomstig is
van een soort denhebomen en door
inwerking van 't zopte zeewater tot
amber is geworden. Er zitten soms
merkwaardige figuren en versteen
de insecten in. Het wordt veel ge
bruikt voor pljpenroeren en voor
allerlei luxe voorwerpen Er komt
ook een soort amber voor in het li
chaam van de potvis.
't Meeste wordt de ambei (of
barnsteen) gevonden aan de Zuid
kust der Oostzee.
OOM TOON.
37 Een grootse daad. Maar
Bram Steng was toch de kwaaiste
niet, dat bleek hier. Hij draaide zich
om en wenkte Jan met de Handjes
en Jan met de Tandjes, die schoor
voetend en schuchter naderbij kwa
men.
„Zo. kerels!" zei Bram Steng met
een basstem, toen de twee inbrekers
met de hoed en de pet in de hand
voor hem sionden. ..Het is niet, om
dat jullie het verdiend hebben, maar
omdat meneer Teur. die hier achter
mij staat, een goed woord je voor
jullie heeft gedaan Maar onthou. dat
je van mij niks gekregen had. Maar
die meneer Teur zei tegen me, dat
jullie ook mensen waren en dat je
een mens niet mocht later verhonge
ren. Hier in die kist zitten scheeps
beschuiten. Eet daarvan, zoveet je
wilt, maar blijf er verder met je lan
ge vingers van af! Als ik merk, dat
er één van jullie meer neemt, dan hij
eten kan, slinger ik hem zo in het
water! Nou, vooruit, eet!"
Dat lieten de twee Jannen zich
niet herhalen. Ze grepen in de kist
en begonnen met hongerige gezichten
in de harde beschuiten te happen.
