Ideaal
wonen
Is vliegen onveilig
Oorzaken van
luchtrampen
Jiavte QoC(\
PARKFLATS
Drie jongens op een Limburgse
kasteel-boerderij
datje &ewt
ZATERDAG 30 SEPTEMBER 1950
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA 2
De indrukwekkende reeks lucht
vaartrampen van de laatste maanden,
welke ditmaal vooral de Fransen trof,
heeft weer eens de vraag om meer
veiligheid in het luchtverkeer actueel
gemaakt.
Nog steeds is de kracht van het
betoog niet verminderd, dat lucht
vaartrampen vrijwel uitsluitend aan
fouten van de mens zijn toe te schrij
ven. Het vliegtuig is goed, de moto
ren zijn prima, de instrumenten be
trouwbaar. Dat geldt tenminste voor
de grote luchtverkeersbedrijven.
Dat er in de „wilde vaart" heel
veel ongelukken geschieden, welke
wel aan technische storingen zijn te
wijten is begrijpelijk, wanneer men
weet, dat deze bedrijven in hoofd
zaak met oud-materieel vliegen, het
in exploitatie te zwaar belasten en in
feite niet de nodige aandacht aan de
regelmatige reparaties en technische
inspecties bestéden. Met de „wilde
vaart" hebben wij weinig te maken.
De Aero Holland vliegt niet meer en
een deel van het regelmatig vervoer
van die maatschappij namelijk het
transport van missionarissen naar
hun ver afgelegen plaatsen in het
hart van Afrika is overgenomen
door de Noorse Braathens maat
schappij, welke weliswaar geen ver
voerder 'is op de grote lijndiensten,
doch toch een uitermate betrouwbare
organisatie heeft.
In Amerika daarentegen is de wil
de luchtvaart een bedrijvigheid met
grote omvang en het moet gezegd
worden, dat de ongevallenstatistie
ken van het luchtvervoer in de U.S.
A. in belangrijke mate juist door die
tramps van de lucht beinvloed wor
den. Terwijl op de nationale lijn
diensten het ongevallencijfer 1.6 per
10 millioen passagier-mijlen bedraagt
nog steeds spreken wij over Noord
Amerika beloopt dit zelfs 32.0 voor
de wilde vaart. Men mag daaruit
concluderen, dat het risico om in een
vliegtuig te verongelukken in een
vliegtuig van de wilde vaart twintig
maal zo groot is als op het regelma
tige lijnvervoer. Nu wij het toch over
cijfers hebben kunnen wij meteen de
onveiligheid van het vervoer vast
leggen. Die bedraagt in het land,
waar het vervoer de grootste graad
van „dichtheid" heeft bereikt, de U.
S.A. en nog steeds uitgedrukt in do
delijke ongevallen per 10 millioen
pasagier-mijlen:
in het wegvervoer per autobus 0.22
in het spoorwegvervoer 0.24
in het luchtvervoer 1.60
Hieruit blijkt, dat vliegen inder
daad een hoger risicocijfer met zich
brepgt, doch anderzijds tonen deze
cijfers ook aan, dat het met die on
veiligheid nogal „losloopt".
Om de veiligheid van het lucht
vervoer op te voeren zijn verschil
lende verbeteringen aan te wijzen.
Bij de huidige stand van de techniek
is er technisch niet zoveel te veran
deren, doch wat te denken van de
volgende gevallen, welke juist in het
vakorgaan van de K.L.M.-vliegers ge
signaleerd worden:
Geval A: 39 personen kwamen om
het leven toen een vliegtuig op Ste-
phenville (New Foundland) 's nachts
vertrok Het toestel taxiede naar baan
300, welke de piloot goed kende, aan
gezien hij er in de oorlog als ATC-
vlieger veel gebruik van had ge
maakt. Onderweg kreeg hij van de
onervaren kracht op de verkeersto
ren aanwijzing om startbaan 07 te
gebruiken. De richting en de kracht
van de wind in aanmerking genomen
en het hoge terrein in de onmiddel
lijke omgeving daarbij beschouwen
de, zou geen vlieger deze koers aan
vaard hebben.
De piloot volgde évenwei zonder
enig nadenken de nieuwe instructie
op en vloog in de nacht tegen een
berg op, met het reeds bekende re
sultaat.
De K.L.M.-vlieger, die dit geval
analyseerde tekende hierbij aan. dat
hem een soortgelijk geval op het
vliegveld van Oslo, Forneboe, had
kunnen overkomen. Daar kreeg hij
startbaan 01 aangewezen voor een
vertrek waardoor hij in de richting
van de omliggende heuvels zou moe
ten starten. Hij aanvaardde dit niet
en moest al zijn overredingskracht
gebruiken om de verkeerstoren te
overtuigen, dat hij beter een andere
baan kón nemen, waardoor hij in de
richting van de lage fjord kon
starten.
Geval B: Met een fonkelnieuwe
Constellation startte men op 27 De
cember van Parijs naar Amerika. Op
Shannon (Ierland) zou getankt wor
den, maar het weer werd slechter en
het plafon (van de wolken) hing
tenslotte niet hoger meer dan 400
voet, met wolkenflarden op 250 voet.
Omdat alle pasagiers Oudejaars
avond in New jfork wilden zijn, week
de piloot niet af om de plaats van
Shannon Preswick in Schotland aan
te doen.
Hij verkoos de kortste weg, kwam
Shannon binnen, hield zijn oog ge
richt op de hoogtemeter, die n»og
500 voet aanwees en toen volgde de
crash in de grond, waarbij 13 men
senlevens verloren gingen. In dit ge
val bleek,, dat een werktuigkundige
de „static valves" van de hoogteme
terleidingen had verwisseld, met het
gevolg, dat het instrument een
hoogte van 500 voet aangaf, terwijl
het toestel in feite al op de grond
was.
Beide gevallen zijn illustratief: het
grondpersoneel kan niet genoeg ge
traind en geselecteerd worden, want
er gebeuren daar in die grondorgani-
satie nog al. eens ongelukken en bo
vendien kan men niet nauwkeurig
genoeg zijn bij het testen van de
vliegtuigen en het stellen van de in
strumenten. Doet men dat niet, is het
beleid een ogenblik onnadenkend,
nonchalant, dan kan de beste piloot
daardoor verongelukken. Men zoeke
de fout daarom niet alleen in de
handelwijze van de piloot. Zeker: in
geval A. had de piloot niet klakke
loos zijn instructies moeten opvol
gen; in geval B. nam de vlieger al een
ongewenst risico door Shannon aan te
vliegen in plaats van uit te wijken
naar Prestwick, doch de grondoor
zaak van de catastrophes lagen in de
verkeerstoren en in het onnauwkeu
rig afstellen van een hoogtemeter.
Hiermede willen wij alleen zeggen,
dat het verhogen van de veiligheid
van het luchtverkeer overal gezocht
moet worden, zowel in de directie
kamer als in de stationsgebouwen als
in de instrumenten werkplaatsen.
BINNENLAND.
De Grote Kerk in Arnhem, die
in de Septemberdagen zwaar werd
beschadigd, is thans in zoverre her
bouwd, dat gisteren de vlag op de
kap kon worden gehesen.
Drie jongetjes uit Velzen, die
gegeten hadden van de giftige Doorn
appel vrucht (een soort Nachtscha
de) zijn zwaar ziek geworden.
Met ingang van 7 October zal op
de export van zandaardappelen 5
per 100 kg. worden geheven. Deze
maatregel is genomen om de binnen
landse bevoorrading te beveiligen. De
export van klei-aardappelen staat
reeds geheel stil.
TEGEN UITERST LAGE PRIJZEN
Moderne Flatwoningen te Oegstgeest
Koopprijs Benrdenflats f 11.500 Bovenflats f 10.500
Hypotheek plm. f 7.000 per flat.
Door de N.V STANDAARDBOUW te den Haag worden momenteel enige complexen
gebouwd in één der mooiste villaparken te Oegstgeest, welke Gemeente terecht beroemd
is om zijn fraaie parken en plantsoenen, tussen de Rjjngeesterstraatweg en de Ryksweg
den HaagAmsterdam.
De koopprijzen der flatwoningen, welke afzonderlek kunnen worden gekocht, zjjn uiterst
laag en bedragen
f 11.500 voor de BENEDENFLATS en
f 10.500 voor de BOVEIVFLATS
De vaste lasten bedragen ongeveer f 38.— per flat, per jaar.
Per woning wordt plm7.000 hypotheek gegarandeerd
op voordelige voonvaarden.
Desgewenst kan de koopsom In termijnen worden betaald terwjjl een speciale betalings
regeling wordt getroffen voor de kopers die hypotheek wensen.
De woningen worden prima afgewerkt en bevatten elk:
Drie flinke kamers, keuken, badkamer, balcon, enz.
De benedenflats hebben verder een mooie tuin en de bovenflats krijgen
ieder een afzonderlijke rflwielbox.
vj
Speciaal voor de bewoners van de flats en de overige door de N.V. STANDAARDBOUW
aldaar te bouwen herenhuizen wordt EEN FRAAI PARK AANGELEGD ter oppervlakte
12.000 vierkante meters, met gazons, borders, speelweide, broeikassen, vijvers, enz.
De flats zijn begin 1951 te betrekken.
Iedere koper wordt
vestigingsvergunning gegarandeerd.
Inlichtingen, tekeningen, omschrijvingen, enz. N.V STANDAARDBOUW,
Hoofdkantoor Bezuidenhoutscheweg no. 127, 's-Gravenhage Tel. 77.08.87 en 77.03.17
ALKEMADE
Geboren: Johannes, z. van H v.
Bostelen en N- J. Horsman; Cornelia
M. C„ d. van C. W. Castelijn en J.
v. d. Veer; 'Jan. z.' van M. Borgers en
C. van Iperen; Adriana C, d. van L.
J. v. d. Hoorn en J. J. Witteman; Ma
ria M„ d. van J. M. Klein en J. Eist-
geest; Johannes H. M„ z. van J L.
van Rhoon en A. J. P. v. d- Meer;
Theodore- J. M., z. van J. Th. Rode-
wijk en H. M van Klink.
Ondertrouwd: M. A. Vastenhout en
M- A. Zaal.
Gehuwd: P. G. Huigsloot en C. C.
Koek; G. de Goede en G. J. C. van
Amsterdam; J,. Willems en J. Huze-
lendoorn.
BOSKOOP
Geboren; Maaike d. van M.
Voskuilen en K. J. van Klaveren;
Dick Douwe Barend z. van A. Boer
en C. W. van den Hoorn; Dirk Jan
z van J. Tol en M. C. Nijhof.
Ondertrouwd: Willem Hendrik
Kloet en Johanna Maria Kamer
beek; Nico Versluis en Elisabeth
Maria Loef.
Getrouwd: Hendrik Adriana Loo-
mans en Trijntje Lagerweij; Piete.r
Jan Domburg en Alida Geertruida
Rooda.
Overleden: Johanna Bijland 66 j.;
Henderijna van Bergen Bravenboer
7b jaar.
WOUBRUGGE
Géborén: Johanna Bastiana d.
van J. Grandia en B. Hoogteijling;
Franciscus Antonius z. van P. J. L.
Witteman en J. M. Jansen; Isaac z.
van Th. Westdijk en C. G. de Jong;
Jannetje Johanna d. van D. Schui-
lenburg en A. H. Moorman,
Ondertrouwd: Simon Cornells Eist-
geest en Hester Wilhelmina Catha-
rina van Rijn.
Getrouwd: C. N. van der Geest en
A C. de Vette; J. Heefema en P.
Vrolijk.
Overleden: Nicolaas Koek 77 j.;
A. van Beijeren 67 j., echtg. van H.
v. d. Nagel.
Een reuze taak voor
de kinderen
BESTE NICHTJES EN NEEFJES,
Jullie zijn nog wel kinderen, maar
toch zijn er, dunkt me, al vele on
der jullie, die eens even willen luis
teren naar een ernstig woordje.
Als kinderen hebben jullie de
grote mensen nodig om je te verzor
gen, te leiden en op te voeden. Zij
trachten alles te doen om jullie
jeugd blij en gelukkig te maken en
tevens je voor te bereiden op de toe
komst. Je ouders, je priesters, je on
derwijzers en ook de wereldlijke
overheid, allen hebben datzelfde met
jullie voor. Zij allen trachten mee
te werken om je een zonnige en
zo prettig mogelijke jeugd te ver
schaffen, vrij van zorgen en leed.
Maar de wereld der grote mensen
zelf leeft niet zo onbezorgd, zo blij
en gelukkig als jullie. Voor hen kan
't leven soms zo zwaar en moeilijk
zijn.
Kijk, beste kinderen, die grote
mensen met hun zorgen-gezichten
hebben jullie nu nodig. Niet dat jul
lie hun moeilijkheden moeten over
nemen. Neen, je behoeft alleen mee
te helpen om de wolken, die hun ge
luk zo bedreigen, te verjagen, om de
ware blijdschap, de echte vreugde
ook weer in hun leven te doen te
rugkeren. Kunnen jullie dat? Willen
jullie dat? De grote mensen zelf
schijnen 't niet te kunnen, want al
jaren werken de knapste koppen
voor dat doel. Maar jullie zullen 't
misschien wel, neen zeker, kunnen,
als je 't eerlijk wilt en wel. door je
gebed. De grote mensen met hun
werk en hun vele zorgen, kunnèn
vaak veel te weinig bidden. Daarom
wacht O. L. Heer op jullie gebed.
Willen jullie dat geven voor de vre
de en het geluk der hele wereld?
Hoe gemakkelijk is 't toch voor jullie
om 's morgenB bijtijds uit de veren
te krujpen en naar de H. Mis te
gaan. En jullie weten toch wel, dat
't kindergebed juist zo aangenaam is
"jan God. Als Vader en Moeder je al
zo moeilijk iets kunnen weigeren,
dan kan O. L. Heer dat zeker niet.
Als Jezus immers heel moe was van
het trekken en prediken, dan moch
ten zijn leerlingen toch njet de kin
deren wegsturen. Neen, dan wilde
hij nog met de kleinen praten, naar
hun gesnap luisteren en hen zege
nen. Daaruit weten jullie dus, hoe
graag Hij met jullie te doen heeft.
Welnu, zoekt Hem dan, als 't kan,
elke morgen op en vraagt Hem on
der de H. Mis en de Communie om
de wereld toch weer gelukkig te
maken. Vraagt Hem, dat Hij alle
mensen, die voor de vrede verken,
de wijsheid en de goede wil zal ge
ven om de ware vrede te zoeken.
En willen jullie helpen, waar
de groten lijden en niet sterk
genoeg zijn? O ja, natuurlijk!
Zo zegt ieder goed kind, maar
Neen, geen m aartjes,
oom Toon. Wij doen het alle
maal en graag en onmiddellijk.
Gaat U Maandag maar in de
kerken kijken in Leiden er
de hele omtrek. En niet alleen
Maandag maar elke dag zal men
voortaan kunnen zeggen: „Wat
waren er toch weer 'n kinderen
in de kerk!" Prachtig, en dan
zullen we eens zien. of er oorlog
of vrede zal zijn! Ik wed voor
de vrede!
Dag beste jongens en meisjes.
OOM TOON.
Aan de vooravond van de grote
fietstocht bogen de drie jongenskop
pen van Hans, Wim en Kees zich
nog eens over de wegenkaart van
Nederland. Voor de zoveelste maal
werd de weg van Leiden naar Noord
Limburg weer uitgestippeld; ze wis
ten nu precies waar ze de grote ri
vieren moesten oversteken en waar
ze even zouden rusten om wat te
eten. Vrolijk was de stemming want
de lang verwachte vacantiedagen
waren eindelijk aangebroken. De ba
gage was al gepakt en morgenvroeg
zou de reis per fiets beginnen.
Het doel van de tocht was de kas
teelboerderij van boer Peters, die in
de omgeving van Venlo lag. Boer
Peters bezit een flink boerenbedrijf
met grote landerijen en een ruime
boomgaard in de nabijheid van uit
gestrekte dennenbossen. Het wa^ dan
ook geen wonder dat Hans een
sprong in de lucht maakte toen de
uitnodiging kwam om te komen lo
geren en hij z'n twee beste vrienden
mee ir/ocht brengen. Ik vergeet nog
te zeggen, dat boer Peters, de groot
vader van Hans was.
Nu was het eindelijk zover. Mor
genochtend om zes uur zouden ze
vertrekken om nog voor de avond
op de plaats van bestemming te zijn.
Precies op tijd stonden ze die mor
gen gepakt en gezakt voor het huis
van Hans. Nog even de banden ge
controleerd, ja hoor, alles was prima
en onder het nawuiven naar de
ouders van Hans begon de reis.
Laten we volstaan met te vertellen
dat alles vlot verliep; het beetje te
genwind kon de jongens niet deren.
De eerste uren werd flink door ge
trapt en het was bij Gorinchem dat
de eerste rust genoten werd. Ook de
ze duurde echter niet lang; ze wil
den maar liefst zo spoedig mogelijk
daar zijn.
DE GEHEIMZINNIGE BOUW
VALLEN WORDEN BEKEKEN
Wanneer er na het middageten een
uurtje rust was op de boerderij wa
ren de jongens steeds te vinden op
en in de bouwvallen van het kasteel,
die hadden een geheimzinnige aan
trekkingskracht op hen. Van alles
wilden ze te weten komen over de
vroegere bewoners, maar grootvader
had nog te weinig tijd om de jon
gens te woord te staan. Zodra de
oogst binnen was, zou hij de jon
gens zelf rondleiden in de gewelven
die ook onder de boerderij doorlie
pen. Eindelijk was het dan zover,
dat grootvader hen mee nam naar
zijn kantoortje en hun een oud en
geel geworden boekje liet zien.
waarin de portretten van de vroege
re graven en gravinnen en een be
schrijving. Op een kaartje was ook
een plattegrond van de orr/trek. Vol
spanning bekeken de jongens dit al'
les en het werd nog opwinderder
door de verhalen die grootvader er
bij vertelde.
De overgrootvader van boer Peters
wist nog te vertellen van een ge
heimzinnige geschiedenis, die met
het slot verband hield. De?e had na
melijk een brand van het kasteel
meegemaakt en was bij die gelegen
heid in het bezit gekomen van een
stoel. Aanvankelijk had deze zetel
ergpns in een vergeten hoekje gé-
staan tot iemand op het idee kwam
om de stoel weer bruikbaar te ma
ken door ze op nieuw te bekleden.
Zo gebeurde het dan dat de oude
stof er werd afgetrokken en er tus
sen de vulling een plankje gevon
den werd, waarop enige onduidelijke
woorden en een platte grond van
de gewelven. Nu moet je weten dat
er een legende bestond die vertelde
dat er eens een graaf was geweest,
die na een lange reis uit het Oosten
een grote schat aan edelstenen had
meegebracht. Roversbenden, die in
die tijden het land onveilig maakten
hadden van die schat gehoord en
door angst gedreven had de graaf
de kostbaarheden verborgen. Later
is die graaf vermoord en nooit heeft
iemand meer iets van die schat ge
hoord of gezien. De nakomelingen
hulp van het gevonden plankje de
hadden nog geprobeedr om met de
schat te vinden, maar alle nvoeite
was vergeefs geweest. In hoeverre
de legende juist was, daar wist
grootvader niet over te vertellen, en
vol belangstelling bekeken de jon
gens het plankje, dat in de familie
van grootvader steeds zuinig be
waard was.
(Wordt vervolgd)
CORRESPONDENTIE.
Ton Pont, Atjehstraat 35, Leiden.
Over dat bezoek aan de tentoonstel
ling Ahoy had je toch wel een groter
opstelletje kunnen maken Ton.
Jammer dat het die dag juist hard
regende. Volgende keer eens wat
uitvoeriger vertellen hoor.
Johan v. Dijk, Achterweg 3,
Nieuwkoop Wel Johan, wat heb jij
plezier gehad met de apen in de die
rentuin. Leuk hé die kunstjes. Dag
Johan, schrijf nog eens of je nog
zusjes of broertjes hebt, die ook wel
eens aan een wedstrijd mee kunnen
doen.
Rietje van Velzen, Drecht 123,
Leimuiden. Kijk, dat is nog eens een
keurig opstel; ook het schrijven is
netjes. Echt jammer dat je geen
prijsje hebt Rietje, we hopen dat je
de volgende keer gelukkiger bent.
Ik vind het fijn dat je kleine zusje
zo blij was met de bal, die je nu
zelf gebreid had. Lees de kranten-
tuin maar goed, er komen nog wel
eens aardige handwerkjes in. Tot de
volgende keer Rietje.
Tina v. d. Laan, Oude Kerlcweg 7,
Hoogmade. Ook van Tina kregen we
een heel mooi verhaaltje mc-t aardi
ge tekeningen er bij. Wat hadden
jullie vader en moeder toch goed ge
zorgd, dat jullie een fijne dag zou
den hebben. En nu zijn jullie zeker
weer flink aan* het leren op school
hè, ja hoor alles op zijn tijd. Dag
Tina.
Corrie Oostdam, Zwarte weg 2,
Noordwijk. Jij denkt zeker nog vaak
terug aan de heerlijke vacantiedagen
aan de zee. Ben je nog uit logeren
geweest bij je tante in Voorhout.
Schrijf ons nog eens Corrie hoe je
het op school maakt.
Jannie van Rijn, Dorpsstraat 81,
Warmond. Je bent nu zeker toch al
beter hè Jannie en weer ijverig aan
het leren op school. Het heeft wel
lang geduurd hè voor je een ant
woord kreeg. We moeten allemaal
een beetje geduld hebben, want
iedereen krijgt toch zeker een beurt.
Niet meer ziek worden hoor Jannie.
Hier zetten we weer een dikke
punt, de volgende week gaan we
weer verder met het beantwoorden
van de briefjes. Wie stuurt ons eens
eigengemaakte raadsels? Wie heeft
ons nog eens iets te vragen?
RAADSELS.
1. Hoe weet je 't verschil tussen
een mestvaalt en een schommel?
2. En tussen een sneltrein en een
wollen deken?
3. Gierige buurman beloofde Piet
twee en een half dozijn appels, als
hij hem hielp. Hoeveel appels denkt
je dat Piet kreeg?
Grootmoeder had voor een flink
maal warm eten gezorgd, dat dan
ook in een ommezientje in de magen
der jongens verdween. Het beetje
moeheid was nu ook gauw vergeten
en ze begonnen dan ook dadelijk de
omtrek te verkenen. De boerderij
was een kasteelboerderij d.w.z. de
boerderij was gebouwd in de nabij
heid van de overblijfselen van wat
eens een trotse burcht geweest was.
Nu zag nven enkel grote brokstuk
ken van muren en onder de ruine
van de toren zag men nog de trap
pen die naar de onderaardse gewel
ven voerden.
Die avond werd alles vluchtig be
keken, de stallen, de kippenhokken,
de boomgaard, enz. tot grootvader
allen bij elkaar riep om het dagelijk
se rozenhoedje te bidden. Na het
eten van de karnemelkse pap met
jpruimen werd al gauw het bed op
gezocht want voor de boeren was het
weer vroeg dag. Het graan was rijp
en het was zaak het koren bijtijds in
de schuren te krijgen. Voor de jon
gens was volop gelegenheid zich ver
dienstelijk te maken en ze vonden
het wat leuk om, na geholpen te
hebben met het opsteken van de
schoven, boven op de volle kar mee
naar de schuur te rijden.
NAAR HET EILAND OROBOMA
2. Het eiland Oroboma. Ootje
Teur had dus de landkaart opgeraapt
en vouwde hem nu nieuwsgierig
open. Eerst hield hij hem op zijn
kop. maar toen hij het papier omge
keerd had, kon hij lezen, wat er
boven geschreven stond.
Kaert'van het eilant Oroboma,
schael 1 1000. naer Naugesette
Meetinghe mette hant getheekent
doir Abraham Diederick Steng,
naast God schipper van de
„Vergulde Aerent" in het tjaer
onses Heeren Seventienhondert-
drie en Sestig.
„Tsjonge-jonge!' zuchtte Ootje
Teur. „Zeventien drie en zestig! Dat
is een machtige tijd geleden! Dat was
in de Gouden Eeuw, als ik me niet
vergis! Hoe komt die kaart nu hier?
In de bergen nog wel! Zeker weg
gewaaid Hij keek een poosje
naa** de tekening, maar hij kon er
niet veel uit wijs worden.
„Merkwaardig!" zei hij na een
tijdje. „Ik denk, dat iemand hem
verloren heeftNu, dan zal ik maar
proberen, de eigenaar te vinden,
want ik denk wel, dat die hem terug
zal willen hebben!"
