Een houten kerkje van de Remonstranten gekocht KOLEN 'll&ijacvit In Indonesië Ootje 5jewt 2)e Man ZATERDAG 26 AUGUSTUS 1950 DE LEIDSE COURANT TWEEDE BLAD PAGINA 4 UtaAmondiA 'LCHtdimaïteti MA DE REFORMATIE VORMDE WARMOND LANGE TIJD GEEN eigen en zelfstandige statie; de katholieken, die er vrij talrijk woon den, behoorden kerkelijk tot de statie Sassenheim, waartoe ook de men sen van Lisse en Voorhout behoorden. En daar de historie van deze plaatsen al in de krant werd beschreven, kunnen we voor de geschiedenis van Warmond verwijzen naar de over deze plaatsen verschenen opstel len. Maar al behoorden de Warmonclse katholieken dan ook kerkelijk tot Sassenheim, daarom wil dat nog niet zeggen, dat zij allen regelmatig naar de Sassenheimse schuilkerk gingen. Immers de heer van Warmond bleef trouw aan het oude geloof en hij zette zijn huiskapel wijd open voor de katholieke Warmonders. Maar aan die gunstige toestand kwam in 1764 een einde, daar de vrouwe van Warmond niet meer in het huis te Warmond woonde en de kapel er niet langer gebruikt werd. Toen moesten zij naar hun eigenlij ke kerk, die van Sassenheim, die echter op zulk een toeloop niet be rekend was en te klein werd. Met goedvinden van de Staten werd dit kerkje vergroot. Maar de katholie ken van Warmond waren alles be halve te spreken over het feit, dat zij nu, om hun godsdienstplichten te kunnen vervullen, zulk een betrek kelijk lange afstand moesten maken. Zo kwam in Warmond het plan op, er zelf een kerkje te stichten. De toenmalige heer van Warmond werd over dit plan gepolst zonder dat de pastoor, Adrianus Henricus Heydendaal er over was ingelicht. Deze was natuurlijk slecht te spreken over het geval en poogde een af scheiding van de Warmonders zo lang mogelijk tegen te houden. In de jaren 1793 en volgende vroeg pastoor Heydendaal ontslag aan aartspries ter ten Hulscher met het verzoek, zijn neef Adrianus Zacharias Joseph Heydendaal,, die toen pastoor was op het platteland van Goes, hem te doen opvolgen. Van de gelegenheid gebruik gemaakt In 1795 kreeg hij het gevraagde ontslag en inderdaad volgde de neef cp in de statie Sassenheimzon der Warmond! Want de Warmonders hadden van de gelegenheid gebruik gemaakt om het houten kerkje van de remonstranten in hun dorp te ko pen voor 700 gulden. En ofschoon de nieuwe pastoor Heydendaal zijn uiterste best deed, de Warmonders bij zijn statie te houden, het mocht hem niet gelukken; het jaar daarop kreeg Warmond van aartspriester ten Hulscher een eigen pastoor in de persoon van Jacobus Groen. Het kerkje van de remonstranten over genomen, werd op 24 December 1796 ingezegend. Weigering van twee kanten Na de afscheiding van Sassénheim, meende de pastoor van die statie rc-cht te hebben op een geldelijke bij drage van de Warmonders ter be- -strijding van de kosten, destijds ge maakt om de kerk van Sassem te vergroten, ten bate van de in War mond wonende katholieken. Maar de Warmonders weigerden dit stel selmatig en eisten op hun beurt een deel van de armengoederen op, wat hen werd geweigerd. Met als gevolg, dat tot 1862 de goederen van de ar men van Sassenheim, Voorhout en Warmond gezamenlijk beheerd wer den door een commissie, waarin van elke gemeente drie personen zitting hadden, met de pastoor van Sassen heim als voorzitter. De nieuwe statie Warmond telde in 1807, 387 katholieken. Eigenlijk wa ren het er nog 98 meer, maar 5 ge zinnen kerkten te Sassenheim en de overige, over elf gezinnen verdeeld, gingen naar Oud-Ade of Rijpwete- ring. Het houten Warmondse kerkje v/as maar zeer klein; in 1846 kwam er een torentje met een luiklok op te staan. De marmeren communiebank Er werden twee beelden van de H. Maagd en van St. Mathias, de kerkpatroon in geplaatst; verder een eikehouten preekstoel door 'n beeld houwer uit Utrecht gemaakt en een marmeren communiebank in barok stijl, afkomstig van de St. Walbur- guskerk te Antwerpen. Het missie- verslag van aartspriester ten Hul scher, van 1807, zegt over het kerkje, dat het „fraay opgetimmerd" was, maar bezwaard met een schuld van 15000 gulden. Blijkbaar had men dus heel wat aan het oude remonstran tenkerkje verbouwd, waarvan de koopsom immers maar 700 gulden was geweest. Groot was de statie niet maar 275 communicanten en dus was een schuldenlast van 15000 gulden voor die tijd voor een vrij kleine gemeente, vrij zwaar. De eerste eigen pastoor, Jacobus Groen, werd te Wormerveer geboren in 1758. Sinds 1788 was hij geruime tijd kapelaan te Amsterdam in het Eegijnhof. Hij overleed te Warmond op 17 October 1825 en werd opge volgd door Gerardus Hoes, een Rot terdammer van geboorte (12 Febr. 1791). Hij maakte zijn studies te Warmond, waar de president hem prees om zijn talenten en zijn ijver; in 1815 werd hij priester gewijd, en daarna was hij kapelaan te Noord- wijk gedurende enige maanden en vervolgens tot 1820 te Middelburg. Toen werd hij benoemd tot pastoor van Heinkenszand, waar hy door zijn uitstekend beheer de fondsen voor de armen wist te behartigen. In 1825 pastoor te Warmond geworden, vond hij daar een vrij grote schuld op de kerk drukken. Deze wist hij te del gen en bovendien kon hij nog vele dingen kopen ter opluistering van het kerkje en de eredienst. Toch was zijn statie maar 375 com municanten groot, volgens het ver slag dat aartspriester Gerving in 1842 uitbracht over de Hollandse Missie. Pastoor was ziekelijk en kreeg daarom vaak hulp van de pro fessoren van het groot seminarie. Op Gezicht op de ruïne van de oude kerk te Warmond, met de toren en op de achtergrond de kapel en het torentje van het seminarie. BEURS KLEURLOOS. De Vrijdag kwam als een kleur loze afsluiting van een vrij eento nige week. Het koersniveau is blijk baar min of meer gestabiliseerd en zoals ter beurze verwacht werd, kwamen er gisteren geen belang rijke verbeteringen.. Snoek met vals gebit Bill Colcough werd allesbehal ve vriendelijk door zijn vrouw ontvangen, toen hij dezer dagen thuis kwam van een hengelpar- tijtje. Zijn gebit bleek hij name lijk kwijt te zijn. En of Bill nu al beweerde, dat hij het niet hel pen kon, dat het gebit zó maar uit zijn mond was gevallen en in het water terecht was geko men, vrouwlief bleef er bij, dat hij wat voorzichtiger met derge lijke kostbare zaken had moe ten omspringen. En dus was er een breuk in het huwelijk van Bill Colcough, een breuk, die misschien onherstelbaar ge weest zou zijn, als enkele dagen later dat gebit niet terechtgeko men was. Bill haalde namelijk een snoek op van formidabele afmetingen, hij kwam er trots mee thuis. Zijn vrouw maakte het beest pan-klaar en.... uit de ingewanden van de vis kwam het verloren gebit. voor alle doeleinden CREYGHTON Hooigr.46 Tel.20114 Blazoen van de Rederijkerskamer Het Rode Madeliefken" te Warmond tussen lansen met de wapens van W assenaar, Vlackenaer, Warmond en Holland (Anno 1620). zijn beurt bewees hij het seminarie een dienst, door in de tijd, dat van regeringswege het klein seminarie gesloten was, zijn pastorie open te zetten voor de geheime lessen van professor Coppens, die aan toekom stige theologanten wijsbegeerte do ceerde in de pastorie. De jongelui ■woonden dan zolang in bij de bur gers van Warmond. De zielzorg over de theologanten werd de Warmond- se pastoor in 1843 ontnomen; voor taan mochten de studenten van het seminarie in de eigen kapel hun Paasplichten vervullen en had de president alle rechten, die een pas toor toekomt ten opzichte van zijn parochianen. Omdat de pastoor een zwakke en ziekelijke man was, kreeg Warmond een kapelaan; de eerste was Augus- tinus Hubertus de Poorter, sinds 1842. De pastoor zorgde er voor, dat de statie een eigen katholiek kerkhof kreeg, dat op 27 Juli 1829 werd in gezegend. Op 26 Mei 1844 kwam pas toer Hoes te overlijden. THEO G. DOFFERHOFF, Kortenbachstr. 25, Noord wijkerhout, viert 27 Augustus zijn 2e Indische verjaardag te Surabaja. AVIFAUNA, UNIEK IN DE WERELD Prima Restaurant AVIFAUNA Feeërieke avondverlichting een oase in Nederland STROPER DOODGESCHOTEN. In de bossen aan de Belgische grens onder' de gemeente Hoge en Lage Nierde is gistermorgen zekere B., uit het naburige Ravels in Bel gië, die daar vermoedelijk aan het stropen was, door een ambtenaar van de Nederlandse rijkspolitie neerge schoten. Hij is aan de gevolgen over leden. Aetherklanken ZONDAG. HILVERSUM 1, 402 M. 8.00 VARA, 10.00 VPRO, 10 30 IKOR, 12.00 AVRO, 17.00 VPRO, 17.30 VA RA, 20.00—24.00 AVRO. 8.00 Nieuws- en weerberichten; 8.15 Postduivenberichten; 8.20 Gra- mofoonmuziek; 8.30 Voor de tuin; 8.40 Voor militairen; 9.10 Postdui venberichten; 9.15 Verzoekprogram ma; 9.45 „Geestelijk leven", causerie 10.00 Voor de kinderen; 10.20 Da meskoor; 10.30 Doopsgezinde kerk dienst; 12.00 Theater-orkest; 12.30 voor de jeugd. 12.40 Mannenkoren; 13.00 Nieuws- en Weerberichten; 13.15 Musetteorkest en soliste; 13.50 „Even afrekenen, heren". 14.00 Gra- mofoonmuziek; 14.05 Boekenhalf uur; 14.30 Gramofoonmuziek; 14.40 Residentie-orkest en solist. In de pauze: filmpraatje; 16.30 Sportpraat- je; 17.00 Gedeeltelijke Uitzending van een kerkdienst. 17.30 Gramo foonmuziek; 17.40 Voordracht; 18.00 Sport; 18.15 Nieuws en Sportuitsla gen; 18.30 Cabaret; 19.00 Discussie; 19.30 Philharmonisch Orkest; 20.00 Nieuws; 20.05 Actualiteiten. 20.15 „Martha", opera. 21.50 „Helderzien de aan het Diner", hoorspel. 22.45 Twee piano's; 23.00 Nieuws; 23.15 24.00 Gramofoonmuziek. HILVERSUM 2, 298 M. 8.00 NCRV; 9.30 KRO; 17.00 IKOR; 18.30 NCRV; 19.45—24.00 KRO. 8.00 Nieuws- 'en Weersberichten; 8.15 Gramofoonmuziek; 8.30 Mor genwijding; 9.15 Gramofoonmuziek; 9.30 Nieuws en Waterstanden; 9.45 Gramofoonmuziek; 9.55 Hoogmis; 11.30 Gramofoonmuziek; 11.40 Or kestconcert; 21,15 Apologie; 12.35 Gramofoonmuziek; 12.40 Lunchcon cert; 12.55 Reportage; 13.00 Nieuws, Weerberichten en Kath: Nieuws; 13.20 Lunchconcert; 13.35 „Uit het Boek der Boeken". 13.50 Kameror kest en solist; 14.35 „Katholiek Overleg". 15.00 Cello en piano. 16.00 Gramofoonmuziek; 16.10 „Katholiek Thuisfront overal." 16.15 Reportage. 16.30 Lof. 17.00 Prot.Kerkdienst. 18.30 Voor de strijdkrachten; 19.00 Vocaal kwartet; 19.15 „Viermaal Ik", causerie; 19.30 Nieuws, Sportuitsla gen en Weerberichten; 19.45 Actua liteiten; 19.52 Boekbespreking; 20.05 Gramofoonmuziek. 20.12 Gevarieerd programma. 22.45 Avondgebed en Liturgische kalender; 23.00 Nieuws; 23.15 Sportpraatje; 23.2224.00 Gra mofoonmuziek. MAANDAG. HILVERSUM 1. 402 M. 7.00—24.00 AVRO. 7.00 Nieuws. 7.15 Gramofoonmu ziek; 8.00 Nieuws en "Weerberichten. 8.15 Gramofoonmuziek; 8.55 Voor de vrouw; 9.00 Gramofoonmuziek; 9.30 Waterstanden; 9.35 Gramofoon muziek; 10.00 Morgenwijding; 10.15 Amusementsmuziek; 10.50 Gramo foonmuziek; 11.00 „Op de Uitkijk". 11.15 Orgelconcert; 11.45 Gramo foonmuziek; 12.30 Mededelingen; 12.33 „In 't Spionnetje". 12.38 Pia nospel; 13.00 Nieuws; 13.15 Metro- pole-orkest; 13.50 Gramofoonmuziek; 14.00 „Wat gaat er om in de we reld?", causerie. 14.20 „De Jonker boer', zangspel. 15.25 Orgelconcert. 15.45 Causerie over diepvriesbedrij- ven; 16.00 Gramofoonmuziek; 16.30 „Musicalender"; 17.30 Voor de pad vinders. 17.45 Gramofoonmuziek; 18.00 Nieuws; 18.15 Gramofoonmu ziek; 18.30 Filmprogramma; 19.00 Orkestconcert; 19.40 Gramofoonmu ziek; 19.55 Nieuws; 20.00 Deens Om roeporkest, koor en soliste. In de pauze: „Het Wereldcongres voor Die renbescherming". 21.15 „De Sterkste Liefde", hoorspel; 22.35 Gramofoon muziek; 23.00 Nieuws; 23.1524.00 Gramofoonmuziek^ HILVERSUM 2. 7.00—24.00 NCRV. M. 7.00 Nieuws; 7.15 Ochtendgym nastiek; 7.30 Gramofoonmuziek; 7.45 Een woord voor de dag; 8.00 Nieuws en Weerberichten; 8.15 Gewijde mu ziek; 8.45 Marinierskapel; 9.15 Voor de zieken; 9.30 Gramofoonmuziek; 10.30 Morgendienst; 11.00 Gramo foonmuziek; 11.20 Voordracht; 11.40 Tenor en Piano; 12.10 Gramofoon muziek; 12.30 Mededelingen; 12.33 Orgelconcert; 13.00 Nieuws; 13.15 Mandolinemuziek; 13.45 Gramofoon muziek; 14.00 Voor de Jeugd; 14.30 Concertgebouworkest; 15.00 Sextet. 15.30 Viool en piano; 16.15 Bijbelle zing; 16.45 Vocaal Ensemble; 17.00 Voor de kinderen; 17.15 Populaire muziek; 17.45 Regeringsuitzending; 18.00 Orgelconcert; 18.30 Voor de strijdkrachten; 19.00 Nieuws; 19.15 Pianoduo; 19.35 Gramofoonmuziek; 19.40 Radokrant; 20.00 Nieuws; 20.05 Gramofoonmuziek; 20.45 „De Raad van Europa te Straatsburg". 21.05 Groninger Orkestvereniging en so liste; 21.35 „Appèl van de Duitse Kerk". 21.45 Utrechts Stedelijk Or kest, koor en solisten; 22.45 Avond overdenking; 23.00 Nieuws; 23.15 24.00 Gramofoonmuziek. Is Uw Radio defect? BEL 24244 De Radio-Technische Dienst I.E.M.C.O. N.V., Nieuwe Rijn 32 repareert vlug, betrouwbaar en vak kundig EN DE WENSHANDSCHOENEN 50. Bedankt voor het wakker ma ken. Doordat Dikke l?aan zo opge wonden aan het schreeuwen en schel den was en tevens nog druk met ar men en benen in het ?ond maaide, zag hij te laat, dat Ootje Teur in de gang lag. Nu, hij zat nog steeds bij te komen van de «hoofdpijn en wilde juist op staan, toen iets groots en zwarts over hem heensuisde, tegen zijn been schopte en met een doffe plof op de grond terecht kwam. Ootje Teur werd door de schrik en de verbazing plotseling geheel en al wakker, terwijl Dikke Daan juist in slaap viel van de klap, die zijn kin kreeg op te vangen, toen die met de grond in aanraking kwam „Bedankt voor het wakker maken. Dikke Daan!" riep Ootje Teur, die meteen opstond en wegholde. „En blijf nog maar een poosje Slapen, dat is goed voor je. En dan heb ik meteen weer vrij spel om de handschoenen te heroveren! IN HET GRIJS Door A. HRUSCHKA. (Nadruk verboden). 43) Rita had met Herbert alles vooruit besproken; zij waren over eengekomen. dat Rita van nu af openlijk partij voor de gearres teerde Grauenstein's zou kiezen; him verloving die tussen Herbert en freule von Sydow zou nu, meenden zij, wel van zelf, verbro ken zijn. Het was nu bijna donker gewor den. Herbert liep gejaagd zijn ka mer op en neer en dacht er niet aan, licht te maken. In de geest was hy ginds in de wintertuin, waar Rita nu de strijd voor hun beider vrijheid had be gonnen. Lief, dapper meisje! dacht Herbert en hij voelde weer in zich de oude broederlijke liefde voor Rita, die in de dagen van bun ge dwongen verloving meer dan ééns gevaar had; gelopen. Moge alles tus sen ons nu weer duidelijk en vre dig worden Toen dacht hij aan zijn moeder. Hoe zou zij de zaak opnemen? Plotseling bleef hij staan. Het scheen hem toe, door muren en deuren heen een schreeuw te heb ben géhoord. Hij luisterde. Alles bleef stil. Maar buiten begon de stortregen op de oude linden te kletteren. Tussen Herbert's kamer en de wintertuin lagen slechts een kléin vertrek en de eetzaal. Zacht opende hij de deur van de kleine kamer, en weer luisterde hij. De stilte in het huis en het eento nig ,gekletter van de regen begon nen op zijn zenuwen te werken. Er was meer dan een half uur voorbij gegaan. Was het onderhoud in de oranjerie misschien reeds lang ten einde? Aarzelend deed hij nog enige stappen en opende de deur van de eetzaal. Daar was het helemaal donker, maar door de portières van de deur, die toegang tot de winter tuin gaf en openstond, schemerde licht. En hij hoorde een stem. Een zeer zachte, vreemde stem, waarin angst en hartstochtelijkheid smekend trilden. Was dat Rita? Onmogelijk! Hare stem was niet zo diep. Maar zijn moeder kon het nog minder zijn... Herbert liep de eetzaal door. Het dikke Smyrna-tapijt dempte het geluid zijner schreden. Nu was hij aan de portières. En wat hij zag, was zo verschrik kelijk, dat hij onwillekeurig bleef staan en met beide handen zijn hoofd vastgreep. Midden in de wintertuin stond Rita von Sydow; haar gezicht, was zo ontzettend verwrongen, dat men haar bijna niet herkende. Haar blik was star, wezenloos. En vóór haar lag de gravin op de knieën en stamelde in doodsangst onsamenhangende woorden. En het was haar stem, die zo'n weke, zonderlinge klank had. Rita, hoorde Herbert zeggen, zeg toch wat!Nu weet je alles Kijk toch niet zo wezenloos! Nietwaar, nu begrijp je dat 't moet? Ritalievelinghoor jij niet wat ik zeg? Zij greep naar Rita's hand. Maar tot meisje week ontzet achteruit en stak de armen uit, als om zich te verdedigen. Weg.... weg.... raak mij niet aanik haat u! En dat zoudt u uit liefde hebben gedaan? O neenneenuit liefde, be gaat men geen misdaaden Plotseling brak zij uit in een woeste, huiveringwekkende lach; en nog altijd lachende week zij, als een waanzinnige, terug tot in de uiterste hoek van de wintertuin. Herbert kwam snel te voorschijn. Moeder, wat is hier te doen? De gravin verschrok en wierp hem een koele, vijandige blik toe. Ga.... laat ons alleen! ge bood zij ruw. Maar Herbert ging niet weg. Eerst moet ik weten wat wat hier gebeurd is. fiij ging naar Rita, die weer lachte en hem verbaasd aankeek. Rita, lieve Rita, wat is er? vroeg hij zacht. Rita bleef hem aanstaren, maar hy zag wel, dat zij hem niet herkende. O, jij bent de.... de destotterde zij. Ik weet niet. Ik ben je naam vergetenBen jij Walter? Plotseling slaakte zij een gil, en sloeg bewusteloos tegen de grond. Een ogenblik later lag de gravin naast haar opl de knieën, en poog de met bevende vingers de japon der bewusteloze los te maken. Zij zelf was akelig bleek. En zij wenkte Herbert: Help mij tochltdaar, op die divanEn een dokter.... haast je! O God, straf mij niet zo verschrikkelijk. Zij zal toch niet sterven! De onuitsprekelijke angst, die in haar stem trilde, greep Herbert sterker aan dan al het andere, dat hij had gehoord en gezien. Zwijgend beurde hij de bewuste loze op, en legde haar.op de divan waarna hij de wintertuin uitliep, om de bedienden te gaan waarschu wen. Terwijl Herbert de trap afsnelde, om de dokter op te bellen, klauter de Silas Hempel buiten voorzichtig af langs de stam van 'n zeer oude wingerd, waarvan de zware takken zich opwerkte tot aan de glazen wand van de wintertuin. Zijn gezicht was bijna even bleek als dat van de bewusteloze Rita, doch er flikkerde iets in zijn ogen. Hij had slechts weinig verstaan van hetgeen er binnen werd ge zegd, want in de beginne had de gravin snel en zacht gesproken; maar wat hij gehoord had, was vol doende om hem de overtuiging te geven, dat hij nu eindelijk een vast aanknopingspunt voor zijn naspo ringen gevonden had. Neen, ditmaal kon hij zich niet vergissen! Langzaam en peinzend ging hij naarzijn kamer, die in 'n bijgebouw was gelegen. In het kasteel heerste grote ver warring. Men had Rita, die nog niet tot het bewustzijn was geko men, naar haar kamer gedragen en te bed gelegd. De gravin zat bij haar met een gezicht, dat als ver steend was; geen ogen/blik wendde zij de blik af van de bewusteloze. Men zou bang worden als men haar aankijkt, fluisterde Riete de blinde Hanna toe, die onrustig op en-neer liep in de gang. Zou men niet zeggen, dat zij-zelf gevaarlijk ziek is? Je zult zien, dat dit alles slecht afloopt.eerst de graaf en nu de freule!! Een ongeluk komt nooit alleen Een half uur later kwam de dok ter. Hij onderzocht Rita en zette een zeer bedenkelijk gezicht. Zware zenuwkoorts. Over de afloop kan ik op het ogenblik nog niets zeggen. In ieder geval moet onverwijld per telegram een ver pleegster worden gevraagd. Wil me vrouw de gravin, dat ik ervoor zorg? Neen, neen, ik wil haar zelf verplegen. Onmogelijk mevrouw. Hanna zal mij aflossen, wan neer het mij te zwaar wordt. Maar ik wil geen vreemdelingen bij haar bed. Daar bleef het bij. (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1950 | | pagina 8