LEIDEN UIT DE LUCHT GEZIEN Vanaf de torentransen naar het leven omlaag PROGRAMMA „R.K. Vacantie vreugd voor de Leidse Jeugd." 1/ ZATERDAG 29 JULI 1950 DE LEIDSE COURANT TWEEDE BLAD PAGINA 1 PEN ONTDEKKINGSREIS naar de hoogste punten der stad maakt men niet in een half uurtje! Vandaar, dat we het beschrijven dezer beleve nissen in tweeën splitsen. Deze keer bezochten we drie punten; binnenkort hopen we nog enige kerktorens te beklimmen en Leiden van daar uit te bekijken. Een ontdekkingsreis naar de hoogste punten der stad II/H, LEIDENAARS, die iedere dag door de stad rijden, lopen of fiet sen en pretenderen de stad te kennen, wij zijn toch eigenlijk maar zeer eenzijdige mensen. Deze krasse uitspraak zou voor tegenwerpingen vatbaar zijn, ware het niet, dat er nog een verklaring op volgt. Dat „een zijdige* geldt alleen ten aanzien van de wijze, waarop wij onze goede oude Sleutelstad plegen te bekijken, namelijk vanaf de grond, vanaf de platte, gelijkvloerse straatstenen. In het gunstige geval kijken we eens uit ons zolderraam of vanaf het dak, maar het blijft laag bij de gronds, plat en gewoon We kunnen er de vogels om benijden, dat zij, eenvou dig weg door wat met hun vleugels te klapwieken, zich boven de massa kunnen verheffen en vanuit de hoogte op ons en onze stad mogen neer zien. Ge kunt hier lang of kort of helemaal niet over nadenken. Wij deden het wèl En zó 'ang, dat we jaloers werden op die gelukkige vogels. Hoe langer we er ovei dachten, hoe sterker het verlangen in ons werd, pm de stad als de vogels te mogen zien, dus uit de lucht. Een vliegtuig char teren zou het eenvoudigste geweest zijn. Van redactiewege werden daar tegen echter enige bezwaren gemaakt. Finantiële, begrijpt U. Maar het dreigde een complex in ons te worden. We zouden en moesten de stad uit de hoogte zien. Er hielp niets meer tegen. Het zou en moest gebeu ren. Plotseling ging ons een licht op. De torens! Welja, waarom zouden we niet eens de Leidse torens beklimmen en aldus omlaag kijken naar het gewriemel beneden ons. Zou het niet mogelijk zijn vanaf de transen ons als een vogei in de lucht te voelen? Met enige fantasie zou dat wis en zeker gaan! Gebroken benen voor eigen risico En zo stapten we dan naar de Leidse Brandweerkazerne, aan de Langebrug. „Mogen we even in de toren klimmen?", was onze vraag aan de heer Kosten, ondercomman dant van de Brandweer. „Gaat Uw gang", luidde het onmiddellijke ant woord. „Deze deur door, hier de trap op." Reeds stond onze voet op de eerste trede, toen de heer Kosten ons nog even toevoegde: „Denk er aan, de Brandweer neemt geen enkele ver antwoording; gebroken benen zijn voor eigen risico". Met deze prettige wetenschap vin gen we de tocht aan naar hoger sfe-* ren. Nu moet u dat woord „trap" niet al te nauw nemen. Of liever ge zegd! wel nauw, maar niet al te pre cies. Want het was slechts een smal le ijzeren ladder, kaarsrecht tegen de muur op. Langs brandslangen, die te drogen hingen, stegen we omhoog Een beetje vuil en stoffig kwamen we tenslotte boven aan. En wat we daar toen zagen, overtrof onze stoutste verwachtingen. Daar lag Leiden, be neden aan onze voet. Een massa steen, huizen groot en klein, straten breed en smal. Een bonte menge ling van kleuren. Hoe komen de Leidenaars of doet men dat in iedere stad? er toch toe, om hun rode pannendaken met blauwe pannen te repareren en hun blauwe daken met rode pannen aan te vullen, wanneer de wind er een paar aan het normale gebruik onttrokken heeft? Ter wille van de orde stellen we voor, dat iedereen met-z'n buurman pannen gaat rui len. Want zó is het geen gezicht. Het lijken wel gerepareerde lappende kens! Of feestrokken, zoals de da mes die kort na de bevrijding droe gen. Zó zagen we Leiden, vanaf Meelfabriek „De Sleutels". Een zee van huizen, keurige rijen van rechte daken, groot en klein. Heel in de verte doemt heel vaag de toren op van de St. Petruskerk. (Foto's: „De Leidse Courant") Niet hoog genoeg. Hoog boven de massale huizen rijen verhief zich de Pieterskerk Weliswaar zonder toren, maar toch zó hoog en majestueus, dat het ge bouw onbetwist in deze omgeving domineert. Wat waren onze vroege re bouwheren toch meesterlijke scheppers! Hoe rank en toch zo breeduit verheft het grijze gebouw zich ten hemel. Hoe grappig spietst het pieterige torentje omhoog. Hoe prachtig tekent zich hier de verhou ding van raam en gevel. Én terwijl we vol bewondering het panorama aanschouwden, fladderde een vogel ons voorbij, schuin om hoog, klimmend naar de bewolkte hemel. Wij bleven staan. Hoger kon niet. Een armzalig gevoel besloop ons. Daar stonden we, met heel ons menszijn. Koning der schepping noemt men ons. En dat, terwijl we machteloos een vliegende vogel na staren. Zonder zelfs ook maar één meter hoger te kunnen Weg was ons plezier. Weg het ge not van een mooi vergezicht. Met hangend hoofd daalden we af. Weer stonden we op straat. Nog steeds met het gevoel geen vogel te kunnen zijn en het simpele diertje niet te kun nen evenaren. Naar „De Sleutels". Maar wat is dat? Nu al opgeven? Nu de vogel al tot onze overwinnaar uit te roepen? Dat nooit! En in ge dachte zagen we voor ons de grijze bétonnen wolkenkrabber van Meel fabriek „De Sleutels". Daar moes ten we zijn. En we kwamen er. Nog wel op het hoogste puntje, waar het altijd waait, zelfs als het bladstil is Leu nend tegen de betonnen vlaggen mast stonden we op het kleine plat form, dat nog enige meters boven het gebouw uitsteekt. Op drie en veertig meter hoogte. Geweldig! Dieper nog lag de stad beneden ons. Kleiner nog waren de huizen en daken. Smaller de straten, pop periger de mensen. Bovenop de Stadhuistoren ziet men de Burchtheuvel in zijn gehele om vang, achter de huizen aan de Nieuwe Rijn. Achter de Burcht is nog net de toren zichtbaar van de St. Jozefkerk. Het hoge gebouw met de schoorsteen is de Lichtfabriek aan de Langegracht. AVONDMUZIEK. In de Hooglandse kerk wordt avondmuziek ten gehore gebracht op Maandag 31 Juli, des avonds half ne gen, door de organist Joh. Zweers. Het programma luidt: 1. Prelude en a D. gr. t., D. Buxtehude. 2. Wir glauben all' an einen Gott. Joh. S. Bach. 3. Concert in Bes, G. F. Han- 4. Sonate d kl t, J. S. Bach. 5. Praeludium en fuga in C, J. S. Bach. 6. Improvisatie over Gezang 280. Volgende Avondmuziek op 14 Augustus. DERDE ORDE, LEIDEN. Heilig Jaar weekend. Van 3 tot 6 Aug. wordt op het land goed de Rees te Brummen een gees telijk weekend gehouden voor de Derde Orde, Federatie Leiden. Dit weekend zal staan in het te ken van het Heilig Jaar. Opgaven tot deelname bij Evert Castelein, Langebrug 6a, Leiden. Ook niet-Derde Orde-leden zijn har telijk welkom. GEVEILDE PERCELEN. Ten overstaan van notaris B. H. Stumpel te Leiden. Te Oegstgeest: Huis met tuin van Assendelfstraat 25 in bod 3650. Koper de heer C. Bogaards te Hazerswoude voor ƒ4050. Te Leiden: Huis met tuin Rodenburgerstraat 8 in bod 6100. Koper de heer J. C. van der Steen qq te Leiden voor 7.300. Huis met tuin Da Costastraat 52, in bod 3250. Koper de heer P. Mei man te Leiden voor 3250. Huis en erf met afz. bovenwoning Herensteeg 5-5a, in bod 3650. Ko per de heer P. A. van der Hulst qq te Wassenaar voor 3750. Huis en erf Waardgracht 162, in bod 540. Koper de heer P. Moerman qq te Leiden voor 710. Huis en erf met afz. bovenwoning Pres. Steijnstraat 7-7a, in bod 2850. Koper de heer J. W. Goddijn te Lei den voor 2850. Wie zien wil hoe klein toch eigen lijk onze stad is, moet daar eens gaan staan. Aan alle zijden ziet men hoe het groen der weilanden de hui zenmassa omsluit. Ontzaggelijk ver kijkt men voor zich uit. Aan de ene kant de hefbrug van Alphen. En verder nog zelfs de Domtoren van Utrecht! Aan de an dere kant ziet men de schepen op de Noordzee varen. Langzaam schij nen de masten zich voort te bewe gen langs de duintoppen. En nóg hoger. Doch weer kwam de vogel onze il lusie verstoren. Krijsend vloog een troep kraaien ons voorbij Nog nooit heeft het geluid van een vogel ons zó snijdend in de oren geklonken Zó hatelijk en zó triomphantelijk. Dan maar weer afgedaald en weer gepeinst. Kunen we nóg hoger ko men? De Stadhuistoren! Daar bleek eerst een officiële ver gunning voor nodig van B. en W. Loco-burgemeester S. Menken zag direct de noodzaak in van onze ex peditie en gaf onmiddellijk verlof. De hoofdbode wees ons de weg: De ze deur door; U komt er vanzelf. Steeds maar klimmen." Dat deden we. Eerst over marme ren treden, met keurig geverfde hekjes én betegelde muren. Iets ho ger over brede ijzeren trappen. Nog hoger werden de trappen draaiend en wat smaller. Om ons heèn muren met kleine, stoffige raamj es, verlei delijk om naar buiten te kijken. We deden het niet; de verrassing boven zou des te groter zijn. En zo klommen we voort. Langs de grote klokken, waarvan er een plotseling begon te slaan. Zó oorver dovend hard, dat we ons een hoedje schrokken en een ogenblik meen den, dat de toren instortte. Het viel echter mee en heelhuids bereikten we het hoogste punt, op 55 meter hoogte. Die dikke mijnheer. Nee zeg, dat had U moeten zien! Zó mooi, zó overweldigend prachtig! Een zee van daken, rood en blauw gevlekt. Huizen en nog eens huizen. Straten en straatjes, grachten en steegjes. Schitterend! Gemoedelijk breeduit lag daar de Burcht, uit-stekend boven de huizen van de Nieuwe Rijn. Eerst nu zagen we pas goed de volle omvang van de Burchtheuvel en zijn strategische plaats tussen de beide Rijnarmen. Diep beneden ons lag de Bree- straat. Kleine speelgoedauto'tjes kropen over het wegdek. Mensjes, klein en nietig, stapten voort over het trottoir. Ze hadden allemaal haast. Waar zouden die mensen toch al lemaal naar toe gaan?, dachten we. Gaan ze allemaal iets nuttigs doen, of lopen ze maar zo'n beetje te lopen als wij stonden te staan? Kijk, daar gaat een dikke mijnheer. Waarom duwt hij nu die dame zo ruw opzij? Heeft hij dan zoveel haast? Ach, loop maar niet zo hard; de tram rijdt al weg. Wacht maar op de vol gende. Die heer doet dat dan ook en kort z'n tijd met het schoppen van een klein hondje. Als U dat ziet op straat, vindt U dat gemeen, natuur lijk. Wie het zo hoog van boven af bekijkt, vindt het ook nog zielig. Want die dikke mijnheer dekt wel dat hij zo groot en belangrijk is. In werkelijkheid is hij niet meer dan een propje, waar wc een beetje ge amuseerd bovenop kijken Kijk, daar komt Jan, onze beste vriend. We proberen hem te roepen, maar hij hoort het niet. Een oude dame kijkt naar boven, naar de stad huistorenklok. Ze ziet ons staan en wijst haar vriendin. Wat zou ze zeg gen? We horen het niet. Misschien zegt ze wel: Wat moet zo'n halve ga re man daar nu bovenop doen? Een draaiorgel, gaat door de straat. „De Appeltjes van Oranje" klinken ons in de oren Uit het bovenste raampje van de Brandweertoren aan de Langebrug ziet men de Pieterskerk op deze manier. Hoog verheft zich het gebouw1 boven de huizenrijen. S.v.p. uitknippen en bewaren DONDERDAG St. Petrus-Parochie: 1—2—3—4 6 7 11 12 13 14 16 17 18 Dekenale-Parochie: 21 22 23 24 26 27 31 32 36 37 Hartebrug-Parochie: Leonar dus-Parochie 9.30 u. Kerkp:ein zwempak mee 9.30 u. Kerkplein zwempak mee 9.30 u. Kerkplein zwempak mee 8.30 u. Kerkplein zwempak mee 10 u. achter kerk 10 u. achter kerk 10 u. achter kerk 10 u. achter kerk 10 u. Rom.zaal 10 u. Rom.zaal 10 u. Rom.zaal 10 u. Rom.zaal 915 u. Potg.laan zwempak mee 9 15 u. Potg.laan zwempak mee 8-15 u. Potg.laan zwempak mee 815 u. Potg.laan zwempak mee 2 uur Kerkplein 2 uur Kerkplein 2 uur Kerkplein 1 uur Kerkplein 2 u. achter kerk 2 u. achter kerk 2 u. achter kerk 2 u. achter kerk 2 u. Rom.zaal 2 u. Rom.zaal 2 u. Rom.zaal 1 u. Rom-zaal 2 u. Potg.laan 2 u. Potg.laan 2 u. Potg.laan' 1 u. Potg.laan 9 uur Kerkplein brood mee 10 uur Kerkplein brood en fiets mee 9 uur Kerkplein brood mee 10 uur Kerkplein brood en fiets mee 8.30 u. achter kerk brood mee 10 u. achter kerk brood en fiets mee 8.30 u. achter kerk brood mee 10 u. achter kerk brood en fiets mee 9.30 u. Rom.zaal brood mee 10 u. Rom.zaal brood en fiets mee 9.30 u. Rom.zaal brood mee 10 u. Romzaal brood en fiets mee 9.30 u. Potg.laan brood mee 10 u. Potg.laan brood en fiets mee 9.30 u. Potg.laan brood mee 10 u. Potg.laan brood en fiets mee 10 uur Kerkplein 10 uur Kerkplein 10 uur Kerkplein 10 uur Kerkplein 9.30 u. achter kerk zwempak mee 9.30 u achter kerk zwempak mee 8.30 u. achter kerk zwempak mee 8.30 u. achter kerk zwempak mee 9.30 u. Rom.zaal^ zwempak mee 9.30 u. Rom.zaal zwempak mee 8.30 u- Rom.zaal 'zwempak mee 8.30 u- Rom.zaal zwempak mee 10 u. Potg.laan 10 u. Potg.laan 10 u.- Potg.laan 10 u. Potg.laan 2 uur Kerkplein 1 uur Kerkplein event voetbalsch. 2 uur Kerkplein 2 uur Kerkplein 2 u. achter kerk 1 u. gchter kerk event voetbalsch. 2 u. achter kerk 2 u. achter kerk 2 u. Rom.zaal 1 u. Rom.zaal event, voetbalsch. 2 u. Rom.zaal 2 u. Rom.zaal 2 u. Potg.laan 1 u. Potg.laan event, voetbalsch. 2 u. Potg.laan 2 u. Potg.laan 10 uur Kerkplein 10 uur Kerkplêin 10 uur Kerkplein 10 uur Kerkplein 10 u. achter kerk Vrij 10 u. achter kerk 10 u. achter kerk 10 u. Rom.zaal 10 u. Rom.zaal 10 u. Rom.zaal 10 u. Rom.zaal 10 u. Potg.laan 10 u. Potg.laan 10 u. Potg.laan 10 u. Potg.laan Vrij Vrij Vrij Vrü f Vrij 2 u. achter kerk Vrij Vrij Vrij Vrij Vrij Vrij Vrij Vrij Vrij 11 uur Kerkplein brood mee 9.30 u.' Kerkplein zwempak mee 11 uur Kerkplein brood mee 8.30 u. Kerkplein zwempak mee 11 u. achter kerk brood mee 9.30 u achter kerk zwempak mee llu. achter kerk brood mee 8.30 u. achter kerk zwempak mee 11 u. Rom.zaal brood mee 9.30 u. Rom.zaal zwempak mee 11 u. Rom.zaal brood mee 8.30 u- Rom.zaal zwempak mee 11 u. Potg.laan brood mee 9-15 u. Potg.laan zwempak mee 11 u. Potg.laan brood mee 815 u. Potg.laan zwempak mee 2 uur Kerkplein 2 uur Kerkplein 2 u. achter kerk 2 u. achter kerk 2 u. Rom.zaal 2 u. Rom.zaal 2 u. Potg.laan 2 u. Potg.laan Men gelieve steeds op tijd aanwezig te zijn! Let goed op plaats en tijd van samenkomst!

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1950 | | pagina 5