Tweede 4-1 Oranje
nederlaag in één week
Hoe de wedstrijd tegen
Finland verliep
DWV en Emma
promoveren
Een geslaagde Katholieke
Sportmiddag
MAANDAG 12 JUNI 1950
I E LEIUSE COURAN T
TWEEDE BLAD PAGINA 1
Slecht Oranjespel, maar
de scheidsrechter nog slechter
HENSINKI, 11 Juni. VAN EEN SPECIALE A.N.P.-VERSLAGGEVER
Twee maal een zware nederlaag, 41 tegen Zweden en dezelfde cijfers
tegen Finland, een treurig resultaat van deze Scandinavische tournee. De
Zweden hadden met grotere cijfers kunnen winnen en de Finnen zou
den met kleiner verschil hebben gezegevierd, als scheidsrechter Eklind
niet zulke domme dingen had gedaan. Maar wat niet uit te wissen is:
beide nederlagen waren volkomen verdiend en het Nederlandse voetbal
staat nu toch wel onderaan op de internationale ranglijst, het kleine
Luxemburg niet meegerekend.
Aan wie de schuld te geven? Aan
de spelers? Aan de officials? Aan het
systeem? Aan de gehele constellatie
in de Nederlandse voetbalwereld?
Aan de voetbalmoeheid misschien?
Waarom zouden wij de schuld aan
de spelers geven? Zij hebben over
het algemeen wel hun best gedaan
en niettemin gefaald, want zij kun
nen niet beter. Nederland heeft in
derdaad op het ogenblik geen betere
voetballers. In vroegere jaren kwam
ons spel nog wel eens tot grote hoog
te door het enthousiasme en de wil
om het er tegen sterke tegenstanders
zo goed mogelijk af te brengen. Maar
ook die eigenschap kan ons verte
genwoordigend team de laatste jaren
niet meer opbrengen Men krijgt de
indruk, dat de spelers, stuk voor
stuk, moe zijn. voetbalmoe. Lange
seizoenen, kampioenswedstrijden,
promotie-degradatie-ontmoetingen,
beker, vriendschappelijke wedstrij
den, landen wedstrijden, oefenmafc
ches'tegen Leeds United. Middlesex
Wanderers enz. enz. Het programma
van professionals is even zwaar als
dat van de Nederlandse amateurs.
En mo«?en wij dat van de jongens
eisen? Heerst hier niet een verkeerd
inzicht bij de leiders van de bond, die
zo gaarne het zuivere amateurisme
willen handhaven en dat valt te
begrijpen maar niettemin willen
bijblijven met andere landen zonder
de daarvoor nodige offers aan tijd
en training te brengen?
Wat moeten wij voorts denken
van de leiders van ons Nederlands
voetbal, die na de nederlaag tegen
Zweden die raak was er niet
in zijn geslaagd de spelers mentaal
zo voor te bereiden, dat zij op verbe
ten wijze de Finnen met hoge cijfers
cnder de voet liepen? Wij horen nog
ten afgevaardigde ter bondsvergade
ring van de KNVB een week gele
den, met volle overtuiging verklaren,
dat verhoging van het spelpeil niet
belangrijk was. Niemand, die toen
fel tegen deze defaitistische uitspraak
opkwam. En het resultaat is een on-
geloof lijk prestigeverlies van het Ne
derlandse voetbal in het buitenland.
Nederland is nu een vierde klas voet
balnatie, die in de toekomst wel
eerst een onderhandelaar naar het
buitenland mag zenden om voeling
te nemen of men nog tegen het Ne
derlands elftal wil spelen.
Het heeft geen zin om over sys
teem of over perspectief te praten.
In het vertegenwoordigende snel, dat
Nederland te Stockholm en Walsinki
heeft gedemonstreerd zit nicLs meer
m Het lid van de keuzecommissie,
Verlegh, was te Stockholm na aflooD
van de wedstrijd van mening, dat
onze ploeg, na een uitgooier, steeds
weer een klap met de hamer kreeg
Die klap in de Zweedse hoofdstad
was hard en juist geweest; te Hel
sinki kreeg men er nog één bij. Vol
komen k.o. keert de Oranjeploeg
naar Nederland terug Waar men, dat
zijn leiders, trainers, verenigingsbe
sturen en spelers, zich ernstig zal
moeten beraden hoe uit deze diepe
put te komen.
Wat nog te zeggen over de wed
strijd en de spelers?
De Finnen speelden een aardig vlot
spelletje, dat vooral in de eerste
helft in hoog tempo werd uitgevoerd.
Maar een grote indruk maakten de
gastheren niet. En misschien waren
zij zelf wel het meeste verrast door
het zwakke spel, dat de Oranjehem-
clen toonden.
Zeeburgia en Neptunus
naar de 2e klasse
In de beide Westelijke afdelingen
is thans ook de beslissing inzake pro
motie en degradatie gevallen. In Af
deling I moest Zeeburgia de vlag
strijken tegen DWV. En dat ge
schiedde op wel tragische manier,
want Zeeburgia had na 25 min. met
30 de leiding, doch het einde kwam
met 35. En Zeeburgia had aan een
gelijk spel genoeg.
De eindstand is:
D.W.V. 4 3 0 1 6 15— 7
Zeeburgia 4 2 1 1 5 9-
O.S.V. 4 0 13 1 1—10
De beslissingswedstrijd in Afde
ling II tussen Neptunus en Emma
is tenslott door de Dordtenaren ge
wonnen. Met 21 bleef de club van
de gebrs. v. d. Gijp de baas over de
Rotterdammers, die ogenschijnlijk
zulke goede kansen op behoud had
bij de aanvang der degradatiewed
strijden.
H.F.C. promoveert,
In de strijd der 3e klassers viel
eveneens de beslissing en wel ten
voordele van HFC, dat met niet min
der dan 62 van Blauw Zwart won.
De Haarlemmers namen daardoor
niet alleen revanche op de Wasse-
naarders, maar promoveerden door
dit resultaat tevens naar de 2e klas
se ten koste van D.C.V. Laakkwartier
won haar laatste wedstrijd ook (3
2), doch zonder resultaat.
H.F.C. 6 4 119 18— 9
Laakkwartier 6 2 3 1 7 87
BL Zwart 6 1 2 3 4 13—19
D.C.V. 6 1 2 3 4 13—19
S.J.C. speelt gelijk.
De Noordwijkse club heeft gisteren
maar ten dele revanche genomen
voor de nederlaag, welke vorige
week tegen VVP werd geleden. Een
gelijk spel (00) was het resultaat
en aangezien ook de wedstrijd GSV
Tonegido gelijk eindigde is het resul
taat voor VVP lang niet slecht.
Er was naar Nederlandse begrip
pen slechts weinig belangstelling
voor de voetbalwedstrijd tussen Fin
land en Nederland, welke als pro-
Icog diende voor de grote stadion-
feesten, welke ter gelegenheid van
het 400-jarig bestaan van de stad
Helsinki voor uitverkochte tribunes
werden gehouden. Toen waren er
zeker 65.000 kijkers in dit prachtige
olympische stadion; tijdens de voet
balwedstrijd teeen Nederland luist
iets meer dan 16.000.
In het met zon overgoten witte
stadion, waarin een prachtige groene
grasmat lag, ontwikkelden de Fin
nen een vlot aantrekkelijk spel, met
aardige combinaties in de breedte
en in de lengte, welke door het mat
te spel van de beide Nederlandse
achterspelers, in het bijzonder van
Potharst, weldra zeer gevaarlijk ble
ken te zijn.
In de dertiende minuut gebeurde
er iets, wat achteraf gezien waar
schijnlijk van zeer grote invloed is
geweest op het resultaat van deze
ontmoeting. Terlouw gaf mid voor
Asikainen een duwtje? in de rug.
aar voor Eklind terecht een vrije
trap toekende De vrije schop kon
juist buiten het strafschopgebied
v. orden genomen. De Oranjehemden
vormden het bekende muurtje, maar
de Finnen bleken tactisch heel wat
in hun mars te hebben, want de in
telligente Lehtovirta, die de vrije
trap wilde nemen, gaf een „hakje"
naar de achter hem staande Martin
die een schot loste, dat juist over de
iat vloog. Een minuut later schoot
Michels, in vrije positie staande,
hoog over.
Finland leidt uit strafschop
Terlouw wist, toen midvoor Asi
kainen trachtte door te breken en de
bal inderdaad had vrijgemaakt, niet
beter te doen, dan de Fin op onge-
c.orolofde wijze ten val te brengen,
binnen het strafschopgebiedDe
scheidsrechter, die enkele minuten
tevoren reeds een freekick tegen on
ze spil had uitgedeeld, wees naar de
witte stip; strafschop De achterspe
ler Myntti schoot rustig en laag
langs Kraak heen, 10.
In plaats dat dit doelpunt de Oran-
iehemden wakker had geschud, ble
ven onze spelers een spel demon-
oreren, dat combinatorisch niet on
aardig in elkaar zat, maar zonder
vaart breedtespel en fantasie
werd uitgevoerd. De Finse achter
hoede, die zeker geen sterke indruk
maakte, kreeg daardoor voortdurend
gelegenheid zich tijdig te herstellen,
maar niettemin werden midvoor Mi
chels nog enkele prachtige kansen
om de gelijkmaker te scoren aange
boden, maar zijn schoten vlogen
over of langs doel. Intussen bleek
Lehtovirta een speler van goede
klasse te zijn, al werd het hem soms
zeer gemakkelijk gemaakt door het
hopeloos zwakke spel van Potharst,
die menigmaal de bal maar over de
z'jlijn trapte al had hij er veel nut
tiger dingen mee kunnen doen.
Nog twee doelpunten
Na een half uur wist Finland de
/oorsprong te vergroten. Midvoor
Asikainen kreeg de bal van zijn snel
le linksbuiten toegespeeld. Potharst,
die als een beginneling speelde, werd
door Asikainen verrast, Terlouw
stak de handen omhoog om aan te
geven dat de Fin buitenspel stond,
waarbij hij echter vergat, dat Huy-
bregts nog enkele meters dichter bij
net doel stond dan Asikainen. Kraak
moest uit zijn doel lopen en de har
de schuiver verdween langs onze
doelman in het net (20).
Onze verdediging bleek zo lek als
een zeef te zijn. De toch werkelijk
niet zo schitterend spelende gastheren
Lepen rechts en links door onze ver
dediging heen, waarbij Terlouw
voortdurend, zonder reden trouwens,
appelleerde voor buitenspel. Tien
minuten voor rust blunderde Pot
harst wederom, maar een doelpunt
ontstond er niet door, want Asikai
nen trapte juist tegen de uitgelopen
Kraak aan. Maar dit was uitstel van
executie, want zonder dat de Oran
jehemden nog maar één moment ge
vaarlijk waren geweest doelman
Laaksonen had één goed gericht
schot te verwerken gekregen maar
dit was bij het terugspelen afkomstig
geweest van zijn spil Pylkkonen
wilde de scheidsrechter het fluitje al
aan de mond brengen als signaal
van het einde der eerste helft, toen
een fraaie aanval van Asikainen bij
de rechtsbinnen Rytkonen beland
de, die onhoudbaar voor Kraak het
oerde doelpunt produceerde (3—0).
Tweede helft
In de tweede helft kwamen de
Oranjehemden in het veld met de
wil om de achterstand in te halen,
Men kon inderdaad hun volhouden
en hun vechten tegen eigen onmacht
bewonderen, maar daarmede wil nog
niet gezegd zijn, dat onze vertegen
woordigers ook goed voetbal speel-
Het enige aantrekkelijke van
de ontmoeting was, dat beide doelen
om beurten in gevaar verkeerden. Na
een kwartier kwam Verlegh naar de
zijlijn toe om enkele aanwijzingen
te geven. Intussen was Rijvers naar
de rechtsbuitenplaats verhuisd, Abe
Lenstra kwam naast hem staan en
Mickey Clavan bezette de linksbin
nenplaats naast de zeer zwak spelen
de Hofma. Ook bij de Finnen volg
den enkele omzettingen. Langzaam
maar zeker werd de druk op het
Finse doel sterker, Terlouw stond
er.kele malen over de helft, maar het
schieten en het koppen waren zo
slecht, dat Laaksonen, die het wel
druk had, het toch niet bepaald moei
lijk kreeg.
Lenstra redt de eer
Toen er nog 20 minuten te spelen
waren kreeg Lenstra met een kop
bal van Michels het leder in vrije
positie. Een hoog schot in de rech
terhoek volgde en de achterstand
was verkleind (31).
De druk op het Finse doel werd,
het sprak welhaast vanzelf, na dit
doelpunt nog groter. Een kogel van
Abe Lenstra sloeg tegen de onder
kant van de lat het veld in, waar
schijnlijk het beslissende ogenblik
van de wedstrijd. Want de Finnen
moesten het tempo aanmerkelijk
verlagen door de grote inspanning
Een spelmoment voor het Finse doel
V.l.n-r.: de Finse back Myntti; de
doelverdediger Laaksonen en de Ne
derlandse middenvoor Michels.
TELEfoto
De Finse doelverdediger Laaksonen
weet tijdens een aanval der Neder
landers de bal te onderscheppen.
TELEfoto
in de eerste helft en een tweede te-
genpunt had onze tegenstanders een
morele klap gegeven, welke zij wel
licht niet meer te boven waren ge
komen. Deze pech demoraliseerde de
Granjehemden zo mogelijk nog meer.
Eensklaps was de fut er volkomen
uit, men bleef druk uitoefenen, maar
de harde onverzettelijke wil om de
wedstrijd toch nog uit het vuur te
slepen, ontstaan na het doelpunt van
Lenstra, was al weer verdwenen De
Finnen profiteerden er van en wis
ten met enkele gevaarlijke snelle
uitvallen opluchting voor de achter
hoede te brengen.
Einde kwam met 41
En juist toen scheidsrechter Eklind
een kleine conferentie hield bij de
zijlijn met een zijner grensrechters,
waarbij men parlementeerde over de
lijd, belandde een verre trap bij de
Finse rechtsbuiten Vaihela. Onze
achterhoede stak de handen omhoog
wegens buitenspel, doch Eklind was
nog steeds in conferentie en zag op
dat ogenblik niet eens het gevaar,
dat er voor het Hollandse doel dreig
de. En juist toen hij en de grens
rechter tot overeenstemming waren
gekomen zag hij de bal in het Ne
derlandse doel verdwijnen Met een
positief gebaar, van verre afstand,
wees hij naar het midden. Doelpunt!
Iren potsierlijk incident, dat algehele
verwarring veroorzaakte. Alle Oran-
jehemden, keeper Kraak voorop,
holden naar de andere kant van het
terrein om de Zweed op zijn fout
attent te maken. Na enkele seconden
beraad trok hij overigens zijn beslis
sing niet in (41). Even later floot
hij het einde en verdween in volle
spurt naar de kleedkamer, net of hij
zich een beetje schaamde voor zijn
lang niet feilloze leiding.
V.V.P.
Tonegido
S.J.C.
G.S.V,
4 2 2 0 6
4 2 115
4 112 3
4 0 2 2 2
De uitslagen.
6— 2
7— 7
3— 4
West I: Prom.-degr. 2e klasse: Zee
burgia—DWV 3—5.
West II :Prom.-degr 2e klasse (be
slissing): NeptunusEmma 12.
Prom. 3e klasse: Blauw ZwartHF
C 26, DCVLaakkwartier 23.
Prom. 4e klasse: GSVTonegido
2—2; VVP—SJC 0—0; Pretoria—DS
O 31; CromvlietBEC 03 (Crom-
vliet degradeert).
De Leidse Hout zag gymnastiek, athietiek,
hockey en voetbal
E'EN AARDIG PROGRAMMA vol afwisseling en zo vlot mogeliijk ten
uitvoer gebracht, dat was de geslaagde sportmiddag, welke de R.K.
Sportcentrale District Leiden voorde katholieken uit Leiden en omgeving
gistermiddag in het fraaie sportpark van de Leidse Hout had opgedist en
met veel belangstelling hebben de aanwezigen de verrichtingen in de
diverste takken van sport gevolgd en allen zullen waarschijnlijk voldaan
zijn over hetgeen geboden werd. Jammer was het daarom zeker, dat niet
meerderen gevolg hebben gegeven aan de oproep om deze sportmiddag
bij te wonen.... er hadden er nog wel een paar duizend bij gekund!
Uitstekende opmars
De inzet, prompt te 2 uur, wer
gevormd door alle deelnemers aa
de diverse takken voor sport Vooral
gegaan door de vaandels der deel
nemende verenigingen uit Leiden ei
omgeving, marcheerden allen, ten ge
tale van ongeveer 200 dames en he
ren. van de oosthoek het veld op.
dat omzoomd was met vlaggen. Na
de opmars volgde de opstelling op
het veld, waarbij de vlaggendrager.1
zich voorop stelden om tijdens het
spelen van het Wilhelmus de vlag-
gegroet te brengen. Daarna kon met
de afwerking van het programma
worden aangevangen. Begonnen werd
met de
Gymnastiek. De dames van de
Leidse verenigingen Sportief, Groen
Wit en Victorie, van Teylingen uit
Sassenheim, GIÓS uit Noordwijker-
hout en Meerburg uit Zoeterwoude
openden daarna het lijvige program
ma met de vrije oefeningen, een keu
rige inzet, uitstekend uitgevoerd, zo
dat het vertoonde al dadelijk de be
langstelling der aanwezigen wist te
trekken.
In een volgend nummer gaven de
dames turnsters een keurige reprise
van het nummer, dat op 2e Pink
sterdag te Den Haag was uitgevoerd
op het Bondsfeest van de Gymna-
stiekbond van de N.K.S. Ook nu
mochten die deelneemsters een wel
verdiend applaus in ontvangst ne
men voor die uitstekende uitgevoer
de rhythmische oefening, welke on
der leiding van de heer A. Duindam
werd ten beste gegeven.
Leo van Velzen, Diocesaan turn-
kampioen, in actie aan het hoogrek.
(Foto: Frits Reekers).
Ook het optreden van de keur-
turnploeg van St Raphaël uit Den
Haag o.i.v. de heep Nuyens, ver
mocht de interesse van de aanwe
zigen te boeien. Zowel de brugoefe-
ningen als het hoogrek en de spring-
tafel-oefeningen gaven tal van fraaie
staaltjes gymnastiek te zien en het
optreden der Hagenaars, aan het
hoogrek nog aangevuld met de me
dewerking der Groen Wit-leden,
dwong aller bewondering af. Het kla
terend applaus na de oefeningen aan
het hoogrek en de springtafel bewees
wel, dat het gebodene ten zeerste op
prijs werd gesteld.
Hockey. De organiserende Katho
lieke Sportcentrale was op het laat
ste ogenblik nog voor een moeilijk
heid geplaatst ten aanzien van het
hockeyprogramma, want de uitgeno
digde vereniging Groen Geel uit Den
Haag had in de laatste dagen nog af
gezegd. doch gelukkig was Ring Pass
uit Delft bereid gevonden de plaats
der Haagse vereniging in te nemen.
Het werd natuurlijk een gemoede
lijk partijtje, want het is bij deze
sport nu eenmaal gelijk bij voetbal,
wanneer het geen competitiewedstrijd
:s, waarbij het om de punten gaat,
Tan is de grote eerzucht verdwe
en. De gasten waren vrijwel het
leest in de aanval, doch de Leidse
'erdediging verdedigde zich hard-
ekkig en zo kwam de rust met
Manke stand.
Na hervatting pakte Siseo beter
ian, maar een doelpunt kwam aan de
indere kant (01). Wel slaagde de
'huisclub er onmiddellijk daarna in
gelijk te maken, doch dit doelpunt
"!erd geannuleerd, omdat het van
buiten de slagcirkel werd gescoord.
Evenwel lieten de Leidenaars zich
'aardoor geenszins ontmoedigen en
na 10 minuten gelukte het hun toch
,7elijk te maken, met welke stand het
?inde kwam. De gasten kregen daar
op als bezoekers de uitgeloofde me
daille.
Athietiek. Een lijvig athletiekpro-
-jramma werd de bezoekers voorge
zet en we geloven, dat er wel van
:enoten is. Vele mensen hebben nog
lechts zelden echte atletiekwedstrij
den gezien en of het nu een 100 meter
dan wel een 3000 meter loopnummer,
dan wel technische nummers waren,
vrijwel alle hadden volop de belang
stelling. Speciaal voor polshoog,
speerwerpen heren en discuswerpen
dames, welke als demonstratie wa
ren toegevoegd, hadden velen aan
dacht.
We volstaan ten aanzien van deze
wedstrijden met de vermelding der
uitslagen.
60 M. meisjes: 1. M. Sandvos (Ba
taven) 8.2 sec.; 2. Th. Brakel (Bat.)
8.4 sec., 3. G. Velthoven (Bat.), 4. E.
Goddijn (Bat.), 5. L. Brunt (Bat.), 6.
H Keunen (Bat.).
M. jongens: 1. J. v. d. Veer (Bat.)
7.7. sec., 2 J. v. Rooyen (Bat.) 7.9 sec.,
L. Kleine, 4. C. Schaap, 5. J.
Kraan.
200 M. dames 1. P. Veldhoven
(Bat.) 29.4 sec.. 2. R. Kraan (Bat.)
1 sec., 3. B. Duvnstee. 4. A. Gieske,
5 A. Vuurpijl 6. R. Vreeburg.
400 M. heren: 1. W. v. Dorp (Bat.)
53.sec., 2. J. Mooikind (Bat.) 56.
sec.. 3. L. v. d. Berg, 4. J. Soupart, 5.
G. Gussenhoven, 6. A. Gieske.
Relav dames: 1. Bataven I 1.3.8
min., 2. Bataven II 1.8.6 min., 3. Ba
taven in.
Olympische estafette: 1. Bataven I
4.11.8 min., Bataven II 4.13.2 min.,
Bataven III.
800 M. junioren: 1. C. de Hevden
(Bataven) 2.24.2 min., 2. J. de Keu-
nmg (Bat.) 2.31.2 min., 3. F. v. Zijp
(Bat.), 4. Hogeboom (Bat.).
3000 M. heren: 1. L. Adrichem
(DEM) 9.29.7 min.. 2. J. Post (DEM)
9.49.2 min.. 3. C. Tuvnman (Bataven).
4. L. v. d. Heteren (Bat.). 5. C. Kraan
(Bat.). 6. v. Hoff (Bat.), 7. Wester
(DEM).
Voetbal. Of de voetbalwedstrijd,
welke tenslotte gespeeld werd tassen
Leids Docos en de 3e klasser HBC
uit Heemstede, aller bevrediging
heeft geschonken, betwijfelen we
ten sterkste. Want het vertoonde snel
deed maar al te duidelijk zien, dat
we aan het einde van het seizoen niet
veel groots meer kunnen verwachten
van de voetbalploegen, die nu reedi
gedurende meer dan negen maanden
met weinig onderbreking op het
voetbalveld van hun kunnen moeten
blijk geven. Het verwondert niet, dat
de voetbalmoeheid duidelijk kenbaar
is en 't lijkt ons beter óf een derge
lijk tournooi vroeger te organiseren
dan wel het voetbal van het program
ma af te voeren.
Wat de Wedstrijd zelf betreft, de
rechtsbuiten van HBC gaf zijn club
na 12 minuten de leiding (01), doch
enkele minuten later wist W. Ver-
plancke uit een corner gelijk te ma
ken .Rust kwam met 12 voor de
gasten en na de hervatting werd er
nog één doelpunt aan toegevoegd, zo
dat HBC de uitgeloofde medaille mee
naar huis mocht nemen.
Te omstreeks half zes kwam het
einde van de goed geslaagde sport
middag, welke o.m. door wethouder
St. Menken en verschillende geeste
lijke werd bijgewoond.
Gedrukte stemming
in de Nederlandse
kleedkamer
Een gedrukte stemming heerste er
in de Nederlandse kleedkamer*. Daar
kon zelfs de altijd opgewekte burge
meester van Amsterdam, mr. A. J.
d'Ailly, niet veel aan doen. De hoofd
stedelijke burgervader wees op de
goede dingen van deze wedstrijd,
herinnerde aan het harde schot van
Lenstra tegen de lat. De spelers luis
terden stilletjes. De nederlaag werd
er niet mee uitgewist. Ook nadat mr.
d'Ailly zijn gastheren weer was gaan
opzoeken de burgemeester van
Amsterdam was naar de Finse hoofd
rad gekomen in verband met de
plechtige viering van het 400-jarig
bestaan van Helsinki bleef het
rdstig in de kleedkamer Die neder
laag te Stockholm was nog te ver
werken, de Zweden speelden voor
treffelijk. Maar nu dezelfde neder
laag tegen de Finnen, die klap was
veel harder. Die verdoofde en uit
die verdoving kwam men pas lang
zaam bij. Vooral aanvoerder Stoffe-
len was sterk onder de indruk. Hij
zat voor zich uit te staren, maakte
nu en dan een beweging of hij zo het
veld weer wilde instormen om het
nog eens over te doen.
Abe Lenstra schudde het hoofd.
Bat schot, hè, als dat niet tegen de
onderkant van de lat was terecht
gekomen, maar er in was gegaan,
dan zou dat de keer van de wedstrijd
zijrt geweest. Want zij (de Finnen)
stonden op breken. En dat schot,
v aarvoor Terlouw appelleerde, in de
tweede helft, dat was raak. Ik stond
met mijn neus bij de doellijn. Daar
stonden drie Finnen op. En de bal
stuitte tegen een voet van een van
die Finnen op en die voet van die
man stond één meter achter de doel-
ijn. Dus heeft die bal gezeten.
Over de scheidsrechter raakt men
r.iet uitgepraat. Hij heeft de spelers
het genoegen in de wedstrijd ver
gald. Eerst die veel te zware straf.
Penalty. Waarom? zei Kraak. Zo erg
was het niet, wat Terlouw deed.
Toen dat tweede doelpunt, buiten
spel. Althans zo denken de meeste
Oranjehemden er over. Vervolgens
dat niet toekennen van het Neder
landse doelpunt, toen het leder een
meter over de doellijn was. En ver
volgens die blunder aan het slot, die
conferentie tussen scheidsrechter en
grensrechter, „ergens in Helsinki"
zei een der Nederlandse spelers.
Waarop Abe invalt: als die Eklind
op die manier in Rio fluit, wordt hij
prompt gehangen.
Keesje Rijvers bergt een klein
houten tonnetje op, het geschenk,
dat hij van de speciale commissie,
die de beste speler aan beide zijden
aanwijst, heeft ontvangen. En een
vaantje in de Finse kleuren, met de
jaartallen 15501950, het 400-jarig
bestaan van de stad.
Verlegh, het lid van de keuzecom
missie, was pessimistisch gestemd.
Hij had met lede ogen naar het Hol
landse spel zitten kijken. Die ge
vaarlijke mentaliteit wij, Hollan
ders winnen wel van zwakke tegen
stander s had zich weer eens ge
wroken.
Lisse wint
adspiranten-tournooi
En de Rector Vester-
wisselbeker
Door de Commissie Katholiek
Voetbal was een tournooi vastge
steld, waaraan alle A-asp. konden
deelnemen, terwijl Rector Vester
hiervoor een wisselbeker had be
schikbaar gesteld. Na drie weken
spelen hadden zich voor de finale
geplaatst Docos a en Lisse a. Deze
wedstrijd werd Zaterdagmiddag ge
speeld op het Sportpark te Sassen
heim.
Onder veel belangstelling van de
jeugd, van bestuurders en leiders,
alsmede van Rector Vester, floot
scheidsrechter van Kan beide elftal
len binnen de lijnen. Docos trapte
voor de wind af en ging dadelijk op
het Lisse-doel af en noteerde haar
eciste doelpunt door een misser van
de keeper, spoedig gevolgd door een
'weede doelpunt. Dan maakte Lisse
een juweeltje van een doelpunt
(21). Dit zat Docos niet lekker,
omdat deze in dit tournooi de stand
steeds blank had weten te houden
mei 38 doelpunten voor en 0 tegen.
Dapper werd er verder gespeeld en
bij de rust was het 41 voor Docos.
Na de rust had Lisse de wind mee
en kreeg Docos het zwaar te verant
woorden. Uit een penalty werd het
4—2, spoedig gevolgd door een keu
rig doelpunt 43). Docos werd
enigszins nerveus en trok zich meer
terug, waarbij de stand op 44 werJ
gebracht. Wie zou het winnen? Beide
elftaV'en weerden zich geducht. De
Lissenaren schoten er lustig op los
en toen zij er 54 van hadden ge
maakt waren ze niet meer te hou
den. De einduitslag werd tenslotte
74 voor Lisse.
Rector Vester reikte persoonlijk
de beker uit aan de Lisse-aanvoer-
der en een medaille aan Docos.
