Verdiende Zweedse zege op onvoldoende Oranjeploeg JOitaak was weet de field aan de „awmd" In de kleedkamers Programma voor Zondag VRIJDAG 9 JUNI 1950 DE LEIDSE COI1RANT TWEEDE BLAD - PAGINA 1 STOCKHOLM, 8 Juni Van een speciale A.N.P.-verslaggever. TEN HEERLIJKE ZOMERSE avond in het Rasundastadion. Een fris windje, waaiend uit het zuiden, zorgde ervoor, daf; de temperatuur niet te hoog werd. Een prachtige grasmat, vol met klaver, kort ge schoren, verend. Wat konden de spelers van Zweden en Nederland, die elkaar voor de twaalfde maal zouden ontmoeten, meer wensen? Kort om, de wedstrijd werd gespeeld onder ideale weer- en terrein-omstan digheden. luidende Zweedse volkslied, door de massa uit volle borst meegezongen. Scheidsrechter Ling (Groot-Brit- tannie) liet tossen, aanvoerder Stof- felen drukte de hand van Erik Nils- son, Zweden won de toss en liet het Nederlands elfta] tegen de zon in aftrappen. De eerste aanval was voor de Oranjehemden en Rijvers loste meteen een schot, dat enkele meters over de lat vloog. Maar de Zweden namen onmiddel lijk het initatief over. wij noteerden en moeilijke safe van Kraak en even later een schot van- Jeppson, dat hoog over vloog. Onze landgenoten had den moeite de bal onder controle te krijgen, blijkbaar was het ding nogal springerig, terwijl het veld vrij glad bleek te zijn, getuige ook de valpar tij tj es aan beide zijden. Terlouw was er onmiddellijk goed in, het korte spel van de Zweden was een klofje naar zijn hand. Na 12 minuten moch ten de Zweden de eerste hoekschop nemen, welke hoog langs het doel vloog. Bij een van de weinige aan vallen der Oranjehemden loste Abe Lenstra een schot, dat twee meter uitging. Na een kwiartier ging de strijd meet gelijk op, een freekick even buiten het strafschopgebied werd door Stoffelen langs het muur tje der Zweden genomen, maar kee per Svensson had het zien aanko men en had geen moeite met het vrij harde schot van de aanvoerder van ons team. Schitterende ontvangst van het Ned. elital Voor de aanvang heerste er een prettige stemming op de tribunes en in het veld. Op het terrein had een muziekcorps van A.I.K. zich opge steld en hield de menigte, welke ge schat mocht worden op 38.000 toe schouwers, bezig met vrolijke wijs jes uit Wenen. En daarna voerden grote groepen van meisjes en jongens, geldeed in nationale dracht, volksdansen uit, een kleurige bonte mengeling, ter wijl een klein-orkestje van 6 violis ten voor de microfoon voor de mu ziek zorgde. De Zweden hadden op het laatste ogenblik nog een wijziging in het team moeten aanbrengen. Gunnar Jo hansson had hinder van een oude blessure en men achtte het beter hem te vervangen. Nu werd op de spil- plaats de rechtshalf Andersson op gesteld en als rechtshalf viel in een speler van de club Degerfors, Olie Ahlund. Zelden heeft het Nederlands elftal een aantrekkelijker ontvangst bij een landen wedstrijd gehad dan dit keer. De volksdansers stelden zich in carré op, het corps van A.I.K., in rood livrei gestoken stond in het midden van het veld en zo werden de Oranjehemden en de Zweden, in geel shirt en blauwe broek gestoken, begroet, toen zij het veld opkwamen. Het Wilhelmus werd in marstem po gespeeld en daarna -klonk het wei- Tijdens een der Nederlandse aanval len op het doel der Zweden. In het midden Michels. Drie doelpunten in tien minuten. Juist in die periode kon Zweden de score openen. Skoglund loste een hard schot, dat Kraak uit zijn doel kon stompen, maar twee Zweden waren er snel bij en hoewel Ter louw de precaire situatie nog tracht te te redden, kreeg Jeppson niette min een prachtige gelegenheid een Een spelmoment voor het doel der Zweden, waaruit het enige Neder landse doelpunt ontstond. Geheel rechts Hofma. scherp schuin schot te lossen, dat te machtig was voor onze nationale doelman. (10). Hoewel er van en kele staaltjes goed spel viel te genieten werden er toch ook weer zoveel fouten gemaakt, dat men tot nu toe moeilijk van een fraaie wed strijd zou kunnen spreken. Na 28 mi nuten loste Palmer een prachtig schot, zeer scherp in de linker bene denhoek, dat doel trof (20). Het zal er zeer donker uit voor het Ne derlands elftal, in het bijzonder ook door het feit, dat de Zweden de toon bleven aangeven. Maar na ruim een half uur spelen gaf Abe Lenstra een afgemeten pass door het midden, Cla- van was naar binnen gekomen, pas seerde Erik Nilsson en met een hard schot verdween de bal in het doel. (2—1). Dit tegenpunt gaf onze Oranje hemden moed. Iedereen spande nu dubbel zijn krachten in. Kraak gaf het goede voorbeeld en stopte schit terend een keihard schot van rechts buiten Sundqvist. De aanvallen cTer Oranjehemden werden beter uitge voerd en daardoor meer gevaarlijk en wij noteerden enkele schoten van Michels en Lenstra, waarmee keeper Svensson echter geen moeite had. Zo verliep het laatste kwartier van de eerste helft met wisselende kansen. De geel-blauwen probeerden het en kele malen met harde vaak zuiver gerichte schoten, doch Kraak bleek onpasseerbaar. Aan de andere kant maakte de Zweedse defensie niet de indruk, als zou zij niet door snel en handig combinatie-spel uit elkaar te trekken zijn, integendeel, men was wel robust in de Zweedse achter hoede, maar snelheid bleek niet de sterkste eigenschap van Nilsson en Samuelsson te zijn. Met 21 in het voordeel van Zweden brak de rust aan, na een eerste helft, welke wel aardig en spannend mocht worden genoemd, maar waarbij het spelpeil nimmer tot grote hoogte was geste gen. De tweede helft. Na de hervatting liep van der Sluys bij een botsing met Sundqvist een lichte spierblessure op. Het spel moest even voor hem worden onder- Van der Sluys werd vervangen, na een kwartier spelen, door Huybregts. Clavan bleef na een botsing even liggen maar hij werd door trainer van der Leek weer snel opgeknapt. Een schot van Terlouw van verre af stand maar goed gericht kon keeper Svensson houden. De man, van wie het in de Zweedse voorhoede moest komen, was de jonge debutant Skog lund, het type van de handige snelle binnenspeler, die bovendien over een gevaarlijk schot beschikte. Hoeveel kansen hij en ook de andere voor- hoedespelers der blauw-gelen in het tweede kwartier na de rust wel heb ben gekregen, is haast niet te tellen. Links en rechts werden de schoten op Kraaks doel afgevuurd, maar de zuiverheid was zoek, zodat de meeste juist langs de buitenkant vlan de paal snorden. Na twintig minuten werd ook Kraak geblesseerd bij een uitermate gevaarlijke uitval, der Zweden en nauwelijks was het spel hervat en had Kraak, nog half grog gy zijn plaats in het doel hernomen of er moest worden gestopt voor Rij vers, die ook al met een dijspiertje sukkelde na een botsing met een te genstander. Bij een van de schaarse aanvallen van het Oranjeteam kreeg Clavan een goede kans maar zijn schot ging naast. Het initiatief keer de weer bij de Zweden terug, die talrijke kansen kregen om de score te verhogen, dank zij ook een niet al te hechte Nederlandse defensie, die te veel een afwachtende houding aannam en vlaak niet opgewassen bleek tegen de intelligente combi naties der geel-blauwen. Twee doelpunten in de laatste vijf minuten. Vijf minuten voor het einde kwam eindelijk het derde doelpunt der Zweden, een goal, welke reeds lang in de lucht had gehangen. S. Nilsson, de linksbuiten, was weer eens door onze defensie gedribbeld en zijn scherpe kogel was Kraak te machtig (31). Bij deze score zou het niet blijven. Een van de afge meten combinaties der geel-blauwe voorhoede rukte onze defensie weer eens uiteen. Kraak greep tevergeefs naar het schot van Palmer en Jepp son en Potharst streden tezamen op de doellijn om de bal, waarbij de Zweed overwinnaar bleef. Zo kwam het einde met een Zweedse 41 overwinning, welke stand de ver houding volkomen juist weergaf. NABESCHOUWING. Na de gevoelige nederlaag tegen Zweden hebben wij ons afgevraagd: hoe is het. mogelijk, dat het Neder lands elftal een goede wedstrijd te gen Engeland B heeft gespeeld en daarop zo'n zwakke ontmoeting te gen Zweden liet volgen? Hoe is het verklaarbaar, dat Nederland destijds te Rotterdam Frankrijk met 4—1 sloeg, volkomen verdiend en daarna liandenwedstrijden heeft gespeeld, welke het aankijken niet waard zijn geweest? Wij geloven, dat men dit ver schijnsel moet zien in het licht van de constellatie van het Nederlandse voetbal. Zo lang wij blijven vasthou den aan het amateuristisch stelsel zal het vertegenwoordigend team van Nederland goede resultaten tegen de Europese landen bij wijze van „uit- gooier" kunnen boeken, maar over Wie verwacht mocht hebben, dat de Oranjehemden in een treurige stemming in de kleedkamer bijeen zouden zitten, zou zich volkomen hebben vergist. Men was het er over eens, dat de Zweden de overwin ning volkomen hadden verdiend en op de cijfers viel niets aan te mer ken. Aanvoerder Stoffelen constateerde, dat de toss reeds nadelig was ge weest. Niet alleen, zo zei de Ajacied, moesten wij tegen de laag staande zon inspelen, maar door het verflau wen van de wind brandden de stra len op het lichaam, waardoor er zeer veel van ons uithoudingsvermogen werd gevergd. Hier kwam het lid van de Keuze commissie, Verlegh, erbij staan. Hij zei ronduit, dat de conditie van de Zweden een klasse beter was geweest dan die van de onzen. .Hoe kon het ook anders! De opvatting van de Scandinaviërs over de juiste lichame lijke training is immers zo geheel anders dan die bij ons. Hier, in deze wedstrijd, heeft men dat weer dui delijk kunnen constateren. De ge volgen bleven niet uit. Bij een te kort aan lichamelijke conditie on dervinden alle onderdelen van het spel een nadelige invloed. Denk maar eens aan het zwakke plaatsen der Onanjehemden, aan het tempo, en ook aan de techniek. Eerste voor waarde om het spel snel en goed te kunnen uitvoeren, is een voor treffelijke physieke gesteldheid. Is die niet aanwezig, dan moet ook de geest het tenslotte verliezen. Doelman Kraak heeft het zwaar te verduren gehad. „Links en rechts vlogen de ballen om mij heen", zo vertelde hij ons. „En dat schot van Nilsson, dat derde doelpunt, was ver schrikkelijk hard. Bovendien zat er nog effect aan ook". Kraak had een neusblessure opge lopen, waardoor hij groggy was ge worden. Na een botsing met midvoor Jeppson, was hij gevloerd. Hoewel de verwonding niet van ernstige aard was geweest, had hij er toch hinder van ondervonden. Hij bekeek dit lichaamsdeel in de kleedkamerspie- gel en mompelde: „Ik geloof dat ik nu een echte boksersneus heb". De verwondingen van onze spelers vielen over het algemeen nog al mee. Alleen van der Sluys vreesde, da hij een dijspiertje had gescheurd. „Ik kon," zo zeide hij, „niet meer lopen of staan. Ik moest er wel uit, het ging niet meer". De heer de Vries, lid van de tech nische commissie, was van oordeel, dat de Zweden de overwinning vol komen hadden verdiend. Hij was vol bewondering over het spel der Zweedse voorhoede, die openingen wist te maken, maar alleen aan de afwerking ontbrak veel. Over die debutant de heer de Vries bedoel de Skoglund zullen de gastheren wel tevreden zijn geweest. Een prachtige speler, ik zou haast willen zeggen de „Mannion" van Zweden. Hij hield het tempo tot het einde toe vol, was de tacticus bij de geel- blauwen, de man met de brains. Overigens was de stemming niet down bij de onzen. Er werd gezon gen, er werden grapjes gemaakt, men gooide elkaar in het kleine zwembassin, dat in de kleedkamer aanwezig was, kortom men legde zich j sportief bij de stevige nederlaag neer. „Goede verliezers", merkte een van de Zweedse officials op. De Zweedse doelverdediger Svens son redt op keurige wijze tijdens een der aanvallen op zijn doel. Rechts de Nederlandse rechtsbuiten Clavan. KON. NED. VOETBALBOND. Promotie 2e klasse: West I: Zee- burgiaDWV. West II, prom. 2e klasse: Emma Neptunus (besl.wedstr. Feyenoord- Stadion). Om de K.N.V.B.-beker: Halve eind strijden: HaarlemDHC (10 Juni V UC). PSVExcelsior. West II: Promotie 3e klasse; Blauw ZwartHFC; DCVLaakkwartier; ODSGouda; HOV—SVW. Prom. e4 klasse: WP—SJC; GSV Tonegido. KON. NED. KORFBALBOND. Om het kampioenschap van Neder land: WWMDWesterkwartier; Het Zuiden—PSV. NED. CRICKETBOND. Eerste klasse: ExcelsiorHermes DVS; HCC II—'VOC; Kampong- Haarlem; Rood en WitACC; Spar ta—WV; VRA—HCC L 2e klasse C: CVHWRood en Wit II; LCCQuick H; UVV—Ajax; Her cules—AAC III. VOETBAL. Docos. Ter gelegenheid van de R.K. Sportdag speelt Docos I een wedstrijd tegen de derde klasser HBC I uit Heemstede. De opstel ling van Docos luidt: doel: G. Rooy- akkers; achter. C. Lith, W. Varkevis- ser; midden: Bas Smits, G. Ouwer- iing, P. Pollmann; voor: J. Post, C. Meiman, W. Verplancke, P. Dubbel- deman en Th. v. Daalen. Alle spelers, ook de reserven, wor den uiterlijk om 1 uur op het hoofd terrein aan de Leidse Hout ver wacht. G.D.S. A.s. Zaterdag GDS c Groeneweg A. Aanvang 3 uur. Lei der B. Kompeer. GDS BWoerden A. Aanvang 4.15 uur. In verband met de le H. Commu nie der kleintjes te Reeuwijk, zal* RVC Zaterdag de wedstrijden spe len voor de door GDS georganiseer de wedstrijden. Om half zes GDS II RVC H. Om half acht GDS I— RVC L Stompw. Boys. Zondag Kagia 1 Stomp. B. 1, 's avonds 7 uur. Vertrek 5.45 van ,,'t Blesse Paard." CRICKET DE EERSTE TESTMATCH ENGELAND—WEST INDIë. Te Manchester begon de eerste testmatch tussen Engeland tn West- Indië met Engeland aan het bat. Reeds bij lunchtijd waren vijf wic kets gevallen voor een totaal van slechts 95 runs. Bij een totaal van 22 runs trof een bal van de West-Indische fast- bouwler Johnson een vinger van En- gelands batsman Hutton, die zich daarna terugtrok. Bij een onderzoek bleek Hutton's vinger niet gebroken en verwacht werd, dat hij na de lunchpauze het bat weer ter hand zou nemen. De vijf wickets vielen onder de slowballen van de 20-jarige links handige Alf Valentine, die hiervoor slacht 34 runs zag scoren. Totaal 95 voor 5. Aan het einde van do eerste dag was Engeland all out voor 312. West-Indrti scoorde 17 zon der wicketsverlies. VEILIG VERKEER. Wie met te grote snelheid rijdt Die kan niet sloppen meer op tijd! broken, maar hij was spoedig weer opgeknapt. Een goede combinatie gaf Hofma een kans om te scoren, maar keeper Svensson was snel uit zijn doel gekomen en trapte het leder weg. De wind was intussen gaan lig gen, waardoor de temperatuur de spelers danig parten ging spelen. Het spel golfde op en neer met de Zwe den iets sterker in het veld en ze ker ook gevaarlijker. Een keihard schot van S. Nilsson, de gevaarlijke linksbuiten werd door Kraak gestopt, een schot van Palmer ging tegen de paal en rolde voor doel liangs en onmiddellijk daarna was het dezelf de speler, die uit vrije positie naast de paal schoot. De spannende mo menten voor het Nederlandse doel werden steeds groter en men kon ieder ogenblik een doelpunt van de gastheren verwachten IN DE ZWEEDSE KLEEDKAMER. Het mag een beetje vreemd kin ken, maar de stemming in de Zweed se kleedkamer zou men het beste kunnen vergelijken met die bij een begrafenis. In plaats ,dat de Zweedse voetballers uitgelaten van vreugde in de kleedkamer ronddansten, von den wij een rustig elftal, zeer ernstig kijkend, alsof zij niet pas een klin kende overwinning op het Neder lands elftal hadden behaald. De heer R. Koek, de voorzitter van de keuze commissie van de Zweedse Voetbal bond, verklaarde ons dit op begrij pelijke wijze. Wij, Scandinaviërs, zijn nu eenmaal rustige mensen, zowel in vreugde als bij verdriet. Natuurlijk ben ik, aldus de heer Koek, die Za terdag weer tegen Nederland speelt, zij het in het Europees bridgetournooi te Londen, „uitermate tevreden over de verrichtingen van ons team. Het is de beste ploeg, die wij op het ogenblik kunnen samenstellen. Onze invaller, Ahlund, vond ik de beste man van het veld en niet Skog lund, die misschien meer spectaculair heeft gespeeld. Eric Persson ,de president van de Malmö voetbalclub, de kampioenen van Zweden, deelde ons mede, dat de score misschien wel 81 had kunnen zijn indien de voorhoede alle kan sen had benut. Qok hij meende Ah lund de beste man en daarna roem de hij het spel van keeper Svensson. Na het verlies van onze professionals hebben wij thans weer een ploeg, al dus Persson, waarop wij in de ko mende jaren kunnen verder bou wen. De Zweedse spelers waren van me ning, dat keeper Kraak de held van het Nederlandse elftal was. Aanvoerder Eric Nilsson verklaar de de nederlaag van de Nederlan ders door het feit, dat zij meer kick and rush speelden dan volgens een bepaald systeem. Wat de individuele prestaties be trof, juist die vielen bij vrijwel alle Nederlandse spelers tegen. Alleen doelman Kraak en spil Terlouw ont plooiden hun gewone normale spel, zoals men dat in elke wedstrijd van hen gewend is. Helaas vielen er en kele verwondingen te constateren, merendeels ontstaan door het vrij harde, maar volkomen faire spel der Zweden. Trouwens de Engelse scheidsrechter liet vrij veel toe en dat was niet altijd in het voordeel van het Nederlands elftal. Niemand van de Oranjehemden was onvol doende, maar behalve Kraak en Ter- louw kwam dan ook geen van hen boven het middelmatige uit en ook dat heeft de doorslag gegeven bij deze stevige nederlaag. de gehele lijn zal het peil van ons voetbal in vergelijking met dat van andere landen achter blijven. Zo zal men ook deze zware nederlaag zwaar was hij, want de cijfers zijn nog een optimistische weergave van de kractsverhouding geweest als een klap met de hamer moeten zien, als een nieuwe waarschuwing, dat men naar andere middelen zal moe ten zoeken wil onze representatie in de nabije toekomst op een redelijk peil blijven. Dit maal vielen er twee hoofdfou ten aan te wijzen. Op de eerste plaats was de physieke conditie van de Oranjehemden beslist beneden de middelmaat. Het tempo was te laag, men vocht tegen de warmte en de listigheden van de tegenstanders, maar men miste de goede lichamelij ke conditie om de geest, die van goe den wille was, te doen zegevieren. Op de tweede plaats viel er van een systeem niets te bespeuren. Alleen Ter louw speelde weer zijn stugge derde-back-partij, al voelde hij zich op dit vrij gladde klaverveld niet zo goed thuis. Verband tussen de liniés was in menige perioden volkomen zoek en niemand bereikte individueel in zijn spel een dergelijke hoogte, dat hij de teamgenoten kon inspireren tot grotere daden. Daardoor bleef over het geheel een matte kleur lig gen ,in sommige momenten speelde men zelfs futloos, zo met het idee: het lukt toch niet. Met het „kick and rush" van het Nederlands elftal, op zijn slechtst uitgevoerd, wist dit ster ke Zweedse team wel raad en had de voorhoede der gastheren een beetje meer beheerst en zuiverder gescho ten dan zou de score ongetwijfeld hoger zijn uitgevallen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1950 | | pagina 5