S)e CetalaeSoutoiitt De Liefde van God Ernstige toestand op Oost-Java ONTSTEMMING Blijft het rustig in Berlijn? Westerling naar Nederland Een fatale trambotsing Directeur: C. M. v. HAMERS VELD Hoofdredacteur: C. J. ROOZEN. KATHOLIEK DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN ZATERDAG 27 MEI 1950 41ste JAARGANG No. 11989 Rustige Pinksteren te Berlijn WAARIN OPGENOMEN „DE BURCHT" Papengracht 32, Tel. 20015, Adm. en Adv. 20826, Abonn. 20935, Giro 103003. Abonnementsprijs I 0.35 p. w., f 1.50 p. mnd., f 4.50 p. kwart. Franco p. p. f 5.25. - Advert.: 15 ct. p. mm. Telefoontjes f 1.50 Communisten, die hun kans waarnemen /"\FFICIëLE KRINGEN en neutrale waarnemers in Djakarta noemen de toestand op Oost-Java en vooral in en om Soerabaja ernstig. Het wordt mogelijk geacht, dat de regering der VSI binnen een maand tot militaire actie moet overgaan. De oorzaken van de ongunstige ontwik keling op Oost-Java zijn van economische, militaire, politieke en van administratieve aard. De bevolking, vooral de midden stand. kampt met grote moeilijkhe den, die nog worden verzwaard door veelvuldige plunderingen van de re geringstroepen, die zeer onregelmatig ot geen soldij ontvangen. Volgens zekere waarnemers moet de ernstige toestand in hoofdzaak worden geweten aan de aanwezig heid van een vrij groot aantal Indo nesische communisten. Voor het grootste deel behoren zij tot de re- volutionnaire strijdgroepen, die in 1948 vergeefs hebben getracht in Madioen de macht te grijpen. Onder hen bevindt zich de vroe gere vice-premier in het kabinet van Sjarifuddin, Setyadjit. Hij speelde in de opstand van Madioen een leiden de rol en werd door velen dood ge waand. Thans zijn bewijzen aanwe zig, dat hij zich onder een andere naam in Soerabaja ophoudt. Ook wijzen de berichten uit Soera baja er op, dat er spanningen heer sen tussen het civiele en het mili taire bestuur. Dit laatste wordt on der de bevolking steeds meer impo pulair door zijn onmacht om tegen de heersende terreur en de criminali teit op te treden. Ruslan Abdulgani, secretaris-generaal van het ministe- yj AT is het Christendom? Sinds eeuwen is men bezig, over deze vraag bibliotheken vol te schrijven. Maar wilt IJ een antwoord, dat niet met veel omhaal van woorden, niet ingewikkeld, niet geleerd, maar simpel en helder zegt, wat het Christendom is in ons, in het gewo ne leven van iederen dag, luister dan naar wat Sint Paulus zegt in zijn brief aan de Romeinen: „De Liefde van God is in onze harten uitgestort door de Heiligen Geest, Die ons gegeven is". De oudste christenen brachten heel hun chris tendom tot uitdrukking in deze woorden: „Wij hebben den Heiligen Geest ontvangen". En de Heilige Geest dat is de Liefde. De Liefde van God. Dat is practisch het Chris tendom: een mensheid, die leeft vanuit de Liefde van God. Die de storm van dè Heilige Geest ervaren heeft en voortaan leeft op Zijn ademtocht. Weggerukt boven de aardse verhoudingen, onttrokken aan de eigen kleinheid, vernieuwd, herboren, bezield met een hemelse, een waarlijk goddelijke Liefde. Morgen is het Pinksteren: dat be tekent, dat wij het feest vieren van de Heilige Geest. Het feest van Zijn komst als een storm, Zijn komst als vuur, Zijn komst als de Liefde. Zijn dat woorden, of is dat werkelijk heid? Het moét werkelijkheid zijn, maar voor tallozen blijft het bij woorden, mooie, maar tenslotte holle woorden. Zij zeggen de men sen niets meer. Het Christendon? werd een sleur, waaruit men zich nog niet losmaakt, een familie-tra ditie, die nog zoveel sympathieks heeft, het werd een aantal relaties, die men toch niet wil loslaten. Maar men kan zich met recht afvragen of er nog iets van „Geloof" gebleven is. Gelooft men eigenlijk nog wel? Voor wie waarlijk „Geloof" heeft is het Christendom werkelijkheid, het is de werkelijkheid zonder meer. Het is een andere onzichtbare we reld, de wereld van God. waarin de kleine, aardse mens mag leven. „Uw leven is met Christus in God ver borgen", zegt Paulus. Maar dit mys terieuze leven breekt in deze zicht bare wereld naar buiten: dat is de „Liefde". De Liefde van God, die in ons werd uitgestort door de Heilige Geest. De moderne mens (dit trieste product van vijf eeuwen ontkerste ning) zal hier ongelovig de schou ders ophalen. Hoogstens gelooft hij in de humaniteit, hij heeft misschien nog een vaag, pantheistisch Gods- gevoel. Maar God-in-ons-leven, de Liefde van God als een vuur, een levende kracht in onze ziel, daar gelooft hij niet meer aan. Gelooft de hedendaagse Christen er nog wel aan? We bedoelen niet, dat hij theo: retisch ja en amen zegt op hetgeen er in zijn catechismus-boekje staat, maar dat hij dit belijdt vanuit zijn diepste zelf, met heel zijn leven. En toch is dit de enige oplossing voor alle moderne problemen. Eco nomie en sociologie kunnen ons de techniek van de oplossing aan de hand doen, iedere techniek is waar deloos, die niet gehanteerd wordt door een bepaalde „geest". De waar achtige Christen gelooft hier alleen in de „Heilige Geest". De Heilige Geest van God, die het vuur van de goddelijke Liefde in onze harten ontsteekt. Als dit vuur de menselij ke samenleving gaat overstralen en doorgloeien, dan zullen wij in staat zijn, alle problemen op te lossen. Want waar er een zuivere hartelijk heid ontstaat, daar groeit ook de eer' lijkheid en daar is de basis aanwe zig, om elkander te begrijpen en sa men in oprecht vertrouwen naar de oplossing te zoeken. Iedër systeem, dat zijn grondslag zoekt in de tegen stelling, het onderlinge wantrouwen is tot onvruchtbaarheid, tot misluk- kin# gedoemd. Maar het vertrouwen is de vrucht van de Liefde. Niet de hartstochtelijke erotiek, niet een va ge, bloedloze philanthropic, maar die zuivere, lichtende en koesteren de vlam. die alleen uit God gebo ren wordt. Hierom m'oeten wij met harts tochtelijke aandrang bidden, nu het feest van de Heilige Geest weer ge komen is. Want slechts wanneer de Liefde van God in ons oplaait en als een helder, weldoend vuur de men selijke gemeenschap overstraalt, slechts dan zal het Pinksteren zijn. Het feest van de Liefde, het feest van God's Heilige, alles-bevruch- tende Geest! Dr HENRI VAN ROOIJEN Kruisheer HET KONINKLIJK BEZOEK AAN PARIJS. Langs een ere-haag van de Franse marine begaf het Konink lijk Paar zich, in gezelschap van ure- sident Auriol, minister Raymond Laurent, e.a. bij de Pont d'Iëna naar de motorsloepen, die hen langs de Seine naar het „Hotel de Ville" voer den. WAT DE GEWONE MAN hier in Nederland reeds lang had laten merken, wordt nu eindelijk ook door de regering in een nota aan het par lement en door de Tweede Kamer in de debatten over die nota tot uiting gebracht, nl. teleurstelling over de gang van zaken in Indonesië en be zorgdheid over de verdere ontwikke ling in de toekomst. Wij-weten het allen: terwijl de ene minister na de ander uit Indonesië terugkeerde met een glimlach en al of niet gematigd optimisme over de sa menwerking ginds, mopperden de Nederlanders in Indonesië en schre ven alarmerende brieven naar ver wanten in Nederland, die op hun beurt hun bevreemding over het of ficiële optimisme hier en het pessi misme daar niet konden onderdruk ken. Thans blijkt ook de regering tot de conclusie te zijn gekomen, dat het ondoenlijk is om het masker van de optimistische glimlach nog langer voor te houden. En wat er nu voor de dag komt is een bezorgd gezicht. Misschien was het beter geweest, als dat gezicht ook eens een rimpel van toorn in het voorhoofd had vertoond, ten teken, dat de regering vast be sloten is, om het er niet bij te laten zitten. De nota, welke wij nu te lezen hebben gekregen, is enerzijds een erkenning van hetgeen wij reeds lang wisten, nl. dat het volkomen mis dreigt te gaan in Indonesië, en anderzijds, een zoetsappig sparen van de Unie-partner, om hem maar niet boos of achterdochtig te ma ken. De volzinnen van de nota zijn uiterst voorzichtig gesteld. Zeker, men is teleurgesteld en men is be zorgd en men ziet bij bepaalde groe pen in Indonesië vooralsnog weinig of geen principiële geneigdheid voor een samenwerking in Uniev-ver- band, maar aan de andere kant moet niet vergeten worden, dat de toe- 'stand zich nog in éen stadium van- ontwikkeling bevindt en dat men nog niet weet, wat ten slotte uit de bus zal komen. Inderdaad, daarin heeft de rege ring gelijk, alles verkeert nog in ont wikkeling en men moet bij alle be zorgdheid over de wisselvalligheden van de gebeurtenissen het einddoel niet uit het oog verliezen. Maar één ding staat toch wel vast: de een heidsstaat van Djokja komt er en wel zeer binnenkort; die eenheidsstaat is door Djokja geforceerd met vaak zeer onscrupuleuze middelen; waar blijft nu het principe van het zelf beschikkingsrecht? En wat denkt de regering te doen, om dit principe te handhaven? Er zijn reeds „geëigende stappen" gedaan, zegt de nota. The rest is silence, zouden de En gelsen zeggen; oftewel: verder wordt er in alle talen over gezwe gen. TIANDHAVTNG van het zelfbe- schikkingsrecht van de volken van Indonesië is een plicht, waar Ne derland niet onder uit kan. Dit recht is een van de peilers geweest, waarop de overeenkomst van de R. T. C. is gegrondvest en wanneer een staat hij moge dan nog zo souverein zijn zich niet stoort aan de gemaakte afspraken en nog wel onze Unie partner is, dan hebben wij het recht en de plicht, ons ontstemd te tonen en maatregelen te nemen. Onze Unie-partner dient er zich zowel in zijn eigen belang als in het onze van bewust te zijn, dat hij niet slechts kan eisen, dat wij rekening met hem houden, maar ook, dat hij Westelijke commandanten: Niets aan de hand yEVENHONDERD JOURNALISTEN hebben zich naar Berlijn bege- ven om daar getuige te zijn van wat de Britse militaire commandant gisteren noemde: „een rustig Pinkster-weekeind". „De voortekenen daartoe zijn gunstig", zei gen-majoor G. K. Bourne op een persconfe rentie; „Ik zou erg verbaasd zijn wanneer de Pinksterdemonstratie der communisten ergens in een der Westelijke sectoren tot ernstige orde verstoringen zou leiden". Ook de Amerikaanse commandant, gen Tay lor, verwacht niets in de geest van een „Putsch". Sterke formaties Oostduitse volks- politie patrouilleren langs de zone- grens die Oostelijk Berlijn scheidt van het Westen. Op een paar hon derd meter afstand staan Britse ge vechtswagens achter prikkeldraad. Het was rustig gisteravond. De Westduise politie, die zich eveneens verveelt omdat er niets gebeurt, staat aan de andere kant van het IJzeren Gordijn. Op verschillende raakpunten der sectoren werd het gordijn even een eindje opgelicht en stonden West-Berlijnse en Oost-Ber- lijpse politie broederlijk met elkaar te gezelsen. „Er zijn hooguit een 18.000 kinde ren aangekomen uit Oost-Berlijn", zei vanavond dr. Kurt Schumacher, de Westduitse oppositieleider, toen men hem te Berlijn vroeg wat. hij verwachtte. „Niets sensationeels, een hoop propaganda, mogelijk één: of Volgende week beslissing In goedingelichte kringen in Lon den is verklaard, dat de autoriteiten in Singapore de Nederlandse rege ring hebben laten weten, dat zij van plan zijn oud-kapitein Westerling naar Nederland te sturen omdat hij volgen- hen Nederlands burger is. Een gerechtelijke beslissing over dit voornemen wordt volgende week verwacht. rekening houdt met ons. Anders komt er van een hard nodige samen werking niets terecht. Tevens moge het ons van het hart, dat het bui tenland wel eens de conclusie mag trekken uit het veranderde inzicht omtrent de Nederlandse houding in de voorafgegane jaren. In Amerika begint meri het wel in te zien, hoe verkeerd men deed met Nederland tegen te werken. Frankrijk plukt er op het ogenblik de vruchten van in Indo-China. Het kan 15 millioen dol lar incasseren als steun in zijn strijd tegen Ho Tsi Minh, wat indertijd bij ons uitgekreten zou zijn als een koloniale oorlog. En de Australiërs, die ons het meest en zeer openlijk hebben dwars gezeten, tonen zich nu zeer verstoord, als Soekarno toe spelingen maakt op de souvereini- teit over Nieuw Guinea. Men ziet de dreiging van het communisme over Azië nader komen en beseft nu pas goed, dat een gezond en krachtig be stuurd Indonesië altijd een betere bescherming biedt, dan een land, waar men niet overal weet, wie er nu eigenlijk de baas is. Wanneer men in het buitenland thans gaat inzien, dat de bedoelin gen van Nederland tegenover Indo nesië nog zo slecht niet waren, laat men daar nu ook de conclusie uit trekken, en ons steunen bij de even tuele „geëigende" stappen (bij Unci en Uno), welke de regering zal on dernemen. twee Horst Wessels", antwoordde hij. Horst Wessel, van wie de nazi's beweerden dat hij in een straatge vecht door communisten werd ver moord, was de voornaamste marte laar der nazi-ideologie. Herstel der Duitse eenheid Een Westers voorstel De Amerikaanse, Britse en Fran se Hoge Commissarissen voor Duits land hebben generaal Tsjoeikof, op perbevelhebber van 't Russische be zettingsleger in Oost-Duitsland, uit genodigd deel te nemen aan een vier-mogendhedenconferentie met 't doel vrije verkiezingen voor héél Duitsland voor te bereiden. Bij deze verkiezingen zou een grondwetge vende vergadering moeten worden gekozen, die een constitutie moet samenstellen voor heel Duitsland. De goedkeuring van deze grondwet zal aan het Duitse volk zelf worden overgelaten. Het voorstel der geallieerde Hoge Commissarissen heeft in West-Duits- land onvoorwaardelijke instemming gevonden. Vooral in West-Berlijn heeft dit nieuwe initiatief der Wes telijke geallieerden sterk de aan dacht getrokken. De Pinksterop mars is hierdoor plotseling tot een gebeurtenis van ondergeschikt be lang gedegradeerd. In politieke kringen van West- E rlijn is men de mening toegedaan dat generaal Tsjoeikof het voorstel der Hoge Commissarissen niet bot weg zal afwijzen, doch aan zijn eventuele instemming een aantal voorwaarden zal verbinden, die voor het Westen onaanvaardbaar zijn. ie's besprekingen te Moskou Het jaar van de beslissing Trygve Lie, de secretaris-generaal van de Verenigde Naties heeft Vrij dag in een persconferentie te Lake Succes verklaard te geloven, dat de Sowjet-regering nog vertrouwen had in de Verenigde Naties en dat z'J wilde, dat deze organisatie nor maal functionneert. Lie weigerde harnekkig iets be kend te maken over de besprekin gen die hij met de regeringsleiders te Washington, Londen, Parijs Meskou heeft gevoerd. Hij zeide, dat zijn reis hem in zijn overtuiging, dat geen enkele rege ring oorlog wenste, gesterkt had. „Dit is de ondertoon van alle be sprekingen geweest, die ik met de Sowj et-Russische leiders heb had". Tevoren had Lie verklaard, dat dit jaar een nieuwe poging moest worden gedaan om via de V.N. een einde te maken aan de „koude oor log", „daar wij ons anders geplaatst zullen zien tegenover het grootste gevaar, dat de wereld ten slotte de weg op zal gaan. die voert naar een derde wereldoorlog." „De situatie is, zeer ernstig". „Hoe langer de huidige impasse voortduurt, hoe ernstiger de toe stand wordt. Ik heb. dit het jaar van de beslissing genoemd, zowel voor de V.N. als voor de toekomstige vre- in de wereld." rie van voorlichting van de VSI, die deze week een inspectietocht in Soe rabaja en omgeving heeft gemaakt, heeft verteld, dat de toestand er „over het algemeen onveilig" is en dat er herhaaldelijk sprake is van „moord, plundering en diefstal". Dank voor de hartelijke ontvangst Telegrammen-wisseling met Parijs Bij hun terugkeer in Nederland gistermiddag hebben Koningin Julia na en Prins Bernhard het volgende telegram gezonden aan de president van de Franse republiek en mevrouw Auriol. „Nog geheel onder de indruk van de onvergetelijke vreugde en de zo hartelijke en warme ontvangst die u, mijnheer de president en me vrouw Auriol, evenals de regering van de Republiek en de bevolking van Parijs, ons hebben bereid, dan ken wij u uit het diepst van ons hart. Wij zijn er van overtuigd, dat de vriendschap tussen onze beide vol keren, die zich op een zo spontane en welsprekende wijze heeft geopen baard, een kracht zal vormen bij de opbouw van het nieuwe Europa". Voorts hebben de Koningin en de Prins het volgende telegram gezon den aan de heer Pierre de Gaulle, v.oorzitter va nde Parijse gemeente raad: „Wil onze tolk zijn bij de Parijse bevolking en haar onze gevoelens van bewogenheid overbrengen, dat zij er toe heeft bijgedragen, ons ver blijf in Parijs tot een onvergetelijke herinnering te maken". President Auriol heeft het volgen de telegram aan Koningin Juliana gezonden: „Wij zijn diep verheugd over de herinnering, die Uwe Majesteit en Zijne Koninklijke Hoogheid willen bewaren aan hun korte verblijf in ons land. Als tolk van geheel Frank rijk getuigt het volk van Parijs, door zijn enthousiaste en hartelijke ont vangst, van de kracht der gevoelens, die ons land met hetUwe vereni gen. De ontroerende en edele woorden, die door Uwe Majesteit zijn uitge sproken, hebben onze gemeenschap van idealen en onze wil om een bij drage te leveren tot de organisatie van Europa en de vrede bevestigd. Moge Uwe Majesteit en Zijne Ko ninklijke Hoogheid voor het Neder landse volk onze beste wensen voor de toekomst ontvangen en voor hen zelf de betuiging van onze trouwe vriendschap". ONBAATZUCHTIG MOSKOU. De Sowjet-Unie alleen heeft acht- 'tienmaal meer aan herstelbetalin gen uit Duitsland geput dan de ne gen landen aangesloten bij het inter- geallieerde bureau voor de Duitse herstelbetalingen (IARA) tezamen zullen ontvangen volgens de jongste raming van de totale toewijzingen. Nederland ontving goederen ter waarde van 44.360.000 dollar (koers 1938) of te wel 88.720.000 dollar (koers 1949). KONINKLIJK ECHTPAAR ONT VANGT „FRANSE" NEDERLAN DERS". Vrijdagmorgen hebben EI.M. Koningin Juliana en Z.K.H. Prins Bernhard op de Nederlandse ambassade, in Frankrijk woonachtige Nederlanders ontvangen. Deze foto toont u van rechts naar linkse: Z.K. H. Prins Bernhard, jhr. L. M. de Brauw, consul-generaal, H.M. Ko ningin Juliana, die in gesprek is met enige Nederlanders, en de Neder landse ambassadeur mr. C. G. W. H. baron van Boetzelaer van Ooster hout. Drie en dertig mensen verbrand Drie en dertig mensen zijn levend verbrand, toen in het hartje van Chi cago's negerwijk, een volgeladen tramwagen in botsing kwam met een benzine-auto, die 30.000 liter ben zine vervoerde Opeengepropt achter de gesloten deuren van de tram werden de passagiers een prooi der enorme steekvlammen, die beide voertuigen geheel vernietigden. „De vlammen sprongen als grote ronde ballen over de straat", zo ver telde een ooggetuige, en zetten ze ven nabijgelegen woningen in vlam, waardoor twintig bewoners verwon dingen opliepen. De hitte der bran dende benzine was zo groot, dat een aanplakbiljet op 70 meter afstand geblakerd werd. De inzittenden van de tram waren meest negers, die het was juist het spitsuur, half zeven van hun werk naar huis terugkeerden. De tram, zo deelden ooggetuigen mede, wilde juist een zijstraat in slaan, toen de tankauto de wagen in de flank aanreed. Eien luide klap werd tot ver in de omtrek gehoord, enkele seconden later gevolgd door gesis en enorme steekvlammen. Via de ruiten der tram konden enkele mensen zich nog in veiligheid stellen. De brandweer moest ongeveer een uur spuiten, voordat zij in de uitge brande tram kon doordringen. KaVie.lt je..,. Nederigheid is de middenweg tus sen overdreven trots en slaafse on derworpenheid.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1950 | | pagina 1