S)e CetalaeSoutoiitt
De Liefde
van God
Ernstige toestand op Oost-Java
ONTSTEMMING
Blijft het rustig in Berlijn?
Westerling naar
Nederland
Een fatale
trambotsing
Directeur: C. M. v. HAMERS VELD
Hoofdredacteur: C. J. ROOZEN.
KATHOLIEK DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN
ZATERDAG 27 MEI 1950
41ste JAARGANG No. 11989
Rustige Pinksteren
te Berlijn
WAARIN OPGENOMEN „DE BURCHT"
Papengracht 32, Tel. 20015, Adm. en Adv. 20826, Abonn. 20935, Giro 103003. Abonnementsprijs I 0.35 p. w., f 1.50 p. mnd., f 4.50 p. kwart. Franco p. p. f 5.25. - Advert.: 15 ct. p. mm. Telefoontjes f 1.50
Communisten, die hun kans waarnemen
/"\FFICIëLE KRINGEN en neutrale waarnemers in Djakarta noemen de
toestand op Oost-Java en vooral in en om Soerabaja ernstig. Het
wordt mogelijk geacht, dat de regering der VSI binnen een maand tot
militaire actie moet overgaan. De oorzaken van de ongunstige ontwik
keling op Oost-Java zijn van economische, militaire, politieke en van
administratieve aard.
De bevolking, vooral de midden
stand. kampt met grote moeilijkhe
den, die nog worden verzwaard door
veelvuldige plunderingen van de re
geringstroepen, die zeer onregelmatig
ot geen soldij ontvangen.
Volgens zekere waarnemers moet
de ernstige toestand in hoofdzaak
worden geweten aan de aanwezig
heid van een vrij groot aantal Indo
nesische communisten. Voor het
grootste deel behoren zij tot de re-
volutionnaire strijdgroepen, die in
1948 vergeefs hebben getracht in
Madioen de macht te grijpen.
Onder hen bevindt zich de vroe
gere vice-premier in het kabinet van
Sjarifuddin, Setyadjit. Hij speelde in
de opstand van Madioen een leiden
de rol en werd door velen dood ge
waand. Thans zijn bewijzen aanwe
zig, dat hij zich onder een andere
naam in Soerabaja ophoudt.
Ook wijzen de berichten uit Soera
baja er op, dat er spanningen heer
sen tussen het civiele en het mili
taire bestuur. Dit laatste wordt on
der de bevolking steeds meer impo
pulair door zijn onmacht om tegen
de heersende terreur en de criminali
teit op te treden. Ruslan Abdulgani,
secretaris-generaal van het ministe-
yj AT is het Christendom? Sinds
eeuwen is men bezig, over deze
vraag bibliotheken vol te schrijven.
Maar wilt IJ een antwoord, dat niet
met veel omhaal van woorden, niet
ingewikkeld, niet geleerd, maar
simpel en helder zegt, wat het
Christendom is in ons, in het gewo
ne leven van iederen dag, luister
dan naar wat Sint Paulus zegt in
zijn brief aan de Romeinen: „De
Liefde van God is in onze harten
uitgestort door de Heiligen Geest,
Die ons gegeven is". De oudste
christenen brachten heel hun chris
tendom tot uitdrukking in deze
woorden: „Wij hebben den Heiligen
Geest ontvangen". En de Heilige
Geest dat is de Liefde. De Liefde
van God. Dat is practisch het Chris
tendom: een mensheid, die leeft
vanuit de Liefde van God. Die de
storm van dè Heilige Geest ervaren
heeft en voortaan leeft op Zijn
ademtocht. Weggerukt boven de
aardse verhoudingen, onttrokken
aan de eigen kleinheid, vernieuwd,
herboren, bezield met een hemelse,
een waarlijk goddelijke Liefde.
Morgen is het Pinksteren: dat be
tekent, dat wij het feest vieren van
de Heilige Geest. Het feest van Zijn
komst als een storm, Zijn komst als
vuur, Zijn komst als de Liefde. Zijn
dat woorden, of is dat werkelijk
heid? Het moét werkelijkheid zijn,
maar voor tallozen blijft het bij
woorden, mooie, maar tenslotte
holle woorden. Zij zeggen de men
sen niets meer. Het Christendon?
werd een sleur, waaruit men zich
nog niet losmaakt, een familie-tra
ditie, die nog zoveel sympathieks
heeft, het werd een aantal relaties,
die men toch niet wil loslaten. Maar
men kan zich met recht afvragen of
er nog iets van „Geloof" gebleven
is. Gelooft men eigenlijk nog wel?
Voor wie waarlijk „Geloof" heeft
is het Christendom werkelijkheid,
het is de werkelijkheid zonder meer.
Het is een andere onzichtbare we
reld, de wereld van God. waarin de
kleine, aardse mens mag leven. „Uw
leven is met Christus in God ver
borgen", zegt Paulus. Maar dit mys
terieuze leven breekt in deze zicht
bare wereld naar buiten: dat is de
„Liefde". De Liefde van God, die in
ons werd uitgestort door de Heilige
Geest. De moderne mens (dit trieste
product van vijf eeuwen ontkerste
ning) zal hier ongelovig de schou
ders ophalen. Hoogstens gelooft hij
in de humaniteit, hij heeft misschien
nog een vaag, pantheistisch Gods-
gevoel. Maar God-in-ons-leven, de
Liefde van God als een vuur, een
levende kracht in onze ziel, daar
gelooft hij niet meer aan. Gelooft de
hedendaagse Christen er nog wel
aan? We bedoelen niet, dat hij theo:
retisch ja en amen zegt op hetgeen
er in zijn catechismus-boekje staat,
maar dat hij dit belijdt vanuit zijn
diepste zelf, met heel zijn leven.
En toch is dit de enige oplossing
voor alle moderne problemen. Eco
nomie en sociologie kunnen ons de
techniek van de oplossing aan de
hand doen, iedere techniek is waar
deloos, die niet gehanteerd wordt
door een bepaalde „geest". De waar
achtige Christen gelooft hier alleen
in de „Heilige Geest". De Heilige
Geest van God, die het vuur van de
goddelijke Liefde in onze harten
ontsteekt. Als dit vuur de menselij
ke samenleving gaat overstralen en
doorgloeien, dan zullen wij in staat
zijn, alle problemen op te lossen.
Want waar er een zuivere hartelijk
heid ontstaat, daar groeit ook de eer'
lijkheid en daar is de basis aanwe
zig, om elkander te begrijpen en sa
men in oprecht vertrouwen naar de
oplossing te zoeken. Iedër systeem,
dat zijn grondslag zoekt in de tegen
stelling, het onderlinge wantrouwen
is tot onvruchtbaarheid, tot misluk-
kin# gedoemd. Maar het vertrouwen
is de vrucht van de Liefde. Niet de
hartstochtelijke erotiek, niet een va
ge, bloedloze philanthropic, maar
die zuivere, lichtende en koesteren
de vlam. die alleen uit God gebo
ren wordt.
Hierom m'oeten wij met harts
tochtelijke aandrang bidden, nu het
feest van de Heilige Geest weer ge
komen is. Want slechts wanneer de
Liefde van God in ons oplaait en als
een helder, weldoend vuur de men
selijke gemeenschap overstraalt,
slechts dan zal het Pinksteren zijn.
Het feest van de Liefde, het feest
van God's Heilige, alles-bevruch-
tende Geest!
Dr HENRI VAN ROOIJEN
Kruisheer
HET KONINKLIJK BEZOEK AAN
PARIJS. Langs een ere-haag van
de Franse marine begaf het Konink
lijk Paar zich, in gezelschap van ure-
sident Auriol, minister Raymond
Laurent, e.a. bij de Pont d'Iëna naar
de motorsloepen, die hen langs de
Seine naar het „Hotel de Ville" voer
den.
WAT DE GEWONE MAN hier in
Nederland reeds lang had laten
merken, wordt nu eindelijk ook door
de regering in een nota aan het par
lement en door de Tweede Kamer in
de debatten over die nota tot uiting
gebracht, nl. teleurstelling over de
gang van zaken in Indonesië en be
zorgdheid over de verdere ontwikke
ling in de toekomst.
Wij-weten het allen: terwijl de ene
minister na de ander uit Indonesië
terugkeerde met een glimlach en al of
niet gematigd optimisme over de sa
menwerking ginds, mopperden de
Nederlanders in Indonesië en schre
ven alarmerende brieven naar ver
wanten in Nederland, die op hun
beurt hun bevreemding over het of
ficiële optimisme hier en het pessi
misme daar niet konden onderdruk
ken.
Thans blijkt ook de regering tot de
conclusie te zijn gekomen, dat het
ondoenlijk is om het masker van de
optimistische glimlach nog langer
voor te houden. En wat er nu voor
de dag komt is een bezorgd gezicht.
Misschien was het beter geweest, als
dat gezicht ook eens een rimpel van
toorn in het voorhoofd had vertoond,
ten teken, dat de regering vast be
sloten is, om het er niet bij te laten
zitten.
De nota, welke wij nu te lezen
hebben gekregen, is enerzijds een
erkenning van hetgeen wij reeds
lang wisten, nl. dat het volkomen
mis dreigt te gaan in Indonesië, en
anderzijds, een zoetsappig sparen
van de Unie-partner, om hem maar
niet boos of achterdochtig te ma
ken. De volzinnen van de nota zijn
uiterst voorzichtig gesteld. Zeker,
men is teleurgesteld en men is be
zorgd en men ziet bij bepaalde groe
pen in Indonesië vooralsnog weinig
of geen principiële geneigdheid voor
een samenwerking in Uniev-ver-
band, maar aan de andere kant moet
niet vergeten worden, dat de toe-
'stand zich nog in éen stadium van-
ontwikkeling bevindt en dat men nog
niet weet, wat ten slotte uit de bus
zal komen.
Inderdaad, daarin heeft de rege
ring gelijk, alles verkeert nog in ont
wikkeling en men moet bij alle be
zorgdheid over de wisselvalligheden
van de gebeurtenissen het einddoel
niet uit het oog verliezen. Maar één
ding staat toch wel vast: de een
heidsstaat van Djokja komt er en wel
zeer binnenkort; die eenheidsstaat
is door Djokja geforceerd met vaak
zeer onscrupuleuze middelen; waar
blijft nu het principe van het zelf
beschikkingsrecht? En wat denkt de
regering te doen, om dit principe te
handhaven?
Er zijn reeds „geëigende stappen"
gedaan, zegt de nota.
The rest is silence, zouden de En
gelsen zeggen; oftewel: verder
wordt er in alle talen over gezwe
gen.
TIANDHAVTNG van het zelfbe-
schikkingsrecht van de volken
van Indonesië is een plicht, waar Ne
derland niet onder uit kan. Dit recht
is een van de peilers geweest, waarop
de overeenkomst van de R. T. C. is
gegrondvest en wanneer een staat
hij moge dan nog zo souverein zijn
zich niet stoort aan de gemaakte
afspraken en nog wel onze Unie
partner is, dan hebben wij het recht
en de plicht, ons ontstemd te tonen
en maatregelen te nemen. Onze
Unie-partner dient er zich zowel
in zijn eigen belang als in het onze
van bewust te zijn, dat hij niet
slechts kan eisen, dat wij rekening
met hem houden, maar ook, dat hij
Westelijke commandanten:
Niets aan de hand
yEVENHONDERD JOURNALISTEN hebben zich naar Berlijn bege-
ven om daar getuige te zijn van wat de Britse militaire commandant
gisteren noemde: „een rustig Pinkster-weekeind". „De voortekenen
daartoe zijn gunstig", zei gen-majoor G. K. Bourne op een persconfe
rentie; „Ik zou erg verbaasd zijn wanneer de Pinksterdemonstratie der
communisten ergens in een der Westelijke sectoren tot ernstige orde
verstoringen zou leiden". Ook de Amerikaanse commandant, gen Tay
lor, verwacht niets in de geest van een „Putsch".
Sterke formaties Oostduitse volks-
politie patrouilleren langs de zone-
grens die Oostelijk Berlijn scheidt
van het Westen. Op een paar hon
derd meter afstand staan Britse ge
vechtswagens achter prikkeldraad.
Het was rustig gisteravond. De
Westduise politie, die zich eveneens
verveelt omdat er niets gebeurt,
staat aan de andere kant van het
IJzeren Gordijn. Op verschillende
raakpunten der sectoren werd het
gordijn even een eindje opgelicht en
stonden West-Berlijnse en Oost-Ber-
lijpse politie broederlijk met elkaar
te gezelsen.
„Er zijn hooguit een 18.000 kinde
ren aangekomen uit Oost-Berlijn",
zei vanavond dr. Kurt Schumacher,
de Westduitse oppositieleider, toen
men hem te Berlijn vroeg wat. hij
verwachtte. „Niets sensationeels, een
hoop propaganda, mogelijk één: of
Volgende week
beslissing
In goedingelichte kringen in Lon
den is verklaard, dat de autoriteiten
in Singapore de Nederlandse rege
ring hebben laten weten, dat zij van
plan zijn oud-kapitein Westerling
naar Nederland te sturen omdat hij
volgen- hen Nederlands burger is.
Een gerechtelijke beslissing over dit
voornemen wordt volgende week
verwacht.
rekening houdt met ons. Anders
komt er van een hard nodige samen
werking niets terecht. Tevens moge
het ons van het hart, dat het bui
tenland wel eens de conclusie mag
trekken uit het veranderde inzicht
omtrent de Nederlandse houding in
de voorafgegane jaren. In Amerika
begint meri het wel in te zien, hoe
verkeerd men deed met Nederland
tegen te werken. Frankrijk plukt er
op het ogenblik de vruchten van in
Indo-China. Het kan 15 millioen dol
lar incasseren als steun in zijn strijd
tegen Ho Tsi Minh, wat indertijd
bij ons uitgekreten zou zijn als een
koloniale oorlog. En de Australiërs,
die ons het meest en zeer openlijk
hebben dwars gezeten, tonen zich
nu zeer verstoord, als Soekarno toe
spelingen maakt op de souvereini-
teit over Nieuw Guinea. Men ziet de
dreiging van het communisme over
Azië nader komen en beseft nu pas
goed, dat een gezond en krachtig be
stuurd Indonesië altijd een betere
bescherming biedt, dan een land,
waar men niet overal weet, wie er
nu eigenlijk de baas is.
Wanneer men in het buitenland
thans gaat inzien, dat de bedoelin
gen van Nederland tegenover Indo
nesië nog zo slecht niet waren, laat
men daar nu ook de conclusie uit
trekken, en ons steunen bij de even
tuele „geëigende" stappen (bij Unci
en Uno), welke de regering zal on
dernemen.
twee Horst Wessels", antwoordde hij.
Horst Wessel, van wie de nazi's
beweerden dat hij in een straatge
vecht door communisten werd ver
moord, was de voornaamste marte
laar der nazi-ideologie.
Herstel der Duitse
eenheid
Een Westers voorstel
De Amerikaanse, Britse en Fran
se Hoge Commissarissen voor Duits
land hebben generaal Tsjoeikof, op
perbevelhebber van 't Russische be
zettingsleger in Oost-Duitsland, uit
genodigd deel te nemen aan een
vier-mogendhedenconferentie met 't
doel vrije verkiezingen voor héél
Duitsland voor te bereiden. Bij deze
verkiezingen zou een grondwetge
vende vergadering moeten worden
gekozen, die een constitutie moet
samenstellen voor heel Duitsland.
De goedkeuring van deze grondwet
zal aan het Duitse volk zelf worden
overgelaten.
Het voorstel der geallieerde Hoge
Commissarissen heeft in West-Duits-
land onvoorwaardelijke instemming
gevonden. Vooral in West-Berlijn
heeft dit nieuwe initiatief der Wes
telijke geallieerden sterk de aan
dacht getrokken. De Pinksterop
mars is hierdoor plotseling tot een
gebeurtenis van ondergeschikt be
lang gedegradeerd.
In politieke kringen van West-
E rlijn is men de mening toegedaan
dat generaal Tsjoeikof het voorstel
der Hoge Commissarissen niet bot
weg zal afwijzen, doch aan zijn
eventuele instemming een aantal
voorwaarden zal verbinden, die voor
het Westen onaanvaardbaar zijn.
ie's besprekingen
te Moskou
Het jaar van de
beslissing
Trygve Lie, de secretaris-generaal
van de Verenigde Naties heeft Vrij
dag in een persconferentie te Lake
Succes verklaard te geloven, dat de
Sowjet-regering nog vertrouwen
had in de Verenigde Naties en dat
z'J wilde, dat deze organisatie nor
maal functionneert.
Lie weigerde harnekkig iets be
kend te maken over de besprekin
gen die hij met de regeringsleiders
te Washington, Londen, Parijs
Meskou heeft gevoerd.
Hij zeide, dat zijn reis hem in zijn
overtuiging, dat geen enkele rege
ring oorlog wenste, gesterkt had.
„Dit is de ondertoon van alle be
sprekingen geweest, die ik met de
Sowj et-Russische leiders heb
had".
Tevoren had Lie verklaard, dat
dit jaar een nieuwe poging moest
worden gedaan om via de V.N. een
einde te maken aan de „koude oor
log", „daar wij ons anders geplaatst
zullen zien tegenover het grootste
gevaar, dat de wereld ten slotte de
weg op zal gaan. die voert naar een
derde wereldoorlog."
„De situatie is, zeer ernstig".
„Hoe langer de huidige impasse
voortduurt, hoe ernstiger de toe
stand wordt. Ik heb. dit het jaar van
de beslissing genoemd, zowel voor
de V.N. als voor de toekomstige vre-
in de wereld."
rie van voorlichting van de VSI, die
deze week een inspectietocht in Soe
rabaja en omgeving heeft gemaakt,
heeft verteld, dat de toestand er
„over het algemeen onveilig" is en
dat er herhaaldelijk sprake is van
„moord, plundering en diefstal".
Dank voor de
hartelijke ontvangst
Telegrammen-wisseling
met Parijs
Bij hun terugkeer in Nederland
gistermiddag hebben Koningin Julia
na en Prins Bernhard het volgende
telegram gezonden aan de president
van de Franse republiek en mevrouw
Auriol.
„Nog geheel onder de indruk van
de onvergetelijke vreugde en de zo
hartelijke en warme ontvangst die
u, mijnheer de president en me
vrouw Auriol, evenals de regering
van de Republiek en de bevolking
van Parijs, ons hebben bereid, dan
ken wij u uit het diepst van ons hart.
Wij zijn er van overtuigd, dat de
vriendschap tussen onze beide vol
keren, die zich op een zo spontane
en welsprekende wijze heeft geopen
baard, een kracht zal vormen bij de
opbouw van het nieuwe Europa".
Voorts hebben de Koningin en de
Prins het volgende telegram gezon
den aan de heer Pierre de Gaulle,
v.oorzitter va nde Parijse gemeente
raad:
„Wil onze tolk zijn bij de Parijse
bevolking en haar onze gevoelens
van bewogenheid overbrengen, dat
zij er toe heeft bijgedragen, ons ver
blijf in Parijs tot een onvergetelijke
herinnering te maken".
President Auriol heeft het volgen
de telegram aan Koningin Juliana
gezonden:
„Wij zijn diep verheugd over de
herinnering, die Uwe Majesteit en
Zijne Koninklijke Hoogheid willen
bewaren aan hun korte verblijf in
ons land. Als tolk van geheel Frank
rijk getuigt het volk van Parijs, door
zijn enthousiaste en hartelijke ont
vangst, van de kracht der gevoelens,
die ons land met hetUwe vereni
gen.
De ontroerende en edele woorden,
die door Uwe Majesteit zijn uitge
sproken, hebben onze gemeenschap
van idealen en onze wil om een bij
drage te leveren tot de organisatie
van Europa en de vrede bevestigd.
Moge Uwe Majesteit en Zijne Ko
ninklijke Hoogheid voor het Neder
landse volk onze beste wensen voor
de toekomst ontvangen en voor hen
zelf de betuiging van onze trouwe
vriendschap".
ONBAATZUCHTIG MOSKOU.
De Sowjet-Unie alleen heeft acht-
'tienmaal meer aan herstelbetalin
gen uit Duitsland geput dan de ne
gen landen aangesloten bij het inter-
geallieerde bureau voor de Duitse
herstelbetalingen (IARA) tezamen
zullen ontvangen volgens de jongste
raming van de totale toewijzingen.
Nederland ontving goederen ter
waarde van 44.360.000 dollar (koers
1938) of te wel 88.720.000 dollar
(koers 1949).
KONINKLIJK ECHTPAAR ONT
VANGT „FRANSE" NEDERLAN
DERS". Vrijdagmorgen hebben
EI.M. Koningin Juliana en Z.K.H.
Prins Bernhard op de Nederlandse
ambassade, in Frankrijk woonachtige
Nederlanders ontvangen. Deze foto
toont u van rechts naar linkse: Z.K.
H. Prins Bernhard, jhr. L. M. de
Brauw, consul-generaal, H.M. Ko
ningin Juliana, die in gesprek is met
enige Nederlanders, en de Neder
landse ambassadeur mr. C. G. W. H.
baron van Boetzelaer van Ooster
hout.
Drie en dertig mensen
verbrand
Drie en dertig mensen zijn levend
verbrand, toen in het hartje van Chi
cago's negerwijk, een volgeladen
tramwagen in botsing kwam met een
benzine-auto, die 30.000 liter ben
zine vervoerde Opeengepropt achter
de gesloten deuren van de tram
werden de passagiers een prooi der
enorme steekvlammen, die beide
voertuigen geheel vernietigden.
„De vlammen sprongen als grote
ronde ballen over de straat", zo ver
telde een ooggetuige, en zetten ze
ven nabijgelegen woningen in vlam,
waardoor twintig bewoners verwon
dingen opliepen. De hitte der bran
dende benzine was zo groot, dat een
aanplakbiljet op 70 meter afstand
geblakerd werd.
De inzittenden van de tram waren
meest negers, die het was juist
het spitsuur, half zeven van hun
werk naar huis terugkeerden.
De tram, zo deelden ooggetuigen
mede, wilde juist een zijstraat in
slaan, toen de tankauto de wagen in
de flank aanreed. Eien luide klap
werd tot ver in de omtrek gehoord,
enkele seconden later gevolgd door
gesis en enorme steekvlammen. Via
de ruiten der tram konden enkele
mensen zich nog in veiligheid stellen.
De brandweer moest ongeveer een
uur spuiten, voordat zij in de uitge
brande tram kon doordringen.
KaVie.lt je..,.
Nederigheid is de middenweg tus
sen overdreven trots en slaafse on
derworpenheid.