1
PASSIE-GEBEUREN II TEGELEN:
Een spel vol innerlijke
bewogenheid
Vogelpest blijft
beperkt
Blijde ouders en bedroefd kind
gjf^TTperr°'
Ziekenfondsen, die reorganisatie
wensen
résorke
MAANDAG 22 MEI 1950
DE I.EIDSE COURANT
EERSTE BLAD PAGINA 2
Tegelen, 21 Mei.
In zijn dichterlijke tekst van het
Passiespel legt pater Jac. Schreurs
Maria de volgende, tan overtuiging
en ontroering sprekende woorden in
de mond:
Gelooft en hoopt; daar toch
begint het leven.
Indien het graan niet sterft,
draagt het geen vrucht
Van deze zinrijke gedachte gaan de
spelers van Tegelen uit, telkens als
zij er toe besluiten, louter tot eer
van de gekruisigde Christus de God
delijke passie te verbeelden. Van
daag brachten zij de première voor
19,50, en gezagsdragers, gezanten,
priesters en kunstenaars hebben het
niet bentden hun waardigheid ge
docht, zich te bevinden onder de eer
ste 5000 bezoekers en te getuigen
van een bewondering, die voor alle
meewerkenden wel vleiend mag
heten.
Op de Witte Donderdag van het
vorig jaar had regisseur Thijssen
ons genodigd ter plechtigheid van de
rolverdeling. Dat was toen als het
ware een liturgisch feest, de reli-
gieuse opening van een lijdensdra
ma waardoor Tegelen nu reeds we
rel'dnaam heeft gekregen. Een soort
gelijke plechtgheid is gehouden van
daag, in de zon-beschenen ochtend
van deze première. Hier zagen wij
alle 550 spelers bij elkaar, in burger,
hun gewon^ doen, slechts de haar
dos gaf hun kwaliteit aan.
Tezamen heeft men de Mis ge
hoord en de heilige geheimen ge
vierd op een in onze streken onge
kende wijze. Want tijdens de óffer-
gang gingen allen persoonlijk een
ongeconsacreerde hostie brengen tot
de voet van het altaar, onder het
tympanom van de Doolhoftempel,
en haar leggen in- de ciborie, die de
celebrerende priester gereed hield.
Na het wonder van de consecratie
heeft men gecommuniceerd, onder de
intentie, die de Dominicaner pater
Waanders in een treffende preek
had aangeduid: dat men als mede
werkers aan dit Passiespel het offer
zou weten te brengen van tijd en van
eerzucht, dat men niet zou streven
naar uiterlijke roem, doch naar le
vensverbetering van zichzelf en an
deren. Met beroep op Sint Petrus in
het epistel van deze Zondag klonk de
aansporing, dat men het spelers
ambt zou ven/uilen in de kracht van
God, als een wapen ook tegen de he
dendaagse godsmoord door het com
munisme.
Wij schrijven dit, om de ernstige
sfeer aan te duiden, waarin gans Te
gelen zich bij voorbaat bevond.
Daarbij komt, dat zich hier een tra-,
ditie gaat vestigen, niet slechts door
werfkracht op de bezoekers, maar
omdat zij, die in d' eerste vertonin
gen van het jaar 1931 als bescheiden
figuranten optraden, nu vaak als
hoofdspelers zijn geroepen. Zo is
het bijvoorbeeld met Mia Vermeu
len, die in dit Passiespel de Moeder
des Heren verbeeldt en die ons in een
rustig kwartiertje in de vooravond,
terwijl Annas de laatste hinderpalen
wegsloeg van de zo juist klaar geko
men stijlvolle toegangspoort, in alle
nederigheid en eenvoud heeft ver
haald van haar opgang in de mede
vertolking van het drama. En we
ontmoeten opnieuw de schildergezel
Pierre Oshlen met ziin markante
Christuskop, in alle dienstbaarheid
voor zijn medespelenden, de vurige
Petrus en anderen, die wij in alle
voorgaande Passiespelen hadden ont
moet.
Ook reeds in de buitenlandse pers
is ruimschoots aandacht gevestigd
op het nieuwe gebeuren. Voorzitter
Faassen kon zich daarover niet an
ders dan verheugen; zo deed ook re
gisseur Trijssen, de man van hef eer
ste uur, die amateur met al zijn
tonelisten een geschiedenis heeft
voorbereid met de allure van Ober-
ammergau.
Nochtans zijn er verschillen tussen
beiden, niet alleen artistieke, maar
cok locale verschillen. Oberammer-
gau is een bevoorrecht bergdorp, Te
gelen een evenzeer bevoorrecht in
dustriecentrum, waar in de vrij be
perkte ruimte van 1035 hectaren
14.500 mensen wonen, die voor een
belangrijk deel hun bestaan vinden
in een van de 70 fabrieken, welke
dit Limburgse Maasdorp kleur en
bewegelijkheid verlenen.
Tenslotte nog iets over cijfers. Om
in termen van de Doolhof te spre
ken, zouden er gedurende 150 jaar
op alle Zaterdagen en Zondagen uit
voeringen voor 5000 toeschouwers
nodig zijn, om plaats te verlenen aan
de 75 millioen mensen, die thans nog
niet bekeerd zijn.
Kunst in apostolaatsgedachte
De herbeleving van Schreur's spel
heeft ons nieuw genoegen geschon
ken. De vertolking is een artistieke
daad geworden, die al deze amateurs
van Tegelen tot eer strekt. Hier past
niet een toneel-critiek in de gebrui
kelijke zin, want het Passiespel zien
wij in hoofdzaak als apostolaat, dat
snel en overtuigend kan werken.
Hier werd een roeping vervuld.
Over het algemeen heeft men de
begrijpelijke verzen van Schreurs
zeer goed gezegd en vooral de hoofd
rollen waren wezenlijk ingeleefd.
Bijvoorbeeld in de scène van het
laatste avondmaal (volgens de nieu
we exegese gehouden voor de intocht
van Christus in Jeruzalem) manifes
teerde men de fijnste trekjes. Welk
een irenisch schilderij was dat! Een
enkele verkeerde beklemtoning en
een inzinking in de klank-verschei
denheid zijn daarom graag vergeven.
Gelukkig waren alle scènes leven
dig gehouden en vol tempo, in de
Christus-partij een enkele maal zelfs
te snel. De Christus, die Oehlen
speelde, viel vooral te prijzen om de
klassieke houding en om het volbren
gen van een physiek zware kruis
weg. De Maria van Mia Vermeulen
heeft ons vooral getroffen in haar
ontroerende epiloog. En dan waren er
tientallen anderen, die zich bij deze
hoofdfiguren in treffend spel hebben
aangesloten. De meest-overtuigende
van hen was naar onze smaak Judas
en ook wel Pilatus, juist om hun
mindere aantrekkelijkheid twee
moeilijke rollen.
Regisseur Thijssen wist zijn mas
sale mensengroepen snel te plaatsen
en te verplaatsen op het 40 meter
brede speelplan met zijn vele moge
lijkheden. Welk een sfeer bijvoor
beeld bracht hij reeds in de aanvang
bij Christus' intocht op de ezelin. Wij
hadden bij de laatste grote repetitie
gelegenheid achter de schermen te
kijken. Welk een opgave voor de re
gie; en geen wonder, dat hij met
helpers en met lichtseinen moet wer
ken.
De tekst van pater Schreurs heeft
het historisch verhaal gelukkig niet
verminkt. Doch een misplaatsing
kwam aan het einde door het inlas
sen van een door de echtgenote van
Albert van Dalsum weliswaar voor
treffelijk gestyleerd ballet van de
verlossing, maar een ballet, dat na
al het realisme in deze uitvoering
waarlijk detoneerde. Daarentegen
was de. noodgedwongen mechanisch
verklankte muziek van Hubert Cuy-
pers van suggestieve kracht.
Terwijl tenslotte de Kruisboom
verlaten stond, ging het publiek ont
roerd en.bezield heen, 4H uur na
het begin van dit kostbare spel.
A. v. O.
Het optreden van pseudo-vogel-
pest in ons land blijft tot dusver ge-
localiseerd, aldus deelt men ons van
de zijde van het ministerie van
Landbouw, mede.
Uitbreiding is vrijwel voorkomen
en in deze gunstige situatie heeft de
minister van Landbouw, aanleiding
gevonden de beperkingen ten aan
zien van het vervoeren van levend
en dood pluimvee, broedeieren,
pluimveemest en -verpakkingsmate
riaal, naar en uit het Zuiden van het
land te vei'zachten.
Het gebied, waarin deze beperkin
gen blijven gelden tot nu toe het
gebied ten Zuiden van de grote ri
vieren wordt met ingang van he
den ingekrompen tot een strook
grondgebied van circa 5'A herhaal
5'A kilometer breedte langs de Bel
gische grens. Nauwkeurig omschrij
ving van deze grensstrook is opge
nomen in de Nederlandse Staatscou
rant van 19 Mei jl.
Het verbod tot het houden van
pluimveemarkten, keuringen en ten
toonstellingen, enz. in het gehele
KONINGIN LEGT PADVINDSTERS
BELOFTE AF
Als een volkomen verrasing kwam
voor de hoofdleidsters van het Ne
derlandse Padvindsters Gilde, die
een conferentie hielden op „Buiten
zorg" in Baarn, het bericht, dat H. M.
de Koningin de wens te kennen had
gegeven, in hun midden als pad
vindster te worden geïnstalleerd.
Sinds 1936 is Prinses Juliana be
schermvrouwe van het Nederlandse
Padvindsters Gilde. Verleden jaar,
bij de opening van het padvindsters-
centrum „Buitenzorg", droeg de Ko
ningin voor het eerst na de oorlog
de pad vindstersuniform. Nu is zij,
door het afleggen van de padvind-
stersbelofte, lid geworden van de
grote kring van geïnstalleerde pad
vindsters, die tezamen de wereld
bond van padvindsters vormen.
De plechtigheid gebeurde juist zo
als dat bij elke pad vindster klein of
groot, gebruikelijk is, en droeg een
besloten, plechtig en feestelijk ka
rakter.
De hoofdleidsters ontvingen H. M.
in een kring op de kampvuurplaats
in het bos, waar de bomen met het
jonge groen een prachtige entourage
vormden. Als gast was namens de
R. K. Padvindsters de presidente van
de Nederlandse Gidsenbeweging
aanwezig.
Nadat de leidsters het „Hoort, zegt
het voort" hadden gezongen en ge
zamenlijk de Padvindsterswet had
den opgezegd, sprak de presidente
van het N. P. G., mevrouw J. van
Nispen-van Wely, de Koningin toe.
Met haar linkerhand in die van de
presidente en haar rechterhand op
KONINGIN JULIANA LEGT PAD-
VINDSTERSBELOFTE AF. Op
het centrum „Buitenzorg" heeft 'H.
M. Koningin Juliana Zaterdagavond
in de kring van hoofdleidsters en
commissarissen van het gehele land
de padvinstersbelofte afgelegd. Met
de linkerhand in die van de presi
dente van het N. P. G., mevrouw
van Nispen-van Wely en de rechter
hand op de padvindsters-wereldvlag
legt H. M. de Koningin de padvind
sters belofte af.
de internationale padvindstersvlag
- symbool van eenheid boven ver
scheidenheid sprak de Koningin
de padvindstersbelofte uit. De inter
nationale wereldvlag, gouden kla
verblad op lichtblauwe achtergrond
was de „trekkende vlag", de vlag,
die in de jaren 19371939 in alle af
delingen van Nederland, Oost- en
West-Indië, een boodschap van sa
menwerking en vriendschap heeft
Terwijl de nieuw-geïnstalleerde
padvindsters onder de versierde ron-
destokken stond, zong de kring haar
toe: „Ik koos als weg door 't leven
't padvindstersspoor".
Na afloop van de plechtigheid was
er een gezellig kampvuur, waarbij
ernst en vrolijkheid elkaar afwissel
den. Prinses Beatrix, die verleden
jaar als waterpadvindster is geïn
stalleerd, was met haar moeder mee
gekomen.
De grote ketting van padvindsters,
die de wereld omsluit, heeft een
nieuwe schakel gekregen, waardoor
allen zich weer hechter verbonden
voelen,
land blijven onverminderd van
kracht.
Een geval van pseudo-vogelpest is
zoals is gemeld deze week geconsta
teerd bij een pluimveehouder in
Berkel-Rodenrijs. Oorsprong van de
besmetting ligt vermoedelijk in het
gebruik van besmet verpakkingsma
teriaal, afkomstig uit Rotterdam.
WEER TWEE GEVALLEN VAN
VOGELPEST
In de gemeente Steen wij kerwold
zijn twee gevallen van vogelpest ge
constateerd, met het gevolg, dat de
pluimveestapels van de beide betrok
ken pluimveehouders zijn vernie
tigd.
Enige weken geleden kwam in
Steenwijkerwoïd eveneens reeds een
geval van vogelpest voor.
Geen boter naar
West-Duitsland
Tengevolge van de gedaalde Duit
se binnenlandse boterprijs was de
Nederlandse boter import in West-
Duitsland in de laatste weken reeds
sterk ingekrompen.
Met ingang van heden, heeft de
Nederlandse regering, in afwachting
van nadere besprekingen, op ver
zoek van de West-Duitse Bondsstaat
de export van boter naar West-
Duitsland tot nader order stop gezet,
zulks ter voorkoming van een ver
storing op de Duitse binnenlandse
markt.
Deze maatregel was, zoals bekend,
reeds voordien practisch eveneens
getroffen ten aanzien van de Neder
landse invoer in West-Duitsland van
gecondenseerde melk en melkpoe
der.
PRINS BERNHARD ZAL
DANKWOORD TOT HET NEDER
LANDSE VOLK RICHTEN.
In verband met het beëindigen van
de werkzaamheden van de Niiwin,
voorzover het de inzameling van gel
den hij het publiek betreft, zal de
eerste voorzitter van dé Niwin, Prins
Bernhard, zich met een danlcwoord
to-t het Nederlandse volk wenden.
Deze redevoering wordt uitgezonden
op Dinsdag 23 Mei a.s. in het Strijd-
krachtenprogjramma via Hilversum
II (298 M.) om 18.30 uur.
STOFFELIJK OVERSCHOT VAN
STELLENDAMSE REDDER BIJ
SYLT GEVONDEN
Te Stellendam kwam bericht bin
nen dat het stoffelijk overschot van
de heer B. de Blok, stuurman van
de reddingsboot „Koningin Wilhel-
mina" uit deze plaats, gevonden is
bij het Duitse waddeneiland Sylt,
dat ter hoogte van de Duits-Deense
gren,s ligt. De heer De Blok kwam
om het leven toen hij in de avond
van 17 December van het vorige
jaar bij een poging om hulp te bie
den aan het Zweedse stoomschip
„Aslög" over boord sloeg. Hij was
toen waarnemend schipper van de
„Koningin Wilhelmina".
Zijn identiteit kon worden vastge
steld door rekeningen die hij bij
zich droeg. Op 23 Maart is het stof
felijk overschot op Sylt begraven.
Het ligt in het voornemen "het naar
Stellendam te vervoeren en daar
opnieuw te begraven.
Het Stoffelijk overschot van de
diezelfde avond omgekomen opstap
per H. Grooteboer is tot dusverre
niet gevonden.
Nu het Hoge Gerechtshof te Singa
pore bepaald heeft, dat Bertha de
Hartogh naar Nederland terug moet,
heeft het gedurende bijna acht ja
ren dood gewaande Nederlandse
meisje te kennen gegeven, dat het
liever bij Aminah, haar inlandse
pleegouder, wil blijven. -Aminah
heeft appèl aangetekend tegen het
vonnis.
Het meisje, dat nu ondergebracht
is in het „Social Well-fare Centre" te
Singapore, weigerde ruim 24 uur
lang iets te eten.
De Nederlandse consul-generaal te
Singapore heeft voor Bertha een
De grootste en de beste!
KADERDAGEN K. V. P.
Op 21 en 22 Juli aanstaande zullen
te Weert de twee-jaarlijkse landelijke
kaderdagen van de Katholieke Volks
Partij worden gehouden. Zowel de
leiding der K.V.P. als die van het
Bisschoppelijk College, waar de ruim
200 deelnemers zullen worden ont
vangen, stellen alles in het werk om
de traditie van Rolduc hier voort te
zetteiG Prof. dr. L. J. C. Beaufort
O.F.M. za] de activiteit en de contac
ten der K.V.P. op het terrein der
buitenlandse politiek belichten. Het
zelfde zal mr. Jan Derlts doen wat
betreft het binnenlands beleid der
partij. Drs. G. Horbach uit Deventer
zal een inleiding houden over het
vraagstuk der organisatorische werk
wijze van de K.V.P. Het ligt in het
voornemen der organisatoren, een
aantal critici uit te nodigen, die de
laatste tijd hun stem tegen bepaalde
vermeende of werkelijke tekortko
mingen», van partij en fracties hebben
verheven.
DE ONENIGHEID IN KAPPERS-
KRINGEN.
Zoals gemeld is, zijn er moeilijk
heden ten aanzien van de kappers-
vakexamens. De Vakraad van het
Kappersbedrijf heeft medegedeeld,
dat er tussen de partijen een prin
cipiële overeenstemming bereikt is
over een compromis, waardoor een
fusie tussen de Nederlandse Kap-
persbond en een tweetal kleinere
groeperingen verwacht werd.
Van de zijde van de stichting
„Kappersvakopleiding" wordt ons
thans medegedeeld dat de opleiding
tot kapper en het afnemen van de
examens geheel buiten het overeen-
gekomene staat. Het vestigingsexa
men, aldus deelt men ons verder
o.a. mede, is in handën van de vak-
raad voor het kappersbedrijf. Deze
vakraad wordt door de stichting.
„Kappersvakopleiding" niet repre
sentatief geacht in zijn huidige sa
menstelling.
In het examen-reglement voor het
vestigingsexamen wordt gezegd dat
alleen het gezellen-diploma, na een
bepaalde datum door de vakraad
uitgereikt, recht geeft tot toelating
voor dit examen. Deze bepaling is
door het Ministerie van Economische
zaken gesanctionneerd.
De Stichting „Kapppersvakoplei-
ding" is van mening, dat het Ministe
rie van Ec. Zaken deze bepaling als
zijnde in strijd met de Grondwet,
niet had mogen goedkeuren. Naar
het oordeel der stichting is het ge
ven van onderwijs grondwettelijk
vrij. Zij meent dat thans, nu één
examenorganisatie uitsluitend be
voegd is tot het afnemen van het
vakexamen een monopolie positie
is geschapen. Daarmede stemt de
stichting „Kappersvakopleiding" niet
plaats geboekt op de „Surriënto", die
morgén naar Nederland vertrekt
Twee verpleegsters uit Indonesië
zullen haar vergezellen.
Zaterdag heeft de vrouw, die Ber
tha 8 jaren lang verzorgde, haar
laatste bezoek aan het bedroefde
meisje gebracht. Aminah .weende
toen zij het verzorgingshuis verliet.
De ouders van Bertha, die, zoals
wij reeds berichtten, te Bergen op
Zoom wonen, toonden zich tevreden
over de uitspraak van het gerecht.
In een andere uitspraak zouden wij
vanzelfsprekend niet berust hebben,
verklaarde de vader. „Ons geluk is
echter nog getemperd, zolang wij
Bertha niet bij ons en bij haar vijf
broertjes en zusjes hebben. Het zal
een opluchting voor ons zijn, als zij
eenmaal op de boot zit", aldus de
heer De Hartogh.
„ST. CHRISTOFFEL" VERKLAART
ZICH ZELFSTANDIG
Zaterdag en Zondag hield „St
Chrlstoffel" de landelijke bond van
handels vertegenwoordigers en verze
keringsinspecteurs zijn jaarbij een-
komst te Nijmegen.
De bondsvoorzitter, de heer A. A
Koot, hield een beschouwing over de
toestand in de wereldhandel waar
z.i. stromingen zijn waar te nemen
wglke ook reden tot grote ongerust
heid geven voor de handelsvertegen
woordigers.
Spr. maakte zich ongerust over de
toekomst van de bondsleden gezien
de vele regeringsmaatregelen zonder
dat men z.i. de gevolgen van alle
maatregelen overzien heeft. Hij
vreesde een langzame maar zekere
nationalisatie van verschillende be
drijven. De bond telt nu 2114 leden.
Spr. zeide, dat „Sint Christ of fel"
niet langer in de bedrijfsunie van
handels-, kantoor- en winkelbedien
den en vertegenwoordigers een on
dergeschikte rol blijft spelen. De
bond wenst een zelfstandige bedrijfs
unie voor handelsvertegenwoordigers,
agenten, en verzekeringsinspecteurs.
VACANTIESPREIDING VOOR
LAGERE SCHOLEN.
Het Centraal Werkcomité Vacantie
heeft een rondschrijven gericht aan
alle gemeente- en schoolbesturen in
ons land, met verzoek de vacanties
der scholen voor lager onderwijs te
spreiden overeenkomtsig het bij de
ze circulaire gevoegde schema.
Gezien de vele en verschillende
belangen, welke bij een spreiding
der vacanties betrokken zijn, ver
zoekt de Minister van Onderwijs,
zulks ter uitvoering van een terzake
door de ministerraad genomen be
sluit, de gemeente- en schoolbestu
ren zich zoveel mogelijk bij de ad
viezen van genoemd comité aan te
sluiten.
De Vereniging tot Bevordering dei-
Bijenteelt in Nederland heeft het
plan opgevat om hen die zelf willen
gaan „immen" financiële steun te
verlenen in de vorm van het schen
ken van bijenzwermen tegen de
halve prijs. Het bestuur zal deze
zwermen bij de afdelingsleden in den
lande aankopen tegen marktwaarde.
De „verloren" helft van de verkoop
prijs neemt het bestuur voor zijn re
kening in de hoop, dat het aantal
bijenhouders in het land zal toene
men. Tot voordeel onder andere van
de fruitteelt.
De situatie, waarin de ziekenfond
sen thans verkeren, is onhoudbaar.
De gezondheidszorg van een belang
rijk deel van het Nederlandse volk
wordt bedreigd door de sneltoene-
mende finantiële tekorten van de af
deling vrijwillig verzekerden. De in
1941 ingevoerde scheiding tussen
verplicht- en vrijwillig verzekerden
is heilloos.
Dit zijn enkele conclusies uit een
motie, welke de landelijke raad van
de federale verenigde maatschappij
ziekenfondsen Zaterdag tijdens een
vergaderig te Utrecht heeft aange
nomen. Deze federatie omvat onge
veer zestig ziekenfondsen, waarbij
drie en een kwart millioen verze
kerden zijn ingeschreven.
De motie zegt verder, dat verho
ging van de ziekenfondspremie voor
een zeer groot aantal vrijwillig ver
zekerden onverantwoordelijk en on
toelaatbaar moet worden geacht. De
sociaal-verantwoorde en medisch-
r.oodzakelijke verstrekkingen aan
alle verzekerden, ongeacht de groep
waartoe zij behoren, dienen te wor
den gewaarborgd. Vernieuwing en
vereenvoudiging van het zieken
fondswezen is van groot belang en
toepasing ervan kan tot sanering lei
den.
De raad heeft aan het federatiebe
stuur opgedragen .te blijven streven
naar de vorming van een zieken
fonds per werkgebied en naar eën
zodanige organisatie en financiering
van het ziekenfondswezen, dat slechts
sprake kan zijn van één soort verze
kerden, zoals onlangs eveneens is
uitgesproken door de centrale bond
van ziekenfondsen.
OORSPRONKELIJKE
ROMAN
DOOR MIES VAN VELSEN
14
„Om mij niet van ongepaste in
mengingen te beschuldigen, moet *u
bedenken, dat ik na moeders dood
jaren voor de zusjes gezorgd heb;
daarom voel 'k me ook verplicht met
u te spreken. Is de taak, die u Loek
op de schouders legt, niet al te
zwaar? Als ik haar goed begrepen
zwaar? Als ik haar goed begrepen
heb, trouwt u, om u vrijer te kun
nen bewegen. U loopt iederen dag
gevaar een ongeluk te krijgen. En
dan mijnheer Warsage?"
„Welnu, dan heeft ze Trésorke en
mijn fortuin!"
„Dat zegt u, of 't de eenvoudigste
zaak ter wereld was!" Verontwaar
digd zag ze 'hem aart.
„Loek heeft hiertegen geen enkel
bezwaar gemaakt."
„Mijn zuster is twee en twintig en
kent 't leven niet, u, die veel ouder
is, wèl. Het huwelijk is een band
voor het leven. U wil haar aan u
binden, zonder de consequenties van
't huwelijk te dragen,"
„Wie zegt u dat?" vroeg hij driftig.
„Vergeef me, dat ik u 'n weder
vraag stel! Houdt u van haar, zoals
een man een vrouw lief heeft?"
En toen hij hardnekkig bleef zwij
gen:
„Er zijn twee mogelijkheden, mijn
heer Warsage.- ofwel er komt een
'ander in haar leven, die haar doet
voelen, wat ze mist, of en dit is
't waarschijnlijkste 'haar gevoe
lens voor u, die ze nog niet weet te
defineren, worden sterker; in beide
gevallen zal ze diep ongelukkig wor
den."
„U overdrijft," zei hij licht geër
gerd. „Hoeveel verbintenissen wor
den er gesloten, waarbij gevoels
kwestie buiten beschouwing blijft?
Denkt u, dat die allemaal misluk
ken?"
„Neen, maar bij Loek is juist de
gevoelsfactor hoofdzaak, van ver
standelijk redeneren is bij haar geen
sprake, alles stuit af op haar grote
liefde voor 't kind."
„Nu dat is precies, wat ik verlang,"
zei hij met een voldaan lachje. Da
delijk had hij spijt van z'n woorden,
want met een vijandelijkheid, die
hij bij deze vriendelijke jonge vrouw
niet zou verwacht hebben, riep ze:
,,U offert mijn zuster op aan uw
kind; daar kan nooit zegen op rusten,
mijnheer Warsage, bedenk...."
Ze zweeg, want plotseling klonk
Loek's stem:
„Wat zitten jullie te schemeren
't licht aan.
„We moeten zeker dadelijk weg,
Han, 't is al half zes."
„Blijven jullie niet bij ons eten?"
vroeg Miep. „Bas kan ied^- ogenblik
thuis komen," doch Loek wierp da
delijk tegen:
„Neen. dat gaat onmogelijk; an
ders is Titie naar bed."
Han, die begreep, dat 't diner thuis
wel zwijgend zou worden gebruikt
en ook Miep niet graag de indruk
wilde geven, dat hij haar woorden
kwalijk genomen had, zei echter:
„We kunnen 't haar ook morgen
vertellen!"
„Zo, gasten?" -klonk Bas' stem om
de hoek van de deur. „Ha, Warsage,
hoe maak jij 't tegenwoordig?"
Han stond op.
„Best, ik kom je mijn verloofde
voorstellen."
Bas bemerkte nu eerst z'n schoon
zusje.
„Loek? Wel luitjes, m'n beste
wensen, hoor!" Hij stak beiden een
hand toe.
„Wat zeg jij daar wel van, Miep?"
Verbeelde hij 't zich, of zag z'n
vrouw er werkelijk bed ukt uit?
Zonder een antwoord af te wachten,
ging hij door;
„Jullie blijft natuurlijk dineren?"
„Loek is een beetje onwillig,"
lachte Warsage, „ze is ongeduldig,
ons Trésorke '1 nieuws mee te delen.''
Dat „ons" bracht een kleur van
blijdschap op Loek's wangen.
„Natuurlijk!"
„Weet je wat," besliste Miep, „we
beginnen direct, dan kunnen jullie
nog terug zijn voor ze naar bed
gaat."
Ze troffen het niet.
Onder hevig protest uitgekleed
door Barbara, had Titie driftig d'r
voetjes weggetrokken toen Barbara
de schoentjes wilde uit trekken.
„Zal 'k zelf wel doen!"
Opzettelijk bleef ze zó lang treu
zelen, tot de oude vrouw er genoeg
van kreeg en met 'n boos: „Nu moet
dat gezeur maar uit zijn," één, twee,
drie de kousjes uitgetrokken en 't
kind in bed gestopt had.
„Neen, neen!" gilde Titie, „ga niet
slapen, stoute Barbara." Ze wierp
zich om en om, trapte de dekens
weg. „Tante Loek, tante Loek!" dan
sloeg ze naar Barbara; die vergeef
se pogingen deed haar toe te dekken.
Toen klonken voetstappen.
„Hoor eens wie daar aan komt!"
Luisterend werd de wijsvinger op
geheven, maar Titie was te veel
overstuur om hierop acht te slaan.
„Gelukkig, dat u er bent." De
stem van Barbara klonk licht ver
wijtend; dan zag ze ook Warsage.
„Goeden avond, mijnheer."
„Goedenavond."
Hij fronste 't voorhoofd.
„Waarom gaat 't kind zo te keer?"
Zonder haar antwoord af te wach
ten, liep hij naar 't bedje, bijna ge
lijktijdig met Loek.
Met een afwerend gebaar beduid
de hij haar niet nader te komen en
ofschoon wat onwillig ging ze terug
tot op de drempel.
„Titie, wil je onmiddellijk beda
ren." Kalm bevelend klonk z'n stem,
doch Titie, even gekalmeerd bij 't
zién van Loek was bij haar verwij
dering opnieuw in snikken uit ge
barsten, en zelfs dit uitdrukkelijk
bevel miste alle uitwerking.
„Je zal stil zijn, als ik 't zeg, be
grijp je.'' Met een greep had hij haar
uit bed getild.
Ze worstelde om los te komen in
stinctmatig voelend, dat dit 'n be
straffing, geen liefkozing was.-Even
aarzelde hij; hij had haar nog nooit
geslagen: dan beschaamd over z'n
teerhartigheid en geprikkeld door
't verzet van 't kind, hief hij de
hand op.
„Han, dat niet, niet vandaag!"
Loek, de ogen smekend naar hem
opgeheven, greep z'n arm.
„Ze mag niet bedorven worden!"
„Dit zou je eeuwig berouwen,"
zei ze hartstochtelijk, „altijd fltn
vlek blijven op onze....
Ze sprak 't woord „verloving" niet
uit, maar hij liet de opgeheven hand
zakken.
Dan zette hij 't kind, dat in on-
bestemden angst nog steeds snikte,
op z'n knie. Ze hield 't hoofdje naar
beneden en durfde Loek niet aan
zien. Alle tegenstand scheen nu ge
broken.
„Zal Titie nooit meer zo stuot
zijn?"
„Gaat tante Loek dan niet weg?"
„Geef vader antwoord, Titie: Zal
je nooit meer stout zijn?" Hardnek
kig bleven de kleine 1 lippen op el
kaar geklemd.
Loek's hart klopte bijna onhoor
baar.. Een tweeden keer zou haar
tussenkomst stellig niet baten.
„Dan wil vader niets meer van je
weten en tante Loek evenmiri.*'
(Wordt vervolgd).
