Oorlogsvoorbereidingen in Tsjecho-Slowakije Hoe Moskou voor de vrede strijdt 'lletjaatt In Indonesië Van vervlakking naar waarachtige schoonheid De belasting op vermakelijkheden en de verenigingen ten plattelande VRIJDAG 25 NOVEMBER 1949 DE LKIDSE COURANT TWEEDE BLAD PAGINA 1 r\E ZOGENAAME „Strijd voor de Vrede", zoals de leuze van de volks- democratie luidt, bestaat evenals in de Sovjet-Unie ook in de satel lietstaten in het richten van de ge hele economie op verhoging van het oorlogspotentieel. Tsjecho-Slowakije, dat later dan de andere landen volks democratisch is geworden, moet in een razend tempo nog veel inhalen. De laatste berichten uit Tsjecho-Slo wakije spreken dan ook voor zichzelf. Een van de grootste militaire oefenterreinen in Bohemen, Milo- witz, is thans geeserveerd voor een speciale opleiding van bepaalde een heden. Vooral in West-Bohemen ver rijzen in een snel tempo verschil lende militaire gebouwen. In de buurt van Blanski wordt tot dusver re het grootste, Tsjechische, onder aardse depot gebouwd en door een groot net van gangen met elkaar verbonden. Een gedeelte er van wordt eveneens gebruikt voor be paalde oorlogsindustrieën. De kosten voor deze bouwwerken worden voor het jaar 1950 geraamd op 1.800.000 Tsjechische Kronen. De werkzaam heden moeten in 1951 beëindigd zijn. In de onmiddellijke nabijheid van de Westelijke grenzen worden ver sterkingen gebouwd met tunnels, die zo breed zijn als spoorwegtunnels, In het Zuid-Westen worden tankver sperringen aangebracht, zoals Spaan se ruiters enz. 225 hogere Tsjecho- Slowaakse officieren van de artille rie, van de infanterie en van het luchtwapen zijn voor een bijzondere scholing naar de Sovjet-Unie gezon den. Met uitzondering van de vlieg- officieren krijgen allen een scholing in de tank-techniek. Het ministerie van Binnenlandse Zaken heeft richt lijnen uitgevaardigd voor de herop richting van een civiele luchtbescher mingsdienst. Huisbewoners hebben de aanzegging gekregen, dat zij voortdurend materiaal bij de hand moeten hebben, waarmede zij even tuele branden kunnen blussen. Dez^ richtlijnen moeten onmiddellijk wor den opgevolgd. Een commissie van luchtbeschermingsspecialisten, onder wie zich drie Duitsers bevinden, die gestudeerd hebben aan de lucht.be- schermingsschool te Branschweig, be reidt de uitgave van een brochure voort, waarin de houding wordt aangegeven van ce bevolking tijdens luchtalarm en luchtaanvallen. Ook de alarmsirenes zijn in vele steden van Tsjecho-Slowakije weer gepro beerd. Met deze militaire voorbereidingen gaat ook de bewapening van de com munistische functionarissen hand in hand. De voorzitters van de plaatse lijke actie-comité's (lees Sovjets) krijgen allen een klein kaliber ma chinegeweer. Eenzelfde wapen krij gen voorzitters van plaatselijke, na tionale commissies, voor zover zij communist zijn. Heel in het bijzon der wordt voor de veiligheid van de arbeidersmilitie gezorgd. De leden hiervan krijgen niet alleen een ge weer, dat zij tijdens hun diensturen gebruiken, doch tevens een automa tisch geweer in huis. Het partij-apparaat van de com munistische partij breidt zijn verde digingssysteem uit door de oprich ting van wapen- en munitie-opslag plaatsen. Deze opslagplaatsen zijn op het land meestal ondergebracht in de communistische „coöperatieve" win kels. In de secretariaten van de com munistische partij liggen de lijsten van de communisten, aan wie de op geslagen wapenen te zijner tijd kun nen worden uitgereikt. De systematische oorlogsvoorberei dingen hebben ook het Tsjecho-Slo- waakse Rode Kruis met haar maat regelen getroffen. Deze organisatie staat in Tsjecho-Slowakije overigens geheel onder controle van de com munistische partij. Het Rode Kruis is volkomen gereorganiseerd. De plaat selijke en provinciale afdelingen werden anders ingedeeld en moesten een fusie aangaan met de afdelin gen van de „Sociale Hulp". Deze nieuwe organisatie heeft alle be ambten van de „Sociale Hulp", die reeds eerder zuiver communistisch was, moeten overnemen. Deze be ambten zijn aangesteld als secreta- rissei enz. en hebben een vast sa laris. De vroegere vrijwillige mede werkers van het Rode Kruis hebben iedere invloed op de leiding verlo ren. De vrijwillige Rode Kruislzus- ters moeten aan "de communistische feesten en acties deelnemen, zoals b.v. aan de werving van leden voor de vereniging „Vrienden van de Sov jet-Unie". De vroegere directeur-generaal van het Rode Kruis. Linhart, werd gepen- sionneerd. Dr. Sule, de directeur van de afleling gezondheidszorg, werd ontslagen. Deze afdeling kwam on der toezicht van de bekende commu- niset mevr. Kopriva, de echtgenote van de vroegere voorzitter van de Nationale Commissie. In het Oosten van Slowakije wordt de bevolking steeds weer opnieuw verontrust door explosies. Ooggetui gen uit deze streek vertellen, dat telkens kort voor een dergelijke ex plosie een geheimzinnig voorwerp coor de lucht suist uit de richting waar het geluid vandaan komt. Zij beschrijven het als een soort torpedo of een verbeterde vorm van de vroe gere Duitse V-l. Hieruit zou men kunnen conclu deren, dat de Sovjet-Unie en Tsje cho-Slowakije ook samenwerken op het gebied van de nieuwe raket-wa pens. ZEEPOST VOOR OOST EN WEST. Met de volgende schepen kan zee post worden verzonden. De data, waarop de correspondentie uiter lijk ter post moet zijn bezorgd, staan, tussen haakjes, achter de naam van het schip vermeld. Indonesië ss „Waterman" (28 November), Antillen ss „Boskoop" (7 December). „ACTIEVERE" BEHANDELING VAN GEESTESZIEKEN. De regering is voornemens een afzonderlijke functionaris te benoe men, die zich zal bezighcsen met het stimuleren van de zogenaamde „actievere" behandeling van geestes zieken. De bedoeling is voor deze functie aan te wijzen een hoogleeraar aan de rijksuniversiteit te Gronin gen, die voornemens is zijn ambt binnenffbrt neer te leggen. Een menselijke barometer zijt Gij, als vocht en tocht Uw vijanden zijn. Uw gevoelige spieren en gewrichten waarschuwen U bij elke wisseling in tem peratuur en weersgesteldheid. Tijdelijk lichte pijnen laaien vaak in alle hevigheid op, bederven Uw levensvreugde en ver woesten Uw gestel. Wrijf Uw rheumatiek en Uw lendenpijn weg, maak Uw stijve spieren weer soepel met de beroemde Akker's Kloosterbalsem, het middel waarvan men al 3 geslachten lang zegt: „geen goud zogoed." (Van onze speciale verslaggever) QP zijn tachtigste verjaardag werden binnen het Sint Bernulphusgilde vereniging voor kerkelijke kunst en oudheidkunde, nieuwe banen opengelegd. De sfeer van de Agnietenkapel te Utrecht, als in oude luis ter hersteld en model van schone, oude kerkelijke kunst, was wel ge- eigend om de gesproken woorden van opwekking tot vernieuwing recht te doen wedervaren. In een verantwoorde diagnose heeft dr A. C. Ram- selaar, praeses van Apeldoorn, op de klaroen gestoten en hopelijk dui zenden kunstenaars en.... vrome mensen wakker geschud uit een wan smaak, die een verschrikking moet heten voor de Kerk en haar verbon denheid met de christelijke kunst. FRIE KLERKS, Smidslaan 52, Leidschendam, t 26 Nov. zijn 2e Ind. verjaardag :dan Siantar. Kardinaal De Jong, dr Vroom uit naam van minister Rutten, priesters en kunstenaars uit gans het land, wa ren met de Gildebroeders samenge komen om, 't eerst uit de mond van deken Waterkamp uit Abcoude te vernemen, dat wij leven in een tijd van vervlakking in kerkelijke kunst Al te vaak bepaalt een opdrachtge ver de kunstvorm, te weinig gaan priester en leek samen om te trach ten-vernieuwing te bereiken, cultuur- en kunstbegrip te verruimen, in het besef, dat waarheid en schoonheid niet gescheiden kunnen bestaan. Bezinnen wij ons op de toekomst Dr. Ramselaar. die in zijn be schouwing over „Bloedarmoede der kerkelijke kunst" op het reeds aan geraakte onderwerp is ingegaan, be gon met een herinnering aan de stichters van Bernulphusgilde en Gregoriusvereniging, die hebben af gerekend met verwereldlijking in de eredienst. Zoodoende is er weer veel schoonheid, waaraan een vorige ge neratie helaas is voorbijgegaan. Ook in ons land gebeuren wel belangrij ke dingen: er zijn namelijk waarachl- tige kunstenaars aan het werk met liefde voor de eredienst. Maar de vernieuwing is gestrand op middelmatigheid, dus treffen we hier nog geesteloze kerken met sto rend interieur. En men staat ver stomd, hoe de zin voor kerkelijke kunst kon afsterven in onze tijd van geraffineerd geestesleven. Vanwaar die bloedarmoede?, vroeg dr Ramselaar. De tegenwoordige kunst mist ziel, geestelijke rijkdom en vitaliteit. Daar door is ook de kerkelijke kunst vleu gellam geworden. Maar aan het ver val van de kunst heeft ook meege werkt de beïnvloeding van de kuns tenaar dor zijn opdrachtgever. Als spreker zoekt naar de oorzaak van de hieruit gevolgde vervreem ding, treft hij de invloed van het su- per-naturalisme, in deze zin. dat de devotie is geraakt in het vaarwater van zoetigheid. Stijlloosheid in de beeldende kunst, vervormde kerkmu ziek en achteruitgang van de preken zijn oorzaken van vervlakking. Wat is een kunstwerk? Als tweede kwaal noemde dr. Ramselaar de misvatting over de aard van het kunstwerk. Men zegt: een kunstwerk moet gebonden zijn aan verstandelijke elementen. Ze ker, dat hoort er bij; maar ook geldt de psychologische weergave, mits in dienende taak. Een kunstwerk moet God eren, door een afstraling te zijn van de goddelijke schoonheid. Noch tans wordt te veel rekening gehou den met de smaak van het volk en de mode, waaraan die smaak onder hevig is. Daarbij vergeet men, dat het tegenwoordige geslacht een plicht heeft tegenover het komende. Zijn niet de Utrechtse Dom en de Sint Jan van Den Bosch blijvende monumenten van kunst gebleken? Doch al moge er veel verwarring zijn, nadat de eenvoudige zin voor het kunstwerk is verloren, toch vindt dr. Ram'selaar, dat ersedert de oorlog iets begint te herleven; en dus ziet hij de toekomst van de kerkelijke kunst in Nederland niet zo heel somber in. Er heerst een krachtige stroom van vernieuwing, een vernieuwing, die invloed moge hebben op de waarachtige schoon heid van onze kerken. Het Bernul phusgilde moet daarbij helpen om het contact tussen priester en kun stenaar te bevorderen en bij te dra gen in de aesthetische vorming van de gelovigen. Ook jonge priesters moeten zich daarbij aansluiten. Aldus zal de bloedarmoede in het kerkelijk kunstleven, waarover dr. Ramselaar zo indrukwekkend heeft gesproken, spoedig kunnen verande ren in bloeiende vitaliteit. Er is aan leiding, daarin te geloven, omdat uit het 20-jarig overzicht, dat de se cretaris drs Gerlachus O.Cap., heeft gegeven, blijkt, dat practische pro blemen aan de orde zijn gesteld. De daling in het ledental (er zijn nu 221 geestelijken en 163 leken lid) hoopt men spoedig te boven te zijn. Zo waar stond rector Huysmans uit Gil- se op om mee te delen, dat Breda en omgeving als feestgave tien nieuwe leden tegelijk kon aanbieden. Daarbij vroeg hij beschikbaarstelling van een Gilde-prijs voor een bijzonder goed religieus kunstwerk. Met de „Tabinta", die, onvoorzie ne omstandigheden voorbehouden, omstreeks 29 November a.s. te Am sterdam verwacht wordt, repatri eert o.a. de le hulp verbandplaats afdeling, onderdeel van de 7 De cember divisie. Op 7 Mei 1946 kwamen de dienst plichtigen bestemd voor de le ge neeskundige afdeling te Ede onder de wapenen. Op 1 Sept. d.o.v. werd hieruit gevormd het oorlogsonder deel le hup va, onder commando van de dir. off. van gezondheid 3e klas se Haselager. Met de „Bloemfontein" vertrok de afdeling op 8 October 1946 naar T .donesië; op 3 Nov. werd te Tand jong priok gedebarkeerd. EEN VOORBEREIDENDE KLASSE AMBACHTSSCHOOL? Een grote meerderheid van de vaste commissie voor het onderwijs uit de Tweede Kamer had, na ken nis genomen te hebben van de me morie van antwoord van de minister van O. K. en W. inzake de wijziging van de Lager Onderwijswet 1920, overwegende bezwaren tegen de conclusie van de minister, dat in voering van een voorbereidende klasse aan de ambachtsschool de aangewezen oplossing aou zijn van het probleem der aansluiting van de ambachtsschool aan de lagere school. In een gedachtenwisseling van de minister met de commissie deelde eerstgenoemde mede, dat van de 967 burgemeesters van gemeenten met minder dan 20.000 inw. de vraag of ex VGLO-school (een school voor voortgezet gewoon lager onderwijs) in hun gemeente levensvatbaarheid zou hebben, 782 deze vraag ontken nend beantwoordden. In de 185 gemeenten, waarvan de burgemeesters wèl een VGLO-school mogelijk achtten, zij het dan dik wijls met het voorbehoud, „uitslui tend meisjesschool" en „mits streek school", zal slechts zelden een VG LO-school voor elk der drie rich tingen (openbaar, protestants en katholiek) kunnen worden opge richt. Zolang in deze toestand geen algehele wijziging komt, zal naar de mening van de minister bij de acht jarige leerverplichting een achtjari ge lagere school onvermijdelijk blij ven. WETSONTWERP VOOR GARANTIE BURGERLIJK OVERHEIDS PERSONEEL. Binnenkort zal bij de Staten-Gene- raal worden ingediend een ontwerp- garantiewet burgerlijk overheidsper soneel Indonesië. Onder deze wet vallen nu ook de tijdelijke ambtena ren, die na 1 Maart 1942 in dienst zijn getreden, voor zover zij wegens in en door de dienst gekregen letsel of gebreken zijn of zullen worden ontslagen. De garanties gelden ook voor ambtenaren-in-kort-verba'nd, voor zover zij aanspraak hebben op vrije overtocht naar Nederland. MISSIESCHOOL VOOR JONGE VROUWEN. Zaterdagmiddag, 26 November, vertrekken van de Javakade te Am sterdam met het m.s. „Celebes", 5 cursisten van de Missieschool voor Jonge Vrouwen te Ubbergen, om als lekenhelpsters in de Missie te gaan werken. Het zijn de dames N. Beyers uit Haps en A. Bilars uit Haarlem, bei den onderwijzeressen met bestem ming voor Malang. Verder mej. Zr. A. van Groenendaal uit Venlo. mej. J. de Haan uit Amsterdam en mej. Zr. G. Hooft van Huysduynen uit Scheven ingen, drie verpleegsters met bestemming voor de Kleine Soenda-eilanden. Zij hebben hun missionaire scho ling aan de Missieschool genoten. Dit is een cursus van 6 maanden, waar een geestelijke, apostolische en praktische vorming verwerkt is in een programma van lessen, zelfstu die excursies en praktisch werk. Zo ontvangen degenen die als leek de Missie willen werken een voor bereiding die geheel ingesteld is op het werk, en de situatie die haar wachten in de Missiegebieden. De volgende cursus begint 16 Mei 1950. Wekends voor belanghebbenden worden in Januari en Februari 1950 georganiseerd. Alle verdere inlichtin gen zijn te verkrijgen aan de Missie school voor Jonge Vrouwen, Straat weg, U 5. Ubbergefi. UITSLAG PRIJSVRAAG MISSIE TONEEL. Om te voorzien in het tekort aan goede missie-toneelstukken hebben de Pauselijke Missiegenootschappen in Nederland indertijd een prijsvraag uitgeschreven. Gevraagd werden mis- sietoneelstukken, die door volwasse nen, of althans door de groteren uit de vrije jeugdbeweging zouden kun nen worden opgevoerd. De beoorde lingscommissie bestond uit: Mevrouw Do van Dalsum te Amsterdam, Pas toor Jean Adams te Nunhem. pater Jac. Schreurs M.S.C. te Stein, de heer M. Rongen te Horst-America en prof. Jac. Jansen te Roermond. Er kwamen 40 inzendingen binnen, waarvan 10 uit Vlaanderen. De Commissie was van mening, dat zij geen stuk konden bekronen met de eerste prijs van duizend gulden. Een tweede prijs (ƒ500.werd toegekend aan „Zout der Aarde" van Jan Naaykens te Hilvarenbeek. Dit stuk (10 heren) speelt tijdens de Ja panse bezetting op de Philippijnen. waar een ondergedoken missionaris tot het laatste ogenblik op zijn post stand houdt. Eveneens werd een tweede prijs toegewezen aan „Een kerk werd ge bouwd", geschreven door Anton ter Heyden (pseudoniem) te Breda. In dit stuk (9 heren en 2 dames), dat speelt op een der eilanden in de In dische Archipel, wordt de strijd uit gebeeld tussen de missionaris, die al les verlaat om Christus te dienen, en de planter, die uittrekt om zich te verrijken ten koste van alles. Een derde prijs (ƒ250.werd toegekend aan „Zonen van één Va der", geschreven .door Jan Gerver te Haarlem. Dit stuk (8 heren) speelt in Afrika en behandelt eveneens de tegenwerking, die de missie van de blanke planters ondervindt. Ten slotte viel nog een derde prijs ten deel aan „Hoe woestijnen bloeien gaan", geschreven door pater Zeno Moors O.F.M. te Hollandia in Ned. Nieuw Guinea. Dit stuk (11 heren) speelt op de missiepost in een Mo hammedaans land. De bekroonde stukken zullen bin nenkort in druk verschijnen. DE „ALBLASSERDIJK" AAN DE GROND GELOPEN IN DE NIEUWE WATERWEG. Gisteravond omstreeks kwart voor tien is het stoomschip „Alblasserdijk" van de Holland-Amerika-lijn, dat even tevoren van Rotterdam was vertrokken om zee te kiezen, in de Nieuwe Waterweg bij de ducdalf wit 11 ter hoogte van Maassluis bij val lend water aan de grond gelopen. De sleepboot „Maas" van L. Smits en Co.'s internationale sleepdienst is uitgevaren om assistentie te verle- DESERTEURS VOOR DE KRIJGSRAAD. Twee leden van de groep deser teurs te Schoonhoven, die op 28 October hebben geweigerd met de Zuiderkruis naar Indonesië te ver trekken, hebben terecht gestaan voor de Krijgsraad te velde, zitting houdende te Rotterdam. Het waren de dienstplichtigen W. de P., 22 jaar uit Uithuizen en R. W. v. d. K., 20 jaar, uit Groningen. De P. verklaar de op principiële gronden te hebben geweigerd, De auditeur-militair, majoor mr. baron van Imhoff legde er de na druk op, dat op ongehoorzaamheid in dienst tot acht jaar gevangenis straf is gesteld. Hij wilde De P. ech ter beschouwen als gewoon deser teur, dus geen nieuw element in het ged!..w brengen. Als de troepen uit Indonesië terug zijn, kan nader wor den bezien, wat er met de veroor deelde deserteurs moet gebeuren. Eis: drie jaar gevangenisstraf met aftrek, en ontslag uit de militaire dienst. De tweede beklaagde Van K; wil de niet naar Indonesië uit princi piële overwegingen en ook omdat hij zijn meisje niet zonder steun wil de achterlaten. Ook tegen deze man eiste de au- diteur-militaii drie jaar gevangenis straf, met aftrek. De Krijgsraad heeft uitspraak ge daan en ieder der soldaten veroor deeld tot twee jaar en elf maanden gevangenisstraf, met aftrek van 28 October af. Het mag als algemeen bekend ver ondersteld worden, dat de gemeen ten van hogerhand gedwongen zijn, een belasting te heffen op de Verma kelijkheden, op straffe van korting op uitkeringen uit 's Rijkskas. Op zichzelf is over deze wijze van optreden tegen autonome lichamen, als de gemeenten zyn, reeds voldoen de te zeggen, maar daarover willen we het niet hebben. Het gaat ons thans om de heffing zelve, die, zoals wij hopen aan te tonen, voor de vereniging ten platte lande een moordende uitwerking heeft. Dat er nu eenmaal een zeer groot verschil is tussen het vermaak in een stad en in een dorp, mag als een vaststaand feit worden aangenomen. Immers, in een dorp verzorgt men hoofdzakelijk zelf het vermaak; zorgt men zelf voor een gezellige avond; wordt door eigen krachten de sleur van alle dag eens verbroken; wordt door eigen ingezetenen kunst ge bracht. En juist deze mensen, die zich daarvoor belangeloos inspan nen, daar druk mee doende zijn; deze mensen, die een dorp aantrekkelijk trachten te houden; trachten de inge zetenen aan het dorp te binden; trachten de jeugd nuttige bezigheid te verschaffen, en pogen te zorgen, dat die jeugd zich niet uit verveling en omdat er ter plaatse „nooit iets te doen is" elders gaat vermaken in minder gunstige en geschikte gele genheden, juist deze mensen wor den door de heffing van een Verma- kelijkhedenbelasting zeer gedupeerd. Om dit in het licht te stellen, zul len wij in het kort een concreet ge val uitwerken. Op het platteland, althans hier in de Rijnstreek, is het meestal zo, dat door elke groepering waaruit de be volking van het dorp bestaat, op be paalde tijden „iets" naar voren wordt gebracht met eigen krachten. Nemen we nu aan dat een vereni ging zich voorgenomen heeft een to neelstuk op te voeren dan beginnen de moeilijkheden al bij instudering. De ruimte waarin men straks de uitvoering zal geven is meestal niet beschikbaar of kan niet gehuurd worden wegens te geringe kasmidde len, dus gaat men reepeteren in een schuur, in een schoollokaal of iets van die aard. Veel gezelligs is aan een dergelijke meestal slechts ver- warmte ruimte niet, maar er is nu eenmaal niet anders, en het is de goedkoopste manier. Is men met de instudering gereed, dan volgen meestal enige repetities op het toneel van de gelegenheid waar de uitvoering zal plaats heb ben, hetgeen in negen van de tien gevallen een café zal zijn. dat feitelijk daarvoor niet is ingericht. In zeer weinig gemeenten hier in de Rijnstreek is een behoorlijke zaal, en een behoorlijk toneel aanwezig. Ruimten, plaats biedend aan 150 tot maximum 200 personen, worden hier al zalen genoemd. Gelegenheid om kleding in bewa ring te geven ontbreekt. Een toneel van 6 meter breed: 3 meter diep en 3 meter hoog met een halve meter ruimte achter de coulissen is hier al een schitterend toneel dat lang niet overal aanwezig is. Kleedkamers zijn dingen waar men wel eens van ge hoord heeft. Men is hiervoor veelal aangewezen op een hokje onder- of naast het toneel dat toevallig nog over is. Uit het bovenstaand moge blijken, met welke moeilijkheden van prac tische aard men te kampen heeft om tot een opvoering te komen. Nu komen nog daarbij de finan ciële moeilijkheden. Daar moeten kosten gemaakt worden voor zaal- huur, kosten voor drukwerken, kos ten voor toneel aankleding (décors), kosten van costuumhuur, kosten to neelkapper en voorts aankoopkosten tekstboekjes en eventueel betaling van opvoeringsrechten. Zoals gezegd bieden over het alge meen de gelegenheden, waarin men een uitvoering kan geven, slechts plaatsruimte aan 150 tot 200 perso nen. Een hogere entrée-prijs dan 1. tot 1.25 zou stellig voor velen een beletsel vormen een kaart te kopen. Heropvoeringen behoren tot hoge uitzonderingen. Men ontvangt dan laat ons zeggen rond 200. Als men de onkosten van deze ont vangsten aftrekt houdt men, niets, misschien een paar gulden over, waarvan men dan het verteer van de spelers bekostigt, hetgeen toch al leszins redelijk is. gezien de opoffe ring en de moeite, die zij zich be langeloos getroosten. Meestal moet er nog een verloting op touw gezet worden om „er uit te zo hopeloos ondernemen nog extra be zwaren door de heffing van een be lasting op de vermakelijkheden. Algemeen heft men voor toneel muziek- en zanguitvoeringen 20 Dct. van de entrée-prijs, welke heffing in de kostorijs der kaart meestal in begrepen is. Zoals gezegd is het niet doenlijk, de entrée-prijs hoger te stellen dan 1.tot 1.25. waaruit volgt dat uiteindelijk de vereniging die de uit voering geeft de belasting betaalt. Voor alles, wat deze vereniging deed, voor alle moeite en zorgen, die zij zich belangeloos getroostte, om aan eigen ingezetenen eens een avond van kunst of vermaak te bie den, krijgt zij een tekort in kas, als beloning, wat juist het betaalde bedrag aan Vermakelijkhedenbelas- ting zou haar hopelijk nog op de been kunen houden, al zijn het dan ook zwakke benen. Is men in Den Haag van deze om standigheden wel op de hoogte? Het zou ons sterk verwonderen als dit het geval was, immers uit de geste van de Hoge Overheid blijkt zulks niet. En ook de plaatselijke overheid zelfs toont veelal zeer weinig be langstelling voor deze aangelegen heid. Maar men heeft de mond wel vol over verwildering van de jeugd, men klaagt over bioscoop-bezoek, dans gelegenheid en andere inrich tingen van vermaak, niet passend voor de jeugd en zeker niet voor de plattelandse jeugd. Doch wat doet de overheid, om het platteland bewoon baar te houden; om de jeugd aan een plaats te binden; om de ingezetenen het mogelijk te maken in eigen plaats vermaak en vertier te zoeken? Waar zorgt de overheid voor pas sende gebouwen of helpt bestande in stand houden. Welke plattelands gemeente geeft voor jeugdwerk, voor cultureel werk subsidie en steun? Met een kaarsje zijn ze te zoeken; en de overigen hebben de mond vol over de „hopeloze jeugd van tegen woordig", enz., enz., doch doen niets. Neen, zij vermoorden nog bovendien de laatste rest bestaanszekerheid der verenigingen door een heffing van belasting op de Vermakelijkheden en spannen hiermede helemaal 't paard achter de wagen. Laat de betrokken minister of mi nisters eens beginnen met de ge meenteraden te bevelen, om in de verordeningen op de heffing van een belasting op de Vermakelijkheden, een bepaling op te nemen, dat al thans alle toneel-, zang- en muziek uitvoeringen, welke door eigen krach ten uit de gemeente worden uitge voerd. al of niet voor een liefdadig doel en al of niet met het oogmerk om „winst" te maken, niet alleen vrij gesteld zijn van de betaling der bedoelde belasting, doch een toeslag zullen genieten uit de kas van de overheid van 20 pet. voor elke ver kocht entreéhewijs. (Als algemene regel misschien wel wat erg royaal! - Red. L. Crt.). Op deze wijze zou men die vereni gingen die, ten plattelande in het bij zonder, een heel aparte taak ver richten. in staat helpen, zich te blij ven wijden aan de taak die zij zich vrijwillig gesteld hebben, nl. in eigen gemeente, in eigen kring en eigen milieu, gepast vermaak. ver strooiing of kunst te brengen, om daardoor die ingezetenen aan hun plaats te binden: deze aantrekkelijk te houden, en vooral ook de jeugd een gepaste en nuttige bezigheid te verschaffen. J. J. R. Wilt U iets weten? Sjoelen. Men sjoelt met dertig schijven. De telling geschiedt vol gens het cijfer (1, 2, 3 of 4) boven ieder vakje aangegeven. Heeft men echter in ieder vakje een schijf, wat intotaal 10 punten zou zijn, dan wordt zo'n complete serie met 20 punten, dus het dubbel, gewaar deerd. Het hoogste wat men kan be halen is 148, d.w.z. in ieder vakje zeven schijven, dus zeven series van 20. De twee resterende schijven in vakje vier, in totaal 148. Een voor beeld: men heeft 8 schijven in vakje 1, 5 schijven in vakje 2, 6 schijven in vakje 3, 4 schijven in vakje 4 en de rest, 7 schijven, buiten de vakjes. Dan heeft men 4 series (80 punten) en bovendien 4x1 (4), 1x2 (2), 2 x 3 (6), in totaal 92 punten. Aetherklanken HILVERSUM I 301,5 Meter. 7.00 Nieuws 7.30 Sluiting. 8.30 Nieuws. 8.40 Orgelspel. 10.00 Medi sche causerie. 10 20 Radio-feuilleton. 10.35 Voor de arbeiders in de conti nubedrijven. 11.30 Cello en piano. 12.00 Tenor en orgel. 12.30 Mededelin gen. 12.33 Metropole orkest. 12.55 Kalender. 13.00 Nieuws. 13.15 Lichte muziek. 14.00 Volkszang. 14.20 Dans muziek. 14.50 Streekuitzending. 15.15 Radiophilharmonisch orkest en solist. 16.45 Sportpraatje. 17.30 Voor de jeugd. 18.00 Nieuws. 18.15 Piano en zang. 18.30 Strijdkrachten. 19.00 Ar tistieke staalkaart. 19.45 Voor de Ne derlanders in Duitsland 20.00 Nieuws 20.05 Actualiteiten. 20.15 Weense muziek. 20.45 Gevarieerd progr. 22.00 Orgelspel. 22.25 „Onder de pannen", hoorspel. 22.45 Accordeonmuziek. 23.00 Nieuws. 23.15 Dansmuziek. HILVERSUM II 416 Meter. 7.00 Nieuws. 7.15 Morgengebed en liturgische kalender. 7.30 Sluiting. 8.30 Nieuws. 9.00 Weerber. 9.30 Wa terstanden. 9.35 Zang en piano. 10.00 Voor de kinderen. 11.00 Voor de zie ken. 12.00 Angelus, 12.03 Amuse- ments-orkest. 12.30 Mededelingen. 12.33 Orgelspel. 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nieuws en katholiek nieuws. 13.20 Promenade-orkest 14.00 Fanfa re-orkest. 14.20 Engelse les. 14.40 Utrechts Stedelijk Orkest, koor en so liste 15.25 Kroniek van letteren en kunsten. 16.15 Boekbespreking. 16.30 „De schoonheid van het Gregoriaans". 17.00 Voor de jeugd. 18.00 Volks) ie- derenkwariet, 18.15 Journalistiek weekoverzicht. 18.30 Gram. 19 00 Nieuws. 19.15 Actualiteiten. 19.25 Ka tholiek thuisfront. 19.30 Omroepor kest en solisten. 19.50 Westindische commentaar. 20.00 Nieuws. 20.05 De gewone man. 20.12 Gram. 20.15 „Lichtbaken". 20.40 Piano en orgel. 21.00 Gevarieerd progr 21.45 Puzzie. 21.55 Amusementsmuziek. 22.30 „Wij luiden de Zondag in". 23.00 Nieuws 23.15 Residentie-orkest. Weggebruikers, Als ieder VEILIG loopt en rijdt, dan raakt geen mens zijn leven kwijt.'

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1949 | | pagina 5