Een terugblik op het vlooientheater van Chamonix KRABBELS UIT ROTTERDAM VRITDAG 18 NOVEMBER 1949 DE LEIDSE COURANT TWEEDE BLAD - PAGINA 1 UIT DE FRANSE PORTEFEUILLE, Opmerkelijke taalkennis van een Franse dokter IN EEN BLIKKEN, ROOD-GELAK- TE koek-doos zaten eens 35 men sen opgesloten. Op het deksel van de doos waren katrol.etjes gemaakt, die over een stalen draad liepen. Deze draad was bevestigd aan twee rot sen, waarvan de een duizend metei hoger was dan de andere, terwijl tus sen beide een atgrond gaapte van nog eens ouizenu meter. Het stalen touw 1500 m. aan één stuk hing slapjes dóór als een was-iijn van rots-piek naar rots-piek. Op een ge geven ogenblik raakte de koekaoos- met-mensen los van de lagere rots en zeulde langs de draad omhoog, als een briexje aan een vlieger touw. Midden in de lucht ontmoetten zij een tweede rood-gelakte doos, we.- ke langs een andere araad omlaag gleea. Er kan niets gebeuren, troost men zich, want het ene kistje is het tegen wicht voor het andere. Zij balancé- ren elkaar uit. Maar zo lang we niet tot een spin betoverd zijn, scheppen we er hoegenaamd geen behagen in langs een slappe draad door het luciitruim te zwieren en dat nog wel met 35 spinnen in een kluitje op eikaar. Vliegen is heel wat aan genamer. I"\E MORGEN, dat we besloten van de begane grond ons te laten op heffen naar ae 25Ü0 m. hoge Bré- vent-piek, was het juist een piek-uur. De rode luchl-gondel van de kabel-spoorweg werd volgeperst met het toeiaatbaar aantal pas sagiers. Twee dikke dames kregen van de concucteur opdracht zich in het midden te plaatsen, om het even wicht in de schommelende kajuit niet te verstoren. En toen gleed het vrachtje als een peur met wurmen de afgrond in „Als de katrolletjes nu eens knappen onder het gewicht van de dames...." fluisterde een van de opvarenden ons in het oor. „Dan ben ik gesjochten" pre velden we. „Pardon, monsieur?" vroeg de Fransman, wiens kennis van het Neder.ands zeer gering was. „Dan ben ik zuur, monsieur". „Bien sur, monsieur!" beaam de de Fransoos in het Amsteroams. Het vermaan, aan de beide dames van-omvang meegegeven, had tenge volge, dat de mede-passagiers nauw lettend toezagen, of een van de twee een stapje dorst te verzetten of zelfs maar met haar voetje schuifelde. Deze gespannen waakzaamheid in de beknopte ruimte ontlastte zich bij het duo zwaargewicht in onder drukt gegiechel, dat weldra over sloeg in een door kanten zakdoekjes afgeschermde proestbui. De tranen rolden uit hun kleine oogjes en zij schudden als puddingen. „Lach toch niet zou lacht ons allen naar de...." wilden wij uitroepen, maar voor we de Franse vertaling van deze thema-zin gereed hadden, was het al gebeurd. Met een schok schampte de gondel tegen de rots, gleed in een donker hol en dat hol was precies het eind-station. Bonk! INE BRéVENT is de overbuur van de Mont-Blanc. Tussen beide zakt het dal van de Arve omlaag. Op de bodem van de kuil ligt het poppen-speelgoed Chamonix uitge strooid, palacehotels niet groter dan een duim en zwarte beestjes, die voortkruipen in een vlooien-theater. Deze luie vlooien kosten gemiddeld 8000 per stuk, want het zijn auto's, die zich inbeelden er een razende vaart in te zetten. De opscheppers! Van onze hoge troon op de Brévent bekeken, kon je ze tussen duim en wijsvinger vemletteren. Men waant zich op een berg een reus in een land van dwergjes, die niet groter zijn dan speldenknoppen en die zich voortbewegen met de sloomheid van de uurwijzer op een horloge. Kijk! daar beneden liggen roerloze zwarte stipjes op een rech te weg. Na een minuut of vijf zijn ze toch een stukje gevorderd! Het zullen dus van die dwergjes aan de wandel zijn. Voegt men, door een berg te bestij gen 214 kilometer aan zijn lichaams lengte toe, dar» beginnen tijd en eeuwigheid, afmetingen en onein digheid reeds in elkaar te vloeien tot een geheimvol waas, waarin alle menselijke berekeningen verijlen tot nietigheden. In woeste steengolvin gen komt ten Westen van de Bré vent de branding van de aardbodem opzetten, om, na een laatste aanzet, in de keten van de Mont-Blanc schui mend over de kop te slaan. Te mid den van deze golfslag van millioenen jaren, die slechts onbeweeglijk en star lijkt omdat zij ons begrip te bo ven gaat, leeft de kleine mens „kor te tijd en vol ellende, ontluikt en verwelkt hij als een bloem". Op het golftopje van de stenen branding der Alpen, dat Brévent wordt genoemd, klitten op die ge denkwaardige Septembermorgen ve le mensjes samen als schipbreuke lingen. Het waren onbezorgde schip breukelingen, die bier en limonade dronken bij een houten arkje, dat boven op de barre en naakte rots was getimmerd. Zy waren zich niet bewust van het gevaar, dat hen wachtte. De Brévent is zo afgekloofd en uitgevreten, dat zij, gemeten naar de millioenen-maat en tijdsduur van Gods Zevende Scheppingsdag, op het punt staat het te begeven en een hoopje puin te worden. Maar als cat gebeurt, zullen alle onbezorgde schipbreukelingen van die gedenk waardige Septembermorgen reeds lang verdwenen en vergeten zijn. INE AARDIGHEID van de Brévent *^is, dat men bij de grote overbuur de Mont Blanc als 't ware op tafel kijkt een tafel hoog-opgeladën en overlopend van rijste-brei en sui ker. Het werkt kalmerend en rust gevend naar de witte winter-pracht te turen en ondertussen zich in de zomer-zon te laten braden. Van 9 tot 1 uur hebben we er liggen koe keloeren, met deze en gene een praatje makend en ons aldus tot de wanhoop van de andere bezoekers opwerkend. Er was echter een dok ter uit Parijs, die evenzeer als wij behoefte kreeg aan wat vertier en die bovendien grote belangstelling had voor Nederland. „Het is een eigenaardige taal, wel ke bij u te lande wordt gesproken" zei hij Of hij dan Nederlands kende? Neen, hij had eens Neder landers horen zingen en zich ver wonderd over de vreemde klanken. Of hij er zich nog iets van kon her inneren? Ja en toen herhaalde hij terwijl zelfs de Mont-Blanc in al haar koele majesteit moest glim lachen: ..Hela, jippie-jipoie-jé iippie- jippie-jéhé". De ouwe taaie was de Parijzenaar vergeten. Om dat genr's van zijn taalkennis aan te vullen, hebben we 's avonds veilig en wel omlaag er tezamen een glaasie op gedronken Nu weet hij er all*« van. v. P STAKING BIJ AMSTERDAMSE STADSREINIGING Nadat zij gistermorgen in staking waren gegaan zijn ook Vrijdag de 146 chauffeurs van de Amsterdamse stadsreiniging niet uitgereden. De chauffeurs stellen de eis in een hoge re loonklasse te worden opgenomen. De directie van de stadsreiniging deelde ons vanmorgen mede, dat het niet ophalen van het huisvuil drie dagen kan duren. Dan zullen speciale maatregelen getroffen moeten wor den om het huisvuil van de Amster damse bevolking te verzamelen. Drie dagen staking betekent dat ongeveer 6000 kubieke meter vuil niet is weggehaald. DE VERSTEENDE GOLFSLAG VAN DE ALPEN. Tweede Kamer Minister Teulings beantwoordt de sprekers - Behartiging der be langen van gepensionneerden - Burgemeesters-benoemingen In een middag- en avondvergade ring heeft de Tweede Kamer Don derdag de algemene beraadslagingen over de begroting van Binnenlandse Zaken gehouden. De heer Krol (C.H.) opende de rij van achttien sprekers, Hij bleek niet bevredigd te zijn met betrekking tot de wachtgelden van het personeel van de bijzondere vrijwillige land storm. De heer Maenen (K.V.P.) bepleit te een eigen belastinggebied voor provincie en gi eente. Samenvoe ging van gemeenten moet niet steeds zonder meer worden afgewezen; er zijn nog verscheidene miniatuurge meenten, die beter me* andere kun nen worden samengevoegd. Ten aanzien van de burgemeesters benoemingen zeide spr., geneigd te zijn, de opmerking over achterstelling van de Partij van de Arbeid naar het rijk der fabeltjes te verwijzen. De woonruimtewet besprekend vroeg de heer Maenen de aandacht voor die gevallen, waarin iemand eigenaar van een huis wordt en dan veelal de huurder eruit wordt ver wijderd. De heer Tuin (Arb.) vond de op lossing der kwestie van representa tiekosten door verhoging van het mi nisterssalaris weinig elegant. Hij acht te een crediet waaruit declaraties der ministers bekostigd zouden kunnen worden, beter. De heer Beernink (C.H.), zeide, dat vele gemeentebesturen huiverig zijn, het vorderingsrecht ingevolge de woonruimtewet te hanteren. De re geling van de bijslag op pensioenen behoort spoedig haar beslag te krij gen. Ten aanzien van de representa tietoeslagen bepleitte hij de wense lijkheid van soberheid. De heer van Sleen (Arb.) vroeg de minister te trachten op korte termijn een einde te maken aan het gesol met de pensioenen. Ook wilde hij doen nagaan of voor bepaalde groe pen ontslagenen nog iets gedaan kan worden ten opzichte van hun pen sioen. De heer Hooij (K.V P.) zeide aan wijzing van een bepaalde dag voor de gemeenteraadsverkiezingen ge wenst te achten. De vermakelijk heidsbelasting voor de bioscopen vond hij te hoog. De heer Ritmeester (V.V.D.) be tuigde zijn instemming met vorming van kernorganisaties voor de burger lijke verdediging. Ook hij vroeg aan dacht voor de belangen dergenen, die op grond van besluit F 221 zijn ontslagen. De heer ten Hagen (Arb.), o.m. op merkend, dat men zich woonruimte kan verschaffen door het kopen van een huis, betoogde, dat hier onbil lijkheden optreden. Men moet on derscheid maken tussen oude en nieuwe eigenaars en tussen oude en nieuwe huurders. Voorts wilde hij maatregelen tegen woeker by onder huur. De heer Wagenaar (C.P.N.) vroeg o.m. een onderzoek naar de verto ning van fascistische films. De heer Fokkema (A.R.) zeide met belangstelling het nieuwe ontwerp Zondagswet en een ontwerp voor een nieuwe Begrafeniswet tegemoet te zien. Hij sloot zich aar. bij de heer 3eernink, waar deze een lans brak 'oor op grond van besluit f. 221 ont- lagen ambtenaren. Naar de mening van de heer de Loor (Arb.) moet de burgerlijke ver dediging op wettelijke basis worden voorbereid. De heer Verkerk (A.R.) was van oordeel, dat ten aanzien van het wachtgeld voor de B.V.L. recht moet worden gedaan. De heer Welter (K.N.P.) vond de verhoging der ministerssalarissen aan de bescheiden kant Het ambtenaren probleem is naar zijn inzicht alleen op te lossen door iupeiking van het aantal ambtenaren en toekenning van een ruimer salaris aan de over blijvenden, die intellectuele arbeid verrichten. De heer van Dis (S G.) vroeg de aandacht voor het zedelijk verval. Spr. bepleitte maatregelen om te voorkomen, dat gemeentebesturen di- rec* of indirect propaganda maken voor vaccinatie. In de avondvergadering aan het woord komende zeide de heer Algera (A.R.), dat voorz'cht.igheid geboden is bij de samenvoeging van gemeen ten. Hij was tegen de suggestie om de stemdag voor de raadsverkiezin gen op Zaterdag te bepalen. Sinds de bevrijding is in de provinciale hoofdsteden en in de steden boven 50.000 zielen geen enkele A.R.-bur- gemeester benoemd, terwijl deze par tij de derde in grootte is. In kleinere Wordt niet oud voor Uw tijd Afstellen kunt gij het niet. maar uitstellen wel I Laat stiamheld en stijfheid niet de baas worden over Uw spieren; laat theumatiek U niet belemmeien in Uw bewegingen. Loop rechtop en niet gebogen door pijnlijke en stijve gewrichten. Reeds 3 geslachten roe men Akker's Kloosierbalsem als snel pijn stillend en aldoend werkend wrijfmiddel bij rheumatiek, spierpijn, spit, en lendenpijn en bovendien als zuiverend en genezend bij wonden van allerlei aard. Een balsem in de ware zin des woords, waarvan men dan ook algemeen zegt: „Geen goud zo goed". ïyiAANDAG STOND ER EEN BERICHT IN DE KRANT ONDER HET OPSCHRIFT: „Spaans schip vergaan voor de Engelse kust." Elf Spaanse zeelieden van de „Monte Gurugu" kwamen om het leven, toen hun schip verdween in de woeste golven van het Bristol Channel aan de Zuidkust van Engeland. De kapitein vertelde later: „Toen ik vanochtend om vier uur op de brug stond, bemerkte ik plotseling, dat de voorsteven langzaam naar beneden zonk. Het schip luisterde niet meer naar het roer. Ik gaf bevel de twee reddingsboten uit te zetten. Een ervan bereikte veilig het water maar de anoere sloeg tegen de wand van het schip en ging ten onder. Enkele minuten daarna volgde een verschrikkelijke ontploffing en de „Monte Gurugu' spatte uiteen." TWEE VERSCHILLENDE ZEEMANSGRAVEN Misschien hebt U het bericht vluchtig gelezen. Mogelijk ook is het CJ ontgaan, omdat de voet balverslagen op de sportpagina's Uw volle aan dacht opeisten. Eén ding is echter zeker! Op het moment, dat U in de krant verdiept was, wer den er in Spanje telegrammen rondgebracht, die elf gezinnen in rouw dompelden. Wij hebben ons witte brood weer, onze echte thee en koffie. Er is aanvoer van hout. De gas- en electrische centrales beschikken over vrij behoorlijke voorraden vetkool Wanneer wij een vergelijking wilden maken met de oorlogsjaren, zouden we perplex s'aan van de eindeloze stroom producten en grond stoffen, die ons land wekelijks binnenkomt. Maar hoe is een mens? Als hij iets tekort komt, wordt er over gepiekerd, maar zodra zijn be hoeften bevredigd worden, lijkte alles vanzelf sprekend. Zo liepen wij Maandagmiddag te prakkezeren op een wandeling langs de Rotterdamse kaden. Bij de meerplaats van d Spido troffen we in de stromende regen een zeeman aan, die naar zijn schip terug moest, ,,'t Is in deze tijd van het jaar geen gijntje op de Noordzee", vertrouwde hij ons toe. „Veel regen en een mist, die in je bot ten kruipt." De zeeman speelt een belangrijke rol in het leven van ons land, dat voor zoveel onontbeer lijke producten op net buitenland aangewezen is. Wij realiseren het ons bijna nooit. Dagelijks wordt er voor ons gezwoegd in de buiken van de schepen, waar zich de stookplaat en de ma chinekamer bevinden. Zeker, aan de wal zijn er ook beroepen, die hoge eisen aan het lichaam stellen, maar als zo n dagtaak achter de rug is, vindt de arbeider de gezelligheid van dc huise lijke haard, waar hij ontspanning heeft. Dit is de grootste ontbering in het leven van een zee man. Slechts enkele keren per jaar is hij thuis. Meestal gaat zijn schip in vreemde havens voor anker en na dagenlang op zee gezworven te heb ben, doet zich dan natuurlijkerwijze de behoefte aan ontspanning gevoelen. Dan dreigt een ander gevaar. Niet het zeemansgraf in de golven, maar in de havenkroeg. HET TEGENWICHT. In het R.K. Zeemanshuis „Stella Maris" heb ben wij kennis gemaakt met een groots aposto laat. Over het algemeen, zo vertelde men ons daar, wordt de zeeman gezien als iemand, die zijn vrije tijd doorbrengt met jenever en vrou wen. Dit is niet waar! De echte zeeman is een pracht kerel. Hij kiest zijn beroep, omdat in hem de traditie leeft van een zeevarend volk. De zee is voor hem een magneet. De kleinere groep van a-sociale elementen, die overal ter wereld de beest uithangt, kunnen we gevoegelijk buiten beschouwing laten. Het gaat hier over de echte zeeman. Hij is niet im muun voor de gevaren van de haven. Overal waar hij voet aan wal zet, loeren de landhaaien. Er zijn café's, er is muziek.en straks op zee begint het eentonige leven opnieuw. Het Apostolaat ter Zee heeft dit probleem op doeltreffende wijze aangepakt en zo een belang rijk tegenwicht gevormd. Zodra een schip Wat doet de zeeman voor U En wat doet U voor de zeeman van welke nationaliteit ook in de Rotterdam se haven aanlegt, komen de mannen van „Stella Maris" in actie. Een havenaalmoezenier met en kele medewerkers varen er met de Spido naar toe en via een touwladder klimmen ze aan boord. Meestal is het ijs spoedig gebroken en worden de zeelieden uitgenodigd naar het Zee manshuis te kc "•en. Bezwaren als: „Pater, we hebben geen Hollands geld" zijn snel wegge redeneerd. „Alles is geregeld Dan worden de scheermessen aangezet, schone overhemden aangetrokken en als iedereen zich opgedoft heeft, vaart de pater met zijn matrozen, stokers, tremmers enz. naar de wal. IN HUIZE „STELLA MARIS." Er zullen wel eens zeelieden zyn, die er aan twijfelen, of het bij die pater werkelijk zo ge zellig is. Die twijfel houdt echter op te bestaan, zodra %e het zeemanshuis betreden. Het inte rieur heeft iets weg van een gezellig hotel. Op de beneden verdieping zijn verschillende zaal tjes met piano's, een winkeltje met souveniers en gebruiksvoorwerpen en een flinke biblio theek, waarvan doorgaans duizenden boeken op zee zijn. Er wordt gebiljart, tafeltennis ge speeld, gekaart en in alle talen geanimeerde ge sprekken gevoerd met meisjes, die zich voor dit werk beschikbaar stellen. Het behoeft geen be toog, dat deze meisjes nauwkeurig geselecteerd zijn en geen enkele avonturierster kans krijgt één voet binnen de muren van „Stella Maris" te zetten. Als vreemdeling wordt men het meest getroffen door de ongedwongen sfeer, die hier heerst. Het is zo echt één familie. In de groot ste benedenzaal wordt des avonds vaak een dansje gemaakt en de zeelieden vinden zo de goede ontspanning, die ze verdienen. Natuurlijk bestaat hier ook de gelegenheid om zich geestelijk te verfrissen. De paters horen biecht en men kan de H. Mis en het Lof bijwonen. De kapel is op de eerste verdieping gelegen. Boven het altaar bevindt zich een prachtig beeld van Maria Sterre der Zee, dat practisch ongeschonden uit de puin hopen van het eigenlijk zeemanshuis is gehaald. INSTANDHOUDING EN UITBREIDING. Ja, er is een tijd geweest, waarin het Aposto laat ter Zee over een ander zeemanshuis be schikte. Tijdens de oorlog is dit helaas verwoest. De noodvoorziening van het ogenblik doet het wel goed, maar wat meer ruimte is zeker ge wenst. Vooral de kapel blijkt 's Zondags te klein. De plannen voor het nieuwe huis zijn er, maar 't geld nog niet helemaal. Trouwens de nieuw bouw is niet de enige, die om geld "raagt. U zult begrijpen, hoeveel er nodig is, wanneer men de strijd aanbindt en met succes wil blijven voeren tegen de gewetenlozen, die de geestelijke en lichamelijke gezondheid van de zeeman belagen. En het werk strekt zich nog verder uit. Er bestaat contact met de gezinnen van Nederlandse zeevaarders. Als er moeilijk heden zijn, komen de vrouwen naar het spreek uur. Gedurende de oorlog was het lenigen van nood in zulke gezinnen waarvan de vader niet voor de bevrijding huiswaarts kon keren een van de belangrijkste taken. Het verzor gen van miskoffers op schepen is momenteel bijzonder actueel. De scheepvaartmaatschap pijen beginnen in te zien, dat de mogelijkheid om aan boord de H. Mis op te dragen en te kun nen bijwonen van haar kant bezien een kwes tie van service is. Het Apostolaat ter Zee zorgt voor het onderhoud van 26 altaren en miskof fers op schepen. Men dient te bedenken, dat de misgewaden e. d. daar ook toe behoren. Voor de toekomst is het streven naar uitbreiding ook hier een belangrijk punt van het program. Wij zijn er ons van bewust, dat wij ondanks alles geen volledig beeld hebben gegeven van hetgeen zich afspeelt rond „Stella Maris". U hebt echter een indruk gekregen. Wij hopen, dat U iets over hebt voor de zeeman, van wiens arbeid iedere Nederlander dagelijks de vruch ten plukt. „Stella Maris" heeft een korps van enthousiaste medewerkers, die het Apostolaat ter Zee tot de uiterste mogelijkheden zullen opvoeren, als U wilt helpen. U kunt dit doen door lid te worden van de Broederschap van O. L. Vrouw „Sterre der Zee". Er wordt dan van U verwacht, dat U dagelijks bidt voor het Apos tolaat ter Zee en tevens minimaal ƒ1.— per jaar stort, om het werk te financieren. Stelt U in verbinding met het R.K. Zeemanshuis, corr.- adres: Van Vollenhovenstraat 33, Rotterdam. Uexjaaxt In Indonesië Sic i TH. C. BORST, Poeldijk 1, Rijpwetering, viert 19 Nov. zijn le Ind. verjaardag te Biramontana (Java). gemeenten zijn slechts enkele A.R.- burgemeesters benoemd, hetgeen spr. een misstand noemde Deze doet zich ook voor ten aanzien van de Com- misarissen der Koningin. Geen hun ner is A.R. Tenslotte pleitte spr. o.a. voor een eigen gemeentelijke inkom stenbelasting. De heer Stapelkamp (A.R.), de aandacht vestigend op de toestand der gepensionneerde ambtenaren en hun nabestaanden, zeide. dat dit een treurspel dreigt te worden. De heer Dassen (K.V.P.) sprak de hoop uit, dat de minister spoed zal maken met een regeling voor gepen sionneerden. Verder gaf hij uiting aan de verwachting, dat over de kin derbijslagregeling de beraadslaging spoedig kan worden hervat. Beto gend, dat de f. 221-ers te gauw met politiek onzuiveren worden vereen zelvigd, bepleitte hij het zoeken van een oplossing voor de pensioenrech ten der betrokkenen. De minister van Binnenlandse Za ken, de heer Teulings, de sprekers beantwoordende, gaf te kennen, dat hij hoopt te kunnen bevorderen, dat de wetgevende productiviteit van het departement tot uiting zal komen. Hij verdedigde de salarisverhoging der ministers en zeide te menen, dat, waar de zaak ten principale reeds ter sprake is geweest bij de behandeling van hoofdstuk 1, hij hierop niet na der behoefde in te gaan. Spr. wil de zelfwerkzaamheid der gemeenten zoveel als mogelijk en verantwoord is, bevorderen, maar er zijn bepaalde punten waarop een ze kere centralisering gewenst is. Hij zeette de noodzakelijkheid van een krachtige voorbereiding der burger lijke verdediging uiteen en zeide, dat het voor de hand ligt, dat de gemeen ten daarin meebetalen Het schema zal niet te gedetailleerd moeten wor den. Waar nodig wordt met de mili taire autoriteiten overlegd. Daarme de is een kleine staf van deskundi gen van zijn departement bezig. In zake het daarmede verband houden de evacuatie-vraagstuk zal binnen kort een commissie worden geïnstal leerd. Het belang van een eigen belas tinggebied voor de gemeenten erken de spr. Zolang hem omtrent het in zicht der gemeenten inzake de ver makelijkheidsbelasting niets bekend is, heeft hij voorlopig niets toe te voegen aan zijn antwoord op de vragen van de heer Nederhorst in verband met het Goudse conflict. De kwestie van woeker bij onderhuur zal bij de herziening van de woon ruimtewet aan de orde komen. Ten aanzien van de nationale landstorm commissie zal worden nagegaan hoe men eventueel de gedupeerden kan tegemoet komen. Voor wat de data der raadsverkiezingen betreft ver wees de minister naar de memorie van antwoord. Toepassing van be sluit f. 221 kan niet los gezien wor den van de zuiveringszaak. De minis ter zeide, dat hij overweegt, of de tyd is aangebroken voor publicatie van nadere inlichtingen. De minister verklaarde voort, dat de kwestie der pensioenen zijn volle aandacht heeft. Hij hoopt op zo kort mogelijke termijn met een ontwerp te komen. Ook de kinderbijslag voor gepensionneerden hoopt hij zo spoe dig mogelijk te realiseren. Ten aanzien der burgemeesterbe noemingen zeide hij niet van plan te zijn alleen met cijfers te werken. Hij vroeg enig vertrouwen ten deze en zeide zo objectief mogelijk te zullen optreden. Bij de replieken diende de heer Wagenaar (C.P.N.) een amendement in beogende de post voor het salaris van de minister te verlagen van ƒ24.000 tot ƒ21.000. (Het salaris was 18.000, maar er zijn 6.000 aan toe gevoegd voor „representatiekosten" Te kwart over elf is de vergade ring verdaagd tot hedenmorgen elf uur. Door de besturen van de 7 Sta- tenkringen van de Kath. Volkspar tij in Zuid-Holland is besloten tot activering van de Provinciale Cen trale. Het doel van deze centrale is: het bevorderen van de verkiezing van leden der Kath. Volkspartij in de Provinciale van Zuid-Holland. Zij wil daarbij hoofdzakelijk bevor deren, overleg en samenwerking tussen de Statenkringen met het oog op de samenstelling der candi- datenlijsten voor het lidmaatschap van de Provinciale Staten van Zuid-Holland, alsmede de voorberei ding van de door de Statenkringen te voeren verkiezingspropaganda en van het daarbij te gebruiken mate riaal. Als bestuursleden zijn aangewe zen, de heren H. J. van Mil te Zoe- terwoude, voorzitter; Dr. Jos de Boer te 's-Gravenhage 2e voorzit ter; J. F M. van Elk te Monster, se cretaris; W. Hoonhout te Gouda, penningmeester en Drs. J. M. van der Werf te Rotterdam.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1949 | | pagina 5