MAANDAG 7 NOVEMBER 1949
DE LEIDSE COURANT
EERSTE BLAD PAGINA 3
MAANDAG, 7 November.
Het belangrijkste gaat vandaag
voorop. En dat belangrijkste vinden
wij de ere-prijs in de afdeling dag-
coiffure, die de Leidse kapster Jo
Neuteboom op het in Den Haag ge
houden concours van de Union des
Coiffeurs Artistique heeft gewonnen.
Die ereprijs is een zilveren beker.
En die beker komt naar Leiden. An
dere kapsters kwamen er gewoon
niet aan te pas; Den Haag en Am
sterdam moesten met een le en 2e
prijs genoegen nemen. Want Leiden
stond weer bovenaan. Dat doet ons
goed op deze kille morgen.
En het is daarom dat wij met ge
noegen melding maken van de to
neeluitvoering, die de buurtvereni
ging „De Professoremvijk" heden
avond geeft in de Leidse Schouw
burg. „Frederik de Stoute" heet het
vrolijke spel in drie bedrijven van
Wim Dupont, dat onder regie van
de heer F. H. M. Kok gepresenteerd
zal worden. Het schijnt een stuk te
zijn vol klinkende onzin. En dat
hebben we zo nu en dan wel eens
nodig. Vandaar dat wij vanavond
naar de Schouwburg gaan.
Want onze voorpret van deze uit
voering wordt niet in het minst ge
temperd door het feit dat twee kwa
jongens Zaterdagmiddag op de
Kraaierstraat een bakfiets zagen
staan en toen tegen elkaar zeiden:
„Daar kunnen wij wel eens even
mee gaan rijden". Goed, die knapen
gingen rijden. Het ging allemaal
prachtig en ze haden veel plezier,
totdat de jonge avonturiers op de
Nieuwe Rijn belandden. Daar verló
ren ze de macht over het stuur en
remmen ging al evenmin. Een ruit
van de sigarenwinkel op nummer
89 moest de gevolgen van dit ritje
ondervinden. De eigenaar kon de
scherven opvegen.
Genoeg over die kwajongens. U
leest wellicht liever iets over het
Leidse Spoorwegplan. Daar is eigen
lijk iedere dag iets nieuws van te
vertellen. Want dezer dagen verna
men we dat voor de tunnel, die aan
de Lage Morsweg kumt het slopen zai
eisen van maar liefst 21 woningen-
Zeven huizen aan de Lage Morweg
en veertien in de Hertzogtraat gaan
tegen de vlakte, om de bouw van
die tunnel met drie verkeerskokers
mogelijk te maken. Niet, dat die be
woners er nu op stel en sprong uit
moeten. Zover is het nog niet. Want
pas in Mei 1950 wordt met die tun-
relbouw begonnen. Ja. dat zijn van
die offers, welke de Leidenaafrs moe
ten brengen voor het nieuwe station.
Laat ons nog even doorgaan met
die Spoorwegplannen. Want iedereen
heeft in de loop van de vorige week
wel gezien hoe men begonnen is
met de ontruiming van „Zomerzorg".
De hele inboedel wordt er uit ge
sleept en voorlopig opgeslagen in
een loods van de Ned. Spoorwegen.
Op 14 Nov. moet alles er uit zijn,
want dan begint het sloopwerk, dat
met een vaartje zal moeten worden
uitgevoerd. Want op 1 Jan. a.s. moe
ten de treinen over de hulpbaan rij
den. En die hulpbaan is precies op de
plaats van Zomerzorg geprojec
teerd.
Toen we het zojuist over die ge
broken ruit op de Nieuwe Rijn had
den, dachten we er niet zo gauw aan
dat er nog zoiets aan de hand was.
Ook op Zaterdag. Een auto reed des
avonds om zeven uur achteruit de
Hoogstraat af. En de bestuurder zag
niet de handkar, die daar precies op
de helling stond. Toen gaf die auto
de handkar een lekker duwtje, waar
op die handkar energiek begon te
rollen en niet eerder tot stilstand
kwam, voordat een grote etalageruit
van V. en D. bereikt was. Hoe graag
die ruit ook wilde, zij kon de hand
kar niet tegenhouden. Alweer glas
gerinkel. En alweer scherven. De
autobestuurder moet voor de 400.
schade opdraaien. Er stond trouwens
nog een pop achter die ruit. En die
pop had een japon aan. Pop en japon
zijn beschadigd.
Het Mannen-dubbelkwartet „Inter
nos" ging naar Overschie, om daar
op een zangconcours eens even een
nummertje weg te geven. Dirigent
L. van Wijngaarden voerde zijn acht
mannen op energieke wijze aan. Zo
goed zelfs, dat de le prijs, met 362
punten, in de afdeling uitmuntend
heid voor „Internos" was. Maar dat
is nog niet alles. Want ook de direc
teur kreeg een prijs. En voor het ne
gental een hartelijke gelukwens van
de jury, want deze Leidse mannen
hadden maar eventjees het hoogste
aantal punten van het hele concours
behaald! En ook hierom kunnen we
trots zijn op Leiden.
Dit alles neemt niet weg, dat er
Vrijdag bij de fa. E. Brill, drukkerij,
feest was. Want de heren J. Bouwman
en J- van der Voord waren immers
vijf en twintig jaar bij deze firma
in dienst. Prof. Pothumus .direc
teur, zette eens haarfijn uiteen, dat
ook deze twee jubilarissen geholpen
hebben om de goede naam van deze
firma te verbreiden. Er was een heel
rijtje sprekers, die allemaal vrier.de-
lijke dingen zeiden. Over prettige sa
menwerking en zo. Natuurlijk wer
den verschillende geschenken aange
boden.
De toneelgroep „D. V. C.", van de
K.A.V. gaf twee weken geleden een
opvoering van „Grote Zus". Dat spel
is zodanig in de smaak gevallen bij
de aanwezigen, dat ze het allemaal
hebben verteld aan hun kennissen,
die er niet geweest zijn. Al deze ken
nissen willen „Grote Zus" nu ook
gaan zien. En daarom wordt een her
opvoering gegeven. Op 16 Nov. a.s.
in het St. Antonius Clubhuis. Nu is
het wel iets voor de vrouwen, maar
de mannen mogen ook gerust ko
men
Op deze najaarsdag, nu een water
zonnetje en regenwolken een wissel
vallige strijd strijden, ging de heer
A. van Putten in het pand Janvos-
sensteeg 56 een winkel openen in
luxe-, speelgoed- en huishoudelijke
goederen. Eertijds was daar een hen
gelsportwinkel gevestigd. Vijf we
ken lang heeft de heer Van Putten
met eigen krachten het een en ander
verbouwd en vergroot, zodat er nu
een prachtige winkel te voorschijn
gekomen is. Alles ziet er welver
zorgd uit; de vakken zijn volgeladen
met allerlei artikelen. En vele bloem
stukken gaven er een feestelijk ca
chet aan. Vanmiddag om» een uur
klonk het startsein.
STADKOK.
Verloren stad in
Afghanistan
Amerikaanse geleerden ontdekten
oude keizerlijke hoofdstad.
(Van een bijzondere correhpondent).
In de woestijn. 280 mijl ten Zuiden
van Herat in Afghanistan hebben
Amerikaanse archeologen bij toeval
de overblijfselen gevonden van de
oude keizerlijke hoofdstad Peshawa-
run, een stad waarvan het bestaan
ons alleen bekend is uit talloze le
genden, maar waarvan geen histori
sche overlevering bestaat.
Een groep Amerikaanse geleerden
onder leiding van Professor Walter
A. Fairservis, de.directeur van de
afdeling anthrojtologie van het Ame
rikaanse Natuurhistorische Museum,
verbleef gedurende drie maanden in
het gebied van Seistan in het Zuid-
Westelijk deel van Afghanistan. Het
gezelschap ontdekte daar vele aan
wijzingen voor het bestaan van een
neo-lithische beschaving daterende
van ongeveer 5000 jaar geleden.
Zocht water, vond een stad.
Op een goede dag trok een der le
den van het gezelschap met zijn jeep
ei op uit om ater te halen. Tijdens
zijn tocht 1 am hij bij de ruïnes van
wat blaarblijkelijlc eens een grote
stad was gewéest. Hij keerde onmid
dellijk naar het gezelschap terug,
dat met jeep en trailer de Dashti-
Margo (de Woestijn des Doods) door
kruiste en gezamenlijk begaf men
zich op weg naar de verlaten stad.
„In de verte zagen "wij roodachti
ge hoogten, die zich vaag tegen de
kim aftekenden. Wij dachten, dat
het een dorp was, maar toen wij na
derbij kwamen konden we een groot
bolwerk, een massieve muur met
torens, onderscheiden, en ook torens
van moskeeën," vertelde professor
Fairservis.
In de stad zelve vonden de onder
zoekers verschillende opgedroogde
bronnen. Bèpaalde aanwijzingen
deden vermoeden, dat het waterpeil
van het gehele gebied lager gewor
den was. Professor Fairservis moest
een afstand van ongeveer 75 mijl af
leggen, vóórdat hij er in slaagde, wa
ter te vinden. Hij vulde verschil
lende blikken, zodat de groep ont
dekkers zich acht dagen achtereen
kon wijden aan een onderzoek van
de spookachtige iuïnes. Het enige le
vende wezen, dat zij in al die tijd
aantroffen, was een woestijnslang,
die uit een nis te voorschijn kroop.
Vijf mijl.verder was er een inboorlin
gendorp, maar de bewoners, vervuld
van een bijgelovige vrees, meden de
„verloren stad".
Het raadsel der ontvolking.
De grote stad Peshawarun moet tij
dens de middeleeuwen nog een inwo
nertal van 50.000 tot 100.000 inwo
ners gehad hebben. In de bouwstijl
waren duidelijk Mohammedaanse in
vloeden te onderscheiden. Gebou
wen, aquaducten en fonteinen wa
ren 'nog in goede staat, alleen de
muren om de stao waren op sommi
ge plaatsen dik met zand overdekt.
Professor Fairservis schatte de dikte
van de muren op 3 a 4J4 meter, ka
mers waren in deze muren inge
bouwd alsook zogenaamde „olifan-
tentrappen". De stad zelf was zes mijl
lang en vijf mijl breed.
Hoewel de onderzoekers eigenlijk
uitgetrokken waren om overblijfse
len uit voor-Miliammedaanse tijden
te zoeken, waren zij toch ten zeerste
ingenomen met hetgeen zij hier von
den. Ze brachten geglazuurd aard
werk mee, dat door professor Fair
servis het mooiste ter wereld werd
genoemd. Ook werden er ijzeren en
bronzen gereedschappen en ge
bruiksvoorwerpen gevonden, alsme
de sieraden, vervaardigd uit een sub
stantie, die aan het moderne plastic
materiaal deed denken, maar die
waarschijnlijk uit dierlijke stoffen
werd gemaakt. Al deze voorwerpen
zullen de Amerikaanse musea ver
rijken.
Volgens Afghaanse overleveringen
werd Peshawarun ontvolkt toen de
Mongoolse veroveraars de watertoe
voer van de stad afsneden. Professor
Fairservis neigde er echter toe, de
voorkeur te geven aan de opvattin
gen van diverse archeologen, die de
ondergang van de stad toeschrijven
aan een plotselinge daling van het
waterpeil.
Een andere theorie wil het raad
sel van de verlaten stad verklaren
door een plotseling optredende kli
maatsverandering, waardoor de oog
sten zo snel terugliepen dat de be
volking zich niet meer uit de op
brengst kon voeden. Sommige Af
ghaanse geleerden beweren, dat de
tot emigreren gedwongen bevolking
zevenhonderd mijl door de woestij
nen en over gebergten trok om ten
slotte aan de Noord-Westelijke gren
zen van India de stad Peshawar te
stichten, de sterkte, die lange jaren
het hoofdkwartier van h'et Britse le
ger herbergde.
LEIDEN IS HET KOUDST
In 1926 werd door prof. Giauque,
die dezer dagen de Nobelprijs kreeg
en door de Nederlander prof. Debije,
onafhankelijk van elkaar, een me
thode bedacht om langs magnetische
weg zeer lage temperaturen te be
reiken.
In 1933 werd deze methode onge
veer gelijktijdig toegepast door prof
Giauque zelf in Berkeley (Calif or-
nië), prof Simon in Oxford (Enge
land), prof. de Haas, dr Wiersma en
prof. Kramers te Leiden.
In Leiden werd in 1948 de laagste
temperatuur volgens deze methode
bereikt en gemeten door prof. Gorter
en de heren de Klerk en Steenland.
Deze temperatuur bedroeg 0.Q03
graden Keivin d.w.z. 0.003 graad bo
ven het absolute nulpunt.
Cabaret in de Stadsgehoorzaal.
Is het winterseizoen eenmaal aange
broken dan komen de buurtvereni
gingen een voor een uit de betrek
kelijke stilte van hun eigen wijk-
werk naar voren, met een vrolijke
feestavond. Verschillenden hebben
dit reeds gedaan; anderen komen nog.
En Zaterdagavond was het de beurt
van .Eensgezindheid".
De grote Stadsgehoorzaal was ech
ter niet helemaal vol voor het
eerst in de 26-jarige geschiedenis van
de vereniging toen Gé Heynen zich
zelf en z'n cabaret-programma kwam
aankondigen. Het was een parade
van kleine Leidse sterretjes aan het
bonte firmanent van de kleine kunst.
We hoorden het accordeon-duo de
„Two Anja's", die voor de pauze
breed-galmende muziek brachten en
in de tweede helft de hele zaal in
schakelden. Het Italiaanse zangtrio
„De Donelli's" hebben we wel eens
beter gehoord, alhoewel hun liedjes
er mochten zijn. Eddy Schuier had
weer de dankbare maar moeilijke
taak het publiek in stomme verba
zing te brengen met z'n manipula
tor-trucs en telepatische onbegrijpe
lijkheden en conferencier Gé speelde
met enkele medewerkers twee schets
jes, die de aanwezigen al evenzeer
waardeerden als het verdere pro
gramma, dat John Boelee aan de
vleugel een muzikaal tintje gaf.
Voorzitter F. Simons verwelkomde
in zijn openingswoord o.a. de heer
P. J. van Hoeken, beschermheer van
de vereniging, en Jan Alphenaar nam
het laatste deel van deze geslaagde
avond voor zijn rekening.
BURGERLIJKE STAND-
Geboren: Robert Jacobus, z. van
B. Heemskerk en J. Roelandse; Ca-
tharina d. van J. J. Gijsman en A.
Onvlee; Bernardus Cornelis Marinus
zoon van J. de Best en C. J. M. van
Hamersveld; Johannes Jacobus, zoon
van J. Immink en W- G. Guldemond;
Dirkje d. van P. J. Munnik en D.
den Breeijen; Harijtje Anna, d- van
I. J. Deurloo en J. R. Bok; Margje.
d. van G. Oppelaar en C. Hesseling;
Johannes Cornelis Anthonius, z. van
J. C. M. J. Peterse en A- P. M. We-
wer.
UIT DE OMGEVING
HAAGSCHE SCHOUW
PASTOOR DE GREEVE.
Alhoewel de toestand niet verer
gerd is, achtte de behandelende ge
neesheer het toch beter, om pastoor
G. de Greeve S.M.M. in het zieken
huis te aoen opnemen, waar voor
algeheel herstel operatief zal wor
den ingegrepen.
LISSE
PASTOORSBENOEMING AAN
„DE ENGEL"
In de plaats van pastoor J. C.
Groot, die benoemd werd tot rector
van de „Goede Herder" te Leider
dorp, is benoemd tot pastoor aan de
parochie van de H. Engelbewaarders
de weleerw. heer H. C. A. de Roel-
vink, pastoor te Bleiswijk.
Herman Christiaan Alphons Ma
ria Roelvmk werd geboren te Am
sterdam 6 Februari 1896. Op 10 Juni
1922 werd hij priester gewijd en ach-
eenvolgens benoemd tot assistent
aan de St. Hippolytuskerkte Delft,
kapelaan te Heemskerk, Bloemen-
daal, Hillegersberg (St. Lidwina) en
in 1941 tot pastoor te Bleiswijk.
SASSENHEIM
55-JARIG HUWELIJKSFEEST.
Op 22 November a.s. zal het echt
paar Christiaan Homan en Maria Ho-
man-v. d. Ploeg, de dag herdenken,
dat zij 55 jaar getrouwd zijn. De ech
telieden respectievelijk 78 en 79 jaar
oud, genieten een uitstekende gezond
heid en hebben nooit ziekte gekend.
Het huwelijk werd gezegend met 9
kinderen; er zijn 48 kleinkinderen.
De heer Homan, een geboren Sas-
senheimer kon nog veel vertellen
ever „hoe Sassenheim er voor 60 ja
ren uitzag". Meer dan 20 jaar heeft
het echtpaar gewoond op „Het Laan
tje" nabij de parochiekerk. Voordien
woonden zij Bijdorpstraat 3, waar zij
nu sinds enige jaren weer wonen.
Het zal 22 Nov. niet aan belangstel
ling ontbreken in de „Oude Post"
waar van 3 tot 4.30 gelegenheid wordt
gegeven het krasse paar geluk te
wensen.
400 palfketten. Dank zij de
prachtig geslaagde collecte voor de
Niwin-Kerstpakketten, die 2120 op
bracht, zullen niet minder dan 400
pakketten naar de jongens overzee
kunnen worden verzonden.
VOORHOUT
PASTOOR A. KRAMER BENOEMD.
KATWIJK AAN DEN RIJN
Film. Ten bate van Kath. Thuis
front werd gisteravond op initiatief
van de afd. Katwijk aan den Riin
een filmavond gegeven. Behalve dat
verschillende beelden werden ver
toond van het leven der jongens in
Indië, werden ook nog andere films
gegeven, als het bezoek der gewonden
door mevr. Spoor vervolgens beel
den uit de tijd der politionele actie,
het patrouilleren van Hr. Ms. Heems
kerk in de Indische wateren, enz., enz.
Alles werd door de vele bezoekers
met aandacht gevolgd. Het was een
mooie avond.
HILLEGOM
R.K. Gezinszorg. Deze stichting
heeft haar bureau gevestigd Haven
36. De sociale werkster heeft de vol
gen de spreekuren: Maandag 23.30;
idem Vrijdagmiddag alsmede Woens
dagmorgen van 1011.
Wolhandkrab. Tussen de brand
stoffen vond de heer De Groot in de
Kerkstraat een wolhandkrab. Waar-
schijijnlijk is het beest afkomstig uit
de Beek en tegen de wal opgeklau
terd. Het „gevonden voorwerp" werd
naar het politiebureau gebracht.
Pluimvee-tentoonstelling. De
ver. „Streven tot Veroetering" or
ganiseert een tentoonstelling op 26
en 27 Nov. Ze wordt gehouden in
het grote bloembollennuis der N.V.
F. Rijnveld en Zn. aan de Weere-
steinstraat.
UIT DE RIJNSTREEK
LEIDERDORP
Restauratie Kerv. Kerk. Ged.
Staten stellen voor 3.150 subsidie
te verlenen in de restauratie van dc
Ned Herv. kerk, in het bijzonder her
stel van het dak. Voor het herstel
van het torentje wordt geen subsidie
gegeven, „omdat beter kan worden
overwogen dit ontsierende torentje
(van 1850) te verwijderen en de toen
afgebroken dakruiter in ere te her
stellen".
ZOETERWOUDE
RECTOR VAN
DE „GOEDE HERDER"
Tot pastoor te Voorhout is be
noemd de weleerw. heer A. Kramer,
thans pastoor te Lewedorp (Zee
land).
Adrianus Kramer is geboren 6
Maart 1896 te Noord-Scharwoude.
Na zijn priesterwijding in 1920 was
hij achtereenvolgens kapelaan te
Oudorp, den Burg (Texel), Bodegra
ven, Amsterdam, Voorhout, van Oct.
1928 tot Augustus 1929, Leiden St.
Petrus), van Augustus 1929 tot Sep
tember 1933, Den Haag (H. Mart.
van Gorcum, en sedert 1 Sept. 1939
pastoor te Lewedorp.
„Alle goede dingen gaan in drieën"
zei pastoor Kramer ons door de
telefoon eerst in Voqrhout op
het seminarie, daarna kapelaan en
nu pastoor."
De zeereerw. heer J. C. de Groot
Tot rector van de „Goede Herder"
is benoemd de zeereerw. heer J. C.
de Groot, pastoor te Lisse (H. En
gelbewaarders).
De nieuwe rector is geboren 22
Januari 1893 te Zoetermeer. Na zijn
priesterwijding in 1917 was hij ach
tereenvolgens kapelaan te Kwints-
heul, Rotterdam (H. Familie), den
Helder, en daarna aan het gesticht
,,De Voorzienigheid" te Amsterdam.
In 1937 volgde zijn benoeming tot
pastoor te Tholen, op 24 November
1941 tot pastoor te Lisse.
Tijdens zijn pastoraat te Lisse leg
de de nieuwe rector een bijzondere
toewijding aan de dag voor de kin
derbescherming. Als „aalmoezenier"
van het St. Vincentius-huis toonde
hij zich een vader voor de kinderen.
Het kapelaanschap van de „Voorzie
nigheid" te Amsterdam wat ook
door rector Westgeest werd bekleed
vóór deze aan de „Goede Herder"
werd benoemd had rector De
Groot reeds gelegenheid geschonken
zich te verdiepen in dc problemen
van de jeugdzorg.
AALMOEZENIER W. VROOM
SPREEKT OP EEN THUISFRONT
AVOND.
Oudere mensen ziet men maar bij
hoge uitzondering in het parochie
huis, maar Zaterdagavond waren ze
gekomen en, met de vele jongeren,
was de zaal stampvol, want de oud
kapelaan. majoor-aalmoezenier W.
Vroom, zou vertellen over het wel
en wee van onze jongens in de tro
pen.
De Thuisfront-afdelingen van de
beide parochies zien hun onverdroten
ijver gesteund door alle amusement-
beoefenaars, ditmaal de Kajotters en
„de Gimoac's" en altijd weer, nu
tweemaal per maand, voor een stamp
volle zaal.
De avond werd stemmig ingezet
met een ernstige declamatie en reli
gieuze zang in een zeer passend de
cor en effectvolle, vindingrijke be
lichting, waarna een spelletje van de
Kajotters, dat de thuiskomst van een
gedemobiliseerde moest voorstellen.
Met een spontane begroeting van
de aanwezigen kwam de aalmoezenier
op het podium om van hart tot hart
te spreken uit de priesterlijke erva
ring; zijn toespraak was een rijke
greep uit het ziele!even van de jonge
soldaten en het zal voor de ouders,
verloofden en familieleden wel een
troost geweest zijn te horen, hoeveel
zielegrootheid gevonden wordt in dat
soldatenleven vaak beter, over
tuigd, en losgerukt aan de sleur van
het Jeven thuis.
Met gespannen aandacht werden
we meegetrokken langs de stem
mingsbeelden van onze militairen
van een soldaat in een zwaar moment,
die de volgende morgen tegen de aal
moezenier zegt in een goede bui te
zijn, nu hij zijn gal in die brief heeft
uitgespuwd, in die brief waarom zijn
moeder nu vol zorgen is misschien
veertien dagen lang, tot er weer een
blije brief komt.
Zo verklaart de aalmoezenier hoe
onze jongens begrepen, gesteund en
gesterkt moeten worden: het Thuis
frontwerk.
Zwaar tobben vele jongens, hoe
hun plaats in de toekomst, gedemobi
liseerd, zal zijn. Vaak zijn zij verdrie
tig om het tijdverlies van niet te kun
nen werken aan hun toekomst. Al
wie kan, moet daaraan alles doen om
ze gerust te stellen, nu meer dan ooit
als zij bijeen zijn in verveling in de
kampen van de havenplaatsen, wach
tend op het schip, dat hen naar huis
zal varen.
Met nog groter bewondering luis
terden wij naar een zielkundige be
schouwing over de jongens en naar
het geruststellend betoog, dat de
goede opvoeding van de jongens een
waarborg blijkt; het leven van de
soldaten in Indonesië is een toets
steen.
Zo luisterden wij een halfuur lang
naar deze uiteenzetting over het wer
ken van de aalmoezeniers, waarbij
spr. dankte voor de gebeden van zijn
oud-parochianen. Bladstil was de
zaal, toen spr. vertelde van dat wer
ken. Spr. zei „op een fluwelen kus
sen te hebben gezeten" in vergelij
king met het zwaar en gevaarlijk
zwoegen van onze pater Bosman en
vele tientallen andere aalmoezeniers
Wel het meest werden we getroffen
als spr. het grote voorrecht van het
werken voor onze jongens schetst
waar ter wereld zal een priester zo
nauw in contact staan met een jon
gen, om te kunnen vragen: „Ben je
v/el in staat van genade? Ga maar
even mee."
Spr. stelt ons de jongens in Indo
nesië ten voorbeeld in hun ijver om
elkander geestelijk te steunen.
Met een bemoedigend woord voor
alle thuisfronters, de beste wensen
voor de jongens en een verzoek om
veel voor hen te bidden besloot de
aalmoezenier zijn schone toespraak.
De avond werd verder gevuld met
toneel-schetsen, het eerste optreden
van „de Gimoac's", acrobatiek, en
een verloting voor de kas van Thuis
front.
ROELOFARENDSVEEN
40-jarig dienstjubileum. Op
Donderdag 10 Nov. a.s. zal het 40
jaar geleden zijn, dat de heer Jac.
Seip alhier op 12-jarige leeftijd als
krullenjongen bij Gebr. D. en Jac.
Dobbe, timmerlieden en aannemers,
in dienst trad. Alhoewel deze beide
firmanten reeds zijn overleden, is
hij nog steeds aan de zaak, die nu
beheerd wordt door de heer W. J.
Zwartjes, verbonden. Ook in het
verenigingsleven neemt deze jubila
ris een niet onbelangrijke plaats in.
Hij is o.m. 31 jaar lid van het Kerk
bestuur tc Oude Wetering, 25 jaar
seer, van Ned. Chr. Bouwarbeiders-
bond en voorts bestuurslid van „Het
Groene Kruis" afd. Oude Wetering
en bestuurslid van de daar onlangs
opgerichte kleuterschool. Er is ge
legenheid tot gelukwensen ten huize
van de jubilaris, Spoorstraat 14 tus
sen 4 en 6 uur.
WEERSVERWACHTING
(Geldig van Maandagavond tot
Dinsdagavond. Opgemaakt te 10
uur.)
WEINIG VERANDERING
Wisselende bewolking met
vooral in de kustprovincies nu
en dan buien. Plaatselijk met
hagel en sommige met onweer
Gedurende de nacht tijdens op
klaringen hier en daar nacht
vorst, Overdag ongeveer dezelfde
temperatuur als vandaag. Zwak
ke tot matige wind tussen Zuid
en West.
SCHEEPSBERICHTEN
BANTAM, 7 Nov. te Aden verw.
BLITAR, 5 Nov. van Belawan-Suez;
EMPIRE BRENT, 5 Nov. pass. Gi
braltar; KOTABAROE, 7 Nov. van
Surabaja te Ampanan; ORANJE
pass. 6 Nov. Burlings; POELOE-
LAUT 6 Nov. van Batavia; POLY-
DORUS 6 Nov. te Aden verw.; REM-
PANG 6 Nov. te Southampton;
WILLEM RUYS, 6 Nov. (23 uur)
Finisterre; ZUIDERKRUIS 6 Nov.
(9 uur) van Port Said.
BLITAR, 6 Nov. v. Belawan. IN-
DRAPOERA, pass. 6 Nov. Finisterre
ORANJE, pass. 7 Nov. Finisterre.
SLAMAT, 5 Nov. v. Kohsichang n.
Singapore. SOESTDIJK, 5 Nov. van
New-Orleans n. New-Portnews, SOM
MELSDIJK, v. Boston 7 Nov. te New-
York. SUMATRA, 5 Nov. reede Co
lombo. TALISSE, 6 Nov. v. Djeddah.
TEGELBERG, 6 Nov, v. Batavia naar
Manilla. TJITJALENGKA, 6 Nov. v.
Singapore n. Batavia. VEENDAM,
pass. 6 Nov. Bishop Rock. VOLEN-
DAM, pass. 6 Nov. Pointdegulla.
ZUIDERKRUIS. 7 Nov. van Suez.
LAATSTE BERICHTEN
GRANAATONTPLOFFING
TE IJMUIDEN.
Vanmorgen om elf uur is op het
Buiten Beeckemplein onder de ge
meente Velsen bij het uitbaggeren
van een vijver een granadt opge
haald. Toen het nog niet opgemerkte
projectiel tegelijk met de bagger op
een vrachtauto zou worden geschept,
stootte de arbeider L. Marcelis uit
Bloemendaal met een schop op het
projectiel, waardoor het ontplofte.
De man werd op slag gedood. Zijn
mede-arbeider B. Silvies uit Haar
lem, werd zwaar gewond en moest
in zorgwekkende toestand naar het
Antonius Ziekenhuis in IJmuiden
worden overgebracht.
BELGISCH SCHIP VERMIST.
Het is thans reeds een week gele
den, dat het Belgische vissersvaar
tuig 0-304 de haven van Oostende
had moeten binnenlopen.
Uit ondervraging van de schip
pers van vaartuigen, die nabij de
Doggersbank hebben gevist, blijkt,
dat de storm in de nacht van 24 op
25 October, toen het laatste radio
contact met het schip tot stand
kwam, geluwd was. Het schijnt dus
vrijwel vast te staan, dat het vaar
tuig niet in de storm is onderge
gaan.
De mogelijkheid bestaat, dat het
vaartuig op een mijn is gelopen, doch
tot heden werden geen wrakstukken
gevonden. De 0-304 had voor tien
dagen mondvoorraad aan boord als
mede een aantal zich in de reddings
sloepen bevindende noodrantsoenen.
De Belgische regering zou overwe
gen een vliegtuig te sturen naar de
plaats, welke het schip als zijn laat
ste positie heeft opgegeven.
GEHEIMZINNIGHEID OM HET
PROCES VON MANSTEIN.
Talrijke gewapende leden van de
Britse militaire en de Duitse politie
hebben Maandagmorgen het ge
rechtsgebouw te Hamburg afgezet,
waar veldmaarschalk Erich von
Manstein berecht wordt. Het ge
rucht gaat, dat geheime getuigen ge
hoord zouden worden. Pers noch pu
bliek werd toegelaten Volgens een
verslaggever van Reuter, die het ge
bouw wist binnen te komen door zich
door de militaire politie te laten ar
resteren, hingen zware gordijnen
voor de deuren van de rechtzaal, zo
dat niemand naar binnen kon kijken,
wanneer deze werden geopend. Ook
de vensters waren met gordijnen be
hangen. Men gist, dat Otto Ohlen-
dor, voormalig SS-generaal, en één
of meer van zijn collega's de myste
rieuze getuigen zijn.
DEMAGNETISEREN OF NIET?
Uit diverse besprekingen is geble
ken, dat bij de Nederlandse visse
rij en de koopvaardij toenemende be
zwaren tegen het periodiek demag
netiseren (het immuniseren van de
scheepsromp tegen magnetische mij
nen) zijn ontstaan. Een der gevol
gen van elke demangnetisatie is na
melijk, dat het kompas ernstig ont
regeld raakt, hetgeen vele moeilijk
heden voor de navigatie kan opleve
ren. De practijk heeft bewezen zo
zegt men vooral in visserij kringen
dat er geen ongelukken door magne
tische mijnen zijn gebeurd, waarte
genover de kompasafwijkingen wel
verscheidene kleinere ongevallen
hebben teweeggebracht.
De Kon. Marine adviseert echter
het voortzetten der demagnetisering:
wanneer dit niet periodiek was ge
beurd, zouden er volgens haar ex
perts zeker wel ongelukekn zijn ge
geurd.
VOETBAL
BRITSE SCHEIDSRECHTERS ZIJN
SLECHT, ZEGT LAWTON.
Dezer dagen heeft Tommy Lawton
als zijn mening te kennen gegeven,
dat de leiding van wedstrijden in
Engeland nooit zo slecht geweest is
als nu. Een van de redenen hiervan
zou zijn, dat de scheidsrechters zich
niet behoorlijk trainen.
„Zij kunnen het spel niet bijhou
den", zei Lawton, „en dat is een van
de voornaamste oorzaken van de
achteruitgang van het Britse voetbal".
Deze critiek is echter zeker niet
van toepassing op alle Britse scheids
rechters. Edgar Law bijvoorbeeld,
die de wedstrijd tussen Schotland en
Wales moet leiden, traint even hard
als de spelers, in weerwil van zijn
42 jaren. Als zijn dagtaak in de ijzer
winkel, waar hij employé is, achter
de rug is, begeeft hij zich naar het
veld van West Bromwich Albion,
waar hij twee uur lang marcheert,
sprint of op een sukkeldrafje loopt.
Dit is niet bepaald een pretje na een
dag van hard werken, maar het zal
in elk geval niet aan de heer Law
liggen, wanneer hij straks bij Schot
landWales de bal niet bij kan hou
den. Overigens mag Lawton niet ge
neraliseren. Als hij zegt, dat er slechte
referees in Engeland zijn, heeft hij
gelijk. Maar er zijn ook goede, en
zelfs heel goede, naar men niet
slechts in Engeland maar ook daar
buiten zal toegeven.
