Een tentoonstelling, die
minstens 10 jaar duren, zal
Alle wol is geen
143 militairen kregen op het
Leidse stadhuis de oorkonde
DONDERDAG 27 OCTOBER 1949
DE LEIÜSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA 1
In „Keukenhof te Lisse worden
bloembollen smakelijk opgediend
DE WOORD-VERBINDING „KEU KENHOF" EN BLOEMBOLLEN
ROEPT ONWILLEKEURIG herinneringen op aan de hongerwinter,
toen de keukenkoks bloembollen gaar stoofden en als tulpentaarten
opdienden, toen iedereen grif een bloembollenkraam geruild zou heb
ben voor een oliebollenkraam. De weg naar het hart van een man
zegt de vrouwelijke „men" gaat door de maag. Aan de waarheid van
deze mededeling valt, gezien de klare" bron van herkomst, niet te twij
felen. We mogen daarom als vaststaand aannemen, dat het eten van
tulpen er toe heeft bijgedragen in het binnenste van menigeen de liefde
voor de bloembollen te doen ontluiken en openbloeipn. De aankondiging,
dat Lisse in „Keukenhof" op bollen-gebied ietsbizonders gaat aanrechten,
zal dus door stad en land met algemene belangstelling worden begroet.
Schone slaapsters
in het
herfst-bos
Het maakt wel enig verschil, hoe
de bloembollen werden opgedist, zo
wel om opgegeten als om bewonderd
te worden! Wat in de „Keukenhof"
toekomstig voorjaar zal worden aan
geboden, doet denken aan een sma
kelijk en rijk voorzien hors d'oeuvre;
hapjes tulpen, filets van narcissen en
een schep gevulde hyacinthen, en dat
alles gegarneerd in de gelei van koele
vijvers en de jonge spruitjes van beu
ken en eiken. Het zal dus, om uit
de stijl van het kookboek, naar die
van de tuinbouw over te gaan, een
vollegrond-tentoonstelling worden,
welke er buitengewoon appetijtelijk
gaat uitzien.
Luwte in de storm.
De „Stichting Nationale Bloem-
tentoonstelling" Keukenhof" heeft ons
de gelegenheid gegeven, daarvan een
voor-proef te nemen. Daartoe had zij
de dag van gisteren uitgekozen, waar
op een bolle wind over het winterdek
van de bollen-bedden blies.' Er was
bij de keuze van deze dag geen opzet
in spel, maar ongewild werd de ex
cursie naar het tentoonstellings
terrein een demonstratie, hoe beschut
en in de luwte men zelfs bij winderig
weer de .tentoonstelling zal kunnen
bezichtigen. Want ook in het voor
jaar kan het wel eens spoken.
De tentoonstelling ligt om en om
in een kraag van bos gedoken, van
de kom van Lisse uit bekeken ter
rechterzijde van de Stationsweg. Dit
bos, „Zandvliet" geheten, is een on
derdeel van „Keukenhof" en door de
eigenaar, J. graaf van Lynden, voor
10 jaar aan de stichting verhuurd,
waarbij de mogelijkheid is opengela
ten ook daarna een nieuwe overeen
komst aan te gaan.
De grote voordelen.
De opzet van deze tentoonstelling
wijkt dus af van alle voorgaande
Deze werden steeds voor enkele
maanden klaargestoomd. „Keuken
hof" draagt een meer blijvend ka
rakter. Dit heeft grote voordelen.
Op de eerste plaats is tijdens het
hoog-seizoen van de bloembollen-
velden steeds het gemis gevoeld van
een ontvangst-centrum. De bezoekers
zien op de bollendagen slechts glan
zende autoruggen en ruiken slechts
benzine-dampen. „Keukenhof" zal de
vluchthaven zijn,, waar men op z'n
gemak de bloemen kan bezichtigen in
een ideale omgeving. Langs de Loos-
terweg naar Hillegom wordt een par-
keer-terrein van 3 k.m. aangelegd als
toevluchts-oord voor al wat op wielen
voortrolt en wandelend door „Keu
kenhof" wil gaan.
Vervolgens maakt de 10-jarige pe
riodiek van de tentoonstelling het
verantwoord, dat voor de aanleg gro
te sommen worden besteed. De ge
meente Lisse „schokte" 60.000, gaat
bovendien de' Stationsweg modernise -
sen en er waterleiding en electrici-
teit aanleggen. De inzenders voor
dit eerste voorjaar ongeveer 50
geven tienduizenden uit aan een
smaakrijke rangschikking, terwijl „De
Oranjeboom" en de Gist- en Spiritus
fabriek er geen bezwaar tegen had
den een theehuis en een restaurant
te bouwen, en voor het restaurant
dat schuin tegenover het kasteel
zal zijn gelegen een ton ter be
schikking te stellen. Een ton gouds.
Zakelijk bekeken, schijnt er dus wel
„spirit in te zitten".
Ik zie ik zie
Bij onze herfst-wandeling kwam er
nogal verbeeldingskracht aan te pas,
om zich voor te stellen, hoe prach
tig het op „Zandvliet" in het voorjaar
zal zijn. Arbeiders waren druk in de
weer de ene schone slaapster na de
andere als kale uien in de grond te
stoppen. „Dit is het theehuis1" werd
ons gewezen, maar het was een
zand-plek.
De water-partijen, de hoge beuken
lanen, en vooral ook de hakhout-
bossen hebben niettemin de fantasie
van de tuin-architect, de heer W. van
der Lee uit Bennebroek, geboeid en
hem aan het werk gezet, tot het in de
werkelijkheid roepen van een voor-
jaarsdroom.
Het is nog slechts een „wens
droom", maar zij zal zeker in vervul
ling gaan.
Men zal er de bloembollen als
bolbloemen zien bloeien in de kost
baarste soorten en verscheidenheden,
hetzij in de knusse omraming van het
loofhout of als een slinger van per
ken uitgelegd in de beukenlanen of
in de militaire formatie van aaneen
gesloten velden. Bij de aankleding
der verschillende inzendingen ver
leent „Boskoop" op ruime schaal me
dewerking.
De wandelpaden beslaan een leng
te van 10 k.m. op een terrein van 25
h.a. en toch is er geen boom gevallen.
Wel is het hakhout hier gedund, daar
open-gelegd, maar het aanzien van
het duin- en veen-bos is zo min mo
gelijk geweld
Nieuwe glorie voor „Keukenhof".
Er zijn talloze besprekingen ge
voerd met talloze instanties vóór met
de volvoering van dit kloeke plan,
waaraan de grootste bedrijven in de
Bollenstreek deelnemen, een begin
kon worden gemaakt. „Keukenhof",
welks luister sedert de oorlog is ge
taand, gaat opnieuw naam maken in
binnen- en buitenland. De hoge ver
wachtingen, zowel door de onderne
mende burgemeester van Lisse, mr.
W. Lambooy, als door de voorzitter
van de Bond van Bloembollenhande
laren, de heer T van Waveren, uit
gesproken aan de lunch voor de pers
in „De Nachtegaal", zullen blijken
niet in de lucht, maar in de volle
grond geplant te zijn.
Bezwaren van zekere zijde.
Van slechts één zijde hebben we
bezwaren horen opperen tegen de
tentoonstelling. Aanvankelijk het op-
planten der bollen met vreugde-ge-
kraai begroetend als een welkome
versnapering in hun rantsoen, kwa
men de fazanten spoedig tot minder
aangename ontdekking, dat het hun
niet was toegestaan tulpen en hya
cinthen te eten en tot de minder aan
gename gewaarwording een voor een
te worden neergeschoten.
Het zou een wondere stoffering van
de „Keukenhof-tentoonstelling zijn
geweest, de fazanten in hun gouden
plunje tussen de bloeiende tulpen en
hyacinthen te zien voort-treden. De
stichting stond echter voor de keuze
óf een bloemen- óf een fazanten-ten
toonstelling te ondernemen. Zij kwam
tot het volgende besluit: de fazanten
gaan naar de keuken en de bollen
naar het bos van „Keukenhof".
Het bordje „Verboden Toegang".
Voor de Lissers of Lissenaren is
het een buitenkansje, dat „Zandvliet"
waar zij voorheen alleen mochten
rijke partituur van L'Apprenti Sor-
cier van Dukas voorgespeeld, het
bezem-thema, het „Malheur"-thema
enz. Deze werden eerst beluisterd en
caarna is er ruimschoots genoten van
het belangrijke vernuftige werk, dal
met zo'n enthousiasme in pracht van
orkestklanken werd uitgevoerd. Ten
lotte de opgewekte en opwekkende
Piet-Hein Rhapsodie" van Peter van
Anrooy, die z'n eenvoudige thema
tiek zo prachtig heeft bewerkt. Da
verend applaus volgde op de ver
schillende vertolkingen en terecht,
want 't was een bijzonder mooi en
geslagad concert.
J Kortmann.
Een waterpartij in „Keukenhof" te Lisse, in welke buitenplaats de 10- jarige bolbloemen-tcntoonstelling zal
worden gehouden.
Ongeëvenaard in kwalHeii laag in prijs!!
/\on
Wat lezers schrijven
EEN WANDELAAR EN DE
BLOEMISTENLAAN.
Wij hebben in Leiden vele plekjes,
waar wij als ouderen erg trots op zijn.
Straten, waarvan men zegt: dat is
nog echt oud-Leiden.
Zo is hier de Bloemistenlaan
een „laan", die men niet voor door
gaand verkeer gebruikt. De huisjes,
die er staan, worden bewoond door
eenvoudige mensen, die 's morgens
vroeg naar hun werk gaan en
's avonds de gezelligheid thuis vin
den bij vrouw en kinderen.
Die kinderen willen graag buiten
spelen in hun eigen straat. Maar dat
kan alleen, als het erg mooi weer is,
want zo als het nu is gaat het niet.
Wat is nu het geval?
De bestrating laat veel te wensen
over en men kan nu niet zeggen dat
er behoorlijk kan gelopen worden,
want plassen bij grote regenval, slijk,
en een gat in de straat is een ergernis.
Er is in Leiden ook een Verlengde
Bloemistenlaan, maar daar wonen
andere mensen, en die hebben ook
een andere bestrating.
Als nu eens gesproken wordt voor
de bewoners van de Bloemistenlaan
en voor 'n behoorlijke bestrating ge
pleit wordt, met als resultaat een
spoedig besluit tot vernieuwing, dan
zijn de bewoners de heren van ons
stadsbestüur grote dank verschuldigd.
Een Wandelaar.
schaatsenrijden ontsloten zal wor
den. Hun blijdschap zal echter tem
peren bij de mededeling, dat het ten-
toonstellings-terrein slechts betreden
mag worden in de bloeimaanden tot
half Mei en dan tegen betaling van
75 ets. Nadien zakt „Zandvliet" terug
in de rust van het „verboden toe
gang". De beplantingen, met dure en
zeldzame bollen-soorten, de rotspar
tijtjes, pergola's en tuinhuisjes ma
ken dit verbod noodzakelijk.
Ook het „gist- en spiritus"-restau-
rant aan de Stationsweg heeft slechts
een tijdelijke vergunning en gaat
midden-zomer de winterslaap reeds
beginnen.
Na drie jaar iropendienst
bestuur om de militairen, die uit Indonesië in de Sleutelstad zijn
teruggekeerd, officieel op het stadh uis te ontvangen en een welkom toe
te roepen na hun behouden thuiskomst. Op 22 Juli 1.1. werd dit voor
het laatste gedaan en sedert dien zijn er weer bijna 150 Leidse man
nen gerepatrieerd, een aantal dat groot genoeg was om wederom een
dergelijke ontvangst te houden. Dit geschiedde gisteravond^ in de luister
rijke burgerzaal, waar een gezelschap van ruim 250 militairen en fa
milieleden bijeenkwam, tezamen met leden van de plaatselijke Demo-
bilisatieraad, om te luisteren naar de toespraak van burgemeester jhr.
mr. F.' H. van Kinschot, die om half acht, vergezeld van wethouder J.
C. van Schaik, de burgerzaal betrad.
Het Leids Politie-muziekgezel-
schap liet daverende marsen door
de hoge hallen schallen, waarna de
burgemeester het woord nam.
Na eerst zijn leedwezen betuigd
te hebben over het sneuvelen, sedert
22 Juli 1.1., van wachtmeester J. C.
Kettenis, en beterschap gewenst te
hebben aan hen, die ziek of ver
wond naar huis terugkeerden, richt
te de burgemeester zich tot de aan
wezige militairen, die in vaak be
narde omstandigheden, dikwijls ook
met groot gevaar, zich vele opoffe
ringen getroost hebben, met ontzeg
ging van alles wat men buiten het
vaderland moet ontberen. Grote en
kleine groepen van de inlandse be
volking zijn door hen van de onder
gang gered; Europeanen werden be
schermd en zij droegen bij tot het
hersteilen van orde en rust, dit al
les met moed, tact en zelfvertrou
wen optredend tegen extremistische
elementen.
Deze taak is zeer zwaar geweest,
want door inmenging van buiten
landse machten is het Nederland
niet gegeven geworden de band met
Indonesië op de voorgestelde wij l:
vast te leggen. Het is vooral daar
om dat de laatste maanden veel van
Uw innerlijke wilskracht en geduld
werd gevergd, aldus de burge
meester.
In die jaren hebben deze militai
ren zich tot flinke mensen met wils
kracht gevormd, waarvan zij thans
de vruchten zullen plukken. Er is
voor hen een andere tijd aangebro
ken. Zij moeten weer trachten hun
weg te vinden in de maatschappij,
waarin gelukkig de overheid en par
ticuliere ondernemers 'hun plicht be
grijpen, door, waar mogelijk, de te
rugkerende militairen de nodige
werkgelegenheden te verschaffen.
Bijna alle teruggekeerden zijn be
trekkelijk vlug weer in het arbeids
proces opgenomen.
De plaatselijke Demobilisatieraad,
de Sociale Dienst van het Min. van
Oorlog en het Gewestelijk Arbeids
bureau stellen alles in het werk om
de moeilijkheden tot de kleinst mo
gelijke omvang terug te brengen.
In Nederland zijn naast de gro
te vooruitgang die reeds geboekt is
nog vele moeilijkheden te over
winnen. Dit kan alleen m'et mannen
$.e van aanpakken weten. Het is
daarom, dat de burgemeester op de
ze plaats een beroep deed op de te
ruggekeerde militairen, hun hulp
aan het herstel en de opbouw te
verlenen.
Met de verzekering dat het Ge
meentebestuur en de gehele Leidse
bevolking delen in de blijdschap om
hun terugkeer, betuigde spr. zijn
dank voor alles wat deze militairen
in het belang van het Vaderland
hebben gedaan, iets waar men met
trots en hoge waardering tegenop
mag zien.
Na deze toespraak weerklonk het
Wilhelmus, waarna verversingen
werden aangeboden en aan 143 te
ruggekeerde militairen de officiële
oorkonde werd uitgereikt.
Brief uit Indonesië
Grote dankbaarheid voor Rimboe-
kisten uit Leiden.
Het secretariaat van het plaatselijk
Niwin-Comité ontving een schrijven
van de sergeant P. Valk uit Tjilegan
(West-Java), waarin deze namens de
4de compagnie van het 4de bataljon
van het 8e regiment-infanterie zijn
hartelijk dank betuigt voor de door
de zorgen van het Leidse comité ont
vangen twee rimboekisten, inhouden
de o.a. elk een koffergramofoon,
sportmateriaal en spelen.
„De kisten", aldus schrijft hij, „zijn
terecht gekomen op de twee posten
van onze compagnie, waar daaraan
de meeste behoefte bestond, n.l.
Mantj ah en Pasaroean en ik kan U
verzekeren, dat ze zeer welkom zijn.
Het is mij dan ook een behoefte om
Uw comité namens allen op deze pos
ten van harte te bedanken voor het
werk, dat U voor ons doet en ik ver
zoek U onze welgemeende dank over
te brengen aan alle milde gevers, die
U in staat hebben gesteld ons dit
grote blijk van medeleven te doen
toekomen.
Het is voor ons het meest tastbare
bewijs, dat het medelevan
het Nederlandse volk met de jon-
g< ns over zee geen holle phrase is'"
Uit het bovenstaande blijkt weer
voor zover dit nog niet algemeen
bekend mocht zijn hoezeer het Ni-
w'ï -werk door de militairen over zee
wordt gewaardeerd. Het plaatselijke
Niwin-comité, dat dank zij de op
brengst der 3 Octpbercollecte een
groot aantal Kerstpakketten kon ver
zijden en juist dezer dag^n de reeds
eerder door ons besproken Leidse
films laat volgen, zou gaarne neg
veel meer willen doen. Het heeft juist
deze week op ruime schaal onder de
ingezetenen een. circulaire verspreid,
waarin wordt opgewekt de Kerstpak
ketten-actie te steunen. Het vorige
jaar bracht Leiden voor dit doel bij
na 10.000.bijeen. Zover is het
momenteel nog niet.
K. J. M. V.-DISTRICTS-AVOND
VIEL LETTERLIJK IN HET
WATER.
Maar de Leidse afdeling maakte er
een leerzame bijeenkomst van.
oen we gisteravond naar „De
Doelen" togen, meenden we aanvan
kelijk een voile zaal met K. J. M.
V-'ers uit Leiden en omgeving te
zien. Maar dat viel tegen. Alle buiten
plaatsen hadden zeer begrijpelijk
zulk noodweer verstek laten
gaan. Alleen de Leidse afdeling was
behoorlijk opgekomen. Het zal dus
aanvankelijk wel even een teleurstel
ling geweest zijn voor de heer L. van
Doorn uit Rotterdam, die zou spre
ken over „Zaken gaan voor het
meisje." Maar toen de districts-bij
eenkomst wei'd omgezet in een afde-
lings-onderonsje en de aanwezigen
zich gezellig rondom enkele tafeltjes
schaarden, kon het toch een vrucht
bare avond worden. Dat werd het
ook. De heer van Doorn, lid van het
diocesane N. R. K. M.-bestuur er
als zodanig toegevoegd aan de K. J
M. V-leiding, begon een gemoede
lijk praatje over de vraag: wat maak
je van je leven? Na gesproken te
hebben over de kwetsie hoe de K. J.
M. V. vruchtbaar kan werken, kwam
het gesprek vanzelf op practische
onderwerpen uit het zakenleven.
Hierover ontspon zich een spannend
debat, dat nog even een politiek tin
tje kreeg en in de mëest aangename
stemming verliep. Zo werd het toch
een leerzame en vooral prettige
avónd, die dan al niet aan zijn doel
beantwoord heeft, maar toch voor de
Leidse afdeling vruchten heeft af
geworpen. En dat is ook veel waard!
POPULAIR CONCERT VAN K. EN O.
Door het Rotterdams Philharmonisch
Orkest
Op deze avond heeft Eduard Flip-
se noch hebben de dames en heren
ook maar iets ingeboet van de ener
gie en toewijding, die deze middag
cp het Jeugdconcert werden be
loond. Een loffelijke keuze was de
„Ouverture Euryanthe" van C,
von Weber, een voornaam represen
tant- van de romantische school. Het
kwartet voor 2x2 violen, was bij
uitstek mooi, het brokje fuga, boven
lof. Het Tsjechische volk heeft Sme-
tana vereerd, als mens zowel als luis
teraar. Hij heeft gevochten voor de
zuivering van vreemde smetten in
's lands muziek, en meesterschepoin-
gen heeft hij tot stand gebracht door
proof compositair vermogen. „De
Moldau" is dan ook muziek die je
vasthoudt en boeit en 't mooie werk
deed 't bijzonder goed. Er laaide hei
lig vuur op van uit 't orkest, dat met
zo'n hoogstaande opvatting musiceer
de. Niet minder mooi was de uitvoe
ring van de beide werken van Sibe
lius, Valse triste, en Finlandia. Er
zit Folkloristische kracht in Sibelius
werk. Hij schept prachtige 'melodieën
van eigen vinding, met een doordrin
gende visie vertolkte Flipse de troos
teloze weemoed, die het werk van
deze Fin doorhuivert en hij deed ge
weldige dingen. De klank van het
koper was prachtig en groots. Een
uitzonderlijk mooie en verfijnde we
dergave kreeg Faure's „Suite Pel-
léas et Melisande", beschaafde- in
nige en gratieuse muziek. Tot slot
de beroemde „Tweede Arlésienne
Suite" van Bizet, veel gehoord, maar
altijd nieuw, temeer wanneer zij met
zG'n meesterschap wordt gespeeld,
want Flipse zorgde voor extra mooi
crkestspel. Uitstekend werk! Leiden-
was er zeer dankbaar voor.
J. Kortmann.
MAATSCHAPPIJ VOOR
TOONKUNST
22e Jeugdconcert door het Rotterd.
Philharmonisch Orkest
Ruim twaalfhonderd jonge con
certbezoekers waren gisterenmiddag
in de Gehoorzaal bijeen en 't was
muisstil, geboeid als zij waren
door de prettige vlotte maar ook bij-
zonder leerzame uiteenzetting, welke
de dirigent Eduard'Flipse van een en
nd.er heeft gegeven. Voor de nieu
welingen legt 'hij 't symnhonie-orkest
uit, vertelt van 5 partijen strijkers,
de blaasinstrumenten en 't slagwerk
en met iets voor 't gehoor eenvoudigs
eginnend voerde hij in perfectie de
Holberg-suite voor strijkorkest uit.
Grieg demonstreert hier hoe er in de
tijd van de dichter Holberg circa
16841756 gemusiceerd werd, en dat
was hoogst welluidend en fris. Sal-
vatore Tomesso speelde mooi zijn
obligaat vioolpartij. Hierna hoorde
rnen een ander geluid „Serenade voor
blaasinstrumenten" van de on
langs ontslapen Richard Strauss. De
bezetting is: 2 fluiten, 2 hoboën, 2
clarinetten, 2 fagotten, 1 contra-fagot
en 4 hoorns. En dit ensemble klonk
als een groot voornaam kerkorgel.
Prachtig is er geblazen en de diri
gent weet altijd iets te schikken en
iets te bedisselen, dat 't geheel nog
mooier maakt. En zijn toehoorders
wijst hij op de bijzonderheden in elk
werk. Nog meer kleur komt er in 't
orkest. De picoclo komt erbij, de
basclarinet, vier trompetten, de trom
bones, tuba, pauken (gestemde trom
men) bekkens, en elk instrument
werd eerst gedemonstreerd en dan
werd de thematiek van de omvang-
DE RIJDENDE TRAM!
Woensdagmiddag omstreeks zes
uur was een 48-jarige verpleegster
uit Laren zo onverstandig, voor de
tram stilstond, van het voorbalcon
van lijn 2 op het Hoofddorpplein te
Amsterdam, te springen. Zij kwam
daarbij te vallen en liep inwendige
kneuzingen en verscheidene frac
turen op. Zij werd door de G.G.D.
naar het Wilhelminagasthuis over
gebracht en is daar aan de gevolgen
van haar verwondingen overleden.
ERNSTIG ONGELUK OP RAN
GEERTERREIN TE AMSTERDAM.
Gistermiddag even voor vier uur
is een ernstig ongeluk gebeurd .op
het rangeerterrein van de Spoor
wegen aan de Rietlanden te Am
sterdam. De 56-jarige onderlading-
meester S. liep over het terrein
hoog in zijn kraag gedoken tegen de
wind in en heeft daardoor een na
derende electrische rangeerlocomo
tief niet opgemerkt. De man liep
pardoes onder de locomotief en is
zeer zwaar verwond naar het Onze
Lievevrouwegasthuis overgebracht.
DRIE MEISJES TE ZAANDAM
AANGEREDEN.
Gisteravond stak de 22-jarige Eva
de Vries met haar twee nichtjes
Joosten uit Amsterdam het West
einde te Zaandam over, zonder acht
te slaan op een naderende auto van
een expediteur uit Wormerveer.
Voor de ogen van de moeder wer
den de drie meisjes overreden.
Na aankomst in het gemeentelijk
ziekenhuis overleed de zesjarige
Gerda; het vierjarige nichtje en Eva
werden in zorgwekkende toestand
opgenomen.
WAPEN DER KON. MARECHAUS
SEE 135 JAAR. In verband m'et
het feit, dat het wapen der Kon.
Marechaussee 135 jaar bestaat, werd
heden op het terrein van de Koning
Willem III kazerne te Apeldoorn ter
herdenking van alle militairen, die
op 10 Mei 1940 tot dit wapen of tot
het korps politietroepen behoorden
en die gedurende de oorlog 1940
1945, of tijdens de bezetting ln het
verzet tegen de vijand, dan wel als
gevolg van de bezettingsmaatrege
len in dienst van het vaderland zijn
gevallen, een monument onthuld.
De onthulling geschiedde door H.K.
H. Prinses W'ilhelmina. Na de
plechtigheid legde de Prinses een
krans aan de voet van het monu
ment.
