Het begint op de Kaag en
eindigt op de Sinaï
PERSSPIEGEL
"""Akkertje
Nieuwe kerk aan de Haagsche
Schouw nadert haar voltooiing
Laatste dag conferentie Jonge
Vincentianen te Zeist
ZATERDAG 30 JUL! 1949
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA i
ZOMERSE RAADGEVINGEN
IJET HEEFT ENIGE ONTSTEM-
MING VERWEKT, dat wij de
Christelijke naastenliefde al te ijve
rig beoefenen althans in deze zo-
mer-consulten. Waarom zo werd
ons verweten de namen te vermel
den van enige vergeten oorden in
deze provincie, die, als er reclame
voor wordt gemaakt, weldra geen
vergeten oorden meer zullen zijn?
Bilderdijk zou antwoorden:
Die zucht voor 't land verwekt,
wekt liefde voor de deugd,
Ik zing het echt geluk, de
ware zielsvermaken,
maar in het resultaat van deze zin-
.gende propaganda hebben wij een
even hard hoofd, als onze verwijten
de vrienden. „Een Engelsman gaat
niet op -reis om Engelsen te zien"
zei weinig sentimenteel Sterne in zijn
„Sentimental Journey" en een stede
ling gaat niet op reis om stedelingen
te zien. Zeker niet het stoort stede
lingen, dat de koffer-gramofoon mee
sleept naar de landelijke stilte of nog
in de avond met de zonnebril voor
de ogen loopt (vermoedelijk om in
teressant te lijken).
BIJ HET ONDERNEMEN van toe-
ristieke ontdekkingsreizen in
eigen provincie, kan men niet ver
gen, de eerste en de enige te zijn,
maar toch ondergaat de stedeling als
hij op een afgelegen polderkade een
stadse vreemdeling ziet liggen de
teleurstelling van een' Columbus, die
in Amerika een tweede Columbus
tegen komt. De Reeuwijkse plassen
zijn voor de echte amateurs een .open
baring van rust en schoonheid ge
weest- Wie er nu, in 't bizonder Zon
dags, komt, zoekt hals-over-kop een
gebied, waar minder drukte wordt
gemaakt. Oudere watersport-liefheb
bers denken nog met heimwee terug
aan de tijd,' toen de Kagerplas pas
„ontdekt" was en de sociëteit „De
Eenzaamheid" een oud boerderijtje
tussen riet en wilgen-hout. waar
de geheimzinnige roerdomp zijn
doffe roep weergalmde.
De natuur, en ook de kunst, is voor
vele mensen een parabel, die zij
„ziende niet zien en horend niet ver
staan". Deze parabel willen uitleg
gen aan anderen dan de apostelen,
bergt het gevaar in zich, dat het
mode wordt de landelijkheid te zoe
ken, met het gevolg, dat de lande-
lij'heid ontaardt tot landerigheid. De
echte toerist zal graag een boeren
kermis bezoeken, maar een mondaine
schuifel-dancing buiten de stad is
hem een ontwijding.
TOEN WIJ zo even aan de tijd her
innerden dat „De Eenzaamheid"
aan de Kaag nog werkelijk eenzaam
heid was, heeft die schildering me
nigeen onweerstaanbaar aangetrok
ken, terwijl anderen de moderne so
ciëteit niet voor het rustieke geval
letje zouden willen ruilen. Laatst
genoemden zijn er niet minder om,
maar de eersten hebben wel „het bes
te deel verkoren."
Wie het gehele jaar hard gewerkt
en in de stad opgesloten heeft geze
ten, zal het een bevrijding en een
verademing vinden, in rust en vrede
onder te dompelen, om tot zichzelf
te komen. De apostelen, die dag-in
dag uit in de menigte verkeerden,
kregen eveneens van Christus de
goede raad: „Komt naar een eenza
me plaats en rust wat uit."
DOEREN EN BUITENLUI (ten
minste, die in „echte" dorpen
wonen) hebben het minste behoefte
aan deze verpozing in het groen en
toch is het juist Huib Poot, de boe
rendichter uit A'btswoude, die na
dat hij enige jafen in Delft heeft ge
woond het tekort van een stede
ling aan stilte ging beseffen:
Wat mint gij nog de rook
der steden
En 't straatgewoel, o ij dele
mens!
Hier druipt de lucht van
zaligheden;
Hier teelt het aardrijk ieders
wens;
Hier zet de Rust haar zachte
schreden
In een vleiend loflied op de Delftse
magistraat Schaep geeft hij de def
tige burger groot gelijk, dat deze de
landelijke vermaken zoekt:
Met reden ruilt gij dan, om
iet de zorg te sussen
O wijze Schaep, niet node,
In uw ontslagen tijd het
raadsheerlijke kussen
voor een begraasde zode.
Ook voor allen, die door verdriet
zijn terneergeslagen, achtte Chateau
briand het verblijf in de natuur een
genezende troost:
Laat hij, die door verdriet is
teneergeslagen, in de dichte bos
sen binnendringen, laat hij zwer
ven onder hun beweeglijk dak
laat hij de bergen bestijgen
vanwaar hij onmetelijke lander
uitgestrekt ziet of de zon, opstij
gend uit de zee. Zijn smart za
het niet volhouden tegen zulk
een schouwspel. Niet, dat hij de
gene zal vergeten, die hij be
minde (want wie zou dan niei
vrezen getroost te worden?)
maar de herinnering aan zijn
erbare zal versmelten met de
.almte van de bossen en de he
melen. Hij zal de zachte herin
nering bewaren en slechts zijn
verbittering verliezen. Gelukkig
zij, die de natuur liefhebben! Zij
zullen haar' vinden, en slechts
haar alleen vinden, op de dag
van tegenspoed.
Chateaubriand, de grote schrijver
van „Génie du Christianisme" ver-
denke men er niet van. aan de natuur
zelve deze helende werking toe te
schrijven. Maar in de natuur voelt
de mens zich schepsel met het ge
schapene. en daardoor dichter bij
God. Hebt ge ooit geweten, wat het
is in zulk' een gesteltenis over een
weg te wandelen, dat ge bij iedere
wending van het pad dacht God te
zullen ontmoeten?" schreef Ches
terton in zijn „Notebook". Hetgeen
ook Guido Gézelle ervoer:
heel alleen is 't, dat ik moet,
diep en verre in 't land
verdwenen
rusten, daar ik God ontmoet.
Dan kan het gebeuren, dat in de
door Christus verloste schepping
Adams kind vermag te spreken, wat
Vondel legde in de mond van Adam
zelf:
Hoewel bekomt het mij, gerust
in eenzaamheid
En opgetogen, met de hoogste
majesteit
Te spreken mond aan mond.
Niet in de hevige storm, die ber
gen kraakte en rotsen verbrijzelde,
niet in de aardbeving, die daarop
volgde, niet in de bliksem openbaar
de zich de Schepper aan Elias op de
berg Sinaï. „Maar na het bliksemen
suizelde er een zachte koelte. Zodra
Elias dit hoorde, bedekte hij zijn
gelaat met zijn mantel." (I Kon. XIX
10). In deze zomer-stille rust begon
de „Alzegenaar" te spreken.
yo ZIJN VACANTIE buiten door
te brengen, is niet ons vergund.
Het is slechts aan de zuiveren van
harte voorbehouden. Dan eerst wordt
het buiten-zijn een herwonnen para
dijs en de vacantie-week voorproef
van zaligheid. Zalige vacantie!
v. P.
APOSTOLAAT VAN DE KERK
MUSICUS.
Katholieke organisten en directeuren
bijeen.
„Ook de kerkmusicus neemt door
zijn werk deel aan de Katholieke
Actie, de vorm van apostolaat, door
de Paus zo uiterst actueel en nood
zakelijk genoemd", aldus mr. L.
Baas uit het Aartsbisdom op de jaar
vergadering van de R.K.O.D.V., de
zer dagen te Eindhoven gehouden.
„Een reden te meer dus voor de
kerkmusicus om zijn taak zo volle
dig mogelijk te vervullen: buiten de
kerk door zijn contact met leken, zo
als o.m. op de regelmatige repetities,
in de kerk door een verantwoorde
verzorging van de muziek als inte
grerend bestanddeel van de liturgie;
deze laatste is toch weer een bron
en stimulans voor de Katholieke
Actie buiten de kerk."
„Tijd".
HET CONFLICT NEDERLAND—
SURINAME.
De parlementaire redacteur van de
Tijd schrijft o.m.:
„Als men het conflict met Surina
me nog eens nader overweegt, dan
lijkt het wel onvermijdelijk, dat Ne
derland de scherven zal moeten repa
reren, die het zelf gemaakt heeft. De
reactie van Suriname moge in som
mige opzichten niet verstandig zijn
geweest, doordat de Staten zich ge
wend hebben tot niet-Nederlandse
instanties in een conflict, dat op geen
enkele manier een inter-nationaal ka
akte?- draagt en op een tijdstip,
waarop weliswaar de Tweede Kamer
een besluit had genomen, maar waar
op er van een wet, laat staan van een
afgekondigde wet nog geen sprake
was de positie van Suriname is op
zichzelf heel sterk. De Tweede Ka
mer heeft eenzijdig het resultaat van
gevoerde onderhandelingen veran
derd met de bedoeling haar wil aan
Suriname op te leggen. Dat heeft Su
riname niet geaccepteerd en verschil
lende factoren hebben het tot nog he
viger boosheid geprikkeld."
Deze critiek op het beleid van de
Tweede Kamer schijnt ons volkomen
juist.
Wij hopen met de schrijver, dat de
Eerste Kamer de ook o.i. gemaakte
fout zal weten te herstellen.
OPENING VAN ZAKEN.
„Er zit weinig geld meer onder de
mensen. Er wordt minder geld uit
gegeven", constateert de Stem en het
blad vervolgt:
„Niemand zal wel veronderstellen,
dat dit een gevolg zou zijn van het
feit, dat de spaarcampagne van Lief-
tinck successen boekt. Neen, het is
zo, dat we ons al te lang hebben ver
gaapt aan een schijnwelvaart. Het
rookscherm is langzaam aan het op
trekken. D& Marshallhulp heeft voor
komen, dat we aanstonds moesten te
rugvallen op een voorzieningspeil,
dat het peil van de oorlogsjaren be
naderde. Doch deze hulp is slechts een
tijdelijke hulp. De ongunstige facto
ren, welk? de terugkeer van de oude
welvaart belemmeren, blijven door
werken. De handel met het belangrij
ke Duitse achterland is nog maar een
schim van wat het vroeger was. En
onze taak in Indonesië kost schatten,
inplaats van de grote rendementen,
welke vroeger mede onze welvaart
bepaalden."
De concïusie, die het blad trekt, is
heel juist:
„We geloven, dat er van Regerings
zijde eens onverbloemd opening van
zaken moest worden gegeven. En dat
ook ieder, die 'eiding geeft aan grote
groepen van ons volk, er geen doek
jes om mag winden, dat wij arm zijn
en dat die armoede consequenties
heeft. In een donker uur van de Brit
se geschiedenis bewerkte het parool
„bloed, zwee.t_.en tranen" wonderen.
Behalve van onze jongens in Indië
wordt er nu geen bloed gevraagd.
Doch wel veel zweet, veel harde in
spanning, veel soberheid. Natuurlijk
in evenredigheid en billijkheid ten
opzichte van alle bevolkingsgroepen.
Een Regering, die werkelijk te rege
ren weet en psychologisch inzicht
heeft, zal de middelen kennen, om
dit voor het volk duidelijk te maken."
Sche/e hoofdpijn
PRACTISCH EN THEORETISCH
GESCHOOLDE SOCIALE
WERKERS VEREIST
Vorming en aanpassing aan de eisen
van de tijd
„Wanneer de jongeren van de St.
Vincentius-vereniging zich niet theo
retisch en practiscch scholen in het
sociale werk, dan bestaat het gevaar,
dat de sociale staatsorganisatie het
particulier iniatief overvleugelt en
doet verdwijnen". „Ook op het laaist
gehouden congres voor sociaal-chari
tatief werk is dit duidelijk naar vo
ren gekomen." Aldus ir P. C. van
der Heijden tijdens zijn toespraak op
de laatste dag van de jongerendagen
te Zeist van de St. Vincentius-ver
eniging.
Deze laatste dag werd fel gedis
cussieerd door de deelnemers aan het
Congres over de vormingsplannen,
zoals deze de vorige dag door Theo
Gründemann naar voren waren ge
bracht.
De heer Duinstee, president van
een jongerenconferëntie te Den Haag
sprak zich eveneens uit voor een
vormingsconferentie. De St. Vincen
tius-vereniging", aldus deze spreker,
„moet steeds nieuwe vormen zoeken.
Wanneer in een stad een bioscoop
staat, waar voortdurend slechte films
worden gedraaid, dan is het de taak
van de St. Vincentius-vereniging
een nieuwe en goede bioscoop te bou
wen."
Dr V. A. M .Beermann, onder wiens
leiding het Congres der jongeren
werd gehouden, bewees de noodzaak,
dat de jongerenconferenties van de
St. Vincentius-vereniging moeten
blijven bestaan. Doch zij dienen sy
stematischer en coördinerender te
werken. De jongerenwerkgroep geeft
richtlijnen, waarlangs deze confe
renties zich kunnen bewegen, doch
zij zijn niet dwingend. Voor de gods
dienstige vorming zal een priester
worden aangezocht om zitting te ne
men in de jongerenwerkgroep. Deze
werkgroep zal ook de Hoofdraad ad
viseren in zake problemen der jon
geren en de jongerenconferenties
stimuleren. Tenslotte zal zij richt
lijnen geven voor de godsdienstige,
sociaal-theoretische en -practische
vorming.
Aan het slot van de laatste dag
werd een resolutie aangenomen. In
deze resolutie verklaren de congres
sisten ervan „overtuigd te zijn, dat de
beieving van het Christendom in de
ze tijd van hen een bijzondere apos
tolische instelling vereist."
„Deze apostolische zending", zo
gaat de resolutie verder, „wordt al
lereerst. verkregen door een intense
bezinning op en verdieping van het
inwendige godsdienstige leven. Voorts
is een diepergaande kennis in theorie
en practijk van de huidige maat
schappelijke noden voorwaarde voor
een doelmatige beoefening van de
sociaal-charitatieve arbeid."
„De aanwezige Vincentianen drin
gen er daarom op aan, dat de door de
Hoofdraad ingestelde jongerenwerk
groep zoveel mogelijk de godsdiensti
ge, practische en theoretische vor
ming zal bevorderen, uiteraard met
inachtneming van de in de verschil
lende jeugdstudenten- en jongeren
conferenties bestaande omstandig
heden.
„Zij roepen voor het welslagen
van dit ondernemen de medewerking
van de gehele St. Vincentius-vereni
ging in."
ZEVENDE K.L.M.-VLUCHT NAAR
LOURDES.
Gistermiddag om een uur zijn we
derom 34 zieken van Schiphol naar
Lourdes vertrokken. Talloze familie
leden, vrienden en kennissen ston
den op het platform om hen uitge
leide te doen. Dit is de zevende maal,
dat de Vereniging van Nationale Be
devaarten een reis per vliegtuig naar
Lourdes organiseert. Tot nu toe ge
bruikte men Dakota's voor deze
vluchten. De zevende vlucht werd
echter uitgevoerd door de Skymaster
„Edam", die twee maal zoveel zieken
kan vervoeren.
De promotor van de Nationale Be
devaarten naar Lourdes, pastoor Eras
uit Vught, maakte de tocht mede, ver
gezeld van twee verpleegsters, die
de stewardessen assisteerden. Boven
dien waren de zieken onder de hoede
gesteld van dr. van Zon van de Ver
eniging van Nederlandse Bedevaar
ten. Met het oog op de toestand van
sommige zieken was zoutloos voedsel
aan boord genomen. De gezagvoerder
van het vliegtuig was de vlieger
Steinbeck, die een van de oudste en
meest ervaren piloten van de K.L.M.
is. Tegelijk met de „Edam" vertrok
ook een Dakota met twaalf gezonde
pelgrims naar Lourdes. Bedevaarten
per vliegtuig zijn geen uitzondering
meer. Het wordt steeds meer van
zelfsprekend, dat vooral de zieken
per vliegtuig naar Lourdes pelgrime-
Enkele maanden geleden meldden
wij reeds, dat aan de parochie van
de paters Montfortanen aan de Haag
sche Schouw vergunning was ver
leend tot het bouwen van een nieu
we stenen kerk, ter vervanging van
de houten noodkerk, die, tweede
hands uit Hoogmade gekomen, na
vijftien jaar tekenen van verval be
gon te vertonen.
Thans is de bouw zover gevorderd,
dat men een duidelijk beeld kan krij
gen van hoe het worden zal. Het ex
terieur, dat doet denken aan een Ro
maanse kerk, is practisch gereed;
slechts enkele eiken deuren moeten
nog opgehangen worden. Thans is
men hard bezig het interieur te vol
tooien, want, zoals pastoor Jos. M.
Bonsel ons gisteravond mededeelde,
„al moet er de laatste weken dag en
nacht gewerkt worden, het moét op
tijd klaar komen". Dat „op tijd" be
tekent 15 Augustus, de dag van Ma
ria. Hemelvaart, waarop de nieuwe
kerk in gebruik zal worden geno
men. De plechtige consecratie zal
verricht worden door de bisschop van
Haarlem, mgr. J. P. Huibers, op Don
derdag 15 September.
Het werk wordt uitgevoerd door
aannemer M. Kokshoorn uit Voor
schoten, onder leiding van het archi
tectenbureau ir. H. van Oerle en J.
J. Schrama te Leiden, dat met het
ontwerp de uiterste soberheid moest
betrachten. Zo dienden o.a., als voor
waarde voor de vergunning, de dak
spanten van de houten kerk weer ge
bruikt te worden. Toch wordt bin
nen een zeer stemmig geheel verkre
gen. Boven een gemetselde lambri
sering rijzen wit geschuurde muren
op, die het donker geschilderde-dak
dragen. Ronde bogen tussen midden
schip en zijbeuken geven een prach
tig effect van ruimtewerking en een
bijna monumentale triomphboog
plaatst het ruime priesterkoor in het
centrum van ieders aandacht.
Er zal inderdaad nog enkele weken
hard gewerkt moeten worden, maar
dan zullen de parochianen van de
Haagsche Schouw, die zich nu met
een dichtgetimmerd afdak achter het
klooster moeten behelpen, kunnen
beschikken over een prachtig kerk
gebouw, een rijk bezit voor zo'n klei
ne parochie!
(Foto: „De Leidse Courant")
ZIEKTEVRUE BLOEMENCULTUUR
OP GRIND.
In samenwerking met de algeme
ne technische afdeling van de orga
nisatie voor toegepast natuurweten
schappelijk onderzoek (T.N.O.) heeft
een kweker te Heemstede proeven
genomen met bloemencultuur op
grind. Volgens T.N.O. zijn de resul
taten gunstig.
De kweker had in zijn bedrijf
veel last van ziekten. Jaarlijks
moest de teelaarde in de kassen ver
verst of gestoomd worden, hetgeen
hoge kosten met zich bracht.
In een deel van de kassen werd
een kweekbed met grind voor 7000
anjers gemaakt. Door dit grind laat
men water, waarin voedingsstoffen
zijn opgelost, stromen. Voorzienin
gen zijn getroffen om de waterstand
alsook het gehalte aan voedingsstof
fen te reguleren.
Voor dit laatste is geregelde ana
lyse noodzakelijk. Ook wordt ge
zorgd voor voldoende lucht in het
water.
De proef van tien maanden heeft
bewezen, dat men met deze methode
volkomen gezonden en krachtige
anjerplanten met een gunstige bloe-
menproductie kan kweken, aldus
meldt T.N.O. Men ziet ook mogelijk
heden voor druiven, perziken, to
maten, komkommers en orchideeën.
Deze installatie bewees, dat zij min
der arbeid eist, dan thans algemeen
gebezigde cultuurmethoden.
Te Aalsmeer is reeds een tweede
proefinstallatie voor grindcultuur in
aanbouw.
.TECHNISCHE VETTEN EN
OLIëN GEDEELTELIJK VRIJ.
De Staatscourant meldt een be
schikking, waarbij in principe de dis
tributie op toewijzing van vetten en
oliën voor technische doeleinden
wordt beëindigd Het Voedselvoor
zieningsblad van Zaterdag zal even
wel een verordening bevatten, die
het afleveren van bepaalde vetten en
oliën, zonder vergunning van het Be
drijfschap voor Margarine, Vetten en
Oliën, door bereiders, raffinadeurs,
harders, margarinefabrikanten, spijs
oliefabrikanten. omsmelters, fabri
kanten van zacht bakkersvet, houders
van een veem en technische bedrij
ven verbiedt.
Belangrijke vraagstukken
op het terrein van de
Waterstaat
Instelling van een Raad
Bij de Tweede Kamer is ingediend
een ontwerp van wet tot instelling
Raad van de Waterstaat.
Aan de memorie van toelichting is
het volgende ontleend:
Met de problemen op waterstaats
gebied zijn in het algemeen zo veler
lei verschillende belangen gemoeid,
dat het steeds de taak van de rijks
waterstaatsdienst is geweest met an
dere overheidsorganen, vertegen
woordigers van verschillende belan
gengroepen en rechtstreeks daarbij
betrokken particulieren overleg te
plegen.
Meermalen zijn voor bepaalde
j vraagstukken commissies ter bestu-
I dering en voorbereiding in het leven
j geroepen. Op enkele afgebakende
I waterstaatsgebieden zijn raadgeven-
j de lichamen van meer duurzame aard
I werkzaam.
i De samenstelling der maatschappij
wordt steeds meer ingewikkeld en
het verlangen om een waterstaatspro
bleem van hoe langer hoe meer zïj-
I den te belichten steeds groter, de
l onderlinge samenhang van verschil-
lende vraagstukken treedt voortdu-
rena meer aan de dag.
Dit maakt, dat de behoefte aan een
gezaghebbende, centrale adviesinstan
tie, die het gehele gebied van de wa
terstaat. kan overzien en door gedif
ferentieerde organen bestrijkt, thans
sterker wordt gevoeld.
De omstandigheid, dat zich thans
op het gebied van de waterstaat een
samenstel van uitermate belangrijke
vraagstukken voordoet, dat in de na
bije toekomst om oplossing vraagt,
maakt de instelling van een dergelijk
orgaan, meer dan voorheen, nodig.
Als voorbeeld diene het vraag
stuk van de zoetwatervoorziening,
dat door schriftelijke en mondelin
ge gedachtenwisseling reeds be
kendheid heeft gekregen.
Dit vraagstuk moet van vele kanten
worden bezien.
De toenemende verzilting van de
benedenloop der rivieren in Zuid-
Holland b.v. moet worden tot staan
gebracht en zo mogelijk terugge
drongen, willen niet land- en tuin
bouw aldaar de noodlottige gevolgen
der verzilting ondervinden. Ook de
winning van drinkwater speelt hier
een rol. Bij de maatregelen voor het
verkrijgen van een goede verdeling
van het zoete water en het tegengaan
van verzilting mogen uiteraard de
scheepvaartbelangen niet uit het oog
worden verloren.
De Raad die uit ten hoogste acht
leden zal bestaan is* te zien als het
lichaam, dat, de commissies overkoe
pelend, de adviezen aan de minister
verstrekt en er voor zorgt, dat de ver
schillende zijden van een vraagstuk
door de meest bevoegde instanties
worden bezien. In deze gedachten-
gang zal het aanbeveling verdienen,
dat de meer duurzame raadgevende
lichamen, in de aanvang genoemd,
hun taak als commissies in de hier-
bedoelde zin voortzetten.
STERFTE AAN T.B.C. IS MINDER
DAN OOIT.
Aantal ziektegevallen echter
onrustbarend.
Het aantal surtgevallen aan long-
tuberculose bedroeg in 1948 2770, dit
is nog lager dan in 1938, toen het
sterftecijfer het laagste was, dat ooit
in Nederland was vorgekomen.
Het aantal t.b.c-ziektegevallen is
echter nog zeer hoog. Blijkens het
verslag over 1948 van de Nederland
se Centrale Vereniging tot bestrijding
der tuberculose, waren in dit jaar
17.947 nieuwe lijders aan actieve t.b.
c. bij de districtsconsultatiebureaux
ingeschreven.
De gevolgen voor de toekomst van
dit hoge ziektecijfer kunnen ernstig
zijn, vooral in verband met het feit,
dat vele patiënten, die besmettelijk
zijn voor hun omgeving, nog dikwijls
lang moeten wachten, alvorens zij
in het sanatorium kunnen worden
opgenomen.
De woningnood is mede van ongun
stige invloed op het aantal patiën
ten; beperkte woonruimte maakt de
kans op besmetting veel groter.
Grote activiteit voor de t.b.c.-be-
Btrijding blijft dan ook geboden.
HET DERTIGSTE DODELIJKE
VERKEERSONGEVAL IN DE
HOOFDSTAD.
In de Utrechtsestraat te Amster
dam werd gistermiddag tijdens het
spitsuur een 50-jarige wielrijder door
een andere wielrijder aangereden. De
man viel aan de linkerkant van een
passerende vrachtauto. Hij overleed
onmiddellijk aan zijn verwondingen.
Sinds 1 Januari was het aantal ver
keersongevallen in de hoofdstad
58.102, 1177 het lichamelijk letsel,
waarvan dit was het 30ste met do
delijke afloop.
(\}e>cjaa>tt
in Indonesië
M. E. HOMAN,
Herenstraat 124,
Voorhout,
2e luitenant, viert zijn 2e Ind. ver
jaardag op 31 Juli.
J. B. HOMAN.
Herenstraat 124,
Voorhout,
korporaal, viert zijn 3e Ind. verjaar
dag op 31 Juli.
PIET ZWETSLOOT,
Klaverweydenweg 3,
Hoogmade,
viert op 31 Juli zijn 3e Ind. verjaar
dag te Kediri (Java).
HENDRIK HOGERVORST,
Prinsenweg 8,
Voorhout,
viert op 1 Augustus als marinier le
kl. zijn 2e Ind. verjaardag in de om
geving van Surabaja.
M. J. JANSEN,
Langeraarseweg 141,
Langeraar,
viert op 1 Aug. zijn 3e Ind. verjaar
dag te Surabaja.
