Wimpie
Sociale eisen en quasi-pacifisme
het mom van de kerkvervolgingen
Frans weduwe bleef maar erven
\wimy uevtiefd
VRIJDAG 29 JULI 1949
£JE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA 2
Scherpe reactie van Osservatore
Romano op commentaar van
Radio Moskou
ROME (K.N.P.). In een hoofdarti
kel heeft de Osservatore Romano van
21 Juli commentaar geleverd op de
wijze van reageren van Radio-Mos
kou tegen het Decreet van de H.
Congregatie van het H .Officie. Dit
artikel heeft in Italië en ook daar
buiten zeer sterk de aandacht ge
trokken, mede door de uiterst scherpe
toon, waarin het gesteld was en die
voor het officiële orgaan van het Va-
ticaan tamelijk ongewoon is.
Volgens de Osservatore zou de di
plomatieke medewerker van Radio
Moskou gezegd hebben: „Het De
creet ontmaskert het Vaticaan als
tegenstander Van vrede en vooruit
gang". De Osservatore merkt ietwat
droog op, dat zulke nonsens alleen
maar bewijst, dat ieder redelijk ar
gument ontbreekt aan de zijde der
tegenstanders. „Men stelt alles in het
werk om de discussie over en de wer
kelijke waarde van het Decreet te
verleggen naar het politieke terrein,
om de simpele reden, dat men het
niet volgen kan op het puur-religieus
gebied, waar het alleen maar thuis
hoort. Er wordt in alle talen gezwe
gen over het feit, dat het Decreet zich
richt tegen het godloze, materialisti
sche communisme, dat slechts ver
volgt en terroriseert, dat leugenach
tig is, de geesten in verwarring
brengt en het Katholieke geweten
bedriegtDaarvoor in de plaats
haalt met het Atlantisch Pact er bij
en beweert, dat de Katholieke Kerk
en „Haar geweldig propaganda-ap-
paraat zich in dienst heeft gesteld
van de koude oorlog". Voorts komt
men met de duizend maal weerlegde
onzin aandragen, dat de Kerk an
dere dwalingen en haar belijders niet
heeft veroordeeld. Maar ook over
die weerleggingen, over die antwoor
den, die bewijzen, bewaart men een
zorgvuldig stilzwijgen. De Kerk heeft
altijd en overal iedere geweldpleging
veroordeeld, iedere onderdrukking,
iedere wreedheid, elk onrecht. Zij
heeft het fascisme veroordeeld en het
nationaal-socialisme en de rassen
leer. Maar dit wordt natuurlijk óók
verzwegen".
„Niemand kan meer ontkennen, dat
de strijd tegen de godsdienst, het Ka-
Aetherklanken
HILVERSUM I (301 m)
7.00 Nieuws, 7.15 Ocht.gymn. 8.00
Nieuws. 8.15 Pluk de dag, 9.05 Zang
en piano, 9.30 „Peter en de wolf'.
10.00 Klein, klein kleutertje, 10.15
Muziek houdt fit, 11.00 Zonnebloem
11.45 Suite voor blaaskwintet Mil-
haud, 12.03 Pianorecital, 12.30 Land
en tuinbouwnieuws, 12.33 Amuse
mentsorkest, 13.00 Strijdkrachten,
13.30 Am.orkest, 14.10 Omroep-Ka-
merorkest, 14.50 Boekennieuws, 15.00
Silvester-trio, 15.30 Kon. Muziekver.
„Harmonie", 16.00 Een Ned. record.
16.10 Qmroep-a-capellakoor, 17.00 De
Wigwam. 18.00 Gr.pl., 18.15 Journali
stiek Weekoverzicht, 18.30 Strijdkr.
19.00 Nieuws, 19.35 De Zevenklap
per, 19.45 Voor Nederlanders in
Duitsland, 20.00 Nieuws, 20.20 Licht
baken, 21.00 Zomersproeten, 21.45
Kruisklank-puzzle, 22.00 Omroepor
kest, 22.30 Wij luiden de Zondag in.
23.00 Nieuws.
HILVERSUM II (415 m)
7 00 Nieuws, 8.00 Nieuws,'9.00 Jo
sephine Bradley, 9.35 Gezangen uit
de Russische kerk, 10.20 Radiofeuille
ton, 11.35 Hedendaagse muziek, 12.00
BBC-Theather orkest, 12.30 Land- en
tuinbouwnieuws, 12.33 Accordeola,
13.00 Nieuws, 13.20 Operafragmenten
14.20 Kon. Militaire kapel, 14.50
Streekuitzending, 15.15 Das Paraaies
und die Peri van Robert Schuman,
16.25 Victor Silvester, 17.00 Gr.pl.,
17.30 Om en nabij de twintig, 18 00
Nieuws, 18.15 Populaire liedjes en
melodietjes, 19.00 Artistieke staal
kaart, 19.30 Soesterberg, 20.00 Nieuws
2O.L0 Orgelensemble van Cor Steyn
20.45 De Golfbreker, 22.00 Stradiva
sextet, 22.25 Mensen die wij wel eens
ontmoeten, 22.40 20 min Parijs in uw
huiskamer, 23.00 Nieuws, 23.15 Xa-
vier Cugat en zijn orkest.
tholicisme en de Kerk nimmer sys
tematischer, uitgebreider en radicaler
is gevoerd, dan op het ogenblik. De
persoonlijke en sociale vrijheid wordt
verkracht. Men doet heiligschennen-
de aanvallen op personen en zaken.
Men poogt de Kerk tot religieuze
en politieke slavernij te brengen en
Haar als een vijand van het volk
voor te stellen. De Kerk is reaction-
rtair en slechts bezorgd om Haar be
zittingen en aardse goederen. Zij is
een oorlogsophitser vol haat en po
litieke eigenzinnigheid. Haar handen
druipen van bloed. In de strijd tegen
de Kerk komt men tot afmetingen
en methoden, die tot op heden onbe
kend waren. Men probeert en doet
dit niet alleen op een wijze, die ten
slotte eigen is aan elk totalitairisme,
en die noodzakelijkerwijze met de
Katholieke Kerk in conflict moet ko-
Gehele bisdommen, riten en kerken
worden vernietigd. Men bevordert
de schisma's en tracht ganse hiërar
chieën uiteen te rukken. Men werpt
een dam op tussen gelovigen en
geestelijkheid, tussen geestelijkheid
en bisschoppen, tussen bisschoppen
en de H. Stoel. Men past martelingen
toe, gevangenisstraffen, represailles
op onschuldigen. Ja, men tracht met
de gemeenste middelen, die worden
geïnspireerd door anti-godsdienstige
haat en anti-Katholieke bezetenheid,
het organisme van de Kerk te ont
binden op zulk een wijze, dat zelfs
voor de meest getrouwe en meest op
timistische gelovige iedere hoop op
een wederopstanding van de Kerk en
op herstel en redding tot iets waan
zinnigs schijnt te worden".
„Wij dagen iedereen uit om elders,
waar dan ook, soortgelijke voorbeel
den aan te wijzen. Men kan'nergens
vervolgingen aanwijzen, die nog gru
welijker en nog verschrikkelijker
zijn dan deze met haar trouweloos
heid en zedelijke wreedheid. Wij tar
ten eenieder om ons te zeggen,, wan
neer en waar gelovigen en Katholie
ken meer in gevaar kwamen door
voorspiegelingen, misverstanden,
dubbelzinnigheden en bedrog en alles
onder het mom van sociale eisen en
quasi-pacifisme, dat er alleen maar
wordt bijgehaald om de strijd tegen
God en tegen de christelijke bescha
men, maar men gaat nog verder en ving ongestoord en ongehinderd te
randt bovendien gehele volken aan. kunnen voeren".
In dorp bij Poitiers
werden negen
lichamen opgegraven
Reeds twee jaar lang gingen er
vreemde geruchten in het Franse
dorpje Loudon nabij Poitiers. Het
onderwerp van deze geruchten was
de 50-jarige weduwe Marie Besnard
die gedurende de laatste negen ja-*
ren van een eenvoudige huisvrouw
een zeer welgestelde weduwe was
Thans heeft de politie haar gear
resteerd en zal zy worden verhoord
door mr. Roger, officier van Justitie;
zij wordt er van beschuldigd, haar
man met arsenicum te hebben ver
moord en zij wordt er van verdacht
acht verwanten om het leven te heb
ben gebracht.
„Goed gesitueerd".
Dat de weduwe er warmpje in zit,
moge blijken uit het feit, dat zij
thans eigenaresse is van tien huizen
en boerderijen ter waarde van 150
duizend gulden.
De geruchten begonnen, toen twee
jaar geleden Leon Besnard, tweede
man van de weduwe stierf en de
postambtenaressen Pintoux onder ede
verklaarde, dat zij de stervende had
horen mompelen: „Ik ben vergif
tigd', hoewel dit weer wordt tegen
gesproken door twee verpleegsters,
die ook aan het sterfbed stonden.
Onwillekeurig richtten de gedach
ten der autoriteiten zich op het feit,
dat gedurende de laatste jaren tal
van vrienden en familieleden het tij
delijke met het eeuwige hadden ver
wisseld en steeds maar weer was Ma
rie Besnard de universele erfgename.
Toen eenmaal de arrestatie was
verricht, gaf mr. Roger order, niet
alleen de lichamen der beide echt
genoten op te graven (de eerste, Fir-
min Antigny, stierf in 1927), maar
ook die van zeven andere relaties.
Zo toog dan verleden week Woens
dag een hele ploeg grafdelvers naar
het kerkhof en haalde men de kisten
boven aarde van:
Louise Labriche, grootmoeder van
Leon Besnard, gestorven in 1940.
de moeder van Leon Besnard, ge
storven in 1941;
de vader van Leon Besnard, ge
storven in 1940;
A,lice, zuster van Leon Besnard, ge
storven in 1941;
Blanche Lebeau, vriendin van Ma
rie Besnard .gestorven in 1941;
Marie Annero, vriendin van Marie
Pesnard, gestorven in 1945;
Virgine Annero, zuster van voren
genoemde, gestorven in 1945.
Alice, Besnards zuster, werd inder
tijd dood aangetroffen, hangende
over een trapleuning.
Het spreekt vanzelf, dat in Loudon
de volksmond al spreekt van „een
vrouwelijke Landru".
Deze Franse voortvarendheid zal
echter pas grond krijgen, als de sec
tie op de lichamen der gestorvenen
tot een bepaald resultaat heeft ge
leid, tenzij het verhoor van gisteren
al direct tót bekentenissen leidt.
BRAND OP DE CRAILOSE HEIDE
Gistermiddag heeft een zeer felle
brand gewoed op de Crailose heide
tussen Hilversum en Laren.'De brand
bi*ak ongeveer één uur uit en nam
direct zo in omvang toe, dat behalve
de brandweer uit Laren ook die van
Hilversum en Bussum ter assistentie
uitrukten. Met grote snelheid, aan
gewakkerd door de sterke wind,
greep het vuur om zich heen. Man
schappen van de Palmkazerne ver
leenden bij het blussingswerk assis
tentie. Later voegden zich ook een
honderdtal soldaten' uit den Haag,
die op de fieide aan het oefenen wa
ren, zich bij hen. Om half drie was
men het vuur meester. Naar schatting
is ongeveer 15 a 20 h.a. heide ver
brand. Omtrent de oorzaak tast men
in het duister.
MAN DOOR TRAP VAN PAARD
GEDOOD
Tijdens de centrale keuring van
Gelderse stamboekmerriën, die gis
terochtend ter gelegenheid van het
tienjarig bestaan van de afd. Gel
derland van de landelijke vereniging
tot bevordering van de landbouw-
tuigpaardfokkerij op het landgoed
Hoekelom te Bennekom gehouden
werd. kreeg de expediteur Th. J. J.
ter Heerdt uit Oud-Zevenaar van een
achteruitslaand paard een trap in de
borst, waardoor hij vrijwel direct
overleed.
Stand groente- en fruit
gewassen
De maand Juni bracht koel weer
met zeer weinig neerslag en een nor
maal aantal uren zonneschijn.
De regionale afwijkingen in de re
genval bedroegen voor Zuid-Lim
burg 10 -pet., voor Friesland, Gro
ningen, Twente, de Achterhoek, Oos
telijk Noord-Brabant en Noord-Lim
burg 50 pet., voor de rest van het
land 6 5pct. In de eerste week van
Juni kwamen veel hagelbuiten voor,
vooral in het Zuiden van het land.
Tengevolge van het schrale en dro
ge weer is de ontwikkeling van de
meeste gewassen geremd. Bovendien
zijn verschillende gewassen, vooral
sla. andijvie en dubbele bonen, vrij
sterk door. luis aangetast. Beschadi
gingen door rupsjes van het koolmot
je worden bij de koolgewassen waar
genomen. Ook aantastingen door
spint, preimotje en peenvlieg komen
plaatselijk voor. De gemiddelde stand
van de groentegewassen is vrij goed.
Ook in de fruitteelt wordt de in
vloed van het droge weer merkbaar.
Vooral op de hogere gronden bgin-
nen de fruitgewassen reeds droogte
verschijnselen te vertonen. Bladval
wordt hier en daar waargenomen.
Plaatselijk komen ruwe en gescheur
de vruchten voor. Schurft, meel
dauw. spint, blad- en bloedluis zijn
moeilijk te bestrijden. De oogstvoor-
uitzichten luiden zeer gunstig.
Italiaanse duikers hebben Donder
dag uit de zee nabij Bari opnieuw
twee slachtoffers van de ramp met de
Roermond naar de oppervlakte kun
nen brengen. Een van hei} is de heer
Grandia. boordwerktuigkundige.
Van de 33 slachtoffers, die 23 Juni
met de Roermond in zee stortten, zijn
thans 27 lijken gevonden.
Orider grote belangstelling is gis
termiddag te Hoofddorp het stoffe
lijk overschot van J. W. Hoogland,
in leven chef-telegrafist van de K.
L. M„ die bij de ramp van de KLM-
Constellation „Franeker" nabij Bom
bay omkwam, ter aarde besteld. De
baar was bedekt met zeer vele bloem
stukken. Aan de groeve is gesprokeu
door de burgemeester van Haarlem
mermeer, mr. J. S. Jansonius, na
mens de KLM door de heer G. van
Massel en namens de collega's door
de heer F. de Buyser. Een fam-ilielid
dankte voor de belangstelling.
KATHOLIEKE ONDERWIJZERS-
VERBOND.
Wij ontvingen het Jaarboekje 1949
van het Katholieke Onderwijzers-
verbond.
Een onmisbaar boekje voor allen,
die met de organisatorische aange
legenheden van het katholiek lager
onderwijs op de hoogte moeten zijn.
Zij zullen het herhaaldelijk met
vrucht kunnen gebruiken.
Het Britse ministerie van handel
heeft bekend gemaakt, dat bloemen
handelaars thans vergunningen kun
nen aanvragen voor de invoer van
volwassen bloemplanten in potten uit
Nederland in de periode van 1 De
cember 1949 tot 30 April 1950.
De volgende soorten vallen onder
deze regeling.\ begonia, calceolaria,
gloxina, azalea mollis, sanseviera, bro-
melia, ficus, euphorbia, kalanchoe,
bougaivillea, impatiens, fuchsia, cam
panula, St. Paulia en ixora.
OOK EEN MIDDEL!
Een inwoner van Heerlen werd
door de politie gearresteerd omdat
hij naar thang eerst is gebleken
in 1947 met opzet brand heeft ge
sticht in zijn huis om te voorkomen,
dat mensen, die hij bü zich moest
laten inwonen, bij hem in zouden
trekken.
Eerst dezer dagen heeft de dertig
jarige P. J. van der B., arbeider bij
de Amsterdamse Droogdok Maat
schappij, bekend, dat hij in de mor
genuren van 6 April zijn gewezen
echtgenote, de 26-jarige F. A. in haar
woning aan de Kometensingel in
Tuindorp Oostzaan door messteken
om het leven heeft gebracht.
Kaaseten in Gouda
Wanneer een bimjen- of buiten
landse tourist op Donderdagmorgen
Gouda bezoekt, zal hij in het histo
risch waaggebouw op de markt ge-
tracteerd worden op het product, dat
tot ver in de omtrek van Gouda
wordt gemaakt, n.l. óp Goudse kaas.
De vereniging voor vreemdelin
genverkeer heeft in samenwerking
met de bond van kaasproducenten,
de vakgroep groothandel in kaas en
het gemeentebestuur van Gouda op
de eerste verdieping van het waagge
bouw de gelegenheid geschapen om
kaas te proeven, ook al is dit pro
duct nog op de bon. Tevens ziet de
bezoeker er neer op het marktplein,
waar honderden kaaswagens dicht
op elkaar met hun bomen omhoog
geparkeerd staan en waar boeren
handelaren elkaar op de hand slaan
tot de koopprijs met „geluk" van de
kant van de boer is bedongen.
In de benedenverdieping van het
waaggebouw staan de kaaswegers in
witte jasjes en met de historische zij
den pet op klaar om de verkochte
kaas te wegen. Bovendien kunnen
buitenlandse bezoekers in het waag
gebouw ëen bestelling Goudse kaas
doen, onder beding, dat zij de koop
in eigen valuta betalen. De kaas
wordt dan aan het hotel, waar de
vreemdeling verblijf houdt of aan de
boot waarmee hij huiswaarts keert,
afgeleverd.
Bovendien zal er Donderdag in het
waaggebouw een film over het kaas
maken worden vertoond, die ieder
gratis kan gaan zien.
Gistermorgen is men voor het eerst
met deze attractie begonnen en dit
geschiedde met de nodige toespra
ken en met het gebruikelijk ceremo
nieel. De voorzitter van de vereni
ging .voor vreemdelingenverkeer, de
heer C. H. Hagedoorn, heette de aan
wezige gasten welkom en vertelde,
dat de plannen om tot deze attracties
te komen al oud waren, maar de de
distributie een struikelblpk vormde.
Hierna verleende hij het woord aap
de burgemeester van Gouda, mr. dr.
K. F. O. James, die de lof op de boe
renkaas zong, het edele handwerk-
product, dat „de wetenschap weet
nog steeds niet waarom" smaakvol
ler is dan de fabriekskaas. De voor
zitter van de bond van kaasproduc
ten, de heer G. Streefland, tekende'
het belang van de markt voor de
boer. De laatste spreker, de heer W.
Heusdens, voorzitter van de vak
groep in kaas, zong de lof op de
boerin, want, als zij geen zin heeft
om tweemaal per dag aan de kaas
tobbe te gaan staan, dan is het met
de wereldbekende naam, die de kaas
uit de omtrek van Goucja heeft, spoe
dig gedaan.
De attracties zullen aan de Goud
se kaasmarkt verbonden zijn in het
kaasseizoen van 15 Mei tot 15 Sep
tember.
De afwezigheid van Reddingshaak
of -lijn
Kan de dood van uw mede
mensen zijn.
Leidse Reddingsbrigade
verteld door HUIBERT VET.
OP HET SPOOR VAN
KID DIENAMJET!
68.
„I T als baas?" vroeg het
paard verrast. Even
bestudeerde het dier Wim-
pie's gezicht. „Afgespro
ken!" zei hij toen. „Wat
kan ik voor U doen?"
Met enkele woorden
maakte Wimpie het paard
duidelijk, dat het diens
eerste taak was, zijn vroe
gere meester op te sporen.
..Wat zeg je daar nau
allemaal?'' informeerde de
„stille" wantrouwig.
Wimpie vertelde het. Hierop maak
te de stille plotseling heftige bezwa
ren. „Hé!" pruttelde hij, „dat gaat
zó maar niet! Voor een paard moet
geld betaald worden. Zo'n beest mag
maar niet zelf beslissen wie zijn baas
zal zijn.... stel je voor! Waar moet
dat naar toe?"
Hij zweeg even en vervolgde toen:
„En dat wilde ik ook wel eens we
ten, hoe komt het, dat ieder dier in
Blij-Dorp praten kan? Daar heb ik
vroeger nooit iets van gemerkt."
„Alleen na sluitingstijd praten we",
helderde Kobus bereidwillig op, „als
we het overdag ook zouden doen,
werd de toeloop te groot. We hebben
het zo al druk genoeg."
Nadenkend schoof de stille zijn
hoofddeksel achteruit. „Ik geloof
wel, dat het eigenlijk verboden is",
bepeinsde hij. „Ik weet geën enkel
wetboek waarin staat, dat het mag.
Ik zal me daar echter niet in verdie
pen. want ik ben slechts een onbe
langrijk radertje in ons machtige po
litie appa eh ja, juist, politie
apparaat- Tussen twee haakjes: Wie
is die Kid eigenlijk? Wat willen jul
lie van hem? Ik vind iets misdadigs
in die naam klinken., de Kid... de
Kid.*'
„Ik zal het U precies vertellen",
antwoordde Wimpie.
DE SUBSIDIËRING BIJZONDERE
SCHOLEN VOOR VOORBEREI
DEND HOGER EN MIDDEL
BAAR ONDERWIJS.
Verschenen is het voorlopig ver
slag van de commissie van rappor
teurs uit de Eerste Kamer over het
ontwerp van wet tot wijziging van
de wettelijke bepalingen betreffen
de de subsidiëring van bijzondere
scholen voor voorbereidend hoger
en middelbaar onderwijs.
Hieraan is het volgende ontleend:
Verscheidene leden verklaarden,
met de strekking van het wetsont
werp in te stemmen.
Gaarne betuigden deze leden in
tussen hun instemming met het ge
voelen dier leden van de Tweede Ka
mer, die hebben gepleit voor het
verlenen van terugwerkende kracht
aan de voorge'stelde verhoging van
het subsidiepercentage tot 1 Januari
1948. Wel is waar erkenden zij de
noodzakelijkheid, met de ernstige
tdestand der schatkist rekening te
houden, doch zij achtten in het ge
val, waarvan hier sprake is, een
beroep daarop door de minister, ter
rechtvaardiging van zijn afwijzende
houding, niet afdoende. Hun inziens
geldt het hier een queastie van bil
lijkheid en heeft het lid der Tweede
Kamer de heer Terpstra terecht be
toogd, dat de noodtoestand, waarin
het wetsontwerp beoogt te voorzien,
ook reeds ten vorigen jare aanwezig
was. De leden, hier aan het woord,
betreurden mitsdien, dat aan de in
de Tweede Kamer geuite wens, ge
richt op „terugwerking van de ont
worpen regeling over het jaar 1946"
niet was voldaan.
Vele andere leden betuigden even
eens hun instemming met dit wets
ontwerp. Deze leden, voorstanders
van de financiële gelijkstelling van
het bijzondere met het openbare
voorbereidend hoger en middelbaar
onderwijs, konden zich nochtans ver
enigen met 's ministers standpunt,
dat uit beleidsoverwegingen nog
niet tot die gelijkstelling kan worden
overgegaan.
De leden, hier aan het woord, zou-'
den het ten zeerste betreuren, in
dien ten opzichte van de oprichting
van nieuwe scholen het zg. bevrie
zingsstelsel toepasselijk zou vinden.
Dit zou huns inziens neerkomen op
een belemmering van de oprichting
met name van bijzondere scholen.
Zulks zou, bij de leden hier aan het
woord, te meer afkeuring vinden,
daar het bijzonder voorbereidend
hoger en middelbaar onderwijs nog
lang niet tot volle ontplooiing is ge
komen en zeker nog niet die uitbrei
ding heeft gekregen, welke het groot
ste deel van ons volk wenst. Dit
blijkt, aldus deze leden, duidelijk,
als men de verhouding tussen het
openbaar en het bijzonder lager on
derwijs tot maatstaf neemt.
De leden, hier aan het woord, ver
trouwden, dat in het aangekondigde
wetsontwerp op het voorbereidend
hoger en middelbaar onderwijs be
palingen zouden worden opgenomen
betreffende de oprichting van-bijion-
dere scholen, zodat de bevoegdheid
van de minister op dit stuk zou wor
den beperkt. De beslissing tot op
richting van een bijzondere school
zal huns inziens telkenmale de
uitkomst moeten zijn van een uitvoe
rige documentitie, waarbij rekening
wordt gehouden met de sociale en
economische structuur van de bevol
king, te wier behoeve een school
staat te worden gesticht. Dat het ten
departemente van Onderwijs, Kun
sten en Wetenschappen aan zulk
een documentatie nog in menig op
zicht ontbreekt, hebben aldus
deze leden de discussies in deze
Kamer over hoofdstuk 6 der rijks
begroting 1949 voldingend aange
toond.
Tenslotte verklaarden de leden,
hier aan het woord, met grote belang
stelling de voorgenomen algehele
herziening van het voorbereidend ho
ger en middelbaar onderwijs, waaraan
dringende behoefte bestaat, tegemoet
te zien.
DE VLEESDISTRIBUTIE
De slagersorganisaties hebben aan
het A.N.P. verzocht op het volgende
de aandacht te vestigen:
Niemand weet nog precies te zeg
gen wanneer de vleesdistributie zal
worden beëindigd. Zolang deze
voortduurt worden de slagers uit
sluitend bevoorraad op de door hen
ingeleverde bonnen. Het is dus voor
het publiek van het grootste belang
dat de vleesbonnen ook inderdaad
worden verstrekt, daar de slager
door minder bonnen te verantwoor
den zijn toewijzing in gevaar brengt.
EEN VROLIJKE ROMAN
DOOR P. G. WODEHOUSE
Vertaald door Jean H. P. Jacobs
23)
Jimmy nam haar arm.
„Laat ik u helpen," zei hij, „hier
is een gat in het dek, pas op. En nu
moet u eens luisteren. Ik ben blij,
dat u het gesprek op dat onderwerp
gebracht hebt.... ik bedoel het on
derwerp, dat u het aardigste meisje
ter wereld bent...."
„Dat heb ik nooit gezegd."
„U bent bescheidenlijk niet zover
gekomen. Maar het is een feit niet
temin. Ik ben blij, zeg ik, omdat ik
al een hele tijd daarover heb nage
dacht, en ik schrok er eigenlijk wel
ren beetje voor terug, de kwestie met
ii te bespreken. U hebt het mooiste
haar, dat ik ooit gezien heb."
„Houdt u van rood haar?"
„Rood-goud.''
„Dat hebt u aardig gezegd. Toen
ik nog klein was noemden me bijna
alle kinderen „Rode biet"."
„Dan zijn ze ongetwijfeld slecht
aan hun eind gekomen. Maar waren
er dus ook anderen, met fijner ge
voel? Waren er ook een paar, die u
niet „Rode biet" noemden?"
„Ja, een of twee. Ze noemden me
„rooie baksteen."
„Zij zijn in die tussentijd zeker al
lang geëlectrocuteerd? Uw ogen zijn
buitengewoon prachtig."
Annie trek haar arm terug. Een uit
gebreide kennis van jonge mannen
waarschuwde haar, dat het onder
werp van het gesprek nodig veran
derd diende te worden.
„Het zal u beslist bevallen in
Amerika," zei ze.
„We hadden het niet over Ame
rika."
„Ja maar ik wel. Het is een prach
tig land, voor iemand, die iets wil
worden. Als ik u was, zou ik voor
al naar het Westen gaan."
„Woont u dan in het Westen?"
„Nee."
„Waarom stelt u me dan voor daar
naar toe te gaan?" Waar woont u?"
„Ik woon in New York."
„Dan blijf ik in New York."
Annie was op haar hoede, maar
amuseerde zich wel een beetje. Hu
welijksaanzoeken en daarheen
scheen Jimmy het met alle geweld te
willen brengen waren niets nieuws
in haar leven. Gedurende meer dan
een seizoen in Bar Habour, Tuxedo,
Palm Beach en in New York zelf,
had zij heel wat tijd besteed met een
serie sentimentele jongelui af te wij
zen, die allemaal hun onwelkome har
ten aan haar voeten legden.
„O, er is in New York ruimte ge
noeg, denk ik."
Jimmy zweeg. Hij had zijn best ge
daan, zich niet door neerslachtigheid
te laten overmeesteren, maar de blijk
bare, totale onverschilligheid van het
meisje voor hem was toch teveel.
„Ik was een paar jaar geleden ook
zo sentimenteel," zei Annie, terugko
mend op het onderwerp. „Maar toen
is er plotseling iets gebeurd, wat me
deed inzien, wat voor een kleine dro
merige dwads ik was. Sindsdien ben
ik helemaal veranderd. Het was na
tuurlijk een man, die daar de schuld
van was. Zijn methode was heel een
voudig. Hij stak de draak met me,
en de natuur deed de rest."
Jimmy balde de vuisten. Moordda
dige gedachten jegens de onbekende
bruut gingen hem door het hoofd.
„Ik wou, dat ik hem tegenkwam",
gromde hij.
„Dat zal moeilijk gaan," zei Annie
„Hij woont in Engeland. Hij heet
Crocker Jimmy Crocker. Ik had
het daarnet nog over hem."
De scherpe klank van de bel drong
door het windgeruis. Annie keerde
zich naar de ingang van de salon.
„Diner!" zei ze opgewekt. „Hoe
hongerig wordt men hier op een
schip, hé?" Zij bleef even staan-,
„Komt u niet, meneer Bayliss?"
„Nog niet,' zei Jimmy stamelend.
ACHTSTE HOOFDSTUK
De middagzon scheen heet op Park
Row. Gehaaste stervelingen, vanuit
duizenden kantoren losgelaten ver
drongen elkander op de trottoirs, hun
gedachten druk bezig met de ..komen
de lunch. In de Nassautraat bewoog
de menigte zich langzamer. Daar was
het een drukte van belang. Mensen
kwamen en verdwenen uit de toe
gangen naar de ondergrondse spoor
weg. Het was een rumoerig bewegen
de gonzende massa, een drukte, die
dit stukje van het hart van New
York nu eenmaal typeert
Jimmy stond, in een deur, afguns
tig naar de drukte te kijken. Er wa
ren mensen, die kauwgum verwerk
ten, er waren mensen die wit-satij-
nen dasjes droegen met een imitatie
diamanten speld; er waren er die, na
zeventiende van hun sigaar te heb
ben opgerookt, de rest ervan ver
kauwden; maar er was er geen een,
met wie hij niet graag ogenblikkelijk
van identiteit had willen veranderen
Want al die mensen hadden iets om
handen. En in zijn momentele gees
tesgesteldheid- vond Jimmy, dat het
enige ontbrekende element, dat hem
zou kunnen voldoen.
De oorzaak van Jimmy's geringe
enthousiasme was niet ver te zoeken.
De Atlantic was Zaterdagsavonds bin
nengekomen en toen Jimmy naar een
uitstekend hotel was gegaan en daar
een heel dure kamer had gehuurd,
had hij order gegeven, dat zijn ont
bijt op zijn kamer gebracht zou moe
ten worden, vergezeld van het Zon
dagsochtendblad van de Kroniek.
Vijf jaren waren er voorbij gegaan,
sinds hij het geliefde blad voor het
laatst gezien had, het blad, waarvoor
hij zoveel branden had verslagen,
moorden ongelukken en trouwpartij
en; hij zag uit naar de lezing ervan,
als naar de uiteindelijke inbezitne
ming van z'n lang ontbeerde vader
land. Niets kon passender en sym-
bolischer zijn, dan dat hij de eerste
ochtend van zijn terugkomst in bed
zou liggen verdiept in de Kroniek.
Een van zijh laatste gedachten des
avonds was, wie er nu wel stads-re-
dacteur zou zijrr en of de humoris
tische bijlage nog altijd de geestige
avonturen van de familie Doughnut
zou verhalen.
Hij was werkelijk ontroerd, toen hij
de volgende morgen zijn hand naar
de krant uitstak. Wanneer men met
de boot New York nadert en de sil
houetten van de stad tegen de hori
zon ziet, of wanneer men het gera
tel hoort van de treinen, die boven
de huizen rijden of de merkwaardige
geur opsnuift van de ondergrondse
spoorweg, dan gaat men zich ter
stond weer thuis voelen, het is een
soort welkom, dat werkelijk prettig
aandoet. Maar de terugkerende reizi
ger, wordt pas van zijn terugkomst
overtuigd, wanneer hij voor het eerst
weer een Zondagochtendblad in z'n
handen krijgt. Als iedereen begon
ook Jimmy zijn lectuur, met het hu
moristische bijvoegsel open te slaan;
en terwyl hij het vlug overlas werd
het hem ineens een beetje bang te
moede; bijna een voorgevoel voor
iets onaangenaams. Hij kon zich dat
verschijnsel niet verklaren, door te
denken, dat de een of ander heel goe
de kennis gestorven zou zijn, een
van de Doughnuts bijvoorbeeld. Maar
de avonturen van dat gezin werden
vijf jaren geleden al uitvoerig be
schreven, en men kan van de beste
humoristische schrijver niet verlan
gen, dat hij een jaar of tien met het
zelfde onderwerp bezig blijft. Maar
toen, Jimmy voelde zich ongerust,
en hij had helémaal geen genoegen
van de stukken die voor de avontu
ren van de familie Doughnut in de
plaats gekomen waren.
(wordt vervolgd)
