J
Min. Stikker lucht zijn hart
over het Duitse vraagstuk
Dringende richtlijnen voor
vervoersvergunningen
Koningin stelt nieuwe zender
te Lopik in gebruik
In Indonesië
vrijdag 22 juli 1949
oe leidse courant
tweede blad pagina 1
REEDS SPOEDIG na de onvoorwaardelijke overgave van Duitsland
werd het duidelijk dat de totale verliezen, die de economie van dit land
tengevolge van de oorlog had geleden, zo groot waren, dat redelijke
schadevergoeding door herstelbetalingen uitgesloten moest worden ge
acht, zo deelt de minister van Buitenlandse Zaken mede aan de Tweede
Kamer in een nota over het Duitse vraagstuk. Om Nederland toch in
staat te stellen zijn nationale welvaart enigermate te herstellen stelde de
regering in haar memorandum van 5 November 1946 een aantal terri
toriale en economische eisen ten aanzien van Duitsland. De Nederlandse
regering meent ook onder de veranderde omstandigheden deze eisen te
moeten handhaven.
Hij heeft een lange lijst klachten
De minister schrijft over de grens
correcties onder meer.
De regering zal niet nalaten met
de grootste kracht ernaar te streven
de gerechtvaardigde Nederlandse
wensen aangaande de Eems en de
Dollard ingewilligd te krijgen.
De Nederlandse schadevergoe-
dingseis ten bedrage van bijna 26
milliard gulden diende tot grondslag
bij- het vaststellen van het percenta
ge dat aan Nederland uit de Duitse
reparatiegoederen zou moeten wor
den uitbetaald. De waarde van de
goederen, welke Nederland als re
paratiebetaling ten deel vielen is
slechts gering gebleven. Tot op 12
Mei 1949 bedroeg deze 26.716.465
R.M. 1938 (4 R.M. één Am.
dollar).
De realisatie der bij de bevrijding
in Nederland aanwezige Duitse ver
mogensbestanddelen zal naar de
laatste opgave aan de intergeallieer-
de organisatie voor herstelbetalin
gen een bedrag van f 170.747.600 op
leveren.
In totaal zijn van de tijdens de be
zetting door Duitsland, geroofde goe
deren voor een waarde van onge
veer 200 millioen gulden naar Ne
derland teruggevoerd. Bovendien
verkreeg ons land nog teruggave
van ongeveer 200 millioen gulden
aan monetair goud.
Wat restitutie van effecten be
treft: nog slechts een zeer klein aan
tal Nederlandse eisen kon-worden
afgewikkeld.
Een aanzienlijk aantal binnen
schepen (circa 2200) is reeds naar
Nederland teruggebracht. Nièttemin
heeft Nederland nog eisen lopen ter
zake van ongeveer 500 binnensche
pen. De Nederlandse regering vindt,
dat er met de behandeling van deze
eisen niet voldoende wordt opge
schoten.
Ruw geschat mag men aannemen,
dat in de periode. Juli 1948Juli
1949 de Nederlands-Duitse handel
wederom ongeveer een kwart van de
vooroorlogse betekenis heeft verkre
gen.
Het wederzijdse handelsverkeer
zou een veel groter vlucht hebben
kunnen nemen; de vrijwel volledige
instelling van de handelspolitiek op
de dollar en het dollargebied met
voorbijzien van andere mogelijkhe
den leidt echter in de practijk tot
maatregelen, die een onrustbarende
overeenkomst vertonen met de au
tarkische maatregelen, die Duitsland
-T- zij het dan ook op grond van an
dere overwegingen vóór de oor
lóg placht te treffen. Nederland kan
zich op den duur geen handelsbalans
met Duitsland veroox-loven, die een
sterk debetsaldo aanwijst, tenzij de
uiteindelijke betalingsbalans door
inkomsten uit in Duitsland belegde
kapitalen en uit het dienstenver
keer in evenwicht kan worden ge
bracht, hetgeen nog in het geheel
niet het geval is.
Het handelsverkeer met de Russi
sche bezettingszone heeft zich, on
danks de vele moeilijkheden, die ook
hier bestaan, niet ongunstig ontwik
keld.
Transitoverkeer tegengevalllen.
Het herstel van het transitover
keer met Duitsland is derhalve voor
Nederland een punt van zeer groot
gewicht. In het oog springt, hoezeer
de hexdeving van het voor Duitsland
bestemde vervoer in de havens der
Lage Landen is achtergebleven bij
de herleving ervan in de Duitse ha
vens. Deze onbevredigende gang van
zaken vindt ten dele zijn oorsprong
in de geringe bedrijvigheid in het
Roei-gebied, waarvoor Rotterdam de
transsitohaven bij uitnemendheid
was.
Een andere factor, die van ongun
stige invloed is op het verkeer in de
Nederlandse havens en op de Rijn,
is de politiek der bezettings-autori-
teiten, die de door hen betaalde im
porten op kunstmatige wijze over de
Duitse havens leiden. In hoge mate
onbevredigend is ook de achterstel
ling van Nederlandse schepen in het
Duitse binnenlandse verkeer, een
achterstelling, die op het ogenblik
in feite op uitsluiting van dit ver
keer neerkomt. Het bestaan van uit
zonderingstarieven op de Duitse
spoorwegen, welke in feite een dis
criminatie van de zeehavens der
Lage Landen vormen, behoort nog
steeds niet tot het verleden.
Gedurende de oorlog werd het
door een maatregel van de bezetter
mogelijk gemaakt, dat effecten tot
een totale waarde van ongeveer
RM 600 millioen (naar waarde 1938)
door aankoop,' soms ook door roof
naar Duitsland werden overgebracht.
Hiervan zal slechts een fractie door
restitutie kunnen worden terugver-
kregen.
Zeer zorgwekkend is de toestand
der Nederlandse kapitaalbelangen in
de Russische bezettingszone.
Met leedwezen moet de regering
vaststellen, dat ook in de Westelijke
zones met de vitale belangen van
Nederland op dit gebied nog onvol
doende rekening wordt gehouden.
Zo is, ondanks herhaalde protesten
van de Nederlandse regering, het be
schikkingsrecht van Nederlandse
eigenaren over hun bezittingen in
Duitsland nog steeds niet ten volle
hersteld.
ONDERSCHEIDING VOOR
FOKKER-VLIEGTUIGFABRIEK.
Prins Bern hard- heeft gisteren,, op
de receptie ter viering van het 30-
jarig bestaan der Fokker-vliegtui-
genfabriek te Amsterdam, medege
deeld, dat het H. M. de Koningin
heeft behaagd aan deze fabriek het
praedicaat „Koninklijke" te verle
nen.
De Prins, die gekleed in militaire
uniform met rijlaarzen en sporen ter
receptie verscheen hij had zojuist
deel genomen aan het concours hip-
pique in Hoofddorp zeide, dat het
hem een bijzondere vreugde was de
directie der jubilerende onderne
ming, die met recht trots kan zijn op
hetgeen door de „Fokkef'-fabriek in
het verleden is bereikt, mededeling
te doen van de verleende koninkijke
onderscheiding.
De opdracht van de Nederlandse
regering voor de bouw der Meteor-
straaljagers, zal, aldus de Prins, met
dezelfde degelijkheid, die steeds het
werk der Fokker-fabriek heeft geken
merkt, worden uitgevoerd.
Tweede Kamer
De middagvergadering der Twee
de Kamer begon Donderdag met or-
dedebatje in verband met het wets
ontwerp interimregeling voor Suri
name, dat de voorzitter hedenmid
dag wilde doen behandelen, waar
tegen de heren Schouten (AR) en
Wagenaar (CPN) bezwaren ontwik
kelden: tegen behandeling op Dins
dag a.s. zeiden zij zich niet te zullen
verzetten. Het voorstel van de voor
zitter werd tenslotte aangenomen
•met 38 tegen 20 stemmen. Tegen
stemden de AR- en CPN-leden, als
mede vier leden van de KVP, nl. de
heren Groen, Janssen, Hooij en de
Kort, de beide S.G.-ledèn, de heren
Zandt en van Dis en de heer Vonk
van VVD.
Toen werd de algemene beraadsla
ging over het wetsontwerp tot her
ziening van de wet autovervoer per
sonen voortgezet.
De minister van Verkeer en Wa
terstaat, de heer Spitzen, de spre
kers beantwoordend, merkte op, dat
hij al te kennen had gegeven dat de
commissie vergunningen personen
vervoer een kleine uitbreiding zal
ondergaan. Hij deelde o.m. mede, dat
van de lengte der bustrajecten 44
pet bediend wordt door de spoorwe
gen en dochterondernemingen en
56 pet door niet-gelieerde onderne
mingen. Voorts, dat van het aantal
in bedrijf zijnde bussen er 1239 be
horen aan Spoorwegen en dochter
ondernemingen, 2218 aan niet-ge-
lieei'de ondernemingen waarvan 1389
zuiver partichlier. Streekvervoerders
zijn 14 dochterondernemingen der
spoorwegen, 10 overheids- en semi-
overheidsondernemingen en 23 par
ticulieren. Nagegaan zal worden of
toerwagenondememers in aanmer
king kunnen komen voor groepsver-
voer'.
De motie-Serrarens is z.i. in de
geest der ondertekenaars nagekomen
wat spr. nader betoogd.
Met 50 tegen 17 stemmen (Arb.)
werd aangenomen een door de minis
ter ontraden amendement van de he
ren Maenen (KVP) en Algera (AR)
om in de wet te bepalen, dat bij al
gemene maatregel van bestuur aan
de CVP met betrekking tot het uit
voeren van haar taak richtlijnen wor
den gegeven.
De minister nam vervolgens over
een amendement-Maenen-Algera er
toe strekkende, dat beschikingeix van
de voorzitter der commissie op aan
vragen om een tijdelijke vergunning
voor de uitoefening van een autobus
dienst of de uitvoexdng van groeps-
vervoer, beide in meer dan een ge
meente, openbaar worden gemaakt
teneinde belanghebbenden gelegen
heid te geven kennis te nemen van
de beschikkingen.
Eveneens nam hij over een amen
dement van de heer Krol (CH), mede
ondertekend door leden van de KVP
dat beoogt te vobrkomen, dat be
langhebbenden bij de uitoefening
van een autobusdienst in meer dan
één district worden verplicht naar
de hoofdplaats van een andere dan
hun woonprovincie te reizen, tenein
de kennis te kunnen nemen van de
daar ter inzage liggende stukken.
Z.'h. stemming met aantekening,
dat de heer Posthumus (Arb.) ge
acht wilde worden te hebben tegen
gestemd werd aanvaard, een
amendement-Maenen-Algera om in
de wet zelf te doen uitkomen dat
streekvervoer ook tot stand gebracht
kan worden door samenwerking van
verscheidene ondernemers vergun
ninghouders, die in die streek werk
zaam zijn.
De minister nam een amende
ment-Algera over, waarvan de bedoe
ling was om degene, wiens vergun
ning niet wordt verlengd, een scha
deloosstelling te geven, waarvan het
bedrag, indien partijen niet tot over
eenstemming zijn gekomen, wordt
bepaald door een- instantie, die niet
bij de vergunningverlening zelf is
betrokken.
Bij ziten en opstaan, aanvaardde
de Kamer een amendement-Beer-
nink (CH). Bedoelende vast te leggen
dat bij vergunningen voor de uit
oefening van groepsvervoer van meer
duurzame betekenis de gemeentebe
sturen moeten worden geraadpleegd
omtrent begin en eindpunt van het
vervoer.
Tenslotte nam de minister nog
een drietal amendementen over, na
melijk een van de heer Maenen
(KVP) om vast te leggen, dat, ten
einde de gewenste uitwerking van
het openbaar maken van beschik
kingen van B. en W. te verzekeren,
dit moet geschieden op de in de ge
meente gebruikelijke wijze. Een van
dezelfde, om te bereiken, dat een
beschikking van B. en W., tenzij B.
en W. in bijzondere gevallen daar
bij anders bepalen, niet in werking
treedt, voordat de termijn van be
roep is verstreken, of, in geval van
beroep, op het beroep is beslist; en
een amendement-MaenenAlgera,
beogende publicatie van beschik
kingen van de voorzitter der com
missie op aanvragen om tijdelijke
vergunning verplicht te stellen en
de beroepsnrogelijkheid open te
stellen voor ieder belanghebbende.
De eindstemming over het ont
werp werd uitgesteld tot heden
Vrijdagmiddag;
In de middagvergadering werden
nog enige kleinere wetsontwerpen
o.a. begrotingswijzigingen, z.h.s.
goedgekeurd.
Wijziging
onderwijsbegroting
Restitutie salarissen
religieuzen
In de avondvergadering kwam
aan de orde het wetsontwerp tot
wijziging van de begroting 1949 van
onderwijs, kunsten en wetenschap
pen.,
De heer Hoogcarspel (CPN) wees
op de verschillen in de vacatiegel
den voor examinatoren en gecom
mitteerden voor verschillende exa
mens.
De heer Ritmeester (WD) vestig
de de aandacht op de onbillijkheid,
dat religieuze leerkrachten, op wier
salaris in 1941 door de 'bezetter 40
pet is gekort, thans een schadeloos
stelling krijgen, die lager is dan in
gevolge rechtsherstel gegeven zou
worden.
De heer De Loor (Arb.) vond het
verschil in vacatiegelden ook on
juist en hij was het er mee eens,
dat het aan de religieuzen begane
onrecht wordt hersteld.
In zijn antwoord zeide minister
Rutten, dat bij de vacatiegelden is
rekening gehouden met de aard der
examens en de belangrijkheid der
diploma's, alsmede met de omvang
van de arbeid. Vervolgens merkte
hij op, dat niet alleen religieuze
leerkrachten schade hebben geleden.
De restitutie kan niet verder gaan,
dan 50 pet van de korting. Op een
nadere vraag van 'de heer Hoogcar
spel zeide spr. toe, dat hij zal na
gaan of er onbillijkheden bij de va
catiegelden zijn.
Het wetsontwerp is tenslotte z.h.s.
I aangenomen.
Nadat de kamer haar goedkeu
ring had gehecht aan de overeen
komst tussen het Rijk en de ge
meente Delft betreffende het ge
bruik en de bestemming van het
Prinsenhof te Delft, is nog gespro
ken over het wetsontwerp tot wijzi
ging van de hoger onderwijswet.
Het betreft organisatorische voor
zieningen voor de Technische Hoge
school te Delft.
Het wetsontwerp is tenslotte z.h.s.
aangenomen. Daar het amendement-
Hoogcarspel niet voldoende steun
vond kon het niet worden behan
deld.
Te kwart voor elf werd de verga
dering verdaagd tot heden Vrij
dagmiddag één uur.
DELFTS RAAD NEEMT BESLUITEN
De gemeenteraad van Delft heeft
besloten tot oprichting van een ge
meentelijke volkscredietbank en tot
deelneming aan een op te richten
stichting „Delfts Financieringsinsti
tuut voor detailhandel en ambacht".
Een bedrag van 68.000 werd be
schikbaar gesteld voor de aanleg van
een werktuin voor arbeidstherapie-
patiënten. Voorts besloot de raad tot
het doen aanleggen van een gemeen
telijk sportpark „Marlot", waarvoor
voorshands een bedrag van 550.000
beschikbaar werd gesteld. Voor de
bouw van 336 étage-woningen werd
een crediet verleend van 4.250.000.
ZAANDAM'S BURGEMEESTER
LOKT UROCES UIT.
De burgemeester van Zaandam, de
heer W. Thomassen, heeft zich een
dezer dagen op het strand te Heems
kerk laten bekeuren. Hij was gaan
zwemmen op dat gedeelte, waar het
bij politieverordening verboden is.
Hij wil trachten de verordening ge
wijzigd te krijgen, aangezien vele
Zaankanters van dit deel van het
strand gebruik plachten te maken.
Onder grote belangstelling van de
bevolking arriveerde gisteren de Ko
ningin op het terrein, waar de nieu
we zender te Lopik is opgesteld. Bij
het begin van de oprijlaan werd de
Koningin door de Bond van Platte
landsvrouwen een pi'oduct van de
streek, een enorme kaas aangebo
den. Daarna reed H. M. tussen een
haag van schoolkinderen, die haar
geestdriftig toejuichten.
Nadat de Koningin de zender had
bezichtigd, waarbij H. M. zich zeer ge
ïnteresseerd toonde, begaf het gezel
schap zich naar het gebouw waar de
zenders Hilversum 1 en 2 zijn onder
gebracht. Zij zeide:
„Met dankbaarheid denkende
aan alle stadia, die voorafgingen,
zien wij vandaag een belangrijke
vooruitgang verwerkelijkt om Ne
derlands stem over een groot deel
der aarde te laten horen. Wanneer
Nederland de wereld iets te zeg
gen heeft, moet het daartoe de mo
gelijkheid tot zijn beschikking heb
ben en het wil zich geregeld doen
horen in Indonesië, Suriname, de
Nederlandse Antillen en overal
waar men onze taal verstaat in let
terlijke zin, maar ook onze taal in
overdrachtelijke zin. Vele zenders
over onze aarde doen hun geluid
horen; ieder heeft zijn eigen geluid.
Vergelijkt men het met dat van
muziekinstrumenten, dan is er veel
samenspel, anderzijds is het vaak
een cacophonie, een veelheid van
wanklanken. Dit moet niet zo zijn,
Wij wjllen daarentegen streven
naar een op elkaar afgestemd zijn,
naar harmonie in de atmospheer der
aarde en in de eerste plaats naar
harmonie met hen, die ons in de
wereld het naaste staan. Moge de
nieuwe Nederlandse Wereldom
roepzender een werkelijke verster
king blijken van de opbouwende en
vredelievende krachten. Het is zijn
doel, zijn reden van bestaan.
Met de wens, dat hij deze roe
ping getrouw zal zijn, stel ik hem
hierbij voor de eerste uitzending in
werking".
Nadat de thee was gebruikt sprak
alleerst de heer Neher, directeur-
negenaral der P.T.T. Vervolgens
voerde de heer d'Ailly het woord na
mens de Wereldomroep. Daarna stel
de de Koningin de zender in werking
door het indrukken van een knop.
Tenslotte bracht de Koningin nog
een bezoek aan de beide zenders Hil
versum F en II.
KONINKLIJK PAAR MET OUDSTE
PRINSESJES NAAR ENGELAND
De Koningin, de Prins en de twee
oudste prinsesjes zijn hedenochtend
naar Engeland vertrokken, waar het
koninklijk gezin de Horse-show, wel
ke te Londen wordt gehouden, zal
bijwonen.
De Koningin, die aanvankelijk
reeds a.s. Maandag zou terugkeren,
zal nu toch tot het einde van de
week in Engeland blijven en a.s.
Vrijdag 29 Juli, samen met de Prins
en de prinsesjes de terugreis aan
vaarden.
ARCHITECT W. M. DUDOK
GEDECOREERD.
De architect M. W. Dudok, die de
zer dagen 65 jaar werd, is gisteren
in de raadzaal van Hilversums ge
meentehuis, zijn eigen schepping, ge
huldigd.
Dr. J. Vroom, hoofd van de afde
ling kunst van het ministerie van O.
K. en W. deelde namens de regering
me|e, dat architect Dudok benoemd
is tot ridder in de Orde van de Ne
derlandse Leeuw. Spr. roemde de
prestaties van de gedecoreerde. In
deze onderscheiding wil de regering
alle kunstenaars huldigen, die geza
menlijk werken aan de verfraaiing
van ons land.
Namens de gemeente Hilversum,
werd de jubilaris de gouden legpen
ning der gemeente aangeboden.
Kunstenaars van naam hebben dit
feest opgeluisterd met huldigende
toespraken. Zij allen hebben getuigd,
dat de heer Dudok zijn scheppings
kracht nooit door beperkende bepa
lingen heeft laten onderdrukken,
Prof. W. Volgraff en de heer H.
Hoste waren uit België overgekomen
de heer H. J. Oud bracht gelukwen
sen over van het Royal Institute of
British architects en de heer Dagot
had zich gemeld als vertegenwoor
diger van l'Union internationale des
architectes.
Koningin schudde
linkerhanden
IN HET
GOUDBERG-KAMP
„Stoor ik?". Een vriendelijke vrou
wenstem klonk gistermiddag temid
den van de ijverig kokende koks in
het kamp voor gebrekkige padvin
ders „Agoon" op de Goudberg bij
Lunteren.
Verbaasd keken de jongens op en
zagen plots de Koningin in hun mid
den staan. Koningin Juliana stak
haar hand uit de linker „want
ik ben ook padvindster" .zei zij en
begroette de .jongens, die het menu
voor vandaag klaarmaakten: bloem
kool, aardappelen en gehakt.
Met de twee hoofdcommissarissen,
die haar bij de ingang van het kamp
hadden begroet en de kampleider,
wandelde de Koningin door het kamp.
Langs haar heen ijlden een paar jon
gens met een extra editie van de
„Agoonexpress", die zo juist van de
pers was gekomen.
Petrus Verhey, een jeugdige pad
vinder uit Nijmegen was gisteren 12
jaar geworden.
„Vonden ze het thuis wel goed,
dat je op je verjaardag hier in het
kamp was?" vroeg de Koningin.
„Ja, best, mevrouw" kwam het er
schuchter uit.
De Koningin zag de jongens spelen
beoefenen, die bij uitstek voor hen
geschikt waren: jongens, die zich niet
met hun benen konden voortbewegen,
speelden een vuistbal wedstrijd, op
de grond zittend. Er waren wedstrij
den in 'het aardappellopen en koek-
happen voor padvinders in invalide
wagentjes. De Koningin vertelde
trots, dat haar eigen oudste dochter
pas was geïnstalleerd' als water-
padvindster en drukte talloze (lin
ker) handen. Zij sprak met vele lei-
ders en met de geestelijke verzox-gers,
ds. Kranenburg en pater Oremus.
Twee uur lang bleef zij in „Agoon".
Om zeven uur ging het weer Soest-
dijkwaarts.
Prins Bernhard zal als gast van
de president van. de republiek van
Ierland, Sean O'Kelly, de Dublin
Horse Show bijwonen.
Dit zal het eerste bezoek van de
Prins aan Dublin zijn. In het najaar
van 3948 is hij te Limerick geweest
om enkele paarden te bekijken. Een
week of twee later besprak de Prins
kamers in een hotel te Dublin voor
de Horse Show. Toen de regering
dat echter vernam, zond zij hem een
uitnodiging om op de residentie van
de president te logeren. De Prins
heeft deze uitnodiging aanvaard.
KEES OTTO
Koppoellaan 20
Rijpwetering
viert op 23 Juli zijn 2e Ind. ver
jaardag te Magelang
imrnif vevtiefd
EEN VROLIJKE ROMAN
DOOR P. G. WODEHOUSE
Vertaald door Jean H. P. Jacobs
23)
De restaurants in alle giro te steden
hebben hun slechte en hun goede-
tijden. Op het ogenblik verheugde
Regent Grill zich in een buitenge
wone populariteit. De -beter gesi
tueerde bohémiens van Londen kwa
men er dagelijks. Toen Jimmy er bin
nentrad, was het er stampvol. Ex-
scheen niet een tafeltje onbezet te
zijn.
Van waar hij stond, kon hij het
meisje met de rooid-gouden haren
zien. Zij zat met haar rug naar hem
toe en zij zat aan een tafel tegen
een van de" pilaren in gezelschap van
een kleine man met een bril, een
knappe vrouw en een kleine dikke
jongen, die een schermutseling uit
voerde met de inhoud van zijn -bord.
Toen Jimmy aarzelend bleef staan,
.kwam de ober naar hem toe, die hem
heel goed kende.
„Een ogenblikje, mijnheer Croc
ker!" zei hij, en begon bevelen uit
te delen aan zijn ondergeschikten.
„Ik zal een tafeltje voor u laten ge
reed zetten."
„Liefst dicht bij die pilaar," zei
Jimmy. 4
De ondergeschikten hadden een
tafeltje te voorschijn gehaald en
legden er een kleedje over. Jimmy
ging er voor zitten en bestelde iets.
Ook de andere tafel werd besteld.
De leden van het strijkje overleg
den lang en breed wat ze zouden
spelen, en toen ze tot een overeen
stemming gekomen waren, weer
klonk er „Mein Bruder macht im
Tonfilm die Gerausche". Toen de
laatste tonen weggestorven waren,
en de violist na zijn kleren weer
in orde te hebben gebracht, die door
de weergave van de melodie steeds
weer met onfeilbax'e zekerheid in
wanorde geraakten, zijn laatste
buiging had gemaakt, klonk er een
melodieuse stem van de andere kant
van de pilaar:
„Jimmy Crocker is een ellende
ling!"
Jimmy morste van zijn borrel. Het
had de stem van zijn geweten kun
nen zijn.
„Er is niemand ter wereld, waar ik
een grotere afkeer van heb. Het spijt
-me. dat hij een Amerikaan is."
Jimmy dronk de paar druppels, die
gedeeltelijk om ze zo gauw mogelijk
in veiligheid te brengen en ook om
weer een beetje op zijn verhaal te
komen. Het is allesbehalve een pretje
de afkeer op te wekken van een
meisje met rode haren, wier leven je
zo juist hebt gered. Voor Jimmy was
het echter niet alleen niet zo pret
tig, maar ook erg griezelig. Dat meis
je had hem helemaal niet gekend,
toen hij ha'ar een paar ogenblikken
van te voren op straat ontmoet had.
Hoe kwam zij er dan toe zo buiten
gewoon goede kennis van zijn karak
ter aan de dag te leggen, om hem
een ellendeling te noemen? Behalve
geheimzinnig, vond Jimmy het geval
ook erg naar. Dat zo'n meisje zo'n
afkeer van hem had was een van de
treurigste ervaringen, die Jimmy
ooit had gehad.
Een kellner kwam aandragen met
een heel groot glas, en zette het voor
Jimmy neer. Jimmy dankte hem met
een blik. Hij had het nodig. Hij zette
het glas aan zijn mond.
„Hij doet niets dan drinken."
Haastig zette hij zijn glas neer.
en stelt zich op een gewel
dige manier aan in het publiek! Ik
vind, dat Jimmy Crocker...."
Jimmy had wel gewild, dat iemand
dat meisje het zwijgen had opgelegd.
Waarom kon die kleine man bijvoor
beeld, niet over het weer beginnen te
praten, of dat dikke kind over iets
heel algemeens beginnen te babbe
len? Ongetwijfeld moet een jongen
van die leeftijd, die pas in Londen
is aangekomen, toch wel wat te 2
gen hebben. Maar de kleine man
danig in de weer met een gebraden
cotelet, terwijl de dikke jongen er
stom bij zat. Wat de oudere dame be
trof, die was blijkbaar met minder
prettige gedachten bezig.
„Ik vind altijd, dat Jimmy Croc
ker het ergste voorbeeld is van dat
soort jongelui dat een hele tijd in
Europa verdoet om te proberen een
'imitatie-Engelsman te worden. De
meesten van die soort zijn er, die
ieder land maar het liefst kwijt is;
maar vroeger werkte hij wel, en dus
is er voor hem geen excuus, wijl hij
wel terdéfee goed weet, wat hij doet.
Uit eigen vrije wil maakt hij zich in
Londen onmogelijk. Hij is op en top
een hopeloze stumper!"
Jimmy had nooit erg veel met het
strijkje uit Regent Grill op gehad,
aangezien het conversatie onmoga«-
lijk maakte en daardoor een onhygie
nische snelheid in het verorberen der
gerechten in de hand werkte. Nu
was hij uit de grond van zijn hart
dankbaar, dat het plotseling in „La
Bohème" losbarstte, het luidste num
mer van zijn repex-toire. Daardoor
gedekt, was hij in staat zich met een
dampende schotel bezig te houden,
die de. kellner voor hem gezet had.
Waarschijnlijk zat dat meisje nog al
lerlei dingen over he-m te vertellen,
maar hij kon er niets van horen.
De muziek stierf weg. De lucht, die
zo hevig in beroering was gebracht,
werd weldadig stil. Toen klonk de
stem van het meisje weer. Ze sprak
echter over iets anders.
„Ik heb genoeg van Engeland ge
zien," zei ze. „Ik heb de Westminster
gezien en het Parlement en het Ko
ninklijk theater, het Savoy-hotel en
nog een paar dingen en ik begin ver
schrikkelijk heimwee te krijgen."
„Waarom zouden we morgen niet
teruggaan?"
Voor de eerste keer sprak nu ook
de oudere dame.. Zij wierp haar kleed
van somberheid lang genoeg af om
„Ja" te kunnen zeggen en wikkelde
er zich toen weer gauw'in. De klei
ne man, die klaarblijkelijk op haar
mening gewacht had alvorens de zij
ne te - zeggen, merkte op, dat hoe
spoediger ze weer op een boot zou
den zijn, die naar Néw York ging,
„Er zal wel ongetwijfeld een boot
gaan", zei het meisje. „Die zijn er
bijna altijd. Dat moet tenminste van
Engeland gezegd worden het is er
buitengewoon gemakkelijk om naar
Amerika terug te gaan." Zij hield
even op. „Wat ik maar niet begrijp
is, hoe Jimmy Crocker, nadat hij in
Amerika geweest is, en het toch heel
goed kent, het hier kan
Naast, Jimmy stond een kellner,
die kaas aanbood; aar Jimmy keek
er met afkeer xiaar en schudde het
hoofd Hij stond op het punt heen'
te gaan. Het was het niet langer mo
gelijk nog meer van dergelijke waar
heden aan te horen. Hij legde een
banknoot op de tafel, en vertrok zo
stil mogelijk. De kellner, die nog
nooit een wonder had meegemaakt,
meende dat het er nu eens was. Hij
keek naar het geld. Toen nam hij het
biljet weer op en wreef het even
tussen duim en vinger.
Een paar minuten .later bleef een
jongen van de garderobe voor de
eerste keer zonder fooi en hij staarde
Jimmy al even strak na als de kell
ner, maar met heel andere gevoelens.
„Taxi, meneer Crocker?"
„Een stumper!" zei Jimmy
„Pardon, meneer?"
Hij doet niets als drinken." ver
klaarde Jimmy, „en stelt zich aan."
Toen ging -hij verder. Ook de man
aan de uitgang staarde Jimmy na.
(wordt vervolgd)
