J
Wimp
we
itnmif ueiliefd
De jeugd speelde in de
Paleis-tuin
MAANDAG 11 JULI 1949
ÜE LEIDSE COURANT
EERSTE BLAD - PAGINA 2
Vier prinsesjes sloegen spijkers
met koppen
SOESTDIJK, 9 Juji. „Wij willen Spij
kers met koppen slaan". Dat was het
randschrift van een reusachtig hou
ten geldstuk, met een middellijn van
een meter. Honderden Jongens en
meisjes, die gasten waren op het
grootse tuinfeest van ons koninklijk
bruidspaar, hebben alle letters van
dit zinrijke opschrift gevuld met ko
peren kopsp ij keitjes. Alle letters, op
één na; dat was de letter E van het
woord „willen". In die letter hebben
de vier prinsesjes, ieder op.haar
beurt, de kopspijkertjes gedreven;
ook de kleine Marijke bleef hierbij
niet achter. Zij vond het echt leuk
en liet zich gewillig leiden door de
prins, die telkens het hamertje hielp
hanteren.
Dit was een van de gezelligste spel
letjes, die de jeugd van Nederland
enkele uren allerprettigst hebben be
zig gehouden. Hier waren het de pad
vinders, die een tableau vivant
vormden; ginds sprongen jeugdige
gymnasten haasje over, en verderop
zong de A.J.C. bij haar rondedansen.
Lakeien schonken limonade.
Zo'n invitatie, om echt te komen
feest vieren in de tuin van' een heus
paleis, samen met de Koningin, de
Prins en de Prinsesjes, zullen onze
jongensen meisjes wel niet elke dag
ontvangen. Niet slechts konden zij
er ongedwongen spelen, maar ze wer
den rijkelijk onthaald op limonade,
die heuse lakeien in prachtig livrei
uitschonken. Het was een spontaan
feest in een plechtige omgeving, nu
eens wars van elk officieel gedoe.
En welk een ruimte was er voor al
die kleuters en jonge mensen uit alle
oorden van het vaderland. Men kon
vrijelijk de gazons betreden, die ook
hier tekenen van droogte vertoonden;
men bewoog zich zingend en dansend
dangs de indrukwekkende beelden
groep van de paleistuin en langs de
Orangerie, waar. de radio- en film
wagens stonden opgesteld. Sommige
kinderen hadden belangstelling voor
bepaalde tegels in het groen; het
Aetherklanken
DINSDAG.
HILVERSUM I, 301 M.
7.00 Nieuws. 7.15 Ocht.gymn. 7.30
Gr.pl. 8.00 Nieuws. 8.15 Pluk de dag.
9.00 Lichtbaken. 10.00 Wie komt er
in mijn hokje? 10. 15 Concert van
Chausson. 10.50 Muziek houdt fit!
11.30 Als de ziele luister. 11.40 Eli
sabeth Schumann zingt. 12.03 Piano
recital. 12.30 Land- en tuinbouw-
nieuws. 12.33 Het orkest zonder
naam. 13.00 Nieuws. 13.40 Kamer
muziek. 14.05 Kareol—septet. 14.30
Onder Ons. 15.00 Symphonie-con-
cert. 16.00 De Zonnebloem. 17.00 Na
Schooltijd. 17.15 Lang zullen ze le
ven. 18.00 Amusementsorkest. 18.20
Tour de France. 18.30 Strijdkr.. 19.00
Nieuws. 19.30 Henk Orthmann's
Rhythm Sextet. 10.30 Dit is leven.
20.00 Nieuws. 20.05 Viool en piano.
2(^12 Omroep Orkest. 21J8 Vragen
van deze tijd. 21.35 Zangrecital. 22.00
Omroepkamerorkest. 23.00 Nieuws.
23.15 Gr.pl. 23.25 Avondconcert.
.HILVERSUM II, 415 M.
7.00 Nieuws. 7.15 'n Ochtendgroet.
7.50 Dagopening. 8.00 Nieuws. 8.15
Ochtendvaria. 8.55 Van vrouw tot
vrouw. 9.35 Aubade. 10.00 Morgen
wijding. 10.15 Arbeidsvitaminen.
10.50 Kleutertje luister. 11.00 De ver
zorging van kleine huisdieren. 11.30
De Wekker. 12.00 Pierre Palla, or
gel. 12.30 Land- en tuinbouwnieuws.
13.00 Nieuws. 13.15 John Renova and
his music. 13.45 Accordeonist Me-
dard Gerrero. 14.00 Viool en piano.
14.30 Radiomatinée. 16.25 Honderd
beroemde componisten. 16.40 De
schoolbel. 17.00 Kinderkoor „Jacob
Hamel". 17.30 The Skymasters. 18.00
Nieuws. 18.15 Tom Erich, piano. 19.00
Paris vous parle. 19.30 Anna Gould
zingt. 20.00 Nieuws. 20.05 Westeuro-
pese commentaar. 10.15 Philadelphia
Orkest. 21.00 Wie z'n hoed is dat?
21.25 Buitenlands overzicht. 21.40 Me-
tropole Orkest. 22.20 Episode, serie
korte hoorspelen. 22.35 Rucky van
Mill piano. 23.00 Nieuws. 23.15 Gra-
mofoonmuziek.
bleek, dat dit grafstenen waren voor
de lievelingshonden, die vroegere
Oranjetelgen hier hadden begraven.
Maar zoals ons bleek, ging de
grootste belangstelling uit naar de
prinsessen, die züch tussen al die
jeugd heen bewogen en die hun
ouders meetrokken, om hier of daar
te komen zien naar het kleurige
festijn, waarover zo nu en dan een
flauw zonnetje scheen. Daar passeer
de de Hamonie „Prins Hendrik" uit
Apeldoorn, die alsmaar van de Zil
vervloot speelde; en verderop kwam
men niet uitgezongen op het refrein
van „Oranje boven, leven de Juliaan".
Dit alles geschiedde zonder enige
schroom.ondanks de wel ze^r dichte
nabijheid van het koninklijk gezin.
Overal stonden de vlaggen en vaan
dels opgesteld, als een klein woud
voor de hoge bomen van dit vorstelijk
domein. En welk een markante noot
vormde bijvoorbeeld de groep Ur-
ker kinderen in hun plaatselijke kle
derdracht.
Slechts even deed dit openlucht
feest officieel aan; dat was toen de
putaties van de verschillende jeugd
verenigingen aan de koninklijke fa
milie werden voorgesteld. Zowel de
koningin als prins Bemhard onder
hielden zich met verschillende lei
ders; Trix, Ireen en Pietie keken in
middels naar al het bijzondere be
weeg rondom; en Marijke, in een aar
dig wit jasje, op de arm van haar
verzorgster, mevrouw Penning.
Even later, als de spruit zich met
haar drie oudere zusjes over de
gazons liep, huppelde zij zowaar mee
op de maat van de muziek, die hier
rijkelijk aanwezig was.
Het was alles om nooit te verge
ten; op dit tuinfeest was één jeugd
van Nederland vol jolijt en dankbaar
heid.
Paleis-personeel aan het
voetballen.
Met een voetbalwedstrijd tussen
K.P.S., het elftal van het paleis-per
soneel en een team uit het naburige
dorpje Spakenburg, werd Zaterdag
avond het feest op Soestdijk beslo
ten. Reeds vroeg was het voetbalveld
omkranst door een haag van fleurig
geklede boerinnetjes uit de omtrek
Hoewel de aanwezige hofdames en
autoriteiten vanaf de ere-tribune het
paleispersoneel luid aanmoedigden,
hadden de Spakenburgers niet veel
moeite met hun tegenstanders. Met
de moed der wanhoop trachtten de
beide paleisbacks, J. Jurrien, de me-
chanïcien van de koninklijke garage
en W. Wensing, de boswachter van
de Kroondomeinen, de snelle aanval
len van de Spakenburgers tot staan te
brengen, doch reeds in de eerste helft
moest L. Coed am, de chauffeur van
prins Bernhard, tweemaal vissen. In
de eerste minuut van de tweede helft
bracht Spakenburg de score op 30.
De komst van de Koningin en Prins
Bernhard scheen ecljjer te werken
als een injectie en in het laatste kwar
tier trok de hele paleisploeg, met B.
Hoogeveen, de chauffeur van de Ko
ningin als aanvoerder, ten aanval. De
uitstekende keeper van Spakenburg
wist echter tot het einde zijn doel
schoon te houden Spakenburg wist
won met 30 en glimmend van trots
nam de aanvoerder uit handen van
Prins Bernhard de door de Koningin
uitgeloofde medaille in ontvangst. De
baten van deze druk bezochte wed
strijd waren bestemd voor de Rim-
boekistenactie van de Niwin.
HARINGVANGSTEN BLIJVEN
GERING.
Zeer in het oog lopend is, dat de
geringe havingvangsten geruime tijd
aanhouden. In visserskringen breekt
men zich het hoofd hierover en men
vraagt zich af, wat de oorzaak is van
deze langdurige schaarste. Opmerke
lijk is, dat veel makreel wordt gevan
gen en men veronderstelt, dat de
makreel de haring verlaagt. Ook de
schrale Noordenwind kan een nade
lige invloed op de haringvangst ge
had hebben. Ook acht men het niet
onmogelijk, nu de laatste jaren zo
intentief de haring-trawlvisserij
wordt uitgeoefend, waardoor de zee
bodem letterlijk wordt omgeploegd,
dat veel schade aan het broed op de
z.g.n. haringbedden wordt berokkend.
WOENSDAG GROENTENUITVOER.
NAAR DUITSLAND.
Heden wordt in Den Haag de
kwestie van de hervatting van de
groentenexport naar Duitsland be
sproken. Wanneer dan de beslissing
zal vallen, moet eerst Dinsdag nog
bericht aan de veilingen worden ge
zonden, zodat in het gunstigste ge
val pas Woensdag de export naar
Duitsland hervat zal kunnen worden.
LIEVE-VROUWE-OMGANG IN
DEN BOSCH.
Gisteren is de plechtige Maria-om-
gang op de traditionele wijze door de
straten van Den Bosch getrokken,
langs de eeuwenoude bidweg, welke
omzoomd was door duizenden uit
stad, provincie en het gehele land.
Nationale en kerkelijke vlaggen hin-
ger allerwegen uit.
De stoet welke om 3 uur begon
te trekken uit de basiliek van St.
Jan was eerst om 5.30 uur terug; vele
godsdienstige verenigingen en broe
derschappen liepen mee, met daar
tussen verscheidene muziekkorpsen,
notabelen, vakverenigingen enz. On
der de omgangers was de bisschop
van 's-Hertogenbosch, de Commissa
ris der Koningin in Noord-Brabant,
het provinciaal bestuur en B. en W.
van 's-Hertogenbosch.
OPENLUCHTPROCESSIE OP DE
NEBO.
Op de Heuvel Nebo bij Nijmegen
staab het klooster der paters Re
demptoristen. waar Duitse, Canade
se en Engelse militairen hun hoofd
kwartier hebben gehad en dat na de
oorlog Nederlands hospitaal is ge
weest. Zeven jaar zijn de paters el
ders gehuisvest geweest en in die tijd
moesten zij afzien van de traditie van
het houden van een openluchtpro
cessie ter ere van Onze Lieve Vrouw
van Altijddurende Bijstand.
Gistermiddag is deze processie voor
het eerst na ze ven. jaar weer ge
houden. Na een plechtig Lof en een
korte lofspraak van pater A. Vijgen
uit Rotterdam trok de lange stoet
over de Nebo. Tijdens een Lof in de
kloostertuin werd de zegen met het
Allerheiligste gegeven.
TENTOONSTELLING „UIT DE
SCHATKAMERS DER MIDDEL
EEUWEN".
Tal van genodigden onder wie
de minister van O. K. en W., prof. dr.
F. J? Th. Rutten bezochten Zater
dagmiddag de grote zomertentoon-
stelling „Uit de schatkamers der Mid
deleeuwen" in het Rijksmuseum Ie
Amsterdam. Hiermede werd, anders
dan zoals gewoonlijk met officiële
redevoeringen, deze expostie geopend.
De enige honderden bezoekers
waren de eersten van de naar wordt
verwacht vele duizenden, die tot 30
October a.s. door de naar het Rijks
museum overgebrachte schatkamers
zullen schrijden.
Voorwerpen van beeldhouwkunst,
edelsmeedwerk, bronsgietwerk, ivoor-
snij kunst, schilderijen, weef- en bor
duurwerk, glassnijwerk en enkele
unieke altaarpanelen (uit Finland)
werden door verscheidene domkapit
tels, kerkelijke autoriteiten, stadsbe
sturen en museumdirecteuren, voor
namelijk uit Duitsland, doch ook uit
ons land afgestaan.
De voorspraak van de Aartsbis-
choppen van Keulen en Utrecht en
van de voorzitter van de Oecumeni
sche Raad in Nederland en de mede
werking van bovenal „The Fina Arts
and Archives Section" van het Britse
bezettingsleger hebben - deze grote
tentoonstelling mogelijk gemaakt
De omstandigheid, dat als gevolg
van de vele verwoestingen in Duits
land een aanzienlijk deel van het
kunstbezit in bewaafruimten was on
dergebracht, vergemakkelijkte de
medewerking van de bezitters dezer
kunstschatten.
TER DOOD VEROORDEELDE
GEARRESTEERD.
Zaterdagmiddag heeft de Rijkspo
litie te Amsterdam de 46-jarige G.
L. H. Schwegter uit Putten gearres
teerd. Schwegter is in 1946 bij ver
stek te Hasselt in België ter dood
veroordeeld. Hij is in 1932 als mijn
werker naar België vertrokken en
daar lid geworden van de nationaal-
socialistische beweging. Tijdens de
oorlog is hij bij de Waffen S.S. ge
gaan. Schwegter is er in 1944 in ge
slaagd uit Belgische gevangenschap
te ontvluchten. Hij is toen naar
Duitsland uitgeweken en een jaar
geleden in Nederland gekomen.
De Zee maakt
Ameland steeds
kleiner
Ameland, een van de Friese Wad
deneilanden, heeft sinds de tweede
helft van de zeventiende eeuw een
flink oppervlakteverlies geleden. Aan
de Zuid-Westelijke zijde maakte de
zee het in dje laatste driehonderd
jaar twee en een halve kilometer
kleiner. De afneming is in de laatste
jaren steeds sneller gegaan en be
draagt nu al bijna 20 meter per jaar.
Vooral bij stormen vreten de golven
flinke stukken uit de Zuid-Westelij
ke duinrand van het eiland en daar
door komt de vloedlijn steeds ver
der. Omdat dit reeds verschillende
ongewenste gevolgen heeft gehad,
heeft men maatregelen moeten ne
men om deze afslag te bestrijden.
Men heeft hier en daar al enkele
zomerhuisjes moeten verplaatsen en
het zwemmen is er zeer gevaarlijk
geworden. Bovendien wordt hier
goede cultuurgrond bedreigd.
Vroeger vormden Friesland en
Ameland nog één geheel; ze waren
slechts door een stuk moerasland van
elkaar gescheiden. Thans is het wad
aan een regelmatige verlaging bloot
gesteld. Deze bedraagt ongeveer 1
millimeter per jaar. Zo langzamer
hand zijn er verschillende geulen,
waar het water snel door stroomt in
het wad ontstaan. De zeestanden zijn
ter plaatse hoger dan ooit tevoren.
Doordat Terschelling aan de Oost
kant „groeit" wordt de doorstroom-
geul nauwer en daar komt nog bij,
dat zich daar een plaat heeft ge
vormd, de z.g. Koffieboonplaat (ge
noemd naar een met koffiebonen ge
laden schip, dat daar is vergaan),
waar door de stroom nog méér tegen
de Westkust van het eiland drukt.
Om de afbraak van het Zuid-Wes
telijke deel van het eiland tegen te
gaan heeft men al verschillende
plannen gemaakt eer men een defi
nitief besluit nam. Twee jaar gele
den is men begonnen met het bou
wen van een viertal hoofden, welke
van de kust uit in zee oplopen. Deze
hoofden liggen op onderlinge af
standen van ongeveer vierhonderd
meter Het is een duur werkje, want
het heeft tot nu al ongeveer een mil-
lioen gulden gekost. Er moet dan
ook onder zeer lastige omstandighe
den worden gewerkt. Er staat bij de
kust direct al ongeveer 20 meter
water.
Op het eiland worden zink-
stukken gemaakt ter grootte van
80 bij 30 meter. Deze worden
naar de gewenste plaats getrok
ken en dan zo lang met blokken
graniet belast, dat zij zinken.
Men vreest evenwel, dat dit niet
steeds het gewenste resultaat
heeft.
Er zijn plaatsen, die, ondanks
het aanbrengen van de zinkstuk-
ken, steeds dieper worden. Men
is dan ook van plan^ deze zomer
eens een duiker te laten afdalen
om de situatie op te nemen. Er
zal in ieder geval nog heel wat
moeten gebeuren om de strijd
voor het behoud van het Weste
lijke deel van Ameland met suc
ces te bekronen.
BLINDE VOLBRENGT VOETREIS
AMSTERDAM—BRUSSEL.
De blinde heer Coenraad de Boer.
de zestigjarige leider van het
Ned. Geleidehonden-Instituut te Er-
melo, heeft onder geleide van een
door hem getrainde hond het traject
AmsterdamBrussel te voet afgelegd
in etappes van max. 35 km. per dag.
Hij begon zijn bijna 300 k.m. lange
voetreis te Amsterdam op 29 Juni j.l.
De heer De Boer verklaarde getroffen
te zijn door het hartelijk onth»l en
de grote medewerking waarmede
men hem langs de gehele route tege
moet is gekomen. Op zijn doortocht
door de verschillende Belgische dorp
jes is hij niet alleen door de burge
meester 'en de politie, maar ook door
de bevolking hartelijk ontvangen en
onthaald.
Als bewijs van zijn waardering
voor alle attenties, die hij op deze
tocht heeft ondervonden, zal de heer
De Boer-de hond. die h,em vergezelde,
ten geschenke geven aan een blinde
Belg. Het doel van deze tocht is ge
weest aan te tonen, dat een blinde
met een goede hond overal heen kan
gaan en niet verstoken behoeft te
blijven van de genoegens van een
sport als wandelen of zwemmen.
De heer De Boer begeeft zich nu
naar Brugge, waar hij een bezoek zal
brengen aan het plaatselijk blinden
instituut.
LA LIBRE BELGIQUE OVER
DE GULDEN
Over de monetaire kwestie schryft
„La Libre Belgique": „Wij hebben
Zaterdag melding gemaakt van het
bericht uit Amsterdam, waarin ge
zegd werd, dat de Nederlandse gul
den zonder aarzelen zou volgen, in
dien het pond sterling zou devalu
eren.
Dit kennelijk ii'iet officiële bericht
sluit goed aan bij de heersende me
ning in Nederland, waar men er
niettemin van overtuigd blijft, dat
de huidige waardering van de gul
den niet te hoog is. Lange tijd heeft
men zelfs beweerd, dat hij te laag
gewaardeerd was tegenover de Bel
gische frank, dóch van deze mening
is men grotendeels teruggekomen.
De voornaamste reden, waarom
Nederland voornemens is Engeland
te volgen, is klaarblijkelijk de af
hankelijkheid, waarin het zich be
vindt ten aanzien van de uitvoer zij
ner landbouwproducten. Toen in
1931 het pond sterling de gouden
standaard losliet, bevond de Neder
landse landbouw zich in een derge-
iijke situatie.
Denemarken was Engeland ge
volgd en kon zich van de Engelse
markt meester maken. En dit wil
Nederland niet opnieuw zien gebeu
ren, welke bezwaren het ook mocht
hebben tegen een eventuele devalu
atie".
„Men kan zich afvragen", aldus
het blad, „welke reactie in het Be-
nelux-kader een Nederlandse deva
luatie zou hebben. In beginsel zou
het geen ramp zijn, omdat Nederland
debiteur is en omdat wij moeten
wensen, dat zijn uitvoer groter
wordt, opdat het evenwicht wordt
hervonden.
Maar alles zou afhangen van het
percentage der devaluatie. In elk
geval zou een matige devaluatie van
de gulden onder de bestaande om
standigheden van het standpunt der
Benelux te dragen zijn, want de Ne
derlandse prijzen zijn niét langer la
ger dan de Belgische.
Maar de devaluatie zou niet voor
wendsel tot de bestendiging van de
controle moeten zijn. Het economi
sche leven zou bevrijd moeten wor
den en elk economisch element zou
zijn eigen evenwicht moeten vinden.
Datzelfde probleem bestaat overi
gens ook voor Engeland".
AANNEMERS STONDEN TERECHT.
Wegens het verrichten van
schilderwerk.
Twee aannemers uit Baam stonden
terecht wegens overtreding van het
Verbod Vestigingswet Kleinbedrijf,
omdat zij, bij de bouw van een aan
tal gemeentewoningen^ welke bouw
door hen was aangenomen, zelf de
kwast ter hand hadden genomen om
het schilders werk uit te voeren.
Mag een aannemer het schiiders-
werk aan het door hem aangenomen
werk in eigen beheer verrichten of
WEERS VER W ACHTING
Geldig van Maandagavond tot
Dinsdagavond. Opgemaakt te
tien uur).
WARM WEER.
Droog en overdag zonnig weer
met vooral in het binnenland zo
merse temperaturen. Meest
zwakke wind uit uiteenlopende
richtingen.
niet? „Neen", ze de ambtenaar en hij
eiste tegen ieder van de verdachten
20 subsidiair vijf dagen.
Mr. J. W. A. Eykelenborg, raads
man van de aannemers, oordeelde, dat
alle werkzaamheden nodig om een
woning compleet af te leveren, door
een aannemer mogen worder\ uitge
voerd. Aannemer is een vak en er
is in dit geval geen sprake van vesti
ging van een nieuw bedrijf. Dit zou
wel het geval zijn geweest, als het
werk voor derden was uitgevoerd. Hij
drong aan op een schriftelijk vonnis.
De kantonrechter zal dit over acht
dagen uitbrengen.
HAAGSE POLITIERECHTER
De kans. De werkman J. W. te
Leiden verklaarde, dat hij het geval
zidh heel ernstig had aangetrokken,
en daarom al een andere werkkring
had gezocht teneinde voortaan iede
re verleiding te ontgaan. Want, in
de sigarenfabriek waar hij werkte
had hij enkele malen tabak wegge
nomen die dan werd verkocht. De
rechter liet het berouw en de goede
voornemens gelden, toen hij 20
boete oplegde.
Diefstal bij de spoorwegen.
Toen de loodsarbeider A. T. te Lei
den werkzaam was bij de Spoorwe
gen, had hij uit een pakket een aan
tal glaasjes gestolen. De rechter ver
oordeelde tot 10 dagen gevangenis
straf.
Het werk zonder vergunning.
De Haagse Politierechter vond, dat
voor bouwen zonder vergunning, ge
vangenisstraf moet worden opgelegd
„Want", zo stelde hij „wanneer een
geldboete wordt opgelegd, dan trekt
men dat gewoon bij de kosten voor
het bouwwerk". En zo kwam het,
dat de fabrikant T. C. S. te Wasse
naar tot acht dagen gevangenisstraf
werd veroordeeld, omdat hij in Voor
schoten gebouwd had zonder ver
gunning.
Verdachte betoogde, dat het van
niet veel betekenis was geweest,
doch de Officier deelde die mening
niet, want het betrof een kantoor en
een loods. Nadat eerst de verant
woordelijkheid van verdachte voor
de uitvoering van het werk was
vastgesteld, eiste de Officier f 250
of 1 mnd hechtenis, en voorwaarde
lijk drie maanden gevangenisstraf.
De rechter hield er evenwel een an
dere mening op na, en legde 8 dagen
gevangenisstraf op.
OP HET SPOOR VAN
erteld door HUIBERT VET. KID DIENAMIET!
53.
j T*ot Wimpie's grote ver-
wondering vond hij
Kcbus van Galen in een
opgewekte stemming. Hij
haa de voor hem lastige
kleren uitgetrokken en zat.
vergenoegd grinnikend, oo
zijn brits. Hij liet zijn ha
rige benen heen en weer
bengelen.
„Ha! Die Wimpie!" be
groette hij zijn makker.
„Hoe gaat het. jongen. Je
ziet er slacht uit. Is er
iets gebeurd?"
Wimpie kon geen woorden vinden.
„Zie je, Wimpie," vervolgde Ko-
bus montér, „Ik heb enige tijd hier
doorgebracht en ik ben tot enkele
wonderlijke gevolgtrekkingen geko
men." Hij grinnikte weer zachtjes en
had de duidelijke bedoeling Wimpie
nog een poosje in het onzekere te
laten.
„Wat bedoel je toch?" bracht Wim
pie na enige tijd uit.
Kobus van Galen knipoogde tegen
het knaapje en zei toen. met de na
druk op elk woord: „Die inspecteur
is een misdadiger!"
„Dat kan niet!" fluisterde Wimpie.
„een inspecteur van politie kan geen
misdadiger zijn. Stel je voor! Wees
een beetje voorzichtig met je woor
den, Kobus!"
Maar Kobus was niet van zijn stuk
te brengen. ,,Ik heb er lang genoeg
over nagedacht," verklaarde hij. ,.Ik
ben nu heel zeker van mijzelf. Die in
specteur is een misdadiger. Ga maar
eens na wat hij allemaal gezegd
heeft. Nee, ik kan het niet mis heb
ben. En bovendien
Kobus onderbrak zichzelf even en
haalde vanonder enig stroo een be
duimeld boekje te voorschijn. „En
bovendien heb ik een detectieve-ro-
man gelezen. Daar heb ik heel wat
"it geleerd. Sjonge, wat zijn.ze toch
knap in het bedenken van allerlei
n. Hoe ze het precies op de
laatste bladzijde kunnen doen eindi
gen is me een raadsel. Een raadsel,
Wimpie! Maar wat die inspecteur
betreft is me alles heel duidelijk. Wat
denk jij ervan?"
Het gezicht van Wimpie was veel
zeggend genoeg. „Vertel het me nou
maar liever," verzocht hij ongedul
dig.
EEN VRBLI1KE ROMAN
DOOR F. G. WODEHOUSE
Vertaald door Jean H. P. Jacobs
13)
„Veronderstel, dat je de een of
andere dag zitting zult moeten ne
men in het Hogerhuis en dat je je dan
zo zou laten gaan. Je zou wat te ho
ren krijgen van de kranten."
Meneer Crocker slikte herhaalde
lijk alsof hij zijn keel gereed maakte
om iets te gaan zeggen. Hij was ge
woonweg verdoofd en verblind door
het licht, dat zijn vrouw zo- plotse
ling op hem had geworpen. Geduren
de zijn verblijf in Londen, had
hij zich al meermalen afgevraagd,
wat Eugenia er toch mee mocht voor
hebben, met in Londen te gaan wo
nen, inplaats van in haar eigen land.
Het was haar gewoonte, niets te doen
zonder bepaalde bedoeling. Toch wist
hij ook nu nog steeds niet, wat dit
maal haar motieven waren. Dat,
waarop zij zinspeelde, was bijna on
gelooflijk. En toch, welke betekenis
moest hij anders aan haar woorden
geven, dan die verschrikkelijke, die
hem nu deden ontstellen?
„Zeg eris ik bedoel, Eugenia
je wilt toch zeker niet je probeert
toch niet je tracht toch niet je
denkt er toch zejter niet aan te pro
beren hen zover te krijgen dat ze
een lord van me maken, wel?"
„Dat is het, waar ik nu al jaren
voor aan het werken ben!"
„Mgar maar waarom? Waarom?
Dat zou ik wel eens willen weten".
„Waarom?"
Mevrouw Crockers schrandere
ogen glinsterden.
„Ik zal je vertellen waarom, Bin-
ley. Even voor we trouwden had ik
een gesprek met mijn zuster Nesta.
Zij gedroeg zich onbetamelijk bele
digend. Zij sprak met betrekking
tot jou in bewoordingen, die ik haar
nooit zal vergeven. Zij matigde zich
aan, op jou neer te zien. Zij had de
moed, te denken, dat ik beneden
mijn stand trouwde. Daarom ben ik
bezig een edelman van je te maken
en dan zal ik Nesta een kranten
knipsel sturen, met de benoemingen
tot de adelstand waarbij jouw naam
voorkomt. Dat zal ik doen, al zou ik
er tot aan mijn dood voor moeten
werken. Nu weet je het!"
Stilte viel. Meneer Crocker dronk
koude koffie. Zijn vrouw,staarde met
schitterende ogen in de zegenrijke
toekomst.
„Bedoel je, dat ik zolang hier moet
blijven, totdat ze een lord van me
gemaakt hebben," zei meneer Croc
ker zwaarmoedig.
„Ja."
„En nooit teruggaan naar Ameri
ka?"
„Niet vóór we ons doel bereikt
hebben."
„O gossie jandorie, hemelse goed
heid!" riep meneer Crocker uit, de
boeien verbrekend, die hem jaren
lang gekneld hadden.
Mevrouw Crocker hoe resoluut ze
ook was, was niet hardvochtig. Zij
hield rekening met Crockers geestes
toestand. Zij kon zelfs toestaan, dat er
dergelijke uitdrukkingen gemengd
waren in de explosies gedurende het
doordringen van haar groots idee
tot de geest van haar man, zoals een
goed cow-boy met lijdzaamheid een
mustang te keer laaf gaan, geduren
de het temmen. Vol^aamheid en ge
hoorzaamheid zouden later pas van
hem gevergd, worden, doch niet voor
dat de eerste schrik voorbij was. Zij
sprak hem vriendelijk toe.
1 „Ik ben blij, dat we er eens over
gesproken hebben Bingley. Het is
het beste, dat je het weet. Het zal je
kunnen helpen bij het beseffen van
je verantwoordlij kheid. En dat doet
me weer denken aan James. De he
mel zij dank, dat lord Percy Whipple
in de stad is. Hij is ongeveer zo oud
als James en te oordelen naar wat
mevrouw Corstorphine van hem
vertelt, moet het een ideale vriend
voor hem- zijn. Je begrijpt natuurlijk
wel, wie hij is de tweede zoon van
de Hertog van Devizes, een boezem
vriend van de eerste minister, de
man, die de benoemingen en onder
scheidingen bij de verjaardag van de
Koning, om zo te zeggen, maar hoeft
te dicteren. Wanneer het tussen Ja
mes en Lord Percy tot een warme
vriendschap zou kunnen komen, dan
kunnen wij onze strijd zo goed als
gewonnen beschouwen. Mevrouw
Corstorphine heeft gezegd, dat ze
een ontmoeting van hen beiden zal
bewerkstelligen. Ik zal me onder
tussen met James onderhouden en
hem er op wijzen, dat hij voorzichc-
tig dient te zijn."
Meneer Crocker had een eindje
potlood uit zijn vestjeszak te voor
schijn gehaald en schreef op het ta
felkleed:
Lord Crocker.
Lord Bingley Crocker.
Lord Crocker tot Crocker
De markies van Crocker
Baron Crocker
Bingley, Eerste Ridder Crocker
Hij werd koud, toen hij al die ver
schrikkelijke woorden las Plotseling
schoot hem iets te binnen.
„Eugenia!"
„Ja?"
„Wat zouden de jongsen in „De
Lammetjes" daarvan zeggen?"
„Ik stel geen belang," antwoordde
zijn vrouw, „in de jongens uit „De
Lammetjes"."
„Dat dacht ik wel," zei de toe
komstige baron droefgeestig.
DERDE HOOFDSTUK
Het is een eigenaardigheid van de
menselijke geest, dat, hoe begerig de
ze ook in de vere toekomst moge be
schouwen, hij na kortere of langere
tijd moet keren tot het overwegen
der moeilijkheden van de naaste toe
komst. Het vooruitzicht, dat wïj des
middags naar de tandarts: moeten,
gaan, doet ons op dat ogenblik ver-'
geten, dat wij het komende jaar ge
heel geruinieerd zullen zijn. Die
zelfde wet deed meneer Crocker na-
dathij meer dan een kwartier over
titels en onderscheidingen en zijn op
treden in het Hogerhuis had geme
diteerd, er aan terugdenken dat hij
deze morgen waarschijnlijk het ver
volg van die verdraaide cricket-wed
strijd zou moeten gaan zien.
Een zweem van hoop bleef hem
evenwel over. Evenals honkbal
scheen cricket onderhevig te zijn aan
regen, als er tenminste genoeg ge
vallen was. Hij had zo'n idee dat er
die nacht heel wat uit de. lucht was
gekomen, maar of dat wel 'voldoen
de was geweest, o mde teams van
Surrey en Kent het vervolg van hun
wedstrijd te doen uitstellen? Hij
stond op van tafel en ging de hall in
Hij was van plan even het Grosve-
nor Plein op te lopen en het gras
perk in het midden daarvan te on
derzoeken door met de hak van zij.i
schoen erin te slaan, teneinde vast
te stellen of het wicket klef zou we
zen. Hij ging naar de voordeur en
hoopte dat het wicket inderdaad klef
zou zijn en juist toen hij bij de deur
was ging de bel.
Een van de slechte gewoonten,
waarvan zijn vrouw meneer Croc
ker in de loop der jaren had -gene
zen, was de gewoonte om altijd de
deur te gaan openen, wanneer er ge
beld werd. Hij was opgegroeid in een
milieu, waarin iedereen op zijn eigen
deur paste en het was misschien wels
zijn moeilijkste taak geweest, te le
ren, dat een volmaakt gentleman
geen deuren opendoet, doch op de
daarvoor bestemde dienstbare wacht
om het door die te laten doen.
