Eerste Kamer is verdeeld
Compost en kunstmest beide
nodig voor onze landbouw
Communisten in China
richten hun aanvallen eerst
op de scholen
'Vtexjaait
DONDERDAG 21 APRIL 1949
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA 1
Inzake de kwestie der grenscorrecties
De heer Brongersma (P. v. d. A.)
zeide, dat de stemming in Duitsland
ten opzichte van ons land toch niet
goed is, of men wel of niet tot deze
grenscorrecties overgaat.
Spr. zou echter tegen de Regering
wille- zeggen, als zij de machtiging
krijgt, om daarvan, evenals in België
en Luxemburg gebeurt, voorlopig
geen gebruik te maken. -
De machtiging kan de Regering
steunen bij haar strijd.
De heer Beaufort (K.V.P.) ken
schetst het ontwerp als simpel en
weinig betekenend.
Hij verklaart de vrees te beg^jpen
van hen, die menen, dat deze grens
correcties een schadeloosstelling vor
men. Dit zijn ze echter niet.
Wijzend op het voorlopig karakter
der voorzieningen merkt spr. op, dat,
als de vredesconferentie ons de be
trokken gebieden weer zou ontnemen,
deze tijdelijke toevoeging eer na- dan
voordeel zou betekenen. Van een ge
wijzigde Duitse mentaliteit blijkt
helaas bitter weinig, merkt spr. op
met een verwijzing naar het misbaar,
dat over de correcties is gemaakt.
Duitsland en het Duitse volk heb
ben een zware historische schuld
op zich geladen. Zijn de Duitse lei
ders zich niet bewust, hoezeer hun
optreden verbittering wekt en hoe
zij daardoor onze plicht tot verge
ving verzwaren en bemoeilijken?
In verband met de beslissing van
België en Luxemburg zal spr. namens
al zijn politieke vrienden een sug
gestie doen.
De fractie zal in meerderheid haar
steun niet aan het wetsontwerp ont
houden.
De overgang der 10.000 Duitsers
ligt ons zwaar op de maag, verklaart
de heer Beaufort nog. Hier blijft z.i.
een grote principiële moeilijkheid be
staan.
Daarbij heeft zich de moeilijkheid
van het Belgisch besluit gevoegd. Dat
is een novum. Spr. vraagt, of het geen
aanbeveling verdient op grond van
dit novum de verdere behandeling
van het ontwerp te schorsen. Alle as
pecten kunnen dan opnieuw worden
bezien en de grenzen zouden dan zo
getrokken kunnen worden, dat niet
gebieden met agglomeraties, doch
slechts met verspreide inwoners aan
ons land worden toegevoegd.
De heer Algra (A.R.) is van oor
deel, dat de regering het zeer juist
heeft uitdrukt, toen zij haar mening
gaf over het optreden der Duitsers.
Ze drukte het meer parlementair uit,
maar het kwam hierop neer: ze leren
het daar nooit. Over het misbaar kan
men beter zwijgen, ware het niet,
dat nu een zekere dr. Arnold hier
heen is gekomen. Z i. kan men dat
een zekere „Frechheit" noemen.
Dat deze heer Arnold zich tot de
voorzitter van een der Kamerfracties
heeft gewend, was een nieuwe
„Frechheit".
Wordt het ontwerp aangenomen,
dan krijgt men correcties, die bij nie
mand enthousiasme wekken.
Ten aanzien van de suggestie van
de heer Beaufort om de beraadsla
gingen te schorsen verklaart spr. dat,
als het daartoe komt, de regering on
ver wy ld de kwestie van Dollard en
Eems aan de orde dient te stellen. Te
dezer zake dient de heer Algra ten
slotte de volgende motie in:
De Kamer, van oordeel, dat de
regeling van de Eemskwestie en de
handhaving van de Nederlands-
Duitse grens in de Dollard in bete
kenis ver uitgaat boven die van de
thans voorgestelde grenscorrecties,
betreurt, dat ten opzichte van deze
vraagstukken zelfs in beginsel nog
weinig of niets is bereikt, spreekt
als haar mening uit, dat de Ne
derlandse rechten en belangen op
dit punt onverwijld en nadrukke
lijk aan de orde dienen te worden
gesteld, en gaat over tot de orde
van de dag.
De heer Wendelaar (V.V.D.) ver
klaart voor annexatie niets te gevoe
len. Hij zal tegen het ontwerp stem
men. Dit betekent niet, dat hij geen
vertrouwen in de regering zou heb
ben. Het ontwerp is overigens een
uitvloeisel van onderhandelingen, die
vele jaren geleden begonnnen zijn.
Sprekers fractiegenoten, de heren
Molenaar en Bierema zijn het hier
mede eens.
Bij de suggestie van de heer Beau
fort sluit spr. zich gaarne aan.
Als Nederland de grenscorrecties
aanbrengt maakt het z.i. gebruik van
zijn machtspositie, terwijl het onze
taak is het recht steeds te doen zege
vieren.
De heer Schalken (C.P.N.) tekent
protest aan tegen de grote haast,
waarmede dit ontwerp moet worden
behandeld.
Van invoering der voorgestelde
grenscorrecties verwacht spr. allerlei
moeilijkheden.
De heer Pollema (C.H.) geeft te
kennen, dat hij niet veel bewondering
heeft voor de summiere wijze van
voorlichting ten aanzien van dit ont
werp. Spr. betoogt, dat veitscheidene
vraagstukken onopgelost blijven.
De heer Kolff (C.H.) verklaart, dat
in zijn fractie geen eenstemmigheid
heerst. Spr. zegt bezwaar te hebben
tegen de spoed, waarmede dit ont
werp behandeld moet worden. Voorts-
betreffen zijn bezwaren vooral het
voorlopig karakter der regeling en
het ontbreken van enige voorziening
ten aanzien van de grens in de Dol
lard. Wat dit laatste betreft sluit
hij zich aan bij de motie-AIgra.
De heer Ruys de Beerenbrouck (K.
V.P.) geeft te kennen, dat het Neder
landse volk niet annexionistisch is.
Hij verenigt zich intussen wel met
het punt van het programma zijner
partij, waarin is vastgelegd, dat
eventueel voor schadevergoeding een
strook Duitse grond bij ons gebied
gevoegd zou kunnen worden.
Hij acht het minder beleidvol met
deze ouverture te beginnen. O.m.
merkt hij op, dat best wat gewacht
had kunnen worden met deze grens-
verbeteringen.
Zijn geneigdheid om het ontwerp
te aanvaarden is- gering. Gaarne wil
hij de nadere mededelingen van de
minister afwachten. Beter vindt hij
ht, dat gepruts aan de grenzen ach
terwege blijft en dat we onze rech
ten reserveren om bij vredesverdra
gen tot en definitieve regeling te ko
men.
De heer Woudenberg (Arb.)
meent, dat de grenscorrecties an
nexaties zijn, omdat zij eenzijdig
worden vastgesteld.
In de internationale rechtsorde,
welke wij moeten voorstaan, aldus
spr., past annexatie niet.
Wanneer hij bezwaren tegen het
wetsontwerp heeft is dat niet, omdat
hij bang is voor de grote mond, die
men in West-Duitsland opzet.
Veel moeilijkheden zouden voorko
men zijn, als-men de regeling verscho
ven had tot bij het vredesverdrag. Hij
zou gaarne zien, dat de regering de
suggestie van de heer Beaufort in
overweging nam.
De vergadering wordt daarna ver
daagd tot hedenmiddag half twee.
Dan komt de minister van Buiten
landse Zaken aan het woord.
KAMPEN BREIDT ZICH UIT
Dat het ernst is met de uitbreidings
plannen van Kampen bewijst deze
foto. Door middel van grote buis
leidingen wordt aan de rand van deze
oude Hanze-stad een terrein opge
spoten, dat zal worden gebruikt voor
de woningbouw.
Taminiau* Elst- Over.betuwe
Pensioenfonds voor de
landbouw begint
Men hoopt, dat het Bedrijfspen
sioenfonds voor de landbouw op 1
Mei met zijn werk zal kunnen begin
nen, zo heeft de heer J. C Schroder,
directeur van dat fonds, gezegd. Er
wordt gerekend op meer dan twee
honderdduizend deelnemers. Het
fonds kent een ouderdomspensioen
toe van twaalf gulden per week op
65-jarige leeftijd na veertig jaar pre
miebetaling. In het fonds is ook be
grepen een invaliditeitspensioen van
acht gulden per week, weduwenpen-
sioen tot zestig jaar, waarna het be
staande invaliditeitspensioen in wer
king treedt, pensioen voor halfwezen
van een gulden per week en voor
volle wezen van twee gulden per
week. Het fonds zal voor twee jaar
van terugwerkende kracht zijn. Ge-
dei'fde premies voor die twee jaar
zullen worden gedekt uit het land-
bouwegalisatiefonds-
Voor oudere arbeiders ontstaan
moeilijkheden, omdat zij niet het vol
le premiebedrag kunnen opbrengen.
Daarom heeft men een glijdende
overga ngsschaal gemaakt. Bonafide
landarbeiders, die binnen het raam
van het ontstaan van het fonds de
pensioengerechtigde leeftijd bereik
ten, zullen f 6 per week ontvangen.
De thans 60-jarigen zullen t.z.t. f 6.44
ontvangen, 50-jarigen f 7.44. 40-ja-
rigen f 8.84, 30-jarigen f 10,69 en
25-jarigen f 12.—
De technische premie bedraagt voor
arbeiders van 17 tot 20 jaar f 1.25
pér week. Nadien moet f 2.50 per
week worden voldaan- De premie
komt voor de helft voor rekening van
de werkgevers en voor de helft voor
rekening van de werknemers. In de
collectieve arbeidsovereenkomsten,
die 1 Mei ingaan,' is echter rekening
met deze premie gehouden, zodat de
arbeiders in feite een loonsverhoging
van f 1.25 krijgen. De premie zal dus
niet op het inkomen drukken.
Veel rumoer is ontstaan rondom de
kruistocht van ir. O. J. Cleveringa,
rijkslandbouwconsulent in algemene
dienst. Ir. Cleveringa propageert het
gebruik van uitsluitend natuurlijke
mest, compost, die de bodem niet uit
mergelt, doch daarentegen voedt en
behoudt. Naar zijn mening is de oor
zaak van vele afwijkingen en ziekten
bij mens en dier gelegen in een wan
verhouding, die door verkeerde be
mesting zou zijn ontstaan.
Het A.N.P. vro'eg hierover de me
ning van dr. J. Grashuis, directeur
van de proefboerderij de Schothorst
onder Hoogland bij Amersfoort.
Dr. Grashuis is geen tegenstander
van ir. Cleveringa, al zegt hij er da
delijk bij, dat deze wel wat door
draaft. Evenwichtige verwerking van
compost en kunstmest beide kan vol
gens oordeel en ervaring van dr.
Grashuis tot gezonde landbouw en
veeteelt leiden. Kunstmest is een
waardevol hulpmiddel, maar eenzij
dige toepassing er van kan de meest
onaangename gevolgen met zich
brengen.
Dr. Grashuis heeft ervaren, dat
met gebruik van uitsluitend kunst
mest veranderingen in de bodem
veroorzaakt worden, welke van in
vloed zijn op leven, gezondheid en
vruchtbaarheid van plant en dier,
eenzijdige chemische bemesting kan
dit leven doden, waardoor planten
ziekten ontstaan. Afwijkende voe
ding kan ook gevolgen hebben voor
de dierenwereld. Dr. Grashuis vond
bij vele zieken .dieren overschotten
of tekorten aan mineralen en andere
stoffen, die onder invloed van de
voeding met gewassen van een uit
sluitend kunstmatig bemeste bodem
waren ontstaan.
Speciaal op zogenaamde „uitge-
boerde gronden", waar zwaar met
kunstmest wordt gewerkt, kan men
dergelijke verschijnselen bij gewas
en vee aantreffen. Bemesting met
compost kan hier verbeteringen aan
brengen. Merkwaardig was, dat
vaak ook boerengezinnen aan onge
veer dezelfde verschijnselen als de
veestapels leden, omdat zij hun voed
sel in hoofdzaak van eigen bodem
betrokken. Met dit van gewas en vee
werd doorgaans ook de gezondheids
toestand van de mensen beter.
Verwarring onder de boerenstand
zal, volgens dr. Grashuis, door de
veldtocht van ir. Cleveringa niet ont
staan. De boer kent zijn land en zijn
mogelijkheden. Hij heeft even
wicht genoeg om niet in paniek te
raken. Compost is nodig: over de
mate van toepassing daarvan is na-
ook a, kan men deze veringen
behoud van de bodem en voor ziekte
door toevoeging van allerei elemen
ten lang tegenhouden. Ernstiger dan
de meer anorganische veranderingen
noemt hij de onontkoombare erosie-
verschjjnselen, die de bodem volko
men onbruikbaar kunnen maken.
Het is in het buitenland, zowel als
in ons land zonneklaar gebleken, al
dus dr. Grashuis, dat eenzijdige
kunstbemesting tot vernietiging van
de bodemstructuur kan leiden. Toe
voeging van compost, organisch ma
teriaal dus, eventueel aangevuld
met kunstmest, gebaseerd op de be
hoefte van de bodem, kunnen de bo
dem en daaarmee gewas en dier ge
zond houden. Ir. Cleveringa heeft
gelijk, wanneer hij propaganda
maakt voor het gebruik van organi
sche mest en voor de aanmaak daar
van uit de afvallen der grote ste
den. Deze afvallen mogen niet ver
nietigd worden, want zij zijn onont
beerlijk voor de landbouw
Wij weten niet geheel, zo zegt hij,
welk microbiologisch leven zich in
de grond afspeelt en dus ook niet,
welke invloeden zich in volle om
vang op de plantengroei hierdoor
doen gelden. Dit microbiologisch le
ven kan afweerstoffen tegen allerlei
verwekkers van ziekten vormen. Te
bestrijding", zegt dr. Grashuis.
PRINSES WILHELMINA WOONDE
SLECHT BEZOCHTE BEVRIJDINGS
HERDENKING BIJ
H.K.H. Prinses Wiihelmina heeft
gisteravond in de Grote Kerk te
Apeldoorn de bijeenkomst bijge
woond ter herdenking van de bevrij
ding van Apeldoorn. Zij was verge
zeld door de directrice voor haar par
ticuliere zaken voor het Loo en om
geving, mej. A. L. Schoch. De bur
gemeesters van Apeldoorn en Arn
hem en de oud-hof predikant, ds. J.
F. Berkel, voerden het woord, waar
bij zij vooral de nadruk legden op de
verflauwing van de publieke belang
stelling voor deze bevrijdingsherden
king, waarvan ook deze bijeenkomst,
die slechts werd bijgewoond door
een paar honderd mensen, getuigde.
Vele Nederlandse Missionarissen en
Zusters in Peiping
Sinds kort is de postverbinding tus
sen het door de communisten bezette
gebied en het overige China hersteld.
Door de twee partijen is overeengeko
men, dat schepen, die tussen
Shanghai en Tientsin varen, de post
geregeld zullen blijven uitwisselen.
Als gevolg hiervan zijn reeds de eer
ste brieven van de missionarissen en
zusters, die na de communistische be
zetting in Peiping gebleven zijn, bij
't missiesecretariaat der Paters Fran
ciscanen aangekomen. Uit deze brie
ven blijkt, dat de toestand voor de
Kerk in Peiping tot nu toe nogal dra
gelijk is, al bemerkt men tevens, dat
niet alles geschreven kan worden. 'De
Paters hebben volop werk in twee
parochies met de verzorging van de
Christenen en met het onderricht van
de catechumenen. Merkwaardig ge
noeg melden zich niet weinig heide
nen om in de Kerk te worden opge
nomen. Niet zozeer op de Kerk als
wel op de school hebben de commu
nisten voornamelijk het oog laten val
ine. In de scholen, de katholieke uni
versiteit niet uitgesloten, zijn momen
teel de studenten aan het bewind. Zij
houden er, volgens het beproefde sys
teem, volksgerecht. De paters hebben
ook al enige kereh bezoek gehad van
communistische ambtenaren, maar
deze gedroegen zich heel beleefd en
zegden zelfs hulp toe in moeilijke
omstandigheden. Het schijnt voorge
schreven te zijn, dat. waar een kerk
is, dit door een uithangbord moet
worden aangegeven.
Eerste brief van
Mgr. Pessers
Onder de oorlog zijn twee onzer
Franciscaner missionarissen door de
Japanners gedood, n.l. de Paters Wil-
gisus van Dijk en Mathias Scholberg.
De overigen werd uit hun missies
van Luan en Kianchow (provincie
Shansi) verdreven. Zij werden bijeen
gebracht in grote concentratiekam
pen in de provincie Shangtung. Later
werden ze overgebracht naar Peiping.
Na de oorlog bezetten communisti
sche troepen het gebied van Luan. In
het begin hebben Mgr. Kramer en de
andere missionarissen nog wel pogin
gen gedaan om daar het missiewerk
te hervatten, maar deze zijn uiteinde
lijk mislukt. Daarom bleef men in
Peiping waar ook veel goeds gedaan
kon'worden wachten op het uur
der bevrijding van het missiegebied
van Luan.
In de Prefectuur Kiangchow ech
ter, het gebied van Mgr. Pessers, ver
liepen de zaken anders. Dit was oor
spronkelijk nog onbezet gebied. Mgr.
Pessers keerde daarom November
1945 daarheen terug, gevolgd door de
andere missionarissen en zusters.
Hoewel zij straatarm waren en hun
missie in een desolate toestand aan
troffen, begonnen zij vol vertrouwen
4i- T-» 1 hun apostolische arbeid. 1 April 1947
r!r,ïik!!! ™nT^;'P™£ echter sloegen de communisten hier
lampi iccp nn «on hun grote slag en bezetten het gehele
bisschop van Luan en vier
van zijn missionarissen; verder de
hoogeerwaarde Pater Potveer met
viar missionarissen van de Prefectuur
Kiangchow, en tenslotte vijf en twin
tig Zusters Franciscanessen van de H.
Joseph te Heerlen. Deze hebben ge
meend vrijwillig in Peiping te moe
ten achterblijven, ondanks de drei
ging der communistische bezetting,
omdat zij het tegenover God en hun
geweten niet verantwoord achtten de
Chinese Christenen aan hun lot en de
vervolging der communisten over te
laten.
Dé Zusters hebben het onzaggelijk
druk met moederzorg en ziekenver
pleging en werken op vier plaatsen
tègelijk. Op 7 Februari kon mgr. Kra
mer een nieuwe parochiekerk inwij
den, waarbij de gehele kerk gevuld
was met gelovigen.
Zoals overal in bezettingstijd gaan
er ook in Peiping de dolste geruchten
rond. Een Ierse Pater Lazarist vroeg
aan Pater Potveer, of hij al lang weer
op vrije voeten was. Men had hem
n.l. verteld, dat Pater Potveer met
zijn kapelaans was gevangen geno
men. Ook ging er het gerucht, dat
een Pater van het Goddelijk Woord
voor het volksgerecht had moeten
verschijnen. Later bleek, dat de Pa
ter al enige maanden in Amerika was.
Er gaan dus veel loze geruchten. Men
kan in Peiping op het moment rustig
doorwerken, ofschoon de toekomst
een groot vraagteken is.
NIJMEGEN BOUWT Om de
schade, die tijdens de oorlog onder
de woningen van Nijmegen is aan
gericht, te herstellen, is een plan
ontworpen, dat de bouw van 1000
woningen behelst. Bij de Mierstraat
verrijst een complex van 210 monta
ge-woningen.
gebied met uitzondering van één dis
trict.
In het begin traden zij niet hard op
en bleef de toestand dragelijk. Sinds
September 1947 echter kwamen er
geen brieven meer door naar Peiping,
terwijl de laatste brief naar Holland
dateerde van 3 December 1946. Op
eens, 9 December, ontving het' Pro-
vincialaat der Minderbroeders te
Weert een telegram van het Ministe
rie van Buienlandse Zaken, meldend,
dat Mgr. Pessers en Pater Bruns dooi
de communisten vermoord waren,
terwijl de Overste Pater Dositheus
Ruijs en vier Nederlandse zusters ge
vangen genomen waren in Kiang
chow.
Spoedig echter bleek, dat Paters
Bruns inderdaad gemarteld was, maar
dat het bericht omtrent de dood van
Mgr. Pessers niet juist was geweest.
Wel toas hü met Pater Ruijs en de
zusters op 7 November 1947 gevan
gen genomen. Zo nu en dan drong een
of ander berichtje over de toestand
der gevangenen door naar Peiping of
andere missiestaties. Afgezien van
enige mishandeling, van zware
dwangarbeid en weinig eten, was hun
situatie niet al te slecht. Het volk
van Kiangchow bracht hun soms wat
eten en stond borg voor hen
Medio 1948 herkregen zij de-vrij
heid. Weliswaar konden zij hun gees
telijk werk nauwelijks meer uitoefe
nen, maar zij konden zich wijden aan
de verzorging der zieken, ook dei-
communistische soldaten. Pater Ruijs
was intussen echter zo verzwakt, dat
hij de vrijheid maar kort overleefde.
Hij stierf 13 Juni 1948 en werd onder
grote belangstelling der Christenen
begraven.
Nu waren er behalve de vier Ne
derlandse Zusters alleen nog Mgr.
Pessers en de Chinese prieser Fran-
ciscus Liou. Weliswaar kwamen zo nu
en dan mondelinge berichten door,
dat zij het relatief goed maakten,
maar verder was ieder contact met
de buitenwereld afgesloten: geen
brief, geen telegram, geen woord. Tot
dat ook Peiping in handen der com
munisten viel. Al spoedig trachtten
de Paters van de hoofdstand uit in
contact te komen met Kiangchow. Er
kwamen zo nu en dan mondelinge be
richten door van Chinese Christenen,
die heen en weer trokken van de
hoofdstad naar het binnenland en
omgekeerd. De postverbinding van
Peiping met de buitenwereld bleef
enige tijd gesloten, maar zoals wij
boven reeds berichtten, is deze nu
hersteld.
Op 14 April van dit jaar mochên
wij, via Peiping. de eerste brief van
Mgr. Pessers ontvangen sinds Decem
ber 1946. In dit schrijven deelt Mgr.
Pessers mede, dat zij alles kwijt zijn.
ook de kerk.
„We bezitten nog alleen het vege
lijf. In het begin, toen wij uit de ge
vangenis kwamen, hadden wij letter
lijk niets meer en moesten door de
mensen worden onderhouden en ge
kleed- Later ontvingen wij als onder
steuning 80 pond tarwe per hoofd en
per maand.
In September kwam er een bevel,
dat wij een ziekenhuis moesten ope
nen, waarvoor wij 50 ton tarwe toe
gewezen kregen. Daarmede zijn wij
medicijnen gaan kopen. Nu zijn wij
op gang gekomen en steunen wij op
eigen krachten. Het huis is echter te
klein. Er is ons echter een groter be
loofd. Instrumenten hebben we na
tuurlijk nog zo goed als niet; ze zijn
veel te duur. Wij zijn ook tamelijk
vrij in het rondlopen Elke dag lees
ik de H. Mis volgens de verleende dis
pensatie. De omstandigheden in aan
merking genomen gaat het ons hier
goed. O. L. zorgt best voor alles."
Intussen kon Mgr. Kramer in Pei
ping een nieuwe priester voor Kiang
chow wijden. Deze hoopt binnenkort
daarheen te vertrekken om voor Mgr.
Pessers en de Zusters enige der meest
noodzakelijke dingen mee te nemen.
Daarmee is dan het contact met Mgr.
Pessers na twee en half jaar min of
meer hersteld.
ERGERLIJKE VORM VAN
SMAADSCHRIFT.
De rijkspolitie te Uithoorn is er in
geslaagd na een uitgebreid en nauw
gezet onderzoek een ergerlijke vorm
van smaadschrift aan het licht te
brengen en de schuldige te arresteren.
In de Tebu'teerfabriek te Uithoorn
werkte als baas van de smederij K. R.
Eind 1948 ontving de directie van de
fabriek een anoniem schrijven, waar
in R. beschuldigd werd van diefstal
van lood en koper. Ondanks het feit,
dat R. tot dat moment het volledige
vertrouwen van zijn directie gerfbot,
was dit schrijven toch aanleiding van
een nauwkeurige observatie van zyn
doen en laten. Op de duur werd de
situatie voor R. op de fabriek zeer
moeilijk en hij nam dan ook zijn ont
slag. Hij vond een andere betrekking,
doch vrij spoedig daarna kwamen
bij de rijkspolitie te Uithoorn weder
om anonieme brieven, waarin R. van
diefstal beschuldigd werd. Ook deze
brieven waren aanleiding tot het on
derzoek van de handelingen van R. en
de politie ging zelfs zover huiszoekin
gen bij hem te verrichten. Er werd
echter geen spoor van door hem ge
pleegde diefstallen gevonden. Later
ontving zijn nieuwe baas eveneens
een anoniem schrijven. De politie be
sloot thans, kostte wat het kostte, er
achter te komen, wie de schrijver van
deze brieven was, Deze opgave was
zeer moeilijk, omdat het handschrift
verdraaid was, maar desalniettemin
slaagden de opperwachtmeester en
zijn mensen erin, de briefschrijver te
identificeren en wel met behulp van
een toevallig aangetroffen poëzie
album, waarvan het handschrift bij
zonder veel leek op dat van- de brief
schrijver. Het album behoorde aan
de dochter van een goede „vriend"
van R. Deze vriend werd aan een
streng verhoor onderworpen en be
kende tenslotte uit jalousie R. had
een zeer goede positie bij de Tebu
de brieven geschreven tc hebben. In
middels is R. volledig gehehabiliteerd
en hij pzal weldra weer in de teerfa
briek werkzaam zijn. Wat het onder
zoek vooral bemoeilijkte, was het feit,
dat er inderdaad diefstallen in de fa
briek waren gepleegd. De dader van
deze diefstallen is inmiddels ook ge
arresteerd.
IN INDIE:
C. W. LIGTVOET,
Noordwijkerhout,
viert zijn le verjaardag in Indonesië
in hospitaal te Batavia op 22 April.
HENK BOSMAN,
Reyerskoop 150,
Boskoop,
geboren 22 April 1928, soldaat le
klasse, thans te Rengasdenglok.
f^oto's van in Indonesië verblijven
de militairen kunnen bij de redactie
worden ingestuurd tot uiterlijk een
week voor de verjaardag. Foto's,
welke later worden ingezonden wor
den niet opgenomen).
