Het Heilig Jaar
IN DE EEUWIGE STAD
150 Jaar geleden kwam „de meter" ter wereld
De meter verjaart
KUNSTGEBIT
Mededeling voor Reserve Officieren
der Koninklijke Landmacht
falefaontjea
SCHOONMAAK
ARTIKELEN
SPOED!
WERK MEE
■Het KN.IL.roept U!
IAANDAG 7 MAART 1949
DE LE1DSE COURANT
EERSTE BLAD - PAGINA t
DE HEILIGE DEUR.
Het lig: voode hand dat deze gro
te godsdienstige gebeurtenis nie. zon
der kerkelijk-; plechtigheden kunnen
voorbijgaan. Reed: voor de aanvang
van dit Jubileum zal de H. Vader in
de Sala de Trono op plechtige wijze
de Pauselijke Bul met de betrekking
tot het H. Taar uitvaardigen. Na de
afkondiging reikt Hij de Bul ovei aan
de Dekw.i der Apostolische Pronun-
tiarissen, die in het Portico van de
Vaticaanse Basiliek de inhoud ervan
aan het volk zal bekend maken. Daar
na wordt deze hul per speciale trein
naar de basiliek var» St. Paulus buiten
de Muren gebracht, waar de inhoud
eveneen aan de Abt en het Kapittel
wordt voorgelezen. Hetzelfde ge
schiedt in de basilieken van de St.
Jan van veteranen en de Santa Ma
ria Maggiore.
De laatste belangrijke plechtigheid,
die de opening van het Jubeljaar
voorafgaat, is die, waarin de Paus drie
kardinalen beneemt tot Pauselijke
Delegaten, di; Hem moeten vertegen
woordigen bij de opening van de H.
Deuren in de drie grote basilieken
van Romdi« met de St. Pieter in het
middelpunt van de viering van het
H. Jaar staan nl. qc St. Paulus buiten
de Muren, de St. Jan van Lateranen
er de Santa Maria Maggiore. Deze
benoeming heeft plaats in een consi
storie enkele dagen voor Kerstmis.
Op 24 December wordt het H. Jaar
door de Paue zelf geopend. Aan het
hoofd van een plechtige processie
van souvereinen, staatshoofden, de
Pauselijke fimilie. Ridders van de
Souvereine en Militaire Orde van
Malta, het Corps Diplomatique en de
Romeinse Ade. begeeft de Paus zich
vanuit de „Sala" langs de „Scala Re-
gia" naar de Heilige Deur, die alleen
in het H. Jaar is geopend en na de
sluiting ^rvan wordt dichtgemetseld.
Met een gouden hamer slaat de H.
Vader driemaal op de deur en na de
opening gaat Hij alleen de Basiliek
in om er voor de Confessio te bidden.
Na enige tija volgen hem alle kardi
nalen, patriarchen, aartbisschoppen
en andere leden van het Pauselijke
Hof. Voor de Confessio geeft de H.
Vader de vol' aflaat en Zijn Aposto
lische Zegen. In de drie andere basi
lieken verrichten de Pauselijke De
legaten dezelfde plechtigh jid.
Door deze H. Deur aan de vier Ba
silieken zullen een jaar lang de pel
grims van alle landen binnenstromen
om aan de gunsten en gaven van het
H. Jaar deelachtig te worden. De
symboliek van de H. Deur is thans
niet zo erg duidelijk en men waagt
zich slechts aan veronderstellingen en
gissingen als mei. het geheim ervan
zou willen ontsluieren. Zeker is dat
Paus Clemens VI dit gebruik invoer
de. Hij zou daartoe een bovennatuur
lijke opdracht hebben gekregen. Het
meest voor de hand ligt, dat hieraan
de woorden van Christus ten grond
slag -iggen: „Ik ben de deur. Zo
iemand door Mij binnengaat zal hij
veilig zijn''.
GROOTS VAN OPZET.
Maar nog vele andere plechtighe
den en gebeurtenissen zullen het H.
Jaar opluisteren zoals heilig- er. za
ligverklaringen, godsdienstige bijeen
komsten en processies door de stra
ten der stad, congressen en meetings
op religieus en wetenschappelijk ge
bied, terwijl tal van tentoonstellingen
I zullen worden georganiseerd. Boven
dien zullen er kunstmanifestaties
worden gehouden o.a. muziekfestivals
en ook mysteriespelen zullen worden
opgevoerd.
De internationale missietentoonstel
ling bijvoorbeeld belooft zeer interes
sant te worden en groots van opzet.
Hierbij zal nie zozeer de nadruk wor
den gelegd op het harde en zware le
ven der missionarissen, maar veel
meer op missiologie en de etnografie
van die landen, waarin de Kerk mis
sioneert. Vrijwel alle missionerende
orden en congregaties werken hier
aan mede. Voorts zijn er tentoonstel
lingen van d^ Katholieke Actie. de.
Kerkelijke Liefdadigheidsorganisaties
en van Kerkelijke Kunst. Onderwer
pen, die wel zeer goed in het kader
van het H. Jaar passen.
Het behoeft geen betoog, dat een
Jubileum van een dergelijke opzet
een sterke organisatie vereist. Met
de voorbereiding is men reeds gerui
me tijd cta.i de gang, niet alleen in
Rome, maar ook in alle kei"kprovin-
cies die de bedevaarten in hun gebied
moeten organiseren. De moeilijkhe
den die zica hierbij voordoen, moet
men niet onderschatten en met name
de huisvesti. 0 der pelgrims vormt in
het overbevolkte Rome een probleem,
dat veel hoofdbrekens kost. Officieel
telt de stad ruim anderhalf millioen
inwoners. Met de illegale bewoners
telt zü zeker meer dan twee en een
half millioen zielen. Het zou een
chaos kunnen worden, wanneer de
vele honderdduizenden, zelfs mil-
lioenen pelgrims, die het volgend jaar
in Rome worden verwacht, ongeorga
niseerd naar de Eeuwige stad zouden
optrekken. Een enquete naar logeer-
gelegenheid in Rome, waarbij niet al
leen de hotels, maar ook de pensions,
instituten en colleges werden inge
schakeld, heeft uitgewezen, dat er
tussen de 30 a 40 duizend mensen te
gelijk in Rome zouden kunnen over
nachten. Dit is dan ook wel het maxi
mum, dat tegelijk naar Rome zal kun
nen pelgrimeren.
„Alle wegen leiden naar Rome."
„Alle wegen leiden naar Rome."
Dit gezegde is al bijna even oud als
Rome zelf. In de Oudheid en ook in
de Middeleeuwen was Rome een
kruispunt van vele belangrijke we
gen. Toen rroet het vroeger, voordat
het moderne verkeer zich ontwikkel
de, een moeilijke tocht zijn geweest
om in die oude stad te komen. Er wa
ren geen behoorlijke verkeersmidde
len, de .vegen waren zeer slecht en
de onderkomens onderweg waren
zeer primitief De geschiedschrijvers
verhalen dan ook van de mees> tra
gische tafei len, die op een pelgrims
tocht naar Rome voorvielen. Velen
stierven onderweg en ook kwair het
nog al eens voor, dat de pelgrims te
Rome werden aangetast door de pest
en niet meei naar huis terugkeerden.
Maar uit alle. weerhield de mensen
niet om toch de verre pelgrimstocht
te ondernemen en ook in die dagen
gingen millioenen op weg. naai het
graf van de H. Petrus.
Dank zij d technische ontwikke
ling van de laatste honderd jaren
het thans mogelijk gemakkelijk en
snel te reizen. De pelgrims van deze
eeuw hebben in het geheel geen be
sef van de moeilijkheden en gevaren,
welke d. pelgrims vroeger bedreig
den. Trein, auto, schip en vliegtuig
brengen iedereen in korte tijd naar
hun bestemming. En ook in deze tijd
is Rome weer een centrum van ver
keerswegen. Vooral het luchtverkeer
heeft zich na de oorlog zeer sterk op
Rome r concentreerd. Ciampino, het
vliegveld va1 Rome, weliswaar zwaar
gehavend door de oorlog, is eei cen
trum van vel' luchtwegen die naar
alle delen der wereld leiden.
Ook de „Vliegende Hollanders",
doen op hun tochten naar Oost en
West, Zuid en Noord Rome niet min
der dan 15 maal per week aan. De
grote en de rechte baan is ongetwij
feld die door de lucht. Woont men
ver weg. het vliegtuig overbrugt de
afstand in een, twee of hoogstens drie
dagen. Heeft men weinig tijd, het is
weer het vliegtuig, dat hier uitkomst
brengt.
Een stad als Rome is een bezoek
ten volle waard. De verrukking van
vele kunstenaars is hier gekristalli
seerd in prachtige kerken, stijlvolle
paleizen, verheden beelden, ir ver
blindende mozaiken en in schitteren
de kleuren an schilderijen Het
boeit de bezoeker zo zeer, dat hij zich
tot een andere wereld voelt opgehe
ven. Dit is, beseft hij, wat hij tot nu
toe heeft gemist. Zijn voeten dragen
hem licht en rusteloos van he ene
monument naar het andere. Voor de
christen die zonder enig scepticisme
hierheen is gekomen is het alsof hij
eindelijk thuis is. In Rome .s de pols
slag van het christendom duidelijk
voelbaar.
Het is moeilijk van Rome te schei
den. En als dan al te vroeg de „Vlie
gende Hollander" de bezoeker met
een tomeloze vaart van de Romeinse
grond wegvoert, op weg naar huis,
dan voelt hij eerst goed, dat Rome
in zijn hart een warme plaats heeft
ingenomen. Rome laat een heimwee
naar mateloze en uitbundige schoon
heid in hem achter.
Weerzwenht het vliegtuig en brengt
zijn groot aan de Stad der Steden.
Weer -igt Rom daar beneden als een
weelderige en blinkende robijn gevat
in het goud van eeuwen op den mu
ren. Als in een droom gaat alles weer
aan het oog voorbij, wat in weinige
dagen zo vertrouwd is geworden. En
men peinst bij het zien van al deze
menselijke maaksels hoe mooi de he
mel dan wel moet zijn.
Vaarwel, O, Roma nobilis!*
Februari 1949.
JV/HS.
Zielzorg voor Katholieke Nederlanders
in Frankrijk ernstig bedreigd
Drie priesters verrichten pioniers
arbeid.
(Speciale K.N.P.-corréspondent).
Niet lang geleden publiceerde een
katholiek weekblad in Nederland een
artikel waarin de armzalige toestand
van een Franse kerk, bediend door
een Nederlands priester, in felle
kleuren geschilderd werd. Er werd
gesproken van een lekkend dak, dat
ondertussen op weg door Neder
landse vrijgevigheid gestopt te wor
den.
Wij feliciteren deze pastoor met al
die spontane leidekkers en verheu
gen ons over de edelmoedigheid van
Nederlandse katholieken ten gunste
van een Franse kerk.
Weinigen weten, dat deze pastoor
met zijn lekkend dak minder te be
klagen is dan zekere andere pries
ters in Frankrijk. De hoofdaalmoe
zenier van de Nederlanders in Parijs
vertelde mij: „Pastoor H. heeft ten
minste nog een dak, ook al lekt het;
wij hebben helemaal geen dak".
Toen werd van de gruwelijke toe
stand verteld, waarin drie Neder
landse aalmoezeniers, die te Parijs
niet voor Franse maar voor Neder
landse katholieken werken, gedwon
gen zijn te leven. Indien ik deze toe
stand niet met mijn eigen ogen ge
zien en gecontroleerd had, zou ik als
Thomas geantwoord hebben.
Een paar jaar lang ontvingen deze
aalmoezeniers, paters Lazaristen, een
betrekkelijke gastvrijheid in een
kloosterseminarie van de Rue de
Revres. Voor de uitoefening van hun
zielzorg onder de Nederlanders was
hun bestaan hier zeer moeilijk: om 4
uur 's morgens met de Seminaristen
opstaan, om 12 uur dejeuner en des
avonds, na het diner, om 9 uur naar
bed. Juist op de tijden dat zij hun
landgenoten konden ontmoeten (tus
sen de middag en 's avonds na werk
tijd) moesten zij in het klooster zijn.
Verder hadden zij voor hun eigen
kostje te zorgen; Nederlandse biech
telingen konden zij slechts met de
grootste moeite ontvangen. In alles
zaten zij hier op een schopstoel. Een
paar maanden geleden kregen zij be
richt dat zij elders hun tenten moes
ten opslaan.
In het bouwvallige klooster van
een Ierse congregatie, vlak achter
het Pantheon, waar nu het Poolse se
minarie gevestigd is, vonden zij een
voorlopig onderkomen. De drie aal
moezeniers met hun Nederlands
knechtje hebben hier de beschikking
gekregen over drie onbewoonbaar
verklaarde vertrekken, zonder ver
warming, met grove plavuizen uit de
vorige eeuw op de grond. Ik heb deze
kamers gezien: door de barsten en
spleten in de kale muren gluurt een
natte wind; de vroegere lambrisering
is weggevreten door de schimmel;
men kan z'n pet onder de deuren
heenschuiven. lin de hoek van de
„salon" die tevens dienst doet als
keuken, bijkeuken, bibliotheek, was
lokaal, biechtstoel, ontvangkamer en
klerenkast, hangt een canapé op drie
poten; de vierde wordt gevormd door
een margarinekistje dat meteen „kel
der" is en de levensmiddelen-voorraad
bevat. „Blonde Piet", hun knecht, is
kok, kamermeisje, misdienaar, kos
ter, boodschappenjongen, wasvrouw
strijkster en rattenjager. De drie aal
moezeniers beschikken over drie ste'
geleend ondergoed, zodat, wanneer
Blonde Piet aan de was gaat, de pa
ters om beurten onder de wol" moe
ten kruipen en wachten tot hun goed
droog is. Van de Amerikanen en Ca
nadezen ontvangen onze aalmoeze
niers van tijd tot tijd was levensmid
delen
Dit, katholieke landgenoten, is de
gruwelijke werkelijkheid. Terwijl
iedere natie en iedere buitenlandse
kolonie over een tehuis beschikt en
in staat is aan zijn priesters een
menswaardig bestaan te verschaffen,
lijden drie Nederlandse priester te
Parijs honger en ellende in krotten
van kamers waarin men nog geen
hond zou durven stoppen. Maar zelfs
hier zitten zij op een schopstoel: de
Overste van het Poolse seminarie
heeft hun laten weten, dat hij van
plan is de kamers uit te breken en te
restaureren om zo zijn seminarie uit
te breiden. Waarheen moeten zij nu?
Zij zijn op eigen risico naar Parijs
getogen om de zielzorg van de katho
lieke landgenoten te behartigen.
De kunst van het meten en wegen is zo oud als de
mensheid. Zodra de mens bestond, kwam het egois
me in de wereld en het gevoel „altijd te kort ge
daan" te worden. Dus zoch t hij zich instrumenten,
die „gewin en verlies" zouden kunnen opmeten.
Daarbij ontstonden allerlei „eenheden". Zo zal mis
schien Cladius Civilus voo r 3 berenhuiden een zege
kar hebben willen kopen en twintig armlengten
timmerhoutZo ontstonden er allerlei begrippen
over ..maat, munt en gewicht. Maar de meter,, zo
als wij die kennen, bestaat pas anderhalve eeuw.
Eerst de el. gesteld de lengte van een
In de oudheid had men
heel eenvoudig de omvang
van een mensenlichaam
als eenheid genomen; de
el (de lengte van een arm)
de vinger, de voet en een
pas. Maar ja, de mens is
nu eenmaal geen uniform
schepsel en de arm van de
ene was langer dan die
van de ander, om over de
vingers maar te zwijgen.
In 1668. kort na de stich
ting van de Franse aca
demie der wetenschapppen
was men al een stapje
verder gekomen door de
„Toise van Chatelet" in te
stellen, een lengte-eenheid
van zes Parijse voeten (en
ze leven er op grote
voet.Maar nog steeds
ontbrak de wereldeenheid
op lengtematen. In 1673
had de Nederlandse uit
vinder en sterrenkundige
Christiaan Huygens voor-
slinger van het slingeruur
werk als meeteenheid aan
te nemen, omda'. hij in de
mening verkeerde, dat de
ze over de hele aarde van
gelijke lengte was. Het
bleek weldra dat, tenge
volge van de aardafplat-
ting een slinger aan de
equator korter moest zijn.
dan aan de polen. Deze
eenheid werd dus verwor
pen.-
Een commissie.
Eerst tegen het eind
van de achttiende eeuw
werd er door de Academie
in Parijs een commissie
b°noemd „ter vaststelling
van een algemene maat-
eenheid". En zoals het
;r
met commisies soms gaat:
er kwam succes uit voort,
mede dank zij het feit. dat
er beroemde geleerden zit
ting in hadden zoals La-
p'ace, Lagrange. Lavoisier
en Borda met als voorzit
ter Francois Arago. Tien
jaar lang schreven deze
heren gewichtige onder
handelingen. namen proe
ven, gaven colleges, tot
dat ze eindelijk zover wa
ren dat er een besluit kon
worden genomen. Begin
1799 ..schieDen" zii de me
ter, het tien millioenste
deel van de aardmerid'a—
nen van pool tot aeaua-
tor, welke maat direct
door de wet werd geadon-
teerd en beschermd. In
hetzelfde jaar ontstond de
eerste „preciese" meter, 25
mil'imeter breed en 4
millimeter d'kke platina-
stang waarvan de uitein
den ongeveer een meter
uit elkaar lagen. Ja. onge
veer, want deze meter, de
ze aardse meter was nog
ver verwijderd van de
mathematische eenheid uit
onze dagen. Want het ge
val was, dat de massa,
waaruit die „meter" was
afgeleid, namelijk de aard
bol steeds veranderde.
Tenslotte besloot men
aan de ,soesah" een einde
te maken en de meter
zelfstandig vast te stellen,
onveranderlijk.
Nog een commissie.
Daartoe kwam in 1872 te
Parijs weer een commissie
op de been, de „interna
tionale meter-commissie"
met de Zwitserse sterren
kundige prof. Hirsch als
directeur, die een volledig
maatstelsel ontwerp, dat
volgens de internationale
conventie van 1875 bin
dend zou worden voor de
gehele wereld. Achttien
staten te Parijs bijeen, be
sloten een „tempel der
meetkunst" te laten bou
wen in het park van St.
Claudes, waarin de oor
spronkelijke of grondmeter
zou worden gedeponeerd.
In 1885 kwam de uit
platina en iridium be
staande meter klaar en
sinds die tijd is dit kostba
re kleinood zorgvuldig be
waard.
De mens was tevreden:
hij kon op een latje afle
zen hoeveel „strepen" hij
bezat.
Terugkeren naar Nederland? Mgr.
Van Straelen heeft hen uitgenodigd
naar Indonesië te gaan. Maar wie zal
dan de geestelijke belangen van de
katholieke Nederlanders te Parijs
ter harte nemen? En de paters zijn
hier zo bitter hard nodig.
Wie zal de Nederlandse kinderen
uit de gezinnen waar Frans gespro
ken wordt, de Nederlandse taal le
ren, de catechismus onderrichten? En
andersom, wie zal de Nederlands
sprekende kinderen Frans leren en
voorbereiden op de eerste H. Com
munie?
Wie zal er zorgen voor het gees
telijk heil van de Nederlanders, ge
huwden en vrijgezellen, die te Parijs
ronddolen?
Wie anders dan de paters zullen de
Nederlandse katholieken moed in
spreken die ziek liggen in de zieken
huizen en sanatoria? Wie troost en
hulp brengen aan de honderd behoef
tige katholieken die te Parijs slechts
3000 francs per maand, dat wil zeg
gen 1/8 van hetgeen nodig is, van
het Nederlandse Consulaat ontvan
gen?
Hebt u, Nederlandse katholieke
ouders, er wel eens aan gedacht, wel
ke gevaren uw kinderen in een we
reldstad als Parijs lopen? Niets is zo
gesloten als een Frans gezin; om er
,,kind in huis te zijn'^ moet men ja
renlang in Frankrijk gewoond heb
ben, zich de Franse mentaliteit eigen
gemaakt, perfect Frans spreken zon
der acent, leven uit de Franse be
schaving, denken en voelen als een
Fransmans, een Franse opvoeding'
genoten hebben.
Nergens ter wereld voelt een Ne
derlander zich eenzamer dan te Pa
rijs. Hij kent slechts zijn werk, de
straat, hotel en restaurant.
Spreken wij nog niet van de jonge
Nederlanders en de Nederlandse
meisjes die vor studie enb. naar Pa
rijs komen. Wat zal er uit hen
groeien als de paters verdwenen
zijn? Ik denk aan zoveel tragische
gevallen, die voorkomen hadden kun
nen worden, indien de paters over
een tehuis beschikt hadden waar zij
de zwervelingen onderdak kunnen
geven. Tientallen gevallen waarin
Nederlandse katholieken het slacht
offer werden van de verleidingen
der grote stad, van hun isolering, van
hun heimwee, zouden hier kunnen
worden aangehaald, maar ook talrij
ke gevallen waarin onze aalmoeze
niers preventief werk hebben kun
nen verrichten.
In een brief aan de hoofdaalmoeze
nier, pater Leureysen, heeft Zijne
Eminentie Kardinaal de Jong de
"hoop uitgeproken dat er poedig een
Nederlands katholiek tehuis voor on
ze aalmoezeniers en een verenigings
punt voor de katholieke landgenoten
te Parijs verrijzen zal. De Kardinaal
beveelt de paters aan in de vrijge
vigheid der Nederlanders. Onze land
genoten in Frankrijk ondervinden
als vreemdelingen het eerst en het
gevoeligst de terugslag van de eco
nomische ellende die er in het land
heerst. Zij zijn gedwongen een be
roep te doen op Nederland.
Een comnvssie van enkele Neder
landse katholieken is te Parijs ge
vormd om onze paters een onderdak
te verschafen en om in hun levens
onderhoud te voorzien. De nood van
onze aalmoezeniers is tot het uiter
ste gestegen: onmiddellijke hulp is
noodzakelijk.
Katholieke landgenoten, gij die U
het lot hebt aangetrokken van Oos
tenrijkse kinderen, die schenen naar
Duitsland hebt gezonden, die Franse
kinderen in uw huisgezinnen hebt
opgenomen vandaag verkeren drie
Nederlandse priesters te Parijs, die
zich wijden aan het geestelijk heil
van uw kinderen, van uw echtge
noot, van u vader, broer of zuster,
in een onbeschrijfelijke nood. H'er
kunnen wij niet zwijgen. Helpt onze
priesters want de uwen zijn in ge-
God zegende ons Huwelijk
en schonk ons een Zoon,
die bij het H. Doopsel de
namen ontving van
CORNELIS
JOHANNES MARIA
Jac. v. Diemen
M. C. v. Diemen
Tijssen
Zoeterwoude, 5 Maart '49.
Hoge Rijndijk 281. 203
tMet leedwezen ge
ven wij hierbij ken
nis van het verscheiden
van ons zeer geacht
medelid i
PETRUS
DE JONG Czn.,
gedurende bijna 50 ja
ren kerkmeester van
de parochie van de H.
Engelbev/aa-ders te
Hazerswoude D.
Het Kerkbestuur,
G. Boos. Pastoor,
Voorzitter
C. van Schie
Th. J. Straathof
G. P. Droogh
Hazerswoude, 5 Mrt. '49.
gebroken, gescheurd of tan
den afgebeten, reparaties
vanaf 2.in enkele uren
gf reed. Enlcri. Tel 23970,
Hoogewoerd 88a, Leiden.
Een halfwas
Banketbakker
gevraagd, goed kunnende
«puiten. 109
P. DE RU
Hooigracht 53, - Leiden.
Iets te verkopen?
Dan 'n Telefoontje
plaatsen
Overgang naar het korps BEROEPSOFFICIEREN
Voor de reaerve-officiereu van alle wapens en dienstvakken
bieronder mede begrepen degenen, die tijdelijk een officiersrang
hebben bekleed en deze rang als gevolg van demobilisatie van
rechtswege hebben verloren - ia wederom de gelegenheid open
gesteld voor overgang naar het korps beroepsofficieren.
Gegadigden voor «over met groot verlof dienen rich onver
wijld met een daartoe strekkend ongeregeld request rechtstreeks
te wenden tot het Ministerie van Oorlog.
Aan de reserve-officieren in werkelijke dienst zjjn terzake langs
de hiërarchieke weg nadere mededelingen gedaan. Als toelatings
eisen gelden o.m., dat belanghebbenden moeten rijn geboren na
31 December 1914, met succes middelbaar onderwijs dan wel
een daarmede gelijkstaande opleiding moeten hebben genoten
en in alle opzichten lichamelijk geschikt zullen worden bevonden
voor de dieust bij het wapen, waarvoor zij zich melden. Na de be
noeming tot beroepsofficier zal een voer .gezette opleiding volgen.
Publicatie van het Ministerie van Oorlog.
AANBOD
21 Te koop: eerste Com
muniejurkje en andere
kleertjes van enigst meis-
ie. lengte pl.m. 70 can..
Brieven onder no. 201 bu
reau van dit blad.
ST Wasteilen, wasketels,
emmers enz.; roestig of de
fecte bodem worden op
nieuw gegalvaniseerd.
Vooraf prijsopgaaf. Ook
vertinnen van melkgereed-
schap. Vakkundig adres.
Bezorging gratis. A. J.
Hartwijk. Landbouwadres
Nieuwe Beestenmarkt 7-9.
Tel. 26627—24013.
2 Te koop aangeboden:
een in goede staat zijnd
kolenfornuis en een 2-pits
*2* Aanmaak en stookturf.
Turf. Nieuwe aanvoer van
turf tegen verminderde
prijzen, verkrijgbaa- bij J.
van Stijn enz.. Warmond
91, tel. 316. 2867
*2 Hagelwit kastpapier,
houtvij. pracht kwa'iteit
50 c.m. breed, rollen van
10 meter 65 cent, 12 witte
kastranden 35 cent, 12 ge
keurde kastranden 30 ct.
Papierhandel N. Padden
burg, N. Rijn 11. 2866
7? Witte meterranden,
tien meter slachts 20 ct..
vie witte vellen kastpa
pier 75 x 100 cm.. 25 cent,
36 punaises 15 cent. Go"d-
en zilverbrons 32 cent., Pa-
nierhandel N. Paddenb"rc.
Nieuwe Rijn 11. 2868
f2 Te koop een in goede
staat zijnde bakfiets. Fa. P.
Oudshoorn, Hoofdstraat, te
Valkenburg. 202
PERSONEEL
f2 Net meisje b. z. a., in
bezit van diploma Steno
en typen. Br. agent v. d.
blad Beatrixstr. 11 onder
letter D Sassenheim. 27
A. van Borseien Co.
HOOIGRACHT 64
TE KOOP: Verchroomde
etalageopstand, geheel
compleet. Verschillende
consolles met marmeren
platen. Voor elk aanne-
me'ijk bod. Vleeswaren-
bedrijf: 197
ARNOLD H. BERGERS
Haarlemmerstraat 216
Telefoon 20392 Leiden.
2 Huisnaaister gevraagd
voor verstel- en nieuw
werk, één dag per week.
Brieven onder no. 2872
bur. van dit blad.
Meisje gevraagd voor
hele dagen voor de huis
houding. N. Oudahoorn,
(Emaillehuis Haarlem
merstraat 160-, Leiden.
WONINGRUIL
2 Woningruil. Aangeb. te
Alkmaar of Haarlem, elk
6 kamers, v. en a.-tuin.
Huur 32.50 te A. 30.
te H.. per maand. Gevr.
woning te Oegstgeest of
Leiden. Br. onaer no. 2870
bureau van dit blad.
Abonneert U op
het Parochieblad
p.r jaar. f4.50
per kwarlaal f 1.20
par maand f 0.40
Bureau
Papengracht 32, Leiden
Telefoon 20935
MET DE JONGENS OVER ZEEI
Het K.N.I.L stelt zich tot taak dc handhaving van orde en rust in
Indonesië Het kan bij dit verantwoordelijk werk flinke kerels ge
bruiken met durf om de wereld in te gaan. Meldt U aan voor het
Koninklijk Nederlands-Indonesisch Leger'
U KUNT DIENSTNEMEN IN:
KORTVERBAND van 3 jaar voor
•x-militairen, niet langer dan 2 jaar
uit de dienst Leeftijd 18 42 jaar
Overgang in rang mogelijk indien
1 jaar tropendienst iiV die rang.
VASTVERBANDvan 5 jaar voor
hen die nog geen militaire dienst
hebben volbracht Leeftijd 18 26
jaar. Proeftijd van ongeveer 2 maan
den in Nijmegen.
HET TRACTEMENT? Zodra U bevorderd bent tot Sergeant verdient U
f 340,- tot f 470,— per maand. Een Adj. Onderofficier ontvangt f 360,—
tot f 580.-.
Vul onderstaande coupon in en zend deze in envelop aan het daarbij ver
melde adres. U ontvangt dan nadere inlichtingen. (Frankeren ais brief)-
ONDERGETEKENOE VRAAGT INLICHTINGEN OMTRENT DIENSTNEMING.
(INVULLEN IN BLOKLETTERS)
NAAM SCHOOLOPl.
ADRES WERKKRING
WOONPLAATSGEHUWD?
LEEFTIJD AANTAL KINDEREN
