Uige&neeuuide
MAANDAG 7 MAART 1949
L7K LEIDSE COURANT
EERSTE BLAD PAGINA 2
„BRANDARIS" REDDE 26 SCHIP
BREUKELINGEN De dappere be
manning van de reddingboot Bran-
daris" der NZHRM. die de 23 op
varenden van het Poolse vrachtschip
„Katowice" in een loeiende orkaan
behouden aan land bracht. V.l.n.r.:
E. R. de Beer (6'2 jaar), stuurman J.
de Beer, schipper Douwe Tot (62 j.)
en diens zoon Klaas Tot, direct na
hun aankomst in Terschelling.
BEWONERS VAN BALTISCHE
STATEN MOGEN ALLEEN OP
RUSSISCHE SCHEPEN VAREN.
Stoker van Zweeds scliin in Gdynia
gearresteerd.
Naar wij uit Stockholm vernemen
is de Litauer, Evald Apenits, in Gdy
nia door de Poolse politie gearres
teerd. Apenits was a s stoker werk
zaam op he Zweedse s s. ..Viking" en
had net schip, toen het in de haven
van Glynia. de havenstad van Polen,
voor anker lag, enige uren verlaten.
De kapitein van het schip wendde
zich tot de autoriteiten en wees er
op, dat Apenits in het bezit was van
een Zweeds v-e.emdelingenpaspoort
en dat hij in Glynia niets had mis
dreven. In het antwoord kreeg hij de
mededeling, dat Apenits een Russisch
burger was en aan de Russiscne auto-
-iteiten moest worden uitge'everd.
Russische burgers moeten of in hun
land oiijven of anders alleen dienst
nemen op Russische scheper..
Hieruit blijkt duide'ijk. dat de be
woners van de vroegere Baltische lan
den hun land niet meer openlijk kun
nen verlaten of in het buitenland
dienst kunnen nemen. Baltische zee
lieden zijn thans gewaarschuwd met
meer dienst te nemen op schepen, die
havens akndoen achter het IJzeren
Gordijn.
VROEGERE MINISTER-PRESIDENT
VAN FINLAND IN VRIJHEID
GESTELD.
Naar wij uit Finland vernemen, is
J. W. Ragell, die tijdens de laatste
oorlog minister-president was van
Finland, wederom in vrijheid gesiteld.
Hij was veroordeeld onder pressie
van Moskou en als oorlogsmisdadi
ger gevangen gehouden. Thans heeft
hij na drie jaren zijn vrijheid herkre
gen.
In de bonnenlijst van Donderdag
a.s. is het yleesrantsoen weer ge
bracht op vierhonderd gram per
veertien dagen voor de leeftijdsgroe
pen boven de vijf jaar.
NOG GEEN BESLISSING INZAKE
DE KOLENDISTRIBUTIE.
In de memorie van antwoord aan
de Eerste Kamer in zake de begro
ting van Economische Zaken heeft
minister Van den Brink medege
deeld. dat het hem nog niet moge
lijk is een beslissing te nemen ten
aanzien van het opheffen van de
rantsoenering van huisbrandstoficii.
De voorkeur, die bij het publiek
bestaat voor anthraciet speelt hierbij
een beslissende rol.
De beslissing hangt tevens nauw
samen met de beschikbare devie
voor de import van kolen en de ont
wikkeling van de Nederlandse pro
ductie. De voorziening van het be
drijfsleven moet, aldus de min\ster,
voorrang hebben en kan niet in het
gedrang worden gebracht.
NEDERLANDS SCHIP AAN
DE GROND
Hel Nederlands.- vrachtschip ..Fi
ducie." is voor de kust van Yorkshire
tijdens een sneeuwstorm aan de grond
gelopen. De bemanning, van wie een
lid gewond is, is er in geslaagd het
schip weer los te krijgen en de ha
ven Whitby binnen te brengen, waar
het gerepareerd zal moeten worden.
Dc romp van het schip is beschadigd
en de lading Verloren gegaan. Het
schip was op weg naar West Hartle
pool.
(Volgens. Lloyd's register is het
schip eigendom van S. Brouwer en
te Groningen geregistreerd. Het meet
148 ton. Red. A.N.P.).
GRIEKSE REDER ZOCHT
TEVERGEEFS NAAR ZIJN BROER
De eigenaar van het spoorloos ver-
nenen Griekse schip „loannis', de
heer Samonas, heelt met zijn lucht
taxi opnieuw een vergeefse tocht
langs de Duitse Waddeneilanden Ilel-
go. and, de Scheren en de Deense
Westkust gemaakt. Wel werden vier
scheepswrakken waargenomen, doch
het gezochte was er niet bij. Neer-,
slachtig en moedeloos keerde hij op
het vliegveld Leeuwarden terug. Hij
heeft alle hoop opgegeven en keer
de vanmiddag naar Londen terug.
Dit is de tweede maal, dat hij een
broer in een storm op zee verliest.
GROENTEN NAAR ENGELAND.
Het Bi*itse ministerie voor de Voed
selvoorziening en dat voor de Land
bouw nebben Vrijdagavond medege
deeld nat op grond vair de jongste
handelsbesprekingen Enge.and uit
Nederland voor een bedrag van
ll.75G.00f}- pond aan melkproducten.
37U00 ion vers fruit ter waarde van
2.800 000 poi.d en 142:500- ton - verse
groentei. ter waarde van 5.600.000
pond zal ontvangen.
Verder zal Nederland nog leveren
10.000 ton bacon, 15.800 ton eieren
en 58.650 ton zetmeelproducten.
GEEN DODEN BIJ BRAND
TE AMSTERDAM
Eij de grote pakhuisbranj te Am
sterdam, waarvan wii Zaterdag uit
voerig hebben gemeld, zijn geen do
den tc betreuren, zoals aanvankelijk
gevreesd werd.
PAPIEROPSLAG VERBRAND IN
ROTTERDAM.
Door onbekende oorzaak is Zater-
d ar middag brand ontstaan in een par
tij van 165 ton oud papier, grotendeels
afkomstig van de inzamelingsactie
JAPI. De partij was opgeslagen in een
pakhuis va. de N.V. Papiervei'nieti-
gingsindustrie Oranjepers" op de
Katendrechtselaan. De brandweer
wist na een uur het vuur te over
meesteren
KINDJE IN ELECTRISCH
VERWARMDE DEKEN VERBRAND
Te Oosterbeek is een kindje van
twee maanden in de wieg door kort
sluiting in de transformator van een
electrisch verwarmde deken ver
brand. De keuringsdienst voor ëlec-
tirsche materia'en onderzoekt nu of
cie oorzaak is te wijten aan een con
structiefout van de deken.
Medezeggenschap
(Ingezonden)
Leiden 4 Maart.
Reeds meerdere malen las ik in
liw blad iets van de zo graag aan
geprezen medezeggenschap in be
drijven. zo ook heden, hetgeen mij
de vraag ontlokt: „Heeft U dit on
derwerp nu naar voren gebracht uit
eigen overtuiging of omveden ande
ren dit ook wei propageren?"
Hoe dit ook zij, de ontwerpers
van deze gedachte geven blijk be
droefd weinig kijk te hebben op de
werkelijkheid in ihet bedrijfsleven
of de z.g. medezeggenschap gebrui
ken zij (lees misbruiken) als propa-
ganda-middel
Medezeggenschap is er althans in
grote bedrijven reads lange tijd.
Grootbedrijven worden door 'n staf
van „Leidend Personeel" bestuurd,
en wil men daarnaast nog eens een
aantal mensen ^voegen, die ook een
duit in het zakje moeten doen? Dat
is een grote dwaasheid en het pro
pageren daa: van is niets anders dan
loos gerucht, want in feite kan zulks
nooit bestaan en men kweekt daar
mede grote ontevredenheid en op
standigheid onder die mensen, die
in grootbedrijven werkzaam zijn!
Men schrijft maar raak in de cou
ranten, vooral de plaatselijke bla
den, alsof er geheel geen overheids
maatregelen zijn. geen prijsbeheer-
sing, geen sociale verzorging, geen
voorschriften, gfen ambtenaren.
Ret ware beter, wanneer men de
mensen aanspoorde, evenals men
zulks vroeger deed, op te zien naar
mannen zoals Edison, Ford, Philips
enz., maar niet aanspoorde tot ver
zet, om te pa.asiteren van wat an
deren bereikten, want: hoe is het
nu? Iemand, die wat bereikt, wordt
door het slijk gehaald. M.i. laadt de
„Pers" een grote verantwoordelijk
heid op zich door op deze wijze pro
paganda te maken, waaraan ook de
geestelijken schijnen te willen mèe-
doen, die zich beter op eigen ter
rein kunnen houden.
J. van Dijk.
Bovenstaande beschouwing is ons
zeer welkom. De inzender spieekt
zjchf vierkant uit tegen „medezeg
genschap". En met iemand van zulk
een mentaliteit valt boter te praten,
dan niet hen, die de „medezeggen
schap" „misbruiken als propaganda
middel", terwijl zij niet overtuigd
zyn van de doelmatigheid, de nood
zakelijkheid of wenselijkheid van
ONDERZOEK NAAR
BESCxïiJLDïGING OMTRENT
MISDRAGINGEN VAN TROEPEN
ONDERDELEN.
•Op 2 Maart jl. deelde de minister
president in de Eerste Kamer mede,
dat aan de hoge vertegenwoordiger
van de Kroon telegrafisch was ver
zocht een onderzoek te doen instel
len" naar de beschuldigingen omtrent
mtedragin-gen van bepaalde troepen-
onderdelen in Indonesië. Uit het
sindsdient ontvangen" antwoord van
de- hoge vertegenwoordiger van de
Kroon is gebleken, dat de legercom
mandant met instemming van de ho
ge vertegenwordiger van de Kroon
reeds voor de ontvangst van het te-
iègram van de Nederlandse regering
aan de procureur-generaal bij het
hoog gerechtshof te Batavia had ver
zocht bedoeld onderzoek te doen in
stellen.
Insteling van interdep. commissie.
De minister van Economische Za
ken heeft in dc memorie van ant
woord aan de Eerste Kamer racuc-
gedeeld, dat thans gewerkt wordt aan
de instelling van een interdeparte
mentale commissie voor de midden-
standspolitek.
Naar de minister hoopt, wordt
hiermede een intensivering .van het
interdepartementale contact ten aan
zien van de middenstandsvraagstuk
ken bereikt.
Minister Van den Brink acht een
sterke organisatie van de midden
stand van groot belang. Hij hoopt,
dat in de toekomst niet alleen een
verhoging van het organisatiebesef
bij de betrokkenen, maar ook de
wettelijke regeling van de publiek
rechtelijke bedrijfsorganisatie er toe
zullen medewerken om in de midden
stand een krachtige organisatie te
doen groeien, die naar zijn mening,
er zeker toe zal bijdragen het gevoel
van achtrestand bij de behartiging
der belangen, dat nu wel eens be
staat, geleidelijk te doen verdwij
nen,
bedoelde sociale reorganisatie.
De inzender stelt de, objectief be
schouwd, insinuerende vraag, of
wij „uit eigen overtuiging" hebben
geschreven. Wij willen veronder
stellen. dat hij liet niet zo kwaad
bedoelt, als hij het schrijft. Zo wij
dit niet zouden veronderstellen, zou
voor ons elke discussie met hem
uitgesloten moeten zij'n.
Zijn beschouwing is ons heel wel
kom, omdat zij ons de gelegenheid
opdringt, nog eens kort en, naar wij
hopen, ook duidelijk te zeggen, wat
wij onder „medezeggenschap" ver
staan, en waarom de invoering
daarvan naar onze overtuiging als
een dringende eis van deze tijd
rr/oet worden beschouwd.
De inzender noemt namen van
mannen, die het in het leven ver
lubben gebracht; die wat hebben
gepresteerd, waarvoor men inder
daad respect moet hebben. Maar
wij zien niet in, wat dat, in dit ver
band, ter zake doet. Is inzender er
van overtuigd, dat genoemde man
nen hebben gepresteerd, wat zij fei
telijk hebben gepresteerd, omdat
zij geen overleg hebben gepleegd
met hun werknemers, niet hebben
geluisterd naar hun door hun werk
nemers gegeven adviezen? Is in
zender er van overtuigd, dat hun
verworven kennis en hun ontwik
kelde energie die grote resultaten
hebben opgeleverd, welke zij feite
lijk hebben opgeleverd, omdat zij
meenden „de wijsheid in pacht te
hebben" en van hun werknemers
verlangden, dat deze hun opdrach
ten uitvoerden, als waren zij ma
chines, zonder ook maar iets van
eigen inzicht) te mogen laten blij
ken? Ons dunkt, inzender kan niet
van zulk een causaal, oorzakelijk
verband overtuigd zijn!
Waai-schijnlijk lijkt het ons, dat
onze geachte opponent niet juist in
ziet, wat wij" met „medezeggen
schap" bedoelen.
Wij bedoelen daarmede het recht
van de werknemers, om, hetzij di
rect, hetzij indirect door rrtiddel van
hun vertrouwensmannen, invloed te
kunnen uitoefenen op de gang van
zaken in een onderneming door hun
adviezen in het belang van die en
derneming. Wij bedoelen daarmede
het recht van de werknemers, om te
weten, dat hun adviezen ernstig
zullen worden overwogen en niet
tenzij geargumenteerd kunnen wor
den afgewezen.
En wij erkennen dat recht voor
dc werknemers, omdat daardoor
uractisch wordt erkend hun mense
lijke waaide en waardigheid, welke
wordt gevormd door het verstand
en de vrije wil; door het verstand,
dat in staat is over bepaalde zaken
te oordelen; door de vrije wil, die
6treeft naar wat verstandelijk wordt
aanvaard als goed.
Onder „medezeggenschap"' ver
staan wij niet, dat in een onderne
ming de helft plus één beslist, hoe
het moet gaan. Een dergelijke „de
mocratie", toegepast op alie be
drijf s-economische aangelegenheden,
zou dé ondergang van vele onder
nemingen betekenen. Zo bedoelen
wij. zo bedoelt de K.V.P. de ..mede
zeggenschap" niet. Wij willen na
tuurlijk de leiding in een onderne
ming b:houden en, theoretisch en
practisch,gerespecteerd zien.
Een „medezeggenschap", zoals
door ons bedoeld, is vooral gewenst
en noodzakelijk in grote bedrijven
en overheidsdiensten, omdat daar
vooral zo genïakkelijk ontstaat een
sleur in slaafse onderworpenheid.
1 MILLIOEN IN DE GOLVEN
1500 ton huiden en 800 ton looistof
waren aan boord van het Poolse
vrachtschip, dat bij Terschelling in
de zware s^orm aan de grond liep en
door midden brak. Het gebroken
schip.
die héél iets anders is dan een wel
bewuste, beredeneerde en waardige
onderwerping aan de nu eenmaal in
iedere onderneming noodzakelijke
leiding.
Wij erkennen dat recht voor de
werknemers ook in het belanj-
van de onderneming, waarin zij
werkzaam zijn en waarin zij met
de werkgever(s) een gemeenschap
moeten vormen met een zelfde doel
stelling.
Dat er talrijke overheidsmaatre
gelen ten bate van de werknemers
in de laatste tijd zijn genomen, ont
kent niemand. En wie een vergelij
king treft met b.v. 40 jaar geleden
moet een grpte sociale vooruitgang
constateren. Dat moet worden ge
waardeerd. De Bisschopoen verlan
gen ook die waardering in hun laat
ste „Vastenbrief, waarin zij het
een „teleurstelling" noemen, dat in
deze tijd wij citeren letterlijk
„nu van de kant der werkgevers
zoveel aan de rechten van de werk
nemers wordt tegemoetgekomen" er
niet zoveel werken wordt geprodu-
ceerd.
Maar de Bisschoppen verlangen
toch ook in deze tijd voor de werk
nemers een „zekere medezeggen
schap".
De Bisschoppen doen dit, omdat
zij als Herders der zielen ons onze
ol'chten van sociale rechtvaardig
heid moeten voorhouden. „Aan de
H. K~rk is de taak gegeven om de
gelovigen voor te houden, hoe de
°eest en de beginselen van het
Evangelie moeten worden toegeoast
op de eigen tijd en het er-'n land
en in de beoaalde omstandigheden,
waarin zij verkeren" aldus de
I>:cco*ior>r)en.
Wij herhalen, wat wij daags na
de voorlezmg in onze kerken neer
schreven als onze di'eoe overtuiging:
„Deze „Vas+enbrief zal met grote
dankbaarheid worden ontvangen
door ai^n. die er van overtrad
ziin, dat het een ms is van de'e tijd
met voortvarendheid te streven
naar de concrete toeoass'n" van de
verol;oMin"en van de so"'*ie recht
vaardigheid en de sociale liefde."
Wii zijn wat uitvoerder gewor
den. Maar de belamrrkheid en ac
tualiteit van het door d°' geachte in-
-""oo-k onderwerp wet
tigt dit ons inziens.
Red.
SCHILDERIJEN EN TEKENINGEN
VAN PRINSES WILHELMINA
WORDEN GEëXPOSEERD.
In verschillende delen des lands.
Prinses Wilhelmina heeft het voor
nemen om begin April een tentoon-
steiing te houden van een veertig
tal door haar ze.f gemaakte schilde
rijen en tekeningen. In verschillende
de^en va:, ht .and zuilen deze wer
ken worden geëxposeerd.
De eerste plaats, waar de werken
te bezichtigen zullen zijn, is Apel
doorn, in welk verband er aan her
innerd mag worden, dat de Prinses
werkend lid is van de vereniging
var. Apeldoornse kunstenaars; ook in
Arnhem zullen de werken van ca
Prinses geëxposeerd worden, daar
de Prinses eveneens lid is van c.e
werkgemeenschap Arnhemse kunste
naars.
Daar de expositie in iedere hier
voor uitgekozen plaats een week ol
drie geopend zal zijn, zal de tournée
wel ongeveei een jaar in beslag ne
men. Uitdrukkelijk mag er nog aan
herinnerd worden, dat het make.:
van foto's en reproducties van de
tentoongestelde werken niet- is toe
gestaan. Sedert de abdicatie be
schouwt Prinses Wilhelmina zich ais
een zuiver particulier, die dus in dit
opzicht evenals iedere andere schil
der de auteursrechten van haar wer
ken in eigen hand heeft en houdt.
Eredienst in
Bulgarije aan
banden
Naar officieus wordt gemeld, is op
nieuw „een aantal" protestantse Bul
gaarse geestelijken gearresteerd. De
tails over deze arrestaties zijn nog
niet bekend. Het bericht kwan. bin
nen ten tijde, dat de ongeveer 60 pre
dikanten, die in Bulgarije zijn, bijeen
waren om een nieuwe opperste raad
van de Evangelische Kerk te kiezen.
De 15 dominees, die Dinsdag ge-
vonnisd zullen worden, waren allen
lid van de opperste raad.
Men verwacht te Sofia, dat een van
de eerste stappen van de nieuwe raad
zal bestaan in de erkenning van een
nieuwe Bulgaarse wet op erediensten.
Deze wet verbiedt kerken, die hun
hoofdzetel buiten Bulgarije hebben
liggen, diensten te houden of geld uit
buitenlandse bron te accepteren zon
der toestemming van het Bulgaarse
ministerie van buitenlandse zaken. De
protestantse kerken in Bulgarije zou
den op die wijze autonome groepen
worden in de geest van de orthodoxe
kerk in landen als de Sovjet-Unie,
Griekenland, Roemenië en Servië.
LUCHTBRUG-VLIEGTUIG BOVEN
SOWJET-ZONE NEERGESTORT.
Een Amerikaanse Skymaster van
de luchtbrug is boven de Sowjet-
zone geëxplodeerd. Een man is om
het leven gekomen en via- anderen
hebben zfch met hun parachutes
weten te redden, zo deelde een
Sowjet-russische functionaris uit
Langensolza, waar het ongeluk ge
beurde, mede.
BRITS VLIEGTUIG BOVEN
SPANJE VERONGELUKT.
Een .Halifax-vliegtuig van de
Britse luchtmacht, dat terugkeerde
van een metereologische vlucht, is
Zaterdag boven La Linea in Spanje
te pletter gevallen, waardoor vijf
man werden gedoed en twee ande
ren ernstig gewond.
CONGRES VAN DE KATHOLIEKE
ARBEIDERSBEWEGING IN
WEST-DUITSLAND.
Op 12 en 13 Maart a.s. zal in het
planetarium te Düsseldorf onder het
motto „Het uur van gevaar" een con
gres worden georganiseerd door de
Katholieke Arbeidersbeweging van
West-Duitsland.
Tijdens dit congres zullen verhan
delingen worden gehouden over de
volgende onderwerpen:
„De Kerk onder de arbeidersbevol
king" door dr. H. J. Smitt; „De toe
komst der wetenschappen en het lot
der arbeiders" door Theodor Blank.
.De Katholieke Atbr-iderebéweging
en hel v. erkende volk" door B. Win-
kelheide en „Katholieke arbeiders in
het uur van gevaar-' door Joseph
Gockeln.
Bovendien zullen Kardinaal Frings,
di. Konrad Adenauer en dr. Hama-
cher de deelnemers aan ddt congres
toespreken.
ARMENIËRS VERZETTEN ZICH
TEGEN POGINGEN HEN IN TE
LIJVEN BIJ SOVJET-UNIE.
Het verzet in sommige Armeense
kringen tegen de z.g repatriëring
naar de Sovjet-Unie heeft de Sovjet
autoriteiten in woede ontstoken. In
„Communist", het communistische
partij-orgaan van de Armeense Sov-
jet-Socia istisch Republiek, noemde
M. G. Nikogosyan le „Rashnakè"
een Armeense partij „een extri-
mistisch anti-Sovjetbende" en de „la
keien van het Anglo-Amerikaanse
„mperalisme."
Nikogosyan beweert, dat de „na
tionale belangen" van het A-meense
volk, waartgen de Dashnaks zich ver
zetten, ook de repatriëring insluiten
van de Armeniërs naar Sovjet-Arme-
nië. Hij beklemtoont de z. g. eisen
van de Armeniërs, die de vereniging
willen van de Armeense gebieden
met Sovjet-Armenië. Deze gebieden
maken thans nog deel uit van Turkije
De Armeense Revolutionnaire Par-
t.ij Dashnaktsutyun werd in 1891 of
1892 opgericht als de Armeense Na-
t.onalistisch Partij in Transkaukasië.
Aram Zelpeyan, een van de leiders
zou volgens Nikogosyan gezegd heb
ben, dat de vereniging van de ver
schillende Armeense gebieden alleen
maar werd nagestreefd in de aggres-
sieve politiek van de Sovjet-Dnie.
f SLAAPWAGEN
DOOR AGATHA CHRISTIE
20)
„Ging hij helemaal de coupé niet
ui:, gedurende de nacht?"
„Neen mijnheer."
„U wel?"
„Neen, mijnheer."
„Hoorde u iets gedurende de
nacht?"
„Ik geloof het niet, mijnheer. Niets
bijzonders bedoel ik. Omdat de trein
stilstond was het erg rustig."
Poirot zweeg eer. ogenblik, toen
•zei hij:
„Wel ik geloof dut er heel weinig
meer te zeggen valt. Dus u kunt geen
iicht werpen op het drama?"
„Ik vrets van niet. Het spijt me,
mijnheer."'
„Was er, voor zover u weet, ruzie
öf kwaad bloed tussen uw meester
'en mijnheer MacQueen?"
„O neen, mijnheer. Mijnheer Mac
Queen is een heel aardige mijnheer"
„Waar was u in betrekking vóór
u bij de heer Ratchett kwam?"
„Bi.i sir Henry Tomlinson, mijn,
heer, op het Grosvenor Square."
„Waarom ging u daar vandaan?"
..Hij ging naar Oost-Afrika, mijn
heer en had mijn diensten niet meer
nodig. Maar ik weet zeker, - dat hij
voor me getuigen zal, mijnheer. Ik
ben een paar jaar bij hem gewelf.'
„En hoe lang is u bij de heer Rat
chett geweest?"
„Ruim negen maanden, mijnheer".
„Dank u, Masterman. O ja. rookt
u een pijp?"
„Neen mijnheer. Ik rook alleen
cigaretten."
„Dank u, dat is genoeg."
Poirot knikte dat hij gaan kon.
De knecht aarzelde een ogenblik.
„Neem me niet kwalijk, mijnheer,
maar die oude Amerikaanse dame is
in een erg opgewonden toestand,
mijnheer. Ze zegt dat ze alles van de
moord af weet."
„In dat geval," zei Poirot glim
lachend, „moeten we haar maar eers
spreken."
„Zal ik het haar zeggen, mijnheer?
Ze heeft al lang gevraagd, of ze
iemand kon spreken die iels te zeg
gen had. De conducteur probeert
haar te kalmeren."
„Stuur haar bij ons, mijn vriend,"
zei Poirot. „We zullen nu haar le
zing aanhoren."
HOOFDSTUK XII
Mrs Hubbard kwam in de restaura
tie-wagen in een toestand van zó
ademloze opwinding, dat ze nauwe
lijks in staat was, haar woorden te
articuleren.
„Zeg me alleen dit. Wie heeft hier
de leiding? Ik heb heel belangrijke
inlichtingen, werkelijk héél belang
rijk, en ik wil ze geven aan iemand
van gezag, zo gauw als het kan. Als
u, heren...."
Haar aarzelende blik dwaalde, tus
sen de drie heren.' Poirot boog zich
naar voren.
„Vertel het mij, mevrouw. Maar
gaat. u eerst zitten."
Mrs Hubbard plompte zwaar neer
op de stoel tegenover hem.
„Wat ik u te zeggen heb is alleen
dit: Er is een moord gebeurd in de
trein gisternacht, en de moordenaar
was in mijn coupé."
Ze wachtte om dramatische na
druk aan haar woorden te geven.
„Is u daar zeker van, madame?"
„Natuurlijk ben ik zeker! Wat een
idee! Ik wéét wat ik zeg. Ik zal u
alles vertellen wat er te vertellen
valt. Ik lag in bed en sliep en op
eens werd ik wakker het was
helemaal donker en ik wist dat
er een man in mijn coupé was. Ik
was zo bang dat ik niet kon
schreeuwen, als u het zich voor kunt
stellen. Ik lag daar en dacht:,. Ge
nade, ze gaan me vermoorden." Ik
kan u niet beschrijven wat ik voelde
„Die gemene treinen," dacht ik en ik
herinnerde me al de misdaden waar
over ik gelezen had. Ik dacht „nu
in ieder geval zal hij mijn juwelen
niet hebben.' omdat ik die in een
kous had gedaan en verstopt onder
mijn kussen, ziet u, wat nu niet zo
comfortabel is trouwenseen
beetje knobbelig, kunt u zich inden
ken. Maar dat heeft er niets mee te
maken. Waar was ik gebleven?"
„U 'besefte, mevrouw, dat er een
man in uw coupé was."
„Ja. Wel, ik lag maar met mijn
ogen dicht en ik dacht, „wat moet ik
doen?" en ik dacht, „Wel, ik ben
maar blij dat mi in dochter niet weet,
in welk gevaar ik verkeer." En toen,
hoe dan ook, kreeg ik mijn hersens
weer bij elkaar en ik belde om de
conducteur. Ik belde en belde, maar
er gebeurde niets, en ik kan u zeg
gen, ik dacht dat mijn hart stil zou
staan. „Genade!" zei ik in mezelf,
„misschien hebben ze iedereen in de
'trein vermoord" Hij stond stil, in
ieder geval, en zo'n akelig, rustige
zwijgende stemming in de lucht.
Maar ik belde maar door en o, de
verlichting toen ik stappen aan hoor-
komen in de gang en er geklopt werd
„Binnen," schreeuwde ik, en ik
draaide tegelijkertijd de lichten aan.
En zoudt u het geloven, er was geen
sterveling.3'
Dit scheen m.rs Hubbard eerder
een dramatische climax toe dan een
arti-climax.
„En wat gebeurde er toen, me
vrouw?"
„Wel, ik vertelde de man wat er
gebeurd was en hij scheen me niet
te geloven. Hij scheen te denken dat
ik de hele zaak gedroomd had. Ik
liet hem onder de bank kijken; hoe
wel hij zei, dat er geen plaats was
voor iemand om zich er onder te
wringen. Het was duidelijk genoeg
dat de vent weg was, maar er was er
een geweest en het maakte me ge
woon dol, zoals de conducteur me
probeerde te sussen! Ik ben niet
iemand, die zich dingen verbeeldt,
mijnheer. Ik geloof niet, dat ik uw
naam ken?"
„Poirot, madame, en dit is mijn
heer Bouc directeur van de maat
schappij en dr Constantine."
Mrs Hubbard mompelde:
„Aangenaam met u kennis te ma
ken," op een verstrooiden toon en
dook opnieuw in haar relaas:
„Nu wil ik niet beweren, dat ik zo
helder was als ik had kunnen zijn.
Ik haalde het in mijn hoofd, dat het
de man naast me was de arme ke
rel die vermoord is. Ik zei de con
ducteur, te kijken naar de deur tus
sen de coupé's en hij was niet ge
grendeld, dat is een feit. Nu, dat
heb ik gauw verholpen. Ik zei hem.
die deur onmidellijk te grendelen t,,
nadat hij weg was, stond ik o-i on
zette er een suitcase tegen, voor al
le zekerheid."
„Hoe laat was dat mrs Hubbard?"
„O, ik kan het u 'heus niet zeggen.
Ik heb niet-gekeken. Ik was zo
overstuur."
„En wat is uw mening over het
geval?"
„Wel ik zou zeggen dat het zo
klaar is als 'n klontje. De man m
mijn coupé is de moordenaar. Wie
zou het anders kunnen zijn?"
,„En gelooft u, dat hij terug ging
in de aangrenzende couoé?"
„Hoe weet ik waar hij naar toe
gins? Ik had mijn ogen stijf dicht.
„Hij moet naar buiten geglipt zijn
in de gang."
„Wel, ik zou het niet kunnen zeg
gen. Ziet u ik had mijn ogen dicht."
Mrs Hubbard zuchtte krampacch-
tig.
„Hemel, wat was ik bang! Als m n
dochter eens wist...."
(Wordt vervolgd)
