A.s. Interlandwedstrijden....
alleen voor voetballers?
Onze schaatsenrijders in Davos
DONDERDAG 3 FEBRUARI 1949
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 2
amendement had ingetrokken werd
de verdere beraadslaging over de
amendementen uitgesteld tot heden.
De artikelen, waarop geen amende
menten waren voorgesteld werden
goedgekeurd.
Te zes uur is de vergadering ver
daagd tot hedenmiddag een uur.
OPSTELLETJE OVER DE
GEMEENTERAAD
Tien leerlingen van de Chr schooi
te 's-Gravenzande woonden de eer
ste vergadering in 1949 van de raad
van genoemde gemeente bij, om stof
te vergaren voor een opstel. Het Des-
te opstel zal in de volgende raads
vergadering worden voorgelezen.
De paedagogische waarde van deze
methode staat o.i. niet zo heel on
omstotelijk vast!
MOLESTATIE WERKWILLIGEN
IN AMSTERDAM-NOORD
Gisteravond zijn in Amsterdam-N.
wederom ruiten ingegooid van hui
zen van werkwillige meisjes van de
Hollandia Kattenburg fabriek. De
po'itie surveilleert thans in heel
Amsterdam Noord en heeft maatre
gelen getroffen om streng op te kun
nen treden tegen de groepen, die
zich hieraan schuldig maken.
ONEERLIJKE JEUGD.
De politie te Amsterdam heeft
negen jongens, leerlingen van de zes
de klasse van de Insulinde-school aan
het Javaplantsoen aangehouden, om
dat zij in tal van winkels diefstallen
hadden gepleegd. De goederen wer
den in een schuilplaats in de school
teruggevonden. Het waren schrif
ten, stukjes vlakgummi en leerboek
jes.
Dit was volgens de verdediger het
beste bewijs, dat zij inderdaad uit
angst om haar ouders heeft gehan
deld.
De procureur-fiscaal wilde deze
angst wel aannemen. Een werkelijk
hoogstaand iemand zou dergelijk ver
raad, vooral van illegale werkers des
ondanks nimmer hebben gepleegd.
Hij noemde haar handelwijze lelijk
en afstotend, al kon hij haar houding
van „kat in benauwdheid" wel enigs
zins begrijpen.
Hiermede rekening houdende con
cludeerde hij tot een gevangenisstraf
van 20 jaar met aftrek van voorar
rest. Uitspraak op 2 Maart.
BESTRIJDING VAN AARDAPPEL-
MOEHEID.
De behandeling in de Staten-Gene-
raal van het voor onze aardappelteelt
zo belangrijke wetsontwerp ter be
strijding van de aardappelmoeheid
kan niet meer zo tijdig worden ver
wacht, dat het opleggen van een ver
plichting tot wisselbouw in 1949 mo
gelijk zal zijn.
Volgens het ministerie van Land
bouw, Visserij en Voedselvoorziening
zal het echter op terreinen, die een
gevaar vormen voor de verspreiding
van aardappelmoeheid, in ieder geval
verboden zijn in 1949 aardappelen te
telen op grond van het geldende „be
sluit bestrijding aardappel mccheid
1943". De desbetreffende percelen zijn
geregistreerd en worden omschreven
in door de burgemeesters uit te geven
officiële bekendmakingen.
Zullen ten aanzien van de vrucht
wisseling voor 1949 dus nog geen
dwingende voorschriften op grond
van de wet van kracht zijn, voor de
bedrijven met veel aardappelteelt
wordt aangeraaen 1949 als een over
gangsjaar te beschouwen en thans
reeds rekening te houden met een
eventueel verplichte vruchtwisseling,
die aardappelverbouw slechts eens in
de drie jaar op dezelfde grond toe
staat.
Naar de „Nieuwe Courant" ver
neemt, zullen 62 bussen van de H.T.
M. in de loop van '49 en '50 door nieu
we worden vervangen. Dit is wegens
slijtage dringend noodzakelijk.
De tramwagens volgens Ameri
kaans model, de z.g. P.C.C.-cars zul
len over enkele maanden gereed zijn.
Men zal dan een nauwkeurige studie
maken of dit type aan de (Haagse)
praktijk voldoet. Van de uitslag hier
van hangt het af of in de toekomst
deze óf de wagens van het type zoals
nu op lijn 9 en 14 rijden zullen wor
den besteld. Het is echter zo, dat nieu
we bestellingen geen uitbreiding van
het wagenpark betekenen, aangezien
iedere nieuwe wagen dient ter ver
vanging van het oude materiaal.
DE TELEGRAAF TERUG?
In journalistieke kringen doet
hardnekkig het gerucht de rondte,
dat in Mei a.s. het dagblad „De Te
legraaf" en „Het Nieuws van de
Dag" opnieuw zullen verschijnen. Het
hoofdredacteurschap zou worden
vervuld door J. M. Goedemans.
BLOEMBOLLEN GETEELD
ZONDER VERGUNNING.
Boete van 7000 op 300 g!d. gebracht.
De bloembollenkweker W. J. G. uit
Ilillegom had 5252 are geteeld met
vroege en late tulpen. Hij had daar
voor geen vergunning en overtrad zo
doende het organisatiebesluit voed
selvoorziening. Deswege werd hij
door de Haagse rechtbank veroor
deeld tot een geldboete van f 7000.
Hij was tegen dit vonnis in beroep
gegaan. Bij de behandeling vaivdit
beroep door het gerechtshof bekende
G. de overtreding. Hij heeft van deze
teelt maai* zeer geringe geldelijke
voordelen gehad; het was een slecht
gewas.
Nadat als getuige-des-kundige de
heer J. J. Bosman van de sierteelt
centrale gehoord was, eiste de procu
reur-generaal een geldboete van 300
subs. 1 maand hechtenis, alsmede een
gevangenisstraf van 3 maanden voor
waardelijk met een proeftijd van 3
jaar.
AMSTERDAMSE BEURS.
In het voorkomen van de beurs was
geen verandering gekomen in zoverre
de handel weer van geringe afmetin
gen was. De algemene stemming was
echter prijshoudend en enkele aan
delen waren zelfs goed gedisponeerd,
doch omtrent de oorzaak tastte men
vrijwel in het duister. De beleggings-
markt was stil. De conversielening
1947 was een fractie lager. Overigens
waren de Nederlandse staatspapieren
onveranderd.
TL1ET BESTUUR VAN DE K.N.V.B. deelde aan het „Alg', Dgbl.'' mede,
*dat voor particulieren en instellingen geen kaarten voor interland
wedstrijden meer beschikbaar kunnen wojden gesteld. Het aantal ver
zoeken voor de komende ontmoetingen tegen België en Frankrijk is zo
overweldigend groot, dat het ondoenlijk is, de gegadigden schriftelijk te
doen weten dat hun aanvrage is afgewezen.
Ook Italië weet geen raad met de
aanvragen voor kaarten.
Ook in Italië schijnt de belangstel
ling voor de internationale voetbal
wedstrijden zeer groot te zijn. Op 27
Februari komt te Genua Portugal op
bezoek en de aanvrage voor kaarten
is zo groot, dat ben een nieuwe hou
ten tribune heeft bij gebouwd voor
12.000 toeschouwers. In 't totaal kun
nen nu 50.000 toeschouwers deze
wedstrijd bijwonen.
In Nedej^and zou dit zelfs niet
voldoende zijn om de actieve voet
balspelers, bondsofficials en scheids
rechters te bergen.
Bovenmate groot aantal
aanvragen noopt tot
uitsluiting vaa
particulieren
Ja, het is beroerd, maar het kan
niet anders, verzuchtte de heer A. J.
Staal, secretaris-penningmeester van
de K.N.V.B., toen hij verklaarde, dat
besloten was voor de interland-wed
strijden (tegen België en Frankrijk)
onder geen beding meer kaarten voor
particulieren of instellingen beschik
baar te stellen.
Kijk, het aantal aangesloten ver
enigingen en dus het ledental van de
K.N.V.B. is nog steeds stijgende. Wij
hebben thans meer dan 3000 aange
sloten verenigingen, die alle een
aandeel voor hun leden in de be
schikbare plaatsen willen hebben.
Verder hebben vanzelfsprekend de
officials en oud-officials van de bond
recht op het aanvragen van kaarten.
Zij hebben immers altijd de voetbal
zaak trouw gediend.
Als u dan verder weet dat b.v.
voor de wedstrijd tegen België aan
de Belgen een 8000 kaarten ter be
schikking worden gesteld, en dat de
aandeelhouders van het stadion con
tractueel kaarten moeten kunnen ko
pen, dan begrijpt u, dat het uit de
lengte of uit de breedte moet ko
men, want de capaciteit van het sta
dion heeft nu eenmaal met de uit
breiding van ons ledental geen ge
lijke tred gehouden.
De heer Staal betreurde het, dat
veel voetballiefhebbers (die toevallig
geen bondslid zijn) dor deze maatre
gel worden getroffen, want velen
van hen zijn reeds gedurende tal van
jaren trouwe volgelingen van het
Nederlandse elftal. Ook in de tijd
die er werkelijk geweest is! toen
de bond moeite had om een uitver
kocht huis te krijgen. De lawine van
aanvragen, duizenden en duizenden,
van de laatste jaren, hebben het
bondsbestuur echter tot deze maat
regel gedwongen.
LAWNTENNIS
AUSTRALIë EN DE DAVIS CUP.
De president van de Australische
tennisbond deelde mede, dat het
Australische Davis Cup-team niet
bekend zou worden gemaakt voordat
Kromwich bericht zou hebben of hij
al dan niet beschikbaar is. Naar ver
luidt zou Bromwich een week be
denktijd hebben gevraagd.
Later werd echter gemeld, dat het
team uit Bromwich, Sidwell en
Sedgman zou bestaan, 'met Sidwell
als captain van een tweemans ploeg
indien Bromwich zich terug trok.
De Australische bnod verklaarde
dat het team zou klein wordt gehou
den om de kosten te drukken, en
voorts op grond van de overtuiging,
dat inschakeling van minder goede
spelers de Australische kansen niet
zou verbeteren. Indien ean invaller
nodig mocht zijn zou deze per vlieg
tuig worden uitgezonden.
ATHLETIEK
WEER PECH VOOR FANNY
Tijdens een demonstratie horden
lopen op athletiek wedstrijden te
Brisbane raakte Fanny Blankers-
Koen, die nog steeds last ondervond
van de knie-blessure, wejke zij Za
terdag jl. te Perth opliep een der
horden. De Nederlandse athlete liep
hierop onmiddellijk de baan uit en
zei verdrietig met haar hoofd schud
dend, tegen haar man en trainer Jan
Blankers dat ze niet meer „ging".
Tegenover de pers verklaarde Jan
Blankers, daarop, dat zijn vrouw niet
verder in Austra'ië zou starten.
OOK SLIJKHUIS EERDER NAAR
HUIS?
Wim Slijkhuis vertelde, dat hij
misschien naar huis zal vliegen na
zijn Canadese wedstrijden te Mon
treal op 7 Maart en te Hamilton op
12 Maart.
Slijkhuis zeide: Ik begin een
beetje heimwee te krijgen. Mijn zoon
viert op 18 Maart zijn derde verjaar
dag en daar zou ik graag bij willen
zijn. Ook zou ik graag op 20 Maart
aan de Nederlandse cross country-
kampioenschappen willen mee doen.
Aanvankelijk bestond het plan dat
hij op 19 Maart te Chicago zou lopen.
Don Gerhmann is ook voor deze wed
strijd ingeschreven.
Slijkhuis traint voor de wedstrij
den van Zaterdag te Boston, waar hij
de mijl zal lopen. -jAlg. Dgbl."
IJSHOCKEY
DEN HAAG—TILBURG 11—3
Op de Hokij te Den Haag werd
gisteravond een wedstrijd gespeeld
voor de West-Europabeker tussen
HHIJC en Tilburg.
De Hagenaars wonnen met 11-3
(5-0, 3-2, 3-1).
De stand in de competitie om de
West-Europabeker luidt thans:
Den Haag 6 5 1 0 11 48-24
Amsterdam 5 3 0 2 6 39-28
Parijs 5 2 2 1 6 19-16
Luik 5 3 0 2 6 31-29
Brussel 2 10 1 2 9-9
Antwerpen 4 1 0 3 2 29-28
Tilburg 7 0 1 6 1 23-64
Na Jan Langedijk ook
Kees Broekman gewond
T^A DE WEDSTRIJDEN VAN ZONDAG, waarin .Kees Broekman, Wim
van der Voort en Anton Huiskes zulk'e fraaie tijden maakten en daar
mede bewezen in uitstekende vorm te zijn, is er van ernstige training niet
veel meer gekomen. De wind, die Broekman tijdens de 5000 m. hinderde
en eigenlijk voor een belangrijk deel de ogrzaak was, dat onze landge
noot er niet in slaagde het wereldrecord op dè 5000 m. te verbeteren,
bleek een ongunstig teken voor de weersomstandigheden van de volgen
de dagen te zijn geweest. Want de wind wakkerde elke dag meer aan
en Woensdag woei er een gure Noord-Wester, wélke in het Zwitserse win
tersportplaatsje eigenlijk zeldzaam is.
Voorts vernamen wij nog, de mo
gelijkheid is groot, dat de heer van
der Scheer, die zelf in de historie
van de Nederlandse schaatsensport
de beste korte afstand-rijder is ge
weest, Broekman's fout in de wijze
van rijden op de korte afstand heeft
geyonden. Er wordt nog steeds hard
aan die 500 m. gewerkt en het wekt
vertrouwen, dat Broekman tijdens
de training beneden de 46 sec. is ge
komen.
Over de resultaten van" Wim van
der Voort en Anton Huiskes bij de
training mag men tevreden zijn. Zij
zijn beiden voortreffelijk in vofm.
De stemming in het Nederlandse
kamp, dat zijn tenten in het clubhuis
van de ijsclub Davos heeft opgesla
gen, is, ondanks de beide ongevalle
tjes, bijzonder goed. De eigenaar van
het restaurant van dit clubhuis
zorgt als een moeder voor dit vierfal.
Men heeft er een aantal eenvoudige
slaapkamers ingericht voor de rij
ders en hun coach. De maaltijden
worden in de zaal van het clubhuis
gebruikt of in de keuken, de massa
ge geschiedt door de bekende Zwit
serse ijshockey-speler Bibi Torriani,
kortom iedereen voelt zich er thuis.
Maar alleen Broekman heeft wat
heimwee naar zijn trainingskamp in
Hamar. naar de boerderij Fjetre bij
de Sinneruds, waar hij zo'n prettige
huiselijkheid heeft ondervonden.
Omtrent de deelneming aan de
Europese kampioenschappen valt nog
te vermelden, dat Ake Seyffarth de
finitief niet komt en dat hij eerst het
volgend jaar zijn training zal hevat-
ten. Verder zullen, bedriegen de
voortekenen niet, ditmaal ook geen
Finnen en geen Tsjechen aan de start
verschijnen. Farstad en Liaklev zijn
reeds gearriveerd, Lundberg en Hjal-
mar Andersen, de beide andere No
ren, komen heden, evenals de Zwe
den. En verder weet men, dat de
Hongaren, Italianen, Engelsen, Bel
gen en Oostenrijkers reeds in Davos
zijn aangekomen.
Natuurlijk stonden onze vier land
genoten de afgelopen dagen toch op
het ijs, maar het verblijf was er niet
aangenaam en zo duurde de training
gewoonlijk niet lang. Intussen is de
dij-been-blessure van Jan Langedijk
practisch genezen en de Nederalndse
kampioen draaide zijn rondjes weer
vlot af, met gemiddelde tijden van
40 secmaar het is helaas niet
bij dit ene ongelukje gebleven, want
gisteren was Kees Broekman slacht
offer van een botsing. Johhny Crons-
hey, die niet voor Groot-Brittannië
wil starten en van de I.S.U.-officials
.toestemming heeft gekregen om op
de Europese kampioenschappen als
„rijder zonder land" uit te komen,
kwam op onverklaarbare wijze in
botsing met Broekman. De Engels
man had toen zeker een vaart van
45 k.m. en vloog met het hoorn tegen
de rechter onderkaak van de West
lander op. Het gevolg was, dat beide
rijders voor tien tellen neer gingen.
Beiden werden naar een bankje
langs de ijsbaan gebracht. De En
gelsman, die onmiddellijk, toen hij
weer bijkwam, informeerde hoe het
met Kees was, klaagde over pijn in
het hoofd en ook een van zijn been
spieren zou gevoelig geraakt zijn. De
kaak van Broekman was gezwollen
en óok hij had pijn in het gedeelte
van het lichaam, dat op zo onver
wachte en zeer harde wijze met het
ijs in aanraking was gekomen. En
wat erger was, zijn spiksplinternieu
we Noren waren ontzet. Dadelijk
werd de beste reparateur van schaat
sen te Davos opgezocht. Deze des
kundige was van oordeel, dat de
schade gelukig nogal meeviel. He
denmiddag zou Broekman er al weer
op kunnen rijden. De leider van de
ploeg, dr. ir. A. F. van der Scheer,
is vol hoop, dat zijn pupil verder geen
last van dit ongeval zal hebben.
Bedrijfspensioenfonds
Woensdagmiddag heeft de Tweede
Kamer de behandeling van het ont
werp houdende wettelijke regeling
betreffende verplichte deelneming in
een Bedrijfspensioenfonds voortgezet.
De heer Droesen (KVP) bleek niet
voldaan te zijn over het antwoord
van de minister, die niet was inge
gaan op de moeilijkheden van kleine
zelfstandigen met niet-verdienende
kinderen. Hij diende een motie van
de volgende inhoud in:
„De Kamer, van oox*deel dat de in
de jaren 1947 en 1948 gevoerde loon-
en prijspolitiek geen discriminatie
(verschil) tussen de zelfstandigen en
de werknemers in de landbouw toe
laat, gelet op de in 1947 op die grond
verkregen overeenstemming tussen
de regering en de stichting voor de
landbouw nopens de reservering ten
laste van het landbouw-egalisatie-
fonds, ten behoeve van het bedrijfs
pensioenfonds in de landbouw, nodigt
de regering uit die reservering gelij-;
kelijk voor zelfstandigen en werkne
mers te doen plaats hebben, met dien
verstande, dat uitkering slechts zal
plaats vinden, indien verplichte deel
neming voor de betrokken groep
wordt ingevoerd."
De heer Droesen bracht na enige
discussie een wijziging in ziin motie
aan; hij liet daaruit de tweede alinea
vervallen, terwijl de slot alinea nu
aldus kwam te luiden: „nodigt dc re
gering uit, de reserveringen ten laste
van het landbouwegalisatiefonds, ten
behoeve van het bedrijfspensioen
fonds in de landbouw gelijkelijk voor
zelfstandigen en werknemers te doen
plaats hebben, met dien verstande,
dat de uitkering slechts zal plaats vin
den. indien de verplichte deelneming
voor de betrokken groep wordt inge
voerd."
Op voorstel van de heer Schouten
(A.R.) werd tenslotte besloten de be
slissing over de motie uit te stellen,
opdat kan worden nagegaan, hoe het
met de toezeggingen staat.
Vervolgens kwamen de artikelen en
daarop ingediende amendemeten aan
de orde.
De heer de Kort (KVP) verdedig
de een amendement, waardoor het
mogelijk wordt gemaakt, dat de re
presentatieve vertegenwoordiging
van het georganiseerde bedi'ijfsleven
zoveel mogelijk de bevoegdheden
krijgt toegewezen en de taak krijgt
opgedragen, welke normaliter door de
publiekrechtelijke bedrijfsorganisatie
behoren te worden waargenomen.
Nadat op advies van de minister,
nog een wijziging in het amendement
was aangebracht, nam de minister het
over.
Voorts nam hij over een amende-
Aetherklanken
VRIJDAG.
HILVERSUM I (301 m).
7.00 Nieuws, 7.15 Ochtendgymn.
7.30 Licht pianospel, 8.00 Nieuws.
9.00 Morgenconcert. 9.35 School
radio, 10.05 „Muziekhoudt fit!" ll!00
„De Zonnebloem", 11.40 Schoolradio
12.03 Zang en piano, 12.30 Land- en
tuinbouwnieuws, 13.00 Nieuws, 14.00
Het Domstad-kwartet. 15.00 Kris
kras door de opera. 16.00 „De Zon
nebloem",- 17.00 Na schooltijd, 17.15
Pianodu<f. 17.45 „Wat het buitenland
leest", 18.00 Metropole Orkest, 18.30
Strijdkrachten, 19.00 Nieuws, 19.30
,,De drie landen" (actualiteiten),
20.00 Nieuws, 20.05 De gewone man.
20.12 Amusementsorkest, 21.30 Ra
dio Philharmonisch Orkest o.l.v. Al-
mert van Raalte, 23.00 Nieuws, 23.15
Gramofoonplaten.
HILVERSUM II (415 m).
7.00 Nieuws, 7.15 Gr.pl.. 8.00
Nieuws, 8.18 Opera-progr.. 9.00 BBC
Symphonie Orkesto.l.v. Arturo
Toscamni, 9.35 Licht instrumentaal
programma, 10.30 „Kleuters naar
school". 10.45 Schubert-liederen,
11.25 Accordeon-orkest, 12.00 De
Kwintetspelers, 12.30 Land- en tuin
bouwnieuws, 13.00 Nieuws, 13.20
Luchtige lunchmuziftk, 14.00 Kook
kunst, 14.20 Requiem, Gabriël Fau-
ré, 15.00 Modernste poëzie door dr.
P. H. Ritter Jr.. 16.00 Het Omroep-
kamerorkest. 16.30 Tussen twaalf
en zestien, 17.20 „Massenet in het
panorama der muziek", 18.00 Nieuws
18.45 Silvestri-kwartet, 19.30 „Ne
derland en zijn gewesten" (N.-Bra
bant), 20.00 Nieuws, 20.05 Alt en
piano, 20.30 Jeugd in Nederland,
21.00 Men vraagt., en wij draaien,
21.30 Het mysterie van de Prinsen
gracht, serie-hoorspel, 22.00 Week
overzicht, 23.00 Nieuws, 23.30 Sym-
phonisch concert.
DE VACANT1E
36)
Hij was alleen en droeg rubber
schoenen, een rijbroek, een los fla
nellen hemd en een dikke jagersjex-
ker, tot hoog aan zijn hals dichtge
knoopt. Even voor het huis splitse
zich de rijweg; de ene weg ♦voerde
naar het huis zelf en de andere naar
de garage en het bediendenverblijf.
Mijnheer Eberlé sloeg die weg in en
op het pleintje voor de garage ge
komen toeterde hij luid. Boven de
garage bevond zich een woning. Voor
een der vensters vertoonde zich een
man, die riep: „Mooi zo, Carl! Ik
kom naar ■beneden!'
Mijnheer Eberlé bleef in de auto
zitten en liet de motordoorlopen.
Zijn pols k'optc ietv/a> onrustig.
Even later verscheen Lafarge met z'n
visiuig in de hand. Hij kwam leven
dig naar de auto toe, klein, grijs van
haar, met een lange neus en ietwat
Tweede Kamer
ment-de Kort, waarin wordt vastge
legd dat bij het nemen van besluiten
en het houden van toezicht ook de
stichting voor de landbouw wordt be
trokken.
Een ander amendement-de Kort be
oogde bij de wet alle twijfel weg te
nemen, dat bedrijfsgenoten, die op
vrijwillige basis voorzieningen heb
ben getroffen, geen schade en belem
mering zullen ondervinden in dr door
hen in het verleden volkomen terecht
genomen maatregelen en hen derhal
ve voor een gedwongen toetreding tot
een bedrijfspensioenfonds vrij te stel
len. Dit amendement verdedigende
voegde de heer de Kort (KVP) er nog
de bepaling aan toe, dat de minister,
de Stichting van de Arbeid gehoord,
aan de vrijstelling van toetreding
voorwaarden kan verbinden tot een
goede sociale werking van het fonds.
De heer Droesen (KVP) verdedig
de een amendement om een vermin
dering van premiebetaling toe te
staan aan groepen van deelnemers,
die kinderbijslag zouden ontvangen,
indien zij werknemers waren.
De heer Hoogcarspel (CPN) diende
een amendement in om vast te leg
gen, dat art. 1637 van het Burgerlijk
Wetboek mede van toepassing is,
zulks omdat volgens het ontwerp de
arbeiders gedwongen zullen worden
tot deelneming aan een fonds.
De minister ontwikkelde bezwaren
tegen het amendement-Droesen, be
zwaren welke hij zeer overwegend
noemde. Het amendementHoogcars
pel vond hij niet aanbevelenswaardig.
Van het nader gewijzigde amende
mentde Kort had de minister de
tekst nog niet, welke hij eerst wenste
te bestuderen.
Nadat de heer Droesen (KVP) zijn
Geruchtmakende
verraad-zaak
De vrouw Bet je Wery werd door
het Amsterdamse Bijzondere Ge
rechtshof tot levenslange gevangenis
straf veroordeeld.
Zij zette na de dood van haar man
in 1943 diens zaken voort. Voor een
deel waren deze zaken zwart. Bij een
transactie te Antwerpen in briljant
liep zij in de val van het Devisen-
schutz Kommando. Een agent van dit
kommando kwam te weten, dat haar
ouders niet „geariseerd" waren. Vol
gens verklaringen van deze vrouw
heeft zij uit angst voor het lot van
haar ouders erin toegestemd, voor dit
Kommando te werken. Verschillende
handelaren in goud, briljanten, plati
na etc. werden verraden. Geld en goe
deren werden in beslag genomen. De
meeste betrokkenen werden gearres
teerd, doch vrij spoedig weer in vrij
heid gesteld.
In beroep van cassatie werd uitvoe
rig ingegaan op die tragedie, die zich
in Juni 1944 in het huis van requiran-
te afspeelde. Naar zij verklaart, werd
in die tijd bij haar thuis hazardspel
bedreven. Op een ayond ontstond ru
zie over vermissing van biljetten van
f 1000. Bevreesd voor moeilijkheden,
wendde zij zich, naar haar zeggen tot
iemand van de S.D. Een andere SD-
er, die haar ook kende en had laten
volgen, kwam binnen en ging haar
ondervragen over een relatie met il
legale werkers, van wie zij valse per
soonsbewijzen voor haar ouders
trachtte te verkrijgen. Men wist. dat
beweert thans, dat de SD haar dwong
haar ouders joods warén.
Zij bekende, dat zij deze illegale
werkers onderdak had aangeboden en
deze mensen bij haar in huis te halen.
Requirante heeft toen eerst met deze
illegale werkers op hun oude adres
geluncht en hen daarna per auto mee
naar huis genomen. Hier zaten S.D.-
ers verstopt. Een schietpartij ont
stond, waarbij een SD-er en de ille
gale werker G. B. het leven lieten.
Van de andere slachtoffers zijn tWee
later door de Duitsers gefusileerd.
Na deze tragedie heeft requirante
haar woning verlaten, werd eerst
door de S.D. ondergebracht in een
huis te Amsterdam en ging later naar
Antwerpen, waar zij nog enkele ma
len voor het Devisenschutz-Komman-
do heeft gewerkt.
De verdediger, mr. Th. Muller Mas-
sis, bestreed de te Amsterdam opge
legde levenslange gevangenisstraf op
grond van de dwangpositie waarin
zijn cliënte zich zou hebben bevon
den. Van haar familie zijn 91 perso
nen tijdens de bezetting omgekomen.
Haar ouders zijn behouden gebleven.
schuine ogen, alsof hij Oosters bloed
in zijn aderen had. Na een b'ik op
het huis achter zich geworpen te heb
ben, stapte hij in de auto en gaf
Eberlé een hand.
„Hoe gaat het, Carl?"
„Uitstekend," zei Ebei'lé. „Ik heb
even opgebe'd, om zeker te zijn, dat
je hier was. Je bent zo vaak genood
zaakt, je plannen te veranderen."
„Gelukkig, dat je het gedaan hebt,"
antwoordde Laforge. „Mijn zuster
heeft visite. Die juffrouw Delmont
van jou. en een stroeve, zure dame,
die ik niet ken. Alice moppert er al
tijd over, als ik mijn oude kleren in
huis draag. Daarom vroeg ik je, lie
ver hier te komen, dan aan de voor
deur. De wind is Westelijk. Goed
weer voor de forel'en."
Eberlé zei daarop niet veel. Hij
stuurde de wagen langs de kronke
lende weg naar de forellenvijver
Een dicht struikgewas had het huis
achter hen reeds aan het gezicht
onttrokken.
„Ik heb echt zin, om te vissen,
Carl," zei Laforge. „Ben Parijs meer
dan beu! Ik zou hier wel een maand
willen b1 ij ven er. niets - anders doen
dan vissen, samen met jou."
„Hoe staan de zaken in Parijs?"
„Och," antwoordde Laforge schok
schouderend, alsof hij een zware last
van zich wilde afwerpen. „Ik héb
een paar vervelende dagen gehad.
Het is met Sarton misgelopen, Carl.
Maar laat ik nu niet over zaken gaan
praten. Heb jij nog gevist in de laat
ste tijd?"
„Ik heb me een nieuwe hengel
aangeschaft," zei Eber'é. „En ben
weer teruggekomen op kustvliegen."
„Daar zien dq forellen toch geen
onderscheid in," lachte Lafarge.
„Zie zo, we zijn er!"
Eberlé stopte naast het 'botenhuis-
je, waar ze uitstapten en hun hengels
in orde maakten. Laforge ging voor
op en Eberlé liep achter hem aan;
hij schraapte vrij luid zijn keel en
vroeg dan met schorre stem: „Zeg,
Rufus. voel jij je wel helelemaal
goed?"
Laforge keerde zich om en keek
hem aan „Welzeker! Ik ben wat moe.
maar ik ben altijd moe. Hoe zo?"
„Ik weet het niet precies," zei
Eberlé. „Maar je hebt iets... dat me
vreemd lijkt. Je stqm... en de ma
nier, waarop jij die hengel hanteert.
En je lijkt me wat magerder dan an
ders."
Laforge lachte, maar het klonk
niet vrolijk. „Als jij zo hard werkte,
a's ik... bovendien... ik -heb kou
gevat."
„Ja, ik ook," zei Eberlé. „Daarom
heb ik me zo ingepakt tegen de gu
re wind. Ik weet Diet wat het toch
is. Misschien je manier van lopen. Je
lijkt me langer"
„Onzin," verweerde Laforge zich
bruusk. „Kom nu maar, stap in.'*
Hij liet de kano te water.
„Ik voel me heel wat veiliger in
de roeiboot," zei Eberlé weifelend.
„De forel1 en voelen zich dan ook
veiliger," wierp Laforge lachend te
gen. „Ze horen de roeispanen, zodra
we van wal steken. Het wordt toch
heus tijd, dat je over je angst voor
een kano heenkomt ouwe jongen!"
„Nu ja mij goed. Ik vertrouw mijn
leven aan jou toe," zei Eberlé grin
nikend en ging op de voorste plank
zitten. Hij hield de boot aan de stei
ger vast tijdens het instappen van
Laforge, nam toen zijn pagaai op en
ze voeren de kleine inham uit, om de
landtong heen, dwars de vijver over.
Eberlé keerde zich eens op zijn
p'aats om en keek achter zich. Het
botenhuisje lag nu geheel verborgen
achter de bomen. Ze hadden de wind
achter en deze woei in de richting
van de dam, die het water belette,
zich. in de diepe kloof aan het eind
van de vijver te storten. Toen ze
honderd meter van wal waren, zei
Laforge. „^eg Carl, schei maar uit
met pagaaien en laten we het hier
eens proberen. Dan drijven we met
de wind mee, vissen hier eerst de
ondiepte af en nemen dan het diepe
water."'
„Ja, dat is best!" stemde Eberlé
toe.
Hij legde zijn pagaai neer en be
gon, zijn snoer uit te werpen, zich
een weinig van Laforge afkerend,
om deze niet in de weg te staan..
Maar hij kon hem toch nog van ter
zijde in het oog 'houden en dat vond
hij geruststellend. Het kriebe'de hem
niet meer in zijn nek en hij' voelde
geen rillingen meer over zijn rug.
Toch wierp hij zijn snoer slecht uit.
zodat het als een verwarde massa
op het water terecht kwam. Maar La
forge, dat zag hij wel, bracht er niet
veel beters van terecht. Het snoer
van de ander kronkelde en verwarde
zich tegen het boord van de kano.
Het scheen, dat Laforge de zijde
lingse b'ik van Eberlé voelde, want
hij zei: Mijn snoer is kleverig. Ik
zal een nieuwe moeten nemen." En
even later „Maar Carl, wat heb jij
het warm. Je zweet als een paard.
Maak je jas toch wat los."
Eberlé aarzelde. „Ja. ik heb het
wel warm." gaf hij toe, en maakte
toen met zijn rug naar de ander toe
de bovenste knopen van zijn jas los.
Daarop zei hij: „Zeg, Rufus, je
schijnt er geen s'ag meer van te héb
ben."
Even was het stil. Ze waren, zo
als Eberlé bemerkte, afgedreven
naar het diepe gedeelte, waar zich
het vroegere afvoerkanaal bevond
dat nu afgedamd was. Toen zei La-*
forge: „Ik zal het eens staande pro
beren. Dat gaat me altijd wat beter
af."
Hij kwam onzeker overeind en
scheen te wankelen. En plotseling
lagen ze beide te water. De kano was
toen Laforge bij zijn va1 het boord
vastgreep, omgeslagen, waarbij het
andere boord vrij onzacht tegen dr;
heup van Eberlé terecht was geko
men, die er niet snel genoeg uitge
sprongen was.
De landtong, die het bqtenhuisje
aan het gezicht onttrok, was meer
dan honderd meter ver; de dam en
de rand van de kloof zowat vijftig.
Zonder een woord te zeggen, begon
Laforge naar de rotsige oever naast
de dam te zwemmen.
Eberlé begon niet te schreeuwen,
toen hij Laforge daar zo bedaard
zag wegzwemmen.
(Wordt vervolgd)
