FREDERIK De woningbouw in 1949 en volgend jaar Tekort aan deviezen brengt stagnatie Huurverhoging in het vooruitzicht gesteld TYPEN - STENO MAANDAG 10 JANUARI 1949 DE LEID SB COURANT EERSTE BLAD PAGINA 2 iy|INISTER IN 'T VELD heeft in de memorie van antwoord van het voor. tlopig verslag van dc Tweede Kamer onder meer het bouwplan voor 1949 bekend gemaakt. Dit bouwplan sluit met een bedrag van 1300 mil lioen. Daarbij zijn buiten beschouwing gelaten de werken, waarvoor geen of weinig materialen nodig zijn. Van deze 1300 millioen zullen ƒ400 millioen voor de woningbouw worden gebruik. Een grote post vormen ook de weg- en waterbouwkundige werken, 295 millioen, en de bedrijfs gebouwen voor nijverheid, handel en verkeer, ƒ250 millioen. De grootste moeilijkheden voor de uitvoering van het bouwplan 1949 liggen bij de materiaalvoorziening. Deze is door het tekort aan deviezen ten behoeve van de bouwnijverheid onvoldoende en daardoor wordt de arbeidsproduc tiviteit op het werk jxadelig beïnvloed. De voornaamste bouwmaterialen, waaraan in dit'verband moet worden gedacht, zijn: hout, cement, walspro- ducten, metselsteen en dakpannen, In het nationaal budget 1949 wordt het totaal beschikbax-e bedrag aan deviezen geschat op 5,41 milliard. Om het bouwprogramma te kunnen opvoeren is een bedrag van 330 mil lioen (6 pet.) aan deviezen nodig. Het is van groot belang, dat meer devie zen voor import,van bouwmaterialen beschikbaar komen. De mogelijkheid daartoe houdt natuurlijk verband met de vraag of wij er in de komende ja ren in zullen slagen door krachtige bevordering van de industrialisatie te komen tot een sluitende betalingsbalans. Er zijn in 1948 meer dan 30.000 woningen gebouwd. Voor 1949 is ge rekend op de bouw van ongeveer 7000 montagewoningen, baarbij wei- nig geschoolde arbeiders nodig zijn. Het aantal in 1949 gereedkomende woningen schat de minister tussen de 35.000 en 40.000. De woningproductie zal geleidelijk kunnen worden opge voerd tot maximaal 60.000 in 1952 of 1953, als er geen tegenvallers zijn en de deviezen-positie zich gun stig ontwikkelt. Door duplex-wonjn- gen zal dit aantal tot 70.000 kunnen' stijgen. Er zijn 800 Oostenrijkse wo ningen afgeleverd, die echter, aldus ds minister, duur zijn. Door toepas sing van woningsplitsing zal, naar schatting, in 1949 een vermeerdering van het aantal woningen met 2000 kunnen worden verwacht. De arbeidsproductiviteit schat de minister, vergeleken met 1940. op 70 a 75 pet. Zij vertoont een stijgende lijn. De minister is niet bereid de grens van 500 M3 voor woon- en bedrijfs ruimte bij de particuliere bouw te verhogen. Wanneer worden de huren verhoogd? De minister onderschrijft volledig de algemeen gevoelde behoefte om tot klaarheid te komen ten aanzien van de te volgen huur-politek. Hij moge echter beginnen met te herha len datgene, wat reeds vele malen in dit verband van regeringswege is be toogd, n.l. dat de huur-pqlitiek niet los is te zién van de gehele loon- en prijspolitiek. Voor alle betrokken par tijen, huurders „eigenaren, bouwers en het rijk is een spoedige oplossing van het vraagstuk der huurverhoging en eventuele huurbelasting dringend gewenst, doch deze oplossipg moet so ciaal en economisch doorvoerbaar zijn. Of in 1949 de omstandigheden een huurverhoging zullen toelaten, is uiteraard op dit moment nog niet met zekerheid te voorspellen ,al ligt het in het stellige voornemen der rege ring dit vraagstuk in de loop van het komende jaar tot een oplossing te brengen. De minister meent, dat er alle aan leiding is, om, wanneer een huurver hoging tot stand komt, niet zonder meer het gehele bedrag aan de eige naren ten goede te laten komen. Slechts dat gedeelte van de huurver hoging, dat nodig is ter compensatie van de gestegen exploitatielasten (be lastingen, onderhoud), de dalende lasten (minder leegstaan, achterwege blijven van onderhoud) daarbij even zeer in aanmerking nemend, dient aan de eigenaren te worden gelaten. Daarbij is het gewenst dc nodige waarborgen te scheppen, dat, het on derhoud wederom in voldoende mate door de eigenaren geschiedt. Zoals nog zal worden aangetoond, zal de huurverhoging niet kunnen worden beperkt tot het bedrag nodig ter te- 2—3 mnd. klaar Kon. Erk. PITMANSCHOOL PLANTSOEN 65 TELEF. 26558 gemoetkoming van de gestegen ex ploitatielasten; op langere termijn ge zien is er meer nodig. Het meerdere kan ter financiering van de bouw van nieuwe woningen worden aangewend. De eventuele huurverhoging zal evenzeer op de nieuwe als op de oude woningen van toepassing zijn. School- en Kerkenbouw. De minister zegt, dat enige honder den millioenen in de komende jaren nodig zullen zijn voor scholenbouw. Het zal echter niet mogelijk zijn spoedig het totaal aantal benodigde scholen te bouwen. „In deze leemte zal gedurende enkele jaren op andere wijze moeten worden voorzien", al dus de minister. (Maar hoe, zegt de minister niet). Het bedrag voor kerkenbouw uit getrokken moet, aldus de minister, ook gering zijn vanwege de economi sche omstandigheden. Het opstellen van bouwprogramma's wordt aan de kerkgenootschappen zelf overgelaten. Bouw van boerderijen. De minister rekent er op, dat het tien jaar zal duren voor er voldoende boerderijen zijn gebouwd. Per jaar zouden er dan ruim elfhonderdvijftig boerderijen bij moeten komen. De minister acht het mogelijk om dat aantal te halen, hoewel hij de termijn van tien jaar feitelijk te lang vindt. Betere vooruitzichten kan hij echter niet openen. De particuliere bouwers op het gebied van de boerderijenbouw zullen meer vrijheid krijgen. Woningwetwoningen. De minister streeft er naar om ge meenten en dergelijke zoveel moge lijk de bouw van woningwetwoningen te doen financieren. Een aantal ge meenten blijkt daarvoor niet al te veel te gevoelen, maar hij meent, dat door samenwerking in vele gevallen moeilijkheden zullen kunnen worden opgeruimd. Gemeentebesturen en woningbouwvergunningen worden gestimuleerd, om zich tot de kapi taalmarkt te wenden. Ziekenfondspremie voor vrijwillig verzekerden omhoog Noodgedwongen en onder ernstig protest hebben nu alle ziekenfond senorganisaties in principe besloten de premie voor ieder betalend vrij willig verzekerd lid met dertien cent per week te verhogen. Voor de meeste verzekerden betekent dit, dat zij met ingang van 17 Januari, inplaats van vijftig cent, drie en zestig cent per week moeten be talen. Kortgeleden werd dat besluit ge nomen door de Centrale bond van ziekenfondsen, de bond van katho lieke en de Nederlandse bond van ziekenfondsen. Ook de bond van ondernemings- en de organisatie van algemene ziekenfondsen zien zich voor dezelfde noodzaak ge plaatst. Bij deze organisaties is on geveer de helft der verzekerden in geschreven. De andere helft is lid van fondsen, die aangesloten zijn bij de federatie van maatschappij- ziekenfondsen. De landelijke raad van deze federatie heeft Zaterdag tijdens een vergadering te Utrecht eveneens besloten onder protest, de van overheidswege voorgestelde contributie-regeling te aanvaarden, daar het verwerpen daarvan de fi nanciering der afdeling vrijwillige verzekering in 1949 onuitvoerbaar zou maken. In een Zaterdag aangenomen mo tie noemt de federatie de verhoging voor de vrijwillig verzekerden voor velen niet meer sociaal verant woord, waarbij er aan wordt herin nerd, dat begin 1947 de gecalculeer de premie van vijftig cent door de overheid als het maximum toelaat bare bedrag werd beschouwd. In de motie wordt er verder op aange drongen, dat directe maatregelen worden genomen ten behoeve van hen, die door de nieuwe regeling in het bijzonder worden getroffen. PRINSESJES BEZOCHTEN EEN CIRCUS. Zaterdagmiddag brachten temid den van een twaalftal vriendinne tjes de prinsesjes Beatrix en Irene een bezoek aan het circus in Carré te Amsterdam. Het jougdig gezelschap arriveerde ongemerkt aan het circus in drie taxis en de prinsesjes bleven bijna gedurende de gehele voorstelling onopgemerkt. De prinsesjes met haar vriendin netjes uit Amsterdam en omgeving vormden een vrolijke groep onder begeleiding van de heer en mevr. jhr. mr. E. W. Roell. Zij woonden de voorstelling tot het einde bij, waarop zij weer per taxi vertrokken naar de woning van een hunner vriendinnetjes te Amsterdam. Tij dens de pauze ontdekten enkele be zoekers in het volle circus de hoge bezoekstertjes, maar deze konden toch ongestoord van al het gebodene in het circus blijven genieten. Mr. Dr. VAN MAASDIJK WND ALG. SECR. KON. HUIS. In verband met de vele nieuwe en zware eisen, welke sedert de inhuldi ging zowel aan het secretariaat van H. M. de Koningin als aan dat van Z. K. H. de prins der Nederlanden ge steld worden, is mr. dr. J. G. van Maasdijk, met ingang van 1 Januari 1949 tot waarnemend alg. secretaris van het Koninklijk Huis benoemd. Het ligt in de bedoeling om in de toekomst de functie van algemeen secretaris van het Koninklijk Huis in te voeren. Minister Spitzen wil begroting met V2 millioen verhogen Minister Spitzen heeft voorgesteld de begroting van Verkeer en Waterstaat met een post van een half millioen gulden te verhogen. Dit geld wil hij dan gebruiken om de werken tot doortrekking van de zijtak van de Twentekanalen naar Almelo met kracht te kunnen voortzetten. Voor de voltooiing van de wederomlegging bij Tilburg heeft hij een extra-bedrag van vierhonderdduizend gulden ge raamd. De dichting van de Baaksche overlaat acht de minister zeer urgent. Daarom heeft hij nog een bedrag van twee ton voor deze dichting aan de Kamer voorgesteld. Voor de voor bereiding van de bouw van een brug bij Doesburg vraagt de minister een bedrag van een ton aan. Bij de commissie, welke advies moet uitbrengen over de luchtvaart terreinen in het Westen van het land, zal de minister op spoed aandringen. Er zal zeker geen sprake kunnen zijn van de aanleg van twee soortgelijke vliegvelden in het Westen van Zuid- Holland op negen kilometer afstand van elkaar. Verder doet de minister nog enkele mededelingen. De K.L.M. heeft in 1947 en 1948 op het binnenlandse lijnbedrijf een ver lies van drie en een half millioen gulden geleden. Het rijverbod op Zondag zal pas kunnen worden opgeheven, wanneer er voldoende benzine aanwezig is. En dat is op het ogenblik nog niet hele maal het geval. DE JENEVERHANDEL. De jeneverhandel werd tot dusver re bevoorraad .met een percentage van 200 pet. vergeleken met 1939. De grondstoffentoewijzing van de distillateurs bedraagt op het ogen blik echter 150 pet. Dit brengt me de, dat naar verhouding minder ge leverd kan worden aan de handel dan tot voor kort het geval was. Men verwacht echter, dat men kan blijven voldoen aan de vraag van het publiek, als deze.„normaal" is. DE ONGELUKKEN IN DE MIJNEN In 1948 lieten 17 mijnwerkers het leven in de Limbux-gse steenkolen mijnen. Het hoogste aantal dode lijke mijnongevallen kwam voor in de staatsmijn Maurits, nl. 6; staats mijn Emma en de domaniale mijn hadden ieder vier slachtoffers. De staatsmijn Wilhelm'ina, de Oranje Nassaumijn en de Laura en Vereni ging ieder een. In 1947 kwamen 34 mijnwerkers om het leven. en het avontuur met Notaris Zwingelhout verteld door Hubert Vet 63 „Ik ruik sigaren-rook", zei Frederik. Zoekend keek hij om zich heen, toen zag hij achter de ver'.aten be stuurstafel Theodorus Jan sen Co. zitten met een verse sigaar in zijn lin ker mondhoek. „Ook goede middag" zei Theodorus Jansen Co vriendelijk. „Een aardige hoop geld heb je daar. Is het al geteld?" „Eh.. nee.." stamelde Notaris Zwingelhout. „Dan zal ik het zó maar meene men", besliste Theodorus Jansen co., terwijl hij uit zijn stoel overeind kwam. Hij trad naderbij en gaf Fre derik opdracht al het geid in een grote aardappe'zak te scheppen; daar na tastte hij in zijn vestjeszak en overhandigde de notaris een dubbel tje. „Dat is voor de moeite", zei hij, en even later was hij, met medene ming van de zak met guldens, ver dwenen. „Dat was dat," zei Frederik opge wekt, „Zo heb je geld en zo ben je het kwijt. Als je eerlijk bent gebeu ren je zulke dingen niet." Notaris Zwingelhout wuifde afwe rend met zijn handen. ,Als je eerlijk bent gebeuren zulke dingen je even goed", zei hij, „denk maar aan al die mensen die zoeven hun geld aan mij gegeven hebben; die zijn het ook allemaal kwijt. Wat een gemene vent is die Theodorus Jansen Co toch". Frederik knikte. „U sprak enkele uren geleden over mijn wensring", probeerde hij, „U zei toen dat we hem van boven uit uw kamer zouden halen en dat U hem mij terug zou geven. Weet U nog wel?" „Daar weet ik niets meer van," zei de notaris beslist. „Ik begrijp niet waar je deze onzin vandaan haalt. Iets anders is, dat je mij wel eens zou kunnen vertellen hoe de ring werkt." De notaris keek Frederik onder zoekend aan. „O, ik zie het al," ein digde hij. „Ik zal nog even moeten wachten. Maar ik krijg je nog wel zo ver. Ha! Ha!" HOGER VERGUNNINGS- EN VERLOFRECHT. Naar de „Volkskrant" verneemt, komt binnenkort een wetsontwerp in de Kamer ter herziening van de dankwet-1941; hierbij zal worden voorgesteld de kosten voor minimum- vergunningsrecht te brengen van 40 op ƒ70 en die van een nieuwe ver gunning van 100 op 170. Voorts wordt overwogen de halvering van dit recht bij sluiting tussen Zaterdag 18 en Maandag 8 uur op te heffen. Bovendien zal het verlofsrecht vol gens hetzelfde ontwerp worden ver hoogd van ƒ25 tot ƒ45, terwijl ook de tarieven van het hotelvergunnings recht wijziging zullen ondergaan. Ge reken wordt, dat al deze wijzigingen met ingang van 1 Mei van kracht zullen worden. WEER ONTPLOFTE EEN GRANAAT.... In een perceel aan de Driehuizer- weg te Nijmegen viel Vrijdagavond een geweergranaat van een boeken kast en ontplofte. Een 16-jarige zoon des huizes werd vrij ernstig aan zijn rechterbeen gewond. Het slachtoffer moest naar het ziekenhuis worden overgebracht. Bij een in de woning ingesteld onderzoek werden door de politie bovendien nog twee gela den granaten, alsmede enige gewe ren aangetroffen. Het in de wind slaan van de tal loze waarschuwingen en het negeren van de dringende adviezen tot inle vering van het oude, maar nog niet ongevaarlijke oorlogstuig ,werd ook hier weer zwaar gestraft. HAAGSE GERECHTSHOF. Arresten. Wegens clandestien vervoer was C. H. H. te Leiden door de Politierechter veroordeeld tot 40,of 20 dagen hechtenis, van welk vonnis hij in hoger beroep kwam. Het Hof heeft dezelfde boe te opgelegd, doch teruggave van de fiets bevolen. J. M. H. B. uit Leiden was we gens clandestiene slachterij veroor deeld tot 6 maanden gevangenis straf, waarvan 4 maanden voor waardelijk. In hoger beroep heeft het Hof, conform de eis, het vonnis bevestigd. Tot 8 maanden gevangenisstraf was J. B. te Leiden door de recht bank veroordeeld wegens diefstal. In hoger beroep heeft het Hof thans 6 maanden opgelegd. ïïlachin.aal of met de hand De „melkmachine" doet opnieuw een poging om zich een plaats te veroveren met beter gevolg dan voorheen. De eerste machines kwa men na de eerste wereldoorlog en hoewel enkele uitgebrachte rappor ten (o.a. dat van de Comm. voor Landbouwcoöp. 1929) gunstig luid den, was het gejuich toch te voor barig. Men was te veel afgegaan op buitenlandse ervaringen en men had geen rekening gehouden met de ge voeligheid der uiers van hoogpro- ductiëf Nederlands vee. De nodige voorlichting ontbrak en zo kon het gebeuren dat de machine weldra bij velen naar de zolder verhuisde, om dat uierbeschadigingen regelmatig voorkwamen. Slechts zij, die door schade en schande heen de goede behandeling hadden gevonden, ble ven met goed gevolg doormelken totdat in wereldoorlog II ook deze machines, door gebrek aan onder delen, stil kwamen te staan. Sindsdien is er veel veranderd. De oude machines zijn op gang gebracht honderden nieuwe zijn ingevoerd en ook in dit najaar zijn er opnieuw veie geplaatst (een bezoek aan de Jaarbeui-s bracht velen er toe) en misschien zal het aantal machm-'S in Nederland het volgend jaar wel de 2000 halen. Dat is nog maar wei nig. in vergelijking met het buiten land, maar aangezien men niet net de machine moet gaan melken, wan neer men het met de hand goeii af kan en dus tijd- of personeelgebrek alleen de beslissende omstandighe den vormen, kunnen wij met dit aantal tevreden zijn. Intussen heb ben de Voorlichtingsdienst en de Melkmachinecommissie zich van des kundigen voorzien, evenals enkele zuivelconsulenten en de melkcon- trolestations, zodat iedere boer bij TELEVISIESYSTEMEN MET EEN HOOG LIJNENAANTAL ON MOGELIJK? In wetenschappelijke kringen is men van mening, dat- nu reeds de conclusie getrokken kan worden, dat men in de wereld zeer zuinig zal moeten zijn met het gebruik van de beschikbare frequentiebanden, die internationaal ziji^ toegewezen voor het gebruik van televisie. Be paalde o.a. in Frankrijk bestaande plannen om een televisie-systeem met een hoog aantal lijnen en dus een bandbreedte van 13 mc toe te passen, hebberf het nadeel, aldus de deskundigen, dat daarbij slechts drie dergelijke zenders in de enige hiervoor beschikbare band van 174 216 mc gebruikt kunnen worden. Daar duplicatie van deze banden niet mogelijk is met het oog op tro- nosferische storingen, zouden in West Europa dan slechts drie televi siezenders ongestoord kunnen wer ken. Bij de keuze van een televisie systeem dient men dus wel terdege rekening te houden met de nood zakelijkheid zuinig te zijn met de bandbreedte. Met het televisiesys teem, zoals dat in Amerika wordt toegepast en zoals in verschillende Eurooese landen thans ook reeds ge- pronageerd wordt, namelijk het sys teem van ongeveer 609 lijnen, tou dit aantal zenders stijgen tot ca dertien aangezien hierbij ook de banden van 4168 mc en van 87 100 rrrc ten volle bruikbaar zijn. aanschaf ener machine de nodige voorlichting niet behoeft te ontbe ren. Bovendien beschikken vele im porteurs over uitstekende „inmel- kers", zodat het in geen geval be hoeft te komen tot een herhaling van het vroegere treurspel met ge pensioneerde koeien als eindresul taat. i Aangezien men thans over vee: jarige ervaring beschikt, kan men gegronde gevolgtrekkingen maken. Deze luiden eenstemmig, dat niet de melkmachine over het gevolg be slist, maar de man, die deze machine bedient. Verstaat deze zijn taak goed, dan zijn ongelukken uitgeslo ten. althans niet talrijker dan bij Ixandmelken. Gezien de uitstekende voorlichting, die^ieder (ook bij de keuze van het htërk) kan krijgen, behoeven wij geen handleiding te geven. Ieder die zich. aan de voor schriften houdt, dus niet aan het proefnemen gaat met een hoger va cuum, een te hoog aantal pulsaties of onvoldoende namelkt, is tevreden en wie slecht uitkomt heeft d?t aan zichzelf te wijten, al kan dit ook een zeker technisch onvermogen inslui ten. "Vanzelfsprekend is tijdsbesparing hier hoofdzaak. Ieder kan voor zich zelf berekenen, of deze hoog ge noeg is om de aanschaf lonend te maken. Spaart men er personeel mee uit, al is het slechts één man. dan is de machine altijd op haar plaats. Het komt er dus op aan .om de machine te krijgen op die plaat sen, waar zij economisch verantwoord is en niet op die plaatsen, waar zij modern staat. Een onzindelijke vee houder zal met de machine even goed onreine melk winnen als met do hand. Alleen wie zijn vak ver staat, zal zuiverder melk kunnen winnen. Omdat tijds- of personeelsbespa- ring de doorslag moet geven, staat wel vast, dat de machine nooit over- heei'send zal worden. Wie meer koeien heeft dan hij zelf kan mel ken. heeft veelal ook wel zoveel land, dat hij om dit te verzorgen een knecht of arbeider zal moeten huren. Men dient te bedenken, dat in zo'n geval de tijdsbesparing alleen in de zomer wordt betaald. Ten slotte nog een kleine berekening. Gemiddeld kost een goede machine f 3000. Dat is per jaar aan rente en afschrijving plus reinigingsmiddelen enz. ruim f 600. Kan men met zo'n machine een werkkracht uitsparen, dan is de uitgave zeker verantwoord en be- reiki men een aanzienlijke bespi- ring, dus: kostprijsverlaging per li ter, melk van 1 tot 1 Y cent. Hoe be langrijk dit is behoeft geen betcog. Daarom moet de voorlichting er op ziin gericht de .machine te brengen op die plaatsen, waar zij verant woord is en de veehouder b^ft tot taak om na te gaan of dit bij hem het geval is. Wie zich pas veilig voelt als hij getoeterd heeft, Is geen volleerd rijder. DE VACANT1E VAN 13) 15) Queyrat verklaarde meteen: „Dat zijn mijn oom en tante. Ze kwamen eens kij'ken, hoe ik het maak en wat voor werk een po'itieman hier zoal heeft. Lieve mensen, dit. is juffrouw Pinet. Ze doet het 'huishouden voor mijnheer Sarton." En dan tot de huishoudster: „Ik kwam eens infor meren naar de auto." De vrouw vroeg blijkbaar verwon derd: „Welke auto?" „De coupé, die Vrijdagavond gesto len is," legde Queyrat uit. „Mijn heer Sarton heeft het bij de politie aangegeven, praar zonder verdere bijzonderheden. Ik kom enige inlich tingen vragen." ..Gestolen?" vroeg juffrouw Pinet verbolgen. „Ja zeker," zei Queyrat en voegde er met gemaakte verbazing aan toe: .,U wilt me toch niet wijs maken, dat u er niets van af weet?" „Ik dacht, dat juffrouw Bonnet hem meegenomen had," zei ze ont stemd. „Dat doet ze dikwijl. Ik heb er trouwens niets mee te maken. Ik heb voor het huis te zorgen en dat doe ik. Wat zij uitvoert gaat, mij niet aan." „Neen, daar hebt u gelijk aan!" gaf Queyrat haar toe. „Maar waar om meent u, dat juffrouw Bonnet dc wagen moegenomen heeft?" „Ik zag haarwel, ik zag haar er mee wegrijden." „Zo?" zei Queyrat. „En was mijn heer Sarton dan hier? Wist hij er van dat ze de wagen nam? Is ze al te rug?" De vrouw dacht even na en ant woordde toen: „Neen. ze is nog nut terug. En mijnheer ook niet. We had den hem verwacht. Bonnet kwam in de limousine. Vrijdagavond laat. 'Hij was van Parijs gekomen en reed langs het huis heen naar de garage. Een poosje later reed hij weg en ik dacht, dat hij mijnheer Sarton van de trein ging halen in Beauchamp. Hij kwam we! eens over Beauchamp thuis." „Waar is Bonnet nu?" vroeg Quey rat. „Hier niet', anwoordde ze en ver volgde aarzelend: „Ik zou wel eens willen weten, wat er hier toch aan de hand is." „Is.... waar denkt u. dat Bonnet ergens zijn kan?" „Dat heb ik hem niet gevraagd'. Hij is altijd zo ongenaakbaar als zijn vrouw de deur uit is." „Maar zou Bonnet niet weten..." „Ik zeg toch, dat ik het hem niet gevraagd heb!" riep ze uit. „En ik bemoeit me niet met haar, zolang ze in de garage b'ijft en hier niet in huis komt." „Is ze dan weggegaan en 's avonds niet teruggekomen?" vroeg mevrouw Dupuy. „Ja, dat komt meer voor. Verle den week...." „Is ze dan al een week geleden weggegaan?" „Ja." „En was haar man dan alleen thuis?" „Neen. Mijnheer Sarton was toen in Parijs. Er was hier niemand Bon net reed hem." Met een sterk neusgeluid en echt als een oude oom wendde Dupuy zich toe Queyrat en zei: „Nu, jon gen, ik zou zo denkem dat je maar eens naar die garage moest gaan en naar gegevens en sporen zoeken, dat doen jullie po'itiemensen immers al tijd het eerste?" „Ja zeker," antwoordde Queyrat gewichtig doende. „Ik wou ook juist gaan." En zich tot juffrouw Pinet wendend: „U hebt er immers niets op tegen? Ik zie niet in. dat het no dig is, inaar als mijnheer Sarton be weert, dat de wagen gestolen en als u zegt, dat juffrouw Bonnet er mee weggereden is, dan zit er toch iets vreemds in en...." „Gaat u gerust kijken," stemde ze toe. „Er gebeuren in elk geval vreemde dingen, sedert u hier ge komen bent. Queyrat grijnsde eens en ze lie pen de laan uit en kwamen aan de garage. De deuren stonden open; er bevonden zich twee wagens en een truck en er waren twee 'ege plaatsen Een herdershond, aan een ketting in een hoek vastgelegd, sprong woe dend Blaffend op bij hun nadering, maar 'kwispelde toch met zijn staart. Dupuy ging het dier met uitge strekte hand tegemoet. Hij liet het zijn hand besnuffelen. Het blaffen hield op en Dupuy streelde het dier over zijn kop toen kwam er een lan ge man met een hark in de hand aan- ge'oDen. ..Hallo!" riep hij tegen de politie man. „Waar zit jij achter aan? ik hoorde de hond blaffen en het leek me of hij iemand wou opeten. Wie heb je daar hij je?" „Mijn oom en tante, mijnheer en mevrouw Dupuy, lichtte Queyrat hem in. „Ze komen eens kijken, hoe ik mijn werk doe. Ik kom een onder zoek doen naar die gestolen wagen." Toen stelde hij de tuinman voor. „Dit is Jean Tenant. Hij is al hee! lang bij Sarton in dienst." „Gestolen wagen?" herhaalde Te nant verbaasd. „Ik heb wel gezien, dat hij weg was, maar ik dacht, dat Bonnet z'n vrouw er mee uit was. Ze rijdt er zo dikwijs mee. Ze chauf feert vaak, als haar man met mijn heer Sarton uit is." „Ze lijkt ine een raar schepsel," vond mevrouw Dupuy, om hem aan de praat te krijgen. ,,'n Raar schepsel?" herhaaMe Jean verontwaardigd. „Ze is een hest mens! Juffrouw Pinet alleen kan haar niet uitstaan, omdat ze wel eens voor mijnheer Sarton chauffeert, als haar man er niet is. Maar ik mag haar graag. Ze heeft me laatst nog een grote dienst bewezen en een hele doktersrekening uitgespaard. Ik had met een hooivork in mijn voet gestoken, bijna dwars er doorheen. En zij heeft het verbonden en ver zorgd als de beste. Ze is vroeger verpleegster geweest, ziet u? En ze is een aardige, beste vroxrw. En zo harteMjk!" Dxtpuy stond nog steeds de hond te aaien. „Kom, ouwe jongen, ga maar liggen, zei hij. „Je hebt zo'n mooie, nieuwe deken. Daar lig je zeker wel prettig op." De tuinman zei een beetje verlegen „Och, hij had eerst een oude imaar die is weggeraakt. Ik héb die maar uit de andere auto, waarmee altijd naar de stad gereden wordt, geno men. Het aivne 'beest kan toch niet op de koude stenen vloer liggen?" „Wonen Bonnet en zijn vrouw in het huis?" vroeg mevrouw Dupuy. „Neen, mevrouw, hier boven de garage. Als u meegaat, zal ik het u ^ten zien. Ze hebben het heel aar dig ingericht.'" Tenant ging hen voor en zij volg den de trap op naar een aardige wo ning bestaande uit di-ie kamers met keuken. Eer. der bedden was besla pen al waren de dekens niet opge slagen geweest zoals mevrouw Du puy bemerkte. Dupuy deed een kast deur open en over zijn schouder heen zag zijn vrouw een rij kleerhangers en een chauffeursuinform; ze zag, dat Dupuy's aandacht ergens door werd getrokken en wist de oplet tendheid van de tuinman enkele ogenblikken af te 'eiden. Daarna gingen ze naar beneden en de tuinman toonde hun de machi nekamer, de olie- en benzinetanks en de stookplaats der centrale vcr- w arm in ff. (Wordt vervolgd)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1949 | | pagina 2