S)e Ceidte6otvfca/nt
Een Chinese Bisschop over
Kerkvervolging in China
Indonesië en de Veilig
heidsraad
Een bindende verklaring
van Djokja verlangd
Directeur: C. KL VAN HAMERSVELD.
Hoofdredacteur: TH. WLLMER.
KATHOLIEK DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN
WAARIN OPGENOMEN „DE BURCHT"
VRIJDAG 17 DECEMBER 1948
40ste JAARGANG
No. 11570
ZAL DJOKJA DE
LAATSTE KANS
GRIJPEN?
Bur. Papengracht 32, Telei. 20015, Adm. en Advert. 20826, Abonn 20935 - Abonnementsprijs I 0.32 p. w., f 1.40 p. mnd., 14.15 p. kwart. Franco p. p. f 4.90 - Advert.: 15 ct. p. m.m. Telefoontjes 11.50
V Overleg
is het middel
FVE onlangs gehouden protestverga-
U dering van de onderwijzers heeft
weerklank gevonden in de Tweede
Kamer.
De op die vergadering geuite wen
sen zijn daar in een motie belichaamd,
welke motie later werd ingetrokken.
Ingetrokkeri, nadat de minister een
serieus overleg met de betrokken or
ganisaties had toegezegd.
De minister maakte daarbij een
waardevolle opmerking. Hij zeide,
dat bij dat overleg beide „par
tijen" moeten openstaan om over
tuigd te worden. Geen van beide par
tijen moet aan zulk een overleg deel
nemen met de onuitroeibare mening,
dat zij het bij het recht eind heeft
en de andere niet; noch de regering
mag zich op zulk een standpunt stel
len, noch de vertegenwoordiging der
onderwijzers.
Als het anders gebeurt, verdient
het „overleg" niet de naam overleg,
maat zou het beter kunnen worden
aangeduid als nutteloos gekrakeel
Handigheidjes, als bij een debat
nog al 'ns worden gebruikt, om een
overwinning te behalen, zijn ook bij
eenserieus overleg totaal uit den
boze. Er mag daar zelfs geen schijn
zijn van overwinning behalen of ne
derlaag lijden. Er mogen daar ook
eigenlijk geen „partijen" zijrt; omdat
allen, die aan dat overleg deelnemen,
hetzelfde moeten willen: n.l. bereiken
wat recht is en wat, onder de ob-
j ectief-geconstateerde omstandighe
den, als billijk moet worden be
schouwd.
Dat de indiener van de motie na
toezegging van de minister deze mo
tie introk, was verstandig. Zoals het
verstandig was1 van de Kamer, dat
zij niet voor deze motie stemde, toen
een communist haar had overgeno
men.
Na de toezegging van overleg kon
zowel de aanneming als de verwer
ping van zulk een motie niets anders
dan een obstakel zijn voor een weder
kerig vertrouwensvol overleg. Zoals
ook een protestvergadering voor een
goed resultaat van zulk een overleg
belemmerend kan zijn.
Wij richten hier de aandacht op
deze gang van zaken, omdat het on
ze overtuiging is, dat de vrede in de
samenlevingen, grotere en kleinere,
zeker onder de huidige uiterst moei
lijke omstandigheden alléén kan wor
den gehandhaafd of verkregen door:
serieus overleg tussen eerlijk-Willen
de mensen.
De vrede in de Staat, in de be
drijven, in de afzonderlijkeonder
nemingen, in alle instellingen, waar
mensen samenwerken, op wie de be-
staanszorg drukt. Ook de vrede in
de gezinnen, waar alléén door onder
ling overleg de zorgen kunnen wor
den gedragen, en dan ook zullen
worden verlicht of misschien zelfs
weggenomen.
Overleg eerlijk overleg is het
aangewezen middel, als wij allen te
zamen met elkaar willen leven in
vrede.
V Eindelijk
VI7IJ leven in een rechtsstaat.
Wij verafschuwen de practijken,
die wij hebben ondervonden tijdens
de bezetting onder een regiem, dat
niet het recht tot basis en norm had.
Maar dan moeten wij ook nu derge
lijke practijken niet dulden, alsof wij
ze goedkeuren!
En; dat gebeurt dat gebeurt tot
schade van het Nederlandse volk.
Dat gebeurt in kampen, die na de
oorlog zijn ingericht voor politieke
delinquenten.
Wij bedoelen niet wat ruwheden
en grofheden, maar, zoals wij zeiden:
practijken, zoals wij die met afschuw
hebben geconstateerd tijdens de be
zetting,
Eindelijk zijn nu door het Eer
ste Kamerlid Krijger (Chr. H.)
aan de minister concrete vragen ge
steld.
Hij vraagt o.m.:
Is het de minister bekend, dat
uit verscheidene getuigenverkla
ringen, op een zitting van het
Bijzonder Gerechtshof te Rotter
dam afgelegd, alsook uit een
daar uitgebracht psychiatrisch
rapport, is gebleken, dat een ver
dachte tijdens zijn internering
op zeer ernstige wijze is mishan
deld en dientengevolge geeste
lijk en lichamelijk zodanig was
geknakt, dat hij een groot ge
deelte van zijn voorarrest in een
inrichting voor zenuwzieken
heeft moeten doorbrengen? Zo
ja, is zijne excellentie dan be
reid, daarnaar een objectief on
derzoek te laten instellen en de
uitslag daarvan aan de Staten-
Generaal mede te delen?
Is de minister ten slotte be
reid, tegen de bedrijvers van
praktijken, als vorengeschetst, in
het belang van het recht, de eer
en de goede naam van het Neder
landse volk, een strafvervolging
te gelasten?
Mot belangstelling zien wij het
antwoord van de minister tegemoet.
„Iedere dag denk ik
aan Nederland"
„Iedere dag denk ik aan Nederland
en herdenk ik de de Nederlandse
katholieken in mijn gebed. Want
het is dank zij een Nederlandse
studiebeurs, dat ik aan het College
der Propaganda Fide heb kunnen
studeren en mijn weg naar het pries
terschap heb gevonden. Daarom zal
ik mij altijd de schuMenaar van Ka
tholiek Nederland blijven gevoelen".
Met deze woorden verwelkomde
ons mgr. Yu Pin, aartsbisschop van
Nanking, toen wij hem in de wacht
kamer van Schiphol voor zijn ver
trek nacr New York om een inter
view verzochten.
„Overigens is dit niet mijn enige
band met Nederland. Dit is de vier
de maal, dat ik in uw land kom,
doch het is mijn eerste bezoek aan
Amsterdam. Deze stad heeft een wer
kelijk grootse indruk op mij ge
maakt, om haar geheel anart karak
ter en de gehee1 ei?en sfeer, die er
van uit gaat. Ik heb vele vrienden
in Nederland evenals onder de Ne
derlanders in Rome. Toen ik profes
sor was aan het Collegio Urbano der
Propaganda Fide ben ik twe° ;aar
lang de gast geweest van de Neder
landse Kruisheren aldaar." Vanzelf
sprekend brachten wij het gesorek
op de huidige situat'e in China en
op de verklaring van Pau1 Hoffman,
directeur van de E.C.A., dat de Ame
rikaanse hulp aan China misschien
zou worden voortgezet, indien een
coalitie met de communisten zou
worden aangedaan.
„Als Amerika een dergelijke coa
litie wil. wil het een communistisch
China. Het Chinese volk wil echter
geen coalitie. Fen bewiis daarvoor
is we1, dat millioenen Chinezen uit
de bezette gebieden vluchten. Nie
mand immers wenst dit soort be
stuur, ook al zullen er onder de on-
ontwikkeHen wel enkele gevonden
worden, die zmh door de voorsoie-
gelingen van de communisten laten
verleiden. De communistische ideo
logie is echter vreemd aan het Chi
nese karakter en in strijd met de tra
ditie.
Overigens kan ik mii niet voor
steden, dat na Tsiechoslowakiie nog
iemand gelooft aan de mopéiuvheid
van ziilk een coalitie, zonder dat men
daarmede automatisch zijn vrijheid
prijsgeeft en zich overlevert aan de
willekeur der communisten.
Op onze vraag, of de toesand voor
China dan niet wanhooig begon te
worden, antwoordde de Aartsbis
schop: „Indien China wanhooDt zou
heel de wereld dieren te wanhonen.
Want als China valt, va1t geheel
Azië. Ik aarzel niet om de strijd m
mijn land van wereldbetekenis te
noemen. Vergeet ook niet, dat de
troenen der redering nog steeds twee
derden van China in handen heb.
ben. Zelfs al zouden Peiping en Nan
king- vallen, dan is dit nog niet fa
taal. Daarmede wordt de oorlog niet
bes'ist en de mogelijkheid tot ver
zet en voortzetting van de strijd blijft
open. Persoonlijk heb ik groot ver
trouwen in generaal Fu, die het be
vel voert over Nanking. Hij is een
uitmuntend generaal, die de gave
bezit iedereen vertrouwen in te boe-
de drie P's: Fatience, Prayer, Penance:
geduld, gebed en boete.
Het lijdende China, dat thans boe
te doet voor de Kerk in de gehele
were1 a, rekent daarbij ook op het
gebed van de Nederlandse Katho
lieken."
Katholieke pers en
journalisten.
Toen wij Mgr. Yu Pin dank zegden,
omdat hij voor de katholieke pers
zulk een uitvoerig interview wil Je
toeslaan, wees hij die dank van de
hand:
„Ut ken te goed de betekenis en
de waarde van de pers. Daarom heb
ik in China ook speciaal daarop mijn
aandacht gericht. Wij bezitten een
goed dagblad, de Yih-Shi-Pao (Social
Wellfare Daily). Dit blad verschijnt
in zes afzonderlijke edities te Pei
ping, Tientsin, Sjanghai, Nanking
Siam en Tjoengking. Op mijn reis
heb ik ook Singapore aangedaan om
te zorgen, dat ook daar een uitgave
van dit b'ad zal kunnen verschijnen
in April van het komende jaar.
Daarna verschijnt er een achts:e
uitgave op Formosa. Omdat een ka
tholieke pers echter als onmisbare
aanvulling een katholiek persbureau
behoeft, hebben wij ook een Social
Wellfare News Service gesticht, die
deze dagbladen voor een deel van
nieuws voorziet. Daarnaast bestaat
er voor de relaties speciaal met het
Imitenland de Hwa Ming (News Se~-
vice) te Sjanghai. Bovendien heb
ben wij van katholieke zijde ook een
op'eiding voor journalisten die door
120 studenten wordt bezocht. Mini
mum voorwaarde voor toelating
dat de studenten de Highschool heb
ben afgemaakt, doch ook vele acade
mici en universiteitsstudentén vo1-
gen deze cursussen, die twee jaar
duren en bovendiep ook praktische
journalistieke training geven. Hoe
wel het merendeel der studenten nog
heiden is, komen zij door deze oplei
ding in aanraking met het Christen
dom. Ook al worden zij geen chris
ten, dan bereiken wij toch, dat zij
later als journalisten goed geïnfor
meerd zijn ever katholieke zaken en
dat dwaze begrippen worden voor
komen."
De Aartsbisschop vertrekt van Am
sterdam naar New York om in de
Ver. Staten een reeks voordrachten
over China te geven. Doch daarna
keert hij zo snel mogelijk, na een we
reldreis, die hem via Sjanghai, Sin
gapore, Rome en naar Amsterdam
voerde, weer naar zijn aartsbisdom
terug.
Met een stevige handdruk neemt de
aartsbisschop afscheid en dan ver
dwijnt zijn krachtige forse gestatte
op weg naar zijn land waar de Kerk
uit vele wonden bloedt, doch waar
ook het b'oed der vele martelaren
de bodem bevrucht voor een rijker
opbloei van het Christendom.
Wending in de houding van Amerika
^^E AMERIKAANSE DELEGATIE bij de Veiligheidsraad heeft gister
avond besloten om in het huidige stadium van de Indonesische kwes
tie niet tot actie over te gaan. Dit betekent dus, dat als vandaag de brief
van Palar aan de Veiligheidsraad ter sprake zal komen, de Amerikaanse
delegatie er niet op zal staan, dat de Indonesische kwestie zal worden be
sproken. Voordat de delegaatie haar besluit heeft genomen is er zeer lang
over gediscussieerd en aanvankelijk leek het zeer waarschijnlijk, dat de
vertegenwoordigers van de Verenigde Staten een andere houding zou
den aannemen, „Krachtig verzet" van Belgische zijde tegen bespreking in
de Raad zou de reden zijn van het gewijzigde Amerikaanse besluit. Wat
de Russen zullen doen is nog niet bekend
OOK AUSTRALIë OMGEDRAAID, werd gisteren scherpe critiek gele-
verd op het Nederlandse besluit om
Ook de Australische delegatie zal
niet op behandeling aandringen, hoe
wel men eerste verwachtte, dat dit
land zou vragen om aan de tafel van
de Raad te worden uitgenodigd, ten
einde deel te nemen aan de bespre
kingen. Zij had voor deze houding
drie gronden. Ten eerste wilde zij
aanvoeren, dat Australië de Indone
sische kwestie voor de Veiligheids
raad heeft gebracht. Het tweede ar
gument zou geweest zijn, dat Austra
lië in de Commissie van Goede
Diensten is vertegenwoordigd en het
derde, dat Australië direct bij de In
donesische kwestie betrokken is.
Zoals echter al is gezegd, neemt de
Australische delegatie nu het stand
punt in, dat zij geen actie moet voe
ren om de Indonesische kwestie te
gaan bespreken.
Of dit besluit beinvloed is door
zemen. Hij zal de stad uitstekend 1 de zineswijze van de Britse regering,
weten te verdedigen." welke al direct niets voor besprekin-
I gen in de Raad voelde, is niet be-
De Katholieke Kerk en China kend.
Als wij daarna vragen naar de
vooruitzichten van het Christel.dom
en onze bezorgdheid uitspreken over
de toekomst van de Kerk in China,
geeft de kerkvorst een antwoord dat
zijn diep gewortelde overtuiging te
kent:
„Tenslotte heeft de Katholieke
Kerk het Matste woord. Dat neemt
niet weg, dat wij een uiterst harde
en zware tijd doormaken.
In Noord-China is zeer veel ver
nield. En in Centraal China kunnen
de priesters hun gewone werk niet
meer verrichten en zijn de katholie
ken in hun activiteit zeer gehandi
capt. Onnoemelijk veel priesters en
leken zijn gedood of stierven als
martelaar aan hun verwondingen.
In de bezette gebieden is de tijd
der Catacomben herleefd en kan men.
spreken van een algehele kerkver
volging. De Kerk werkt daar onder
gronds. Veelzeggend voor u zij, dat
de H. Stoel aan de priesters verlof
heeft gegeven, de H. Mis 00 te dra
gen met gewoon brood, zonder a'tair
en kaarsen, zonde" paramenten, zon
der missaal, terwijl de priesters ais
misformulier kunnen gebruiken of
wel de gewone Mis voor overleden en
of de Mis van O.L. Vrouw. Dit houdt
in, dat priester en gelovigen, rustig
aan een tafel gezeten als voor een
eenvoudig ontbijt, toch de H. Gehei
men kunnen vieren.
Het aantal katholieken in China
bedraagt vier millioen, een kleine
minderheid in dit uitgestrekte land.
En toch is de vooruitgang van de
Katho'ieke Kerk China's enige hoop.
Een nieuw China kan niet goed zijn
zonder Christus. Door het Evangelie
te prediken zijn wij goede patriotten.
Wij moeten echter het Evangelie
niet alleen prediken maar ook in
practijk brengen. En vooral op dit
laatste komt het aan. Daardoor al
leen zal het communisme verdwij
nen in China, maar ook overal elders
in de wereld.
Wat wij daarbij nodig hebben zijn
ENGELSE PERSSTEMMEN.
In de politieke beschouwingen van
links-georiënteerde Engelse bladen
BELANGRIJKE WEGVERBETE-
RING IN HET WESTLAND Over
twee maanden hoopt men het nieu
we weggedeelte in de Rijksweg nr.
38 tussen Den Haag en Rotterdam
door het Westland voor het verkeer
te kunnen openstellen. Met de aan
leg van deze weg, die met twee ver-
keersbanen van de Rolpaalbrug naar
de Voemenveiling te Naaldwijk
loopt, is men reeds voor de oorlog
begonnen. In de toekomst zal het
verkeer om Honselaarsdijk worden
geleid en een snellere verbinding
tussen de veilingen en de grote ste
den tot stand zijn gebracht. De werk
zaamheden in de buurt van de
Naald wij kse veiling.
de onderhandelingen met de repu
blikeinen te beëindigen en een inte
rim-regering voor de federale staten
in te stellen, zonder deelneming der
Republiek.
De „New Statesman" is van me
ning, dat dë Veiligheidsraad met
spoed" de, „nieuwgeschapen, gevaar
volle situatie", moet behandelen. Het
blad zegt met nadruk, dat de Neder
landers „Stalin in de hand gespeeld
hebben".
De socialistische „Tribune" meent,
dat de instelling van een interim-
regering misschien gemakkelijk zou
leiden tot hervatting van de militaire
actie op grote schaal. Het blad voegt
er aan toe: „De Nederlanders hande
len bijna hetzelfde als de heer Chur
chill gehandeld zou hebben met be
trekking tot India of Birma, indien
hij aan de macht geweest was. Dit is
geen vergelijking om trots op te
zijn".
Het onafhankelijke blad „Time and
Tide" neemt een tegenovergesteld
standpunt in. „Er is geen aanleiding
tot critiek op de Nederlanders, zo-
Ie,ng niet vele balken uit vele ogen
zijn verwijderd De Nederlanders zijn
geduldig, doch ook vastbesloten ge
weest"
PREMIER QUEUILLE ONGESTELD.
De Franse minister-president, Hen
ri Queuille, is Donderdagavond op de
trap van het gebouw, waarin de raad
van de republiek dien avond verga
derde. ongesteld geworden. D pre
mier kreeg een injectie van de in of
ficiële capaciteit aanwezige genees
heer en keerde vervolgens naar zijn
huis terug. De aard van de ongesteld
heid van premier Queuille werd niet
onthuld, doch Reuter vernam van
leden van de raad. dat de tiekte
„niet van ernstige aard" was.
Hatta's brief geen grondslag voor
besprekingen
WAN OFFICIëLE ZIJDE wordt medegedeeld, dat de Nederlandse re-
gering aan het Amerikaanse lid der Commissie voor Goede Dien
sten, Merle Cochran, heeft doen weten, dat het jongste schrijven van
de republikeinse premier Hatta zonder meer niet in aanmerking komt
als basis voor een hervatting der besprekingen met de republiek.
Slechts een onverwijlde bindende verklaring van de republikeinse re
gering, dat zij met de gestelde voorwaarden instemt, zou tot een her
opening der onderhandelingen kunnen leiden.
HATTA'S BRIEF WAS tfE VAAG.
Wat de genoemde brief van Hatta
•betreft, wordt het volgende mede
gedeeld:
Aan de Nederlandse delegatie te
Batavia is door het lid van de Com
missie van Goede Diensten, Merle
Cochran, een brief overhandigd,
die de heer Hatta, minister-presi
dent van de republiek, tot de heer
Cochran richtte. In deze brief ont
vouwde de heer Hatta enige ge
dachten over de mogelijkheden om
tot een oplossing van het hangende
geschil te geraken.
Zulks geschiedt echter onder niet
minder dan drie reserves. De heer
Hatta stipuleert uitdrukkelijk dat
hij zijn beschouwingen geeft: le. in
zeer ruwen vorm; 2e. informeel en
3e. zoals hij het ziet. Deze drievou
dige reserve stempelt het gehele
schrijven tot een persoonlijke daad
van de heer Hatta, waaraan de re
publikeinse regering zich, conform
haar in het jongste verleden nog
meermalen aangenomen houding, in
genen dele gebonden behoeft te
achten en waarvan zelfs de heer
Hatta, krachtens de eerste reserve,
altijd terug kan komen.
Als basis voor een hervatting der
besprekingen komt een dergelijk
schrijven dan ook niet zonder meer
in aanmerking.
EEN LAATSTE KANS.
De Nederlandse regering blijkt nu
van plan te zijn om zeer binnenkort
het besluit „bewindvoering Indone
sië in overgangstijd" af te kondigen.
Aanvankelijk is zij van plan ge
weest, om dit al in het begin van
de week te doen. Dat dit niet is ge
schied is zeer waarschijnlijk een
gevolg van de complicaties, welke
zich in de loop van de week hebben
voorgedaan, zoals de brief van Hat
ta aan Cochran, de persconferentie
van Soemitro te Washington, het
rapport van de commissie van goe
de diensten aan de Veiligheidsraad,
de poging van de Republiek om de
kwestie in die Raad ter sprake te
brengen en de Republikeinse rege
ringsverklaring.
Dat de afkondiging ook nu nog
niet is geschied, wordt door politici
in Den Haag in verband gebracht
met de laatste zinsneden van het
bovengenoemde Nederlandse com
muniqué, waarin gezegd wordt, dat
Incident met de
Russen
OP DE GRENS DER BRITSE
EN RUSSISCHE ZÓNE
Aan de grens van de Britse en Rus
sische zóne in Duitsland heeft een
incident plaats gehad, waarbij een
Brits soldaat een schotwond heeft
opgelopen, welke hem waarschijnlijk
het leven zal kosten.
Volgens mededelingen van Britse
zijde was een groep Britse militairen
op de konijnenjacht. Eén der solda
ten schijnt bij het achtervolgen van
een aangeschoten konijn de zone-
grens te hebben overschreden. Hij
verdween tussen het gewas, men
hoorde een schot en zag daarna, dat
de soldaat met de handen omhoog,
door Sovjet-Russische soldaten werd
opgebracht. Volgens deze lezing be
gaven een kapitein en acht andere
militairen zich toen naar de grens
post te Duderstadt om de vrijlating
van de aangehouden soldaat te ver
zoeken.
De Sovjet-Russische grenswacht
daar vuurde een schot in de lucht af,
waarschijnlijk, aldus de zegsman, om
de aandacht van zijn chef te trekken.
Terstond na het afvuren van dit
schot kwam eer ital Sovjet-Russi
sche soldaten uit een nabijgelegen
boerderij aanlopen, luid schreeuwend
en vurend met hun tommyguns en
omsingelde de wachtende groep on
gewapende Britse militairen, aldus
werd verteld. Een van de Sovjet
soldaten zou toen zijn wapen hebben
doen afgaan, waarbij de gearresteer
de soldaat, die zich bij de groep Brit
se militairen bevond, een schot in de
rug opliep.
Deze soldaat, Knill geheten, viel
neer. De Sovjet-soldaten bevalen de
Britten hen te volgen en de Britse
kapitein zeide zijn mannen te ge
hoorzamen. De kapitein wilde Knill
niet verlaten en de Sovjets drongen
er ook niet op aan. Het gezelschap
werd naar de boerderij gebracht.
Manschappen van de Duitse grens
politie, die gezien hadden wat er was
voorgevallen, waarschuwden het
hoofdkwartier van de „Oxfordshire
and Buckinghamshire Infantry" te
Goslar. De gewonde soldaat en de
kapitein werden daarop per leger-
ambulance naar Goslar gebracht.
alleen een „onverwijlde bindende
verklaring van de Republikeinse re
gering, dat zij instemt met de door
Nederland gestelde voorwaarden,
tot heropening van de onderhande
lingen zou kunnen leiden". Wel
licht, zo meent men, geeft de Ne
derlandse regering hiermede aan de
Republiek nog een laatste gelegen
heid om door middel van de com
missie van goede diensten of recht
streeks deze onverwijlde bindende
verklaring te geven.
Geen bindende
verkla
ring
Een woordvoerder van de republi
keinse regering heeft te Batavia te
genover een vertegenwoordiger van
Aneta verklaard, dat het niet waar
schijnlijk moet worden geacht, dat
de republikeinse regering eón „bin
dende verklaring", waarvan sprake
is in het antwoord van de Neder
landse regering aan de heer Cochran,
zal afleggen. Deze woordvoerder wees
er op, dat de republikeinse regering
zich tot nu toe, onveranderd op het
standpunt is blijven stellen, dat een
formeel accoord, en dus ook formele
bindende verklaringen, alleen tot
stand kunnen komen door formele
onderhandelingen onder auspiciën
van de C.V.G.D.
Intussen is de tekst van het Neder
landse antwoord aan de heer Cochran
hedenochtend met het vliegtuig van
de C.V.G.D. naar Djokja overge
bracht.
DE INDONESISCHE KWESTIE
NIET OP DE AGENDA VAN DE
VEILIGHEIDSRAAD.
De speciale correspondent van A.
N.P. meldt uit Parijs: Hedenmorgen
om 10.45 uur werd de vergadering
van de Veiligheidsraad door de Bel
gische gedelegeerde van Langcnhove
geopend. Bij het begin van de bij
eenkomst werd de agenda goedge
keurd, met als enig punt van discus
sie de toelating van Israël tot lid van
de Verenigde Naties. Geen der ver
tegenwoordigers heeft gevraagd om
de Indonesische kwestie als punt van
onmiddellke bespreking op de agen-
de te plaatsen.
NOBS PRESIDENT VAN
ZWITSERLAND..
Tot president van Zwitserland voor
het jaar 1949 is gekozen de minister
van Financiën, Ernst Nobs. Deze 62-
jarige Duitssprekende Zwitser is de
eerste socialistische bondspresident.
Nobs, de zoon van een kleerma
ker te Bern, is sedert 1919 lid van
het parlement. Hij was werkzaam als
onderwijzer en journalist. In 1943
werd hij lid van de regering als eni
ge socialist in de radicaal-conserva-
lieve coalitie.
De bondspresident wordt jaarlijks
door de beide Huizen van het parle
ment uit een der zeven ministers van
het Kabinet gekozen. De bondspresi
dent is tevens minister-president.
Nobs volgt de Italiaanssprekende En
rico Celio op.
£en koJiA£.ttj,e....
Naarmate wij ons zelf beter ken
nen, kunnen wij anderen nader ko
men.
