FREDERIK
Een eigenwijs jongetje, dat St.Nicolaas wilde zijn
dm aam te tezen aan de kindeten
DINSDAG 30 NOVEMBER 1948
DE LE1DSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA 1
WIJ STAAN IN HET KRIJT BIJ
ZWITSERLAND.
Het wil nog maar niet goed gaan
met onze handel op Zwitserland.
Eerst leek het zo mooi: wij zouden
voor 215 millioen aan Zwitserse
franken (die nog zo ongeveer hun
vooroorlogse waarde hebben) van
onze vrienden in de Alpen kopen en
wij zouden voor een gelijk bedrag
aan Nederlandse waren terugleveren.
Maar dat is niet gelukt! De Zwitsers,
die nogal verwend zijn, hebben een
heleboel aanmerkingen op onze ar
tikelen en kopen daardoor in ons land
veel minder dan het handelsverdrag
toestaat. Ja, zeggen ze, wij begrijpen
best, dat Nederland in veel opzichten
de oude kwaliteit nog niet kan leve
ren, maar ons publiek koopt nu een
maal alleen het beste en het mooiste.
Daardoor is c - export van Nederland
naar Zwitserland in de eerste negen
maanden van het jaar al ruim 28 mil
lioen franken achterop geraakt
wat erger is,- die achterstand zouden
wij volgens overeenkomst in goud
moeten betalen. Dat goud kunnen wij
natuurlijk niet missen en er zal dus
niets anders opzitten, dan de invoer
uit Zwitserland eveneens te vermin
deren. Dat kan trouwens best, want
het handelsverdrag verplichte ons
niet alleen Zwitserse goederen te
porteren, die wij eigenlijk wel kun
nen missen, maar ook om geld ter
beschikking te stellen voor toerisme
in Zwitserland. Er is nu een handels
delegatie naar Bern gegaan om te
proberen althans een deel van deze
onvoordelige verplichtingen kwijt te
raken. Behalve het crediet veer ple
zierreisjes naar de Alpen willen wij
ook minder zware verplichtingen
hebben tot het kopen van meubels,
schoenen, kant, textiel, radio's, gra-
mophoons, horloges en pharmaceuti-
sche artikelen. Voor de Zwitsers is
dat niet leuk, omdat zij daardoor hun
export zien verminderen, maar waar
niet is, verliest de keizer zijn recht.
De Zwitsers zullen dit moeten inzien
en waarschijnlijk zullen dus volgend
jaar minder Nederlanders hun vacan-
tie in Zwitserland kunnen doorbren
gen.
HET VLIEGVELD YPENBURG.
De Haagse gemeenteraad heeft het
college van B. en W. gemachtigd ten
aanzien van het vliegveldvraagstuk in
de geest van de aan de raad overge
legde beschouwingen. Men wil stre
ven naar de uitbreiding van „Ypen-
burg" tot e-vliegveld. De Haagse raad
voelt veel voor dit plan, waartoe de
heer Frits Diepen, de stoot heeft ge
geven. Men berekent, dat deze uit
breiding ten hoogste 4.000.000 zal
kosten, waarnaast voor „Schieveen"
„e" 14.000.000 zou moeten worden ton de z.g. Francis Amory prize
uitgetrokken. De meeste raadsfracties ontvangst te nemen. De prijs wordt
Spoedig indiening
ontwerp
wederopbouw
Bij de Tweede Kamer zal binnen
kort worden ingediend een wetsont
werp tot „tijdelijke voorzieningen ten
behoeve van de wederopbouw en de
bevordering van de bouwnijverheid"
(Wederopbouwwet)
In het nieuwe wetsontwerp wordt,
zoals reeds eerder door ons gemeld,
het vaststeken van de wederopbouw-
plannen en de onteigening ter uit
voering van die plannen geheel in
handen der gemeentebesturen gelegd.
Het wetsontwerp regelt verder de
vaststelling van de rijksbouwpro
gramma's en de verdeling van de
contingenten voor bouw en herbouw
Bij de verdeling van het contingent
voor woningen worden Gedeputeerde
Staten ingeschakeld. De goedkeuring
van werken zal grotendeels aan de
gemeentebesturen worden gedele
geerd. Voorts wordt de mogelijkheid
geopend om bouwvergunningen van
tijdelijke aard af te "geven.v
Geen vrije tarieven in
het bouwbedrijf
Afwijzing van rijksbemiddelaars.
Het College van Rijksbemiddelaars
heeft beslist, dat geen uitbreiding zal
worden gegeven aan proefobjecten in
het bouwbedrijf, waar met zgn. pla-
fondloze tarieven wordt gewerkt.
Het College heeft bij deze beslissing
overwogen, dat op dit ogenblik nog
niet kan woiden bepaald in hoeverre
de voorlopige resultaten der proeven
tot een meer algemenen maatregel
aanleiding kan geven.
Uit loontechnisch oogpunt acht het
college uitbreiding der proeven niet
nodig noch gewenst, gelet op het tij
delijk karkter der thans lopende proe
ven.
Het College is van oordeel, dat in
dit stadium slechts de mogelijkheid
aanwezig is om bij vooraf goed te
keuren tarieven, dispensatie van de
loonregeling te verlenen met een be
grenzing van ten hoogste 25 pet. der
oververdiensten-
Dr. W. J. Kolff, internist aan het
ads-ziekenhuis te Kampen en spe
cialist in de behandeling van nier
ziekten is naar de Verenigde Staten
vertrokken om van de American
Academy of arts and sciences te Bos-
bleken achter het „Ypenburg"-nlan
te staan, gezien het nationale belang
en de toestand van 's lands financiën.
Alleen de woordvoerder van de com
munistische fractie had zodanige be
denkingen, dat deze partij de steun
aan het voorstel van B. en W. heeft apparaat.
hem verleend voor de bouw van de
kunstmatige nier, waarmede een
practische mogelijkheid tot behande
ling van de patiënten met uremia
wordt geschapen, en voor zijn boek
constructie en resultaten van het
Jaag die RheumatisoJie pijnen
uit Uw ledematen!
Dat kan! Met de eenvoudige bloed
zuiverende Kruschen-kuur: Elke
morgen de kleine dosis Kruschen Salts
De zes minerale zouten waaruit Kru
schen bestaat, zijn een wondere sti
mulans voor de bloedzuiverende or
ganen. Lever, nieren en ingewanden
hebben de opwekking nodig, die Kru
schen geven kan. Ze gaan weer
krachtiger werken, het bloed gaat
sneller stromen en voorkomt zodoen
de dat schadelijke, pijnverwekkende
zuren zich gaan vastzetten in spie
ren en gewrichten en voortdurende
oorzaak worden van Uw ondragelijke
pijn. Niet zonder reden gebruiken
millioenen mannen en vrouwen over
de hele wereld sinds jaar en dag
Kruschen. De heilzame gevolgen
worden alom erkend en er kan geen
reden zijn, waarom ook gij er niet
van zoudt profiteren. Vraag Kru
schen bij Apotheker of Drogist.
onthouden.
In de Staatscourant van heden is
o.m. opgenomen een regeling van lo
nen en andere arbeidsvoorwaarden
voor de tuinbouw in de provincies
Groningen, Friesland, Drenthe, Zuid-
Holland en Limburg.
INVALIDITEITSVERZEKERING.
TOT LONEN VAN 3009.—
De laattse tijd kwam het vaak
voor, dat de Raad van Arbeid geen
rentekaart kon uitreiken, omdat de
loongrens voor toelating 2000 per
De K.L.M. heeft, door bemiddeling
van dr. K. Slotboom, hoofd van de
geneeskundige dienst der maatschap
pij, aan dr. Kolff vrije overtocht aan
geboden.
Dr. W. J. Kolff is een van dc zes
personen aan wie deze onderscheiding
uitgereikt wordt.
BEBEIJFSUITKOMSTEN SCHOEN-
HERSTELLERS3EDRIJVEN.
In opdracht van het directoraat-
generaal van de prijzen en de fede
ratie van schoenmakerspatroonsbon
den heeft het Economisch Instituut
voor de middenstand een rapport uit
gebracht met betrekking tot de ren
tabiliteit van .schoenreparatiebedrij
ven Dit rapport zal worden ge-
jaar bedroeg. Met ingang van 2J No-i bruikt bi] besprekingen, welke tus-
vember is het bedrag vin ƒ2000 ge- I sen het directoraat-generaal en de
Wüzigd in 3000. Dit heeft tot gevolg, organisaties in deze branche zullen
dat arbeiders met een loon tot In mft I .w°rde" gehouden, met betrekking
ƒ3000 tot de invaliditeitsverzekering Itot d? h°°Ste der Pr«zen van de
moeten worden toegelaten.
Zij, die een eerste rentekaar gewei
gerd is, omdat het loon meer bedroeg
dan 2000 per jaar, moeten thans,
als zij jonger zijn dan 35 jaar, op
nieuw een rentekaart aanvragen, als
zij- op of na 20 November 1948 min
der verdienen dan 3000 per jaar.
Aanmeldingsformulieren zijn ver-
krijgbaar aan postkantoren en bij
de Raden van Arbeid.
paraties.
AFSCHAFFING
VERVOERBEWIJZEN VOOR
BIGGEN
Naar wij van de zijde van het mi
nisterie van Landbouw, Visserij en
Voedselvoorziening vernemen kan
verwacht worden dat binnenkort de
vervoerbewijzen voor biggen zul1 en
worden afgeschaft.
en het avontuur met
Kobus Kluif been
verteld door Huibert Vet
zijn
32
Oedoel je een gewoon
ijzeren ringetje, zon
der enige versiering?"
vroeg Kobus Kluifbeen.
„Ja!" knikte de tove
naar en Frederik hoopvol.
„Helemaal glad?" ging
Kobus Kluifbeen verder.
,Ja!" deden Frederik
en de tovenaar.
„En ongeveer de mast
van mijn duim?"
Fredrlk hield van spanning
adem in.
„Nee, die heb ik ni^t gevgnden,"
zei Kobus Kluifbeen toen. „Maar we
zouden wel eens kunnen gaan zoe
ken.
Frederik en de tovenaar zuchtten
van teleurstelling. „Ja, nu zullen we
wel moeten gaan zoeken," zei Fre
derik mat, „als we anaar wisten
waar...."
Kobus Kluifbeen v/uifde met zijn
hand. „Laten we nu tot zaken ko
men," ging hij verder. „Volgende
week wil ik minstens zevenhonderd
gulden en negen en dertig en een
halve cent belasting innen. Heb Je
«•1 weer nieuwe namen opgeschreven
van mensen die *nog iets hebben?"
„Nee," antwoordde de tovenaar,
„maar ik zal er direct mee beginnen'.'
„Goed", maakte Kluifbeen een
eind aan het onderhoud. „Doe dat
maar. Goedenavond! Woef!"
„Woef!" zeiden Frederik en zijn
taas en toen gingen ze weer ter.ug
naar het dorp.
Na een korte poos bereikten ze de
herberg en gebiedend klopte Ko
Krauw op de deur.
„Öoe open!" riep hij bars, „ik ben
Notaris Zwingelhout!"
De deur werd aarzelend op een
kier geopend.
„Goedenavond mijnheer Zwingel
hout!" zei de waard, en toen zag hij
Frederik.
ONTPLOFFING
IN LASINRICHTING.
In een lasinrichting in de Wete
ringstraat te Amsterdam ontplofte
Maandagmiddag een acetyleenappa-
raat, waarbij .de 18-jarige arbeider H.
B. door de in het rond vliegende
scherven dodelijk werd verwond. Het
stoffelijk overschot is naar het Wil-
helmina gasthuis overgebracht.
Demonstreer Uw rijvaardigheid
niet door anderen in gevaar te
brengen, maar door beleefdheid
De laatste overspanning van de
nieuwe brug over de Lek bij Vianen
is aangebracht. Men begint nu met
het leggen van een tijdelijke Bailey
brug onder de overspanningen, zo
dat het verkeer eerstdaags van de
brug gebruik kan maken. De bouw
van de verkeersbrug gaat intussen
normaal door.
MILITAIRE JEEP VAN EEN DIJK
GESTORT.
In de nacht van Vrijdag op Zater
dag zijn er militaire oefeningen ge
houden in Dordrecht en omgeving,
waar ook enkele jeeps en twee mo
toren van Alkmaarse luchtdoelartille
rie deelnamen. In de nacht is de mi
litaire chauffeur J. M. met zijn jeep
in een kuil geraakt en de dijk afge
stort. Een inzittende cornet kwam er
goed af, doch de chauffeur werd op
slag gedood.
DODELIJKE VAL.
Gistermorgen is tijdens werk
zaamheden met een kraan bij de
Chamotte Unie te Geldermalsen de
4Ü-jarige M. uit Gorinchem van een
dertig meter hoog gebouw van het
fabriekscomplex naar beneden ge
stort. Met zeer ernstige inwendige
kneuzingen werd M. naar een zieken
huis vervoerd. Hij bleef geruime tijd
bij bewustzijn, doch stierf in de na
middag.
M. zou binnen enkele weken in het
huwelijk treden.
Tengevolge van de zware mist
kwam in de gemeente Lith bij Oss
een vrachtwagen van de groetegros-
sier van Doorn uit Tiel in botsing met
een andere vrachtauto. De wagen van
de groentegrassier sloeg hierdoor over
de kop en kwam in een sloot terecht.
Hierbij werd de 26-jarige W. van
Doorn zodanig bekneld, dat hij zware
inwendige kneuzingen opliep. Hij kon
eerst bevrijd worden, nadat het stuur
wiel stukgezaagd was. Korte tijd hier
op overleed hij. Het stoffelijk over
schot werd overgebracht naar het St.
Anna-Ziekenhuis te Oss.
TREINONTSPORING BIJ
DOETINCHEM.
Op de spoorlijn WinterswijkArn-
hem is vanmorgen de trein, die om
7.24 uit Doetinchem in de richting
Arnhem was vertrokken, even voor
het station Wijnbergen ontspoord. De
locomotief kwam terecht op de ver
keersweg, die naast de spoorlijn
loopt. De voorste drie wagens ble
ven buiten de rails op de spoorbrug
over de Oude IJssel staan. Alleen de
achterste wagens bleven in de rails.
Er gebeurden geen persoonlijke on
gelukken. De oorzaak van de ontspo
ring is nog niet bekend. Het wegver
keer is omgelegd. Treinreizigers wor
den tussen Wehl en Doetinchem met
bussen vervoerd. Men hoopt de
spoorlijn tegen de avond weer vrij te
hebben, maar het staat nog niet vast
of dit zal lukken.
DIRECTEUR VAN SLACHTHUIS TE
HAARLEM GEARRESTEERD
Knoeierijen met vlees en diefstal van
gereedschappen
De dir. De V. en de hoofdinspecteur
K. van het slachthuis te Haarlem
zijn gearresteerd i.v.m. knoeierijen,
die aan het licht zijn gekomen, na
dat reeds een jaar lang was opge-
valTen, dat grote hoeveelheden vers
vlees spoorloos verdwenen. Ook was
geknoeid met vrijbankvlees. De beste
delen werden naar bevriende relaties
gestuurd en het tekort werd aange
vuld met afval, dat voor hondenvoer
was bestemd. Ook werden verschil
lende stukken gereedschap verduis
terd en liet men op kosten van de
gemeente, personee1 voor de per
soonlijke belangen van de hoofdin
specteur werken, hetgeen K. bekende.
De directeur wordt van soorgelijke
delicten beschuldigd. Aanvankelijk
was ook de voedselcommissaris, de
heer J. aangehouden, doch hij is
korte tijd later vrijgelaten. Het on
derzoek duurt voort.
Vechtpartij bracht
smokkel aan het
licht
Een vechtpartij op het Rem-
brandtplein te Amsterdam heeft de
politic en de douanerecherche in
staat gesteld een Belgische man en
vrouw, die samen met een Engels
man Nylonkousen smokkelde te ar
resteren.
Deze buitenlanders waren in het
bezit van 700 paar Nylonkousen,
welke zij hier wilden verkopen. Op
het Thorbeckeplein vielen zij in
handen van een vijftal bekende Am
sterdamse „slingeraars" „Willy",
„Schele Rinus" de IJmuidenaars,
„De Dollarkoning" en „Zwarte Lou-
tje, met welke zeer bekende „heren"
men het eens geworden over dc
prijs 6300, doch toen de zaak zijn
beslag zou krijgen bleken de kousen,
die .zolang in de keuken van het ca
fé, waar de zaak werd afgehandeld,
neergelegd waren, verdwenen.
De politie, die gewaarschuwd was
voor de vechtpartij waarin het „za
ken doen" ontaardde, kon aanvanke
lijk niet ingrijpen, maar een tweetal
agenten van het bureau Singel be
sloot de vreemdelingen in het oog
te houden. Zaterdagmorgen hielden
zij het drietal aan, dat toen in 't be
zit bleek van twee auto's. De men
sen en auto's werden naar het
hoofdbureau overgebracht, terwijl
onderwijl in hun hotel een onder
zoek werd ingesteld. Dit bracht aan
het licht, dat zij voorts in het bezit
waren van een aanzienlijk bedrag
aan deviezen. Bovendien kwamen
uit een geheime bergplaats in een
van de auto's nog 40 paar Nylonkou
sen te voorschijn.
De zevenhonderd verdwenen paren
zijn nog niet te voorschijn gekomen.
De politie veronderstelt, dat zij in
middels wel weer doorverkocht zijn.
BEURSO VERZICHT.
Ter beurze van Amsterdam con
centreerde de belangstelling zich gis
teren in hoofdzaak op enige speciali
teiten, die behoorlijke affaire te zien
gaven, maar overigens was de han
del van bescheiden omvang. De
stemming was door elkander geno
men prijshoudend, maar dit nam niet
weg, dat de koersbeweging onder
brurstijd onregelmatig was. De be-
leggingsmarkt was stil. De Ned.
Staatspapieren waren prijshoudend,
maar zo goed als onveranderd. Ame
rikanen waren veronachtzaamd.
Er was eens een heel eigenwijs jongetje, dat
Japie heette. Op school hielden de kinderen niet
van hem, omdat hij zo ontzettend kon jokken.
Hij luisterde op straat altijd de grote mensen af
en probeerde ze dan na te praten. Zoiets is na
tuurlijk erg dom! Soms beweerde Japie, dat hij
professor was en een volgende keer zei hij: „Ik
ben schoolmeester". Vanzelfsprekend was er
niemand, die hem geloofde, want heel dikwijls
maakte hij al zijn sommen fout.
Japie's vader vond het erg vervelend, dat zijn
zoontje eigenwijs was. Op een avond, toen hij
van St. Nicolaas had verteld en de broertjes en
zusjes naar bed waren, liet hij Japie bij zich
komen. „Hoor eens hier Japie", zei vader, „je
moet dat jokken nu eens gauw afleren, want
anders word je nooit een flinke man. Vanavond
heb ik van St. Nicolaas verteld en die is heel
vroeger ook een kleine jongen geweest. Maar
grote mensen luisterde hij nooit af en jokken
deed 'hij ook niet. Hij was zo braaf, dat hij later
zelfs bisschop werd. En toen hij dat eenmaal
was, trok hij de wereld rond, om overal de men
sen gelukkig te maken. Voor hem zelf was dat
erg vermoeiend, maar hij wilde nu eenmaal
blijde gezichten zien en ging er daarom mee
door, ook toen hij al heel oud was. Op zekere
dag liet O. L. Heer St. Nicolaas bij Zich komen.
„Beste Bisschop", zei Hij, „het is eigenlijk Uw
tijd om dood te gaan en bij Mij in de hemel te
komen. De mensen kunnen U echter niet meer
missen en daarom heb ik besloten met U een
uitzondering te maken. Zolang de wereld be
staat, mag U er blijven, om de mensen gelukkig
te maken.
Japie had met grote oren naar zijn vader ge
luisterd en in bed lag hij nog lang over St Ni
colaas na te denken. De volgende morgen op
school lag er op iedere bank een suikerbeest
van de Goede Sint. Toen Japie de klas binnen
kwam en de lachende gezichten zag, zei hij:
„Dat suikerbeest hebben jullie van mij gehad".
„Niks hoor", r.'^en de kinderen, „van St Ni
colaas". Japie keek erg gewichtig de klas rond
en sprak: „Ik ben toch St. Nicolaas". Nu, toen
begonnen alle kinderen hard te lachen. Op dat
ogenblik kwam de juffrouw binnen. „Ik geloof,
dat Japie weer aan het jokken is", zei ze. „Ga
jij maar vlug op je plaats zitten, want St. Ni
colaas heeft een baard en jij niet!"
Daar kon Japie niets tegen inbrengen. Hij
bleef er echter de hele dag over prakkezeren
en 's nachts in bed kon hij niet in slaap komen.
Ik moet een baard hebben, dacht hij. Maar ja,
kleine jongens kunnen nu eenmaal geen baard
krijgen. Ineens herinnerde Japie zich, dat hij
wel eens van kabouters gehoord had. Dat waren
ook kleine mannetjes, maar een baard hadden
zij toch. Misschien woonden er wel kabouters
in het bos? Heel stilletjes ging hij uit bed, trok
zijn kleren aan en sloop de trap af. Bij de voor
deur bleef hij staan en luisterde, of zijn vader
en moeder hem misschien hadden gehoord.
Toen hij echter niets vernam, maakte hij heel
voorzichtig de deui* open en wipte de straat op.
Het was er heel stil en een grote maan stond
aan de hemel. Naar het bos lopen, was hoog
stens vijf minuten. Japie zette er flink de pas in
en spoedig was hij tussen de bomen. Nu is het
helemaal niet prettig om 's nachts alleen in het
bos te zijn en Japie begon al gauw bang te wor
den. „Was ik maar thuis gebleven", huilde hij
zachtjes en maakte rechtsomkeer. Opeens bleef
hij stokstijf staan, want vlakbij klonk een hel
dere lach. „Is daar iemand?", vroeg Japie ang
stig. „Ja zeker, is hier iemand", klonk het vro
lijk, „maar als je de verkeerde kant blijft op
kijken, zie je me niet!" Verschrikt draaide Japie
zich om en zag op een paddestoel een kleine
man zitten, die heel genoegelijk een pijpje
rookte. „Bent U een kabouter", vroeg hij. ,Dat
kan je toch zeker wel zien", zei het mannetje.
„Ik ben Pimperneus en zit hier op je te wach
ten. Daar kijk je van op hè? Ja Japie, kabou
ters weten een heleboel dingen! Jij bent naar
het bos gekomen, omdat je een baard wilt heb
ben. Erg eigenwijs van je, ,maar een baard zal
je hebben. Ik genees graag eigenwijze en jok
kende kinderen", voegde Pimperneus er raad-
selachig aan toe.
Even la#r stapte Japie met de kabouter ver
der het bos in. Bij een boom bleef Pimperneus
staan en zei: „Hier woon ik". Hij klopte drie
maal op de stam en daarna kwam er een ope
ning in de boom. „Wacht maar even Japie", zei
pen. Af en toe» voelde hij aan zijn gezicht, maar
er was niets van een baard te bespeuren. Ver
moeid viel hij eindelijk in slaap en schrok pas
de volgende morgen wakker van een harde
schreeuw. Het was zijn moeder. „Kom eens kij
ken vader", riep ze. „Japie heeft een hele lan
ge baard en witte haren!"
Toen moest hij natuurlijk vertellen van zijn
nachtelijke tocht en de kabouter. „Je zult er
gauw genoeg spijt van krijgen", zei zijn vader.
„Ik hoop maar, dat het een goede les voor je
zal worden".
Japie haalde zijn schouders op, want hij was
nu eenmaal eigenwijs. Op straat riepen de kin
deren hem na en de buurman ging van schrik
op de loop voor het jongetje met de baard. Nie
mand geloofde echter, dat hij St. Nicolaas was.
Toen hij op een ochtend naar school ging,
liep hij op de hoek van de straat tegen de echte
St. Nicolaas aan. „Wie ben jij?", vroeg deze ver
baasd. „Ik ben St. Nicolaas", antwoordde Japie
brutaal. Piet wilde hem meteen in de zak stop
pen, maar de Sint zei, dat het niet nodig was.
Pimperneus, „dan steek ik het licht op in de
gang". Voor het eerst van zijn leven kwam Ja
pie in de woning van een kabouter. Toen hij
een klein trapje af was, bevond hij zich in een
keukentje, waar op het fornuis een rode pan
stond. „Ik heb alles klaar", zei de kabouter.
„Weet je zeker, dat je een baard wilt hebben?"
Japie twijfelde geen ogenblik. „Heel graag Pim
perneus"', antwoordde hij.
De kabouter nam toen de rode pan van het
fornuis en begon de kleverige inhoud op Ja-
pie's hoofd en gezicht te smeren. In vijf minu
ten was hij er mee klaar en mocht Japie weer
naar huis teruggaan. De deur stond gelukkig
nog open, zodat hij ongemerkt in bed kon krui-
Op hetzelfde ogenblik kwam er een hevige
wind opzetten en ineens waaiden de haren van
Japie's baard over de straat. Maar niet alleen
zijn baard verdween, ook de haren, die hij op
zijn hoofd had. „Zie zo", zei St. Nicolaas, „voort
aan zal je een kaal hoofd houden".
Huilend rende Japie naar huis toe. „Ja jon
gen", zei zijn vader, „dat komt or nu van. Ik
heb je dikwijls genoeg gewaarschuwd".
„Maar ik zal nooit meer eigenwijs zijn", huil
de Japie, „en ik zal ook nooit meer jokken".
Zijn berouw kwam echter erg laat. Als St. Ni
colaas je eenmaal een kaal hoofd bezorgd heeft,
is daar niets aan te veranderen. Zelfs zijn va
der, die toch medelijden met zijn eigenwijze
zoontje had, kon hem zijn haar niet teruggeven.
Een paar dagen gingen er Zo voorbij. Op een
avond werd er plotseling heel hard aan de bel
getrokken. „St. Nicolaas is er", riepen de broer
tjes en zusjes verheugd, maar Japie werd erg
bang. ,Kom"i zei zijn vader, „laten we samen
naar de Sint gaan en beloof jij hem dan, dat je
voortaan een brave jongen zal zijn". Bibberend
stapte Japie de huiskamer binnen en toen hij
bij St. Nicolaas \Vas, begon hij heel hard te hui
len. „Ja mijnheer de bisschop", zei zijn vader,
„Japie heeft veel spijt, dat hij zo eigenwijs is
geweest".
St. Nicolaas keek heel ernstig. ,Zo, zo!", brom
de hij in zijn baard. Heb jij er werkelijk spijt
van?" „Nu, voor deze ene keer zal ik je dan
helpen, maar zo gauw je weer ondeugend bent,
zal ik harde maatregelen nemen".
Zwarte Piet haalde toen een flesje uit de zak,
waarin een heel geheimzinnige vloeistof was.
Japie moest het voor hij naar bed ging op zijn
kale hoofd smeren en de volgende morgen zou
hij daardoor zijn eigen haren weer terug heb
ben. En zo gebeurde het inderdaad.
Van die tijd af is Japie een van de braafste
kinderen gewerden.
