7
Woonruimtewet, colleges
van B. en W. en
gemeenteraad
AKKERTJES
De aardappelmoeheid een
gevaarlijke ziekte
ZATERDAG 20 NOVEMBER 1948
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD - PAGINA 2
Tweede Kamer
De Minister van Binnenlandse za
ken de heer van Maarseveen, zegt.
niet op alle opmerkingen te kun
nen ingaan, hetgeen niet betekent,
dat hij er geen rekening mee zal
houden.
Als men alle kerkgenootschappen
om advier inzake de Zondagswet zou
willen vragen, zou men er allicht één
vergeten. Spr. somt op aan welke
om advies inzake de Zondagswet zou
rele organisaties is geen advies ge
vraagd; dat vindt de minister niet
nodig omdat de Kerken tenslotte op
een hoger plan staan. Wat culturele
organisaties en sportbonden wensen
meente de overheid al te weten.
Wat de begrafeniswet betreft zegt
spr., dat er komt een commissie,
waarin de belangrijkste kerkgenoot
schappen en anderen vertegenwoor
digd zullen zijn. Hij hoopt binnen
niet te lange tijd een wetsontwerp te
kunnen indienen.
Ten aanzien der enquette naar ze
denverwildering verklaart, de minisw
ter dat zijn departement actief if*
Met zijn ambtgenoot van justitie zal
spr. overleggen over streng optreden
der politie. De gemeentelijke auto
nomie zou spr. ten aanzien van het
kamperen zoveel mogelijk willen
ontzien. Is het nodig, dan zal van
hogerhand worden opgetreden.
Wat de leesbibliotheken betref,
deelt spr. mede, dat op zijn departe
ment een wetsontwerp gereed is. De
gemeentelijke autonomie is daarbij
ten volle gewaarborgd.
Wat de woonruimtewet aan
gaat, merkt spr. op, dat B. en
W. bevoegd zijn te vorderen. Dat
B. en W. niet verplicht zijn te
antwoorden op een desbetreffen
de interpellatie is wettelijk vol
komen juist. Hij zou het echter
toejuichen als B. en W. zoveel
mogelijk vrijwillig opening van
zaken jegens de raad zouden
geven.
Gevraagd is of er geen richtlijnen
gegeven kunnen worden voor het
bepalen van een minimum-woon
ruimte voor een .gezin. Het lijkt spr.
ondoenlijk, ook al omdat deze rege
ling te gedifferentieerd zou moeten
zijn.
Het is de bedoeling, de militairen
in Indonesië niet aan de gemeente
raadsverkiezingen te laten dleelne-
men. Het geldt slechts een betrekke
lijk kleine gioep. Wil de Kamer an
ders, dan zal de regering zich daar
tegen niet verzetten. Practisch zou
het weinig nut hebben, omdat; de
nieuwe lichtingen beneden de kies
gerechtigde leeftijd zijn.
Op de vragen van de heer Scheps
over incidenten bij de verkiezingen
antwoordt de minister, dat niemand
in Nederland daar iets over heeft
gehoord (de heer Van de- Goes van
Naters ,.en het heeft in de Prawda
gestaan").
De minister verklaart te vertrou
wen, dat spoedig de wervingscam
pagne voor de reserve-politie en de
nationale reserve kan beginnen en
dat deze met groot succes zal wor
den bekroond. Op de B. V. L. is ees
dringend beroep gedaan zich aan te
sluiten. Het ,is de bedoeling de re
serve-politie en de nationale reserve
een volledig overheids-orgaan te
doen zjjn.
De heer Van Dis merkt spr. o. m.
op, dat er. in Noord-Brabant ver
scheidene niet-katholieke burge
meesters zijn,
Het vraagstuk van vrijstelling voor
de belasting van representatiegelden
van burgemeesters zal de minister
nader bezien met zijn ambtgenoot
van financiën. De regering zou net
zeer op prijs stellen als de kamer
zich zou willen uitspreken over de
kwestie der schadeloosstelling harer
leden, ~.-i. worden verscheidene ka
merleden door het lidmaatschap ge
schaad.
Met- instemming heeft hij geluis
terd naar veel opmerkingen over
de autonomie, al heeft hij tegen
enige ervan bedenkingen. Hij spreekt
de mening uit. dat de gemeenten
moeten streven naar een voorzichtig
zuinig beheer.
Spr. zegt de indruk te hebben dat
politieke delinquenten wel goed aan
werk kunnen komen.
Aan het lot der Indische evacue's
besteedt de regering haar aandacht
en zij zal dit lot ter harte blijven
nemen.
Verhoging
kinderbijslag
Bij de Tweede Kamer is inge
diend een wetsontwerp tot wijzi
ging der Kinderbijslagwet. i
Aan de memorie van toelichting
is het volgende ontleend:
In het op 27 October j.L gepubli
ceerde communiqué in zake de po
litiek der regering met betrekking
tot lonen en prijzen werd aange
kondigd, dat ter compensatie van
de ten gevolge van de verminde
ring der subsidies op levensmidde
len en brandstoffen gestegen kosten
van levensonderhoud door de werk
gevers aan arbeiders van 23 - jaar en
ouder een tijdelijke bijslag op het
loon zou worden toegekend.
Het nu ingediende ontwerp be
oogt in de eerste plaats een aequi-
valente aanvulling op de loonbijslag
te verzekeren aan de loontrekken-
den, wier gezin meer dan twee voor
kinderbijslag in aanmerking komen
de kinderen telt. Daarenboven wordt,
ten einde tegemoet te komen aan
de moeilijkheid waarop in het
bijzonder de Stichting van de Ar
beid nadpr heeft gewezen dat ten
gevolge van de inhouding van loon
belasting de loonbijslag van ƒ1,
geen vólledige compensatie biedt
voor de gestegen kosten van lévens-
onderhoud van gezinnen van vier
personen, ook voor het tweede kind
een aanvulling op de kinderbijslag
voorgesteld.
Zoals eerder is medegedeeld, ligt
het in het voornemen een wijzi
ging van de loonbelastingtarieven
ten gunste der lagere inkomens te
bevorderen. In verband hiermede
heeft de compensatie, welke thans
in de vorm van een aanvullende
kinderbijslag, te rekenen van het
tweede kind, wordt gegeven, een
tijdelijk karakter.
Hierbij dient nog in bet oog te
worden gehouden, dat de thans be
staande kinderbijslagen slechts tot
1 Januari 1950 van kracht zijn Na
der wordt onderzocht, welke de re
geling na 1 Januari 1950 moet zijn.
Uit de omstandigheid, dat voor
een gezin van man, vrouw en twee
kinderen 1,per week als een
volledige compensatie voor de ge
stegen kosten van levensonderhoud
kan worden aangemerkt, en uit de
omstandigheid, dat in het algemeen
de waarde van hetgeen kinderqn
aan levensmiddelen consumeren ge
ringer is dan wat volwassenen voor
zich besteden, terwijl ook de hogere
kosten voor brandstoffen niet even
redig toenemen met de grootte van
het gezin, volgt, dat de compensatie
voor één kind kan worden gesteld
op een lager bedrag dan het één/
vierde gedeelte van de loonbijslag,
die immers is berekend op basis
van de gemiddelde gezinssamen
stelling van vier personen. Daar de
kinderbijslag wordt uitgedrukt in
een som per dag en uiteraard het
zelfde dient te geschieden met be
trekking tot de voorgenomen aan
vulling, lijkt het redelijk, bij de
keus tussen 3 en 4 cent per dag,
overeenkomende respectievelijk met
18 en 24 per week, het hogere be
drag aan te nemen, waarmede dus
toch ten naaste bij het één-vierde
gedeelte van de stijging der gezins-
kosten ten gevolge van de vermin
dering der subsidies wordt gecom
penseerd. Door deze aanvulling ook
aan het tweede kind toe te kennen,
wordt tevens het door de inhouding
van loonbelasting van de bijslag
van /l,overblijvende ongedekte
tekort opgevangen.
Na re- en dupliek kwamen de af
delingen aan de orde.
Bij de afdeling „ambtenarenza
ken" constateerde de heer Stapel
kamp (AR) traagheid bij het depar
tement. Zo ten aanzien van de sa
lariëring van secretariepersoneel,
van de technische herziening van
het bezoldigingsbesluit, van het vol
ledig herstel van het georganiseerd
overleg en van de herziening der
pensioenwet.
Mevrouw Fortanier-de Wit (VVD)
vroeg o.a. aandacht.voor de kwestie
der classificatie en voor die der
pensioenen van bepaalde groepen.
In verband met het vraagstuk van
de gehuwde of huwende ambtena
res betoogde zij, dat man en vrouw
zelf hebben uit te maken wat er in
het gezinsbelang moet worden ge
daan.
De heer Welter was van mening,
datde ambtenaren beter betaald
moeten worden, hetgeen kan ge
schieden door een doelm*atiger orga
nisatie en geleidelijke vermindering
van hun aantal.
Mej. Tendeloo (Arb.) bleek het
ten aanzien van het vraagstuk der
gehuwde ambtenares er mee eens
te zijn, dat het geen kwestie van
principe, maar van conjunctuur is.
Over half zes werd de vergade
ring gesloten.
Ned. Kath. Middenstand-
bond
Op het Landelijk Demonstratief
Congres, dat de Ned. Kath. Midden
standsbond in Den Haag beleg, op
Maandag a.s. zullen o.a. sprekers uit
diverse an de zes en dertig aangeslo
ten katholieke ondernemers-vakbon
den wijzen op de noden, waarin de
verschillende branches van zelfstan
dige ondernemingen in midden- en
kleinbedrijf thans verkeren. Het ligt
yi de bedoeling een gezamenlijk
standpunt te formulieren inzake de
stappen, die thans genomen moeten
worden, teneinde op korte termijn
regelingen te verkrijgen, welke tege
moetkomen in de urgente moeilijk
heden. waarin zich vele ondernemers
bevinden, tengevolge vooral van de
jongste loon- en prijsmaatregelen.
De belangstelling voor het Con
gres blijkt zeer groot te zijn. Uit alle
delen van het land zullen onderne
mers uit klein- en middenbedrijf in
groten getale naar Den Haag komen
om dit Congres bij te wonen en aan
de betoging kracht bij te zetten.
Vertegenwoordigers van de Minis
ters, onder wier Departement de mid
denstandsaangelegenheden ressorte*
ren, de Kamers van Koophandel en
de katholieke leden van de Eerste en
Tweede Kamer zijn uitgenodigd op
het Congres aanwezig te zyn.
Van diverse autoriteiten is reeds
toezegging ontvangen, dat zij het
Congres zullen bijwonen.
Op het gymnasiui.. _n Dartmouth
krijgen de leerlingen gelegenheid
zich in alletfei takken van handen
arbeid te bekwamen,
QSnlpverkouden o! alleen
n hoofd- en keelpijn
waarloos zo'n kou toch
niet. dt gevolgen kunnen
ernstig iljnl Bestrijdt de
Infectie daarom dli eet, neem 'n „AKKERTJE"
en ga dan vroeg naai bed. „AKKERTJES"
bevoideren het transpireren en verdrijven
de koorts. Let goed op het AKKER-merkl
helpen directf
Schandelijk mis
bruik maken van
de woningnood
„Jonggehuwden let op
uw saeck"
Een jonge vrouw uit de Bawean-
straat te Amsterdam, die met haar
echtgenoot en kind bij haar ouders
inwoonde, verwonderde zich er over,
dat op het Javaplein een woning al
7 weken lang leeg stond. Zij ging
er eens op af en hoorde van de
eigenaar, dat de woning toegewezen
was aan een weduwe uit de Hase-
broekstraat, die misschien wel be
reid zou zijn de woning af te staan.
De jonge vrouw toog naar het op
gegeven adres en vond daar inder
daad de bedoelde vrouw, die be
reid was van de woning af te zien,
mits zij echter een „sleutygeld"
van f 1000 ontving. Oc»k wi.it zij
nog wel kamers- in de van Woustraat
die haar tqebehoorden en een wo
ning in Den Haag, die eveneens op
haar naam stond, maar waarvoor zij
behalve f 1000. sleutelgeld nog
f 1500 vroeg voor enige meubelen,
die zich op de woning bevonden. De
jonge vrouw toog naar de recherche
voor economische zaken en met een
rechercheur, die zich als de echt
genoot voordeed, ging zij weer naar
de vrouw in de Hasebroekstraat.
Deze wilde echter maar een per
soon tegelijk spreken om niets in
het bijzijn van anderen behoeven te
zeggen. „De echtgenoot-rechercheur"
nam het gesprek waar en probeerde
af te dingen op de bedragen. Dit
lukte niet, want zo zei de vrouw,
als ik naar een makelaar ga, dan
krijg ik zeker we1 f 2000 of meer
De rechercheur ging weer weg maar
kwam even later de vrouw opha
len, die zich gesnaDt ziende al
les bekende. Tegen haar werd pro
ces-verbaal opgemaakt.
Het plan-Marshall en
zijn betekenis voor de
landbouw
„Het plan Marshall bedoelt in de
eerste plaats er voor te zorgen, dat
Nederland in deze moeilijke over
gangsjaren een enigszins redelijk le
venspeil kan behouden. In de twee
de plaats zorgt het, door artikelen
beschikbaar te stellen, die wij zelf
niet kunnen verbouwen, voor het leg
gen van een basis voor grotere pro
ductie, grotere zelfstandigheid en
dus voor een beter levensniveau
voor onze bevolking in de toekomst.
In de derde plaats zorgt het er voor,
dat met behulp van de uit schen
kingen verkregen gelden mogelijk
heden worden geopend voor uitvoe
ring van werken op lange termijn
ter verhoging van de productie die
onze berooide staatsfinanciën mis
schien anders niet mogelijk zouden
maken. Als resultaat van dat alles
zal ook voor onze groeiende land
bouwbevolking de gelegenheid tot
nuttige arbeid worden geschapen. De
Nederlandse landbouw en het Neder
landse volk hebben de dure plicht te
zorgen, dat deze mogelijkheden niet
ongebruikt worden gelaten."
Tot deze conclusie kwam dr. ir. S.
L. Louwes, directeur-generaal van
de voedselvoorziening, in een rede,
die hij gisteren hield tijdens een
conferentie-weekend 4van de sitch-
ting, „Nederlandse landbouwgemeen-
schap". De conferentie '\yerd gehou
den op „Birkhoven" bij Amersfoort.
AFWIKKELING GELDZUIVERING
Een voorstel der banken
De bedrijfsgroep Handelsbanken
en de bedrijfsgroep Effectenhandel
hebben Maandag j.l. aan de leden
van de Tweede Kamer een adres ge
zonden, waarin beide groepen te ken
nen geven, dat wijziging van het
wetsontwerp Afwikkeling Geldzui-
vering nu meer dan ooit wenselijk
zou zijn.
Men komt tot de conclusie, dat de
afwikkeling van het geblokkeerde
geld door omzetting in beleggings
waarden momenteel de oplossing zou
zijn.
De adressanten vragen vervolgens
aanvaarding van. een drieledig voor
stel:
1. Verkorte looptijd van de reeds
uitgegeven en nog uit te geven in
vesteringscertificaten tot gemiddeld
10 jaar.
2. Verhoging van de rente der be
leggingscertificaten die alreeds uit
gegeven zijn en nog uitgegeven v
den van 3 K tot 3 y, en stel de
reeds uitgegeven en nog uit te geven
investerings- en beleggingscertifica
ten onmiddellijk verhandelbaar.
Het zou voorts worden toegejuicht,
indien ook voor niet-ingezetenen het
vrijgeven der nog geblokkeerde saldi
op korte termijn mogelijk werd
maakt.
Wetsontwerp ingediend tot
krachtige bestrijding
Bij de Tweede Kamer der Staten-
Generaal is thans ingediend een
wetsontwerp tot bestrijding van de
aardappelmoeheid, (wet bestrijden
aardappelmoeheid). Dit wetsontwerp
beoogt, de overheid de bevoegdheden
te geven, welke zij nodig heeft, om
bet gevaar, dat in de vorm van deze
nieuwe ziekte bij onvoldoende pre
ventieve maatregelen onze agrari
sche export en onze voedselvoorzie
ning bedreigt, af te wenden
Hoewel het in de bedoeling ligt,
ter wille van de belanghebbenden, in
gebieden waar dit nodig is een soe
pele overgangstijd in acht te nemen,
zodat de wettelijke maatregelen in
1949 nog slechts gedeeltelijk tot uit
voering zullen worden gebracht,
biedt de voorgestelde regeling toch
alle mogelijkheden tot doeltreffend
ingrijpen.
De aardappelmoeheid, de naam,
waarmee het optreden van een wor
telaaltje, dat uitsluitend aardappelen
en tomaten aantast, wordt aangege
ven, werd voor bet eerst in 1913 in
Duitsland waargenomen en verspreid
de zich sindsdienlangzaam maar
ker over veel grotere uitgestrekthe
den. Zo werd in Nederland in 1941
Voor het eerst aardappelmoeheid ge
constateerd.
Het aardappelaaltje is derhalve een
uit het buitenland ingevoerde para
ket, die thans op enkele plaatsen van
ons land sporadisch is gesignaleerd
Het maakt zich voor het blote oog
kenbaar door het veroorzaken van
'ege" plekken in het gewas. De jon
ge aaltjes dringen n.l, in de wortel
van de aardappelplanten, waardoor
deze geheel kunnen afsterven.
Dat de aardappeïmoeheid inder
daad een groot gevaar voor de aard
appelteelt kan opleveren, bliikt .a.
uit het feit. dat biiv. in het bekende
Engelse aardappeldistrict Yorkshire,
waar vroeger in het algemeen om het
andere jaar aardappelen werden ver
bouwd, thans slechts eens in de 67
4aar een goed aardappelgewas moge-
Mik bliikt te zijn.
Eigenlijk gaat het bij de voorge
stelde maatregelen in de eerste plaats
om voorzorg ter bescherming van on
ze be^n^riiVe export van aardanfie-
len, bloembollen boomkwekerMe-e
wassen, vaste planten en dergelüke.
die een waarde vertegenwoordigt
van meer dan 100 millioen. Die
landen, waar de besmetting met aard
appelmoeheid nog niet of bijna niet
is ODgetreden, hpbben n.l. krachtige
maatregelen getroffen om besmetting
door geïmporteerde planten, knollen
etc.. die in aanhangende grond cvs+°o
kunnen vervoeren, te voorkomen. Zo
eist Zweden b.v. voor ingevoerde
aardappelen en bloembollen, dat zij
in ieder geval op een afstand van
meer dan 5 km. van een met aard-
aopelmoeheid besmet gebied zijn ge
groeid. Ook andere landen troffen
soortgelijke bepalingen.
De bestrijding van het aardapoel-
ealtje stuit op grote moeiliikheden,
doordat er noch chemische bestrij
dingsmiddelen noch voor de ziekte
onvatbare aardappelrassen bekend
zijn. De grote moeilijkheid is voorts,
bij de sporadische besmetting hier te
lande, dat de aanwezigheid van aal
tjes in de grond zich eerst na enige
iaren openbaart en wel daar, waar
i*aker dan eens in de 3 of 4 jaar
aardappelen worden geteeld.
De parasieten hebben bii regelma
tige aardappelverbouw enkele jaren
nodig, alvorens aan het gewas zicht
bare schade te kunnqn berokenen.
Teelt men gedurende enkele jaren
geen aardappelen, dan sterft ieder
jaar een aantal cysten af en loopt de
besmettingsgraad zodanig terug, dat
het gevaar voor de gewassen wijkt.
Door geregelde aardappelvprbouw op
dezelfde grond te vermijden en
vruchtwisseling toe te passen kan aan
de uitbreiding van de besmetting een
halt -worden toegeroepen.
Daarom is thans in dit wetsontwerp
voorgesteld de vruchtwisséling t.a.v.
aardappelteelt verplicht te stellen en
slechts eens in de drie jaar aardap
pelverbouw toe te staan. Dit geldt
voor alle gronden, ook die, waar geen
aardappelmoeheid kon worden gecon
stateerd.
Voor de moeilijk te controleren
zeer kleine oppervlakte, zoals volks
tuinen, is een iets afwnkende rege
ling voorgesteld, met dien verstan
de, dat op deze kleine percelen jaar-
lifks niet meer dan 1/3 van de totale
oppervlakte met aardappelen mag
worden geteeld.
Hiermee wordt ook een vruchtwis
seling boogd. Dit algemeen geldende
voorschrift tot vruchtwisseling is
uiteraard van belang voor de be
scherming van die gronden, waar het
grondmonsteronderzoek niet of nog
niet de aanweziehed van aardapnel-
moeheid heeft aangetoond. Op deze
wijze kan n.l. worden voorkomen,
dat geïsoleerd overgebrachte cvsten
en aaltjes gedurende de volgende ja
ren levensvatbaar blijven en zich
vermeerderen.
De teelt van aardaunelen en toma
ten op reeds besmette terreinen zal
voorlopig echter geheel moeten wor
den gestaakt, teneinde de desbetref
fende grond de nodige rust te gun
nen.
Volgens het ingediende wetsont
werp zal het dan ook verboden z;jn
aardappelen en tomaten te telen in
of op door de met aardaooelmoeheid
besmette gebieden, terreinen of be
drijven, welke door de minister van
Landbomy, Visserij en Voedselvoor
ziening zullen worden aangewezen.
Onder dit teeltverbod voor be
smette gebieden kunnen ook vallen
andere gewassen, welke doordat zij
niet grondvrij vervoerd kunnen wor
den, eveneens cysten in de aanhan
gende grond zouden kunnen vervoe
ren en op deze wijze dp besmetting
zouden kunnen verbreiden.
Tot extra bescherming van de ex
port is voorts benaald, dat de teelt
van aardappelen en tomaten ook ver-»
boden kan worden in overwegend
voor de export werkende gebieden,
derhalve ook zonder da* er aardap
pelmoeheid is aangetoond.
Ook is een bepaling opgenomen,
volgens welke de verbouwer van ge
wassen op besmette grond verplicht
is, voorzorgsmaatregelen te treffen,
om te voorkomen, dat besmette grond
niet door het gebruik van werktuigen
e.d. zal worden verspreid.
DE UITVOERING DER
WETTELIJKE BEPALINGEN.
Gezien de noodzakclijkh' id tot het
in acht nemen van een overgangs
periode, zullen zoals gezegd de bepa
lingen inzake de aarda*>pelmoeheid
zo nodig soepel gehanteerd worden.
Gedurende het eerste iaar na het
inwerking treden van de wet. zal de
nadruk vallen op de voorlichting van
de bevolking en op het op grote
schaal bevorderen van het grondmon
steronderzoek, teneinde alle reeds
aanwezige gevallen van nardappel-
moeheid hier te lande te kunnen sig
naleren. On alle reeds besmette ter
reinen zal de aardappelverbouw in
ieder geval echter reeds direct ver
boden worden.
Het ligt voorts in de bedoeling aan
de samenwerking tussen de overheid,
de keuringsdiensten en het bedrijfs
leven een vaste vorm te geven door
het instellen van een vaste commis
sie, waarin alle problemen, die bij de
uitvoering van deze wet kunnen rij
zen, zullen worden besproken.
Beroerde ogenblikken.
Een beschroomde jonge
man hier ter stede kreeg,
na het zien van een film,
de onweerstaanbare nei
ging. om een vlotte vent te
worden. In een fauteuil
werd hij er door overva'-
len. Dat is trouwens de
gebruikelijke plaats. Alles
lijkt dan erg gemakkelijk.
Je gaat gewoon naar een
fuif. geeft de tfanwezi^e.
jongemannen een klap op
de schouders, zegt tegen de
meisjes heel losjes „hallo
kinderen" en maakt voor
de oudere lieden de onbe
rispelijke buiging uit een
Engelsche detectiveroman.
Klaar is Kees. Het he'e ge
zelschap kijkt je bewonde
rend aan en van die gele
genheid maak je gebruik
door meteen een „steen-
goeie" mop te vertellen. Zo
dacht de jongeman in
„kwestie en toevallig moest
hij van de week voor het
eerst de verjaardag van
zijn a.s. schoonmama mee
vieren. De practijk is ech
ter onberekenbaar. Om te
beginnen deed ome Koosie
open in plaats van zijn
meisje, zodat de tedere be
groeting. die volgens plan
in de gang moest plaats
vinden naar de huiskamer
verwezen werd. Zo'n ont
dekking is ontzettend. Bii
de kapstok trachtte hij' tijd
te rekken en door slikken
moed te verzamelen. Te
vergeefs! Ome Koos duwde
hem naar binnen en daar
zat het gezelschap al bij
voorbaat te smullen. Tot
overmaat van ramp bleef
Sien op haar stoel zitten,
waardoor hij wel genood
zaakt werd zich voorover
te buigen. Nu zat er echter
duidelijk een leuning aan
de stoel maar in kritieke
ogenblikken lét je daar
EEN WEEK HEEFT
niet op. Met een klap vloog
zijn hoofd er tegen. Een
homerisch gelach deed de
muren trillen. Hij en zijn
meisje zo rood als een bier.
Ook ioUig! Toch doorzetten,
dacht hii fier. en stapte op
de jarige toe. Maar helaas
stond er een tafel in het
vertrek. Daar kan je niet
straffeloos tegen stoten,
wanneer er glaasjes wijn
op staan. Tante Koba kreeg
het grootste deel over haar
lichtsroene japon. De
nichfjes, die hij zou groe
ten met „hallo kinderen,"
gilden als hysterische sire
nes. Waarom zullen we noc
verder vertellen? Hoe hij
er bijstond is volkomen
duide'ijk. Van die „steen-
- goeie" mop is niets meer
gekomen.
Nog een modder-figuur.
- De procuratiehouder van
een groot handelsbedrijf
had een ontzettende hekel
aan de boekhoudster. Op
zekere dag, toen de juf
frouw niet op haar werk
verscheen, stapte hij naar
de directeur. ..Mijnheer",
zei hij. „ik stel voor om
mejuffrouw v. Dalen ogen
blikkelijk te ontslaan. Ze
komt bijna iedere dag te
laat en vandaag is zë he
lemaal niet komen opda
gen."
„Dat is niet meer nodig"
antwoordde de directeur.
„Ze heeft zelf al ontslag
genomen in verband met
haar huwelijk."
Die mededeling was de
procuratiehouder te mach
tig. „Wat zegt U mijnheer?"
vroeg hij gierend. „Heeft
dat mens een man gevon
den! Hoe bestaat het. Ze
heeft een paar oren als de
zei'en van een logger en
maat 45 van schoen. Ver
der platvoeten, om van
haar neus nog maar niet te
spreken. Daar is een kom
kommer nog elegant bij.
Wie is het slachtoffer, ais
ik vragen mag?"
„Ik", zei dg directeur.
Amateurs.
In Parijs hadden twee in
brekers zich des nachts toe
gang verschaft tot een
bank. Met behulp van een
acetyleenvlam trachtten ze
de safe open te snijden? Het
wilde echter niet lukken.
Na twee uur pogen staakten
ze de onderneming en zou
den juist hun spulletjes op
bergen, toen er vijf agerr-
ten 'te voorschijn spron
gen.
„Zo, lieve jongens" zei
de hoogste in rang, steken
jullie je knuistjes maar in
de lucht en vertel dap eens
wat jullie uitspookten."
„Das duidelijk" zei een
van de tfoeven. „we wilden
die kluis openbranden met
een acetyleenvlam."
En lukte het niet?"
„Nee", antwoordde dp
andere zware iongen.
0Nu daar benoef je hele
maal niet verwonderd oVer
te zijn hoor! „stelde de
politieagent gerust. „Dat
dingetje, wat jullie daar
hebben, is geen snij-, maar
een lasapparaat.
Vooropleiding.
Een Leidenaar vertrok
naar Amerika, om daar
zijn geluk te beproeven. Hij
was van plan het eerste het
beste aan te pakken en
nauwelijks was hij aan wal
of hij zag een advertentie
in de krant waarin gerou
tineerde sardines inb'ikkers
werden gevraagd. Tien mi
nuten daarna zat hij tegen
over de diréeteur van de
fabriek. ..Heeft U ervaring
op dit gebied", vroeg deze.
„Ik bedoel, wat deed U
voor werk in Holland?"
„Tramconducteur", ant
woordde onze stadgenoot.
„Dan bent U aangeno
men". klonk het antwoord.
Vrolijke Meisjes.
In de' Nieuwe Wereld
denken de mensen altijd
maar weer nieuwe dingen
uit. Zo schijnt er kortgele
den voor meisjes tussen de
19 en 23 jaar een wedstrijd
gehouden te zijn in.het
huilen. Een zekere May
Bronc won de eerste prijs
door zeven uur en drie mi
rten achtereen tranen te
storten. Men beweert, dat
het .kleinste jury-lid ver
dronken is.
Het ei en hij.
Leve de minister, die
doet alles van de bon." U
kent dit liedje, dat het Or
kest Zonder Naam via de
K. R. O. zo dikwijls door
dt huiskamer laat schallen,
vermoedelijk ailemaal. Nau
welijks zijn we weer een
beetje gewend aan suiker
in de pgjp en een chocolaad-
je bij de tüee, of we kun
nen het lied opnieuw aan
heffen. Van de week stond
er in de krant, dat de
eieren ve moedelijk over
een paar maanden van de
bon gaan. 's Middags kwam
er een sombere man op de
redactie. „Is er hier iets
van bekend, dgt alle Ne
derlanders doorgelicht
moeten worden?" vroeg bij
met een grafstem.
„Daar hebben we nog
niets van gehoord, mijn
heer", zeiden wij op service
•toon.
„O." antwoordde de
man, „ze zeggen dat de re
gering wil kijken, of we
nog eieren kunnen verdra
gen!"
Onze wekelijkse
aantekening.
Deze keer hebben we ons
oor te luisteren ge'egd aan
de brievenbus van een wo
ning in de professoren wijk.
Mevrouw: Heeft de pro
fessor al ontbeten?
Dienstmeisje: Ik weet
het niet mevrouw.
Mevrouw: Dat je je zo
iets nu niet herinneren
kan! Vraag het de profes
sor dan zelf maar even.
Dienstmeisje: Heb ik al
redaan mevrouw maar
de professor weet het zelf
ook niet.
