I SCHOORSTENEN
Abdoel Kadir
op Schiphol
aangekomen
Haarlem Maandag
tram-loos
32 personen naar
het ziekenhuis
DRAMA aanHet
Man verdacht van moord op
drie vrouwen
VRIJDAG 29 OCTOBER 1948
BE LEiDSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA 2
Gistermiddag arriveerde met het
vliegtuig uit Batavia, dat omstreeks
4 uur landde, op Schiphol de heer
Abdoelkadir, plaatsvervangend lui
tenant-gouverneur-generaal en voor
zitter van de Nederlandse delegatie
voor de onderhandelingen met de re
publiek.
De heer Abdoelkadir deelde na
zijn aankomst op het vliegveld de
wachtende journalisten mede, dat hg
op verzoek van de Nederlandse re
gering naar ons land is gekomen om
de algemene situatie in Indonesië
te bespreken. Wat zijn ontslag-aan
vrage betreft, zeide hij, dat ook dit
punt van bespreking met de Neder
landse minister uit zal maken, zodat
hij hierover thans dus nog geen na
dere verklaring kon afleggen. Hij
weigerde bijv. ook het motief voor
zijn ontslag-aanvrage te onthullen..
Abdoelkadir noemt het bericht, dat
de heer Stikker gisteravond naar In
donesië is vertrokken, goed nieuws.
Sprekende over de militaire situatie
op Java zeide hij, dat het pessimisme,
dat daaromtrent heerst, volkomen
gewettigd is. Enige mededeling over
zijn ideëen omtrent de komende on
derhandelingen met de republikeinen
kon hij niet geven. Ook dit noemde
hij een punt, waarover hij eerst gron
dig zal zijn ingelicht na zijn bespre
kingen in Den Haag. Hij kon derhal
ve evenmin zeggen, hoe lang zijn ver
blijf hier zal duren. Het is niet on
mogelijk, dat hij tezamen met dr.
Beel naar Indonésië zal terugkeren.
Uiteraard werden nog enkele vra
gen gesteld over het ontslag van dr.
Van Mook en de geruchten, die daar
omheen in omloop zijn gekomen.
Abdoelkadir deelde mede, dat de
heer Van Mook persoonlijk alle ho
ge ambtenaren in Batavia heeft ver
zocht in functie te blijven. Hij sprak
als zijn verwachting uit, dat de heer
Van Mook zich na November in ons
land en wel vermoedelijk in Biltho-
ven zal vestigen.
Op de vraag of de communistische
actie in de republiek enige wijziging
heeft gebracht in de verhouding tus
sen de Nederlandse delegatie en de
republikeinse delegatie, antwoordde
de heer Abdoelkadir, dat naar zijn
mening dit niet het geval is. In het
gebied, dat onder controle van de
Nederlanders staat in West-Java, zijn
wel communisten aanwezig, zo zeide
hij, maar die zgn in hoofdzaak aan
hangers van Tan Malakka en dus te
genstanders, zoals uit de jongste ont
wikkeling is gebleken, van de com
munistische groep onder leiding vhn
Moeso.
Minister Van Schaik en dr. Ba
nier waren ter begroeting aanwezig.
Aetherklanken
ZATERDAG.
HILVERSUM I. 301 Meter
7 00 Nieuws 7.15 Ochtendgymn. 7.30
Gr.pl. 8.00 Nieuws. 8.18 Gr.pl. 10.00
Morgenw. ds. F. Oort, Ned. Herv.
pred. Naarden. 10.20 Feuilleton. 11.00
Gr.pl. 12.30 Weerpraatje. 12.33 „Vin-
centino". 13.00 Strijdkr. 13 30 Malan-
do-orkest, 14.20 Gr.pl. 14 50 'n Frysk
healtirke oer de Frvske tael. 15.15
Radio Philh. Orkest. 16.15 Gr.pl. 16.45
SDortpraatie. 17.00 Platenmarkt. 17.30
..Vragen die ons bezighouden". 18.00
Nieuws. 18.30 Strijdkr. 19 00 Artis
tieke staalkaart. 19.30 „Wat- doet de
kerk?" ds. J. de Graaf. 19.45 Voor de
Nederlanders in Duitsland. 20.00
Nieuws. 20.15 Promenade-orkest. 21.15
De winkel van Rinkel. 22.25 De mens
cn zijn liefhebberijen. 23.00 Nieuws.
23.15 Gr.pl. 24.00 Sluiting.
HILVERSUM II, 415 Meter.
7.00 Nieuws. 8.00 Nieuws 8.15 Gr.pl.
9.00 Voor dc vrouw. 9.05 Lichte or
kestwerken. 10.00 Klein, klein kleu
tertje.... 11.00 Radio-ziekenbezoek.
11.45 Schoolradio. 12.15 Arie Snoek,
oiano. 12.30 Weeroverzicht. 13.00
Nieuws. 14.10 Sidney Torch. 14.20 En
gelse les. 14.40 Omroep, kamerorkest
15.15 Gr.pl. 15.25 Silvester trio. 15.50
..De revalidatie van de gebrekkige".
18.00 Johnny Ombach. 19.00 Nieuws.
20.00 Nieuws. 20.05 De gewone man.
20.12 Spaanse dansen. 20.20 Lichtba
ken. Z. E. heer Henri de Greeve.
21.00 „Negen heit de klok". 22.00
Weekend-serenade. 23.00 Nieuws.
23.15 Avondconcert. 24.00 Sluiting.
DE BLOEDPLASMA-CAMPAGNE.
Nog steeds is er bloed nodig voor
plasmabereiding (gedroogd bloed
voor transfusies-). Bij het centraal la
boratorium voor de bloedtransfusie-
dients komen wekelijks ruim duizend
aanvragen uit ziekenhuizen en uit In
donesië binnen. Bij de brand in het
Blauwhoeden veem is op 11 Septem
ber het bloed van meer dan 1500 do
nors verloren gegaan. In de provincie
Utrecht hebben direct hierna de af
delingen Amersfoort, Doorn, Soest,
Venendaal en Zeist, waarvan de do
nors in het voorjaar reeds bloed ga
ven, zich opnieuw beschikbaar ge
steld. De afdelingen de Bilt, Breuke-
len, Houten, Loosdrecht, Maartens
dijk. Montfoort, Vreeswijk en IJssel-
stein zullen binnenkort volgen. In de
stad Utrecht heeft wekelijks afname
ir. het Rode Kruisgebouw aan de Ma
liebaan.
De Haarlemse tram loopt op haar
laatste wielen.
Reeds zijn alle voorzieningen in de
stad getroffen, om Maandag de bus
sen in te schakelen op de routes, die
thans nog door de tram worden bere
den. Zondag neemt Haarlem afscheid
Van zijn tram. De laatste rit van de
stadslijnen gaat gepaard met enige
plechtigheid. Zoals bekend, heeft de
vervanging van de tram door bus
sen veel voeten in de aarde gehad,
en wat betreft de lijn HaarlemLei
den heeft zelfs de minister de knoop
moeten doorhakken! Velen zijn nog
steeds zeer ontstemd over de vervan
ging, die, in tegenstelling met de
Haarlemse stadstram, pas over enkele
maanden ingaat.
De N.Z.H. heeft voor de stad Haar
lem en omgeving thans zeven bus
lijnen ingevoerd, die de stad van
Noord naar Zuid en van Oost naar
West met de grootste mogelijke fre
quentie zullen voorzien van vervoers-
mogeliikheid. Verschillende wijken,
die tijdens de heerschappij van de
tram geïsoleerd bleven, zijn thans per
bus bereikbaar en de routes bestrij
ken een veel groter gebied dan de
tramlijnen. De vernieuwing van
Haarlems bestrating zal niet voor 1949
in het voorjaar kunnen geschieden.
Demonstreer niet Uw slecht hu
meur door voor de vuist weg te
toeteren, als U iets in de weg
komt; houd liever in.
Twee en dertif personen uit Lot-
tum (bij Venlo) moesten gisteren
ijlings naar het ziekenhuis worden
vervoerd, toen zich vergiftigingsver
schijnselen na het eten van ondeug
delijk „balkenbrij" hadden voorge
daan.
De familie Peters had, zoals thans
overal te plattetande geschiedt, een
z.g. huisslachtingsvarken van 200 kg.
klaargemaakt voor het vat. De ge
hele familie kreeg een proefje mee
naar huis en zo kwam de „balken
brij", gemaakt van verschillende pro
ducten van een geslacht varken, ver
mengd met bloem, in een aantal ge
zinnen ter tafel. Al heel spoedig de
den zich vergiftigingsverschijnselen
voor. Dank zij het snelle optreden
van een geneesheer heeft men in het
ziekenhuis ernstige gevolgen kunnen
voorkomen. Het varken is inmiddels
voor consumptie afgekeurd.
BRANDSTOFFEN VOOR
TIJDELIJKE KAMERBEWONERS.
Het C. D. K. deelt mede, dat van
1 November af bij de plaatselijke
distributiediensten bonnen voor
brandstoffen kunnen worden aange
vraagd voor personen, die wegens
hun werkzaamheden tij delg k op ka
mers wonen in een andere gemeente
dan waarin zij in hej bevolkingsre
gister zijn ingeschreven. Bij de aan
vraag moet een verklaring van de
werkgever van de betrokken kamer
huurder worden overgelegd betref
fende de duur van het tijdelijk ver
blijf.
Hetzelfde geldt voor tijdelijk hier
te lande verblijvende personen, in
welke gevallen de paspoorten moe
ten worden getoond, alsmede bij in
kwartiering van militairen.
In al deze gevalen moet de aan
vraag worden ingediend door de ka
merverhuurder.
BEURSOVERZICHT.
Het zakenverkeer was voor zover
ter beurze kon worden nagegaan
gisteren niet zo omvangrijk als
Woensdag en daarbij was de stem
ming onzeker. Aanvankelijk werden
de drukst verhandelde fondsen op
-ongeveer het peil van de vorige slot-
koersen afgedaan, maar weldra vol
trok zich een inzinking, voorname
lijk hield dit verband met de zwak
ke stemming voor Philipsaandelen.
HET AANTAL NOG NIET
BERECHTE POLITIEKE
DELINQUENTEN.
De minister van Justitie, heeft ten
vervolge op de beantwoording van
de vragen van het'Tweede Kamerlid
Burger (Arb.) betreffende het aantal
nog niet berechte politieke delinquen
ten, het volgende medegedeeld:
In de op 1 October j.l. verstrekte
opgave van het aantal op 1 Septem
ber 1948 gedetineerde, nog niet be
rechte politieke verdachten, werden
abusievelijk niet opgenomen de nog
niet berechte politiek gedetineerde
vrouwen en de nog niet berechte po
litiek verdachte personen, gedetineerd
in de huizen van bewaring en ande
re inrichtingen van het gevangenis
wezen.
De eerstgenoemde categorie be
droeg op 1 September 79 vrouwen,
terwijl de laatste categorie bestond
uit 731 gedetineerden (mannen en
vrouwen), waardoor het totaal op die
datum komt op 3207. Het totale aan
tal gedetineerden, nog niet berechte
politiek verdachten bedroeg op 4 Oc
tober j.l. 2749.
BLOEMEN EN DEVIEZEN
Een Aalsmeerse bloemenexporteur
kwam voor de Haarlemse Economi
sche rechter, omdat hij uitgevoerde
bloemen, die aan Belgische impor
teurs werden geleverd, slechts voor
een gedeelte via de clearing had la
ten betalen en voor de rest in Ne
derland met Nederlandse guldens, die
door de Belgen tegen voordelige
koers te krijgen waren. Op die manier
had hij de Nederlandse staat voor een
deviezen waarde van ongeveer lü
millioen francs benadeeld.
De eis luidde drie maanden ge
vangenisstraf met publicatie van het
vonnis. De rechter besloot in deze
zaak op 2 November schriftelijk von
nis te wijzen, ten gevolge van de
juridische gecompliceerdheid van
het geva'.
BLOEMBOLLENSMOKKELAARS
BERECHT
De Haa^emse Economische rechter
heeft een zaak behandeld van bloem
bollensmokkelarij naar Engeland,
waarbij twee broers, een uit Bever
wijk en een uit Heemskerk, betrok
ken waren. Zii knoeiden met „ge
zondheidscertificaten", die werden
aangevraagd voor veel kleinere hoe
veelheden dan in werkelijkheid het
land uitgingen. Tegen de Heemsker
ker werd zes maanden en tegen de
Beverwijker een jaar gevangenis
straf geëist, met onmiddellijke ge
vangenneming.
De rechter besloot schrifte^'k von
nis te, wijzen op 2 November.
Op het Galgewater dreef
een petje. Nu komt zo'n
petje daar niet van zelf en
toen vader Jansen zijn
zoontje Japie huilend op de
kant zag zitten, begreep
hg, dat een gedeelte van
zijn weekloon alweer be
steed was. Een eindje ver
der stond een zekere Koos.
je met een soort misdadig
genot de treurende Japie
gade te slaan. Dat vond va
der Jansen gemeen. Hij
stapte op Koosje toe, ont
futselde hem zijn petje en
stak dit in de grote zak van
zijn jekker. „Zo, nu kun je
lachen", voegde hij er aan
toe.
Koosje's vader had, in te
genstelling met Jansen, een
schouderspanwijdte .van 1
meter 24 en daar hij voor
het raam zat, had hij toe
vallig alles gezien. Enige
ogenblikken later wae hij
reeds ter plaatse en gelaste
Jansen het petje terug te
geven. „Nooit", zei deze
vastberaden. Een rilling
van sympathie doorvoer de
toegestroomde supporter-
schaar, die het recht aan
de kant van Jansen ver
moedde, omdat hij de
kleinste was. Voor Koosje's
vader werd het hierdoor
een prestige kwestie, maar
het leek hem practisch
eerst de publieke mening
te winnen. „Moet je dat
miezerige kereltje daar
zien staan", zei hij daarom.
„Van kleine jongens- petjes
afnemen, dat durft hij, de
lafaard. Man, hoe langer ik
naar je kijk, des te meli
ger word ik. Weet je hoe
melig? Zó melig".
Bij de laatste twee woor
den gaapte hij als een kro
kodil, die sinds maanden
op diëet leeft,
„Je mag je tanden wel
eens poetsen", zei Jansen.
Toch woog deze opmer
king niet op tegen hetgeen
Koosje's vader gedemon
streerd had en in de pu-
blieke sympathie vond
kennelijk een verschuiving
plaats.
Koosje's vader voelde,
dat hij de ziel van het volk
op de goede plaats geraakt
had en dat zijn kans voor
het grijpen lag. Hij begreep
ook, dat hij nu niet zwij
gen moest en daar hem
niets anders1 te binnen wil
de schieten, zei hij nog
maals: „Zó melig!"
Nu wil het publiek graag
iets nieuws zien en het
herhalen van dezelfde mi
miek brengt vaak verkeer
de reacties teweeg. Om dit
te voorkomen. klapte
Koosje's vader zijn kaken
nog iets verder vaneen, zo
dat de mensen op de eerste
rij bijna in zijn maag kon
den kijken. Het succes was
enorm, vooral omdat hij
deze toestand zolang wist
te handhaven.
Toen na ruim een minuut
de mond van Koosje's va
der nog open stond, begon
men te geloven, dat er een
storing was.1 in het mense
lijk mechéniek. Te meer
daar de eigenaar van de
enorme mondopening paar
sig begon aan te lopen en
zgn tong doelloos rondslin
gerde als een klepel zon
der klok. Op dat moment
kwam Koosje's moeder in
de verte aan.
„Buurvrouw, je man z'n
kakement is met gapu uit
de kom geschotuüü!", zong
een gedienstige dame in
het Leids.
Nu valt het niet mee, als
je je man vijf minuten ge
leden nog gezond voor het
raam zag zitten en hem
dan plotseling als een op
gezette leeuw aan de wa
terkant terugvindt. We
kunnen het dus alleszins
billijken, dat Koosje's moe
der begon te wenen en haar
armen om de hals van haar
echtgenoot sloeg met de
uitroep: „Hein, lieve Hein,
je gaat er toch niet tussen
uit trekken?"
Hein scheen echter in
deze toestand niet de min
ste behoefte aan liefkozin
gen te hebben en begon
rond te draaien als Miral-
da, diê in de betoverde bo
terkoek wilde happen.
Om nu even op Jansen
terug te komen, deze voel
de zich verre van prettig.
Kort na het ontstaan van
het kaakmankement, was
er een onbestemd schuld
gevoel over hem gekomen
en hij had schielijk het
petje aan de jonge eige
naar teruggegeven. Vervol
gens trachtte hij met de
stille trom te vertrekken,
maar hier werd een stokje
voorgestoken. Jansen was
dus verplicht om voortdu
rend bg Koosje's vader
naar binnen te kijken,
want een misdadiger
wordt altijd naar de plek
des onheils getrokken. Zo
af en toe zocht hij ontspan
ning door op zijn tenen te
gaan staan, waarbij hij
meteen even keek, of er
soms een politie-agent op
komst was.
Toen Koosje's moeder
bemerkte, dat haar echt
genoot in zijn ellende zelfs
haar troost niet kon ge
bruiken, ging ze zich met
Jansen bezig houden.
„Moordenaar! Lelijke
moordenaar!!", schreeuw
de ze. „Ik zal je voor de
rechtbank slepen. Voor
minstens 25 jaar ga je de
doos in".
Nu is> de doos natuurlijk
verre te verkiezen boven
het kistje, dat Koosje's
moeder haar echtgenoot
toebedacht had, maar na
een onbesproken levens
wandel, leek het Jansen
toch verschrikkelijk, om als
moordenaar te moeten ein
digen. En dat het daar op
uit moest lopen, werd hem
bij iedere blik op zijn te
genstander duidelijker. Hij
werd er compleet zweterig
van.
Toen kwam plotseling de
oplossing in de vorm van
een dokter. Hij gaf Koos
je's vader een klap op de
kaak en met een klikkend
geluid viel de voordeur
dicht.
Vervolgens richtten aller
ogen zich plechtig op de
bron van dit drama, Japie's
petje, dat zich juist vol wa
ter gezogen had en lang
zaam naar de bodem van
het Galgewater zonk.
„Wil je een sigaretje
draaien", vroeg Jansen aan
Koosje's vader.
De Rotterdamse recherche heeft
dezer dagen gearresteerd een 35-jari-
ge schipper, P. A. G., die verdacht
wordt in de loop van zes jaar drie
vrouwen van het leven te hebben
beroofd.
In October 1942 heeft men op een
terrein aan de Waalhaven te Rotter
dam het lijk gevonden van de echt
genote van deze schipper. Alles wees
er op, dat de vrouw was vermoord
en de politie ging tot arrestatie van
G. over. Wegens gebrek aan bewijs
heeft men de man toen vrij moeten
laten. Hij werkte destijds bovendien
voor de Duitsers en van deze zijde
wejrd pressie uitgeoefend om de man
zijn vrijheid terug te geven.
In 1944 hertrouwde G. met M. J.
van Meerten. een buffet-juffrouw te
Amsterdam. Na aanwijzingen, welke
de politie van familieleden van G.
ontving, en aan de hand van mede
delingen uit het bevolkingsregister,
daterend uit de tijd van de laatste
volkstelling, blijkt, dat deze vrouw
reeds sedert vermoedelijk Juni 1945
verdwenen is. In verband hiermede is
wederom gearresteerd en hij heeft
thans bekend de moord in 1942 te
hebben gepleegd. Omtrent het ver
dwijnen van de tweede vrouw (M. *J.
van Meerten) heeft hij tot nog toe
geen verklaring willen fleggen. In
verband hiermede verzoekt de politie
tc Amsterdam allen, die over deze
vrouw inlichtingen kunnen verstrek
ken, hiervan mededeling te doen aan
het hoofdbureau kamer 267 of kamer
270. Tevens legt de politie verband
tussen deze man en een tot nog toe
onopgehelderde moord, welke ee-
oleegd is op de avond van 13 Mei
1945. On die avond werd nameliik in
de omgeving van de Fordfabrieken
te Amsterdam het lijk gevonden van
een 30 tot 35-jarige vrouw, die door
een nekschot om het leven was ge
komen. Mensen, die die dag in deze
omgeving verkeerden, hadden de
vrouw reedt' 's morgens daar gezien
in een gezelschap van een man, die
veel geliikenis met G. vertoonde.
Later had men deze man zich al
leen zien verwijderen en een getuige
had direct daarna het liik van de
vrouw gevonden. Hij had de onbe
kende man aangesproken en ge-
GRIFFIE-AMBTENAAR STAL EN
-VERKOCHT PASPOORTEN
Voor de Arrondissementsrechtbank
te Haarlem verscheen een negentien
jarige ambtenaar van de provinciale
griffie, die ervan beschuldigd werd
paspoorten te hebben verduisterd en
deze te hebben geleverd aan ver
schillede particulieren. In totaal
stal de jongeman e'f blanco paspoor
ten, die hij zelf met de nodige stem
pels „pasklaar" maakte. Hij beschik
te zelfs over het stempel met de.
handtekening van de Commissaris der
Koningin. De afnemers waren smok
kelaars en wielrenners, die op legale
wijze niet aan een pas konden ko
men. De ambtenaar, die zoals ter
zitting bleek niet uit grof winstbe
jag had gehandeld, liet zich op een
gemakke'ijke manier ompraten. Hij
kreeg wat geld, sigaretten, een hor
loge en dergelijke voor zijn diensten
en werd door enkele van zijn klan
ten gefeteerd in restaurants. Er werd
ter zitting de verwondering over uit
gesproken dat de controle op de grif
fie zo slecht was, dat deze jongeman
zijn verduistering telkens weer kon
plegen zonder dat het ontdekt werd.
De Officier van Justitie eiste een
jaar gevangenisstraf, waarvan een
half jaar vorwaardelijk.
Enkele afnemers van de valse pas
poorten stonden ook terecht. Een
Zutfense koopman, wie door de bur
gemeester van Zutphen een pas ge
weigerd was, omdat hij als smokke
laar bekend stond had de jonge Haar
lemmer bewerkt en zes paspoorten
losgekregen. Wegens omkoping en he
ling eiste de officier een jaar tegen
hem. De rechtbank vond geen ter
men om deze verdachte in vrijheid
te stellen. Een wielrenner uit As
sendelft. die enkele passen had „door
verkocht" aan andere renners en
daaraan nog had verdiend, hoorde
eveneens een jaar tegen zich eisen.
Een motorrenner die zich voor 35
gulden een pas had aangeschaft kwam
er genadiger af: tegen hem werd
drie maanden geëist. Uitspraak in
deze zaken over veertien dagen.
AUTORIJDER VEROORDEELD
De Haarlemse Rechtbank veroor
deelde de zakenman J. H. M. S. die
op 11 Juni in de duisternis een wiel-
rijdster met zijn auto had aangere
den, tengevolge waarvan de vrouw
overleed, tot drie maanden hechte-
vraagd, of deze wist, dat de vrouw
dood was. De man had daarop ge
antwoord: „Wat kan mij deze vrouw
schelen", was op een fiets gespron
gen en snel weggereden. Het was de
politie sedertdien niet gelukt de iden
titeit van deze vrouw vast te stellen.
Haar signalement luidt: ongeveer 30
tot 35 jaar oud, 1.53 meter lang,
schraal postuur, zwart lang haar,
bruine ogen en een opvallend goed
gebit. Zij droeg een donkere gebloem
de jurk en een grijze vilthoed. Aan
haar rechterringvinger droeg zij een
zilveren ring, met een grote licht
paars gekleurde ovale steen. Degenen,
die ook over deze vrouw inlichtingen
kunnen verstrekken, wordt verzocht
zich met de hoofdstedelijke politie in
verbinding te stellen.
De politie deelde mede, dat de man
waarschijnlijk niet geheel toereken
baar is.
Wat lezers schrijven
LONEN EN PRIJZEN.
Onder dit hoofd stond in uw blad
van 28 October een stukje, dat het
zeer wenselijk is, dat de regering
waakt voor een algehele ontwrich
ting van het econ. leven. Nu met de
a.s. verhoging van verschilende arti
kelen, waarvoor 1.loontoeslag
gegeven wordt, is heel netjes uitge
rekend, dat een gezin van 4 perso
nen daar precies meeHoekomt. Over
een gezin van meer dan 2 kinderen,
wordt heel tactisch niet gesproken.
Die 1.loontoeslag krijgen enkel
werknemers. Dat er nog duizenden
kleine zelfstandigen rondhuppelen
en ook die verhoging moeten beta
len, daarover wordt om diezelfde
tactische reden niet gerept. Wel een
k'eine opwekking, dat de kinderbij
slag voor die groep nu urgent wordt
geacht. Dat er ontelbare commissies
sinds 1945 bezig zijn. kinderbijslag
voor kleine zelfstandigen uit te zoe
ken en die groep niets anders krijgt
dan nieuwe namen van nieuwe com
missies, is weinig hoopgevend.
Gezond Gezin, Gezond Volk was
een pracht slagzin voor de verkie
zingen, maar nu?
Een berichtje in de dagbladen, dat
de regering waakzaam is, daar moet
je je gezin mee kleden en voeden.
Een kleine zelfstandige.
(Men leze ons artikel, pag 1 van
dit nummer. Red.).
Bonte Dinsdagavond-trein.
Als ik voor dit onderwerp de pen
opneem, weet ik dat velen mij reeds
voor geweest zijn. Toch meen ik hier
over nog iets naar voren te moeten
brengen. Ik zal het niet hebben over
de vaak niet altijd immorele
strekking van dit A.V.R.O.-program-
ma, maar over de katholieken die er
naar luisteren. En dat zijn er velen!
Als pater Henri de Greeve in zijn
lichtbaken er van langs trekt over de
Bonte Dinsdagavond-trein, dan hoor
je de andere dag van die z.g.n. goede
katholieken „Hij was weer goed hè.
Wat heeft hij dat raak gezegd. Dat
kunnen ze in hun zak steken". Maar
ondertussen luisteren ze zelf ook.
Dan zijn er nog katholieken, vooral
ook onder jeugd, die een functie ver
vullen in het parochieleven, als K.A.-
lid, bestuurslid van de jeugdbewe
ging, prefect van de Maria-congre-
gatie, enz. die allemaal in hun orga
nisatie geketterd hebben op die trein
en allemaal zijn ze het er vurig mee
eens, dat het slecht is. Maar ze luis
teren wel!
Kijk, het gaat mij niet om die
trein; dat moet de AVRO zelf ver
antwoorden. Maar het gaat om die
katholieken, die misschien op de
eerste bank in de kerk zitten, drie
maal in de week naar de H. Mis
gaan, een rijksdaalder op de open
schaal gooien en een vooraanstaande
rol in het verenigingsleven spelen.
Voor de massa wil het dan dat zij
goede katholieken zijn. Maar in wer
kelijkheid zijn het inconsequente
slappelingen! Als dat onze voorman
nen moeten zijn, waar gaan wij ka
tholieken dan naar toe?
We moesten wat minder over die
trein praten; net doen alsof het niet
bestond, en zeker er niet naar luiste
ren. Want zolang die katholieken
zelf luisteren en er dan later over
praten, dat het zo slecht is, dan kon
den we beter katholieken hebben, die
toegeven dat ze het erg aardig vin
den. Dan weten we tenminste wat
wij aan hen hebben. Want dat zijn
tenminste eerlijke mensen en geen
huichelaars!
Een K.R.O.luisteraar.
HET GEHEIM
VAN DE
DOOR AGATHA CHRISTIE
39)
Ze zweeg en keek nadenkend voor
zien uit.
„Weet u, wat mij in deze kwestie
zo treft," ging ze voort, „dat die
mémoires zo extra mysterieus zijn.
Daar zit een geheim achter iets
dat we nog niet ontdekt hebben."
„Dat geloof ik ook," stemde Antho
ny toe. ..En nu moet u me nog eens
wat vertellen ging hij voort.
„Wat?"
„Waarom u zo verbaasd keek,
toen ik gisteren, in Pont Street, de
naam Jimmy McGrath noemde. Hadt
u die naam meer gehoord?"
„Ja, Sherlock Holmes, George
mijn neef George Lomax je hebt
vanmorgen kennis met hem gemaakt
is twee dagen geleden bij me ge
weest en heeft me toen een heel
ritsje vervelende dingen 'voorgesteld
Hij wou onder anderen, dat ik voor
c'ii weekend op „De Schoorstenen"
kwam en extra beminnelijk tegen die
meneer McGrath was en op die ma
nier probeerde hem de mémoires af
handig te maken. Niet, dat hij 't zo
onder woorden bracht. Daarvoor is
is George te diplomatiek. Hij had het
over Enge'se vrouwen uit de goede
stand en zulk soort dingen meer,
maar zgn echte bedoeling schemerde
aldoor door dat camouflagenetje
heen. Zo echt iets voor George die
heeft altijd van die lichtelijk vunzige
vondsten. En toen wou ik te veel
weten en toen probeerde hij, met
leugens, die een kind van tien jaar
niet geloofd zou hebben me om de
tuin te leiden."
„Enfin, hij kan tevreden zijn," zei
Anthony. „Zijn plan is, wat de grote
lgn betreft geslaagd. Hier zit ik, de
pseudo McGrath en daar zit u, en u
bent zeer beminne'ijk tegen me."
„Maar de mémoires! Om die mé
moires is de hele geschiedenis begon
nen en die zijn er niet! Arme George
Maar nu heb ik een vraag voor u.
Toen ik zei, dat ik die brieven niet
geschreven had, zei u, dat u dat wist,
Maar hoe kon u dat weten?"
„Omdat ik, op psychologisch ge
bied nog" al goede voelhorens heb,"
zei Anthony.
„O! U bedoelt, dat u door het bui
tengewoon hoge peil, waarop ik mo
reel sta
Anthony schudde zeer gedecideerd
het hoofd. „Nee, nee, dat is het niet.
Ik weet niets van het peil, waarop u
moreel staat af. Kijk, ik bedoel dit,
't zou kunnen zijn, dat u op een ge
geven ogenblik een minnaar hadt en
ook, dat u hem brieven schreef.
Maar u zoudt u nooit geld laten af
persen. En dat deed de Virginia Re-
vel van de brieven wei1. Die was zo
bang als een wezel. Maar u -u
zoudt anders doen, u^zoudt vechten!"
„Ik zou wel eens willen weten, wie
de pseudo Virginia Revel is, of eigen-
waar ze is. Het geeft je een onple
zierig gevoel. Net of je een dubbel
ganger hebt."'
Anthony stak een sigaret op.
„Weet u, dat een van de brieven
van uit „De Schoorstenen" geschre
ven is?" vroeg hij.
„Wat?" Virginia keek hem bijna
verschrikt aan. „Wanneer is die brief
geschreven?"
„Niet gedateerd. Wel merkwaar
dig vindt u niet?"
„Maar ik ben er absoluut van over
tuigd, dat er nooit een tweede Vir
ginia Revel op „De Schoorstenen"
gelogeerd heeft. Lord Caterham of
Bund^ zouden beslist iets gezegd heb
ben over het merkwaardige van zo'n
zelfde naam, terwijl Revel toch heus
geen gewone naam is."
„Ja. Het is wel eigenaardig. Lang
zamerhand begin ik aan het bestaan
van die tweede Virginia Revel te
twijfelen."
„Ik ook, ze is mij te weinig tast
baar." zei Virginia.
„Absoluut niet tastbaar. Als u 't mij
vraagt, mrs Revel, geloof ik, dat de
schrgfser van die brieven opzettelijk
uw naam heeft gebruikt."
„Maar waarom?" riep Virginia uit.
„Waarom zouden ze zo iets doen?"
„Ja, daar gaat het nu juist om. Bij
deze kwestie zijn er dozijnen dingen
„•uapaoM uajaoui isopSdo gou atp
„Wie denkt u, dat Michael doodge
schoten heeft?" vroeg Virginia.opeens
„De Broederschap van de Rode
Hand?"
„Het kan natuurlijk we1," zei An
thony ontevreden. „Net iets voor hen!
Doodschieten zonder te weten waar
om."
„Kij daar heb je Lord Caterham en
Bundie," riep Virginia uit. „Een
prachtige gelegenheid om meteen aan
't werk te gaan. Vóór we weten, wie
die doodgeschoten man is, Michael
of iemand anders kunnen we niets
beginnen."
Anthony pagaaide naar de steiger
bij het schuitenhuis en een paar mi
nuten later hadden ze Lord Caterham
en zijn dochter ingehaald.
„De lunch is laat," zei Lord Cater-?
ham op neerslachtige toon. „Battle
heeft onze keukenprinses zeker in het
harnas gejaagd."
„Bundie.mr. Cade, een vriend
van me," stelde Virginia Anthony
voor. „Vriendelijk zijn, hoor!"
Bundie taxeerde hem wel een hal
ve minuut lang en richtte dan weer,
op een manier of Anthony zelf er
niet bij was, het woord tot Virginia
„Hoe kom jij toch altijd aan die
leuke jongelingen, Virginia?" vroeg
zij afgunstig, „kun je mij het kunstje
niet eens leren?"
„Je mag hem van me hebben;" zei
Virginia edelmoedig. „Het is mij op
het ogenblik om Lord Caterham te
doen."
Ze stak haar arm door die van
haar gastheer, die komisch gestreeld
keek, en wandelde met hem weg.
„Converseert u?" vroeg Bundie.
„Of bent u er een van de sterke,
zwijgzame soort?"
„Converseren?" zei Anthony. In
tfle toonaarden! Ik praat,klets, zwam,
mompel, murmel... als het beekje
tussen de overhangende, zich spiege
lende varens, en soms stel ik vragen."
„Bij voorbeeld..."
„Wie bewoont die kamer daar, de
tweede van de hoek links?" Terwijl
hij die vraag deed, wees hij naar de
bewuste ramen op de eerste verdie
ping.
„Wat een merkwaardige vraag!zei
Bundie. n iemand dood-nieuws
gierig te maken. Laat eens kijken
ja, dat is de kame* van mademoiselle
Brun. De Franse gouvernante, die
mgn zusjes Dulcie en Daisy, dichter
lijk, wat?.de nodige wijsheid tracht
bü te brengen.'
„MademoiseTe Brun,' herhaalde
Anthony nadenkend. „Is die al lang
bij u?"
,,'n Paar maanden. We hebben haar
gekregen, toen we in Schotland wa
ren."
„Aha!" zei Anthony. „Ik begin lont
te ruiken."
„Ik wou dat ik de lunch maar*be-
gon te ruiken." zei Bundie. „Moet ik
die meneer van Scotland Yard aan
tafel mee laten eten ja of nee? U
bent een man van de wereld, dus u
weet, wat in een geval als dit ge-
bruikehjk Is. Ik heb nog nooit eerder
een „moord in huig" meegemaakt,
moet u weten. Interessante onder
vinding, niet? Ik vond het jammer,
dat alle schuld vanmorgen zo com-
plètement van u afgewenteld werd.
Het is altijd een soort van ideaal
van me geweest, om kennis met een
moordenaar te maken en dan eens
met eigen ogen te zien, of ze werke
lijk zo leuk en charmant zijn, als die
Zondagskranten ons willen doen ge-
^ven... Genade! wat hebben we
daar?"
