Thomsens havenbedrijf te
Rotterdam
Prins Bernhard en Minister in't Veld
tegenwoordig
Neen Akkertje
Vredesmanifest
Ned. verliezen
in Indonesië
Nederlands herstel in
Amerikaanse ogen
34>
ZATERDAG 23 OCTOBER 1948
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA 2
In tegenwoordigheid van Z.K.H.
Prins Bernhard heeft de minister
van Wederopbouw, mr. dr. J. in 't
Veld, de nieuwe loodsen en installa
ties van Thomsens havenbedrijf NV
aan de Lekhaven voor geopend ver
klaard. Ook de burgemeester van
Rotterdam, mr. P. J. Oud, en de
voorzitter van de Kamer van Koop
handel en Fabrieken voor Zuid-
Jïolland, mr. K. P. van der Mandele,
waren aanwezig. Tal van binnen- en
buitenlandse relaties waren verte
genwoordigd.
Om elf uur gisterenmorgen, nadat
de prins met de autoriteiten en de
directie de grote cantine van het ge
bouw was binnengetreden en tussen
de honderden aanwezigen, onder wie
vele genodigden en leden van de
bedrijfscommissie, had plaats geno
men, sprak dr. J. Ph. Backx namens
de directie enige inleidende woor
den.
Vervolgens kreeg de minister het
woord. Mr. in 't Veld gaf allereerst
als zijn oordeel te kennen, dat men
vandaag een hoogtepunt kan beju
belen in de Wederopbouw van Rot
terdam en daarmee van ons vader
land. „Rotterdam is een voorbeeld
voor ons land en voor de gehele
wereld in het energiek aanpakken
van de moeilijke taak van de We
deropbouw. Wanneer wij, in verge
lijking met de eerste jaren na de
Franse overheersing, zien, hoe ons
volk thans aanpakt, dan valt dat
wel heel sterk uit ten gunste van
onze generatie. Het departement
doet zoveel het kan, maar, wanneer
er geen initiatieven kwamen uit het
bedrijfsleven, zouden wij nog niet zo
ver zijn.
Een blik op het heden werpend,
meende de minister, dat er zich
twee wegen duidelijk aftekenen: de
weg van de volstrekte vrijheid en
die van de volstrekte gebondenheid.
Uit Engelse bron komt de idee van
„planning for freedom". Ik geloof,
aldus mr. in 't Veld, dat wij deze
weg moeten zoeken, willen wij in
staat zijn de moeilijkheden, die ons
de komende jaren nog wachten, de
baas te worden.
Spr. gelooft dat er twee dingen
nodig zijn: in de eerste plaats een
ruim sociaal besef, een medewerken
aan een goede verhouding tussen
bedrijfsleiding en personeel. Daar
aan hapert over het algemeen niet
zo heel veel. Maar een tweede kant
is, dat de ondernemer leert begrij
pen, dat zijn verantwoordelijkheid
DE BEURS HEEFT WEINIG
WEERSTAND.
Het voorkomen van de effecten
beurs was gisteren ongedecideerd.
Aanvankelijk was de stemming niet
onbehagelijk. De koersreactie der
laatste dagen had klaarblijkelijk
enige kooplust opgewekt en de
fondsen, welke bij de opening wer
den verhandeld, waren merendeels
wat hoger dan eergisteren. Toen de
vraag, die overigens verre van om
vangrijk was, bevredigd was, bleek
de markt toch weer geen groot
weerstandsvermogen te hebben,
want vrijwel allerwegen liepen de
koersen terug en bij het slot werd
gehandeld op ongeveer het peil van
de openingskoersen, waarbij enkele
fondsen ten opzichte van het slot
van eergisteren op een kleine ver
betering konden wijzen, doch andere
daarentegen nog iets lager kwamen
te liggen. Kon. werden iets beneden
het vorige slot ingezet, konden zich
daarna een paar punten verheffen,
doch zakten later op de middag
weer in en waren per saldo toch iets
lager dan Donderdag. Op de indu
strie-afdeling waren Philips aan
delen onmiddellijk een goede vijftal
punten hoger dan Donderdag bij het
scheiden van de markt, waarna de
koers in een vrij snel tempo nog
een zestal punten verbeterde, doch
ook hier vond weer een inzinking
plaats, hetgeen niet verhinderde dat
tenslotte vergeleken met Donderdag
een koerswinst van een zestal pun
ten kon worden aangetoond.
De beleggingsmarkt was kalm*
Nederlandse staatsfondsen waren
vrijwel onveranderd. Amerikanen
(bleven verwaarloosd. Prol. 2
niet ophoudt bij zijn eigen onder
neming, maar zich ook uitstrekt tot
het algemeen belang, in een „sterk
ontwikkelde burgerzin". Wanneer
wij in staat zijn met elkaar deze
burgerzin tot ontwikkeling te bren
gen, geloof ik, aldus de minister,
dat wij ons over de toekomst van
West Europa niet bezorgd hoeven te
maken. Laten wij trachten de prach
tige eensgezindheid uit de bezet
tingstijd zoveel mogelijk weer te
bevorderen. Wij kunnen dat doen
door wederzijds begrip voor eikaars
standpunt en door niet het extreme
te zoeken. Spr. wenste, dat de ope
ning van deze nieuwe gebouwen
niet alleen zal zijn een stimulans
voor verder aanpakken en voor vol
tooiing van het werk van de weder
opbouw, m?aar ook tot bezinning zal
voeren voor onze taak voor de toe
komst.
Nadat koffie was geserveerd werd
de prins, de minister en een
klein aantal andere autoriteiten een
vaartocht langs de terreinen van
Thomsen over het gehele havenge
bied aangeboden. De havenarbeiders
waren door hun voorman vertegen
woordigd.
"Nare dagen"?
INLIJVING LICHTING 1949
Binnenkort beginnen de indeling
en de inlijving van de gewone dienst
plichtigen van de richting 1949.
De opkomst bij de landmacht zal
voor het grootste deel in twee ploe
gen plaats hebben, resp. in Maart en
September 1949, met vooroproeping
van enkele kleinere groepen.
De opkomst bij de Legerluchtmacht
geschiedt in vier ploegen, resp. Ja
nuari, April, Juli en October '49.
De opkomst bij de Zeemacht wordt
over het gehele jaar verdeeld. De
eerste pWg komt op in het tijdvak
van 1 Januari t/m 31 Juni 1949 de
tweede van 1 Juli t/m 31 December
1949. „Parool"
AMSTERDAMSE BLOEDTRANS
FUSIEDIENST NA DE BRAND
IN BLAUFRIES.
De algemene oproep, welke aan
de donors in Nederland na de brand
ir. het Amsterdamse Veem is gericht,
heeft groot succes opgeleverd, aldus
deelde dr. J. Spaander van de hoofd^
stedelijke bloedtransfusiedienst me
de. Uit het gehele land komen per
week 1200 flessen (600 liter) bloed
binnen. Dag en nacht blijft het per
soneel van het laboratorium van de
dienst bezig om deze zendingen te
verwerken.
Het kan voorkomen, dat de bloed
gevers, die zich hebben opgegeven,
enkele weken moeten wachten, al
vorens zij een oproep krijgen. Dit
staat in verband met de enorme hoe
veelheid werk, welke hieraan voor
deze bloedtransfusiedienst is verbon
den.
„MARIëNBOSCH OPGEHEVEN?
Duitsers zullen nogmaals worden
onderzocht.
Het doorgangskamp „Mariënbosch"
bij Nijmegen, waarover zovele pen
nen in beroering zijn gebracht uit
verontwaardiging over de menson
waardige toestanden die daar heer
sten, zal binnenkort tot het verleden
behoren Dan zullen de onhygiënische
„nissenhutten', waarin de ongewen
ste vreemdelingen moesten verblij
ven, publiek worden verkocht en zal
het eens zo schone „Mariënbosch"
weder voor de wandelaars worden
opengesteld.
De daarin thans nog verblijvende
ongewenste vreemdelingen zullen
nogmaals worden onderzocht en een
deel van hen zal eventueel nog wor
den uitgewezen, een ander deel zal
naar huis kunnen gaan, terwijl de
zware gevallen onder hen» mogelijk
naar andere definitieve kampen zul
len verhuizen, aldus de „Tijd"
CLANDESTIENE EIERHANDEL OP
GROTE SCHAAL.
Gisteren heeft de tuchtrechter mr.
R. Bichon de IJsselmonde zitting ge
houden te Barneveld. Behandeld
werden o.m. de zaken tegen een
eierhandel uit Barneveld (Barneveld-
se eierhandel N.V.) en tegen een
eierhandelaar uit Putten (W. Roelof -
sen). Van eerste genoemde werd aan
genomen, dat er ruim 120.000 eieren
niet verantwoord konden worden.
De eis van 20.000 boete met intrek
king van de erkenning als hande
laar, grossier en verzamelaar en de
sluiting van het bedrijf gedurende
een jaar. Uitspraak: 10.000 met
voorwaardelijke intrekking en slui
ting, waarbij de rechter de finan
ciële omstandigheden van verdachte
in aanmerking nam.
De handelaar uit Putten zou o.m.
40.000 eieren clandestien vervoerd
hebben, verder een groot aantal
eieren zonder afgifte van pluimvee
zegels in ontvangst genomen en vals
boek gehouden hebben. Eis:
20.000 plus intrekking van de er
kenning als handelaar en sluiting van
de zaak en een voorlopige tuchtmaat
regel, welke verdachte verbiedt
eierhandelaar te zijn of op dit gebied
zich bezig te houden. Op verzoek
van verdachte werd deze zaak voor
nader onderzoek aangehouden, maar
de tuchtmaatregel zal onmiddellijk
toegepast worden.
DR ARIëNS^VERENIGING
Het aantal alcohol-slachtoffers stijgt
In Utrecht vond de 25e jaarver
gadering plaats van de dr Ariëns-
Vereniging, die landelijk het herstel
en de verpleging van alcoholisten
verzorgt.
De voorzitter, dr Spoorer.berg uit
Eindhoven, wees op de noodzakelijk
heid van dit werk, waar het aantal
r/coholslachtoffers door het gehele
land stagende is.
In 1947 behandelden de consulta-
tiebureaux ruim '300 gevallen. De re
sultaten zijn in het merendeel der
gevallen gunstig. Aangegeven werd,
waaraan voldaan moet worden, om
een ontwenningskuur mogelijk te ma
ken en deze te doen slagen. De na
zorg is nog onvoldoende geregeld
Voor de toekomst wordt een opna
megelegenheid voor onherstelbare ge
vallen nodig geacht. Ook uitbreiding
van het aanta1 consultatiebureaux
en correspondentschappen is nodig,
alsmede vorming van nieuwe krach
ten om het plaatselijk werk voort te
zetten. Veel ruimere geldelijke bij
dragen moeten het jaarlijks tekort
gaan dekken en nieuw werk moge
lijk maken.
van de Europese
Federalisme
Ter gelegenheid van de grote
plechtige herdenking van de West-
phaalse vrede in Munster zal op Zon
dag 24 October een vredesmanifest,
opgesteld door de Unie van Europese
federalisten, door middel van een
honderd-tal postduiven over geheel
Europa worden verspreid. Boven
dien zal het manifest met een ruiter-
estafette naar Den Haag worden ge
bracht, zoals 300 jaar geleden naar
de keizer in Wenen.
De organisatoren van de Munster-
herdenking hebben hun keuze laten
vallen op Den Haag als zetel van de
vredesconferenties en internationaal
hof van justitie en bovenal als de
stad, zo werd gezegd, waar het con
gres van Europa in Mei j.l. de kla
roenstoot gaf tot de hereniging van
Europa, die ook de centrale gedachte
is van het genoemde manifest.
In Den Haag zal de ruiter-estafette
plechtig worden ontvangen, waar
schijnlijk op het bordes van het vre
despaleis.
De Nederlandse delegatie naar dc
conferentie der vijf ministers van
buitenlandse zaken, die Maandag 25
October te Parij begint, is als volgt
samengeteld:
Mr. D. U. Stikker, minister van
buitenlandse zaken, jhr. mr. A. W.
L. Tjarda van Starkenborgh Stachou-
wer, ambassadeur te Parijs, prof. mr.
dr. J. P. A. Francois, raad-adviesur,
dr. H. N. Boon, chef directie politie
ke zaken, A. W. P. Mohr, van de di
rectie voorlichting buitenland en mr.
H. Scheltema, secretaris der delega
tie.
MGR. GIOBBE BIJ DE PAUS.
Mgr. Paolo Giobbe, apostolisch In
ternuntius in Nederland, die met va-
cantie in Italië vertoeft, is Woensdag
door Z. L. de Paus in particuliere
audiëntie ontvangen. Het onderhoud,
dat een half uur duurde, werd door
het staatssecretariaat „buitengewoon
hartelijk" genoemd, aldus de „Maas
bode".
GROND ARBEIDERS STOOTTEN OP
BOM VAN 500 K.G.
Te Doorwerth stootten grondarbei-
ders bij hun werkzaamheden op an
derhalve meter onder de oppervlak
te nabij de Verenigde Rubberfabrie
ken op een scherp gestelde vliegtuig
bom van 500 k.g. met kop- en staart-
ontsteking. Onmiddellijk werd de
mijnopruimingsdienst gewaarschuwd
die het fabriekspersoneel en de om
wonende bevolking binnen een straal
van 500 meter liet evacueren en
daarna in een uur tijd de bom de
monteerde. Gisteravond werd het
projectiel op een vrachtauto wegge
voerd.
1. Frederik keek nog eens
op het papiertje, dat hij in
zijn hand hield; toen knik
te hij tevreden. „Nog drie
honderd meter en dan
links om de hoek", zei hij.
„Ik hoop maar, dat ik dat
baantje krijg
Hij liep nog drie honderd meter,
sloeg links af en stond voor een klein
huisje, waarover een dikke boom
zich als beschermend uitbreidde. Er
zat een bord op de deur met: „Ko
Krauw. Gediplomeerd Illusionist'' en
daaronder een papiertje: „Leetling
gevraagd. Zonder goede getuigschrif
ten onnodig zich aan te melden. Gra
tis kost en inwoning. 's-Zondags vrij."
Frederik klopte en wilde naar bin
nen gaan; maar opeens deinsde hij
achteruit. Onder het briefje dat hij
enkele ogenblikken gelezen had zat
een ander briefje. „Bakker! Eén wit
en één bruin." stond er op Nu is dat
eigenlijk niets om van te schrikken,
maar Frederik wist heel zeker dat
dit briefje er zo even niet op geze
ten. had. Nee, dat kan niet!"' zei
De regering maakt bekend, dat tot
haar leedwezen in de afgelopen week
de navolgende verliezen moesten
worden gerapporteerd:
Koninklijke Landmacht:
Korp. W. Achterhof, uit Zuid
broek; sold. J. Beumer, uit Amers
foort; korp. W. Binnema, uit Barra-
deel (Fr.).
Koninklijk Ned. Ind. leger:
Res. 2e It. inf. J. G. de Nijs, uit
Bergen op Zoom; serg. maj. instr.
inf. A. L. Zimmerman, uit Indonesië.
De Koninklijke Marine heeft in de
periode van de afgelopen week geen
verliezen gerapporteerd.
Snoek van 20 pond
Een Amsterdamse visser
heeft gistermiddag in een pol
dersloot bij Wilnis een snoek
van ruim een meter lengte ge
vangen, die een gewicht had
van 20 pond.
Deze uitzonderlijke vangst
is de fortuinlijke visser ech
ter niet in de schoot gewor
pen. Hij heeft een verwoede
worsteling moeten voeren met
de snoek, die om zijn leven
vocht. Nadat het hengelsnoer
gebroken was, is de visser, die
zich zijn buit al zag ontschie
ten, met een snoekduik op zijn
prooi gesprongen. Hij vatte de
snoek achter de kieuwen en
wist hem in een bootje te
trekken.
Een voorbeeld voor de rest van de
wereld.
In de „Philadelphia Inquirer" ver
scheen dezer dagen het volgende
hoofdartikel, waarin Nederland wordt
geprezen om de na de oorlog ge
maakte vorderingen met 's lands her
stel.
„De spaarzaamheid, vasthoudend
heid en vlijt van het Nederlands
volk, welke in opvallende wijze heb
ben bijgedragen tot het na-oorlogse
herstel, kunnen als een lichtend
voorbeeld voor andere volkeren die
nen en zelfs voor die landen, welke
niet direct aan de vernietigingen van
de oorlog zijn blootgesteld geweest.
Uit een verslag van het Neder
landse Inlichtingen Bureau blijkt,
dat de industriële productie reeds de
vooroorlogse overtreft, dat de export
in geld uitgedrukt een grotere om
vang heeft en dat ook in andere op
zichten de Nederlanders vorderin
gen hebben gemaakt bij het herstel
van hun vroegere welvarendheid.
Veel van de bereikte resultaten zijn
te danken aan de houding van de ar
beiders, die aan het werk zijn geble
ven, inplaats van de productie in het
honderd te doen lopen door kostbare
stakingen, zoals na de eerste wereld
oorlog een normaal verschijnsel was.
In aanmerking nemende, dat het
land 5 jaren lang door de Nazi horde
bezet en uitgeroofd werd en op bar
baarse wijze opzettelijk onder water
werd gezet, mag Nederland niet kla
gen over wat het inmiddels heeft be
reikt.
De Nederlanders mogen zich ge
lukkig prijzen, dat zij betrekkelijk
verschoond zijn gebleven van on
rustwekkende Communistische pro
paganda. waarvan sommige van de
buurlanden zoveel te lijden hebben.
De gestadige economische vooruit
gang van het land geeft gegronde
hoop, dat het voor deze bedreiging
gevrijwaard zal blijven.
Het herstel is geen lichte taak,
noch voor de Nederlanders noch voor
andere volkeren. Hulp van buitenaf
zal voor enkele jaren nodig zijn,
doch de Nederlanders zelf leveren
de voornaamste bijdrage door hun
spaarzaamheid en werklust, waar
door zij tegelijkertijd tot voorbeeld
kunnen dienen voor de rest van de
wereld."
RESULTAAT VAN AAN NED.
VERSTREKTE LENING.
Tevredenheid van Wereldbank.
In een te New York gehouden re
devoering over de financieringswerk
zaamheden van de Wereldbank sprak
MacCloy zijn grote waaring uit voor
de resultaten die met de in 1947 aan
Nederland verstrekte lening ad 195
mill, zijn bereikt.
Volgens MacCloy heeft deze lening,
welke Nederland in een critiek sta
dium in staat heeft gesteld zijn po
gingen tot wederopbouw in de strate
gische sectoren van zijn economie
voort te zetten, in belangrijke mate
bijdragen tot de opmerkelijke voor
uitgang, die bij het Nederlandse her
stel is bereikt. Hetzelfde kan gezegd
worden van de drie andere door de
Wereldbank verstrekte weder op-
bouwleningen, n.l. die aan Frankrijk,
Denemarken en Luxemburg, aldus
MacCloy.
EEN ECHTE POP VAN EEN HEUSE
KONING. Nelly Koeman, een Am
sterdams meiske, was tot de ontdek
king gekomen, dat zij 9 jaar werd op
dezelfde dag, waarop Koning Gustaaf
van Zweden 90 werd. Dus ging er een
briefje naar Zweden, waarin zij dit
belangrijke feit verméldde en dat als
haar hartewens aangaf een pop met
echt haar en met slaapogen. Eerst
kwam er een bedankbriefje, maar
hoe groot was de verrassing, toen de
Zweedse gezant in eigen persoon bij
Nelly kwam om haar de vurig ver
langde pop te overhandigen, die de
naam van het jongste Zweedse prin
sesje, Margaretha, zal dragen.
Nam iedereen in 't
zwemmen les,
De L.R.B. ging op de fles!
Leidse Reddingsbrigade
HAAGSE POLITIERECHTER.
Kaashandel. J. H. F. te Oud-
Ade overtrad de distributievoor-
sdhriften door een kaashandeltje te
drijven, zonder bonnen. Het had
geen grote omvang gekregen en
daarom vroeg de Officier 15 boete
of 5 dagen hechtenis, doch met ver
beurd verklaring van hetgeen in be
slag was genomen. De rechter ver-
oordeeelde daartoe.
EEN JOOD AANGEBRACHT
BIJ DE POLITIE.
Voor het bijzonder gerechtshof te
's-Gravenhage verschenen gisteren
in de beklaagdenbank C. van E.,
bouwkundige uit Leiden, en P. H. F.
C., tekenaar uit Tegelen.
In 1942 had de zuster P. C. van E.
omgang met de Israëliet L. S. uit
Rijswijk. De broer van E. had prin
cipiële bezwaren tegen deze vriend
schap. Hij was in de arbeidsdienst in
Duitsland en, toen hij met verlof
kwam in Voorburg, waar zijn familie
toentertijd woonde, ontmoette hij S.
op een Zondagmorgen aan het ont
bijt. In de aanwezigheid van S. zag
van E. een gevaar voor zijn hele fa
milie.
's Middags ging hij met zijn zwa
ger P. H. F. C. naar de politie te
Voorburg, 's Avonds vervoegden zich
een rechercheur en een agent aan de
woning van van E. en werd S. gear
resteerd. Na overgeleverd te zijn aan
de S.D. werd hij naar Westerbork
gebracht, waar hij na twee dagen
ontvluchtte en tot het einde van de
oorlog ondergedoken bleef.
Gistermorgen hadden de betrokke
nen zich voor hun handelwijze te
verantwoorden. Als getuige werd ook
het toenmalige slachtoffer L. S. ge
hoord. Hij bekende dat het roekeloos
van hem was geweest, dat hyJood
zijnde, over straat liep en vaak bij
van E. thuis kwam. Daardoor had hij
inderdaad deze mensen in gevaar
gebracht. De oude vader C. J. van
E. werd ook als getuige gehoord. De
president mr. Goossens, ondervroeg
hem scherp, of hij geweten had dat
zijn zoon naar de politie ging om S.
aan te geven. Inderdaad had hij het
geweten, kwam er eindelijk uit.
„Misselijk gedoe", viel de president
hierop tegen hem uit. „Wie deelde er
bij u thuis de lakens uit, u of uw
zoon? Als u niet op deze jongeman
gesteld was, had u hem de deur moe
ten wijzen, maar dan laat u niet uw
zoon naar de politie gaan, met de ge
volgen van dien".
De beide verdachten bekenden het
hen ten laste gelegde. C. van E. zei-
de: „Ik ben bereid de volle verant
woording voor mijn daad te dragen".
_De advocaat-fiscaal mr. Dyserinck
eiste tegen C. van E. 6 jaar gevan
genisstraf met aftrek en tegen F. H.
F. C., diens rol in deze zaak minder
belangrijk is geweest, 4 jaar met af
trek, met ontzetting uit de kiesrech
ten voor de tijd van 20 jaar tegen
beiden. Uitspraak over 14 dagen.
HET GEHEIM
VAN DE
DOOR AGATHA CHRISTIE
„Pardon, heren," zei hij met een
enigszins nasale stem en een accent,
dat geen twijfel liet aan het land,
waar zijn wieg gestaan had. „Is het
geoorloofd o mhet toneel van de mis
daad te bezichtigen? De heren zijn
zeker beiden van Scotland Yard?'
„Ik niet," zei Anthny. „Maar deze
heer is hoofdrechercheur van Scot
land Yard."
„Zo!" zei de Amerikaan met een
zeker vertoon van eerbied. „Aange
naam u te ontmoeten. Mijn naam is
Fish, Hiram Fish uit New York City."
„Wat 'wou u speciaal graag zien,
mr Fish?" vroeg de politie-beambte.
De Amerikaan kwam de kamer in
en bekeek met grote belangsteUing
de donkere plek op de parketvloer.
„Ik interesseer me voor alles, wat
misdaad is, mr Battle. Een soort'
liefhebberij van me. Onlangs heb ik
nog een artikeltje in een van onze
weekbladen geschreven. Degeneratie
en de hedendaagse misdadiger."
Onder het spreken gingen z'n ogen
in een scherp rondspeuren, de ka
mer door. Ze bleven opvallend ^ng
op het bewuste middelste raam rusten
„Het lichaam is al getranspor
teerd," vertelde Battle de Amerikaan
volgens Anthony tamelijk over
bodig.
„Zo," zei de Amerikaan onverschil
lig. Zijn ogen gingen naar de schil
derijen aan de hoge muren. „Buiten
gewoon mooie schilderijen hier, he
ren. Een Holbein, twee Van Dyck's
en als ik me niet vergis, een Velas
quez. Ik intereseer me voor schilde
rijen, moet u weten, voor schilde
rijen èn voor eerste uitgaven. Daar
om ben ik ook hier uitgenodigd, om
de collectie eerste uitgaven van Lord
Caterham te zien."
Hij zuchtte even.
„Dat zal nu ook wel mislopen. De
gasten zullen wel tonen, dat ze we
ten hoe het hoort, en met de eerste
de beste gelegenheid verdwijnen,
niet?".
„Dat zal, tot mijn spijt, niet gaan,
meneer," zei de hofdrechercheur.
Niemand mag weg vóór het gerech
terijk onderzoek."
„Zo! En wanneer is dat gerechtelyk
onderzoek?"
„Misschien morgen. misschien
Maandag pas. Eerst moeten we nog de
lijkschouwing en een onderhoud met
de coroner hebben."
„Ik ben er achter," zei mr. Fish.
„Het zal een melancholieke boel
wordenonder de gegeven omstan
digheden.
Battle ging naar de deur.
„We zullen hier maar weg gaan."
zei hy. „Voor het ogenblik moet de
kamer nog gesloten blijven."
Bij de deur bleef hij wachten om
de andere te laten voorgaan. Dan
fv'oot hij de deur af en stak de sleu
tel in zijn zak.
„Ik veronderstel," zei mr. Fish,
„dat u ook naar vingerafdrukken
zoekt?"
„Onder andere,' zei Battle laco
niek.
„En ik denk ook, met het weer dat
we vannacht gehad hebben, dat er
voetstappen te zien geweest moeten
zijn."
„Binnen niet één, buiten meer dan
genoeg," zei Battle.
„Van mijn voeten afkomstig," ver
klaarde Anthony opgewekt.
De onschuldige blauwe ogen van
mr. Fish bekeken hem van het hoofd
tot de voeten.
„Ik verbaas me over je, jong
mens," zei hij.
Door de lange gang kwamen ze
in de hal bij de hoofdingang, van
vloer tot zoldering met donker eiken
hout betimmerd, met op de hoogte
van de eerste verdieping een gale
rij. Op het ogenbrik dat zij de gang
uitkwamen, verschenen door een
deur aan de tegenovergestelde kant
twee gedaanten.
„Aha," zei mr. Fish. „Onze joviale
gastheer."
Dat joviaal was zo komisch in te
genstelling met het type van Lord
Caterham, dat Anthony zich even
afkeren moest om zijn lachen te ver
bijten.
„En hij wordt vergezeld door een
dame," ging de Amerikaan onver*
stoorbaar voort, „wier geachte naam
ik gisteravond niet verstaan heb.
Maar ook zonder naam is ze aantrek
kelijk, buitengewoon aantrekkelijk.'"
Naast Lord Caterham liep Virginia
Revel. Anthony had zich de gehele
morgen al op die ontmoeting voor
bereid. Hij had er geen idee van,
hoe hij moest handelen. En daar om
had hij bea'oten zijn houding van
die van Virginia te laten afhangen.
Hoe die houding zou zijn wist hij
in haar tegenwoordigheid van geest,
niet, maar hij had, groot vertrouwen
Ze liet hem niet lang in twijfel.
„Ah, mr. Cade!" zei ze, terwijl ze
hem spontaan beide handen toestak.
„U heeft dus toch kunnen komen!"
„Wel, wel, mrs Revel! Ik wist niet,
dat mr. Cade een vriénd van u was!"
zei Lord Caterham.
„Een oude èn een buitengewoon
goede vriend," zei Virginia met een
ondeugende schittering in haar ogen.
„Gisteren ben ik hem, heel toevallig
midden in Londen tegengekomen en
toen beb ik hem verteld, dat ik van
„Anthony stapte de weg, die zij
hem aanwees, kordaat op.
„En als tegenprestatie heb ik mrs
Revoi1 toen verteld, dat ik me, tot
mijn spijt, genoodzaakt had gezien
om voor uw vriendelijke uitnodiging
te bedanken," legde hij Lord Cater
ham uit. „Zij was bestemd voor een
ander en ik was van Opinie, dat ik
niet het recht had, om onder valse
vlag van uw gastvrijheid gebruik te
maken."
„Maar dat is nu toch allemaal in
orde, beste kerel, zei Lord Caterham.
„Ik zal Tredvvell zeggen, dat hij je
koffers moet laten halen."
„U is heel vriende'yk, Lord Cater
ham, maar.
„Geen maren! Natuurlijk kom je
hier logeren. „De Cricketers" is ge
woonweg onmogelijk... om te wonen
en te eten en te slapen bedoel ik."
„U komt hier, natuurlijk!" drong
Virginia levendig aan.
Anthony voelde de veranderde hou
ding van de mensen om zich heeri.
Dat had hij aan het optreden van
Virginia te danken.
Haar positie in die speciale maat
schappelijke kring was zo verzekerd
en zo onaantastbaar, dat degeen die
zij protegeerde, zonder critiek in die
kring opgenomen werd. Hij dacht
aan de revolver in de hoogste boom
van Burnham Beeches en genoot!
„Ik zal Tredwel1 zeggen dat hij je
koffer of zo moet laten halen," her
haalde Lord Caterham. „Jammer, dat
we onder deze omstandigheden geen
drijfjacht kunnen hebben. Maar dat
gaat niet. Als ik maar wist, wat ik
al die dagen met Isaacstein moest
doen!... Een ongelukkige boel, een
buitengewoon ongelukkige boel..."
De in het nauw gedreven gast
heer zuchtte neerslachtig.
„Ziezo, dat is dan inorde," zei Vir
ginia. „En dan leg ik meteen beslag
op u, mr Cade, om mee naar het
meertje te gaan. Daar is het rustig en
daar zijn we ver van het gewoti1 der
wereld enz. enz... Ja, het is wel erg
voor Lord Caterham, dat dit nu juist
in zijn huis gebeuren moest! Maar 't
is de schuld van George Lomax. Die
heeft dit week-end georginiseerd."
„Ja," zuchtte Lord Caterham.
„Maar ik had 'm nooit z'n zin moeten
geven."
