1 SCHOORSTENEN
Jlatle
„Oud-Leiden" kronkeH zich
een weg door Haarlem
MAANDAG 18 OCTOBER 1948
DE LE1ÜSE COURANT
EERSTE BLAD PAGINA 2
COMITé-WELTER EN DE
GEMEENTERAADSVERKIEZINGEN
In de kring van het z.g. comité-
Weiter heerst geen eenstemmigheid
of men van deze zijde in 1949 wil
deelnemen aan de gemeenteraadsver
kiezingen. Zij, die hiertegen gekant
zijn, zeggen, dat het Katholiek Co
mité van Actie aan de verkiezingen
voor de Tweede Kamer uitsluitend
heeft deelgenomen in verband met
de Indische politiek, maar dat dit
niet met zich meebrengt ook aan de
gemeenteraadsverkiezingen deel te
nemen, daar deze met de politiek in
zake de overzeese gebiedsdelen geen
verband houden. De voorstanders
zijn van oordeel, dat in het Zuiden
van ons land herhaaldelijk eigen ka-
tnolieke lijsten voor gemeenteraads
verkiezingen uitkomen en dat dit ook
mogelijk moet zijn voor het comité-
Weiter, dat een bepaalde stroming
onder de Rooms-Katholieken ver
tolkt.
In verband met het laatste wordt
ook overwogen een samengaan van
de z.g. Middenstandspartij met de
groep-"Welter. Zoals bekend was de
lijstaanvoerder van de Midenstands-
partij, de heer Engh te Wassenaar.
Over dit alles moet echter de beslis
sing nog worden genomen.
Zouden de gemeenteraadasverkiezin-
gen in 1949 tóch doorgaan? Wij ho
pen nog, dat ze in 1950 zullen worden
gehouden!
ALS DE SUIKER NIET VRIJ KOMT
DAN EXTRA VERSNAPERINGEN.
Nog steeds is er geen besluit ge
nomen of en wanneer de suiker van
de bon zal komen. Mocht niet tot
afschaffing van de suikerrantsoene
ring worden besloten, dan is het niet
onmogelijk, dat de rantsoenen zullen
worden verhoogd. In elk geval wor
den er bij het ministerie van Land
bouw, Visserij en Voedselvoorziening
thans reeds maatregelen genomen
om, bij niet afschaffing, voor Sint-
Nicolaas en Kerstmis telkens 200
gram extra versnaperingen in distri
butie te brenen. Voor de Kerstdagen
zal er tevens 180 gram spijsolie ter
beschikking worden gesteld.
FR. 98.50 VOOR 1.—.
In de Franse Staatscourant van Za
terdag zijn de nieuwe wisselkoersen
van de Franse franc bekend ge
maakt. Voor de gulden is de koers
98.50 francs en voor het pond 1055
en voor de Belgische franc zes francs
In het communiqué van 't ministe
rie van financiën wordt gezegd: dat
de maatregel tot doel heeft de han
delstransacties te „vereenvoudigen".
Toegegeven wordt dat de prijzen van
sommige goederen in Frankrijk zul
len stijgen. Er wordt aan toegevoegd,
dat er verdere wijzigingen in de
koers van de franc verwacht kunnen
worden en dat de jongste maatregel
de laatste niet zal zijn.
OORLOGSWONDEN HELEN
LANGZAAM.
De St. Stevenskerk in Nijmegen, die
in de oorlogsdagen bijna geheel ver
nield werd, wordt thans herbouwd.
Het herstel van dit uit het midden
van de 15e eeuw daterende gebouw
zal ongeveer 8 a 10 jaar in beslag
Aetherklanken
DINSDAG.
HILVERSUM I, 301 M. 7.00
Nieuws, gymn. 7.50 Dagopening dr.
J. Fetter. 8.00 Nieuws, gr.pl. 8.45
Handel. 9.15 Morgenwijding ds. J.
Loos, N. H. perd. Hilv. 9.30 Gr.pl.
10.35 Schubert. 10.50 Kleuterprogr.
11.00 Ziekenprogr. 11.30 Bioscoopor
gel. 12.30 Weerpr., Romancers. 13.00
Nieuws. 13.50 Spaanse liederen. 14.00
Met naald en schaar. 14.30 Gr.muz.
16.40 Schoolbel. 17.00 Kinderkoor:
Jacob Hamel. 17.30 Russische volks
dansen v. Liadow. 17.45 Overzeese
kroniek. 18.00 Nieuws, Erich. 18.30
Strijdkr. 19.00 Radiostrip. 19.15 Beet
hoven, Paganini. 19.45 NIWIN. 20.00
Nieuws, Actualiteiten, Dinsdagavond-
trein. 21.35 Gr.pl. verz. progr. m.
Clinge Doorenbos. 22.15 Buitenl.
overz. 22.30 Piano: Mozart, Franck,
23.00 Nieuws, gr.pl.
HILVERSUM II, 415 M. J.OO
Nieuws, „La tragédie de Salomé" v.
Sohmitt. 8.00 Nieuws, gr.pl. 9.00
Lichtbaken. 9.30 Waterst.. Vioolconc.
v. Wienlawsky. 10.00 Kinderprogr.
10.30 Schoolradio muziekcursus: „Le
chasseur maudit" v. Franck. 11.00
Gr. pl. 11.40 Orgelconc. 12.03 Metr.
ork. (12.30 Weerpr.). 12.55 Zonnewy-
2er- Jacob Jordaens. 13.00 Nieuws,
tenor. 13.45 Bijbel. 14.00 Gebed in de
muz. 14.30 Onder ons. 15.00 School
radio: Italiaans. 16.00 Ziekenbez.
17.00 Na schooltijd. 17.30 Wigwam.
18.10 Sport. 18.45 Pianospel. 19.00
Nieuws, gitaarvoordracht door An-
drée Segovia. 20.00 Nieuws. Gewone
man. „Le nozze di figaro" v. Mozart.
21-30 W.-Europees commentaar. 21.40
Strijkkwartet v. Reger. 22.15 De
hoogliedmotetten v. Palestrina. 23.00
Nieuws, gr.pl.
R.K. UNIVERSITEIT TE NIJ
MEGEN BESTAAT 25 JAAR.
Gisteren werd te Nijmegen op be
scheiden wijze het 25-jarig bestaan
van de R.K. universiteit herdacht.
De officiële feestviering is uitge
steld tot het voorjaar.
Gistermorgen werd in de kapel
van het St. Canisiuscollege te Nij
megen een H. Mis van dank opge
dragen door prof. dr. J. van W'ely,
die sinds de oprichting als hoog
leraar aan de R.K. universiteit ver
bonden is. De gehele universitaire
gemeenschap woonde de plechtig
heid bij. Onder de aanwezigen wa
ren voorts verschillende autoritei
ten, minister mr. van Schaik, cura
tor van de R.K. universiteit, de mi
nister van O. K. en W., prof dr.
Rutten, oud-hoogleraar aan de R.K.
universiteit.
Medegedeeld werd, dat de het vo
rig jaar aftredende rector-magnifi-
pus prof. dr. R. Post is benoemd
tot ridder in de orde van de Neder
landse Leeuw.
HOOFDRECHERCHEUR S.D. TER
DOOD VEROORDEELD.
De Groninger Kamer van het Bij
zonder Gerechtshof te Leeuwarden
veroordeelde vanmorgen de 46-
jarige hoofdrechercheur Pieter
Schaap conform de eis tot de dood
straf. S. behoorde destijds tot de zgn.
Amsterdamse recherche op het
hoofdkwartier van de S.D. te Gro
ningen. Hij maakte deel uit van
executiepeletons te Anlo en Bakke-
veen. In laatstgenoemde plaats
schoot hij alleen tien personen neer.
Voorts was verd. enige tijd werk
zaam bij het bureau Joodse zaken
te Amsterdam, in welke functie hij
tal van Joden arresteerde.
WEER EEN JEUGDIGE DIEVEN
BENDE ACHTER SLOT.
De Rotterdamse politie heeft een
aantal opgeschoten jongens gear
resteerd, dat een hele serie inbra
ken op zijn geweten heeft en al
m'aanden lang Rotterdam-Zuid on
veilig maakte. De jongens begonnen
met zich toegang te verschaffen tot
scholen, maar toen dit niet genoeg
opleverde de voornaamste buit
was een projectielantaarn gingen
zij hun belangstelling wijden aan
winkels, aan een suikerwerkfabriek
en tenslotte aan woningen. Daar
namen zij radio's, textiel en andere
waardevolle goederen mee, die zij
later verkochten de jongens wa
ren in de leeftijd van 14 tot 19 jaar.
Enkele ouders traden als heler op.
Ook zij zijn gearresteerd.
BINNENLAND.
Brand bij „Huize Padua" te Boekei.
Zaterdagmiddag heeft een felle
brand gewoed in enkele dicht bij
elkaar staande gebouwen van de
psychiatrische inrichting „Huize Pa
dua" te Boekei, o.a. in de boerderij.
De brandweer slaagde er in het
hoofdgebouw te behouden, maar de
inmiddels in brand geraakte opslag
plaatsen, grenzende aan de boerde
rij, kon men niet meer reddden. Zij
brandden evenals de boerderij totaal
uit. De gehele oogst en verscheidene
landbouwmachines gingen verloren.
Het vee kon worden gered. In de
psychiatrische inrichting worden on
geveer 700 patiënten verpleegd.
De opheffing van de distributie
van autobanden is spoedig te ver
wachten.
Tot hoogleraar te Delft om on
derwijs te geven in de decoratieve
kunst is benoemd de heer T. A.
Eschauzier.
Het folklore-centrum „De Mei
hof" te Lunteren is Zaterdag ge
opend. Verkenners uit Zevenaar 'heb
ben het huis ingevendeld.
Door een misstap is de 17-jarige
arbeider J. Bastiaens uit Maastricht
van een 10 m. hoge generator geval
len en aan de gevolgen overleden.
Een chauffeur, die te veel ge
dronken had, liet zijn wagen op de
weg naar Borculo uit de bocht vlie
gen. De wagen, een nieuwe Ford,
werd geheel vernield. De chauffeur
overleed tijdens het vervoer naar het
ziekenhuis te Zutphen.
Bij een vossenjacht voor moto
ren te Neede is een motorrijder te
gen een betonnen paaltje gereden
en overleden.
Marie Koenen is binnenkort 70
jaar. Haar ter ere is in Maastricht
een tentoonstelling geopend van
werken, boeken en foto's, betrekking
hebbend op de schrijfster.
Prins Bernhard, die op jacht ge
weest is in Zweden, is Zaterdag op
Soesterberg teruggekeerd.
BUITENLAND.
In het Amerikaanse deel van
Korea zou een „hevige" opstand
hebben gewoed van 30 minuten. Al
thans dat meldt de Sovjet-radio.
Vele mensen zouden gedood zijn, en
massa's arrestaties werden verricht.
Een Rode-Kruis ziekenhuis te
Kasjmir is Zaterdagochtend door
drie onbekende vliegtuigen gebom
bardeerd. Twee patiënten hebben de
aanval niet overleefd.
Het Joegoslavische dorp Luby
Slovakia is Zaterdag door brand ge
heel verwoest. Alle vee is gedood.
In de Noorse havenptaats Bodö
zijn Vrijdagavond drie grote pak
huizen, waarin ook een koelinstalla
tie aanwezig was, door brand ver
nield. Grote hoeveelheden voor ex
port bestemd gingen verloren.
In het stadhuis werd goede buurschap beklonken
INDIEN WE DE NEUZEN GROOT -EN KLEIN GOED GETELD HEB-
ben, waren er 54 Oud-Leidenaren, die Zaterdag aan de uitstap naar
Haarlem hebben deelgenomen hebben kunnen deelnemen. De meeste
leden der vereniging zouden gaarne meegetrokken zijn op de historische
pelgrimage, maar zullen ofschoon, door hoe of wat ook, verhinderd dit
in feite te doen in den geest zijn opgetrokken naar het Sparen. Met
uitzondering van degenen, die helderziend zijn, zal daarom door hen een
relaas van hetgeen ons in Haarlem is overkomen, op prijs worden ge
steld.
Historische ruzies
Wel zeer bijzondere luister werd
aan deze excursie bijgezet, doordat
de burgemeester van Leiden, verge
zeld van zijn echtgenote, de uitver
koren kudde aanvoerde wegens be
let van de voorzitter der vereniging.
Iedereen kreeg het gevoel over zich
als lid van een Oud-Leidse gemeente-
i"aad aan de wandel te zijn, waarbij
echter de magistrale hamer, ondanks
de felle en zo nu en dan hooglopende
discussies geen enkele keer dienst be
hoefde te doen. Het waren er dan
ook discussies naar onschuldig van
aard waarbij de graven van Hol
land en de graven in de Grote Kerk
een rol speelden. De graven, reeds
zo lang in hun graf liggend, vermoch
ten toch nog het stedelijk chauvinis
me op te poken, toen een der cicero
ni, welke ons door de zustervereni
ging „Haerlem" waren toegedacht,
vertelde, dat de oude graven van
Holland in het stadhuis van Haarlem
hadden gewoond. „Hetgeen niet kan"
ionderbrak een vermoedelijk gebo
rene Leidse „de graven woonden
destijds in Leiden". Toen begonnen
de poppen te dansen. De discussie
ebde al wandelend weg. maar, wat
zelden voorkomt, het gelijk was aan
weerszijden. De graven brachten na
melijk de tekst, dat we hier op aarde
geen vaste woonplaats hebben, veel
vuldig in practijk, daarbij minder
door devotie dan door politiek bewo
gen en aangedreven. Uit dit voor
beeld. dat kenschetsend is voor de
rest, kan men de gevolgtrekking ma- i
ken, dat de discussies prikkelend
maar niet venijnig waren en de voor-
Hendrik de Zeevaarder en de Bende van Zwarte Doris
34. Als Bimmelbam langzaam
jweer tot bewustzijn komt, be-
Imerkt hij dat hij op de vloer van
ieen kale kamer ligt. De tovenaar
tast met een pijnlijk gezicht naar
zijn hoofd en bespeurt met schrik
welk een schade daar aangericht
is. Een grote buil welft zich onder
zijn tastende vingers en opeens
herinnert hij zich weer alles.
„Dat miezerige mannetje heb ik
van het eerste ogenblik af niet
vertrouwd. Waar zou hij me heen
gebracht hebben?''
Door een deur dringt het geluid
van heftige stemmen tot hem door
en geven een onverwacht ant
woord op zijn vraag.
„Ik ben zéér ontsticht, zo niet
verontwaardigd, over Uw meer
dan domme handelwijze. Vergeef
mij m'n grofheid: Ik vind U een
rund. Een rund! EEN RUND 1"
krijst iemand buiten zichzelf.
„Juist. Precies wat U zegt. Een
rund!" geeft de aangesprokene
hem schuchter gelijk. „Een rund,
zeg ik. Maar
„Geen méér! Er is geen veront
schuldiging voor Uw gedrag te
vinden. Ik heb medelijden met U.
Hoe moeilijk moet het voor U zijn
met zo bedroevend weinig hersens
door het leven te strompelen
„Ja, zegt U dat wel. Te strom
pelen Maarehstamelt de
ander, „Ik z-zal hem weer naar de
holle boom terug brengen. Op het
ogenblik wacht daar Nummer
Twee van Uw onvolprezen Orga
nisatie op Hendrik de Zeevaar
der.
Op het horen van de naam van
zijn vriend krabbelt Bimmelbam
overeind en sluipt zachtjes naar de
deur,
Gespannen kijkt hij door een
kier en slaakt een kreet van
schrik.
stellen meestal bij acclamatie van een
schaterlach werden aangenomen, ter
wijl amendementen in het geheel niet
ter kennis van de voorzitter werden
gebracht en door de secretaresse,
mévr. J. van Leurde Loos ook niet
in de notulen zullen worden opgeno
men.
Het orgel, dat niet zwijgen kon.
Hadden de excursisten of uitstap-
pers reeds officiële karaktei-trekken
aangenomen, daarin werden zij nog
gestijfd bij het binnentreden van de
Oude St. Baaf, waar zij met ruisend
bruisen, herkomstig van het vermaar
de orgel, werden ingehuldigd. Ieder
een was verrukt, zo niet ontroerd.
Toen echter bleek, dat het orgel in
een perpetuum mobile veranderde en
een lied zonder end speelde, toen de
koster nijdige blikken opwaarts stier-
de vermits aijn uitleggend stemgeluid
het tegen de orgel-dreun moest afleg
gen, toen werd het allen klaar en dui
delijk, dat hier slechts van een geluk
kig toeval sprake kon zijn en het or
gel voor de Zondagse plechtigheid
werd afgereden. Een mooi orgel
dat Haai-lemse. We horen het nog.
Bavo houdt de wacht.
Onbedoeld bracht het oi'gelen stem
ming aan de rondgang door deze kerk,
welke ternauwernood tot purperen
bisschops-praal gerechtigd, deze moest
verwisselen voor de zwarte dominees-
toga, en zijn kostbare stoffering voor
de wit-kwast. Niettemin zijn in St.
Baaf senior, beter dan in andere ker
ken, enkele kunststukken uit. de goe
de oude tijd gespaard gebleven o.a.
de kanunnikken-banken, het gran
diose koorhek en de hoogst merk
waardige H. Geest-bank. Wat zelfs' de
meeste Haarlemmers niet zullen we
ten en de bewoners van ons bisdom
zal interesseren is, dat de patroon van
het bisdom, St Bavo, nog steeds ook
in afbeelding over stad en land uit
kijkt. Hoog in de gevel van het Zui-
derdwarsschip is een zeer groot beeld
van Bavo achtergebleven. „De beel
denstormers hebben zo hoog niet kun
nen reiken" werd ons verteld.
Spijtig, dat het hun aan "de Noorder
gevel wel gelukt is, waar een beeld
van de H. Maagd werd weggenomen,
dat nog steeds in verminkte staat,
op de kerkzolder ligt.
Ontvangst ten stadhuize.
Met oren, waarin als in een kink
horen. het bruisen naspeelde, ver
voegden de promenerende prominen
ten van „Oud-Leiden" zich aan het
Stadhuis. De vlag woei van het
coquette torentje, de loper lag over
de trappen van het bordes uitgerold,
wit-gehandschoende suppoosten be
groetten ons en leidden ons naar de
met palmen verheerlijkte antieke
deemstering van de ontvangzaal.
Na de ontnuchtering in de Grote
Kerk, trapte niemand erin. „Oud-
Leiden" kijkt achter-uit, maar is
geenszins achterlijk. Hoe aangenaam
was dus onze verrassing, toen bleek,
dat de vlag, de loper, de palmen en
de witte handschoenen wel degelijk
voor ons waren uit- en aangetrok-
WEERSVERWACHTING
(^Geldig van Maandagavond tot
Dinsdagavond).
ENKELE BUIEN.
Wisselende bewolking met en
kele buien, hier en daar verge
zeld van onweer en hagel. Mati
ge tot krachtige en later voorna
melijk in de kuststreken van
Holland en Zeeland tijdelijk
stormachtige wind, hoofdzakelijk
tussen Zuid-West en West. Iets
kouder vooral des nachts.
ken. Deze verbazing verwerd zelfs tot
hoogmoeds-waan, toen de burgemees
ter van Haarlem, mr. P. O. F. M. Cre-
mers met de zilveren ambtsketen af
stekend tegen het deftig zwart, ge
volgd door enige wethouders en se
cretaris der gemeente in het Rem-
brandtieke clair-obscure van de
zich openende deuren verscheen
en vanaf de treden, die uit het
burgermeesterlijk heiligdom naar de
grafelijke zaal afdalen, een har
telijke begroeting uitsprak. De
burgemeester daalde ook in zijn toe
spraak van de hoogte der internatio
nale samenwerking in steeds nauwer
wordende kringen af tot de goede
verstandhouding tussen de twee
buur-steden en herinnerde eraan, dat
toen Haarlem door don Frederik en
zijn ongure Spanjolen werd belaagd,
de Prins' ontzettings-troepen liet op
rukken uit Leiden, die echter bij het
Manpad het onderspit dolven. „Er
zullen vele Leidenaars bij zijn omge
komen" zei de burgemeester
„wier nazaten thans hier aanwezig
zijn". Bij deze woorden pikte me
nigeen een traan weg. De burgemees
ter dacht het ook goed te vermelden,
dat de Prins eerst na veel beraad de
hulptroepen naar de benauwde veste
zond; hij zeide dit bij wijze van ex
cuus natuurlijk ten overstaan van de
dappere Leidenaars, die het er beter
hebben afgebracht.
Burgemeester Van Kinschot beant
woordde de toespraak van zijn confra
ter in de omraming van een raam.
De burgemeester had bij zijn jongste
kerkbezoek een raam gezien, waarop
de wapens van Haarlem en Leiden
aan-een-gestrengeld waren. Daarin
zag de burgemeester een symbool van
de goede verstandhouding der beide
steden, die beide, tenslotte, hun vrij
heid dankten aan de Prins Willem van
Oranje.
Een dergelijke betuiging van we
derkerige broederschap moest beklon
ken worden. Wit-gehande boden rep
ten zich een verfrissend morgen wijn
tje rond te dienen, waarna, geheel op
gekikkerd, het gezelschap het stad
huis binnendrong en bewonderde, niet
zonder jaloezie, dat Haarlem nog be
zit, wat wij verloren hebben. Het
Haarlems stadhuis heeft een bizonder,
namelijk huiselijk cachet. Het was
zeer vriendelijk, dat ons ook tot de
particuliere staatsie-vertrekken van
burgemeester en wethouders toe
gang werd verleend: Het was zeer
vriendelijk, dat de officiële Haar-
lemmei-s ons ook rondleidden in de
belendende kloostergang van een
vroeger Dominicaner klooster- nu
grotendeels bij het stadhuis getrok
ken in welke serene sfeer iets moet
zijn blijven hangen van ons aller
dank voor de charmante ontvangst.
Kronkelingen
Het valt buiten het bestek van deze
weergave, ook de zeer geslaagde eet-
partij weer te geven, waarbij volgens
recept van Lady Macbeth gezelligheid
de voortreffelijke spijziging kruidde
en een verknochte oud-Haarlemse-
Leidenaar, althans onze hoek, met
edele wijn besproeide.
De overige aanzittenden lieten deze
bespoeiing over aan aanvankelijk ge
botteld, bij het verlaten van de eet
gelegenheid ongebotteld water. Het
regende, toen we de Grote Markt
weerzagen, zodat ijlings onrerdak
werd gezocht en verkregen in het
Stedelijk Archief, als een duiker-klok
opgeborgen in de Janskerk in de Jans
straat. Daarna ving in vele spiralen
en slingers een vondwandeling door
de stad aan, langs Bakenes en Soaar-
r.e, door het Heiligland naar de Nieu
we Kerk en het Proveniershuis. On-
gelukkigei'wijze maakte een der Lei
denaars de opmerking, dat de Haar
lemse hofjes in tal en schoonheid niet
kunnen halen bij de Leidse, welke
opmerking de Haarlemse gidsen zich
zo op hun fatsoen trokken, dat zij ons
steeds meer hofjes wilden laten zien
hetgeen in zoveiTe wijziging bracht
in het van Leidse zijde geopperde
waarde-oordeel, dat Haarlem, gelijk
wij afgemat mochten ervaren, werke
lijk zéér veel hofjes telt. doch deze
kunnen toch niet halen bij de Leidse.
Punctum!
HET GEHEIM
VAN DE
DOOR AGATHA CHRISTIE
29)
De kleine staalgrauwe ogen van
Battle gingen iets wijder open.
„En wat, als ik vragen mag was
het doel van dit bezoek hier? Een
auaestie van genoegen, anders niets?"
„Nee, naast het genoegen was er
ook nog een ander doel. Maar denk
erom, Battle, die in vertrouwen ge
zegd, de strikste geheimhouding is
nodig."
„Ja, mr Lomax."
„En kolonel Melrose."
„Natuurlijk!"
„Nu dan, prins Michael was hier
om mr. Heiman Isaacstein te ont
moeten. Er was sprake van een ze
kere lening onder zekere voorwaar
den
„Welke waren die voorwaarden?"
„Details weet ik niet. Daaromtrent
was trouwens niets geregeld. Maar
de hoofdzaak was deze. Ingeval van
herstel der monarchie verbond Mi
chael zich tot het geven van petro-
leum-concessies aan zekere maat
schappijen, waarhij mr Isaacstein
geinteresseerd was. En de Engelse
regering had zich bereid verklaard,
om met het oog op de uitgesproken
pro Britse gevoelens van prins Mi
chael, zijn zaak te steunen."
„Hm! Verder hoef ik het niet te
weten," zei Battle. „Prins Michael
was het om geld te doen, mr. Isaac
stein om olie en de regering voelde
wat voor de nobele rol van Vader-
die-zijn-zegen-geeft. Eén vraag nog.
Waren er nog anderen, die de con
cessies wilden hebben?"
„Ik geloof, dat een groep Ameri
kaanse financiers ook al pogingen
had gedaan, om onderhandelingen
aan te knopen."
„En met de kous op de kop naar
huis gestuurd te worden, hè?"
Zo gemakkelijk liet Lomax zich
echter niet uithoren.
„De sympathieën van prins Michael
zijn gedecideerd pro-Engels," zei hij
stijfjes.
Hoofdrecheroheur Battle drong niet
verder aan.
„Lord Caterham, wat de gebeurte
nissen van gisteren aangaat is mij
het volgende verteld: U heeft prins
Michael in de stad ontmoet en toen
bent u, samen met hem, met de trein
hier naar toe gekomen. De prins was
vergezeld van zijn bediende, een
Herzo-Slowaak, Boris Anchoukoff ge
naamd, maar zijn adjudant, kapi
tein Andrassy, was in de stad achter
gebleven. Bij zijn aankomst hier ver
klaarde de px-ins, dat hij vermoeid
was en trok zich in de vertrekken,
die hem toegewezen waren, terug.
Het middageten werd daar geser
veerd en als gevolg daarvan heeft hij
geen der andere leden van het ge
zelschap ontmoet. Is dat juist?''
„Ja. Volkomen juist."
„Een van de bedienden heeft het
lichaam vanmorgen om ongeveer
7.45 ontdekt. Dr. Cartwright heeft
het slachtoffer onderzocht en is tot
de conclusie gekomen, dat de dood
veroorzaakt is door een revolver
schotwond. De revolver is niet ge
vonden en niemand in huis heeft het
schot gehoord. Daartegenover staat,
dat het armbandhorloge van het
slachtoffer door de val gebroken is
en dat daardoor is komen vast te
staan, dat de misdaad om precies
kwart voor twaalven gebeurd is. En
nu, hoe laat bent u gisteravond naar
bed gegaan?"
„Vroeg. Om de een of andere re
den was ons samenzijn geen succes,
u ként die stemming waarschijnlijk
wel mr Battle. Ongeveer om half
elf zijn we naar boven gegaan, denk
ik.
„Dank u. En nu zou ik nog graag
een opsomming willen hebben van
de mensen die op het ogenblik hier
in huis vertoeven."
„Maar, ik dacht, dat degeen, die
het gedaan heeft, van buiten... van
buiten af gekomen is!"
Hoofdrechercheur Battle glim
lachte even.
„Waarschijnlijk is dat zo. Maar
toch moet ik weten, wie op het
ogenblik, of beter, wie gisteravond
en vannacht hier in huis zijn ge
weest. 'n Formaliteit-kwestie."
„Wel, ten eerste prins Michael en
zijn bediende en mr Isaacstein. Over
die hebben we het al gehad. En dan
mr Eversleigh."
„Die bij mij op het bureau werk
zaam is." lichte Lomax de politie
beambte met een laadunkend air in.
„En die eveneens op de hoogte was
van de ware reden omtrent de aan
wezigheid van prins Michael?'
„Neen, dat zou ik niet denken,"
zei Lomax zwaarwichtig. „Hij zal
ongetwijfeld wel begrepen hebben,
dat er iets ongewoons aan de hand
was, maar ik vond het niet nodig,
om hem in vertrouwen te nemen
„Zo. Wilt u maar weer voortgaan,
Loi-d Caterham?"
„JaDan was of is er nog mr Hi
ram Fish..."
„Wie is mr Hiram Fish?"
„Een Amerikaan: Iemand ,die hier
in Engeland gekomen is met een
aanbevelingsbrief van Lucius Gott...
u weet, wie Lucius Gott is?"
Hoofdrechercheur Battle knikte
even.
Wie had niet gehoord van Llxcius
Gott, de multi-mil.lionair?
„Hy wou graag mijn collectie
„eerste uitgaven" zien. Mr Gott heeft
zelf ook een collectie, ze moet uniek
zijn, heb ik horen beweren, maar ik
heb zelf ook het een en ander, dat
de moeite van het bekijken waard
is. Mr. Fish was buitengewoon en
thousiast, ras-liefhebber. En toen mr
Lomax me voorstelde, om voor dit
weekend er een paar buitenstaander
bij te vragen, om het minder te doen
opvallen, begrpt u... heb ik er mr
Fish bij gevraagd. Dat zijn de heren.
Nu de dames. Die zijn er niet veel.
Alleen mrs Revel en die zal wel haar
kamenier meegebracht hebben. En
dan natuurlijk mijn dochter en de
kinderen met hun juffrouwen en
gouvernantes en dan 't dienstperso
neel van „De Schoorstenen".
Lord Caterham zweeg en haalde
een paar maal diep adem.
„Dank u," zei de detective. „Een
formaliteits-kwestie zoals u ziet, maar
als zodanig nodig."
„Er bestaat toch zeker hoegenaamd
geen twijfel aan." vroeg Lomax ge
wichtig, „dat die moordenaar door
de openstaande deuren is binnen
gekomen?"
„Op het terras waren voetstappen
naar de deuren toe en van de deuren
naar de stoep toe," zei hij dan lang
zaam. „En om tien minuten over
twaalf heeft er een auto buiten de
parkmuur stilgehouden. En om 12
uur is er in de „Vrolijke Cricketers,
een jongmens met een auto aange
komen.
Het jongmens is uitgestapt en heeft
een kamer gevraagd. En datze?fde
jongmens heeft, vóór hij slapen ging
zijn schoenen buitengezet en die
schoenen waren nat en modderig,
net alsof hun eigenaar door het lan
ge gras van het park gewandeld
had."
George boog zich, voor zijn doen
geanimeerd, naar Battle toe.
„En... kunnen die schoenen niet
met de voetstappen vergeleken wor
den?"
„Dat is al gebeurd.'
„En?"
„Ze pasten."
(Wordt vervolgd)
