De derde dag der XlVe Olympiade
De eerste gouden medaille
voor Nederland
Slijkhuis op de derde plaats
Bronzen medaille voor Marie
Louise Vaessen
Zwarte bladzijde der Olympische Spelen
Detective
DINSDAG 3 AUGUSTUS 1948
DE LEIÜSE COURANT
PAGINA 3
\7IJF NIEUWE OLYMPISCHE KAMPIOENEN konden op de derde dag
van het athletiektournooi worden uitgeroepen en van hen was één Ne
derlandse, Fanny Blankers-Koen. Nog nooit in de geschiedenis van de
olympische spelen heeft een Nederlandse athleet een gouden medaille
weten* te veroveren en het was een dappere Amsterdamse vrouw, die na
jaren van ernstige training en geduldig volhouden haar energie beloond
zag met de hoogste eer, welke een athlete kan bereiken, een olympische
titel. Deze vrouw, die gehuwd is en moeder van twee kinderen, heeft
bewezen, dat het beoefenen van de sport, ook op rijpere leeftijd, de phy-
sieke conditie versterkt en dat zij in geen enkel opzicht behoeft onder te
doen voor jongere sportzusters, integendeel.
Fanny Blankers-Koen
kampioene 100 M.
Fanny Blankers-Koen vormde op
de 100 meter een klasse op zich zelf,
zij won haar serie, de halve finale en
de eindstrijd met grote voorsprong en
met tijden, welke door haar concur
renten niet benaderd konden worden.
Het was jammer, dat de weersom
standigheden bijzonder ongunstig
waren, hetgeen de tijden nadelig
heeft beïnvloed. Want in normale
condities, met droog weer en een
beetje zon, op een goede baan en niet
op een baan, welke bijkans onder wa
ter stond, had haar tijd vele tienden
van seconden onder de 11,9 sec. gele
gen.
Vier herennummers werden beslist.
De 800 meter was voor Whitfield
(V.S.), die pas 300 meter voor het
einde naar voren kwam en in de nieu
we olympische recordtijd van 1 min.
49.2 sec. won.
Een grote race was de 5000 meter
en de verrassing van de dag was de
zege van Gaston Reiff, de kaalhoof
dige Belg, die een sjouwer en een
doorzetter is maar betrekkelijk licht
liep, evenals Slijkhuis hetgeen toch
wel een voordeel mocht heten op de
ze zware baan, welke meer op een
koers van een steeple leek dan op een
normale 400 meter baan. Op de laat
ste 200 meter faalde Slijkhuis, toen
waren zijn krachten ten einde, ter-
wijl Zatopek, die 400 meter voor het
einde een inzinking had gekregen,
zich schitterend herstelde en met een
phenomenale eindsprint niet alleen
Slijkhuis passeerde maar ook nog bij
na Reiff te pakken kreeg. Doch deze
had het gevaar op het laatste ogen
blik in de gaten en met inspanning
van zijn laatste reservekrachten1
wierp hij zich vooruit over de eind
streep met 0,2 sec. verschil was Za
topek geslagen. Na deze race wisten
wij eindelijk wat wij aan Slijkhuis
hadden. Een prachtige loper op de
lange afstand een die tot de allerbes-
ten van de wereld behoort, maar die
juist dat laatste snippertje kracht en
uithoudingsvermogen mist om een
olympisch kampioenschap in dit zeer
zware nummer te kunnen veroveren.
Maar Nederland mag trots zijn op
deze loper, want na Fanny Blankers-
Koen werden de ogen voor de twee
de maal op deze dag gevestigd op ons
land. Nog nooit was een Nederlandse
vertegenwoordiger op de lange af
stand bij de olympische spelen met
een prijs naar huis gekomen. Meer
dan tevreden mag men daarom zijn.
Aan Reiff had zich een wonder vol
trokken en Zatopek was de pheno-
meen, die ook na deze 5000 meter zo
fris als een hoentje bleek te zijn.
Nog twee veldnummers werden be
slist. Het discuswerpen was natuur
lijk voor Consolino, de Italiaanse reus,
die met 52.78 meter een nieuw olym
pisch record vestigde. En Owen
Smith, 't Amerikaanse lichtgewichtje
had aan 4.30 meter voldoende om we
derom voor de Verenigde Staten een
gouden medaille te veroveren bij het
polsstokhoogspringen.
Ten slotte werden nog de series en
de tweede ronde gelopen van de 200
meter voor heren, waarbij goede tij
den werden gemaakt en enkele ma
len 21.3-werd afgedrukt. Een span
nende finale staat ons op dit nummer
te "wachten.
Ten slotte nog iets over de beide
andere Nederlandse meisjes die op de
100 meter uitkwamen. Gre de Jongh
startte in de halve eindstrijd buiten
gewoon slecht, haar concurrenten wa
ren reeds weg, toen zij nog uit het
startbink moest komen.
Vijf Nederlandse sporters
op receptie bij
de Koning
Naar het A.N.P. verneemt zul
len verscheidene deelnemers uit
diverse landen hedenavond door
de koning op Buckingham Pa
lace ontvangen worden. Vijf Ne
derlanders zijn voor deze ont
vangst uitgenodigd. Onder lei
ding van de chef de mission de
heer K. J. J. Lotsy, zullen De
Looper (Hockey), Slijkhuis
(Athletiek), De Ruyter (Athle-
tiek), Braasem (Waterpolo) en
De Vroet (Voetbal) naar Bucking
ham Palace gaan om ons land bij
deze receptie te vertegenwoordi
gen.
een lichte keelontsteking moet haar
beslist hebben gehinderd, waardoor
't reactievermogen geleden heeft, dat
trouwens toch al door de vreemde
omgeving, de overgrote belangstel
ling, de spanning en de nerveusiteit
op een zware proef werd gesteld.
^PN GESPREK MET JAN
BLANKERS.
Fanny BlankersKoen heeft één
nummer van de vijf, waarvoor zij
staat ingeschreven, afgewerkt en met
succes. Hoezeer wij het op prijs zou
den hebben gesteld een onderhoud
met haar te hebben leek het ons juis
ter haar voorlopig nog niet met vra
gen lastig te vallen, aangezien zij
zich volledig wil concentreren op de
volgende wedstrijd, de 80 meter hor
den, haar sterkste nummer.
In dit verband hebben wij een ge
sprek gehad met haar echtgenoot en
coach, Jan Blankers, die natuurlijk
zeer verheugd was met het Olym
pisch succes van zijn vrouw. Hij ver
telde ons, dat Fanny gistermiddag
voor de halve eindstrijd zeer nerveus
was geweest, hetgeen voornamelijk
veroorzaakt was door de dag rust,
welke zij had gehad, een onderbre
king, welke niet welkom was ge
weest, omdat het de spanning brak.
Wanneer men voor zware wedstrij
den staat, kan de athleet beter
„doordraaien" dan het programma
onderbreken.
Maar nu, aldus Jan Blankers, be
wezen is, dat zij op het ogenblik in
uitstekende vorm is, nu zal het wel
rustiger gaan. De spanning van het
onbekende is weg, zij kent haar te
genstandsters voor de 80 meter hor
den en ook voor de 200 meter en zij
zal nu minder nerveus aan de start
verschijnen. Zij heeft nu er één
Olympische titel is behaald, nog
slechts één ding voor ogen: te bewij
zen, dat zij op het ogenblik de beste
all round athlete is ter wereld.
GASTON REIFF WINT DE 5000 METER
Na de fraaie zege van Fanny Blan-1 en Zatopek en dan drie ronden voor
kers-Koen op de 100 M. ving dehet einde ging Slijkhuis'naar voren
gepasseerd en nu ging Zatopek op
Reiff af en bijna slaagde hij er in om
ook nog Gaston Reiff in te halen, doch
deze zag het gevaar en versnelde in
de laatste meters het tempo.
Reiff werd olympisch kampioen op
de 5.000 meter, met Zatopek als twee
de en Slijkhuis als derde.
Het resultaat luidde: 1. Gaston Reiff
(België) 14.17.6, nieuw olympisch re
cord, oud record 14.22.2 van de Fin
Hockert, gemaakt in 1936 te Berlijn;
2. Zatopek Tsj.-Slowakije 14.17.8; 3.
Slijkhuis. (Ned.) 14.26.8; 4. Ahlden
(Zweden) 14.28.6; 5. Albertsson (Zwe
den) 14.39; 6. Stone (V.S.) 14.39.4.
Daarna vond de ceremonie proto-
colaire plaats met Gaston Reiff op de
ereplaats, Zatopek als tweede en
Slijkhuis als derde. Op typisch Bel
gisch enthousiaste wijze werd Reiff
gehuldigd en- hy zelf ook was in de
wolken met dit waarschijnlijk ook
voor hem zo verrassende gunstige re
sultaat.
De Belg G. Reiff wint de 5.000 meter
in Wembley Stadion in 14 min. 17.6
sec., een nieuwe Olympisch record.
Links Zatopek.
DE SPELEN IN CIJFERS
De derde zwemdag bracht Neder
land het grootste succes. Vat ieder
een hoopte maar niet durfde uitspre
ken, gebeurde. Marie Louise Vaessen
tikte als derde achter Grethe Ander
sen en Ann Curtis.s aan in de eind
strijd 100 meter borstcrawl en ver
overde de bronzen medaille voor Ne
derland. Irma Schumacher werd een
mooie zesde en wordt dus ook in het
ereboek der olympische spelen opge
nomen.
Als één dit succes heeft verdiend,
dan is het zeker het Heerlense meis
je, dat na de Europese kampioen
schappen in Monaco in September
De Nederlandse schoonspringster
Coby Floor, die na de verplichte
sprongen met 37.15 punten als
twaaldfe werd geklasseerd.
1947 in training by mevrouw Braun
is gekomen. Alles en alles heeft zij
daarvoor over gehad.
Het resultaat bleef dan ook niet uit.
In Januari 1948 noteerde zij 1 min.
10 sec. en dat nog wel op een 25 me
ter baan. In de volgende maanden
werd zij steeds beter. Ook op de 50
meter baan, zodat zij op de Neder
landse kampioenschappen, welke op
11 Juli in Den Haag werden gehou
den ,als tweede eindigde. Ook deze
laatste week hield zij volkomen rust
in het kamp te Northwood, waar de
Nederlandse zwemsters zijn onderge
bracht. Wel viel het enkele meisjes
op. dat Marie Louise Vaessen, die al
tijd nog al stil was, gistermiddag te
zamen met Irma zeer opgewonden
was. Zij waren beiden geladen van
vechtlust.
Zij hadden de juiste mentaliteit en
bewezen wat zij waard waren. Toen
Marie Louise aan het eindpunt aan
tikte en een landgenoot drie vingers
op hield, haalde zij haar schouders
op: „Dat kon toch immers niet!" Toen
echter de voorzitter van de K.N.Z.B.,
Jan de Vries, haar uit het water haal
de, toen moest zij het wel aannemen,
dat het waar was.
Nog een succes, al was het niet bij
zonder fraai, werd door Nederland
geboekt.
Het polozevental won met 52 van
Spanje, na met rust 21 te hebben
achter gestaan. Hierdoor hebben zij
zich onder de laatste acht geplaatst.
Na de verplichte sprongen van het
nummer schoonspringen nemen Kiki
Heck en Coby Floor resp. de 10e en
12e plaats in.
Men kan echter zeker verwachten,
dat zij beiden bij de vrije sprongen
het er beter zullen afbrengen.
olympische ceremonie aan. Fanny
Blankers-Koen klom het podium op,
geflankeerd op de tweede plaats door
de Britse Manley en door de Austra
lische Strickland voor de derde prijs.
De tonen van het Wilhelmus klonken
plechtig door het grote Wembleysta-
dion, iedereen luisterde aandachtig
toe. De polsstok hoogspringers en de
discuswerpers stonden in de houding,
athleten, die vol respect waren voor
de grote zege, welke Fanny Blankers-
Koen voor het kleine landje had we
ten te veroveren. En na het Wilhel
mus daverde het in het stadion van
het enthousiast handgeklap, waarin
menigeen moest denken aan deze
merkwaardige vrouw.En onmiddellijk
na de ceremonie protocolaire van dit
nummer trokken de 5.000 meterlopers
naar de finale, waarin onze landge-
noot Slijkhuis meeliep op een volko
men doorweekte baan, vol met plas
sen, een rnodderballet eerste klas.
Na 600 meter leidde Zatopek met
Gaston Reiff op de tweede plaats. De
Zweed Ahlden derde en onze land
genoot Slijkhuis vierde.
Op 1000 meter leidde Albertsson
voor Zatopek, Reiff, Ahlden en Slijk
huis. Na 1400 meter had Zatopek weer
de leiding met Ahlden op de tweede
plaats, Gaston Reiff derde en Slijk
huis als vierde, terwijl er nu plotse
ling een gat achter dit viertal kwam,
zodat het er naar uitzag, dat het in
eerste instantie tussen dit viertal zou
gaan. De machine Zatopek draaide
weer regelmatig en de drie anderen
volgden hem op de voet. Met een ver
schil van zeker 20 meter volgde als
vijfde Albertsson. Toen er nog ze
ven ronden te lopen waren, 2200 me
ter, waren toen afgelegd, hield Zato
pek nog steeds het tempo aan met
Reiff als tweede, Ahlden als derde
Slijkhuis als vierde, terwijl het
verschil tussen Slijkhuis en de beide
andere Zweden en het verdere ge
deelte van het veld tot zeker 40 me
ter was aangegroeid.
Regelmatig was het tempo van dit
viertal, alleen was opvallend het gro
te verschil in stijl van deze lopers.
Ahlden en Slijkhuis een mooie re
gelmatige pas, het lichaam keurig in
stijl, Zatopek en Reiff de twee loco
motieven, sjouwend aan de kop, voor
beelden van kracht, uithoudingsver
mogen en energie. Zouden deze
eigenschappen het winnen van stijl,
soepelheid en techniek? Nog vier ron
den waren er te lopen en nog steeds
was de volgorde dezelfde. Het was een
prachtige strijd tussen de vier beste
lopers van de wereld in dit nummer
en dan, drie en een halve ronde voor
het einde, versnelde Reiff plotseling
het tempo, pass-eerde Zatopek, enkele
meters licht kwamen er tussen hem
en liet Ahlden achter zich en bleef
achter Zatopek hangen op de derde
plaats. Ahlden zakte af. De strijd
ging uitsluitend nog tussen dit drie
tal. Twee en een halve ronde voor
het einde passeerde Slijkhuis op Gas
ton Reiff.
Deze keek om om te constateren
hoe groot het verschil was. Nog twee
ronden waren er te lopen. Reiff leid
de met vier meter verschil op Slijk
huis en Slijkhuis had weer een voor
sprong van 7 meter op Zatopek, ter
wijl Ahlden ver terugviel.
Zou Slykhuis het kunnen halen?
Dan is er nog een ronde te lopen en
Reiff leidde met zeker 7 meter ver
schil. Het verschil werd groter, Slijk
huis kan het niet volhouden, werd
ATHLETIEK: 100 m. dames: 1.
Fanny BlankersKoen (Ned.) 11.9
sec.; 2. Manley, Gr. Britt. 12.2 sec.;
Strickland, Austr., 12.2 sec.; 4.
Mijers, Can5. Jones, Can.; 6.
Thompson, Jamaica.
800 m. heren: 1. Whitfield, V. S. 1
min. 49.2 sec (Nieuw 01. record). Het
oude record stond op naam van
Hampson, Gr. Bitt. met 1 min. 49.8
sec. gemaakt in 1932 te Los Angeles;
Wint, Jam., 1 min. 49.5 sec.; 3.
Hansenne, Fr. 1 min. 49,8 sec.; 4.
Barten, V. S. 1 min. 50.1 sec.; 5.
Bengtsson, Zweden. 1 min. 59 sec.;
6 Chambers, V. S. 1 min. 52.1 sec.
5000 meter heren: 1. Gaston Reiff,
België, 14 min. 17,6 sec. (Nieuw Olym
pisch record). Oud record 14 min.
22.2 sec. van de Fin Hockert gemaakt
in 1936 te Berlijn; 2. Zatopek, Tsj.-
Slow. 14 min. 17,8 sec.; 3. Slijkhuis,
Ned. 14 min. 26,8 sec.; 4. Ahlden,
Zweden, 14 min. 28.6 sec.; 5. Alberts
son. Zweden 14 min. 39 sec.; 6. Stone
V. S. 14 min. 39.4 sec.
Polsstokhoogspringen: 1. Smith,
V. S. 4.30 m.; 2. Kataja, Finland 4.20
m.; 3. Richards, V. S. 4.20 m.; 4. Kaas,
Noorwegen 4.10 m.; 5. Lundberg,
Zweden 4.10 m.; 6. Mocom, V. S.
3.95 m.
Discuswerpen heren: 1. Consolini,
Italië 52.78 m. (Nieuw Olympisch
record); 2. Tosi Italië 51.78 eveneens
boven oude 01. record van Carpen-
tier; 3. Gordien, V. S. 50.77 m., even
eens boven oude 01. ree. van Carpen-
tier; 4. Ramstad, Noorw. 49.21 m.; 5.
Klies, Hong. 48,21 m.
'1.7.6; 4. Karen Harup, Denem. 1.8.1;
5. Irmgard Iredin. Zweden 1.8.4; 6.
Irma Schumacher, Nederland,
zelfde tijd; 7. Ahlgren, Zweden 1.8.8;
8. Fritzi Nathanssen, Den. 1.9.1.
Schoonspringen dames: 1. Draves
V. S. 48.61 punten; 2. Olsen, V. S.
47.51; 3. ELsener V. S. 46.13; 4. Pel-
lissard. Fr. 44.44 5. Kroener. Oos-
tenr., 42.53 6. Moreau, Fr. 41.76; 10.
Kiki Heek, Nederl. 39.09, 12. Coby
Floor Nederl. 37.51.
Waterpolo: Italië-Hongarije 43;
NederlandSpanje 52; België
Zweden 11; ItaliëZuid-Slavië
4—4 (overgespeeld).
SCHERMEN: Floret dames: 1. Ilo-
ne Elek, Hong. 6 overw.; 2. mej,
Klachmann, Den. 5 overw.; 3. mevr.
E. MuellerPreiss, Oostenr. 5 over
winningen; 4. mej. M. Cerra. V. S.
5 overw.; 5. mej. B. E^k, Hong. 1
overk; 7. V. Cerasi. Italië 1 overw.;
8. mej. M. Glen Haig, Gr. Britt. 1
overwinning.
De volgorde van de dames met het
zelfde aantal overwinningen werd
bepaald door het aantal gegeven
treffers.
WORSTELEN. Vrijworstelen vliegge-
wicht: 1. Viitala, Finland; 2. Palamir,
Turkije; 3. Johansson, Zweden.
Zwaargewicht: George Bobis, Hon
garije; 2. Bertil Anderson Zweden.
VOETBAL: 8ste finales: Korea
Mexico 53 (2—1); ZwedenOosten
rijk 3—0 (2—0); Italië—V. S. 9—0;
ChinaTurkije 04 (01).
De loting voor de kwartfinales van
het voetbaltournooi, die Donderdag
5 Augustus zullen worden gespeeld,
ZWEMMEN: 100 M. borstcrawl, had het volgende resultaat:
dames: 1. Grete Andersen, Denem. Zuid-Slavië—Turkije; Korea—Zwe
1 min. 6.3 sec.; 2. Ann Curtis, V. S. den; Groot BrittanniëFrankrijk;
1.6.5; 3. Marie Louise Vaessen Ned., I DenemarkenItalië.
Londen, 2 Augustus.
(Bijz. dienst A. N. P.).
dient te worden, dat zij
zich over 't algemeen beter
j wisten te beheersen dan de
laten wi? 'hnnprf^l6 Oostenrijkers. Sommige
laten wij hopen ook de Zweden
laatste zwarte bladzijde der fors dan
Olympische Spelen 1948
geschreven en wel door
Oostenrijk, welks voet
balploeg zich zodanig mis
droeg. dat de Britse
scheidsrechter Ling zich
niet alleen genoodzaakt zag
na de rust het spel te on
derbreken om de naam van
linkshalf Jaksch te note
ren, maar later zelfs rechts
back Kowanz, een der bes
te spelers van het Oosten
rijkse team het veld uit te
zenden, zodat Oostenrijk op
een achterstand van 2—0
met tien man moest door
spelen. waardoor het zich
de-laatste kans ontnomen
zag zich te rehabiliteren.
Na genoemde incidenten
was de wedstrijd, die tot
op dat moment uiterst in
teressant geweest was, het
aankijken niet meer waard,
vooral niet nadat de Zwe
den door hun rechtsbuiten
Rosen de stand op 30
hadden gebracht, die tevens
de eindstand zou worden.
Reeds in de eerste speel-
helft waren er ogenblikken,
waarop men zich verwon
derd afvroeg, of men hier
tv.: met louter onbehouwen
amateurs ..doordrongen
van de Coubertijnse geest"
te doen had, of met twee
elkaar vijandig gezinde
pTofteams, want ook de
Zweden begingen overtre
dingen op dat gebied, hoe
wel het tot hun eer gezegd
Zweden speelden eerder te
fi J~ gemeen, welk
woord niet te sterk is Voor
de handelingen van ver
schillende Oostenrijkse
voetballers, die elke onge
oorloofde aanval onmiddel
lijk met een nog ongeoor-
loofder tegenaanval beant
woordden. Vermoedelijk
zou geen ander dan een
Brits scheidsrechter tot
omdat hier twee ploegen
in het veld stonden om een
vergelijking te treffen, die
technisch een veel beter
voetbal speelden dan Ne
derland hier gedemon
streerd heeft en men vroeg
zich met verbazing af hoe
het mogelijk i$ geweest,
dat Nederland van deze
Zweden in Amsterdam
heeft kunnen winnen, Het
antwoord ligt vermoede
lijk in de verklaring van
een Zweeds collega, die
beweerde, dat Zweden toen
Oostenrijkse voetbalploeg
misdroeg zich
deze krasse maatregelen
zijn overgegaan en wij die
nen dan ook in de eerste
plaats hulde te brengen aan
het optreden van de heer
Ling, die tot de beste
scheidsrechters behoort,
die we tot nu toe hier heb
ben zien optreden. Zijn
rust en zekerheid werkten
als olie op de telkens op
stekende stormachtige voet
balgolven. Dat dit optre
den zelfs genoemde spelers
riet tot bedaren wist te
brengen pleit niet voor de
spe'opvatting van ver
schillende Oostenrijkse
„amateui's". En dit was
werkelijk heel jammer,
een slechte en Nederland
een bijzonder goede dag
gehad had.
Zoals de Zweden van
daag voor 15.000 toeschou
wers op het terrein der
Spurs speelden, leek Ne
derland volslagen kans
loos terwijl ook de Oos
tenrijkers technisch op een
hoger plan stonden dan het
Nederlandse team. Ver
moedelijk hebben we van
middag de twee beste
ploegen van het Olym-
tournooi aanschouwd, maar
het lijkt vrijwel zeker, dat
we de toekomstige olympi
sche kampioen aan het
werk hebben gezien. Tegen
dit Zweedse team lijkt geen
der andere ploegen be
stand. tenzij er zich abnor
male omstandigheden voor
doen Vooral middenvoor
G. Nordahl was bijzonder
actief en het was uitslui
tend aan zijn goede 1 en
moedige doorzetten te dan
ken. dat de Zweden na elf
minuten een 2>0 voor
sprong hadden genomen,
die toen reeds voldoende
leek voor de eindoverwin
ning. omdat de Oostenrij
kers met hun te ver door
gevoerd shortpassing door
de hechte Zweedse verde
diging volkomen in toom
gehouden werden.
Het was tevens een wed
strijd van stopperspil tegen
aanvallende spil. waarbij
de ploeg met dc stopper-
spil in casu Zweden, een
duidelijk voordeel boven
Cie met andere tactiek toon
dc. Na de hervatting ging
het eerst veel behoorlij
ker en werd de spanning
verhoogd door een nu
krachtig aanvallend Oos
tenrijk. Maar toen kwamen
de onaangename incident
ten. die voor goed een ein
de maakten aan de kansen
van Oostenrijk en naar ve
len zullen hopen tevens aan
de amateur voetballoop
baan van de in overtreding
zijnde Oostenrijkse voet
ballers. De overgebleven
landen mogen het zich als
een groot geluk aanreke
nen. dat Oostenrijk voor
goed uit net Olympisch
voetbaltournooi is uitge
schakeld.
TEGEN WIL EN DANK
DOOR PERCY KING
„Luister eens, Söderman. Ik bevind
me in een pijnlijke situatie. Er is me
alles aan gelegen, dat de inbrekers
worden geknipt. Baron de Bérin-
guard liet met het halssnoer zien,
vóór hij het in bewaring gaf, en nu
kan de politie licht denken, dat ik
enige zware jongens op de hoogte
bracht. Ze hebben me het naadje
van de kous gevraagd, vooral hoofd
inspecteur Svendsen. Hij is een
kwaaie rakker. Dan heeft een detec
tive van de verzekeringsmaatschap
pij me aan de tand gevoeld. Verdo
rie, heb-ik baron de Béringuard ver
zocht mij het halssnoer te tonen? Ik
wou dat hij 'n ander er mee geluk
kig had gemaakt! Nu verdenken ze
my en ik vind het allemachtig be
roerd. Ik doe er 's-nachts geen oog
van toe."
„Ik heb niets ontdekt, wat jou be
zwaart. Als jij je plicht hebt gedaan
niet meer en niet minder, zal nie
mand je er kwaad op aankijken."
„Tja, maar ondertussen lichten ze
je doopceel! Er zijn enkele dingen,
die ik liever niet aan de grote klok
gehangen heb. Ik gok wel eens op
paardenrennen en kom in gelegen
heden, waar grof wordt gespeeld.
Best mogelijk, dat ik daar buiten
mijn weten in kennis ben gekomen
met een stuk of wat lui, die niet
zuiver op de graat zijn .Begrijp je
nu, waarom ik in de rats zit?"
„Waneer je voor je zelf overtuigd
bent part noch deel aan de inbraak
te hebben zie ik niet in, waarvoor
je in de rats zou zitten."
„Zeg!" viel Folmer opeens giftig
uit. „Jij behoeft waarachtig niet te
doen alsof je de blanke onschuld
bent! Vraag dat maar eens aan in
specteur Uppstöm! Jij was nog nacht
klerk toen de brandkast werd leeg
gehaald, o zo!"
„Ik ken de combinatie niet."
„Poeh! Dat ding kun je met een
breipen openkrijgen!"
August nam de klerk van het
hoofd tot de voeten op. „Misschien
kun jij het," zei hij koeltjes. „Ik
kan het niet."
Otto Elmblad opperde de nodige
bezwaren toen August een dag vrij
vroeg. Tenslotte zwichtte hij voor
het argument, dat een en ander ver
band hield met nasporingen naar de
bandieten, die zulk een onwelkom
bezoek aan het „Sint Olaf" hadden
gebracht.
Ieder kind in Saltsjöbaden wist
hem in te lichten, waar de Kalund-
by's woonden: was de mooiste villa
van de plaats, haast een paleis, met
een groot park er om heen! Al
vormde August zich een ander beeld
van een paleis en niet ten onrechte
zeker was, dat de villa van de Ka
lundby's er mocht wezen en van de
welstand der bewoners getuigde.
Niet zonder schroom legde hij dan
ook een vinger op het schelknop je.
Hier leefde dus Marianne Karsson;
over een paar minuten zou hij haar
opnieuw ontmoeten! Zijn stem
klonk allesbehalve vast, toen hij de
hooghartige lakei meedeelde, dat hij
graag mejuffrouw Karlsson even
gesproken had.
Op stroeven toon werd hem ge
antwoord: „Ik betwijfel, of juf
frouw Karsson bezoek ontvangt, dat
niet vooraf belet heeft gevraagd en
gekregen. Wie kan ik zeggen, dat
er is?"
Het was August niet ontgaan, dat
zijn gezwollen oog en een snede over
de linkerwang de argwaan van de
lakei hadden gewekt. Zijn stem
werd nog een tikje onzekerder. „Sö-
dermamn" zei hij kleintjes „August
Söderman,"
„Wacht zolang op 'het bordes." De
deur werd August voor de neus ge
sloten. Er verliep tamelijk veel tijd
eer zij weder openging: „Iemand
van die naam is mejuffrouw Karls
son niet bekend."
„Ach ja, dat is ook zo! Zij kent
mijn naam niet; ik had er aan beho
ren te denken! Wees zo goed en zeg
haar, dat de gewezen nachtklerk uit
„Sint Olaf" in Stockholm om een
onderhoudt verzoekt. Dan weet zij
wel wie zij voorheeft."
De lakei trok de wenkbrouwen
omhoog. „Uitstekend. Ik zal het haar
zeggen." Bij zijn terugkeer was de
uitdrukking op zijn gezicht zo min
achtend, dat August de gegalonneer
de pias graag een oorveeg had ver
kocht. „Mejuffrouw Karlsson is op
bezoek van een gewezen nachtklerk
niet gesteld," zei hij ijzig. „Goeden
morgen."
De deur werd gesloten; er bleef
August niets anders over dan om te
keren en onverrichterzake het bordes
af te stappen. Hij gevoelde zich bit
ter teleurgesteld, daarbij diep ge
griefd. Zeer veel was er hem aan
gelegen geweest, het meisje te spre
ken; in zijn belang doch niet min
der in het hare. Nu zou zij het zich
zelf te wijten hebben, als hij inspec-
Uppström in de arm nam en schoon
schip maakte. Toch ging het hem
aan zijn hart.
Langzaam liep hij de laan uit in
de richting van het station. Hij had
nog geen vijf minuten gewandeld,
toen iemand riep:
„Meneer Söderman! Luistert u
eens!"
Het geluid kwam achter hem van
daan en die stem herkende hij
uit duizenden! Dus Marianne Karls
son stelde dan toch wel prijs op een
onderhoud! Zij had haar rijwiel ge
nomen en was hem onmiddellijk ge
volgd! Hij wachtte haar komst af.
Vlug sprong zij van de fiets.
„Waarom bent u hier?" vroeg zij
gejaagd „Wat wilt u van mij?"
August zag haar strak aan. Ma
rianne droeg nu een blauwe baret
op het goudblonde haar, een even
eens blauwe jumper en had om de
hals een kleurige zijden das gesla
gen, die in de straffe wind wapper
de. Doch veel meer dan de kleding
interesseerde hem het gelaat van
het meisje. Er lag een bezorgde uit
drukking over; onder de ogen, die
lang niet zo helder stonden als die
nacht, waren donkere kringen en de
mondhoeken trokken nerveus.
Met licht sarcasme antwoordde hij:
„Er is u immers niets aan een ge
wezen nachtklerk gelegen?"
Haar rechterhand maakte een ver
ontschuldigend gebaar. „Ik durfde
niet toegeven, dat ik u kende. Begrijp
u het niet?"
„Ik reisde naar Saltsjöbaden om u
te spreken. Toen mij werd meege
deeld, dat u mii niet wenste te ont
vangen, dacht ik het -mijne er van.
Vermoedelijk zag u in te ver te zijn
gegaan. Daarom kwam u mij ach-
teroo."
„Neen. De bediende bracht uw
boodschap over in het bijzijn van me
vrouw Kalundby. Wat zou ik anders
doen dan zeggen, dat ik u niet ken
de? Zodra ik vrij was, nam ik mijn
fiets en volgde u. Ik had u heel
graag iets gevraagd."
„Draait u de rollen nu eigenlijk
niet om? Ik kwam hier om u iets te
vragen. Maar met alle genoegen
geef ik een dame de voorrang. Wat
wilde u van mii weten?"
„Of u er bij blijft, de honderd
kronen, die ik u zond te weigeren?
Volgens de kranten is de politie van
oordeel, dat de nachtklerk van het
„Sint Olaf" vrii uitsaat wat de in
braak betrfet. U kunt het geld daar
om gerust aannemen. Die nacht be
wees u mij een dienst en de ene
dienst is de andere waard."
„Het verband ontgaat me," zei
August koel.
„Ik bedoelde het heus goed." Ma
rianne huiverde. Er stond een gure
Noordwester en zij was er niet op
gekleed. (Wordt vervolgd.)
