ALS DE
HEIDE BLOEIT
DINSDAG 9 MAART 1948
DE LEIDSE COURANT
EERSTE BLAD - PAGINA 2
TWEEDE KAMER
Bij de regeling van werkzaamhe
den op Woensdag 10 Maart a.s. zal
de voorzitter op verzoek van de
Minister van Buitenlandse Zaken
voorstellen de interpellatie van de
heer Van der Goes van Naters om
trent de voorstellen en onderhande
lingen, sedert de aanvang van dit
jaar, waarbij Nederland rechtstreeks
of zijdelings betrokken is, voorlopig
van de agenda af te voeren. De
voorzitter verwacht, dat deze inter
pellatie in de loop van de volgende
week opnieuw aan de orde gesteld
zal kunnen worden.
Het ligt voorts in de bedoeling
van de voorzitter om, indien na het
afdelingsonderzoek, dat a.s. Woens
dag 10 Maart te één uur plaats
vindt, over het wetsontwerp wijzi
ging van enige bepalingen der wet
van 5 Augustus 1850, Staatsblad no.
45, tot regeling van het recht van
onderzoek (enquête) tijdig eindver
slag mocht worden uitgebracht, aan
de Kamer voor te stellen dit wets
ontwerp nog dezelfde dag in open
bare behandeling te nemen, zo no
dig na schorsing van de vergade
ring.
OVERZICHT EFFECTENBEURS.
De eerste beursdag van de nieuwe
week bracht' de reactie op het ner
veuze verloop van de laatste dagen.
Want al was het waar, dat Vrijdag
reeds een kleine kentering viel waar
te nemen, voor verschillende fondsen
werden dien dag de angstaankopen
toch voortgezet zodat de omzetten het
bedrag van vijf millioen gulden weer
zeer dicht benaderden. De recente
stroom van berichten en tegenspra
ken heeft nu echter zijn uitwerking
gehad en de beurs gaf daarvan heden
blijk. De vraag naar aandelen maakte
voor aanbod plaats en over de gehele
linie viel een dalende richting in het
koersverloop waar te nemen. Het
schijnt nu wel voldoende ook tot in
de provincie te zijn doorgedrongen,
dat voor zover het van Nederland af
hangt, er van devaluatie van ons ruil
middel geen sprake zal zijn en de na
delen daarvan sterk zouden overwe
gen.
De effectenmarkt was dientenge
volge heden aanmerkelijk rustiger.
De opening was in vrijwel alle afde
lingen reeds op een behoorlijk lager
niveau en in het verdere verloop
bleek deze tendens zich eerder nog
voort te zetten, zodat algemeen van
een gezonde reactie gesproken werd.
Aandelen koninklijken gaven de toon
Radio
WOENSDAG.
HILVERSUM I, 301 M.
7.00 Nieuws. 7.30 Gewijde muziek.
8.00 Nieuws, 8.30 Gram.-platen. 9.00
Ochtendbezoek bij jonge zieken. 9.30
Symphonisch morgenconcert. 10.30
Morgendienst. 11.00 Piano-recital.
11.30 Gram.-platen. 12.05 Amati-trio.
12.33 Metropole-orkest. 13.00 Nieuws
13.15 Zang en spel. 13.45 Stafmuziek
korps der Amsterdamse politie. 14.30
Kamerplantenverzorging 15.00 Ge
mengd omroepkoor. 15.30 Viool-soli.
16,00 Orgelopnamep. 16.15 voor onze
jongens en meisjes. 17.30 Ned. Ver
eniging voor Maatschappelijk Werk.
17.35 Ned Strijkorkest. 18.00 Onze
Nederlandse koren en korpsen. 18.30
Strijdkrachten. 19.00 Nieuws. 19.15
Gram.-platen. 19.45 Engelse les voor
gevorderden. 20.00 Nieuws. 20.20 Con
certgebouw-orkest. 21.30 Vierde Lij
densoverdenking. 22.00 Liederen van
Claude Debussy. 22.30 Nieuws. 22.45
Avondoverdenking. 23.00 „Mandoli-
nata". 22.30 Strijkkwartet. 23.45 Om
het wereldkampioenschap schaken.
HILVERSUM II, 415 M.:
7.00 Nieuws. 7.15 Gram.-platen. 8.00
Nieuws. 8.18 Lichte morgenklanken.
8.50 Voor de huisvrouw. 9.00 Slowaak
se suite. 9.35 Werken van Haydn. 10.
Morgenwijding. 10.20 Onze keuken.
10.30 Everard van Royen. 11.05 Gra-
imofoonplaten. 12.00 Carlo Carcassola
12.38 The Kilima Hawaiians.. 13.00
Nieuws. 13.20 The Rambler. 13j50
Gram.-platen. 14.00 Gesproken por
tretten. 14.15 Jeugdconcert. 15.00 De
scheepsjongens van Bontekoe. 15.30
De Roodborstjes. 15.45 De Regen
boog. 16.15 Vragen staat vrij. 16.45
Het stond in de krant. 17.15 Gram.-
platen. 17.45 Regeringsuitzending.
18.00 Nieuws. 18.20 „De Troubadour"
18.30 Hoe ziet een dier de wereld?
19.00 Orgel met piano. 19.15 Rege
ringsuitzending. 19.30 Voor de jeugd.
19.45 lezen in de Bijbel: 20.00 Nieuws
20.15 Ensemble Jean Presto. 20.45
Gegist bestek. 21.35 Concertgebouw
orkest. 22.45 In de tuin der poëzie.
23.00 Nieuws. 23.15 Filselecties.
Het vliegdekschip „Karef Door
man" dat we van Engeland in bruik
leen hebben gehad, is onder com
mando van Kapt.-Luitenant ter Zee
Logger naar Engeland teruggebracht
550 koppen zijn er aan boord die in
Mei a.s. terug zullen keren met een
groter van Engeland gekocht vlieg
kampschip de „Venerable''
aan en noteerden voor de oude en de
nieuwe een tiental punten lager. Het
verloop in de andere afdelingen was
analoog: zowel voor industrie- als
scheepvaartfondsen een lager koers-
peil waarbij echter veelal nog een
stuk van de „devaluatiewinst behou
den bleef.
Indische fondsen leden naar ver
houding de grootste verliezen, zoals
Amsterdam Rubber en H. V. A. die
6 procent inboetten. Kenmerkend
voor het verloop was de Nederlandse
dollarlening, die wel het best de re
actie weergaf. Na vorige week tot 113
bieden te zijn gestegen, (Vrijdag nog
109 3/4) liep de koers hedèn tot 105
terug. Prolongatie 2 1/4.
De schrik van Leiden
veroordeeld
De 40-jarige Westlandse tuinder
Bastiaan Maan, die gedurende de be
zetting als landwachter Leiden en om
geving door tal van razzia's onveilig
wist te maken, waarvan de gevolgen
zo schrikbarend zijn geweest dat meer
dan honderd personen het slachtoffer
zijn geworden, werd hedenmorgen
door het Bijzonder Gerechtshof in
Den Haag tot 15 jaar met ontzetting
uit de kiesrechten veroordeeld. Verd.
kreeg het recht op cassatie. De eis was
18 jaren met aftrek van voorarrest.
Nog een lid van het
Voorschotense zoodje
De 45-jarige vroegere collega van
de in Voorschoten en omgeving al
om beruchte Cornelis Verkoren,
Adriaan J. Verboom, gewezen
wachtmeester bij de artillerie, die
met eerstgenoemde en nog enkele
sujetten deel had uitgemaakt Van
het hulplandwachtcorps, dat door de
inwoners aldaar met de naam van
„het zoodje" werd bestempeld, stond
gisterennamiddag voor het Haags
Bijzonder Gerechtshof, gepresideerd
door mr. Ikman van Burck, terecht.
In '42 had hij zich bij de N.S.B.
aangesloten, waar hij o.m. blokleider
was geweest, tot hij zich enkele ja
ren later bij de hulplandwacht te
Voorschoten opgaf. Van de hem'
ten laste gelegde arrestatie zeide
verd. zich niets meer te kunnen
herinneren. Dat hij op Koninginne-
verjaardag een inval bij een aldaar
gehouden kinderfeest zou hebben
gedaan, ontkende hij ten 'stelligste,
daar hij op genoemde datum in de
Centrale keuken te Leiden dienst
had gedaan. Na zijn vrouw legde
ook de schilderspatroon van Aken,
destijds een der voormannen van de
verzetstroepen in Voorschoten, en
kele gunstige verklaringen omtrent
verd. af. Mr. Dijserinck stelde in
zijn requisitoir vast, dat verd. deel
genomen had aan patrouilletochten.
Dat hij op het laatst is weggelopen
legt niet veel gewicht in de schaal.
Verd. had dit eerder moeten doen.
Hii eiste 8 jaar.
De raadsman, mr. Reijsenbach de
Haan, schetste zijn client als een
echte sufferd, die in zijn sulligheid
geen weerstand aan de nazi-propa-
ganda had kunnen bieden. Hoofd
zakelijk kwam zulks voort uit een
neusoperatie die verd. als lupus-
lijder indertijd had ondergaan. Ten
laatste is hij er toch tussen uitge
trokken, doch later als een haveloos
zwerver teruggekeerd. Gaarna had
pl. de drogist Jongbloed uit Leiden,
die als getuige a décharge wilde op
treden, hier voor gebracht; deze had
echter moeilijk zijn zaak in de steek
kunnen laten. Met klem drong pl.
op een straf gelijk met het voor
arrest aan en vroeg ten slotte voor
verd. die niet slecht, doch slechts 'n
sul was gebleken, onmiddellijke in-
vrijheidsstelling. Na raadkamer
deelde de President mede, dat aan
pl. verzoek geen gevolg kon worden
gegeven, doch dat het Hof thans
uitspraak doende de straf beüaalde
op 5 jaar met aftrek van de tijd se
dert 6 Mei '45 in voorarrest doorge
bracht.
HAAGSE POLITIERECHTER
Teveel bollen geteeld. De kwe
ker P H. B. te Lisse had zich niet
gehouden aan de voorschriften om
trent de bollenteelt en hii had een
belangrijke hoeveelheid bollen meer
geteeld dan was toegestaan. Daar
voor vorderde de Officier thans
300,boete of 1 m'aand hechtenis
en voorwaardelijk twee maanden
gevangenisstraf met proeftijd van
drie jaar. De politierechter veroor
deelde conform die eis.
Bonnenhandel. Er was door P.
J. v. d. Z. te Leiden aan handel in
distributiebonnen gedaan en boven
dien wist de Officier mede te de
len, dat verdachte zich meer met de
zwarte practijken bezig hield. Daar
om zou hij eens stevig aan 't werk
moeten, waartoe zes weken gevan
genisstraf met aftrek van preventief
werd geëischt, maar bovendien ge
durende zeven maanden plaatsing in
Veenhuizen. Ten spijt van het plei
dooi van de raadsman, werd het
vonnis conform die eis.
Geen te hoge lonen in de bouw
vakken! Voor de Haagse Politie
werkgevers uit de bouwvakbedrij-
ven, afkomstig uit Leiden, Den
Haag en omgeving te verantwoor
den gehad, omdat zij zich niet heb
ben gehouden aan de voorschriften
omtrent de lonen, en meer uitbe
taalden dan was toegestaan.
Evenals dit enige tijd geleden
door diverse tuinders werd betoogd,
was ook nu het verweer van de
verdachten, dat zij wel gedwongen
waren hoger lonen te betalen, ten
einde werkkrachten te kunnen krij
gen. De rechter begreep de moeilijk
heden wel. en verklaarde zich be
reid de zaken voorlopig aan te hou
den. De Officier merkte hierbij op,
dat in elk geval de werkgevers zich
dienen te houden aan de gegeven
voorschriften, daar anders scherpe
maatregelen getroffen zullen wor
den.
Leidse Indologen-
Vereniging
Herdenking 100-jarig beslaan
Bij de opheffing van de (gemeente
lijke) Indische Instelling te Delft,
werd in het jaar 1900 de Indologische
studie verplaatst naar Leiden en gin
gen de studenten alhier in 1902 over
tot oprichting van een „Indologen
Vereniging", als voortzetting van het
Delftse I.S.C. en de Delftse Indologen
Vereniging met de initialen L.V.
Op 22 Maart a.s. zal het nu 100 jaar
geleden zijn, dat aan de toenmali
ge Kon. Academie te Delft, door de
studenten werd opgericht het Delfts
Studentencorps, met twee afdelingen:
A.S. (algemene studie) en O.I.A.
(Oost-Indische ambtenaren). Eerste
president werd de Indoloog H. C.
Humme, voorzitter O.I.K., nadat hij
reeds sinds 1 Maart 1847 eerste pre
sident van de Soc. „Phoenix" was
geweest.
De Indologen Vereniging alhier, als
opvolgster van de Indologen-organisa-
tie te Delft, hoopt het a.s. eeuwgetijde
feestelijk te herdenken. Nu deze ver
eniging getoond heeft de nodige le
venskracht te hebben en de tradities
van het Delfts Indologisch studenten
corps en de Delftse I.V. te willen
voortzetten, heeft de heer G. R. Ern-
brink, oud-algemeen secretaris van
het Gouvernement en oud-lid van de
Raad van Ned.-Indië, in 1900 als be
heerder benoemd en als liquidateur
aangesteld, het gemeentebestuur van
Delft verzocht om het archief en de
verdere eigendommen van het Corps,
w.o. ook het vaandei. destijds door
de gemeente Delft in bewaring geno
men en voor een deel in 't Gemeente
museum aldaar geplaatst, zo mogelijk
vóór de a s. herdenkingsdatum te wil
len óverdragen aan de Leidse vereni
ging. Het bezit van deze Corpsemble
men enz. mag z.i. van zeer werkelijke
betekenis worden geacht voor dit jon
ge, levende geslacht van Indologen,
terwijl daarentegen die voorwerpen
in het museum te Delft in de toe
komst weinig belangstelling meer zul
len wekken, nu de oude generatie van
aldaar gestudeerd hebbende Indische
ambtenaren, op enkele uitzonderin-
ïïlo'iq.e.ti
De bij-de-hande
bedelaar
Als een pas-geboren kindje naar
het doop-vont is gebracht, raakt de
priester het de oren aan en zegt:
„EffetaWord geopen", d. w. z.
geopend om het Woord Gods te be
grijpen. Voorheen was deze oor
opening een afzonderlijke plechtig
heid, welke op, deze dag in de Vas
ten werd gehouden. De gehele mis
is afgestemd op de doop-leerlingen,
die met Pasen zouden worden ge
doopt; zowel de twee epistels als
het evangelie spreken van: afwassen.
Uit de profeet Ezechiël: „Ik zal
over u zuiver water uitstorten en gij
zult van al uw misdaden gereinigd
wordenEn Ik zal u geven een
nieuw hart en een nieuwe geest.."
(Ie epistel).
Uit de profeet Isaias: „Wast u en
wees rein, neem uw slechte gedach
ten voor mijn ogen wegAl wa
ren uw zonden rood als scharlaken,
ze zullen wit worden als sneeuw.."
(2e epistel).
Het evangelie beschrijft de gene
zing van de blindgeboren bedelaar.
Na diens ogen met slijk en speeksel
te hebben bestreken, zei Christus
hem: „Ga u wassen in de vijver van
Siloë" (in de stad Jerusalem gelegen).
Deze jonge bedelaar bleek een ge
wiekste snuiter te zijn, toen hij over
zijn genezing werd ondervraagd
door de schriftgeleerden.
Het is een kostelijk en grappig
verhaal.
Later trof Chris tys hem aan en
vroeg hem, of hij geloofde in de
Mensenzoon. Waarop de bedelaar
zei: „Wie is het, Heer. dan zal ik in
Hem geloven." Jezus sprak tot hem:
„Ge hebt Hem gezien; Hij is het, die
met u spreekt". Toen zei de man:
„Heer, ik gelof". En hij wierp zich
voor Hem neer. (Bij voorlezing van
deze passage wordt ook in de kerk
geknield.)
rechter hebben zich een aantal gen na, is uitgestorven.
PATER M. MULDER 50 JAAR
PRIESTER
Op 19 Maart a.s. hoopt de Zeer
Eerw. P. Methodius Mulder eertijds
kapelaan aan de Hartebrug-parochie
de dag te herdenken, waarop hij
voor 50 jaar het H. Priesterschap
ontving.
COMEDIA BRACHT „OBLOMOV".
Wij geloven niet, dat het toneel
spel „Oblomov", hetwelk gister
avond door de toneelgroep „Come-
dia" als 6e Abonnementsvoorstelling
werd opgevoerd, bij alle aanwezigen
in de smaak is gevallen. In hoofd
zaak is dit te wijten aan de niet ge
heel overwonnen moeilijkheden, die
zich voordoen, wanneer men een ro
man moot het toneel gaat bewerken.
Het toneel moet zich nu eenmaal be
perkingen opleggen, waaraan de ro
man niet onderhevig is. De ontwik
keling van het verhaal vonden wij
gisteravond in sommige taferelen ge
forceerd, wat tot gevolg had, dat er
vrij onaannemelijke wendingen te
constateren vielen.
„Oblomov" is de geschiedenis van
een man, die gevoelig is voor het
schone en een afkeer heeft van het
gemene. Hij voelt zich aangetrok
ken tot iedalen, maar een innerlijke
rem belet hem deze te verwezenlij
ken. Steeds dringt zich bij deze fi
guur het besef op, dat het gehele le
ven zinloos is en daardoor komt er
geen enkel ogenblik, waarop een
daad wordt gesteld.
Het is een spel met weinig actie
cn het spreekt derhalve in hoofdzaak
tot het verstand. Indien men niet
met de grootste aandacht de tekst
volgt, gaat de zeer subtiele psycho
logische ontwikkeling totaal verlo
ren en vat de mening post, dat
Oblomov een ontaarde luiaard is in
plaats van een edel mens, die uit
eindelijk op tragische wijze ten on
der gaat.
Comedia heeft de mogelijkheden,
die dit stuk biedt, grotendeels we
ten te benutten. Het décor was goed
getroffen en de sfeer, die van deze
opvoering uitging, getuigde van de
Jiwcet Jlwiefi en de Miiüaenen-et^enió
85. Broeder Karliboem'*, zei Alikop,
„Wat leven we toch gelukkig niet?
En wat is het mooi weer vandaag."
„Ja, broeder Alikop, vandaag is het
lente." „Broeder Karliboem?" „Ja
broeder Alikop?" „Je moet voortaan
altijd hier blijven, beste vriend. Dan
verveel ik- me niet zo. Heb je trek
in een kopje koffie of een glaasje
kwast?'' „Liever een glaasje kwast,
broeder Alikop, koffie krijg ik thuis
genoeg „Beveel je slavin dan een
paar glazen kwast te halen, broe
der Karliboem." „Theo", sprak Karei
Kwiek, „ga naar de keuken en haal
een paar glazen kwast. Breng er ook
maar een mee voor je zelf." Daar
van keek sultan Alikop toch wel op.
Wie geeft er zijn slavin nu een glas
kwast! „Ja" zei Karei „als ik perso
neel heb, dan ben ik er ook goed
voor. Dat is zo de gewoonte bij ons
thuis.Alikop keek peinzend voor
zich uit „Tja, tja", zei hij, „er zit
iets in. Ik heb daar nooit zo over
nagedacht, maar er zit iets in. broe
der Karliboem. Bij ons thuis werd
het personeel niet met kwast ver
wend. Weet je mijn oude heer was
een kwaadaardig man. Heel kwaad
aardig. Ik geloof soms dat ik zelf
lang niet zo slecht ben. Maar ja, de
appel valt niet ver van de boom.
En als je nu toch de naam hebt dat
je een schurk bent...'' „Dan, broe
der Alikop, dan moet je proberen,
een betere naam te krijgen. Maar
wat ik zeggen wilde, heb jij dan de
naam, dat je een schurk bent?
„Ik, eh... ja... nee... ik bedoel
nee natuurlijk. Nee, helemaal niet.
Hoe. kom je erbij beste vriend, hele-
maaaal niet. Gos nee!„Nou,',
zei Karei verstoord, „leg dan niet te
kletsen"
inspanning, waarmede de acteurs en
actrices tot de ziel van deze trage
die waren doorgedrongen. Guus Her
mes had het niet gemakkelijk in de
rol van Oblomov, maar de wijze,
waarop hij deze figuur vertolkte,
verdient met inachtneming van
de hem ter beschikking, staande mid
delen alle waardering. Hetzelfde
kan gezegd worden van Eddy de Boer
Olga Iljingsky. Cor Hermes
bracht een prachtige Sachar, de oude
bediende van Oblomov, op de plan
ken, terwijl Gijsbert Tersteeg en
Joekie Broedelet de vrij onbelang
rijke rollen vertolkten van de
vriend en de hospita. Ten slotte za
gen wij nog enkele Russen voor het
voetlicht verschijnen, die min of
meer overdreven werden gespeeld.
Al met al een opvoering, die de
grote belangstelling ten volle waard
was.
HOLLANDSE CONSTRUCTIE
WERKPLAATSEN.
In de algemene vergadering van
aandeelhouders der N.V. Holl. Con-
structiewerkplaatsen werden de jaar
verslagen over 1944, 1945 en 1946
goedgekeurd. Over de twee eerstge
noemde jaren werd besloten 4 pet. di
vidend uit te keren, het batig saldo
over deze jaren bedroeg 375.000
zonder aftrek voor afschrijvingen.
Over 1946 werd het dividend vast
gesteld op 5 pet., batig saldo f 235.000,
eveneens zonder aftrek. De verwach
ting werd uitgesproken, dat de resul
taten over 1947 niet minder gunstig
zullen blijken te zijn.
De aanverwante onderneming de
N.V. Nederlandse Electro Lasmaat-
schappij stelt over 1946 een dividend
van 8 pet. voor en verw'acht over 1947
eveneens bevredigende resultaten.
De N.V. Holl. Constructiewerk
plaatsen gaat over tot de uitgifte van
100.000 aandelen Serie B in 200
stukken, aan toonder van nominaal
500, vertegenwoordigende 40 aan
delen van 12.50 elk, ten volle delen
de in de winst over 1948. De inschrij
ving zal uitsluitend voor houders van
aandelen Serie A en B tot de koers
van 100 pet. zijn opengesteld op 30
Maart bij de Incasso-bank.
De opbrengst van de emissie dient
tot investering in bedrijfsmiddelen
en ter verruiming der liquiditeit. De
gang van zaken in de deelnemingen
is zeer gunstig te noemen. Over 1946
werd een saldowinst behaald van
237.273. Na afschrijvingen en reser
vering voor belastingen ad 78.000
en reservering voor bijzondere doel
einden van 50.000, wordt een divi
dend van 5 pet. uitgekeerd. De globa
le balans per 30 September 1947 ver
meldt een saldo-winst na boeking van
60.000 afschrijvingen en voor aftrek
van belastingen van 166.920. De in
1947 behaalde resultaten zijn van die
aard, dat met een dividend van 6 pet.
rekening wordt gehouden.
K.A.J. en K.J.IVLV.-Hartebrug.
Woensdagavond 10 Maart a.s. houdt
Majoor van 't Hof een zeer leerzame
causerie over de film en de bioscoop.
Dit is weer een van onze actuele
avonden, waarop wij zorgen om na
tuurlijk om 8 uur aanwezig te zijn.
Ook nieuwe leden zijn van harte wel
kom
K.A.J. „St. Petrus". Na enkele
stille weken komen wij weer naar het
Don Boscohuis. Misschien kan deze
stilte de aankondiging voor de storm
zijn of zal het stil blijven? Jongens,
Woensdagavond is zeer belangrijk,
zoals de K.A.J. altijd is. Je aanwezig
heid wordt dan verwacht op onze
avond onder het motto: Een keer,
maar nooit meer". Tot Woensdag
avond 8 uur.
8
DOOR ANNY VAN PANHUYS
12)
Van Kempen begon te spreken,
maar vond zelf, dat zijn stem een
vreemde klank had en dat de woor
den slechts hakkelend over zijn lip
pen kwamen.
„Mijnheer Willebrands is sedert
enige tijd hier geen les meer komen
nemen en ik begon mij er al over te
verwonderen, waarom hij niets van
zich liet horen."
„Toch niet waar?" stotterde Josine
en haar gezicht drukte een vreselij
ke angst uit.
De professor richtte zich kaars
recht op, het was alsof hij door die
beweging zijn zenuwen tot rust wil
de dwingen. Dan keek hij een beetje
medelijdend het lieve, blonde meis
je aan en met een gedwongen lachje
verzekerde hij haar, dat er toch
geen reden tot ongerustheid kon we
zen. Dirk zou toch niet in zeven slo
ten tegelijk te lopen, hij kwam wel
terecht. Of zij hem eens precies wil
de vertellen, wat er gebeurd was en
waarom zijn leerling zo plotseling
het huis van zijn bloedverwanten
had verlaten.
Josine vertelde hem hu in afge
broken zinnen, soms stotterend, dat
Dirk en zij liefde voor elkaar had
den opgevat, dat zij al hun hoop ge
vestigd hadden op de opera, die hij
gecomponeerd had en hoe hij, nadat
hij zekerheid verkregen had, dat zijn
werk niet deugde, met haar vader
grote ruzie had gekregen. Dezelfde
avond had hij zijn koffers gepakt en
laten wegbrengen. Zelfs zonder haar
of haar ouders vaarwel te zeggen.
Ook op haar was hij woedend ge
weest, omdat zij hem had aangera
den, zich met haar vader te verzoe
nen.
En nu begon Josine zich heftige
verwijen te doen. Zij had hem niet
zo moeten laten gaan en zij voegde
er nog bij, dat haar vader geheel on
kundig was van de stap, die zij nu
deed. Zij had echter geen rust kun
nen vinden, zij was wanhopig.
Van Kempen wilde haar troosten,
maar hij wist niet wat te zeggen.
Gedurende zijn werkzaam leven had
hij zich weinig met vrouwen bezig
gehouden; daarvoor was hem zijn
tijd te kostbaar geweest. Misschien
had hy- wel eens met bewondering
naar een der vertolksters van zijn
operas gezien en gewenst, dat hij
zo'n mooie vrouw de zijne mocht
noemen... Zo kwam het in zijn ge
dachte op, dat het toch wel iets
heerlijks moest zyn zo'n verrukke
lijk lief schepseltje in de armen te
sluiten wanneer men ook wilde en
er een schat van liefde over te mo
gen uitstorten.
Hoe grappig, dat zulke gedachten'
zo opeens in zijn brein opkwamen
en een glimlach op zijn lippen to
verden, die aan zijn gezicht iets aan
trekkelijks gaf. Wat moest die Dirk
WiJIebrands toch een domoor zijn,
om zo'n lief meisje zo'n angst aan te
jagen!
„Ik ben zo bang, dat hijsnik
te Josine, maar meteen werd zij ge
stoord, want Antoon kwam juist hem
aandienen, waarover gesproken werd
„Josine, jij hier?" riep Dirk uit
en door de verrassing vergat hij
zelfs te groeten.
„De juffrouw maakte zich over u
bezorgd', antwoordde de professor,
„en eerlijk gezegd, ik ook, omdat u
al zovele lessen verzuimd hebt en
u hier helemaal niet meer hebt la-
ent zien."
Dirk scheen vermagerd en er lag
een sombere schaduw over zijn voor
hoofd, „Ik had tijd nodig om het met
mezelf eens te worden," zei hij kort
af en koel „Nu ben ik ermee klaar.
Mijn dwaze toekomstplannen heb ik
vernietigd en ik begrijp nu hoe ik
mijn leven verder heb in te richten'
Josine keek hem aan, alsof zij
hem niet begreep, maar de profes
sor antwoordde: „Me dunkt, u had
toch niet zoveel dagen nodig om na
te deken. U is en blijft eenvoudig
mijn leerling en over enige tijd be
gint u aan een ander groot werk,
dat u dan beter zal gelukken.'"
Dirk bevochtigde zijn lippen, als
of hij er een bittere smaak op proef
de. Dan zei hij: „Neen, dat is voor
goed voorbij. Ik heb het geloof en
vertrouwen in mijn talent verloren,
het is in mij vernietigd en begra
ven."
Josine sprong op, haar ogen scho
en vlammen. „Dat is lafhartig! Wie
na een eerste mislukking de moed
zo geheel verliest, aan hem heeft de
kunst ook niets verloren!'*
„Je troost al even goed als je va
der."
Wat klonk dat hard en kwetsend!
Josine werd doodsbleek; haar hart
klopte fel. Was die man die met zijn
somber gelaat voor haar stond, dan
haar Dirk, haar lieve Dirk, van wie
zij zoveel gehouden had, met wie zij
zulke heerlijke toekomstplannen had
gemaakt?
Zij drukte de handen ineen. Ja
zij moest physiek voelen, dat zij niet
droomde, dat zij het werkelijk was,
tot wie hij sprakDe tranen ver
duisterden haar -ogen.
„Dirk, ik meen het toch zo kwaad
niet, misschien kan ik mij niet zo
duidelijk uitdrukken," daarmede
trachtte zij zich te verdedigen. „Ik
wilde je slechts zeggen, dat je niet
dadelijk zo kleinmoedig moet wor
den, omdat mijnheer de professor je
^eerste werk niet onverdeeld prijst."
Van Kempen keek in spanning de
jongeman aan. Wat zou hij ant
woorden? Voor hem was dat ant
woord misschien van grotere beteke
nis daft voor het jonge nfeisje, dat
haar ontroering niet verbergen kon.
Dirk trok zijn schouders op als
wilde hij zijn moedeloosheid te ken
nen geven en antwoordde: „Ik acht
me zelf to niets meer in staat.''
„Dirk, denk toch eens na! Ik ge
loof het eenvoudig niet," drong Jo
sine aan, maar de sluier voor haar
ogen werd steeds dichter en beefde
over haar gehele lichaam „Kom weer
bij ons! Het is zo stil en ongezellig
zonder jou. Vader stuift wel gauw
op, maar als je met een vriendelijk
briefje je met hem tracht te ver
zoenen, is alles weer goed."
„Neen, met je vader heb ik af
gedaan."
„Maar Dirk, hij zou toch nooit zijn
toestemming geven, dat wij... dat
wij...'' Zij kon niet verder spreken.
„Je bedoelt, dat hij nooit in ons
huwelijk zou toestemmen?" vroeg de
jongeman bitter. „Neen, dat zal hij
nooit doen, dat heeft hij duidelijk
genoeg gezegd. Hij beweerde toch,
dat. ik wel nooit in staat zou zijn, in
ons onderhoud te voorzien! Waarom
mij te herinneren aan hetgeen mij
toen zo diep gekwetst heeft? Neen,
Josine ik moet alleen mijn weg gaan
een weg langs de begane grond.
Hoogten bestijgen, daar denk ik niet
meer aan."'
Josine bewoog zich niet, zij had
het gevoel, alsof zij wel luisterde,
maar of 't haar in 't geheel niet aan
ging, wat Dirk zei.
De professor stond op zijn lip te
bijten. Wat een hooghartig man. Hoe
geheel anders had hij hem getaxeerd
(Wordt vervolgd)
