De Olympische Winterspelen te Moritz Honderdmaal de wereld rond Jlcviel 3iwiek $tt de „J\iAECiameti-e%fienia" Jl/Luziek 'ut (iet Doden-steeg'fe DONDERDAG 29 JANUARI 1948 DE LEIDSE COURANT EERSTE BLAD - PAGINA Het ijshockeyconflict toegespitst Het uitvoerend comité van het in ternationale Olympisch Comité, waar van ook onze landgenoot kolonel P. W. Scharroo deel uitmaakt, kwam gisteren te St. Moritz bijeen, nadat reeds Dinsdagavond informele be sprekingen waren gehouden. Het executieve comité, dat tevens functie waarneemt van ere-jury der vijfde Olympische Winterspelen nam het volgends besluit inzake het ijs- heckeyconflict: Nadat men de argumenten der ver tegenwoordigers van het Amerikaans Olympisch Comité en het het Zwit sers organisatiecomithad vernomen, heeft de ere-jury besloten, dat geen van beide Amerikaanse ijshockey- ploegen tot het Olympisch IJshockey- tournooi zal kunnen worden toege laten. Men heeft dit besluit geno men, omdat men de opvattng is toe gedaan, dat aan beide zijden onre gelmatigheden zijn begaan. Tot zover het besluit van het uit voerend comité van het I. O. C. In tussen is het programma van het Olympisch IJshockeycomité van de Internationale IJshockeyfederatie reers bekend gemaakt Aan dit tour- nooi zou, naar men weet deelnemen de ploeg van de Amateur Hockey Association, de A. H. A. Het bestuur van het Zwitsers Olym pisch Comité kwam Woensdagmid dag te St. Moritz bijeen, teneinde de beslissing van het uitvoerend comité inzake het ijshockeyconflict te be spreken. Het Zwitsers Olympisch Comité kwam met de meeste Icracht op tegen de bewering van het uit- uitvoerend comité van het I. O. C. zou Zwitserland een onregelmatig heid hebben begaan met betrekking tot het toelaten van de hockeyploeg van de A. I-I. A. Het bestuur van het Zwitsers Olym pisch Comité constateert, dat het uitvoreend comité van het I. O. C., geconsitueerd als ere-jury volgens art. 14 van het reglement, niet com petent is om een besluit te nemen, Volgens hetwelk de beide Amerikaan se ijshockeyploegen, die van de A. H. A. en die van de A. A. U., niet RADIO VRIJDAG. HILVERSUM I, 301 meter. 7 00 Nieuws, 7.30 Gram.platen, 8.00 Nieuws, 8.15 Geestelijke liederen, 9.30 Orkestwerken, 10.30 Morgen dienst, 11.00 Licht klassiek concert, 11.30 Zang met piano, 12.00 De Va rianten, 12.33 Jan van Weelden, or gel, 13.00 Nieuws, 13.15 Mandolinata, 13.45 Viool met piano, 14.10 Gram. platen. 14.40 Omroep a cappella-koor, 15.00 Gram.platen 16.00 Voordracht, 16.20 Sangh en spel, 17.00 Kerkorsel- platen, 17.15 De vijf Zapakara's, 17.45 Uit een grote stad komt een kleine melodie, 18.30 Regeringsuitzen'ding, 19.00 Nieuws, 19.15 Geestelijke lie deren, 19.30 Het actueel geluid. 19.45 CNV-kwartier, 20.00 Nieuws, 20.15 Giaconda-ensemble, 20.45 De jeugd maakt werk, 21.30 Composities van Andries de Braai, 22.00 Vragen aan voorbijgangers, 22.30 Harprecital, 22.45 Avondoverdenking, 23.00 Nieuws, 23.15 Populaire avondklan ken. HILVERSUM II, 415 meter. 7.00 Nieuws, 7.15 Gram.platen, 8.00 Nieuws, 8.18 Operette-programma, 8.50 Voor de vrouw, 9.00 Weens Phil- harmonisch orkest, 9.35 Piano, 10.00 Morgenwijding, 10.20 Een avond bij Paul Lincke, 10.30 Voor de vrouw, 10.45 Werken van Bach en Weber, 11.15 Negerjongen, voordracht, 11.30 Licht orkestconcert, 12.00 „Cuadro Flamenco", 12.33 Sportagenda, 12.38 Lyro-trio, 13.00 Nieuws, 13.15 Les gars de Paris, 13.45 The hill billies, 14.00 Kookkunst, 14.20 Symphonie or kest, 15.00 Ons volk in zijn dichters, 15.20 Concert, 16.00 Bekende Engelse organisten, 16.30 Tussen twaalf en zestien, 17.00 Kwartet-Jan Corduwer, 17.20 Wij en de muziek, 18.00 Nieuws, 18.15 De VARA feliciteert, 18.40 Pia no en orgel, 19.00 Denk om de bocht, 19.15 Regeringsuitzending, 19.30 Cur sus, 19.50 Tien voor acht, 20.00 Nieuws, 20.05 Piano, 21.00 Gram.pla ten, 21.30 Schuldig of onschuldig, 21.50 Op vleugelen van muziek, 22.00 Buitenlands weekoverzicht, 22.15 Swing and sweet from Hollywood, 22.40 „Vandaag",, 22.45 Avondwijding, 23.00 Nieuws, 23.15 Symphonisch con cert. mogen deelnemen aan de Olympische winterspelen. Het Zwitsers Olympisch Comité acht zich alleen verantwoordelijk Voor de organisatie en de leiding van de winterspelen en meent alleen competent te zijn om inschrijvingen te weigeren, een en ander volgens de art. 12 en 11 van het reglement, het voorbehoud van de rechten der internationale sportfederaties. Het Zwitsers Olympisch Comité handhaaft in dit verband zijn vroe ger genomen besluit, volgens het welk alleen de ijshockey ploeg van de A. H. A. gerechtigd is om aan het Olympisch IJshockeytournooi deel te nemen. De Int. IJshockeyfederatie kwam Woensdagavond in een buitengewone zitting bijeen om de situatie met betrekking tot het ijshockey-conflict nader onder het oog te zienè Tijdens de besprekingen kwam het standpunt duidelijk naar voren, dat alleen het Zwitsers Olympisch Co mité de bevoegdheid bezit een in schrijving te aanvaarden of te wei geren, met andere woorden, het uit voerend comité van het I. O. C. is door zijn beslissing om geen van beide Amerikaansse ijshockeyploe gen te laten deelnemen, buiten zijn boekje gegaan. Men achtte het voorts aanvechtbaar, dat het uitvoe rend comité van het I. O. C. reeds vóór de spelen als jury d'honneur fungeert. Men was van mening, dat volgens het Olympisch reglement het uitvoerend comité alleen tijdens dé spelen en dan al1 een in bijzondere gevallen als ere-jury kan fungeren De vertegenwoordiger van het Zwitsers O'ympisch Comité, de heer Gafner, legde de nadruk op het feit, dat dit comité zijn besluit met alge mene stemmen heeft genomen en zonder discussie. Van de zijde van de Internationale IJshockeyfederatie werd nog medegedeeld, dat men zich volledig stelde achter het besluit van hef organisatie-comité. Op een vraag van een der aanwe zigen of men kan beletten dat Vrij dagmorgen de p^ég van de Vereni?- de Staten, vertegenwoordigd door de A. H. A., zijn eerste wedstrijd tegen Zwitserland speelt, werd geant woord, dat dit onmogelijk moet wor den geacht. Integendeel, mocht een dergelijk feit zich voordoen, dan zal dat, aldus de heer Gafner. het einde van de gehele Olympische Winterspelen be tekenen. ZWEMMEN Haar vader weet van niets. Naar aanleiding van de mededeling van Bob Kentler, directeur van de Town Swimming club te Chicago, dat Nel van Vliet een aanvrage in zal die nen voor het Amerikaanse staatsbur gerschap. hebben wij ons gewend tot de heer J. M. J. van Vliet, vader van de zwemster, aan wie wy inlichtin gen vroegen. De verklaring van deze Amerikaan is namelijk in strijd met Nel's eigen mededeling, dat zij, indien zij een verzoek daartoe ontvangt, nog gaarne voor Nederland op de Olympische spelen zal uitkomen. Vader van Vliet zeide niets van het voornemen van zijn dochter te weten. Het enige, dat hem bekend was, deelde hij mede, was, dat er, zowel door mrs. Caro Fogarott uit Chicago als Nel van Vliet, een overeenkomst is getekend, dat men in Chicago goed voor Nel zal zorgen en dat haar een gratis terugtocht naar Nederland, wanneer zij dit ook maar wenst, wordt gegarandeerd. Dit achtte men voldoende basis om tot de overtocht te besluiten, aldus de heer van Vliet. EEN NIEUWE ZWEM-STER. Dezer dagen bij een tweekamp tus sen de Robben en het Haagse Zian is Jan Stender met een verrassing geko men: de 15-jarige Tonny Hom. die de 100 m. (oude schoolslag) won in de tijd van 1.23.6, een tijd van Wil ^Ha- verslag in haar snelste periode. Dit jeugdige nieuwelingetje stapt na zulk een prestatie, ook op de 200 m., zo fris als een hoentje uit het water, zo dat van haar nog wel het een en an der kan worden verwacht. WATERPOLO. L.Z.C.-WEDSTRIJDEN. L.Z.C. is dit laatste weekeind niet gelukkig geweest met zijn gespeelde wedstrijden en heeft zeker enkele nederlagen op eigen rekening gekre gen. Eerlijk gezegd vlot de combinatie LZC-Poelmeer nog niet geheel en be ter gezegd zullen enkele spelers goed doen nu eens te begrijpen dat water polo ook met een zeker „doorzicht" gespeeld moet worden. Niet alléén spel, maar gezamenlijk kan een over winning brengen. De uitslagen waren: SNA ILZC 4 0—6; Zian 3—LZC 2 9—2. LZC 4— Swift I 1—4; LZC 3—Zian 4 2—1. Dus toch nog een overwinning, die Woensdagavond in de „Overdekte" zeker door tactisch inzicht verkregen werd. J. v. d. Reyden scoorde beide doelpunten. SCHAKEN. Jaarvergadering L.S.G. Dinsdag avond hield het Leids Schaakgenoot schap de jaarlijkse algemene vergade ring. Na de gebruikelijke voorlezing van notulen, financieel- en jaarver slag ontstond een levendige discussie over de regeling van het persoonlijk kampioenschap van de L.S.B. Op de algemene vergadernig van de L.S.B. algemehe vergadering van de L.S.B. zal de afgevaardigde van het L.S.G. het voorstel doen deze wedstrijden te splitsen in een voorronde van 3* groe pen van zes spelers te houden in het najaar, waarbij van iedere groep de 2 hoogst-uitkomenden. met de titel houder in het daarop volgende voor jaar de kampioensgroep zullen vor men. Ten bate van de wedstrijd om Met de zilveren autobus onderneming van Maarse en Kroon Er zijn particuleire bedrijven, wel ke zoo openbaar van aard zijn, dat iedereen er zich mee bemoeit, een li rant b.v. en ook een autobusonder- nemirig. De meeste autotjas-onder- nemingen in dit gewest zijn (in ver scheidenheid van graden) vermaag schapt aan de Ned. Spoorwegen). On der de weinige, welke zich van die inteelt verre hebben weten te hou den, is Maarse en Kroon een van de belangrijkste. Deze onderneming viert binnenkort haar zilveren be staan in vreugde van haar onaf hankelijkheid een onafhankelijk heid, welke alleen gehandhaafd werd door het inzicht van de heer J. Maar se Wzn„ die te rechter tijd door vrij willige uitbreiding van het aantal lij nen een „vervoers-gebied" wist te scheppen en tot een aan-een-sluitend geheel af te ronden. Tegenwoordig bestrijken de bussen van M. en K. de driehoek LeidenHaarlemAm sterdam, met diep-ingrijpende ver takkingen naar het Oosten maar het begin, op 1 Februari 1923, is heel simpel geweest. Er reed één bus plus één man personeel, die de dienst onderhield RijnsaterwoudeLeimui- denRoelofarendsveen-Leiden. Wan neer men nu een foto ziet van dat busje, met twee luchtbanden en twee massieve banden, en twee reserve banden boven-op, en daarbij verge lijkt het huidige materiaal, kan men zich niet meer indenken, met welk een gciuich destijds die eerste bus werd begroet. De eerste dag werden er al 142 personen vervoerd en het eerste jaar 127.000, maar nu het wereldkampioenschap werd uit de kas een bedrag beschikbaar ge steld, terwijl een ter vergadering ge houden collecte eveneens een belang rijke bijdrage opleverde. Op voorstel van de heer Tummers zal heft L.S:G. tijdens het le ge- d'eelte van de wedstrijd gezamenlij ke bezoeken organiseren, waarbij ook niet-L.S.G.-leden zich zullen kunnen aansluiten. Nadere gegevens hierover zullen t.z.t. bekend worden gemaakt. A.s afgevaardigden naar de alg. verg. van de L.S.B. werden benoemd de heren van der Nat en Rotteveel. Bij de bestuursverkiezing verklaar de de heer Modderman wegens druk ke werkzaamheden te moeten bedan ken. In zijn plaats werd de heer van der Nat benoemd. De voorzitter, de heer van Deventer dankte de heer Modderman voor het vele. wat hij in al die jaren van zijn bestuurderschap van het L.S.G. had verricht Even eens bijzondere woorden van waarde ring werden gericht tot de heer Se- gaar, die dit jaar onafgebroken ge durende 25 jaren de L.S.G. schatkist op voortreffelijke wijze heeft be heerd. 52. „Het zit zo, Effendi'', sprak Ezau „Eens was de edele heer Hassan Ben Ali, Heer en Gebieder over duizend zonen een gelukkig man. Hij leefde tevreden in zijn schoon paleis. Al zijn onderdanen hielden veel van hem, wan Sultan Hassan was goed voor iedereen en sloeg nooit zijn slaven om de oren en hij schopte er ook nooit een, zoals vele andere sultans doen. Hij had een dochter, de won derschone Fatima. Deze Fatima nu, was de oorzaak geworden van zijn huidig ongeluk. Een woeste rovers bende had het ongelukkige meisje ontvoerd uit haar vertrekken. Alle knechten die haar bewaakten had den zij hard op het hoofd geslagen, zodat deze versufd op de grond wa ren gevallen en niets hadden kunnen doen om de ontvoering te verhinde ren. De schurken hande'den in op dracht van Ibrahim de Sluwe, een naburige rover-sultan. Deze vroeg een losprijs van honderd millioen gouden ducaten voor de schone Fa tima en de goede Hassan Ben Ali bezat op de hele wereld niet zoveel geld. Hij was wel rijk, maar zoals alle goede mensen had hij ook altijd veel aan de armen uitgedeeld en niet ge noeg meer overgehouden om zijn dochtertje te redden uit de handen van de boosdoeners. Nu was hij naar alle bevriende sultans in de omge ving gereisd, om geld te gaan lenen, waarmee hij de arme Fatima vrij zou kunnen kopen. Ze hadden hem alle maal gegeven wat ze maar enigszins missen konden, maar toch was alles bij elkaar opgeteld nog niet half ge noeg om Fatima vrij 'te kopen. En nu was de termijn verstreken en die zelfde nacht nog zou de arme Fatima levend door de rovers worden ver brand en niemand kon er iets aan doen, want de rovers waren niet al leen zeer machtig, maar daarnaast hadden zij zich zo goed in de woestijn verstopt, dat niemand hen kon zien zitten.1' Dat was het verhaal van Ezau. Oom Henkie had er tranen van in zijn ogen gekregen „Ik moet direct naar mijnheer Hassan Ben Ali", zei hij. „Misschien kan ik hem helpen''. ren :de bussen van Maarse en Kroon jaarlijks 8.414.000 passagiers (onge rekend het touring-car-bedrijf, waar uit de eerste bus ontsproten is). doet de onderneming 23 gemeenten aan en het aantal bussen is geste gen tot 95, terwijl er nog 15 in op bouw zijn en 20 in bestelling zijn. Nü is het personeel van één man sterk uitgegroeid tot een korps van 200, dat zich zal gaan uitbreiden tot 250 man. In het eerste jaar werd 80.000 k.m. afgelegd, in het afgelopen jaar 4.285.000 k.m., dat is meer dan honderd maal de aarde rond. al de jaren van haar bestaan heeft de onderneming 36 millioen mensen vervoerd, dat is viermaal de totale bevolking van Nederland. Over al de polderwegen van noordelijk Zuid- Holland, zuidelijk Noord-Holland en oostelijk Utrecht knorren de tevre den bussen en verzorgen er vanuit het Aalsmeerse hart de bloedsom loop van de samenleving. De slag aders in dat bussen-stelsel zijn de lij nen van Aalsmeer naar Amsterdam, Leiden en Haarlem; ook het vervoer van het Schiphol-personeel 4.500 man) op-en-neer naar Amsterdam is een lijntje van groot belang. Chrono logisch heeft het net zich als volgt ontwikkeld: 1923: LeimuidenLeiden 1-925: deze lijn doorgetrokken naar Aalsmeer 1927: doorgetrokken tot Amster dam 1931Aalsmeer-Kudelstaart-Lei- muiden-Alphen. 1932: Aalsmeer-Schiphol-Amster- dam 1933: Braassemenmeer-Kagerplas- senLeiden 1934: WarmondLeiden (tot '40) 1935: Haarlemermeerlijnen naar Hillegom, Aalsmeer, Haar lem en Amsterdam 1939: AmstelveenSchiphol, Am sterdam (C.S.)-Schiphol - Haarlem en Amsterdam, door de Haarlemmermeer n. Zandvoort 1942: WilnisUithoornAmster dam en Nieuwkoop-Zeven hovenAmsterdam. 1944: het verkeer door de bezetting aanmerkelijk ingekrompen. Voor het drukke „honger"-vervoer van pas sagiers een boot gehuurd voor de vaart AalsmeerLeiden. (De boot, de „Prinses Juliana" moest toenmaals „Juliana van Stolberg" gedoopt wor den), Op Dolle Dinsdag werd het he le bedrijf stopgezet. Van de 63 wagens, bij de bezetting in 1940 in gebruik, waren er bij de bevrijding nog 21 over, weggestopt in hooibergen én stallen. Van de gevor derde wagens kwamen er slechts 2 terug, als wrakken. Op 23 Juli 1945 werden de drie hoofdlijnen her opend en thans worden alle lijnen weer bediend. Bovendien is daar in 1947 bijgekomen de dienst Aalsmeer Loenersloot. Sociaal bezien, móet het een mo del-onderneming zijn: de verstand houding onder en met het personeel is uitstekend; er is een premie-vrij ouderdoms-, weduwe- en wezenpen sioen en de directie zint op midde len om, behalve de 8 woningen, wel ke er reeds zijn, op groter schaal huizen voor het personeel te bou wen. De directie zint op nog veel meer. Het centraal-station Aalsmeer, dat nu 44 boxen telt en een overdek te wasruimte voor de bussen (dg bus sed worden iedere dag gewassen!), is het de bedoeling het midden-ter rein tussen de boxen-rijen te over kappen en een cantine voor het per soneel te bouwen (tijdelijk als kan toor te gebruiken). Behalve deze enorme hal van 2500 M.2, is het de opzet volgend jaar een grote revisie hal 20 M. bij 85 M. te bouwen en in '50 'n kantoorgebouw met 3 woningen te zetten. De „grote revisie" en van zelfsprekend ook de dagelijkse „klei ne revisie", het carosserie-herstël, smeer- en verfwerk is alles in eigen hand. Bij de technische verzorging in het bedrijf is de leuze: veiligheid voor alles, met het gelukkig resul taat, dat in de- afgelopen 25 jaar niet één doode en niet één emstig-ge- wonde werd „gemaakt", wat op zulk een omvangrijk net een beter com plimentje is, dan alle complimentjes, welke bij de viering van het zilveren jubileum zullen worden gemaakt. „En nog zijn we niet tevreden" verklaarde ons de directie, want zij heeft nog vele desiderata om het de passagiers zo gerieflijk mogelijk te maken. Maar wij voor ons zijn van mening, dat „Maarse en Kroon" me* tevredenheid en voldoening he^ ju bileum kunnen vieren van een bus bedrijf, dat klopt als een bus. Veren, tot behoud bloembollenvak v. Op de algem. verg. van bovenge noemde veren.in de keuringzaal van het Krelage-huis, heeft de voorz., de heer P. Bakker M.z., een rede gehou den. 'Het lijkt mij, aldus de voorz., alleszins billijk- en noodzakelijk, dat de regering doordat zij heeft gewei gerd in te gaan op het besluit van de Algemene Vergadering d.'d'. 27 Oct., dat zij nu de morele plicht op zich heeft genomen om borg te zijn voor de mogelijk catastrophale ge volgen, welke in 1948 kunnen ont staan. De heer H. 't Mannetje bracht het jaarverslag uit, waaruit bleek, dat het ledental aanzienlijk vooruitge gaan is en de vereniging thans onge veer 3.000 leden telt. Het financiële verslag gaf aan in komsten 'n bedrag aan van 7.772.21 aan uitgaven f 7491,10, alzo een batig saldo van 281,11. De begroting voor 1948 sluit met een saldo van f 15.500. Hierna volgde de verkiezing van twee leden van het hoofdbestuur we gens aftreden van de heren P. M. Roozen van Daalen en J. J. Rotteveel. In deze vacatures werden bij accla matie gekozen de heren Rood te Grootebroek en A. van Staalduinen, 's-Gravenzande. Met alg. st. wer<i'besloten een tele gram aan de minister te zenden, waarin de leden dezer vereniging hun grote teleurstelling uitspraken, dat het besluit tot afschaffing van alle maatregelen, hetwelk met meerder heid van stemmen was aangeno men, door de minister niet is aange nomen. Zijn Exc. wordt alsnog drin gend verzocht, dat het besluit der vergadering d.d. 27 Oct. 1947 ten spoëd'igste ten uitvoèr wordt ge bracht. De voorz. drukte zijn verontwaar- dgiing uit, dat de lasten voor het B. V. S.- ongeveer 2.per R.R. be draagt. Voorgesteld werd, dat alle leden zich en bloc het lidmaatschap bij het B.V.S. moeten opzeggen. De voorzit- terdeelde hieromtrent mede, d'at het bestuur juridisch zal onderzoeken of dit mogelijk is. Landurig werd de meeting van het Gladiolenareaal besproken. Fel werd de houding van het bestuur van d'e Ver. „De Gladiool" becritiseerd, daar er vele bezwaren naar voren werden gebracht over de 12 ets. per Roe hef fing van de Gladiolen. In de rondvraag deelde de heer v. Egmond uit Rijnsburg op het hoge winstmarge van de export, daar de buitenlandse bolprijzen te hoog zijn. Voorts deelde hij mede. dat het aan tal aanvragen om te exporteren door jonge vakgenoten 113 bedroeg, waar van 88 aanvragen werden afgewezen, dit alles is een gevolg van de dwang maatregelen. Nadat de voorz. een bouquet tul pen van de heer Reus in ontvangst had genomen, sprak de heer Nuyens, welke het B.V.S. scherp becritiseerde. door STEFAN BROCKHOFF Zij reikte de jongelui bessensap ln plaats van whisky en en oude dame whisky in plaats van bessensap. Toen zij ten slotte mevrouw Mahler een Corona sigaar had overhandigd in stede van een moorkop met slag room en met een vernietigende blik werd bestraft sloop ze beschaamd en stilletjes weg. Jupp merkte het eerst in het geheel niet- Mejuffrouw Ida Borchardt had zich namelijk van hem meester gemaakt. Zij was ver schrikkelijk opgewonden en loensde voortdurend naar haar strenge ma ma en trachtte met inspanning van al haar krachten een luchtig werelds gesprek -te voeren. Tenslotte moest die jonge man toch begrijpen, dat zij de dodhter van de beroemde direc teur der Chefa was. Daartussen door verried zy giohalend, dat dit het eerste feest was, dat zij ooit had bij gewoond. Daarna vertelde zij Jupp, vertrouwelijk fluisterend en nadat zij zich met een schele blik had verge- wisd, dat mama aan het buffet met 6 caviaarbroodjes voor de eerste vijf minuten buiten gevecht was gesteld, dat zy het zo dolletjes zou vinden om de Odeon eens van binen te zien. Maar hét was haar streng bevolen, steeds met een grote boog om die plaats des verderfs heen te lopen, al hoewel zij zich gelukkig, dank zij haar fantasie, wel kon voorstellen, hoe het daarbinnen toeging. Jupp kon er niets aan doen, dat hij in wendig die fantasie eën tikje won derlijk vond, maar hy kon het toch niet vermijden de jonge dam voor een tango uit te nodigen. Daarbij trapte zij hem op de tenen en vertelde on dertussen anecdoten uit de dansles, waarbij zij,naar zij liet doorscheme ren, een leidende rol had gespeeld. Mevrouw von Mühll zat elegant en glimlachend aan een der kleine tafel tjes die om de dansvloer geplaats wa ren. Zij was moe, maar wilde het niet laten merken. Haar man hield van dergelijke festiviteiten en zij wilde hem zijn plezier niet bederven. Her mine van Arend, bekend als de mooi ste vrouw uit de stad, kwam bij haar zitten. „Het onweef- is nog niet afge lopen", zei ze. „Je weet ik ben er bang voor. Het is kinderachtig maar ik kan er niets aan doen. Bij iedere slag denk ik, daar gebeurt een on geluk. Als het nu maar eens op wilde houden. Kyk 'toch eens die arme Lü- thy, die getracteerd wordt op die malle verhalen van dat kind van Borchardt''. Mevrouw van Mühll knikte- Zij staarde over de tafeltjes waarop kleine roodomkap'te schemer lampen stonden, en zag, dat haar man al weer in een wetenschappelijk ge sprek gewikkeld was. Hij zat met van Hagen in een hoek en luisterde blijkbaar zeer geinteresseerd naar een eindeloze verklaring. Daarna glimlachte mevrouw van Mühll te gen Jupp terwijl de muziek zweeg en het onweer opeens weer te horen was dat zijn slagen in de balzaal deed dreunen. Mevrouw van Arend werd bleek. „Ik zie die van Hagen niet graag. Feitelijk weten we 'toch hele maal niet. wat we van hem moeten denken. Hy ziet er erg grimmig uit. vind je niet? Mevrouw van Mühll stelde haar vriendin gerust en wenk te Jupp bij haar te komen. Maar Jupp vertelde niet veel. Hij wist, dat Wie- nert er niet op gesteld was, dat zijn ondergeschikten uit de school klapten Bovendien had hij het warm. De at mosfeer was, ondanks het onweer, drukkend. Het rook naar wijn, par fum, «sigaretten... de muziek zette een nieuwe wals in, maar door de vrolijke klanken heen klopk het doffe rollen van de donderslagen. Ida zette vergeefs verleidelijke ogen op. Zij werd door haar moeder bij Jupp weg gehaald. Zij wilde 'haar dochter nog diezelfde avond aan minstens vier verkieslijke jongezellen voorstellen. „Freule van Hagen is weggegaan zei mevrouw van Mühll zacht- „Zij zag er overigens doodmoe uit. Zegt u haar, dat zij mij spoedig weer eens moet komen bezoeken. Zij is mij erg ontrouw geworden. Jupp keek me vrouw van Mühll dankbaar aan. Ver geefs (had hij Gerda met de ogen ge zocht, maar hij kon nu niet opstaan. Het glanzende stralende schouwspel van de balzaal bracht hem enigszins in de war. Kwam het door het on weer of door een andere oorzaak? Het was hem in ieder geval ineens scherp duidelijk, dat de stemming veranderd was. Er lag iets drukkends over het ge heel. Vergeefs trachtte de njuziek de aanwezigen aan te vuren, de mensen kwamen nietmeer op de dansvloer en bleven in kleine groepjes praten. Plotseling stopte muziek. De wei nige dansenden weken uiteen. Op het podium stond een man, in een regenjas, die droop van het water, een man, die Jupp merkwaardig bekend voorkwam. Het was Wienert. Onwillekeurig sprong Jupp op. Met een handgebaar verzocht de commis saris om stilte. „Het spijt me zeer, dames en he ren, dat ik de vreugde moet versto ren. Maar het is mijn plicht U te zeggen, dat onder bescherming van het noodweer inbrekers van de afwe zigheid van de familie gebruik ge maakt hebben in te breken. Ik ver zoek u kalm te blijven", riep hij be velend. toen hij merkte, dat er een onrustige stemming ontstond. „Ik ver zoek de betreffende dames en heren met mij naar het hoofdcommissariaat te willen komen- Daarna kunnen we naar de verschillende woningen gaan om vast te stellen, wat er vermist word;t. De famiie Merian, de familie Hoffman en de familie Arend''. Mij hoorde een gil. Mevrouw van Arend was bijkans bezwijmd in een stoel neergevallen. „De politie heeft een van de misdadigers gevat. Ik verzoek de betreffende dames en he ren in de hal te willen komen." De opwinding was geweldig. Van alle kanten werd Wienert bestormd. Men riep hem alle mogelijke adressen toe om te vragen of daar nu werke lijk niets gebeurd was. „Zie je wel, dat ik het goed gevoeld heb. Er zijn griezelige dingen gebeurd," fluister de de dodelijk bleke mevrouw van Arend, toen zij snel afscheid van me vrouw van Mühll nam. De families Hoffman, Merian en van Arend ver lieten snel de zaal. Geheel uit het veld geslagen blik ten de achtergeblevenen hen na. Van buiten klonken nog de rommelende donderslagen tot in de zaal door, de koele nachtlucht kwam door de ge opende deuren naar binnen. Het vol slagen leeggegeten buffet maakte nu een treurige indruk een teken, dat het feest nu voorbij was. Zonder succes trachtte de muziek de stem ming te herstellen. Maar de instru menten klonken schel en gevoelloos in de nu stil geworden zalen. Slechts enkele paren waagden zioh nog op het parket en ook hen kon men de moeite aanzien die zij zich moesten geven, de ontstellende gebeurtenis in een kunstmatige vrolijkheid te ver geten. De gedachten en gesprekken bepaalden zich natuurlijk slechts tot de inbraken- (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1948 | | pagina 2