De Olympische Winterspelen te
Moritz
Honderdmaal de wereld rond
Jlcviel 3iwiek $tt de „J\iAECiameti-e%fienia"
Jl/Luziek 'ut (iet
Doden-steeg'fe
DONDERDAG 29 JANUARI 1948
DE LEIDSE COURANT
EERSTE BLAD - PAGINA
Het ijshockeyconflict
toegespitst
Het uitvoerend comité van het in
ternationale Olympisch Comité, waar
van ook onze landgenoot kolonel P.
W. Scharroo deel uitmaakt, kwam
gisteren te St. Moritz bijeen, nadat
reeds Dinsdagavond informele be
sprekingen waren gehouden. Het
executieve comité, dat tevens
functie waarneemt van ere-jury der
vijfde Olympische Winterspelen nam
het volgends besluit inzake het ijs-
heckeyconflict:
Nadat men de argumenten der ver
tegenwoordigers van het Amerikaans
Olympisch Comité en het het Zwit
sers organisatiecomithad vernomen,
heeft de ere-jury besloten, dat geen
van beide Amerikaanse ijshockey-
ploegen tot het Olympisch IJshockey-
tournooi zal kunnen worden toege
laten. Men heeft dit besluit geno
men, omdat men de opvattng is toe
gedaan, dat aan beide zijden onre
gelmatigheden zijn begaan.
Tot zover het besluit van het uit
voerend comité van het I. O. C. In
tussen is het programma van het
Olympisch IJshockeycomité van de
Internationale IJshockeyfederatie
reers bekend gemaakt Aan dit tour-
nooi zou, naar men weet deelnemen
de ploeg van de Amateur Hockey
Association, de A. H. A.
Het bestuur van het Zwitsers Olym
pisch Comité kwam Woensdagmid
dag te St. Moritz bijeen, teneinde de
beslissing van het uitvoerend comité
inzake het ijshockeyconflict te be
spreken. Het Zwitsers Olympisch
Comité kwam met de meeste Icracht
op tegen de bewering van het uit-
uitvoerend comité van het I. O. C.
zou Zwitserland een onregelmatig
heid hebben begaan met betrekking
tot het toelaten van de hockeyploeg
van de A. I-I. A.
Het bestuur van het Zwitsers Olym
pisch Comité constateert, dat het
uitvoreend comité van het I. O. C.,
geconsitueerd als ere-jury volgens
art. 14 van het reglement, niet com
petent is om een besluit te nemen,
Volgens hetwelk de beide Amerikaan
se ijshockeyploegen, die van de A.
H. A. en die van de A. A. U., niet
RADIO
VRIJDAG.
HILVERSUM I, 301 meter.
7 00 Nieuws, 7.30 Gram.platen, 8.00
Nieuws, 8.15 Geestelijke liederen,
9.30 Orkestwerken, 10.30 Morgen
dienst, 11.00 Licht klassiek concert,
11.30 Zang met piano, 12.00 De Va
rianten, 12.33 Jan van Weelden, or
gel, 13.00 Nieuws, 13.15 Mandolinata,
13.45 Viool met piano, 14.10 Gram.
platen. 14.40 Omroep a cappella-koor,
15.00 Gram.platen 16.00 Voordracht,
16.20 Sangh en spel, 17.00 Kerkorsel-
platen, 17.15 De vijf Zapakara's, 17.45
Uit een grote stad komt een kleine
melodie, 18.30 Regeringsuitzen'ding,
19.00 Nieuws, 19.15 Geestelijke lie
deren, 19.30 Het actueel geluid. 19.45
CNV-kwartier, 20.00 Nieuws, 20.15
Giaconda-ensemble, 20.45 De jeugd
maakt werk, 21.30 Composities van
Andries de Braai, 22.00 Vragen aan
voorbijgangers, 22.30 Harprecital,
22.45 Avondoverdenking, 23.00
Nieuws, 23.15 Populaire avondklan
ken.
HILVERSUM II, 415 meter.
7.00 Nieuws, 7.15 Gram.platen, 8.00
Nieuws, 8.18 Operette-programma,
8.50 Voor de vrouw, 9.00 Weens Phil-
harmonisch orkest, 9.35 Piano, 10.00
Morgenwijding, 10.20 Een avond bij
Paul Lincke, 10.30 Voor de vrouw,
10.45 Werken van Bach en Weber,
11.15 Negerjongen, voordracht, 11.30
Licht orkestconcert, 12.00 „Cuadro
Flamenco", 12.33 Sportagenda, 12.38
Lyro-trio, 13.00 Nieuws, 13.15 Les
gars de Paris, 13.45 The hill billies,
14.00 Kookkunst, 14.20 Symphonie or
kest, 15.00 Ons volk in zijn dichters,
15.20 Concert, 16.00 Bekende Engelse
organisten, 16.30 Tussen twaalf en
zestien, 17.00 Kwartet-Jan Corduwer,
17.20 Wij en de muziek, 18.00 Nieuws,
18.15 De VARA feliciteert, 18.40 Pia
no en orgel, 19.00 Denk om de bocht,
19.15 Regeringsuitzending, 19.30 Cur
sus, 19.50 Tien voor acht, 20.00
Nieuws, 20.05 Piano, 21.00 Gram.pla
ten, 21.30 Schuldig of onschuldig,
21.50 Op vleugelen van muziek, 22.00
Buitenlands weekoverzicht, 22.15
Swing and sweet from Hollywood,
22.40 „Vandaag",, 22.45 Avondwijding,
23.00 Nieuws, 23.15 Symphonisch con
cert.
mogen deelnemen aan de Olympische
winterspelen.
Het Zwitsers Olympisch Comité
acht zich alleen verantwoordelijk
Voor de organisatie en de leiding
van de winterspelen en meent alleen
competent te zijn om inschrijvingen
te weigeren, een en ander volgens
de art. 12 en 11 van het reglement,
het voorbehoud van de rechten der
internationale sportfederaties.
Het Zwitsers Olympisch Comité
handhaaft in dit verband zijn vroe
ger genomen besluit, volgens het
welk alleen de ijshockey ploeg van de
A. H. A. gerechtigd is om aan het
Olympisch IJshockeytournooi deel
te nemen.
De Int. IJshockeyfederatie kwam
Woensdagavond in een buitengewone
zitting bijeen om de situatie met
betrekking tot het ijshockey-conflict
nader onder het oog te zienè
Tijdens de besprekingen kwam het
standpunt duidelijk naar voren, dat
alleen het Zwitsers Olympisch Co
mité de bevoegdheid bezit een in
schrijving te aanvaarden of te wei
geren, met andere woorden, het uit
voerend comité van het I. O. C. is
door zijn beslissing om geen van
beide Amerikaansse ijshockeyploe
gen te laten deelnemen, buiten zijn
boekje gegaan. Men achtte het
voorts aanvechtbaar, dat het uitvoe
rend comité van het I. O. C. reeds
vóór de spelen als jury d'honneur
fungeert. Men was van mening, dat
volgens het Olympisch reglement
het uitvoerend comité alleen tijdens
dé spelen en dan al1 een in bijzondere
gevallen als ere-jury kan fungeren
De vertegenwoordiger van het
Zwitsers O'ympisch Comité, de heer
Gafner, legde de nadruk op het feit,
dat dit comité zijn besluit met alge
mene stemmen heeft genomen en
zonder discussie. Van de zijde van de
Internationale IJshockeyfederatie
werd nog medegedeeld, dat men zich
volledig stelde achter het besluit
van hef organisatie-comité.
Op een vraag van een der aanwe
zigen of men kan beletten dat Vrij
dagmorgen de p^ég van de Vereni?-
de Staten, vertegenwoordigd door de
A. H. A., zijn eerste wedstrijd tegen
Zwitserland speelt, werd geant
woord, dat dit onmogelijk moet wor
den geacht.
Integendeel, mocht een dergelijk
feit zich voordoen, dan zal dat, aldus
de heer Gafner. het einde van de
gehele Olympische Winterspelen be
tekenen.
ZWEMMEN
Haar vader weet van niets.
Naar aanleiding van de mededeling
van Bob Kentler, directeur van de
Town Swimming club te Chicago, dat
Nel van Vliet een aanvrage in zal die
nen voor het Amerikaanse staatsbur
gerschap. hebben wij ons gewend tot
de heer J. M. J. van Vliet, vader van
de zwemster, aan wie wy inlichtin
gen vroegen.
De verklaring van deze Amerikaan
is namelijk in strijd met Nel's eigen
mededeling, dat zij, indien zij een
verzoek daartoe ontvangt, nog gaarne
voor Nederland op de Olympische
spelen zal uitkomen. Vader van Vliet
zeide niets van het voornemen van
zijn dochter te weten.
Het enige, dat hem bekend was,
deelde hij mede, was, dat er, zowel
door mrs. Caro Fogarott uit Chicago
als Nel van Vliet, een overeenkomst
is getekend, dat men in Chicago goed
voor Nel zal zorgen en dat haar een
gratis terugtocht naar Nederland,
wanneer zij dit ook maar wenst,
wordt gegarandeerd. Dit achtte men
voldoende basis om tot de overtocht
te besluiten, aldus de heer van Vliet.
EEN NIEUWE ZWEM-STER.
Dezer dagen bij een tweekamp tus
sen de Robben en het Haagse Zian is
Jan Stender met een verrassing geko
men: de 15-jarige Tonny Hom. die de
100 m. (oude schoolslag) won in de
tijd van 1.23.6, een tijd van Wil ^Ha-
verslag in haar snelste periode. Dit
jeugdige nieuwelingetje stapt na zulk
een prestatie, ook op de 200 m., zo
fris als een hoentje uit het water, zo
dat van haar nog wel het een en an
der kan worden verwacht.
WATERPOLO.
L.Z.C.-WEDSTRIJDEN.
L.Z.C. is dit laatste weekeind niet
gelukkig geweest met zijn gespeelde
wedstrijden en heeft zeker enkele
nederlagen op eigen rekening gekre
gen.
Eerlijk gezegd vlot de combinatie
LZC-Poelmeer nog niet geheel en be
ter gezegd zullen enkele spelers goed
doen nu eens te begrijpen dat water
polo ook met een zeker „doorzicht"
gespeeld moet worden. Niet alléén
spel, maar gezamenlijk kan een over
winning brengen.
De uitslagen waren: SNA ILZC
4 0—6; Zian 3—LZC 2 9—2. LZC 4—
Swift I 1—4; LZC 3—Zian 4 2—1.
Dus toch nog een overwinning, die
Woensdagavond in de „Overdekte"
zeker door tactisch inzicht verkregen
werd. J. v. d. Reyden scoorde beide
doelpunten.
SCHAKEN.
Jaarvergadering L.S.G. Dinsdag
avond hield het Leids Schaakgenoot
schap de jaarlijkse algemene vergade
ring. Na de gebruikelijke voorlezing
van notulen, financieel- en jaarver
slag ontstond een levendige discussie
over de regeling van het persoonlijk
kampioenschap van de L.S.B. Op de
algemene vergadernig van de L.S.B.
algemehe vergadering van de L.S.B.
zal de afgevaardigde van het L.S.G.
het voorstel doen deze wedstrijden te
splitsen in een voorronde van 3* groe
pen van zes spelers te houden in het
najaar, waarbij van iedere groep de
2 hoogst-uitkomenden. met de titel
houder in het daarop volgende voor
jaar de kampioensgroep zullen vor
men. Ten bate van de wedstrijd om
Met de zilveren autobus
onderneming van
Maarse en Kroon
Er zijn particuleire bedrijven, wel
ke zoo openbaar van aard zijn, dat
iedereen er zich mee bemoeit, een
li rant b.v. en ook een autobusonder-
nemirig. De meeste autotjas-onder-
nemingen in dit gewest zijn (in ver
scheidenheid van graden) vermaag
schapt aan de Ned. Spoorwegen). On
der de weinige, welke zich van die
inteelt verre hebben weten te hou
den, is Maarse en Kroon een van de
belangrijkste. Deze onderneming
viert binnenkort haar zilveren be
staan in vreugde van haar onaf
hankelijkheid een onafhankelijk
heid, welke alleen gehandhaafd werd
door het inzicht van de heer J. Maar
se Wzn„ die te rechter tijd door vrij
willige uitbreiding van het aantal lij
nen een „vervoers-gebied" wist te
scheppen en tot een aan-een-sluitend
geheel af te ronden. Tegenwoordig
bestrijken de bussen van M. en K.
de driehoek LeidenHaarlemAm
sterdam, met diep-ingrijpende ver
takkingen naar het Oosten maar
het begin, op 1 Februari 1923, is heel
simpel geweest. Er reed één bus plus
één man personeel, die de dienst
onderhield RijnsaterwoudeLeimui-
denRoelofarendsveen-Leiden. Wan
neer men nu een foto ziet van dat
busje, met twee luchtbanden en twee
massieve banden, en twee reserve
banden boven-op, en daarbij verge
lijkt het huidige materiaal, kan men
zich niet meer indenken, met welk
een gciuich destijds die eerste bus
werd begroet. De eerste dag werden
er al 142 personen vervoerd en het
eerste jaar 127.000, maar nu
het wereldkampioenschap werd uit
de kas een bedrag beschikbaar ge
steld, terwijl een ter vergadering ge
houden collecte eveneens een belang
rijke bijdrage opleverde.
Op voorstel van de heer Tummers
zal heft L.S:G. tijdens het le ge-
d'eelte van de wedstrijd gezamenlij
ke bezoeken organiseren, waarbij ook
niet-L.S.G.-leden zich zullen kunnen
aansluiten. Nadere gegevens hierover
zullen t.z.t. bekend worden gemaakt.
A.s afgevaardigden naar de alg. verg.
van de L.S.B. werden benoemd de
heren van der Nat en Rotteveel.
Bij de bestuursverkiezing verklaar
de de heer Modderman wegens druk
ke werkzaamheden te moeten bedan
ken. In zijn plaats werd de heer van
der Nat benoemd. De voorzitter, de
heer van Deventer dankte de heer
Modderman voor het vele. wat hij in
al die jaren van zijn bestuurderschap
van het L.S.G. had verricht Even
eens bijzondere woorden van waarde
ring werden gericht tot de heer Se-
gaar, die dit jaar onafgebroken ge
durende 25 jaren de L.S.G. schatkist
op voortreffelijke wijze heeft be
heerd.
52. „Het zit zo, Effendi'', sprak Ezau
„Eens was de edele heer Hassan Ben
Ali, Heer en Gebieder over duizend
zonen een gelukkig man. Hij leefde
tevreden in zijn schoon paleis. Al zijn
onderdanen hielden veel van hem,
wan Sultan Hassan was goed voor
iedereen en sloeg nooit zijn slaven
om de oren en hij schopte er ook
nooit een, zoals vele andere sultans
doen. Hij had een dochter, de won
derschone Fatima. Deze Fatima nu,
was de oorzaak geworden van zijn
huidig ongeluk. Een woeste rovers
bende had het ongelukkige meisje
ontvoerd uit haar vertrekken. Alle
knechten die haar bewaakten had
den zij hard op het hoofd geslagen,
zodat deze versufd op de grond wa
ren gevallen en niets hadden kunnen
doen om de ontvoering te verhinde
ren. De schurken hande'den in op
dracht van Ibrahim de Sluwe, een
naburige rover-sultan. Deze vroeg
een losprijs van honderd millioen
gouden ducaten voor de schone Fa
tima en de goede Hassan Ben Ali
bezat op de hele wereld niet zoveel
geld. Hij was wel rijk, maar zoals alle
goede mensen had hij ook altijd veel
aan de armen uitgedeeld en niet ge
noeg meer overgehouden om zijn
dochtertje te redden uit de handen
van de boosdoeners. Nu was hij naar
alle bevriende sultans in de omge
ving gereisd, om geld te gaan lenen,
waarmee hij de arme Fatima vrij zou
kunnen kopen. Ze hadden hem alle
maal gegeven wat ze maar enigszins
missen konden, maar toch was alles
bij elkaar opgeteld nog niet half ge
noeg om Fatima vrij 'te kopen. En
nu was de termijn verstreken en die
zelfde nacht nog zou de arme Fatima
levend door de rovers worden ver
brand en niemand kon er iets aan
doen, want de rovers waren niet al
leen zeer machtig, maar daarnaast
hadden zij zich zo goed in de woestijn
verstopt, dat niemand hen kon zien
zitten.1' Dat was het verhaal van
Ezau. Oom Henkie had er tranen van
in zijn ogen gekregen „Ik moet direct
naar mijnheer Hassan Ben Ali", zei
hij. „Misschien kan ik hem helpen''.
ren :de bussen van Maarse en Kroon
jaarlijks 8.414.000 passagiers (onge
rekend het touring-car-bedrijf, waar
uit de eerste bus ontsproten is).
doet de onderneming 23 gemeenten
aan en het aantal bussen is geste
gen tot 95, terwijl er nog 15 in op
bouw zijn en 20 in bestelling zijn.
Nü is het personeel van één man
sterk uitgegroeid tot een korps van
200, dat zich zal gaan uitbreiden tot
250 man. In het eerste jaar werd
80.000 k.m. afgelegd, in het afgelopen
jaar 4.285.000 k.m., dat is meer dan
honderd maal de aarde rond. al
de jaren van haar bestaan heeft de
onderneming 36 millioen mensen
vervoerd, dat is viermaal de totale
bevolking van Nederland. Over al de
polderwegen van noordelijk Zuid-
Holland, zuidelijk Noord-Holland en
oostelijk Utrecht knorren de tevre
den bussen en verzorgen er vanuit
het Aalsmeerse hart de bloedsom
loop van de samenleving. De slag
aders in dat bussen-stelsel zijn de lij
nen van Aalsmeer naar Amsterdam,
Leiden en Haarlem; ook het vervoer
van het Schiphol-personeel 4.500
man) op-en-neer naar Amsterdam is
een lijntje van groot belang. Chrono
logisch heeft het net zich als volgt
ontwikkeld:
1923: LeimuidenLeiden
1-925: deze lijn doorgetrokken naar
Aalsmeer
1927: doorgetrokken tot Amster
dam
1931Aalsmeer-Kudelstaart-Lei-
muiden-Alphen.
1932: Aalsmeer-Schiphol-Amster-
dam
1933: Braassemenmeer-Kagerplas-
senLeiden
1934: WarmondLeiden (tot '40)
1935: Haarlemermeerlijnen naar
Hillegom, Aalsmeer, Haar
lem en Amsterdam
1939: AmstelveenSchiphol, Am
sterdam (C.S.)-Schiphol -
Haarlem en Amsterdam,
door de Haarlemmermeer n.
Zandvoort
1942: WilnisUithoornAmster
dam en Nieuwkoop-Zeven
hovenAmsterdam.
1944: het verkeer door de bezetting
aanmerkelijk ingekrompen. Voor het
drukke „honger"-vervoer van pas
sagiers een boot gehuurd voor de
vaart AalsmeerLeiden. (De boot,
de „Prinses Juliana" moest toenmaals
„Juliana van Stolberg" gedoopt wor
den), Op Dolle Dinsdag werd het he
le bedrijf stopgezet.
Van de 63 wagens, bij de bezetting
in 1940 in gebruik, waren er bij de
bevrijding nog 21 over, weggestopt in
hooibergen én stallen. Van de gevor
derde wagens kwamen er slechts 2
terug, als wrakken. Op 23 Juli 1945
werden de drie hoofdlijnen her
opend en thans worden alle lijnen
weer bediend. Bovendien is daar in
1947 bijgekomen de dienst Aalsmeer
Loenersloot.
Sociaal bezien, móet het een mo
del-onderneming zijn: de verstand
houding onder en met het personeel
is uitstekend; er is een premie-vrij
ouderdoms-, weduwe- en wezenpen
sioen en de directie zint op midde
len om, behalve de 8 woningen, wel
ke er reeds zijn, op groter schaal
huizen voor het personeel te bou
wen. De directie zint op nog veel
meer. Het centraal-station Aalsmeer,
dat nu 44 boxen telt en een overdek
te wasruimte voor de bussen (dg bus
sed worden iedere dag gewassen!),
is het de bedoeling het midden-ter
rein tussen de boxen-rijen te over
kappen en een cantine voor het per
soneel te bouwen (tijdelijk als kan
toor te gebruiken). Behalve deze
enorme hal van 2500 M.2, is het de
opzet volgend jaar een grote revisie
hal 20 M. bij 85 M. te bouwen en in
'50 'n kantoorgebouw met 3 woningen
te zetten. De „grote revisie" en van
zelfsprekend ook de dagelijkse „klei
ne revisie", het carosserie-herstël,
smeer- en verfwerk is alles in eigen
hand. Bij de technische verzorging
in het bedrijf is de leuze: veiligheid
voor alles, met het gelukkig resul
taat, dat in de- afgelopen 25 jaar niet
één doode en niet één emstig-ge-
wonde werd „gemaakt", wat op zulk
een omvangrijk net een beter com
plimentje is, dan alle complimentjes,
welke bij de viering van het zilveren
jubileum zullen worden gemaakt.
„En nog zijn we niet tevreden"
verklaarde ons de directie, want zij
heeft nog vele desiderata om het de
passagiers zo gerieflijk mogelijk te
maken. Maar wij voor ons zijn van
mening, dat „Maarse en Kroon" me*
tevredenheid en voldoening he^ ju
bileum kunnen vieren van een bus
bedrijf, dat klopt als een bus.
Veren, tot behoud
bloembollenvak
v.
Op de algem. verg. van bovenge
noemde veren.in de keuringzaal van
het Krelage-huis, heeft de voorz., de
heer P. Bakker M.z., een rede gehou
den. 'Het lijkt mij, aldus de voorz.,
alleszins billijk- en noodzakelijk, dat
de regering doordat zij heeft gewei
gerd in te gaan op het besluit van
de Algemene Vergadering d.'d'. 27
Oct., dat zij nu de morele plicht op
zich heeft genomen om borg te zijn
voor de mogelijk catastrophale ge
volgen, welke in 1948 kunnen ont
staan.
De heer H. 't Mannetje bracht het
jaarverslag uit, waaruit bleek, dat
het ledental aanzienlijk vooruitge
gaan is en de vereniging thans onge
veer 3.000 leden telt.
Het financiële verslag gaf aan in
komsten 'n bedrag aan van 7.772.21
aan uitgaven f 7491,10, alzo een batig
saldo van 281,11. De begroting voor
1948 sluit met een saldo van f 15.500.
Hierna volgde de verkiezing van
twee leden van het hoofdbestuur we
gens aftreden van de heren P. M.
Roozen van Daalen en J. J. Rotteveel.
In deze vacatures werden bij accla
matie gekozen de heren Rood te
Grootebroek en A. van Staalduinen,
's-Gravenzande.
Met alg. st. wer<i'besloten een tele
gram aan de minister te zenden,
waarin de leden dezer vereniging hun
grote teleurstelling uitspraken, dat
het besluit tot afschaffing van alle
maatregelen, hetwelk met meerder
heid van stemmen was aangeno
men, door de minister niet is aange
nomen. Zijn Exc. wordt alsnog drin
gend verzocht, dat het besluit der
vergadering d.d. 27 Oct. 1947 ten
spoëd'igste ten uitvoèr wordt ge
bracht.
De voorz. drukte zijn verontwaar-
dgiing uit, dat de lasten voor het B.
V. S.- ongeveer 2.per R.R. be
draagt.
Voorgesteld werd, dat alle leden
zich en bloc het lidmaatschap bij het
B.V.S. moeten opzeggen. De voorzit-
terdeelde hieromtrent mede, d'at het
bestuur juridisch zal onderzoeken of
dit mogelijk is.
Landurig werd de meeting van het
Gladiolenareaal besproken. Fel werd
de houding van het bestuur van d'e
Ver. „De Gladiool" becritiseerd, daar
er vele bezwaren naar voren werden
gebracht over de 12 ets. per Roe hef
fing van de Gladiolen.
In de rondvraag deelde de heer v.
Egmond uit Rijnsburg op het hoge
winstmarge van de export, daar de
buitenlandse bolprijzen te hoog zijn.
Voorts deelde hij mede. dat het aan
tal aanvragen om te exporteren door
jonge vakgenoten 113 bedroeg, waar
van 88 aanvragen werden afgewezen,
dit alles is een gevolg van de dwang
maatregelen.
Nadat de voorz. een bouquet tul
pen van de heer Reus in ontvangst
had genomen, sprak de heer Nuyens,
welke het B.V.S. scherp becritiseerde.
door STEFAN BROCKHOFF
Zij reikte de jongelui bessensap ln
plaats van whisky en en oude dame
whisky in plaats van bessensap.
Toen zij ten slotte mevrouw Mahler
een Corona sigaar had overhandigd
in stede van een moorkop met slag
room en met een vernietigende blik
werd bestraft sloop ze beschaamd
en stilletjes weg. Jupp merkte het
eerst in het geheel niet- Mejuffrouw
Ida Borchardt had zich namelijk van
hem meester gemaakt. Zij was ver
schrikkelijk opgewonden en loensde
voortdurend naar haar strenge ma
ma en trachtte met inspanning van
al haar krachten een luchtig werelds
gesprek -te voeren. Tenslotte moest
die jonge man toch begrijpen, dat zij
de dodhter van de beroemde direc
teur der Chefa was. Daartussen door
verried zy giohalend, dat dit het
eerste feest was, dat zij ooit had bij
gewoond. Daarna vertelde zij Jupp,
vertrouwelijk fluisterend en nadat zij
zich met een schele blik had verge-
wisd, dat mama aan het buffet met
6 caviaarbroodjes voor de eerste vijf
minuten buiten gevecht was gesteld,
dat zy het zo dolletjes zou vinden om
de Odeon eens van binen te zien.
Maar hét was haar streng bevolen,
steeds met een grote boog om die
plaats des verderfs heen te lopen, al
hoewel zij zich gelukkig, dank zij
haar fantasie, wel kon voorstellen,
hoe het daarbinnen toeging. Jupp
kon er niets aan doen, dat hij in
wendig die fantasie eën tikje won
derlijk vond, maar hy kon het toch
niet vermijden de jonge dam voor een
tango uit te nodigen. Daarbij trapte
zij hem op de tenen en vertelde on
dertussen anecdoten uit de dansles,
waarbij zij,naar zij liet doorscheme
ren, een leidende rol had gespeeld.
Mevrouw von Mühll zat elegant en
glimlachend aan een der kleine tafel
tjes die om de dansvloer geplaats wa
ren. Zij was moe, maar wilde het niet
laten merken. Haar man hield van
dergelijke festiviteiten en zij wilde
hem zijn plezier niet bederven. Her
mine van Arend, bekend als de mooi
ste vrouw uit de stad, kwam bij haar
zitten. „Het onweef- is nog niet afge
lopen", zei ze. „Je weet ik ben er
bang voor. Het is kinderachtig maar
ik kan er niets aan doen. Bij iedere
slag denk ik, daar gebeurt een on
geluk. Als het nu maar eens op wilde
houden. Kyk 'toch eens die arme Lü-
thy, die getracteerd wordt op die
malle verhalen van dat kind van
Borchardt''. Mevrouw van Mühll
knikte- Zij staarde over de tafeltjes
waarop kleine roodomkap'te schemer
lampen stonden, en zag, dat haar man
al weer in een wetenschappelijk ge
sprek gewikkeld was. Hij zat met van
Hagen in een hoek en luisterde
blijkbaar zeer geinteresseerd naar
een eindeloze verklaring. Daarna
glimlachte mevrouw van Mühll te
gen Jupp terwijl de muziek zweeg en
het onweer opeens weer te horen was
dat zijn slagen in de balzaal deed
dreunen. Mevrouw van Arend werd
bleek. „Ik zie die van Hagen niet
graag. Feitelijk weten we 'toch hele
maal niet. wat we van hem moeten
denken. Hy ziet er erg grimmig uit.
vind je niet? Mevrouw van Mühll
stelde haar vriendin gerust en wenk
te Jupp bij haar te komen. Maar Jupp
vertelde niet veel. Hij wist, dat Wie-
nert er niet op gesteld was, dat zijn
ondergeschikten uit de school klapten
Bovendien had hij het warm. De at
mosfeer was, ondanks het onweer,
drukkend. Het rook naar wijn, par
fum, «sigaretten... de muziek zette
een nieuwe wals in, maar door de
vrolijke klanken heen klopk het doffe
rollen van de donderslagen. Ida zette
vergeefs verleidelijke ogen op. Zij
werd door haar moeder bij Jupp weg
gehaald. Zij wilde 'haar dochter nog
diezelfde avond aan minstens vier
verkieslijke jongezellen voorstellen.
„Freule van Hagen is weggegaan zei
mevrouw van Mühll zacht- „Zij zag
er overigens doodmoe uit. Zegt u
haar, dat zij mij spoedig weer eens
moet komen bezoeken. Zij is mij erg
ontrouw geworden. Jupp keek me
vrouw van Mühll dankbaar aan. Ver
geefs (had hij Gerda met de ogen ge
zocht, maar hij kon nu niet opstaan.
Het glanzende stralende schouwspel
van de balzaal bracht hem enigszins
in de war. Kwam het door het on
weer of door een andere oorzaak?
Het was hem in ieder geval ineens
scherp duidelijk, dat de stemming
veranderd was.
Er lag iets drukkends over het ge
heel. Vergeefs trachtte de njuziek de
aanwezigen aan te vuren, de mensen
kwamen nietmeer op de dansvloer en
bleven in kleine groepjes praten.
Plotseling stopte muziek. De wei
nige dansenden weken uiteen. Op
het podium stond een man, in een
regenjas, die droop van het water,
een man, die Jupp merkwaardig
bekend voorkwam. Het was Wienert.
Onwillekeurig sprong Jupp op. Met
een handgebaar verzocht de commis
saris om stilte.
„Het spijt me zeer, dames en he
ren, dat ik de vreugde moet versto
ren. Maar het is mijn plicht U te
zeggen, dat onder bescherming van
het noodweer inbrekers van de afwe
zigheid van de familie gebruik ge
maakt hebben in te breken. Ik ver
zoek u kalm te blijven", riep hij be
velend. toen hij merkte, dat er een
onrustige stemming ontstond. „Ik ver
zoek de betreffende dames en heren
met mij naar het hoofdcommissariaat
te willen komen- Daarna kunnen we
naar de verschillende woningen gaan
om vast te stellen, wat er vermist
word;t. De famiie Merian, de familie
Hoffman en de familie Arend''.
Mij hoorde een gil. Mevrouw van
Arend was bijkans bezwijmd in een
stoel neergevallen. „De politie heeft
een van de misdadigers gevat. Ik
verzoek de betreffende dames en he
ren in de hal te willen komen."
De opwinding was geweldig. Van
alle kanten werd Wienert bestormd.
Men riep hem alle mogelijke adressen
toe om te vragen of daar nu werke
lijk niets gebeurd was. „Zie je wel,
dat ik het goed gevoeld heb. Er zijn
griezelige dingen gebeurd," fluister
de de dodelijk bleke mevrouw van
Arend, toen zij snel afscheid van me
vrouw van Mühll nam. De families
Hoffman, Merian en van Arend ver
lieten snel de zaal.
Geheel uit het veld geslagen blik
ten de achtergeblevenen hen na. Van
buiten klonken nog de rommelende
donderslagen tot in de zaal door, de
koele nachtlucht kwam door de ge
opende deuren naar binnen. Het vol
slagen leeggegeten buffet maakte nu
een treurige indruk een teken, dat
het feest nu voorbij was. Zonder
succes trachtte de muziek de stem
ming te herstellen. Maar de instru
menten klonken schel en gevoelloos
in de nu stil geworden zalen. Slechts
enkele paren waagden zioh nog op
het parket en ook hen kon men de
moeite aanzien die zij zich moesten
geven, de ontstellende gebeurtenis in
een kunstmatige vrolijkheid te ver
geten. De gedachten en gesprekken
bepaalden zich natuurlijk slechts tot
de inbraken-
(Wordt vervolgd).