RADIO
„Ereschuld en Dankbaarheid"
2f 4-
Jl/luziek in kei
Bodem-sieegfe
DINSDAG 20 JANUARI 1948
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 2
Rijksbureaux geen
vrije Zaterdag
De regering heeft, aldus de „Tijd",
nagegaan of het wenselijk is voor de
Rijksdienst over te gaan tot sluiting
van kantoren en bureaux op Zater
dagochtend, uiteraard met een even
redige verlenging van de werktij
den op de andere werkdagen.
Zij is echter van oordeel, dat het
zogenaamde Engelse weekend om
economische en sociale redenen in
het belang zowel van de dienst als
van het overheidspersoneel geen aan
beveling verdient. Alleen met het
oog op de brandstoffenschaarste zou
eventueel gedurende het stooksei-
zoen tijdelijk tot sluiting van bureaux
op Zaterdagmorgen kunnen worden
overgegaan.
BISSCHOP VAN ROERMOND
ZEGENT MILITAIREN.
Zaterdagochtend heeft de bisschop
van Roermond Mgr. dr. G. Lem-
mens, in de Pepijnkazerne te Maas
tricht het besluit gecelebreerd van
een driedaagse retraite, welke de
Katholieke militairen van het vijfde
bataljon, dat op 30 Januari naar In-
dië vertrekt, hadden gehouden. Mgr.
Lemmens, die vergezeld was van de
vicaris-generaal van het bisdom,
Mgr. F. Feron, werd aan de lcazerne-
ingang verwelkomd door de regi
ments-commandant, majoor J. M. H.
van Ranholt, en later door overste
G. J. Klompers, die met het bataljon
vertrekt. De bisschop c^roeg in de tot
kapel getransformeerde gymnastiek
zaal de Mis op en reikte aan 900
Indië-vaarders de H. Communie uit.
Prof. Feron hield onder deze-Mis 'n
toespraak. Nadat de bisschop zes
beeldjes van O.L. Vr, Sterre der Zee
ingezegend en aan het bataljon aan
geboden had, heeft de bisschop de
manschappen toegesproken en hun
op het hart gedrukt trouw te blij
ven aan kerk en vaderland. Tot slot
gaf Mgr. Lemmens aan allen zijn
bisschoppelijke zegen.
WOENSDAG.
HILVERSUM II, 415 M.
7.00 Nieuws. 7.15 Gram.platen.
8.00 Nieuws. 8.1& Gevarieerd pro
gramma. 850 Voor die huisvrouw.
9.00 Concert. 9.35 Concert voor twee
piano's. 10.00 Morgenwijding. 10.20
Onze keuken. 10.35 Brahmsiana.
10.45 „Nutteloos alibi". 11.00 Popu
lair non-stop-programma. 1200. „Vin-
centino". 12.23 Voor het platteland
12.38 The Kilima Ha-waiians. 13.00
Nieuws. 13.20 Malando en zijn or
kest. 13.50 Micheletti zingt met or
kest 14.00 Gesproken portretten
14.15 Jeugdconcert. 15.00 Rumoer
„om dikke Dries". 15.30 De Rood
borstjes. 15.45 De regenboog. 16.15
Vragen staat vrij. 16.45 Het stond in
de krant. 17.15 Musette klanken.
18.00 Nieuws. 18.20 The Ramblers.
1900 Gemengd omroep a cappella-
koor. 19.30 „Amsterdam 1948". 19.45
Lezen in de Bijbel. 20.00 Nieuws
20.05 Dingen van de dag. 20.15 Om
roeporkest. 21.10 Schuldig of onschul
dig. 21.20 Uit Neerlands verleden
2.05 Kwartet Jan Cord-uwener. 22.25
Cello met piano. 22.45 Van boek tot
boek. 23.00 Nieuws. 23.15 Bruce
Lowe zang 23.35 Gram.platenpro-
gramma.
HILVERSUM I, 301 M.
7.00 Nieuws. 7.30 Gram.-platen.
3.00 Nieuws. 815 Willem Weyland op
het orgel 8.30 Opgewekte morgen
klanken 9.00 Ochtendbezoek. 9.30
Werken van Bach. 10.30 Morgen
dienst. 11.00 Gram.-platen. 11.30 De
jeugd maakt werk 12.00 Piet Post or
gel. 1233 Ancora trio. 13.00 Nieuws.
13.15 Programmatische pianomu
ziek. 14.15 Gram.-platen. 14.30 Con
tinental quintet. 15.00 Gram.platen.
15.15 Kamermuziek, ensemble „Alma
Musica". 15.45 Voor de kleuters.
16.00 Postzegelverzamelaars. 16.15
Meisjeskoor. 17.30 Metropole-orkest.
18.00 Ned. koren en korpsen. 18.30
Regeringsuitzending 19.00 Nieuws.
20.00 Nieuws. 20.15 Gram.-platem
20.25 Concertgebouworkest. 21.15
Plaats en taak voor het Chr. onder
wijs. 21.35 Vervolg Concertgebouw
orkest. 22.15 Gram.-platen. 22.30
Nieuws. 22.45 Avondoverdenking.
2300 Fluitsonates. 23.30 Rustige
avondklanken.
DOUARIèRE RUYS DE BEEREN-
BROUCK—VAN DER HEYDEN. f
Te Vierakker (gem. Warns veld) is
op zeventigjarige leeftijd overleden
de weduwe van jhr. mr. C. J. M.
Ruys de Beereiibrouck, jonkvrouwe
M. J. E. A. van der Heyden, vrouwe
van Suideras.
De overledene is tijdens het leven
van de nobele staatsman Ruys de
Beerenbrouck, 'die in onze waarde
rende gedachtenis blijft voortleven,
voor deze een grote steun geWeest.
Zij ruste in vrede.
MATTHEUS-PASSION-
UITVOERING IN BASILIEK
TE HULST.
Op Zondag 14 Maart, Passiezondag,
zal het Amsterdamse Oratorium-
koor (250 zangers), begeleid door ae
Haarlemse Orkestvereniging van 45
musici met bekende solisten, allen
onder leiding van de heer P. v. Eg-
mond, de Mattheus-Passion van J. S.
Bach ten gehore brengen in de Basi
liek te Hulst. Het zal de eerste maai
zijn, dat dit machtig werk in een Ka
tholieke kerk zal worden opgevoerd.
Er moet getracht worden zoveel
mogelijk belangstellenden van deze
gebeurtenis te doen genieten. De Ba
siliek biedt voor deze gelegenheid
plaats aan 1600 personen. De Com
missie van voorbereiding stelt nu
reeds de gelegenheid open zich van
plaatsen te voorzien door reservering
tegen 10.per plaats. Wie over
deze uitvoering meer wil weten kan
zich wenden tot dr. M. A. v. Dongen,
Rijnsburgerweg 88, Leiden.
Millioener stenen door
hoog water verloren
Men ver wadi t dat in <ïe Waal voor
deze regenperiodë de hoogste water
stand bereikt is. Bij Keulen is reeds
een val van 50 c.M. geconstateerd en
dit bespoedigt ook de daling bij Nij
megen. De lage Waalkade staat niet
temin nog geheel onder water.
Hoewel het hoge water dit keer
niet zoveel schade heeft aangericht
als enkele weken geleden, zijn toch
op de steenfabrieken in het gebied
van Rijn en Waal drie millioen ste
nen verloren gegaan. Men heeft nu
maatregelen genomen om in de toe
komst deze schade te voorkomen.
EEN BRÜG OP EEN BRUG.
Op de in aanbouw zijnde nieuwe
verkeersbrug over de Maas bij He-
del heeft men 1 meter boven het
geprojecteerde wegdek een 300 M.
lange Bailey-brug gebouwd, waar
door de rivier nu voor alle verkeer
gemakkelijk is te passeren. Tot het
nemen van deze noodmaatregel is
men 14 dagen geleden overgegaan
sinds de toegang tot de zich daar
reeds bevindende schipbrug door d*
hoge waterstand geregeld onder wa
ter stond. Bovendien wenste men bij
eventuele ijsgang geen risico te
nemen Hedenmiddag is de nieuwe
verbinding in gebruik genomen. Het
werk aan de vaste verkeersbrug
vindt normaal doorgang. De schip
brug is buiten dienst gesteld.
N.V. RATH EN DOODENHEEFVER
Tentoonstelling Behangselprijsvraag
Behang is een van de vele mysteri-
euse dingen onzer samenleving, want
wat kan men met papier op de muur
al niet doen? Men kan er een kamer
groot of klein, licht of donkei, gezel
lig of statig, rustig of onrustig mee
maken, ja, men kan een behang kie
zen in zulke schreeuwende kleuren,
dat het gezelschap in de kamer zijn
mondi houdt, omdat het boven al dat
geschreeuw toch niet uit kan komen!
Vooropgesteld, dat iemand het be
hangsel van zijn huis zelf heeft uit-1
gekozen, kan men dikwijls mst één
oogopslag al doorgronden, wat voor
een persoonlijkheid men voor zich
heeft. In het algemeen genomen kan
men zeggen, dat het behang nóch op
dringerig van kleur nóch opdringe
rig van tekening mag zijn, Mits aan
deze vermaning wordt vastgehouden,
kan men de mode vrij spel laten. En
de mode is aan grillige veranderin
gen onderhevig. Pas hebben wij de
periode doorgemaakt van de effen,
room-gele behangen, welke de zo
merse dagen uitgezonderd in ons
klimaat tamelijk kil aandoen of de
smaak wijzigt zich en keert terug tot
het behangsel in warmere tinten en
tot papier met dessin. Het was daar
om een goede gedachte van de N.V.
Rath en Doodeheefver te Amsterdam
een prijsvraag uit te schrijven: „wie
ontwerpt de mooiste wand?" De deel
name was enorm (de uitgeloofde prij
zen waren ook vorstelijk!) en er kwa
men 894 ontwerpen binnen, die door
éen deskundige jury werden geselec
teerd. Hebt u wel eens behangsel-pa
pier uitgezocht? Dan kan men zich
indenken, hoe de jury met de handen
in het haar zat, toen zij een keuze
moest doen! Van de stapel inzendin
gen werden 92 waardig gekeurd te
worden tentoongesteld in het gebouw
dier firma R. D., Prinsengracht 730,
en uit deze uitverkorenen werden de
prijswinnaars aangewezen. Het is een
interessante tentoonstelling gewor
den. Er zijn prachtige specimina bij,
er zijn er ook bij. welke de een be
wonderen zal en waarbij een ander
bedenkelijk het hoofd schudt. Onder
scheid werd gemaakt tussen, wat men
noemt, „backgrounds" behangsel
als achtergrond voor schilderijen
en decoratieve behangsels voor halls,
trappenhuizen, bioseoop-zaler enz.
De met de eerste prijs bekroonde
background, van mej. J. Bottema,
werd ingezonden onder het motto
„riet"; het is een zeer rustig, warm-
grijs patroon, waarin de beweeglijk
heid en de lichtende glanzen van wa
ter heel mooi verwerkt zijn met fyet
spichtige riet-patroon. De eerste prijs
voor de decoratieve behangsels werd
omdat de jury geen voorkeur had
gecombineerd met de tweede prijs
en over drie gelukkigen verdeeld.
Ook deze decoratieve behangsels
muntten uit door beheerste tekening
en warme kleur. Voorts waren er ve
le andere prijzen en eervolle vermel
dingen.
,Over de smaak valt niet te twisten
en menigeen zal het met de keuze
der jury niet eens zijn. De firma Rath
en Doodeheefver heeft daarom het
lumineus idee gehad, iedereen in de
gelegenheid te stellen voor jury te
spelen; iedere bezoeker kan zijn oor
deel geven en in een bus stoppen
en er ook een prijs mee winnen. Het
is begrijpelijk voor R. D. van groot
belang te weten, hoe de smaak van
het publiek is. Ons oordeel js dit: de
tentoonstelling is zeer interessant'als
uiting van hedendaagse kunstopvat
tingen, maar de „gewone" toonzalen
van Rath en Doodeheefver zijn zeker
éven interessant en getuigen van een
verfijner en prettiger smaak, dan
de meeste inzenders nu op de prijs
vraag met hun ontwerpen hebben
weten te bereiken.
WEDEROM SMOKKEL MET EEN
PANTSERAUTO.
Te Baarle Nassau is kort geléden
des avonds een wagen gesignaleerd,-
die op de stoptekens van douane
en politie gsen acht sloeg. Met ra
zende snelheid kwam hij door het
dorp en 'is via 'de doorlaatpost
Baarle-Nassau-grens, België ingere
den Men vermoedt hier met een
nieuw geval van smokkel per pant-
sei'auto te doen te hebben.
LATE BLOEMKOOL.
De afgelopen week werden op de
Zwyndrechtse veiling nóg 20.000
stuks bloemkool geveild. Volgens in
siders is het een grote bijzonderheid,
dat in deze tijd van 't jaar nog bloem
kool wordt aangevoerd. Dit zou, al
dus zeggen zij, deze eeuw nog niet
voorgekomen zijn.
PROTEST TEGEN VERKOOP
HOTEL„DE TAFELBERG"
Hotel „De Tafelberg", dat als een
der strategische punten in de slag om
Arnhem vermaardheid kreeg, is
kort geleden door de eigenaar ver
kocht aan de-paters van het missie
huis „Cadier en Keer". Tiet gemeen
tebestuur van Renkum heeft hierte
gen bezwaren geopperd, omdat „De
Tafelberg" sinds de bevrijding veel
buitenlanders trekt, die de graven
van gesneuvelde familieleden ko
men bezoeken.
De paters motiveren hun aankoop
door er op te wijzen, dat er in Lim
burg of Noord Brabant geen behoor
lijk tehuis te vinden is. Niettemin
worden thans pogingen in het werk
gesteld om de koop ongedaan te ma
ken. Burgemeester Talsma van Ren
kum heeft zich met de zaak bemoeid
en tracht de paters te overreden het
gebouw niet t betrekken. Ook de
Gelderse Vereniging voor Vreemde
lingenverkeer en Gedeputeerde Sta
ten van Gelderland hebben zich met
de zaak bemoeid.
De gemeente Renkum is genegen
het gebouw „Zonnenebrg" in Ooster
beek te bestemmen voor het doel,
waarvoor de paters De Tafelberg"
wilden hebben. Mocht dit gebouw
voor hen te groot zijn. dan is de ge
meente bereid een gedeelte van „De
Zonnenberg" over te nemen.
BEURSO VERZICHT
Het zakenverkeer op de effecten
beurs te Amsterdam was gisteren van
bescheiden omvang. Wel ontwikkelde
zich in enige hoeken enige affaire,
doch bij nadere beschouwing kon toch
worden vastgesteld dat de handel
verre van omvangrijk was. De ope
ning was prijshoudend- Onder beurs-
tijd echter kreeg de markt een lich
telijk ongeanimesrd voorkomen en de
koersen volgden een benedenwaartse
richting met^het gevolg dat bij het
slot op ongeveer het laagste punt
van de dag werd gehandeld, maar
verliezen van betekenis werden onder
beurstijd toch niet geleden. De mess-
te belangstelling werd weer aan de
dag gelegd voor de nieuwste en de
oude aandelen Koninklijke, waarin de
gehele .mi-dag zaken werd gedaan,
zonder dat de affaire van grote af
metingen was.
Prolongatie 2% procent.
WAAROM DE KWAJONGENS
STREEK?
Naar gebleken is, beoogden de
twee Haagse jongens met het SOS-
briefje de Scheveningse reddingboot
„Arthur" voor niets de zee op te stu
ren, omdat zij „het land hadden aan
de Soheveningers". In dit verband
is het merkwaardig te vernemen, dat
in vorige jaren deze reddingboot ook
enkele malen valselijk gealarmeerd
is.
„Gedenkt, die deze woorden leest,
Mijn makkers in den nood
en die hen nastaan 't allermeest,
in hunnen rampspoed groot".
Zo dichtte eens een man, die later zelf bereid was het hoogste offer te
brengen, en die zijn grote bezor gheid liet uitgaan naar hen, die alleen
achterbleven: de oorlogsweduwen.
een beeld van de mobilisatie in 1939,
de inval in Mei 1940 en de strijd op
de Grebbeberg. We zullen op de in
houd niet verder ingaan, ze is over
bekend en bovendien zullen zij, die
gisteravond niet aanwezig waren,
de kans om op 9 Maart een herhaling
bij te wonen niet willen missen om
deze film te gaan zien.
Tijdens de pauze sprak de propa
gandaleider der vereniging, de heer
M. Kroes, over de ruim 2000 gesneu
velden in de Meidagen, die 867 wedu
wen achterlieten, om van de vele
duizenden uit de illegaliteit maar te
zwijgen. „Zeggen is niets, maar
doen" luidt een Fries spreekwoord;
mogen de burgers van de stad, die
eens het bolwerk van verzet was, dit
spreekwoord indachtig hun plicht
inderdaad ook doen, oesloot spr. Nu
dat de Leidenaars hun plicht verstaan
hebben, blijkt wel uit het reeds bo
ven vermelde resultaat.
De tweede film, vervaardigd door
de filmafdeling van het Canadese le.
ger: „De overwinning in Neder
land" behandelde de opmars der Ca
nadezen en de bevrijding van Ne
derland. Ook dit verhaal is overbe
kend en is door deze film uitstekend
weergegeven. Zij brengt ons nog
weer eens in herinnering de uitgela
ten vreugde bij de intocht der be
vrijders en de air-droppings, die
voor velen redding van de honger
dood betekenden.
En als men dan aan het einde ziet
dat Nederland de hand aan de we
deropbouw slaat, dat ploegen de
vruchtbare grond weer opensnijden,
dat het gebulder der kanonnen heeft
olaats gemaakt voor het geluid van
het wetten der zeisen en dat de boer
weer maaiend door het gouden koren
veld gaat. dan moet een gevoel van
innige dankbaarheid in ons opwellen
aan hen, die met hun bloed deze
.grond voor ons hebben vrij gevoch
ten.
En nu de bevrijding alweer bijkans
drie jaar achter ons ligt is bij velen
de stem van deze ter dood veroor
deelden met 't gejoel der feestvreug
de nog slechts een vage herinnering
aan een tijd die achter ons ligt. Een
mens is zo gauw geneigd te vergeten.
Maar dan is het nodig dat deze
stem weer opklinkt in het gemoed
van de velen die de bevrijding ge
vierd hebben als een feest, om te
denken aan diegenen, voor wie 5
Mei 1945 geen feestdag was, doch een
dag van nameloos veel verdriet om
hen, die hun leven hebben gegeven,
opdat wij zouden leven.
Loffelijk is daarom het werk van
de vereniging „Ereschuld en Dank
baarheid", die gisteravond in die
Leidse stadszaal twee nationale do
cumentaire geluidsfilms liet draaien
om de herinnering aan de gesneuvel
den levendig te houden, in de hoop
dat de velen, die de zaal tot in de
uiterste hoeken vuMen, ruim in hun
beurs zouden tasten om dit werk te
steunen. Nu, in deze hoop zijn zij
niet beschaamd geworden, want niet
minder dan 665 gulden werd met een
collecte voor dit doel bijeengebracht.
Namens de afdeling Zuid-Holland
opende mr. Ph. J. de Ruyter de
Wildt deze avond met woorden van
welkom tot burgemeester F. H van
Kinschot, verschillende burgerlijke,
militaire en politie-autoritéiten en
vertegenwoordigers der studenten
verenigingen. „Nederland moet ge
spaard blijven, a'dus spr., van het
trieste beeld van oorlogsslachtoffers,
die op de hoeken der straat prent
briefkaarten verkopen en van we
duwen,* die uit werken moeten gaan,
om in hun onderhoud te voorzien.
Dankbaarheid is niet voldoende; er
rust een ereschuld op ons volk".
Ingeleid door de Oranje Garde, die
een openingsmars ten gehore bracht,
werd de film „Den Vaderlant ge
trouwe" vertoond. Deze documentatie
vair de Leger Film- en Fotodienst,
samengesteld door Henk Alsem, gaf
C C D. WERKTE MET STENGUN
EN LÏCHTKOGELS.
De Hilversumse C.C.D., die reeds
lange tijd achter een complot clan
destiene slachters jaagde, heeft
daarmede dezer dagen succes gehad.
Men had vernomen, dat in een af
gelegen boerderij in de Horstermeer
herhaaldelijk clandestien werd ge
slacht. Op zulk een avond werd de
ze boerderij omsingeld, waarna met
behulp van lichtkogels en na een
waarschuwende roffel uit de sten-
gun. het complot kon worden over
vallen. De slachters weiden op
heterdaad betrapt. Er zijn in totaal
twaalf arrestaties verricht.
Simei Slwiek en de
M iiCiaenen-ezlenió
44. Helemaal bij toeval waren ae het
meisje dus op het spoor gekomen.
Pablo Paljasso, die een goed geheu
gen had, wist nog precies het num
mer van de auto en de richting waar
in dieze was gegaan. Er was geen tijd
te verliezen. Op een drafje verlieten
de vier mannen het mooie huis van
die schilder en holden naar de dichtst
bijzijnde ingang van de ondergrondse
Toen de deur achter hen dichtviel en
de heer Paljasso zijn vrienden, die
hij jammer genoeg al weer zo gauw
moest missen stond na te wuiven,
werd er hard aan de bel getrokken-
Een huisknecht, die in de keuken
had zitten slapen en door het la
waai was gewekt, rende hals over
kop naar dfe voordeur toe, maar hij
was al te laat. Door een geopend
raam was een jongedame naar binnen
geklauterd, Ze had vreselijk veel
haast. „Vlug'1 riep ze de. verbaasde
huisknecht toe, „waai- is. mijnheer
Paljasso!" „Weet niet", z^deze bui
ten adem, maar Kitty (jullie zullen
wel begrepen hebben, dat die 't was)
was zelf al op zoek naar de mijnheer
die ze spreken moest. ,;0, mijnheer
Paljasso1', riep Kitty uit, „zijn Ka-
rel Kwiek en zij vrienden nog hier?1'
Vlug, want ik mbet hen spreken. Op
straat hoorde ik dat ze in uw auto
gezien zijn vanmiddag...." Wat
vond mijnheer Paljasso dat jammer.
De vier mannen waren net weg. Hij
zette zijn hoed op, nam zijn wan
delstok en holde met Kitty naar het
station van de ondergrondse tram.
Onderweg vertelde Kitty hem, hoe
zij was ontvoerd, en hoe boeven haar
gedwongen hadden mee naar Bagdad
te gaan om hen de plaats aan te wij
zen, waar oom Henkie's millioenen
te vinden waren. Ze had kans ge
zien te ontvluchten en op haar vra
gen had tèn langen leste iemand ge
antwoord dat Karei Kwiek en de
anderen in de auto van mijnheer Pal
jasso had zien zitten. Buiten adem
bereikten ze de ingang, maar de 'tram
was netweg en Karei Kwiek met
zijn vrienden waren verdwenen.
H.K.H. PRINSES JULIANA
BEZOCHT INSTITUUT VOOR
PREVENTIEVE GENEESKUNDE.
H.K.H. Prinses Juliana heeft Zater
dag in gezelschap van haar particu
liere secretaresse mej. mr. H, A.
Sneller een bezoek gebracht aan het
instituut voor preventieve genees
kunde aan de Wassenaarse weg, al
hier. H.K.H. wend om kwart over
negen door de directeur prof. J. P.
Bijl ontvangen, die haar een over
zicht gaf van de geschiedenis, doel
stelling, organisatie en werkwijze
van het instituut en van zijn taak ten
opzichte van wetenschap en maat
schappij. De Prinses bezocht daarna
verschillende afdelingen, de cursus
voor officieren van gezondheid en
het museum van het instituut. Met
grote belangstelling nam de Prinses
kennis van de werkzaamheden, die
in het instituut verricht worden. Zij
liet zich dienaangaande uitvoerig in
lichten door de hoofden der afdelin
gen. Na dit bezoek en bezichtiging
van het gebouw gebruikte zij met de
waarnemende voorzitter prof. dr. J.
van der Hoeve en de leden van het
dagelijks bestuur benevens de voor
zitter van de raad van advies en de
directeur, enige verversingen in de
bestuurskamer. Om half één verliet
H.K.H. het 'instituut.
NIEUW RAADSLID K. V. P.
Het lid van de gemeenteraad de
heer Th. H. Perquin (K. V. P.) heeft
wegens drukke werkzaamheden ont
slag genomen. De heer Perquin was
in de fractie der K.V.P. deskundig
op financieel terrein en was door de
Raad gekozen als lid van de Raads
commissie voor financiële aangele
genheden. De heer Perquin is lid ge
weest van de tijdelijke Raad en was
ook weer lid geworden van de nieu
we Raad.
opvolger is de heer F. C. dc
De heer de Hosson, die 39
jaar is, heeft sedert 1943 een zaak in
Leiden, Gangetje 6, en is een voor
aanstaand man in midenstandskrin-
gen; hij is voorzitter van de afd. Lei
den van de Kath. Middenstandsver.
ONDERSCHEIDING
PROF. DR. W. J. DE HAAS.
Prof. Dr. W. J. de Haas, hoogle
raar in de natuurkunde en de me
teorologie aan de universiteit alhier,
is benoemd tot honorair lid van de
Société Frangaise de Physique.
T^jLsSOt—
24)
Zonder geld kun je nu eenmaal
niets kopen. Maar Gerda was toch
tamelijk verbaasd. „Koop je dan de
nootjes altijd een dag van te voren".
Het kind knikte, al weer half en
half getroost. „Morgen kan ik toch
niet, omdat ik dan school heb. Daar
om haal ik ze altijd van te voren.
Maar moeder wil me nu geen geld
geven, omdat i'k een vlek in mijn
schrift gemaakt heb''.
„Waar haal je je nootjes" infor
meerde Jupp.
„Ik heet Liesl", snikte het kind
zonder te bedenken, dat het nu niet
bepaald het juiste antwoord was.
„Liesl Tomberg, Elzasserstraat 15".
„Liesl is wat een mooie naam", zei
Gerda. „Maar je moet me eerst ver
tellen, waar je de nootjes haalt".
„Bij dikke oom Otto'', verklaarde
Liesl, heel verwonderd dat grote
imensen zo dom kunnen zijn, dat ze
door STEFAN BRQCKHOFF
zoiets niet weten. „Die geeft voor een
stuiver twee keer zo veel als een
ander. Maar daarom zeg ik ook oom".
Duidelijk was de verklaring niet be
paald, maar zeker was, dat oom Otto
vriendelijk voor kinderen scheen te
zijn. En het leek Gerda een loffelijk
werk deze oom jbij zijn lieffcadig
werk te seunen.
„Kom, dan gaan wij samen noot
jes kopen" zei ze. Op kopen was ze
dol. Al waren het maar pinda's. Liesl
snel getroost, leidde het tweetal naar
een winkel voor dieren- en vogel-
voer. Jupp en Gerda bleven verbaasd
staan. Met sierlijke letters stond daar
geschreven: Eigenaar Otto Zarke.
Gerda trad met het kind de win
kel binnen. He leek wel het vogel
huis in de dierentuin vond Gerda.
Papagaaien, parkieten, kanaries krijs-
ten en twetterden er door elkaar. Een
aapje dat wel wat op een oud man
netje leek, sproong op en neer in een
klein kooitje. Stom en traag zwom
men een paar goudvissen rond in een
kom en op alle mogelijke planken,
honderden zakjes, die blijkbaar voer
bevatten. Verder waren er nog slan
gen, schildpadden en kikvorsen. De
winkel was erg donker. Achter een
lessenaar zat Zarke. gebukt over een
stapel papieren.
Gerda was zo ge-interesseerd in de
winkel, dat de kleine oude man die
naast Zarke stond haar pas opviel,
toen hij snel in een zijkamertje ver
dween. Dat ging zo gauw, dat Gerda
niet kon zien wie hij was. Zarke
stond op: „U wenst?" en Gerda kon
uit zijn manier van doen niet opma
ken. of hij haar herkende of niet.
„Voor twee stuivers pinda's" piepte
het meisje. „Maar weer zo'n grote
zak. Het is immers voor Koko".
„Voor zes stuivers", verbeterde
Gerda grootmoedig. Liesl keek haar
met een open mondje aan van ver
bazing. alsof zij een fee was, zomaar
weggelopen uit een sprookjesboek.
Terwijl Zarke een grote zak vulde,
waarbij hij haar telkens een versto
len blik toewierp, nam Gerda de win
kel nog eens op. En nu wist zij ook
plotseling, wie daar zo snel in het
zijkamertje was verdwenen. Onder
de toonbank, achter het aquarium en
de vogelkooien, stond een draaior
geltje aan een lederen draagriem.
Snel verlieten zij de winkel, Liesl
met baar zak van zes stuiver stevig
tegen zich aangeklemd. „Dit keer
heeft hij te weinig gegeven'', consta
teerde zij kwaad, toen zij weer bui
ten waren. „Dat is toch zeker niet
voor zes stuiver. En vriendelijk was
hij vandaag ook al niet." Maar toen
bedacht zij zich, dat dit helemaal niet
dankbaar klonk en zij voegde er be
leefd aan toe. „Maar ik ben toch heel
blij met de zak, hoor. Daar heb ik
lang genoeg aan. Vast tot het einde
van de volgende week, nu maak ik
lekker morgen nog een vlek in mijn
schrift. Maar de za'k verstop ik onder
mijn bed".
Met deze goede voornemens be
zield nam Liesl afscheid en verdween
huppelend. Juop was zeer verbaasd.
Vreemd, dat Zarke die Boro ook al
kende. En waarom verdween die zo
snel in een zijkamer? Die Zarke zou
hij toch eens een beetje in het oog
houden. Trouwens dat zou Alex ook
al doen. Zonderling, dat Zarke een
orgeldraaier in zijn zakenpaoieren
Het kijken. Ja Gerda her-innerde zich
dadelijk, dat het zakenpapieren wa
ren. Geel, met de firmanaam groot
bovenaan gedrukt.
HOOFDSTUK 22
„Het spijt me kind", zei Trude
Schottler, terwijl zij haar grote schil
padden bril afnam, „maar mijn pro
gramma is al samengesteld. Er is
geen enkel ogenblikje, waarin ik je
zou kunnen inschakelen. Het spijt me
werkeHjk, maar misschien een vol
gende'.
Het meisje, dat voor Trude stond
kreeg een treurige trek om de mond
Zij was toch al met het grootste suc
ces in Leipzig en Dresden opgetre
den en haar drie acrobatische num
mers hadden een reusachtig goede
pers gehad. Maar Trude bleef onver
biddelijk. Zij had wel met het kind
te doen, dat nu al vijf maanden zon
der engagement rondliep, maar zij
kon het heus niet helpen, dat haar
program al was vastgesteld. „Ik zal
je noteren", zei ze tegen de jeugdige
acrobate. Het meisje maakte een bui
ging en Trude begeleidde haar tot
de deur van haar kantoorr
„Ik wordt oud en sentimenteel",
dacht Trude, toen ze weer alleen voor
haar bureau zat. „Vroeger trad ik
anders tegen zo'n kind op. Toen kon
het me niets sohelen of iemand vijf
maanden zonder werk was. En nu
grijpt dat me zo aan. Verschrikkelijk.
Ik moet een tijdje rust nemen''.
Toen beedacht ze zich, dat dat nu
niet mogelijk was. Het telegram, dat
zij gisteravond had opgegeven, maak
te het onmogelijk. Zij dacht aan alle
onverkwikkelijke en gevaarlijke din
gen, die haar nog te wachtep stonden.
Toen er geklopt werd, keek ze snel
even in haar - zakspiegeltje, voor ze
„binnen" riep. Tot haar genoegen
moest zij constateren, dat het haar
niet aan te zien was, dat zij de laat
ste weken ouder geworden was, en
zij besloot dan ook het aan niemand
te laten merken. Zij moest haar ze
nuwen blijven beheersen. Tot nu toe
mocht zij tevreden zijn met de loop
der dingen. Alles was tot dusverre
goed gegaan. Nog twee weken, dan
zouden alle angsten en gevaren ach
ter haar liggen.
Zij beheerste zich zeer. In de deur
stond Allmers. Hij zag er verleger,
en weifelend uit. Langzaam streek
hij met de hand over zijn zwarte ha
ren dat glad gekamd, glanzend zijn
hoofd omsloot. Wat wil die nu? dacht
Trude geschrokken. Met hem heb ik
al lang niets meer te maken. Dat zal
hij tooh wel gemerkt hebben. Dat ik
niet met hem wil spreken. De laf
aard. Mij te verraden. En ik zou zijn
hele toekomst voor hem geeffend
hebben. Dat ik mezelf zo. kon verge
ten. Trude kon het zich niet verge
ven dat zij twintig dagen lang zwak
was geweest, dat zij Allmers pas
doorzien had 'toen het te laat was.
(Wordt vervolgd).