De driekroon van burgemeester
Bakhuizen
Onrust, honger en nood in
Duitsland
ZATERDAG 8 NOVEMBER 1947
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 3
Een taak, welke niemand wordt gegund
IN BILDERDAM HEBBEN WE EENS DE NACHT DOORGEBRACHT
IN EEN HOOIBERG; zo maar voor ons plezier, of toch eigenlijk meer
uit nooddruft. We kwamen er in het duister aan-paddelen over de Langer.
aarse plassen. Heel Bilderdam lag al op één oor, behalve een Bilderdams
fuifnummer, die voor ons een ladder opscharrelde en ons, met een zetje
toe, een voor een in de hooiberg mikte. Geslapen hebben we in dat enor
me hemelbed niet of weinig, maar de morgenstond, die we daar meemaak
ten en de kanovaart over de Drecht blijven behoren tot de schoonste en
meest paradijselijke ervaringen van ons leven. Er is maar één Holland op
de wereld, dat zo wijd, zo blauw, zo groen is, en in dat ruime en rustige
Holland liggen Leimuiden en Rijnsa terwoude, twee van de genoegelijkste
dorpen van de Leidse omtrek.
LEIMUIDEN DRIJFT OP
TOLLEN
Terwijl we bij de burgemeester van
deze genoegelijkheden op visite wa
ren, schoven grauwe zeilen van tjal
ken door de Drecht, welke langs het
raadhuis vloeit en op zo'n tjalk voe
ren. we in gedachten mee naar Bil
derdam, dat we door het raam in de
verte konden vermoeden.
De burgemeester neemt er bij deze
voor het eerst kennis van, dat we als
een vagebond in zijn gemeente heb
ben overnacht, maar vreemd zal hij
het niét gevonden hebben, want zijn
eerste opmerking toen hij ons in
de richting van het hooi-hotel over
de Drecht zag staren was:
„Een schitterend' stuk natuur
schoon, de Drecht!"
Meteen daarop werd hij ontstemd,
omdat de korenmolen aan de Drecht
zal worden afgebroken en in Schip
luiden weer zal worden opgebouwd.
De vereniging „De Hollandse Molen"
is doof gebleven voor alle vertogen
van het gemeentebestuur, om de mo
len voor Leimuiden te behouden.
„Zo raken we de een voor de ander
kwijt. De watermolen aan de Brasem
werd ook al bedreigd, maar daar zijn
de moeilijkheden nu wel opgelost".
Verschil van mening.
Het is van groot belang, dat er in
Leimuiden, gelegen tussen het Brase-
mermeer en de Westeinderplas een
burgemeester huist, die een open oog
heeft voor het landschap, al verschil
len we met deze magistraat van me
ning over de toegestane bebouwing
lange de weg naar Rijnsaterwoude. Er
mag daar een rij middenstandswonin
gen komen en de burgemeester ver
zekerde ons, dat het een mooie be
bouwing zal worden. Maar daar wil
len we toch niet aan.
Concurrentie met de burge
meester van Amsterdam,
Burgemeester J. A. Bakhuizen heeft
echter nog wel andere zorgen aan zijn
hoofd dan molens en lint-bebouy/ing.
Als burgemeester van drie gemeen
ten, Leimuiden, Rijnsaterwoude en
Nieuwveen, heeft hij een druk bezet
leven. De drie gemeenten zijn niet
groot en tellen in volgorde 2200, 2100
en 800 inwoners, maar er zijn drie
raadhuizen en per jaar 36 raadsver
gaderingen.
„Ik concurreer met de burgemees
ter van Amsterdam" zei de heer
Bakhuizen. „We hebben beiden zes
wethouders-, maar wat de burgemees
ter van Amsterdam in één vergade
ring afhandelt, daar moet ik drie keer
over doen. Ik volbreng mijn taak zc
lang mogelijk. Maar ik gun het nie
mand, want je bent altijd in touw",
De burgemeester gaf ons een over
zicht, hoe hij nu eens hier en dan el
ders de zaken regelt en dag aan dag
vergadert met gemeenteraden, wet
houderscolleges, commissies en ver
enigingen:
„In de wintermaanden ben ik prak
tisch geen avond thuis. Het is veel
drukker dan vóór de oorlog".
De onvindbare.
Van zijn drie-voudige ambtsvervul
ling heeft de heer Bakhuizen onder
de oorlog geprofiteerd.
„Ik was de onvindbare burgemees
ter. Er is hier voortdurend een Duit
se bezetting geweest, omdat de Duit
sers- deze plaats tussen twee meren
zeer belangrijk noemden. Stelselma
tig ben ik af en toe in de gemeente
ondergedoken, wannegr er een erg
lastige commandant optrad. Werd
diens legergroep door een andere ver.
vangen, dan kwam ik weer boven wa
ter".
Ook in deze gemeenten moesten
kuilen langs de wegen worden ge
graven, maar de burgemeester had
zich daartegen altijd verzet, met de
voorgewende beweegreden, dat het
gevaarlijk was in dijken te graven.
Toen het een ogenblik zéér spannend
werd, kreeg de commandant juist het
sein naar een ander oord te vertrek
ken. Maar kort daarop kwam de -Feld-
gendarmerie uit Gouda.
WIE WEET 'T?
1. Weet u, hoeveel stukjes
kauwgom de Amerikanen
per jaar verorberen?
2. Weet u wat. „Oles" betekent?
3. Welk land. wordt wel eens
Lusitanië genoemd?
4. Kunt u drie Nederlandse
filmmakers (cineasten) noe
men?
5. Weet u nog, waar en wan
neer de Amerikaanse zange
res Grace Moore om het le
ven is gekomen?
6. Wie schreef het boek „Alice
in Wonderland"?
7. Doctor Angelicus weet u,
welke heilige -deze titel heeft?
8. Wie is Al Capone?
9. Hoeveel pet. der bevolking
van Chicago is katholiek?
10. Hoeveel basilieken zijn er in
Nederland en waar?
(Zie antwoorden op advertentie
pagina).
„We hebben de commandant toen
meegenomen op een tocht langs de
wegen en hem aan 't verstand weten
te brengen, dat het niet kon".
De vrouw van „Herr Schwebel".
Vermakelijk was het slot Van een
bezoek, dat de Beauftragte dr Schwe
bel aan het raadhuis bracht. Hij had
een aanklacht tegen de burgemeester
bij zich, omdat deze „anti-Duits" en
„anti-N.S.B." was. De Duitser kwam
in een pracht van een wagen en was
vergezeld van zijn echtgenote, die in
de auto bleef wachten.
„Bij het onderhoud in het raadhuis"
vertelde de burgemeester „vlo
gen de spaanders eraf", tot er een
boodschap kwam van mevrouw
Schwebel: „Mevrouw laat zeggen, dat
het reeds lang genoeg heeft ge
duurd", waarop de machtige man aan
het gesprek ijlings een einde maakte.
TJ moet niet schrikken!
Over de ervaringen van burgemees
ter Bakhuizen .in de oorlogsjaren zou
den wij nog veel meer kunnen schrij
ven hij is een boeiend verteller
maar wij dienen hem toch ook aan
't woord te laten komen over de toe
stand van zijn gemeenten.
„U hebt bij uw tocht door de
meenten wel gemerkt, dat de wegen
hier keurig in orde zijn".
Dat hadden we. Geen hobbeltje in
het asfalt.
„Die wegen hebben onlangs de bei
de gemeenten Leimuiden en Rijnsa
terwoude anderhalve ton gekost. Wij
hebben alle mogelijke moeite gedaan
een bijdrage van Ged. Staten te krij
gen en in zoverre zijn we geslaagd,
dat u moet niet schrikken we
voor één keer een bijdrage hebben
gekregen van 2200.En dat werd
al iets geweldigs gevonden!"
Nu moet men weten, dat, zo lang de
provinciale weg niet gereed is (en
daar is nog geen kijk op) het door
gaand verkeer van Gouda naar Am
sterdam enz. door deze gemeenten
raast. De weg heeft van het zware
vrachtverkeer veel te lijden, maar...
,Er is natuurlijk een teer puntje"
zei de burgemeester „en dat is
de tol. De gemeente heeft 2 tollen, een
Leimuiden en een in Bilderdam.
Het strekt haar niet tot eer, maar we
kunnen die bron van inkomsten niet
missen. Op het Rijk, dat de wegen
belasting heft, rust de plicht, deze ge
meenten met hun zware wegen-last,
financieel bij te springen. Het Rijk
ziet de billijkheid van die tolheffing
zelf in, door haar goedkeuring ervan.
De opbrengst van de tol (die door de
hogere salarissen en d? arbeids-rege-
ling der tolgaarders doorwele onkos-
wordt verminderd) komt trou-
3 ten goede aan het Rijk, omdat
Leimuiden in tegenstelling tot
Nieuwveen noodlijdend is. Het
kostbare onderhoud van de wegen
heeft de financiële toestand van de
gemeenten slecht gemaakt. Er- wordt
per jaar een dikke ƒ5000.alleen
voor de wegen gevergd".
In het rapport-Oud zag de burge
meester geen aanwijzing, dat de nood
lijdendheid spoedig zou zijn opgehe-
,.De voorstellen van het rapport
zijn voor deze gemeente eer een na-
dan een voordeel".
Een vreselijke maatregel.
„Daarbij zitten we ook hier"ver-
>lgde de burgemeester „met het
woningprobleem. De enige oplossing
is bouwen, hetgeen zeer duur is. Maar
we hopen spoedig 24 woningen te
gaan bouwen (op het „feestterrein"
bij het dorp Leimuiden), welke in '48
gereed kunnen zijn".
De burgemeester vreesde echter,
dat er behalve dure grond en dure
bouw ook een dure waterzuiverings
installatie zou moeten worden ge
bouwd.
„Maar er moet wat gebeuren. De
jonge mensen moeten ook hun beurt
hebben, maar het opjagen van oude
mensen uit hun huizen is een vrese
lijke maatregel. Er is nu een circu
laire aan de oudere bewoners gezon
den, waarbij wordt aangeraden eige
ner beweging een oplossing te zoe
ken".
De burgemeester deelde nog mede,
dat het in het voornemen ligt in
Nieuwveen een twintigtal" en in Rijn
saterwoude 6 woningen te zetten,
waarbij hij zijn voldoening uitsprak
over de volledige medewerking van
de gemeenteraden. Dé drie gemeenten
hebben voor hun bouwplannen dezelf
de architect in de arm genomen.
Ook in het toezicht op de gemeente
gebouwen en alle gemeentewerken
hebben zij een gemeenschappelijke
regeling. Ged. Staten hebben bij klei
nere plattelandsgemeenten op een
dergelijke samenwerking van ge
meente-diensten zeer sterk aange
drongen.
„Het wordt wel wat duurder, maar
er wordt beter werk geleverd en ook
het toezicht is- nauwgezetter".
De heer Bakhuizen is in het bur
gemeesters-ambt doorkneed. Verle
den jaar vierde hij zijn zilveren jubi
leum als burgemeester van Leimuiden
en Rijnsaterwoude, volgend jaar
hoopt hij zijn koperen jubileum te
vieren als burgemeester van Nieuw
veen. En de inzet van zijn loop
baan was een vijfjarig burgemeester
schap van Spaarndam.
„Het ambt heeft een grondige ver
andering ondergaan. Men wil van de
burgemeesters wel eens manusjes
van-alles maken, doordat er te veel
regelingen van boven-af komen".
Maar de heer Bakhuizen prees zich
zelf gelukkig, dat hij, ondanks' de
angstige oorlogsjaren, een goede ge
zondheid geniet en de moeilijkheden
niet behoeft te ontwijken.
De heei
J. A. Bakhuizen,
burgemeester
van Leimuiden,
Rijnsaterwoude
en Nieuwveen
Met uexgefefi
ieget
NEEN
Ik weet niet, of de lezer dit op
schrift bekend voorkomt, ons als sol
daten van de 7 Dec. Div. echter wel,
Bij ons vertrek naar Ned. Indië
werd ons een brochure in de hand
gedrukt met bovenvermeld opschrift.
Deze brochure bevatte tal van uit
eenzettingen over de destijds in Hol
land heersende verkeerde begrippen
ten opzichte van ons leger.
Dit boekje gold dan ook uitsluitend
voor de militair, die zich op d:.t mo
ment in het Nederlandse Leger be
vond en als zodanig naar Indië ging
vertrekken.
Wij waren dan ook zeer optimis
tisch gestemd ten opzichte van onze
sociale verzorging in ons Nederlandse
Leger en voor velen was dit ook
een grote troost bij het afscheid ne
men van hun familie en bekenden.
Bij onze aankomst in Indië moesten
wij ons reeds veel ontzeggen; wij leg
den er ons bij neer.
Wij zagen zelf wel: Het kon niet
anders. Ons land was arm geworden
na zo'n verschrikkelijke oorlog!
Daar had ons land een te grote veer
voor gelaten om ons als Engelse- en
Amerikaaiise soldaten te verzorgen.
Maar vooruit, daar dan ook niet
over gesproken!
Vandaag echter voelde ik me ge
noodzaakt de pen ter hand te nemer
en eens echt mijn hart, mijn „solda
ten-hart" te luchten.
Vandaag werd ons namelijk de or
der voorgelezen, dat met ingang van
1 November 1947 geen ongefrankeer-
de brieven meer verzonden mogen
worden, d'an wel postvellen verstrekt
door het veldpostkantoor.
Het betreft hier 20 postvellen van
klein formaat, die per maand door
I iedere militair ongefrankeerd verzon-
r den kunnen worden. Tevens bevat de
I order nog enige mededelingen over
brieven, die daarbuiten verstuurd
wensen te worden.
Indien dit laatste per luchtpost ge
wenst wordt, moet deze met een
waarde /an 0.55 per 15 gr. gefran
keerd worden.
Wil men toch beslist buiten deze
20 postvellen een brief ongefrankeerd
versturen, zo dient dit per zeepost
te geschieden!
Laten wij nu eens in het kort ons
realise-en wat deze regeling voor een
militair in Indië betekent.
Een soldaat, die 16.000 mijl verwij
derd is van alles wat hem lief is.
Wat zegt u dan het eerst?
Een, brief, dat is toch het enigste
wat hem nog bindt met zijn dierba
ren!
Denkt u dan zijn toestand eens in:
Soldaten op een voorpost van alle
vermaak verstoken met dagelijks
zware patrouilles door echt tropisch
bergterrein, waar hij als hij met mod
der en zweet besmeurd thuis komt,
zich wast en zo gauw mogelijk onder
zijn klamboe kruipt omdat hij elk
ogenblik opnieuw op patrouille kan
moeten.
En ben je eens een avond vrij, dan
zit je bij een olie-lampje je ogen te
bederven om toch nog maar een brief
aan thuis te schrijven.
Tussen haakjes, in de brief zelf
schrijf je nooit over zulke omstandig
heden want je bent bang, dat ze zich
ongerust maken.
Ja en dan moet je zulk een order
aanhoren!
't Is of je een klap in het gezicht
krijgt! Moet er dan juist daarop be
zuinigd worden?
Voelt de Ned. Regering dan niet,
dat de soldaat aan deze 20 velletjes
te kort komt en dat hij niet in staat
is om brieven te frankeren met zo
veel geld?
Hij heeft amper geld genoeg om
zijn sigaretten te bekostigen, die hij,
inplaats van de sigaretten die hem
door dienst verstrekt worden, moet
kopen, daar de door dienst verstrekte
sigaretten van een dusdanige kwali
teit zijn, dat hij ze fle naam van „Hijg
mee" heeft gegeven! (U moet weten
de oorspronkelijke naam van deze si
garet is „High Way").
Is het dan niet treurig, ja diep treu
rig, dat een regering tot deze maat
regel, die een soldaat diep treft, moet
overgaan?
Wij weten, dat hiermede vele „de
viezen" bespaard worden, maar wij
achten het sparen van deviezen min
der van belang, dan dat het morele
peil van ons leger hierdoor ten gron
de gaat.
Geachte lezers, dit schrijven is niet
bedoeld als een klacht van: Wat heb
ben die jongens het daar toch slecht.
Neen, wij willen alleen het grote na
deel aantonen, dat door deze order
ten opzichte van het moreel van de
troep is geschapen.
.Namens de manschappen van
het Carrierpeloton. III-R.J.
Sgt. A. C. VAN HOUTEN.
L.N. 260524030.
Ons commentaar kan heel kort zijn:
Wij zijn het volkomen met inzender
eens. Red. L.Crt.
KAMP MARIëNBOS.
Bij de Rijksvreemieli.igendienst is
een plan in overwegirg genomen om
het kamp Mariënbos te Nijmegen,
waar uit te v/ijzen Du'tsnrs zitten, te
liquideren.
PEGGY OVERREDEN
Toen de staljongen van' het paleis
Soestdijk gisteren Peggy, de ponny
van prinses Beatrix, naar de weide
achter het paleis wilde brengen, rukte
het dier zich plotseling los en liep
tegen het drukke verkeer op de rijks
weg Amsterdam-Amersfoort in. Peg
gy werd door een der passerende
auto's gegrepen en dusdanig ver
minkt, dat zij ter plaatse moest wor
den afgemaakt.
DE VERLAGING VAN MEUBEL-
PRIJZEN
De handelsmarges voor meubelen,
waarover met het bedrijfsleven ge
ruime tijd bespreKtngen zijn ge
voerd, zijn nu defürtief vastgesteld,
Tengevolge hiervane zo deelt men
ons van bevoegde zijde mede, zal de
verlaging met tien procent van de
fabrikantenprijs, die enige tijd gele
den werd doorgevoerd, nu ook in een
prijsverlaging met tien procent voor
het publiek tot uitdrukking kunnen
komen Daarnaast worden maatrege
len overwogen, opdat voor het groot
ste deel meubelen in de twee laagste
prijsklasse zullen worden geprodu
ceerd. Het betreft hier o.a. meubelen
in de prijsklasse van 330600 gul
den voor een huiskamer en van 350
630 gulden vor een slaapkamer.
PRIJZEN VOOR BRILLEGLAZEN
EN BRILMONTUREN
Voor brillegilazen en brilim cm tu
ren is een nieuwe prijsregeling afge
kondigd, die voor de glazen een prijs
verlaging betekent en voor de mon
turen nieuwe marges vaststelt.
Aan ieder ziekenfondslid, dat door
het ziekenfonds afgestempeld recept
of een door het ziekenfonds afge
geven ander schriftelijk bewijs kan
overleggen, moet op de door opti
ciens berekende prijzen een korting
van 20 worden verleend. Even
tuele, door de ziekenfondsen aan hun
leden uit 'te keren bijdragen wor
den hierbij niet in aanmerking ge
nomen. De opticien mag voor het
bijslijpen der ruw geslepen brille-
glazen tot het gewenste model, het
facetteren van de rand, het pasklaar
maken en het inzetten in het montuur
geen extra kosten in rekening brem
gen. Bij brilmonturen is hét aanme
ten en het geheel pasklaar afleveren
bij de prijs inbegrepen. De kosten van
deze bewerking evenals het breuk-
risico moeten uit de bruto winstmarge
van de opticien worden bestreden,
aldus deelt de persdienst van het
ministerie van economische zaken
ons mede.
RANTSOENBONNEN TEXTIEL
VAN NIEUW MODEL
Het Centraal Distributiekantoor
deelt mede, dat met ingang
November j.l. rantsoenbonnen voor
textiel van nieuw model in gebruik
zijn genomen. Deze nieuwe bonnen
zijn uitgevoerd in de kleuren blauw
grijs met oranje (waarde 1 punt) en
blauw-igrijs met groen (waarde 10
punten). De opdruk is in groene let
ter uitgevoerd in de linkerboven
hoek bevindt zich een letter D ge
volgd door een getal. Deze bonnen
zijn evenals de thans in omloop
zijnde bonnen der C-serie tot nader
aankondiging geldig.
HET VERDWENEN PAKKET
MET f 80.000.
De Amsterdmase rechtbank heeft
gisteren de chauffeur van de Am
sterdamse Bank A. A M die oo 19
Dec. '46 o.m. een aangetekend pak
ket, bevattende 80.000 met bestem
ming Axel, per auto van het kan
toor Heerengracht naar het Centraal
Station vervoerde, tot 2 jaar gevan
genisstraf veroordeeld Bij aankomst
te Axel bleek n.l., Hat het pakket
slechts waardeloos papier bevatten.
Het O.M. eiste op 23 Oct. 2 jaar en
6 maanden. M. bleef onafgebroken
ontkennen en zijn directie heeft evea
onafgebroken geloof gehecht aan
haar chauffeur. Zij ncefl zijn salary
en gratificaties steeds aan zijn gezin
uitbetaald.
Een Herderlijk Schrijven
van Mgr. Gröber
De ellende galoppeert door het land
als een apocalyptische ruiter.
In een nieuwe omvangrijke herder
lijke Brief, die vorige week Zondag
in het aartsbisdom Freiburg i. Br.
van de preekstoelen werd voorgele
zen, geeft de aartsbisschop Mgr. Grö
ber een somber beeld van de Duitee
situatie bij het begin van deze win-
ter.
Het eerste droeve feit, dat bij een
beschouwing van de huidige verhou
dingen in Duitsland in het oog
springt, is dat van de alom heersende
onvrede. Ware vrede schijnt verre,
en slechts de ouderen onder de le
vende Duitse generatie hebben wer
kelijke vreedzame toestanden nog ge
kend. Op de eerste wereldoorlog
volgde de periode der sociale experi
menten en de omwenteling van 1933
en „daarmede het begin van aanvan
kelijk nog verkapte, daarna echter
in volle openbaarheid voltrokken
weergaloze oorlogsvoorbereidselen
voor de tweede wereldworsteling, die
tenslotte, na 6 jaren gewoed te heb
ben, voor ons een ontzettend einde
nam. Thans weten wij, en met ons
de gehele wereld, dat de excessen
van of zelfs reeds de eenzijdige
aanspraak op politieke macht al
len noodlottig worden moet en dat
het geluk van een volk niet in de
brute overheersing van andere vol
keren te vinden is, doch in weder
zijds begrip, in een eerlijk elkander
verdragen, in vreedzame en vlijtige
scheppende arbeid en in een recht
vaardige uitwisseling van de daar
door verkregen goederen. Zo vergaat
het echter degene, die het profetische
woord van de H Schrift: „Wie het
zwaard opneemt, zal door het zwaard
omkomen" (Matth. 26, 52) vergeet.
vergaat het iedere hoogmoed,
Duits of niet-Duits, die er op gericht
is anderen onder zijn slavenjuk te
brengen. Hij zal vergruizelen onder
de rechtmatige, noodzakelijk gewor
den, gesloten tegenstand van de ove
rigen, zo niet na jaren dan toch na
decennia".
Zolang de machtigen de fundamen
ten der wereldvrede niet in God leg
gen, zolang zullen zij slechts kiemen
van een nieuwe oorlog uitzetten.
De beide andere gevaarlijke won
den van het huidige Duitsland zijn de
honger en de nood. Nooit hebben de
Duitsers zulke ellenden gekend.
Thans echter galoppeert deze ellende
als een apocalyptische ruiter door ons
land en door andere landen en werpt
hij met het bliksemende en donderen
de hoefgewe'd van zijn ros de kleinen
er- de groten meedogenloos ter aar
de Nu kan eenieder aan zijn eigen
lichamelijk lijden afmeten, of de hon
ger er is en uit welke windstreek hij
gekomen is... Eenieder behoeft
slechts zijn ogen te openen en om
zich heen te zien in het land, waar
bombardementen nagenoeg het ganse
Rijnland en tot diep in het hart van
ons vaderland de velden met bom-
trechters bezaaiden en bijna nacht op
nacht grote levensmiddelenvoorraden
met vuur en fosfor vernietigden. Een
ieder behoeft zich slechts het zij
ons vergund ook deze feiten te consta
teren de omvangrijke en onophou
delijke vorderingen door de zegevie
rende vijand in het Westen te binnen
te brengen en het noodlottige verlies
van de zo vruchtbare en uitgestrekte
Oostelijke gebieden. Een tenslotte be
hoeft eenieder zich slechts de toe
vloed van ongeveer 15 millioen Duit
se vluchtelingen herinneren, en de
daardoor ontstane overbevolking tus
sen het Bodenmeer en de Noordzee,
om te begrijpen, dat thans alom bit
tere nooddruft heerst.
Wetenschappelijke tabellen over de
calorieën nodig voor de instandhou
ding van het leven, over de calorieën
welke wij missen en andere statistie
ken hebben wij reeds lang niet meer
van node. Een vluchtige blik op de
uitgeteerde gezichten, op de in slob
berige kleren gehulde gestalten, en
ir. de geheel van voedsel gespeende
huishoudingen, waar dikwijls geen
bete broods meer is om de honger van
kinderen en volwassenen te stillen,
geen korreltje meel meer in de pro
visiekast en geen aardappel in de kei
der, is voldoende."
Na de gevolgen van-de honger er
1 nood verder te hebben geschetst
en er op te hebben gewezen, dat
Duitsland hulp uit het buitenland no
dig, heeft besluit mgr. Gröber
Daar de verbetering van de toe
stand door de omstandigheden ten
zeerste bemoeilijkt wordt, wekt Mgr.
Gröber in de eerste plaats op tot de
Christelijke naastenliefde. „Wie de
nood kan lenigen maar dit uit zelf
zucht nalaat, maakt zich evenzeer
schuldig aan roof en diefstal en dik
wijls zelfs aan langzame moord op
zijn broeder". Gelukkig echter ope
nen zich voor de Duitsers de medelij
dende, tot hulp bereide harten over
de gehele wereld. Mgr. Gröber
spreekt zijn innige dank uit aan de
H. Vader in Rome, „die door zijn
veelvuldige en rijke zendingen uit het
Vaticaan tot de allergrootste weldoe
ners van ons volk' moet gerekènd
worden. Moge God het eveneens ver
gelden aan al diegenen in Zwitser
land, Ierland, Spanje en aan gene zij
de van de oceaan, die ons met hon
derdduizenden liefdegaven verblij
den, daarmede het bewijs leverende,
dat de bloedige haat van de oorlog
de rijkelijk schenkende en helpende
liefde niet overmeesterd heeft, opdat
wij niet aan verbittering en verkom
mering ten prooi- zullen vallen en ons
zo tot een groeiend gevaar voor ge
heel Europa zouden ontwikkelen".
TWEE LEDEN VAN JOODSE
RAAD GEARRESTEERD.
Naar wij vernemen, zijn de heer A.
A. en prof. D. C., die gedurende de
bezetting deel uitmaakten van de
Jooodse Raad te Amsterdam, in ar
rest gesteld op grond van hun activi
teit in de bezettingstijd.
De arrestatie is geschied na een
uitgebreid onderzoek van de P.R.A.,
waarbij verscheidene getuigen wer
den gehoord.
De herfst met zijn prachtige stem
mingen is er. Hier een foto die men
alleen in dit jaargetijde kan maken
en 'bewonderen. Prachtige paddestoe
len die dit stukje landschap een grote
bekoring geven.
BINNENLAND.
Tot burgemeester van Naaldwijk
is benoemd de heer S. Hoogerboom.
De doodstraf is geëist tegen de
.vertrouwenman" der Duitsers de 23-
jarige P. Lahnstein.
De gemeentesecretaris van Gro
ningen mr, M. Wolthers heeft tegen
1 Febr. ontslag aangevraagd wegens
zijn leeftijd.
Een bedrag van 75.000 is ge
voteerd in een te Delf gehouden ver
gadering van dijkgraaf, hoogheem
raden en hoofdingelanden voor het
maken van semi-permanente werken
te Leidsendam, waardoor tegemoet
gekomen zal kunnen worden aan de
klachten uit de tuinbouw inzake de
toenemende verzinking van Delf-
lands boezemwateren.
Bij een motorongelijk onder
Oudenbosch is overleden de 20-jarige
berijder J. van R., zijn iets oudere
vriend werd ernstig gewond, De mo
tor was tegen een boom gereden.
Geen van beiden had een rijbewijs.
De 24-jarige glazenwasser H. S.
te Rotterdam is van de vierde ver
dieping van een huis gevallen en wa/
op slag gedood.
Op de opplakvCllen van een
textielhandelaar, 'te Bergen op Zoom
werden 3000 valse textielpunten ont
dekt. Bij het onderzoek door de po
litie bleek, iat de valse punten uit
België afkomstig waren. Zekere B.
uit Bergen op Zoom had ze tegen
45 cent per stuk van een belg ge
kocht. B. verkocht ze voor 48 cent
per punt aan het echtpaar de G.
Allen kregen proces-verbaal. De oor
spronkelijke „leverancier" is nog
niet opgespoord.
BEURSOVERZICHT.
Het zakenverkeer op de effecten
beurs te Amsterdam was gisteren van
bescheiden omvang. De stemming
was prijshoudend en de hoofdkocr-
sen van diverse fondsen waren iets
hoger dan de vorige slotprijzen, maar
ook thans zat er toch niet veel lijn
in de markt. De animo van het pu
bliek was gering en de omzetten wa
ren beperkt; en dit bleek vooral tij
dens het vrije verkeer, want in het
verdere verloop kwamen voor de
toonaangevende fondsen over het al
gemeen nog maar weinig noteringen
tot stand en daarbij werden slechts
geringe schomemlingen meegemaakt,
terwijl bij het slot van de notering de
koersen over het algemeen maar
weinig verschilden bij de hoofd-
koersen. Alles bijeen genomen legde
de markt een goed weerstandsver
mogen aan de dag maar daarmede
was de situatie dan ook ten volle ge
kenschetst. De Amerikaanse markt
was stil, waarbij slechts fractionele
koersVariaties konden worden opge
merkt. De beleggingsmarkt was even
eens kalm. Voor de Nederlandse
staatspapieren was de stemimng prijs
houdend.
Prolongatie 21/4 procent.
De commissie, ingesteld om te on
derzoeken, of de thans vastgestelde
prijs voor het brood te laag is of
voor verdere verlaging in aanmer
king komt, zal dezer Jagen met haar
werkzaamheden aanvangen.
