3)e Cctcbe Soutewt Nederland teleurgesteld in V.Nat. Oost-Indonesiërs recipieerden op „Oud-Wassenaar'' „De nood is groot, onmetelijk groot" Uitbreiding Postzending met f 100.000 zoek Amerikaanse voorstellen door Moskou afgewezen VRIJDAG 19 SEPTEMBER 1947 Bureaux Papengracht 32. Giro 103003. Telef.: Administratie, Advertenties 20826. Redactie 20015, Directie, drukkerij en abonnementen 2C935. Directeur: C. M. VAN HAMERSVELD. Hoofdredacteur: TH. WILMER. waarin opgenomen „DE BURCHT" KATHOLIEK DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN 37e JAARGANG No. 11193 Abonnementsprijs 0.26 per week, 1 1.10 per maand, 3.25 per kwartaal. Franco per post 4. Advertenties: 15 cent per m.m. Ingez. mededelingen dubbel tarief. Bij contract belangrijke korting. Telefoontjes: 30 woorden 1.50. De Zondag y^ONDAG een zonnedag. De Zondag, in katholieke zin gevierd, kan werkelijk zijn: een zonnedag. Een dag, waarop met bijzondere toewijding wordt gevierd het heilig Misoffer; waarop bijzondere kerke lijke plechtigheden plaats hebben. Een dag van rust, van huiselijk heid, van ontspanning. Helaas, dwalen wij steeds verder af van een waarlijk christelijke Zon dag-viering. Het bovennatuurlijke van de Zon dagsheiliging wordt maar al te veel ook onder ons verwaarloosd. En ook de natuurlijke weldaad van die ééne rustdag in de week wordt door slechts betrekkelijk weinigen nog gewaardeerd, tot schade niet alleen van de lichamelijke gezond heid, maar véél meer nog van de geestelijke gezondheid, wélke be hoefte heeft aan een dag van rustige bezinning tussen het gejaagde leven van de andere dagen. De Zon'dag goed gevierd, is een kostelijke gave voor het individu en voor de samenleving. Die dag kan hebben een zekere sfeer, die ons trekt uit het alledaagse, uit het plat- materiële naar geestelijke dingen. Gelukkig de gezinnen, waarin op de Zondag zulk een rustige, zonnige sfeer heerst. In een rede, door de Paus gehou den tot de mannen der Italiaanse Katholieke Actie zeide Z. H. dezer dagen: „De Zondag moet weder de dag des Heren worden, de dag van de aanbidding en verheerlijking van God, van het Heilig Offer, van gebed, van rust, van overpeinzing en be zinning; de dag ook van gelukkig sa menzijn in de intimiteit van het ge zin. Droeve ervaringen hebben ge toond, dat voor niet weinigen onder hen, die zich op werkdagen aan eer lijke arbeid wijden, de Zondag een dag van zonde is geworden. Draagt er dus met al uw krachten zorg voor, dat in uw leven het grove materialisme, een exces van wereldse genoegens en van het meest vulgaire morele bederf in publicaties en vermakelijkheden, de Zondag niet in beslag neemt, en daarmede zijn gewijd karakter uitwist door de zie len te trekken naar de zonde en on godsdienstigheid. De uitslag van de worsteling tus sen Geloof en ongeloof zal inderdaad voor een groot deel afhangen van het gebruik, dat ieder van de tegen over elkaar staande fronten zal ma ken van de Zondag". PHLIPIS ADOPTEERT HALF INDIë. Er zijn steden geweest, die met een royaal gebaar andere steden geadop teerd hebben. Philips doet het in het groot. De N.V. Philips' Gloeilampen fa brieken rebben de beide staten Oost- In donesië en West-Borneo geadop teerd. De bedoeling van deze adoptie is beide staten in hun opbouw en ont wikkeling met raad en daad bij te staan. Daartoe zal Philips haar ken nis en ervaring en haar relaties over ae gehele wereld ter beschikking stellen van deze staten om op broe derlijke wijze aan hun opbouw mede te werken. CRITIEK VAN MR. VAN KLEFFENS Donderdagavond te Tarry town, in het kader van de „Week voor de Verenigde Naties" een rede gehouden, waarin hij er aan herinnerde, dat Nederland steeds krachtig heeft geijverd voor internationale organisatie. Nederland gaf zijn steun aan de Volkenbond. Het heeft ook de werkzaam heid van de V.N. met de grootste aandacht gadegeslagen, hopende dat de V.N. een onverdeeld succes zouden worden. Drie maatstaven legde Ne derland aan: Is dit een onpart.dige, objectief oordelende organisatie. Is dit "een effectieve organisatie en Is dit een organisatie, aan welke de klei nere mogendheden veilig haar belangen kunnen toevertrouwen? aan de verschillende organen van de V.N. Bittere ondervinding doet ons zeg gen Neen. Bij die recente behandeling van de Indonesische kwestie moest ik op verschillende gronden protest én beklag uitbrengen, en al die gronden stonden in verband met de wijze waarop de zaak behandeld werd', een manier, welke in ons nadeel partij dig was. Wij kregen in het geheel geen gelegenheid, zelfs niet de ge bruikelijke drie dagen, om onze zaak voor te bereiden. Toen ik om een uit stel van niet meer dan twee uren ver zocht, omdat ik een belangrijke tele fonische medleling van mijn regering verwachtte, werd dit geweigerd. Be langhebbende Indonesiërs, de vrije lijk gekozen vertegenwoordigers van een twaalf millioen mensen, weigerde men tehoren. En boven alles ging de Veiligheidsraad niet ernstig in op de vraag of zij te diezer zake bevoegd heid bezat. De Raad weigerde om het oordeel van het Internationaal Ge rechtshof te vragen. In een openbare bijeenkomst werd zelfs verklaard, dat een dergelijk oordeel een hinderlijk dwangbuis voor de Raad zou blijken te zijn. Geen wonder, dat de mensen in Ne derland critisch staan tegenover de V.N. Zij hadden zich enthousiast, zij het onder een zeker scepticisme, aan gesloten doch zij zijn ernstig teleur gesteld. Mr. Van Kleffens gaf toe, dat er nog tijd genoeg scheen te zijn voor het bereiken van verbeteringen. Doch daartoe wordt begrip vereist van de dingen, welke verbeterd moeten wor den. Mr. Van Kleffens wees op „an dere gevaarlijke tendenties in de V.N.", zoals blok- en groepsvorming tot uitoefening van druk en macht Drie maatstaven schieten te kort Naar deze maatstaven gerekend, al dus mr. Van Kleffens, hebben wij tot nog toe enkele aangename verrassin gen beleefd, doch alles bijeen geloof ik, dat wij in Nederland over het al gemeen teleurgesteld zijn. Ten aanzien van de vraag betref fende de onpartijdigheid van de V.N. refereerde mr. Van Kleffens o.a. aan de Spaanse kwestie. De bevoegdheden van V.N. ten1 aan zien van de Spaanse kwestie werd sterk in twijfel getrokken, maar de zaak is toch in behandeling genomen. Ten aanzien van de kwestie der In diërs in Zuid-Afrika werd de „zeer redelijke suggestie"' om de vraag over de jurisdictie aan het Internationaal Gerechtshof voor te leggen, verwor pen. Daarna, aldus mr. Van Kleffens, constateerden wij een zelfde tenden tie in de Indonesische kwestie. Vier leden van de Raad, onder wie de Verenigde Staten, trokken de juris dictie van de Raad in twijfel en wensten hieromtrent uitspraak van het Internationaal Gerechtshof, doch dit werd dioor de meerderheid van de hand gewezen. „Deze dingen zijn in Nederland niet onopgemerkt gebleven en zij h'ebben een slechte indruk gemaakt. Wan neer een openbaar lcihaam begint de rechtsregelen, die zijn handelingen bepalen, te miskennen, voorspelt dit een* willekeurig machtsgebruik of de aanvang van zijn eigen ontbinding. Dit is een zeer, zeer gevaarlijke ten dentie, en in Nederland zijn wij daar over ten zeerste verontrust". V.N. NIET EFFECTIEF. Mr. Van Kleffens meende, dat ten aanzien van de tweede maatstaf, die der effectiviteit, eveneens verschil lende teleurstellingen moesten wor den geconstateerd. Door een op ver keerde voorliobting gebaseerde actie in de Spaanse kwestie is de positie van generaal Franco in zijn land ver stevigd. Verder herinnerde onze am bassadeur aan de droevige geschiede nis van Griekenland, de regeling van het igtebruik van atoomenergie, de on gelukkige verplaatste personen en het feit dat staten als Ierland, Italië en Portugal nog steeds buiten de Ver. Naties staan als gevolg van een blind gebruik van het veto-recht. Al deze dingen wijzen niet op effectiviteit. PARTIJDIGHEID IN INDISCHE KWESTIE. Ten derde dan de vraag, of een kleinere mogendheid in vol vertrou- en het pogen om de V.N. te gebruiken als een nieuw wapen van individuele landen in het arsenaal van hun diplo matie. VETO-RECHT TORPEDEERT ALLES. Hij zeide te menen, dat de gesigna leerde verontrustende verschijnselen niet hun oorsprong vinden in enig gebrek van de V.N., behalve dan in het veto-recht. Dit recht, aangediend als een waarborg voor de eenheid van de grote mogendheden, blijkt in wer kelijkheid in de meeste gevallen ge bruikt te worden om datgene te be lemmeren, wat de grootst mogelijke meerderheid van de grote mogend heden als nuttig of noodzakelijk be schouwt „Wij staan hier tegenover twee opvattingen omtrent vrijheid: enerzijds de opvatting dat eenstem migheid de beste waarborg biedt voor de individuele vrijhei^ en anderzijds, dat de vrijheid het be9t gewaarborgd wordt door de meerderheidsregel. Het is op z,n minst opmerkelijk, dat het Handvest de eerste opvatting heeft aanvaard voor de grote mo gendheden, en de tweede voor die kleine landen. Nadjamoeddin vraagt overeenkomst met Nederland Op het kasteel Oud-Wassenaar, waar zij gedurende hun verblijf in Nederland vertoeven, hebben de pre sident van Oost-Indonesië. Soekawati, en de sultan van Pontianak, Sjarif Hamid Elkadrie, gistermiddag een cocktail-party aangeboden aan een groot aantal genodigden, w.o. de min.- president, dr. L. J. M. Beel, de mi nisters van Boetzelaer van Oosterhout, wen zijn belangen kan toevertrouwen I Lief.tnck en Neher, de lt.-gouverneur. Bisschoppen van Duitsland in een herderlijke brief (Slot). Geliefde Diocesanen! De nood is groot, onmetelijk groot. Menselijke hulp moet versagen. Uit het duister van deze tijd zien wij op naar Chris tus, die gesproken heeft: „Ik ben het Licht der wereld; wie Mij volgt dwaalt niet in duisternis!" Temidden van de armoede van dit leven grij pen wij naar Gods hand, waarvan het heet: „Gij opent uw hand en vult alles wat leeft met zegen". In diepste droefenis zoeken wij de weg naar dat Goddelijk Hart, hetwelk wij aanroepen als het „Hart vol goed heid en liefde", als het „vat van ge rechtigheid en liefde", als „brandende oven van liefde". Paus Pius XI heeft op 3 Mei 1932 een encycliek „Chris tus liefde beweegt ons", tot de we reld gericht; daarin roept Hij op tot gebed en boete. Dit rondschrijven zag het licht nog voor de wereldoorlog en voor de machtsovername van het Derde Rijk. De vooruitziende Paus zag dreigende wolken optrekken, grote macht van het deemoedige ver trouwensvolle, aanhoudende gebed. Met geen andere goede werken heeft de Almachtige ooit zulke vérgaande, zulke omvattende, zulke plechtige beloften verweven, als met het ge bed: „Bidt en gij zult ontvangen; klopt en U zal worden opengedaan; zoekt en gij zult vinden; mensen die in alle landen tot dezelfde God om wereldvrede bidden, kunnen niet tezelfdertijd herauten van de haat tussen de volkeren zijn; mensen die zich in gebed tot de Goddelijke Ma jesteit wenden, kunnen niet de natio nalistische drang tot wereldheer schappij voeden, welke uit ieder volk zijn eigen afgoden maakt. Mensen, die opzien naar de God van vrede en heden, die zich tot hem wenden door Christus, die onze vrede is, zullen niet rusten, tot eindelijk de vrede, welke de wereld niet geven kan, van de schenker aller goeds over de mensen komt die van goede wil zijn." Op dezelfde wijze als tot het gebed maant de Paus tot boete, die Hij als een „reddend wapen in de dappere hand van de strijders Christi" aan duidt, die over de wereld zullen uit zwermen tot beschutting en weder opbouw der zedelijke orde". Dit wa pen treft alle kwaad in zijn diepste wortel, n.l. de zucht naar aardse rijk dom en losbandig levensgenot". Dat het sociale vraagstuk niet uitsluitend met aardse middelen is op te lossen, drukt dezelfde Paus in genoemde en cycliek uit met de heerlijke woorden: „De blijvende alles doortrekkende vredesadem kan niet geschapen wor den door vredesverdragen, noch door de allerplechtigste afspraken of inter nationale bijeenkomsten en beraad slagingen, ook niet door de edelste en meest onzelfzuchtige bemoeiingen van een of andere staatsman, wanneer men niet eerstens de heilige rechten van de natuurwet en de Goddelijke wet erkent. Geen enkele economi sche leider, geen enkele organisatie zal het gelukken, de economische verhoudingen in vreedzame oplossing te ordenen, wanneer niet eerst, in het rijk der economie zelf, de in God en het geweten verankerde morele wet als overwinnaar heerst. Dat is grondwaarde van elke waarde in het politieke en economische leven der volkeren". Geliefde Diocesanen! Nu is het aan u, de zegen Gods over de niet-vre- dige en door smart beproefde wereld door gebed en boete af te roepen. Gij kunt uzelf niet geven hetgeen God zichzelf voorbehouden heeft. Gij kunt niet door arbeid winnen wat aan het gebed beantwoordt. Door eigen kracht kunt gij niet winnen wat God schenkt. God en Zijne wer ken, Zijn troost en Zijn liefde laten zich niet door menselijke prestaties vervangen. De Goddelijke helper is steeds groter dan de menselijke nood. Ook uit het bitterste leed en de diepste ellen 'e kan Gods milde hand uitkomst bieden. Als de golven van het lijden op het hoogste zijn, dan blijft U dit ene: het kruis des He ren! De gehele toekomst door blijft het Kruis een kansel der Waarheid, een troon der Gerechtigheid, een al taar der Liefde. Van het kruis uit wil Christus de mensheid met door boorde handen ontvangen, met door boorde voeten bezoeken, en haar aan Zijn doorboorde hart drukken. Aan het Kruis sterft niet het leven doch de dood. De slechte moordenaar stort aan het kruis ineen, de biddende komt in het paradijs. Door duister nis en doodsnood klinken de wo-t- den van de Gekruisigde: „Vader ver geef hunner» zij weten niet wat zij doen". Van het bloed dat Van de kruisboom op de schuld beladen aarde vloeit, zegt en zingt de H. Thomas: „Een druppel van dit bloed is de we reld genoeg, genadig delgt het alle kwaad dat zij droeg." Luistert dus naar de roepstem des Heren: „Wie mijn leerling wil zijn neme zijn kruis op en volge mij."' Reeds onze geliefde jeugd moet h^a schouders onder het kruis des Heren buigen en zodoende het woord uit de bijbel leren: „Heilzaam is het voor de man, reeds in zijn jeugd het juk te dragen" Mannen en vrouwen! Gij zijt met de last van het kruis ver trouwt, doch weet: slechts door de beroering met het kruis van Golgo tha zal uw juk licht en uw last zoet zijn. Gij onterfden, uitgewezenen, ge- bombardeerden, gevangenen, vi'chi onder het kruis van Hem van wieu geschreven staat: „Ik echter, ik ben een wurm en geen mens, de mensen tot spot en veracht door het volk. Ik ben uitgegoten als water, uit eengerukt zijn al mijn beenderen; mijn tcng kleeft aan n ijn gehemelte; handen en voeten hebben zij mij doorboord." (Ps. 21). Geliefde Diocesanen! De nood is groot, onmetelijk groot. Wij zullen trachten hem te bemeesteren. Wij willen de handen aan de arbeid slaan, wij willen de handen tot ge bed vouwen. God is en blijft in zijn wijsheid, almacht en liefde onze hoop op uitkomst. Hij zal ons niet boven onze kracht doen beproeven. Die Herderlijk Schrijven, waarvan wij in ons blad een groot deel heb ben ontleend, is Zondag 14 Sept. van alle kansels der katholieke kerken in Duitsland voorgelezen. generaal, dr. H. J. van Mook, de vice- president van de Raad van State, j t. mr. F. Beelaerts van Blokland, de le den der Commissie-Generaal, prof. ir. W. Schermerhorn en Max van Poll, de voorzitter der Tweede Kamer, mr. J. R. H. van Schai k. De Oost-Indonesische staatslieden verklaarden getroffen te zijn door de hartelijke ontvangst in Nederland. De minister-president van Oost-Indone sië, Nadjamoeddin, vond het een ern stig verzuim, dat tussen Nederland en Oost-Indonesië nog steeds geen overeenkomst tot stand is in de geest van de overeenkomst met de repu bliek. Dit is een fout, welke zich voor het front van de Veiligheidsraad heeft gel-roken. Wanneer Oost-Indonesië een de facto erkenning had gehad, zouden zijn vertegenwoordigers zeker zijn toegelaten, zcals de vertegen woordigers van de republiek. Tenslotte verklaarde Nadjamoeddin nog, dat Oost-Indonesië gaarne bereid is mede te werken aan de totstand koming van een interimregering voor Indonesië. Hij geloofde niet, dat de huidige regering van de republiek aan de vorming van deze interimrege ring zou kunn ermede werken. Nadjamoeddin vas van oordeel, dat öc republikeinse regering zie.' daar toe internationaal te zeer onmogelijk heeft gemaakt. Schaarste in textiel en andere goe deren doet in Indonesië de zwarte handel welig tieren. Op de pasar te Batavia verwisselt een sarong voor ongeveer 100.van eigenaar. Amerika aanvaardt uitnodiging De Verenigde Staten hebben, naar A.N.P. uit New York meldt, de uit nodiging van Australië en België aanvaard om als derde mogenheid zitting te nemen in de drie-landen- commissie, welke zich zal bezighou den met het Indonesische probleem. Mr. v. Schaik, de eminente en permanente voorzitter van de Tweede Kamer, heeft gepleit voor uitbreiding van het aantal Kamerleden. Dat is in deze tijd van bezui niging op allerlei overheidsuit gaven en inkrimping van offi ciële en semi-officiële instanties inderdaad een originele gedachte. Originele ideeën vinden in mij altijd een begeesterd voorstan der; ik ben er dus onmiddellijk voor. Ik heb eens Colijn in de tijd, dat hij nog minister-president was, horen zeggen, dat de diners het zwaarste werk waren van een minister. En dat was een waar woord. Want na een dag van hard werk, stap je voldaan in je bed, slaapt vast en staat de andere morgen fris op. Maar na een diner. En Kamerleden zijn niet eens zo sterk als ministers! En dan dat reizen, en trekken! Er kan tegenwoordig haast geen Kamerlid meer rustig in de Ka mer blijven zitten en hoe kan iemand dan zijn correspondentie afmaken of z'n krantje lezen? Reisjes naar Indië, naar Amerika of Zwitserland of België zijn na tuurlijk een noodzakelijk kwaad, want als je deviezen wilt krij gen moet je ze eerst uitgeven de cost gaat nu eenmaal vóór de baet uit maar er moet ten slotte toch ook eens een wetje ge maakt worden. Neen, het idee van uitbreiding van het aantal Kamerleden is nog niet zo gek. Ik ben bereid mij op te offe ren; het Vaderland roept: ik stel mij candidaat. Goed ingepakt in Alphen kreeg men in Leiden slechts waardeloos papier ■TOEN men gistermiddag aan het postkantoor te Leiden een aangekon digde geldzending van 100.000 gulden, bestaande uit 100 bankbiljetten van 1000 gulden, in ontvangst dacht te nemen, bleek de verzegelde enve loppe slechts gevuld te zijn met waardeloos papier. Omtrent deze vermis- sing vernemen wij het volgende: Woensdagavond hebben ten post kantore van Alphen de directeur Huismans en de ambtenaar Stigter honderd briefjes van 1000.in de enveloppe en daarna in een pakket gedaan. Tezamen hebben zij het pak ket aan de laktafel verzegeld en het vervolgens afgegeven aan de beamb te, die die avond zorg had voor de post-verzending. Deze heeft het pak ket in de postzak gedaan en de zak op de normale wijze dichtgemaakt. Met de laatste trein is de postzak naar Leiden verzondenWegens grote drukte heeft men op het post kantoor te Leiden de zak enige uren laten staan. Toen ze geopend werd, kwam het pakket er uit, met onge schonden lakzegels, doch toen het ge opend werd kwamen er blaadjes schrijfmachine-papier te voorschijn. Het vermoeden bestaat, dat het pakket voor een gelijksoortig ander pakket is verwisseld. De Leidse politie kon ons omtrent deze zaak geen enkele inlichting ver schaffen. Visjinsky beschuldigt Amerika en Engeland DE RUSSISCHE afgevaardigde bij de Algemene Vergadering van de U. N.O., Visjinsky, heeft de voorstellen van Marshall voor het oprichten van een veiligheidscommissie afgewezen. Bovendien zal de Sovjet-Unie zich met kracht verzetten tegen elke wijziging van het vetorecht, omdat zij dit een grondbeginsel acht voor de eenheid van de grote mogendhe den. In scherpe bewoordingen deed Visjinsky een aanval op de Ver enigde Staten en" Engeland, die hij er van beschuldigde, te zijn afgeweken van de grondslagen van de U.N.O. dat het handvest van de UNO werd geschonden. Marshall's voorstel voor het instellen van een veiligheidscom missie noemde hij een plan om de Veiligheidsraad te kunnen omzeilen, daar de functies van deze commissie in feite gelijk zouden zijn aan die van de Veiligheidsraad. Visjinsky vroeg de interventie van de Assemblé voor het verwijderen van de Britse troepen uit Grieken land en Transjordanië en van de Amerikaanse troepen uit China. „De gebeurtenissen in Indonesië zijn een onverbloemde daad van agressie", riep Visjinsky uit. Daarnaast vroeg hij, dat de Iraanse kwestie van ae agenda van de Veiligheidsraad zou worden geschrapt. Hij verweet Er- geland en Amerika deze kwestie voor eigen belangen te willen uitbui ten. Visjinsky stelde ten slotte de Alge mene Vergadering vier resoluties voor: de U.N.O. veroordeelt de misdadige oorlogspropaganda, die door reaction- naire groepen wordt gevoerd in een aantal landen, vooral in de Verenig de Staten, Griekenland en Turkije. de U.N.O. beschouwt het dulden of aanmoedigen van deze propaganda als schendingen van de krachtens het handvest aangegane verplichtingen, schendingen, die naar een derde we reldoorlog leiden; de U.N.O. is van oordeel, dat op aanstichting tot oorlog de doodstraf dient te worden gesteld; de U.N.O. acht het noodzakelijk, dat atoomwapens en wapens, die dienen tot massa-vernietiging, buiten de wet worden gesteld. Kleine landen vóór afschaffing veto-recht. Voordat Visjinsky zijn rede begon, hadden de afgevaardigden van Chili, Australië, China en de Philippijnen hun mening gezegd over de rede, welke Woensdag door minister Mar shall was gehouden. Zij waren het er allen over eens, dat het veto-recht gewijzigd diende te worden. EINDE VAN STAKING IN HET GEBIED VAN LUIK Aan de staking van zestienduizend arbeiders in de ijzer, en staalindu strie in 'het gebied van Luik is een einde gekomen. Er is een overeen komst bereikt, volgens welke de ar beiders een jaarlijkse bonus zullen krijgen. De staal-fabrikanten gaan de staalprijs voor de binnenlandse markt met honderd: franc per ton verlagen. Geen pottekijkers in atoomfabrieken Over het instellen van een interna tionaal toezicht op de productie van de atoomenergie zeide Visjinski, dat Rusland geen buitenlanders zou toe laten in zijn atoom-fabrieken doch dat het bereid is zich te onderwerpen aan een toezicht, dat beperkt blijft tot het laatste stadium van de productie. Het mislukken van de besprekingen orer de ontwapening weet hij aan de obstructie van Amerika en Engeland, die volgens hem opzettelijk een ont wapening hebben bestreden, omdat noch Engeland noch de Verenigde Staten van plan zijn, hiertoe over te gaan. Visjinsky beschuldigde deze beide landen er van te streven naar economische expansie en noemde in dit verband de Truman-leer en het plan-Marshall. Het Roergebied zou, volgens de Russische afgevaardigde, moeten dienen als basis voor de eco nomische plannen van Amerika ir Europa. Voorts betoogde Visjinsky, dat Gro- myko in de Veiligheidsraad zo dik wijls van het vetorecht had gebruik gemaakt, omdat hij van mening was, Gouden priesterjubileum van kardinaal Van Roey Met grote luister zijn gisteroch tend in de kathedraal van St. Rom- bout te Mechelen, de plechtigheden ter gelegenheid van het gouden priesterfeest van kardinaal- Joseph van Roey, primaat van België en aartsbisschop van Mechelen, ingezet met een pontificale H. Mis door de jubilaris opgedragen. Onder de tal rijke hoge autoriteiten, die.de plech tigheid bijwoonden-, bevonden zich: koningin Elisabeth, kardinaal Ema nuel Suhard, aartsbisschop van Pa rijs. kardinaal Joh. de Jong, aarts bisschop van Utrecht, de Aposto lische Nuntius, in België, mgr. Cento en de oud-nuntius kardinaal Micara, Voorts de ambassadeurs van Frank rijk, de Verenigde Staten en Canada, de gezanten van Ierland, Oostenrijk, Portugal, Libanon, alsmede de ver tegenwoordigers van de ambassa deurs van Groot-Brittannie en Italië, de presidenten van de beide Kamers van Afgevaardigden, de katholieke ministers en vele parlementsleden. £m kcPiAeUjz... De herinnering aan het ouderlijk huis blijft in den vreemde een weg wijzer.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1947 | | pagina 1