3)e Cctcbe Soutewt
Nederland teleurgesteld in V.Nat.
Oost-Indonesiërs recipieerden op
„Oud-Wassenaar''
„De nood is groot,
onmetelijk groot"
Uitbreiding
Postzending met f 100.000 zoek
Amerikaanse voorstellen door
Moskou afgewezen
VRIJDAG 19 SEPTEMBER 1947
Bureaux Papengracht 32. Giro 103003.
Telef.: Administratie, Advertenties 20826.
Redactie 20015, Directie, drukkerij en
abonnementen 2C935.
Directeur: C. M. VAN HAMERSVELD.
Hoofdredacteur: TH. WILMER.
waarin opgenomen „DE BURCHT"
KATHOLIEK DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN
37e JAARGANG No. 11193
Abonnementsprijs 0.26 per week, 1 1.10
per maand, 3.25 per kwartaal. Franco
per post 4.
Advertenties: 15 cent per m.m. Ingez.
mededelingen dubbel tarief. Bij contract
belangrijke korting.
Telefoontjes: 30 woorden 1.50.
De Zondag
y^ONDAG een zonnedag.
De Zondag, in katholieke zin
gevierd, kan werkelijk zijn: een
zonnedag.
Een dag, waarop met bijzondere
toewijding wordt gevierd het heilig
Misoffer; waarop bijzondere kerke
lijke plechtigheden plaats hebben.
Een dag van rust, van huiselijk
heid, van ontspanning.
Helaas, dwalen wij steeds verder
af van een waarlijk christelijke Zon
dag-viering.
Het bovennatuurlijke van de Zon
dagsheiliging wordt maar al te veel
ook onder ons verwaarloosd.
En ook de natuurlijke weldaad van
die ééne rustdag in de week wordt
door slechts betrekkelijk weinigen
nog gewaardeerd, tot schade niet
alleen van de lichamelijke gezond
heid, maar véél meer nog van de
geestelijke gezondheid, wélke be
hoefte heeft aan een dag van rustige
bezinning tussen het gejaagde leven
van de andere dagen.
De Zon'dag goed gevierd, is een
kostelijke gave voor het individu en
voor de samenleving. Die dag kan
hebben een zekere sfeer, die ons
trekt uit het alledaagse, uit het plat-
materiële naar geestelijke dingen.
Gelukkig de gezinnen, waarin op
de Zondag zulk een rustige, zonnige
sfeer heerst.
In een rede, door de Paus gehou
den tot de mannen der Italiaanse
Katholieke Actie zeide Z. H. dezer
dagen:
„De Zondag moet weder de dag
des Heren worden, de dag van de
aanbidding en verheerlijking van
God, van het Heilig Offer, van gebed,
van rust, van overpeinzing en be
zinning; de dag ook van gelukkig sa
menzijn in de intimiteit van het ge
zin. Droeve ervaringen hebben ge
toond, dat voor niet weinigen onder
hen, die zich op werkdagen aan eer
lijke arbeid wijden, de Zondag een
dag van zonde is geworden.
Draagt er dus met al uw krachten
zorg voor, dat in uw leven het grove
materialisme, een exces van wereldse
genoegens en van het meest vulgaire
morele bederf in publicaties en
vermakelijkheden, de Zondag niet
in beslag neemt, en daarmede zijn
gewijd karakter uitwist door de zie
len te trekken naar de zonde en on
godsdienstigheid.
De uitslag van de worsteling tus
sen Geloof en ongeloof zal inderdaad
voor een groot deel afhangen van
het gebruik, dat ieder van de tegen
over elkaar staande fronten zal ma
ken van de Zondag".
PHLIPIS ADOPTEERT HALF INDIë.
Er zijn steden geweest, die met een
royaal gebaar andere steden geadop
teerd hebben.
Philips doet het in het groot.
De N.V. Philips' Gloeilampen fa
brieken rebben de beide staten Oost-
In donesië en West-Borneo geadop
teerd.
De bedoeling van deze adoptie is
beide staten in hun opbouw en ont
wikkeling met raad en daad bij te
staan. Daartoe zal Philips haar ken
nis en ervaring en haar relaties over
ae gehele wereld ter beschikking
stellen van deze staten om op broe
derlijke wijze aan hun opbouw mede
te werken.
CRITIEK VAN MR. VAN KLEFFENS
Donderdagavond te Tarry town, in het kader van de „Week voor de
Verenigde Naties" een rede gehouden, waarin hij er aan herinnerde, dat
Nederland steeds krachtig heeft geijverd voor internationale organisatie.
Nederland gaf zijn steun aan de Volkenbond. Het heeft ook de werkzaam
heid van de V.N. met de grootste aandacht gadegeslagen, hopende dat de
V.N. een onverdeeld succes zouden worden. Drie maatstaven legde Ne
derland aan: Is dit een onpart.dige, objectief oordelende organisatie. Is dit
"een effectieve organisatie en Is dit een organisatie, aan welke de klei
nere mogendheden veilig haar belangen kunnen toevertrouwen?
aan de verschillende organen van de
V.N.
Bittere ondervinding doet ons zeg
gen Neen. Bij die recente behandeling
van de Indonesische kwestie moest ik
op verschillende gronden protest én
beklag uitbrengen, en al die gronden
stonden in verband met de wijze
waarop de zaak behandeld werd', een
manier, welke in ons nadeel partij
dig was. Wij kregen in het geheel
geen gelegenheid, zelfs niet de ge
bruikelijke drie dagen, om onze zaak
voor te bereiden. Toen ik om een uit
stel van niet meer dan twee uren ver
zocht, omdat ik een belangrijke tele
fonische medleling van mijn regering
verwachtte, werd dit geweigerd. Be
langhebbende Indonesiërs, de vrije
lijk gekozen vertegenwoordigers van
een twaalf millioen mensen, weigerde
men tehoren. En boven alles ging de
Veiligheidsraad niet ernstig in op de
vraag of zij te diezer zake bevoegd
heid bezat. De Raad weigerde om het
oordeel van het Internationaal Ge
rechtshof te vragen. In een openbare
bijeenkomst werd zelfs verklaard, dat
een dergelijk oordeel een hinderlijk
dwangbuis voor de Raad zou blijken
te zijn.
Geen wonder, dat de mensen in Ne
derland critisch staan tegenover de
V.N. Zij hadden zich enthousiast, zij
het onder een zeker scepticisme, aan
gesloten doch zij zijn ernstig teleur
gesteld.
Mr. Van Kleffens gaf toe, dat er
nog tijd genoeg scheen te zijn voor
het bereiken van verbeteringen. Doch
daartoe wordt begrip vereist van de
dingen, welke verbeterd moeten wor
den.
Mr. Van Kleffens wees op „an
dere gevaarlijke tendenties in de
V.N.", zoals blok- en groepsvorming
tot uitoefening van druk en macht
Drie maatstaven
schieten te kort
Naar deze maatstaven gerekend, al
dus mr. Van Kleffens, hebben wij tot
nog toe enkele aangename verrassin
gen beleefd, doch alles bijeen geloof
ik, dat wij in Nederland over het al
gemeen teleurgesteld zijn.
Ten aanzien van de vraag betref
fende de onpartijdigheid van de V.N.
refereerde mr. Van Kleffens o.a. aan
de Spaanse kwestie.
De bevoegdheden van V.N. ten1 aan
zien van de Spaanse kwestie werd
sterk in twijfel getrokken, maar de
zaak is toch in behandeling genomen.
Ten aanzien van de kwestie der In
diërs in Zuid-Afrika werd de „zeer
redelijke suggestie"' om de vraag over
de jurisdictie aan het Internationaal
Gerechtshof voor te leggen, verwor
pen.
Daarna, aldus mr. Van Kleffens,
constateerden wij een zelfde tenden
tie in de Indonesische kwestie. Vier
leden van de Raad, onder wie de
Verenigde Staten, trokken de juris
dictie van de Raad in twijfel en
wensten hieromtrent uitspraak van
het Internationaal Gerechtshof, doch
dit werd dioor de meerderheid van de
hand gewezen.
„Deze dingen zijn in Nederland niet
onopgemerkt gebleven en zij h'ebben
een slechte indruk gemaakt. Wan
neer een openbaar lcihaam begint de
rechtsregelen, die zijn handelingen
bepalen, te miskennen, voorspelt dit
een* willekeurig machtsgebruik of de
aanvang van zijn eigen ontbinding.
Dit is een zeer, zeer gevaarlijke ten
dentie, en in Nederland zijn wij daar
over ten zeerste verontrust".
V.N. NIET EFFECTIEF.
Mr. Van Kleffens meende, dat ten
aanzien van de tweede maatstaf, die
der effectiviteit, eveneens verschil
lende teleurstellingen moesten wor
den geconstateerd. Door een op ver
keerde voorliobting gebaseerde actie
in de Spaanse kwestie is de positie
van generaal Franco in zijn land ver
stevigd. Verder herinnerde onze am
bassadeur aan de droevige geschiede
nis van Griekenland, de regeling van
het igtebruik van atoomenergie, de on
gelukkige verplaatste personen en
het feit dat staten als Ierland, Italië
en Portugal nog steeds buiten de Ver.
Naties staan als gevolg van een blind
gebruik van het veto-recht. Al deze
dingen wijzen niet op effectiviteit.
PARTIJDIGHEID IN INDISCHE
KWESTIE.
Ten derde dan de vraag, of een
kleinere mogendheid in vol vertrou-
en het pogen om de V.N. te gebruiken
als een nieuw wapen van individuele
landen in het arsenaal van hun diplo
matie.
VETO-RECHT TORPEDEERT
ALLES.
Hij zeide te menen, dat de gesigna
leerde verontrustende verschijnselen
niet hun oorsprong vinden in enig
gebrek van de V.N., behalve dan in
het veto-recht. Dit recht, aangediend
als een waarborg voor de eenheid van
de grote mogendheden, blijkt in wer
kelijkheid in de meeste gevallen ge
bruikt te worden om datgene te be
lemmeren, wat de grootst mogelijke
meerderheid van de grote mogend
heden als nuttig of noodzakelijk be
schouwt „Wij staan hier tegenover
twee opvattingen omtrent vrijheid:
enerzijds de opvatting dat eenstem
migheid de beste waarborg biedt voor
de individuele vrijhei^ en anderzijds,
dat de vrijheid het be9t gewaarborgd
wordt door de meerderheidsregel.
Het is op z,n minst opmerkelijk, dat
het Handvest de eerste opvatting
heeft aanvaard voor de grote mo
gendheden, en de tweede voor die
kleine landen.
Nadjamoeddin vraagt
overeenkomst
met Nederland
Op het kasteel Oud-Wassenaar,
waar zij gedurende hun verblijf in
Nederland vertoeven, hebben de pre
sident van Oost-Indonesië. Soekawati,
en de sultan van Pontianak, Sjarif
Hamid Elkadrie, gistermiddag een
cocktail-party aangeboden aan een
groot aantal genodigden, w.o. de min.-
president, dr. L. J. M. Beel, de mi
nisters van Boetzelaer van Oosterhout,
wen zijn belangen kan toevertrouwen I Lief.tnck en Neher, de lt.-gouverneur.
Bisschoppen van Duitsland in een herderlijke brief
(Slot).
Geliefde Diocesanen! De nood is
groot, onmetelijk groot. Menselijke
hulp moet versagen. Uit het duister
van deze tijd zien wij op naar Chris
tus, die gesproken heeft: „Ik ben
het Licht der wereld; wie Mij volgt
dwaalt niet in duisternis!" Temidden
van de armoede van dit leven grij
pen wij naar Gods hand, waarvan
het heet: „Gij opent uw hand en
vult alles wat leeft met zegen". In
diepste droefenis zoeken wij de weg
naar dat Goddelijk Hart, hetwelk wij
aanroepen als het „Hart vol goed
heid en liefde", als het „vat van ge
rechtigheid en liefde", als „brandende
oven van liefde". Paus Pius XI heeft
op 3 Mei 1932 een encycliek „Chris
tus liefde beweegt ons", tot de we
reld gericht; daarin roept Hij op tot
gebed en boete. Dit rondschrijven zag
het licht nog voor de wereldoorlog
en voor de machtsovername van het
Derde Rijk. De vooruitziende Paus
zag dreigende wolken optrekken,
grote macht van het deemoedige ver
trouwensvolle, aanhoudende gebed.
Met geen andere goede werken heeft
de Almachtige ooit zulke vérgaande,
zulke omvattende, zulke plechtige
beloften verweven, als met het ge
bed: „Bidt en gij zult ontvangen;
klopt en U zal worden opengedaan;
zoekt en gij zult vinden; mensen
die in alle landen tot dezelfde God
om wereldvrede bidden, kunnen niet
tezelfdertijd herauten van de haat
tussen de volkeren zijn; mensen die
zich in gebed tot de Goddelijke Ma
jesteit wenden, kunnen niet de natio
nalistische drang tot wereldheer
schappij voeden, welke uit ieder volk
zijn eigen afgoden maakt. Mensen,
die opzien naar de God van vrede en
heden, die zich tot hem wenden door
Christus, die onze vrede is, zullen
niet rusten, tot eindelijk de vrede,
welke de wereld niet geven kan, van
de schenker aller goeds over de
mensen komt die van goede wil
zijn."
Op dezelfde wijze als tot het gebed
maant de Paus tot boete, die Hij als
een „reddend wapen in de dappere
hand van de strijders Christi" aan
duidt, die over de wereld zullen uit
zwermen tot beschutting en weder
opbouw der zedelijke orde". Dit wa
pen treft alle kwaad in zijn diepste
wortel, n.l. de zucht naar aardse rijk
dom en losbandig levensgenot". Dat
het sociale vraagstuk niet uitsluitend
met aardse middelen is op te lossen,
drukt dezelfde Paus in genoemde en
cycliek uit met de heerlijke woorden:
„De blijvende alles doortrekkende
vredesadem kan niet geschapen wor
den door vredesverdragen, noch door
de allerplechtigste afspraken of inter
nationale bijeenkomsten en beraad
slagingen, ook niet door de edelste en
meest onzelfzuchtige bemoeiingen van
een of andere staatsman, wanneer
men niet eerstens de heilige rechten
van de natuurwet en de Goddelijke
wet erkent. Geen enkele economi
sche leider, geen enkele organisatie
zal het gelukken, de economische
verhoudingen in vreedzame oplossing
te ordenen, wanneer niet eerst, in
het rijk der economie zelf, de in God
en het geweten verankerde morele
wet als overwinnaar heerst. Dat is
grondwaarde van elke waarde in het
politieke en economische leven der
volkeren".
Geliefde Diocesanen! Nu is het aan
u, de zegen Gods over de niet-vre-
dige en door smart beproefde wereld
door gebed en boete af te roepen.
Gij kunt uzelf niet geven hetgeen
God zichzelf voorbehouden heeft. Gij
kunt niet door arbeid winnen wat
aan het gebed beantwoordt. Door
eigen kracht kunt gij niet winnen
wat God schenkt. God en Zijne wer
ken, Zijn troost en Zijn liefde laten
zich niet door menselijke prestaties
vervangen. De Goddelijke helper is
steeds groter dan de menselijke
nood. Ook uit het bitterste leed en de
diepste ellen 'e kan Gods milde hand
uitkomst bieden. Als de golven van
het lijden op het hoogste zijn, dan
blijft U dit ene: het kruis des He
ren! De gehele toekomst door blijft
het Kruis een kansel der Waarheid,
een troon der Gerechtigheid, een al
taar der Liefde. Van het kruis uit
wil Christus de mensheid met door
boorde handen ontvangen, met door
boorde voeten bezoeken, en haar aan
Zijn doorboorde hart drukken. Aan
het Kruis sterft niet het leven doch
de dood. De slechte moordenaar stort
aan het kruis ineen, de biddende
komt in het paradijs. Door duister
nis en doodsnood klinken de wo-t-
den van de Gekruisigde: „Vader ver
geef hunner» zij weten niet wat zij
doen". Van het bloed dat Van de
kruisboom op de schuld beladen aarde
vloeit, zegt en zingt de H. Thomas:
„Een druppel van dit bloed is de we
reld genoeg, genadig delgt het alle
kwaad dat zij droeg."
Luistert dus naar de roepstem des
Heren: „Wie mijn leerling wil zijn
neme zijn kruis op en volge mij."'
Reeds onze geliefde jeugd moet h^a
schouders onder het kruis des Heren
buigen en zodoende het woord uit de
bijbel leren: „Heilzaam is het voor
de man, reeds in zijn jeugd het juk
te dragen" Mannen en vrouwen! Gij
zijt met de last van het kruis ver
trouwt, doch weet: slechts door de
beroering met het kruis van Golgo
tha zal uw juk licht en uw last zoet
zijn. Gij onterfden, uitgewezenen, ge-
bombardeerden, gevangenen, vi'chi
onder het kruis van Hem van wieu
geschreven staat: „Ik echter, ik ben
een wurm en geen mens, de mensen
tot spot en veracht door het volk.
Ik ben uitgegoten als water, uit
eengerukt zijn al mijn beenderen;
mijn tcng kleeft aan n ijn gehemelte;
handen en voeten hebben zij mij
doorboord." (Ps. 21).
Geliefde Diocesanen! De nood is
groot, onmetelijk groot. Wij zullen
trachten hem te bemeesteren. Wij
willen de handen aan de arbeid
slaan, wij willen de handen tot ge
bed vouwen. God is en blijft in zijn
wijsheid, almacht en liefde onze hoop
op uitkomst. Hij zal ons niet boven
onze kracht doen beproeven.
Die Herderlijk Schrijven, waarvan
wij in ons blad een groot deel heb
ben ontleend, is Zondag 14 Sept. van
alle kansels der katholieke kerken
in Duitsland voorgelezen.
generaal, dr. H. J. van Mook, de vice-
president van de Raad van State, j t.
mr. F. Beelaerts van Blokland, de le
den der Commissie-Generaal, prof. ir.
W. Schermerhorn en Max van Poll,
de voorzitter der Tweede Kamer, mr.
J. R. H. van Schai k.
De Oost-Indonesische staatslieden
verklaarden getroffen te zijn door de
hartelijke ontvangst in Nederland. De
minister-president van Oost-Indone
sië, Nadjamoeddin, vond het een ern
stig verzuim, dat tussen Nederland
en Oost-Indonesië nog steeds geen
overeenkomst tot stand is in de geest
van de overeenkomst met de repu
bliek. Dit is een fout, welke zich voor
het front van de Veiligheidsraad heeft
gel-roken. Wanneer Oost-Indonesië
een de facto erkenning had gehad,
zouden zijn vertegenwoordigers zeker
zijn toegelaten, zcals de vertegen
woordigers van de republiek.
Tenslotte verklaarde Nadjamoeddin
nog, dat Oost-Indonesië gaarne bereid
is mede te werken aan de totstand
koming van een interimregering voor
Indonesië. Hij geloofde niet, dat de
huidige regering van de republiek
aan de vorming van deze interimrege
ring zou kunn ermede werken.
Nadjamoeddin vas van oordeel, dat
öc republikeinse regering zie.' daar
toe internationaal te zeer onmogelijk
heeft gemaakt.
Schaarste in textiel en andere goe
deren doet in Indonesië de zwarte
handel welig tieren. Op de pasar te
Batavia verwisselt een sarong voor
ongeveer 100.van eigenaar.
Amerika aanvaardt
uitnodiging
De Verenigde Staten hebben, naar
A.N.P. uit New York meldt, de uit
nodiging van Australië en België
aanvaard om als derde mogenheid
zitting te nemen in de drie-landen-
commissie, welke zich zal bezighou
den met het Indonesische probleem.
Mr. v. Schaik, de eminente en
permanente voorzitter van de
Tweede Kamer, heeft gepleit
voor uitbreiding van het aantal
Kamerleden.
Dat is in deze tijd van bezui
niging op allerlei overheidsuit
gaven en inkrimping van offi
ciële en semi-officiële instanties
inderdaad een originele gedachte.
Originele ideeën vinden in mij
altijd een begeesterd voorstan
der; ik ben er dus onmiddellijk
voor.
Ik heb eens Colijn in de tijd,
dat hij nog minister-president
was, horen zeggen, dat de diners
het zwaarste werk waren van
een minister. En dat was een
waar woord. Want na een dag
van hard werk, stap je voldaan
in je bed, slaapt vast en staat
de andere morgen fris op. Maar
na een diner.
En Kamerleden zijn niet eens
zo sterk als ministers!
En dan dat reizen, en trekken!
Er kan tegenwoordig haast geen
Kamerlid meer rustig in de Ka
mer blijven zitten en hoe kan
iemand dan zijn correspondentie
afmaken of z'n krantje lezen?
Reisjes naar Indië, naar Amerika
of Zwitserland of België zijn na
tuurlijk een noodzakelijk kwaad,
want als je deviezen wilt krij
gen moet je ze eerst uitgeven
de cost gaat nu eenmaal vóór de
baet uit maar er moet ten
slotte toch ook eens een wetje ge
maakt worden.
Neen, het idee van uitbreiding
van het aantal Kamerleden is
nog niet zo gek.
Ik ben bereid mij op te offe
ren; het Vaderland roept: ik stel
mij candidaat.
Goed ingepakt in Alphen kreeg men in Leiden
slechts waardeloos papier
■TOEN men gistermiddag aan het postkantoor te Leiden een aangekon
digde geldzending van 100.000 gulden, bestaande uit 100 bankbiljetten
van 1000 gulden, in ontvangst dacht te nemen, bleek de verzegelde enve
loppe slechts gevuld te zijn met waardeloos papier. Omtrent deze vermis-
sing vernemen wij het volgende:
Woensdagavond hebben ten post
kantore van Alphen de directeur
Huismans en de ambtenaar Stigter
honderd briefjes van 1000.in de
enveloppe en daarna in een pakket
gedaan. Tezamen hebben zij het pak
ket aan de laktafel verzegeld en het
vervolgens afgegeven aan de beamb
te, die die avond zorg had voor de
post-verzending. Deze heeft het pak
ket in de postzak gedaan en de zak
op de normale wijze dichtgemaakt.
Met de laatste trein is de postzak
naar Leiden verzondenWegens
grote drukte heeft men op het post
kantoor te Leiden de zak enige uren
laten staan. Toen ze geopend werd,
kwam het pakket er uit, met onge
schonden lakzegels, doch toen het ge
opend werd kwamen er blaadjes
schrijfmachine-papier te voorschijn.
Het vermoeden bestaat, dat het
pakket voor een gelijksoortig ander
pakket is verwisseld.
De Leidse politie kon ons omtrent
deze zaak geen enkele inlichting ver
schaffen.
Visjinsky beschuldigt Amerika en Engeland
DE RUSSISCHE afgevaardigde bij de Algemene Vergadering van de U.
N.O., Visjinsky, heeft de voorstellen van Marshall voor het oprichten
van een veiligheidscommissie afgewezen. Bovendien zal de Sovjet-Unie
zich met kracht verzetten tegen elke wijziging van het vetorecht, omdat
zij dit een grondbeginsel acht voor de eenheid van de grote mogendhe
den. In scherpe bewoordingen deed Visjinsky een aanval op de Ver
enigde Staten en" Engeland, die hij er van beschuldigde, te zijn afgeweken
van de grondslagen van de U.N.O.
dat het handvest van de UNO werd
geschonden. Marshall's voorstel voor
het instellen van een veiligheidscom
missie noemde hij een plan om de
Veiligheidsraad te kunnen omzeilen,
daar de functies van deze commissie
in feite gelijk zouden zijn aan die van
de Veiligheidsraad.
Visjinsky vroeg de interventie van
de Assemblé voor het verwijderen
van de Britse troepen uit Grieken
land en Transjordanië en van de
Amerikaanse troepen uit China. „De
gebeurtenissen in Indonesië zijn een
onverbloemde daad van agressie",
riep Visjinsky uit. Daarnaast vroeg
hij, dat de Iraanse kwestie van ae
agenda van de Veiligheidsraad zou
worden geschrapt. Hij verweet Er-
geland en Amerika deze kwestie
voor eigen belangen te willen uitbui
ten.
Visjinsky stelde ten slotte de Alge
mene Vergadering vier resoluties
voor:
de U.N.O. veroordeelt de misdadige
oorlogspropaganda, die door reaction-
naire groepen wordt gevoerd in een
aantal landen, vooral in de Verenig
de Staten, Griekenland en Turkije.
de U.N.O. beschouwt het dulden of
aanmoedigen van deze propaganda
als schendingen van de krachtens het
handvest aangegane verplichtingen,
schendingen, die naar een derde we
reldoorlog leiden;
de U.N.O. is van oordeel, dat op
aanstichting tot oorlog de doodstraf
dient te worden gesteld;
de U.N.O. acht het noodzakelijk, dat
atoomwapens en wapens, die dienen
tot massa-vernietiging, buiten de wet
worden gesteld.
Kleine landen vóór afschaffing
veto-recht.
Voordat Visjinsky zijn rede begon,
hadden de afgevaardigden van Chili,
Australië, China en de Philippijnen
hun mening gezegd over de rede,
welke Woensdag door minister Mar
shall was gehouden. Zij waren het er
allen over eens, dat het veto-recht
gewijzigd diende te worden.
EINDE VAN STAKING IN HET
GEBIED VAN LUIK
Aan de staking van zestienduizend
arbeiders in de ijzer, en staalindu
strie in 'het gebied van Luik is een
einde gekomen. Er is een overeen
komst bereikt, volgens welke de ar
beiders een jaarlijkse bonus zullen
krijgen. De staal-fabrikanten gaan
de staalprijs voor de binnenlandse
markt met honderd: franc per ton
verlagen.
Geen pottekijkers in
atoomfabrieken
Over het instellen van een interna
tionaal toezicht op de productie van
de atoomenergie zeide Visjinski, dat
Rusland geen buitenlanders zou toe
laten in zijn atoom-fabrieken doch dat
het bereid is zich te onderwerpen aan
een toezicht, dat beperkt blijft tot het
laatste stadium van de productie.
Het mislukken van de besprekingen
orer de ontwapening weet hij aan de
obstructie van Amerika en Engeland,
die volgens hem opzettelijk een ont
wapening hebben bestreden, omdat
noch Engeland noch de Verenigde
Staten van plan zijn, hiertoe over te
gaan. Visjinsky beschuldigde deze
beide landen er van te streven naar
economische expansie en noemde in
dit verband de Truman-leer en het
plan-Marshall. Het Roergebied zou,
volgens de Russische afgevaardigde,
moeten dienen als basis voor de eco
nomische plannen van Amerika ir
Europa.
Voorts betoogde Visjinsky, dat Gro-
myko in de Veiligheidsraad zo dik
wijls van het vetorecht had gebruik
gemaakt, omdat hij van mening was,
Gouden priesterjubileum
van kardinaal Van Roey
Met grote luister zijn gisteroch
tend in de kathedraal van St. Rom-
bout te Mechelen, de plechtigheden
ter gelegenheid van het gouden
priesterfeest van kardinaal- Joseph
van Roey, primaat van België en
aartsbisschop van Mechelen, ingezet
met een pontificale H. Mis door de
jubilaris opgedragen. Onder de tal
rijke hoge autoriteiten, die.de plech
tigheid bijwoonden-, bevonden zich:
koningin Elisabeth, kardinaal Ema
nuel Suhard, aartsbisschop van Pa
rijs. kardinaal Joh. de Jong, aarts
bisschop van Utrecht, de Aposto
lische Nuntius, in België, mgr. Cento
en de oud-nuntius kardinaal Micara,
Voorts de ambassadeurs van Frank
rijk, de Verenigde Staten en Canada,
de gezanten van Ierland, Oostenrijk,
Portugal, Libanon, alsmede de ver
tegenwoordigers van de ambassa
deurs van Groot-Brittannie en Italië,
de presidenten van de beide Kamers
van Afgevaardigden, de katholieke
ministers en vele parlementsleden.
£m kcPiAeUjz...
De herinnering aan het ouderlijk
huis blijft in den vreemde een weg
wijzer.