Gestapo-manieren in Nederland
RADIO
Siwcel Simieh waidt SWeóident
Clpscaep
KLEIN NEST
WOENSDAG 17 SEPTEMBER 1947
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 4
Meermalen hebben wij er op gewezen, dat de Duitse geest van de jaren
der bezetting sporen heeft achtergelaten in een zekere ambtelijke hard
heid, in een dulden van onrecht of van zulk een toepassing van het recht,
dat het onrecht wordt.
Wij hebben onlangs geciteerd uit het parochieblad van de parochie te
Bleyerheide, welk artikel blijkbaar geschreven was door de herder dier
parochie, de vele onzer lezers bekende pater Wilhelmus de Leeuw O.F.M.,
en waarin oji waardige krachtige wijze werd geprotesteerd tegen het ver
drijven uit ons land van Duitsers, die ingeburgerd zijn en zich ook tijdens
de bezetting correct hebben gedragen. En nu lezen we in de „Maasbode"
van Zaterdag onder de door ons overgenomen titel „Gestapo-manieren in
Nederland" een interview, dat is gehouden met pater Benignus Körver
O.F.M., directeur van de Nederlandse Charitasmissie, wonende te Sittard,
en welk interview eveneens gaat over de uitwijzing der Duitse gezin
nen". Daar worden feiten bekend gemaakt, die zijn: een schande voor Ne
derland. Wij ontleenen hier een en ander over dat interview.
De pater vertelde van een Duitse
dame, die met drie kinderen inwoon
de bij haar moeder in een Limburgs
dorp en op wie persoonlijk niets te
zeggen viel, en die onverwacht de
tijding ontvangt, dat zij zes minuten
krijgt om haar spullen in te pakken,
om naar een kamp te worden ge
bracht en vandaar de volgende dag
over de grens te worden gezet. En
vervolgt dan:
Hebben we tijdens de bezetting niet
gegruwd van de methoden waarmee
de „Grüne" de Joden vervolgde? Wat
doen we nu? Precies hetzelfde. Ik zou
haast zegigen, dat enige politieman
nen nog altijd de lessen van Schalk
haar in praktijk brengen. Je reinste
Gestapo-manieren.
„Hebt u veel van dergelijke zaken
aan de hand, pater?"
Talrijke, zegt hij. Het houdt niet op.
Elk dossier, dat hier ligt, is een ro
man. Hier heb ik toevallig het dossier
van een Oostenrijker. Hij is met een
Ned. vrouw getrouwd en voelt alles
voor ons land. Omdat hij het vertikte
Niet alleen 'tchagrijn van de pijn,
Uw rheumatische pijnen met alle
gevolgen slopen voortdurend aan
Uw hele gestel. Daarom moet ge U
er tegen te weer stellen. Met Kru-
schen Salts. Duizenden deden dat
vóór U en zij zijn trots op de heil
zame resultaten die Kruschen hun
gaf. Iedere morgen de kleine dosis
Kruschen maakt een ander mens
van U. De aansporende werking
van Kruschen doet Uw bloed snel
ler stromen; de schadelijke zuren,
die zich anders gaan vastzetten,
worden medegenomen en verwijderd
langs natuurlijke weg. Dat is het
geheim van Kruschen en daarom is
het ook voor U de remedie om weer
helemaal de oude te worden, fief en
fit en vrij van pijn. Vraag Kruschen
Salts bij Uw Apotheker of Drogist.
DONDERDAG
HILVERSUM I, 3dl M.
7.00 Nieuws. 7.45 „Our town". 8.00
Nieuws. 8.15 Pluk de dag. 9.00 Ka
mermuziek. 10.00 Leger des Heils.
10-15 Morgendienst. 10.45 Cantate,
Bach. 11.00 De Zonnebloem. 11.45
Frantisjel Maxian, piano. 12.03 Lich
te orgelbespeling. 12.30 Weerover-
zicht. 12.33 Ensemble „Fantasia".
13.00 Nieuws. 13.25 Ensemble „Fan
tasia". 13.45 Hors d'Oeuvre. 14.00
Continental Quintet. 14.40 Causerie
voor de vrouw. 15.00 Vrolijke klan
ken bij de thee. 15.30 Leo Deezello,
Henk Bijvanck. 16.00 Bijbellezing.
16.45 Radio Cembalo-gezelschap.
17.15 Amsterdams kamerorkest. 18.00
Mandolinata. 18.30 Strijdkrachten
19.00 Nieuws. 19.15 Willem Pijperher-
oenking. 20.00 Nieuws. 20.15 N.C R.V.-
kwartet. 21.00 Het Bussch strijkor
kest. 21.50 Met band en plaat voor u
paraat. 22.30 Nieuws. 22.45 Avond
overdenking. 23-00 Kamermuziek.
23.30 Werken van Prokofief.
HILVERSUM II, 415 M.
7.00 Nieuws. 7.30 Gram.-platen. 8.00
Nieuws. 8.45 Werken van Bach. 9.15
Morgenwijding. 9.35 Arbeidsvitami
nen. 10.30 Voor de vrouw. 10.35 So
natine. 10.50 Voor de kleuters. 11.00
Operette-concert. 12.00 De Kwintei
spelers. 12.33 In het spionnetje. 12.38
Metropole-orkest. 13.00 Nieuws. 13.15
Roemeens orkest. 13.45 Don Kozak-
kenkoor. 14.00 De gebroken neus.
14.20 Concert. 15.00 Voor zieken en
gezonden. 17.00 Avro-kaleidoscoop.
17.20 Welk dier deze week. 17.30
Pierre Palla. 17.50 Het Rijk over zee.
18.00 Nieuws. 18.15 Sportpraatje.
18.30 The Skymasters. 19.15 In luch
tige trant. 20.00 Nieuws. 20.15 Het
kamerorkest. 21.15 Nachtvlucht, 22 05
Les gars de Paris. 22.30 Hij en zij in
Vlaamse kleedy. 23.00 Nieuws. 23.15
Avro's reportagedienst. 23.30 Gram.-
platen.
zijn kinderen op de „Deutsche Schu-
le" te doen, heeft hij veel last van de
nazi's ondervonden. Tegen het einde
de bezetting werid hij gedwongen
zich bij de Schutztroepen op te ge
ven, iets dat zeer velen tegen hun wil
en overtuiging hebben moeten doen.
„En nu?"
Nu is de verdienstelijke man over
de_grens gezet. Erg, nietwaar?
dan de morele zijde van het
vraag stuk! Denkt u alleen maar aan
de huwelijken. Die gaan eenvoudig
kapot.
Terwijl de pater over deze en der
gelijke gevallen zit te praten, gaat
de telefoon.
Pater Körver luister. Zijn gezicht
klaart plotseling op. Tromfantelijk
vertelt hij, dat hem officieus wordt
meegedeeld, dat er een belangrijke
kentering ten goede is gekomen. Hij
kan er direct nog geen volledige ze
kerheid over krijgen. Mocht het be
richt inderdaad waar zijn, dan heeft
onze opvatting overwonnen, zegt hij.
Maar hoe maken we alsnog het on
recht goed, dat hun werd aangedaan,
die reeds over de grens zijn geleid?
voegt hjj er bezorgd aan toe
EEN DAG MET AFTREK TEGEN
LID VRIJWILLIGERS LEGIOEN
J.K. uit Winschoten had zich heden
te verantwoorden voor de 'bijzonde
re Raad van Cassatie wegens dienst
neming bij het Vrijwilligerslegioen
Nederland. Voor dit feit had de
Groninger Kamer van het Bijzon
der Gerechtshof te Leeuwarden hem
veroordeeld tot 12 jaar Rijkswerk
inrichting. De verdediger, mr A. J.
de Groot 'te 's-Gravenhage, betoogde
aan de hand van een psychiatrisch
rapport, dat zijn cliënt aan vervol
gingswaanzin leed. Deze vervol
gingswaanzin was aanleiding ge
weest -tot zijn dienstneming. „Ik
wist zelfs niet, dat Duitsland een
mogendhheid was, aldus de verde
diger, „laat staan een vijandelijke
mogendheid)." pleiter verzocht vrij
spraak, subsidair ontslag van rechts
vervolging. Aangezien de ziekte van
K. volgens het psychiatrisch rapport
een zeer goedaardig karakter draagt,
achtte hij ter beschikking stelling
van de regering niet nodig.
De procureur-fiscaal, prof. Lange-
meyer, hield een uitvoerig requisi
toir, waarin hij op grond van het
rapport aannam, dat requirant vol
komen ontoerekeningsvatbaar is.
Spr. achtte het echter niet mogelijk,
dat bijzondere raad tot vrijspraak
kon komen, hoewel hij de uitspraak
van het Bijzonder Gerechtshof, dat
aangenomen had dat K. wel toere
keningsvatbaar was, onjuist oordeel
de. Spr. wilde komen tot de laagst
mogelijke straf voor deze requirant
weswege hij concludeerde tot 1 dag
met aftrek. Uitspraak 6 October.
LEIDS TRIBUNAAL
Als belangrijkste zaak, welke het
Leidse tribunaal onder voorzitter
schap van mr. Ph. J. de Ruyter de
Wildt gistermiddag te behandelen
kreeg, zouden wij die van de 51-jari-
gen Leidenaar GerardUs A. Hoorn
willen noemen. Hij bezat een tehuis
voor studenten, en het was dus geen
wonder, dat hem de universiteit zeer
ter harte ging. Op 9 Febr. 1941 zag
hij een student, R. van Weel, op het
Rapenburg pamfletten in de bus stop
pen. Hij volgde hem. nadat hij op dit
feit door een onbekende was opmerk
zaam gemaakt. Men schoot een paar
agenten aan, die de jongeman na veel
vijven en zessen arresteerden. Hij
werd tot tien maanden gevangenis
straf veroordeeld, maar deze zaak
hadi nog een ernstiger kant, omdat bij
de ouders van de student een Joods
meisje werd gevonden, dat een jaar
kreeg, maar nooit is teruggekeerd.
Groot was het aantal getuigen, dat in
deze zaak was opgeroepen; er ont
spon zich een onvruchtbaar debat,
daarom onvruchtbaar, omdat de in
zichten over wat de universiteit scha
de zou aan doen bij de besch geheel
anders zijn dan bij de „goede" Ne
derlanders. Mr. P. van 't Hoff Stolk
besprak de gebeurtenissen nog eens;
besch. heeft zich de gevolgen van'het
verraad niet gerealiseerd. Zijn ver
zoek om onmiddellijke in vrijheid
stelling werd niet ingewilligd.
Willem C. de la Court, een nog
jonge man uit Leiden, was in Febr.
1944 naar Duitsland gegaan als kleer
maker, maar kwam in een chemische
fabriek terecht. Hij kreeg moeilijk
heden, raakte in de gevangenis en te
kende daar, om maar. vrij te komen,
voor de Waffen-SS. Daar maakte hii
volgens zijn vak kleren, maar
moest op een gegeven moment ook
vechten. Dat deed hij echter maar
niet en liep over naar de Russen. Mr
E. M. J. H. Bolsius gaf een uiteenzet
ting, waarom besch. naar Duitsland
is gegaan; van vrijwilligheid kan nie\
geheel sprake zijn. meende hij.
Nog een belangwekkend geval was
3at van J. N. Munk. geb. 1921, men
zou kunnen zeggen met een psycho
logische achtergrond. De jongen was
voor de tweede keer gezakt voor zijn
eind-examen, had twee zusters, die
goede cijfers op school haalden er
werd van de twee andere zoons ver
wacht, dat zij ook goede resultaten
zouden boeken. Dat was echter merk
waardigerwijs niet het geval. Beide
broers waren beneden de maat. Na
die mislukking op school kieeg hij
het idee: nu wil ik toch eens laten
zien, dat ik wèl wat kan, en hij volg
de de raad, welk*e vrienden hem ga
ven vanwege zijn Duitse gezindheid,
>>p en ging bij de SS. „Daar zag ik
iets in", verklaarde hij ter zitting.
Hij was een gloed soldaat, kreeg hei
£K II, redde twee officieren van de
dood en werd zelf twee maal gewonio
Op grond van het feit, dat hij een ze
kere ontwikkeling had, kwam hij bij
de officiersopleiding en bracht het tot
Standartoberjunker, een soort adspi-
rant-officier. Zijn verdediger, mr. van
't Hoff Stolk, zag in de wens van dte
vader, dat de zoons him diplome
moesten halen waarschijnlijk de ba
sis, waardoor vele moelijkheden zijn
ontstaan. Van voortzetting van de in
ternering zag spr. weinig nut; de
besch. werkt thans, tot zijn genoegen,
op het land.
Des middags kwam Jacob Veerman
uit Bodegraven voor de groene ta
fel. Hij zou als jagermeester omgang
gehad hebben met de Duitsers en had
Joh. Verbeek, toen deze zich bij 'n op
tocht van de WA omdraaide een klap
om de oren gegeven. Ook schoot hij
twee honden döod van mensen, die
stroopten. Hij is fout geweest, zo zei-
de de raadsman, mr. H. O. Thunissen,
maar Veerman deed ook zeer positie
ve dingen voor zijn stadgenoten. Hij
sprong bijv. in de bres voor vijf gij
zelaars. Ook de klap was fout, maar
in zekere zin heeft Verbeek geprovo
ceerd. Het was verkeerd, maar geen
terreur. Op het verzoek, besch. on
middellijk in vrijheid te stellen, ging
het tribunaal in.
Voor de nazi-burgemeester van
Warmond had Sophia M. Langelaar-
Landsman een lijst opgesteld zg. voor
de vordering van woningen, maar er
stonden aantekeningen bij als „luis
tert naar de Engelse zender" e.d. Om
dat jongens zongen: voor Koningin en
vaderland, schreef zij een brief aan
de groepsleider van de NSB. Volgens
W. van der Chijs had haar hart
meer gesproken dan haar verstand.
Tenslotte werden enige aangehouden
zaken behandeld; inzake J. H. van
der Hurk kwam niets nieuws aan het
licht, en hetzelfde kan men zeggen
van J. A. Stol. De adjunct directeur
van het Kamerlingh-Onnes Laborato
rium werd als getuige gehoord en uit
zijn verklaringen bleek niet, dat zijn
werkzaamheid zeer nadelig was ge
weest. Uitspraken over veertien da
gen.
De machine verovert
de landbouw
De opeenvolging van grote land
bouwtentoonstellingen, zoals eerst
die van de Hollandse Maatschappij
van Landbouw, thans de Jaarbeurs en
straks die van de Friese boerenorga
nisatie maken het ons duidelijk, dat
het grote vraagstuk in de landbouw
op het ogenblik dat van de mechani
satie is. Tientallen jaren waren de
belangrijkste onderwerpen van der
gelijke tentoonstellingen steeds
kunstmest en zaaizaad, terwijl er in
de landbouwmachines slechts zeer
langzaam verandering kwam. Men
zou kunnen zeggen, dat in de 100 jaar,
waarin de grote landbouwmaatschap-
pijen him werk hebben verricht,
slechts één doel is nagestreefd, nl.
vergroting van de oogsten, terwijl
thans de tijd is gekomen, waarop men
gaat proberen om de productiekosten
te beïnvloeden. Dit moet dan geschie
den met behulp van tal van nieuwe
machinerieën. Zoiets geschiedt niet,
omdat het gebruik van machines mo
de wordt, doch omdat het zonder ma
chines niet langer gaat. Al bijzonder
duidelijk is dit in het geval van de
melkmachines. Reeds tientallen jaren
bestaan deze machines en worden ze
in toenemende mate in het buitenland
toegepast. In ons land en evenmin ir
Frankrijk vonden ze ingang en we]
hoofdzakelijk, omdat men nog niet zo
schaars in de arbeidskrachten zat, dat
men wel machinaal moest melken.
Deze tijd is voorlopig voorbij. We
weten niet wat de toekomst zal bren
gen en of misschien over enkele ja
ren weer werkloosheid in de steden
zal optreden, die arbeiders terug
brengt naar het land, maar voor het
ogenblik heeft men in ieder geval te
kampen met een groot tekort aar
beidskrachten en samenhangend
daarmee met hoge lonen voor hen, die
nog in het bedrijf blijven. Beide om
standigheden bevorderen het invoe
ren van machines, want daardoor kan
met minder mensen meer werk wor
den gedaan en werden de hoge lonen,
die men te betalen heeft, goedge
maakt door een hogere productie per
arbeider.
Het feit, dat ons land gedurende de
VAN DE ST. CLAVERBOND
51. En zo schreed mijnheer de luite
nant dus met zijn vrachtje in de rich
ting, die door Signor Alfonso was
aangegeven. Na ongeveer tien minu
ten schrijdens scheen het karwijtje
hem te gaan vervelen en hij zette er
dan ook een lustig galopje in, om eer
der zijn doel te bereiken.
„Daar woon ik", zei Signor Alfonso
opeens, wijzend naar een houten huis
in de verte. Het huis had een groot
voorbalkon, zoals dat in Falderalia
de gewoonte is en er rondomheen
stond een vervallen hek. Ook liep er
een afstands paard in de omgeving
van het huis te grazen, maar dat kan
je op deze plaatjes voorlopig nog niet
zien, omdat paarden erg moeilijk zijn
om te tekenen en schrijver dezes
daarmee dus liefst zo lang mogelijk
De politieke situatie doet ver
wachten, dat binnenkort Mid-
den-Java open zal liggen en
een begin gemaakt kan wor
den. ook onzerzijds, met het
herstellen van het onnoeme
lijk vele leed. dat daar gele
den is en geled'en wordt door
duizenden.
Onze oproep is hoogst-ernstig!
Met verwijzing naar het
Woord van Christus:
„Ik was naakt en gij hebt Mij
gekleed" komen wij Uw steun
vragen voor een grootscheep
se kleding-actie ten behoeve
der bevolking van Midderi-
Java.
De Republiek Indonesia heeft
moeten goedvinden, dat dé
kinderen „naakt" naar school
gaan.
WAT WIJ VRAGEN
VOOR DE MANNELIJKE
GENERATIE
Helpt ons aan korte broekjes
en broekenstof!
Welke stof?
Uitsluitend zomerkatoen.
Geen wol.
Voor welke leeftijd?
Voor alle leeftijden.
Welke kleuren?
Wit. zwart, blauw, rood,
k-haki, enz.
Welke heupsluiting?
Met elastiek of band.
Nieuw of oud?
Zowel nieuw als oud.
Ondanks deze concessie zijn
er duizenden, die uit fijn
schaamtegevoel noch school,
noch kerk bezoeken.
De allerarmtsen komen niet
buiten de gedékwand van hun
huisje.
Beter gesitueerden wagen
zich tot aan de verkeerswegen
en dragenzakkengoed.
Een enkel feit uit honderden:
Roesmidjan zou graag trou
wen met Roesmidjah. Bruid
noch bruidegom had kleren'.
De pastoor leende zijn deken
en pyama. De deken werd het
bruidistoilet. de pyama het ga
lakostuum van de bruidegom.
Zo kon 't huwelijk doorgaan!
VOOR DE VROUWELIJKE
GENERATIE.
Helpt ons aan jurkjes en
baadjes en stof daarvoor!
Welke stof?
Uitsluitend zomerkatoen.
Geen wol.
Voor welke leeftijden?
De jurkjes voor meisjes tot
16 jaar. De baadjes voor
hogere leeftijden.
Nieuw of oud?
Zowel nieuw als oud. Alles
is welkom, indien het neg
in ordentelijke staat ver
keert.
ALLES, doch geen vodden of totaal versleten goed
Onze actie mag dus geen
vodden verzameling worden!
IN HET ALGEMEEN.
Wij herhalen nogmaals.
Geen vodden en geen totaal
versleten kleren!
Textielpunten en geld voor
de aankoop van stof.
AAN WIE uw gaven moeten worden opgestuurd
Broeken, jasjes, blouses en
broekenstof te zenden aan:
Kledingactie Java; Missie
sectie Externen. Canius-
college. Nijmegen.
Jurkjes, baadjes en damesstof
op te zenden aan.
Kledingactie Java; Pensio
naat Mariënbosch, Groes-
beekseweg 351, Nijmegen.
Kledingactie Java; St. Cla-
verbond, Graafseweg 7, Nij
megen (Giro 28228).
Doet mee aan dit werk van
lichamelijke barmhartigheid!
Weest present bij dit dringend
apostolaatswerk!
Gedenkt het Woord van Christus:
„IK WAS NAAKT EN GIJ HEBT MIJ GEKLEED"
wacht. Dichterbij gekomen zagen on
ze vrienden juist, hoe een nogal ge
zette vrouw een grote etenspot naar
buiten droeg om hem aan haar twee
honden .e geven.
„Daar heb je het al", zei Sigmor Al
fonso spijtig, „nu krijgen we niks
meer te eten. Harder, mijnheer de
luitenant
lange oorlogsjaren afgesloten is ge
weest van de ontwikkeling op tech
nisch gebied, maakt dat wij thans op
tentoonstellingen plotseling voor gro
te veranderingen komen te staan. De
tractor is bedrijfszekerder en prac-
tischer geworden, vooral de kleine
tractor en de kleine froesmachine
zijn tot ontwikkeling gebracht en
openen de mogelijkheid van mecha
nisering van de tuinbouw, het fruit-
bedrijf en het kleine landbouwbedrijf.
De maai-dorser met de daaraan ver
bonden pick-up-stroper, de vlaspluk-
machine en de aardappelrooimachine
zijn de middelen om op onze grote
boerderijen, ondanks tekort aan ar
beiders, de intensiteit van de produc
tie te kunnen handhaven. Komt er
nog eens een handige betrouwbare
bietenrooimachine, dan zal ook deze
een gerede markt vinden.
Het belangrijkste punt voor de
boeren zal thans zijn, hoe zij de aan
schaffing van deze kostbare machi
nes zullen financieren. Men moet
steeds weer beginnen met een belang
rijk bedrag uit te geven en e*- wordt
dus steeds meer kapitaal in de boer
derijen gestoken. Dit is vooral moei
lijk sinds de prijzen tengevolge van
de regeringspolitiek regelmatig da
len. Omtrent de rentabiliteit, van de
machines is daardoor weinig tte voor
spellen, doch wij verwachten, dat er
thans een nieuw arbeidsveld wordt
geopend' voor de bedrijven van loon-
dorsers en loonploegers, die zich
combines, vlasplukmachines e.d. zul
len aanschaffen en daarmee bij de
boeren zullen giaan werken. Ander
zijds zullen waarschijnlijk ook meer
landbouwmachine-coöperaties ont
staan, die soortgelijk werk zullen
verrichten. De melkmachine daaren
tegen is in de eerste plaats geschikt
voor individueel gebruik. Er is thans
wel een proef lopende in Groningen
om coöperatief machinaal te melken,
doch de bezwaren, die daaraan ver
bonden zijn (melktijd, ligging van de
weiden, schoonhouden, enz.) liggen
voor de hand. Ons systeem van mel
ken in de weide is nu eenmaal niet
zeer geschikt voor machinaal melken
en het zou niet vreemd zijn, wanneer
tengevolge van de invoering van
melkmachines verscheidene boeren
verandering zouden gaan brengen in
het weide-systeem. Het aanleggen
ven een vaste melkplaats dicht bij
de boerderij met aansluiting voor'
machinaal melken lijkt wel haast
noodzakelijk om een rendabel ge
bruik van de melkmachine te verze
keren. De installaties, die wij op de
Jaarbeurs zagen, waarbij de melk
machines worden gekoppeld aan een
buizensysteem, gebouwd op een
vrachtauto, leek ons nogal kwetsbaar
en daardoor gemakkelijk onderhe
vig aan storingen.
Intussen mogen wij wel zonder
aarzeling zeggen: ook voor de Neder
landse landbouw is thans de eeuw
der machine aangebroken.
ZOUT IN DELFLANDS GIET-
WATER.
Het bestuur van de proeftuin
Zuid-Hollands Glasdistrict te Naald
wijk heeft aan het Hoogheemraad
schap Delfland .te Delft het volgende
telegram gezonden: „Doen een drin
gend beroep namens alle kwekers op
uw college alle maatregelen te wil-?
len bevorderen, die tot verbetering
van het gietwater kunnen leiden. Wij
zijn altijd trots op onze goed gevulde
sloten geweest maar door het zout
gehalte zijn deze helaas niet te ge
bruiken. De najaars en wintergroen
ten dreigen te mislukken en zijn
reeds ten dele mislukt door gebrek
aan goed water. De inzaai van de
nieuwe oogst is onmogelijk zonder
deugdelijk gietwater."
ROMAN VAN CHARLES GAR VICE
Geautoriseerde vertaling door
F. VAN VELSEN
6)
„Eerst ben ik op mijn kamer ge
weest, maar er is geen licht en bij
een kaars is 't zo moeilijk lezen.
Daarom ben ik op inspectie uitge
gaan," zei ze. „Ze zijn erg vriende
lijk en beschaafd die mensen, waar
wij nu logeren."
Landon stak een sigaret op en
keek haar oplettend aan.
„In welk opzicht beschaafd? Ik
voor mij vind het zeer gewone men
sen, zoals ze in dit gedeelte van
Londen allemaal zijn."
„Vindt u? Maar u kent Londen
en heeft met die soort mensen vroe
ger al kennis gemaakt, terwijl ze
voor mij geheel nieuw zijn. Maar
zij waren heel vriendelijk en gast
vrij; de kost juffrouw heeft vrien
delijke ogen en is heel anders dan
de mensen van dezelfde klasse, bij
wie wij in andere plaatsen hebben
gewoond. Zij is reuze trots op haar
zoon heeft u dat gemerkt?" Zy
lachte. „Haar ogen schijnen te smel
ten als zij naar hem kijkt. Maar zij
heeft gelijk. Hij is een keuige jon
geman en is io knap als een Ita
liaan, imaar op een andere manier,
meer op z'n Engels."
De heer Landon stond naast de
haard; het was nog vroeg in de lente
en's nachts zeer kil. Daarom had hij,
toen hij voor het eerst op hun ka
mer kwam gevraagd om een vuur
tje. Nu leunde hij met z'n elleboog
op de schoorsteenmantel en steunde
z'n hoofd met de hand.
„Hij is yzerconstructeur.zei
Stella.
„In het leger?" vroeg Landon wel
niet gejaagd, maar toch met zekere
impulsieve belangstelling.
„Neen, hij maakt machines en al
die soort dingen."
„Een geschoold werkman," zei
mijnheer Landon met verminderde
belangstelling.
„Ja, dat denk ik ook. Maar hij is
heel anders dan andere werklieden,
die ik heb onmoet. Hij spreekt heel
anders en hij kijkt ja hij kykt
je net aan, of hij je gelijke is; maar
met dat al is hy toch beleefd en
goed gemanierd, met een zeker air
van vrijheid en onafhankelijkheid."
„Dat is echt Engels. Zij zijn altijd
vrij en onafhankelijk geweest." Er
klonk iets van wrevel en bitterheid
in zijn stem. „Jij bent te jong om
dat te begrijpen."
„O ja?" viel het meisje hierop in
en toonde hem haar glimlachend
snuitje. „U bent zeker vergeten dat
ik zestien ben. Ik begin al oud te
worden Peppino mio."
Als heel klein kindje had zij hem
reeds Peppino genoemd en zo was
hét altijd gebleven.
„Gode zij dank, ben je nog een
kind, Stella!" zei hij hartelijk. „En
wat heb je met die goede mensen
alzo gepraat?"
„O, over alles en nog wat. Wilt u
geloven, dat zij trots op dat lelijke
Londen zijn?" zij lachte. „Maar het
schijnt dat er ook mooie plekjes te
vinden zijn, bijvoorbeeld de Mill
neen Mile-End-Road en een prach
tig park en daar ga ik met mon
sieur Norton wandalen
„Je moet hem met mijnheer aan
spreken en niet monsieur," zei hij
zacht. „Spreek geen andere taal dan
Engels je spreekt 't heel goed en
je hebt nu gelegenheid je er nog
beter in te bekwamen."
„Dat zal me niet moeilijk vallen:
Ik ben half Engels, daarop heb ik
tegenover mijnheer Norton ge
bluft."
Landon wierip een tedere blik op
het bevallige figuurtje.
,.Ik geloof, dat je andere kleren
nodig hebt, Stella," zei hij even
zacht als zoeven. „Je ziet er een
beetje te buitenlands uit. De Engel
se meisjes van jouw leeftijd dragen
hun jurken niet zo kort. Dit jurkje
heb je zeker in Parijs gekocht, hè?
Het ziet er echt Parijs uit. Morgen
zullen wij Engelse kleren kopen."
Stella gaf een spijtig schouder
rukje, ,,De Engelse dames die ik ge
zien heb, waren niet chic, Peppini,"
beweerde zy.
,,'t Is voor mensen van onze klas
se ongepast om goed gekleed te gaan
in Engeland..."
Verrast keek ze hem aan.
„Onze klasse? Behoren wij niet tot
de patriciërs, tot de aritocraten?"
Een ondeelbaar ogenblik fronste
bij z'n voorhoofd doch nam onmid
dellijk zijn waardige houding weer
aan.
„Mogelijk wel," zei hij langzaam,
„maar voor 't ogenblik behoren wij
tot de middenklasse zoals ze dat in
Engeland noemen. Ik ben hier op
't ogenblik voor zaken. Om geld te
verdienen, begrijp je?"
„Bedoelt u, dat wij arm zijn. Dan
hebben wij zeker ons geld verloren,
hè? Ja, dat moet het zijn; want ik
herinner my..."
„Wat herinner je je, beste kind?"
vroeg hij met een glimlachje, dat
dé vraag heel onbelangrijk deed
schijnen.
„O, ik herinner me heel vaag,"
antwoordde zij dromerig langzaam,
alsof zij trachtte het verledene te
rug te roepen,, ,,'t is als een droom,
een droom van een groot huis en
rijtuigen en paarden en... en... ja,
er waren soldaten; soldaten te
paard, zoals de cavalerie in Parijs.
U en ik reden in een brede straat.
Dat is alles. Het moet erg lang ge
leden zijn; 'toen ik nog een klein
kind was. want wat ik mij duide
lijk herinner, zijn onze vele lange
reizen en de plaatsen in Frankrij^,
Italia en Spanje, waar wij verblijf
hielden. Uw zaken waren zeker niet
altijd even winstgevend, is 't wel,
Peppino?"
Terwijl zij sprak, had hij haar ga
de geslagen en weer ernstig het
voorhoofd gefronst; dan liet hij een
zacht, half droevig, half ironisch
lachje horen.
„Neen," zei hij, „maar er zyn al
tijd schommelingen in zaken; ups
and downs, noemen de Engelsen
dat."
„En wij zijn nu zeker down," ver
onderstelde zij. „Maar wij zitten
toch nog niet helemaal in de put,"
en zij keek het comfortabel inge
richte vertrek rond.
„Voor 't ogenblik kunnen wij het
er mee doen," verhaarde hij onver
schillig.
„Blijven wij hier lang, Peppino?"
vroeg zij.
Hij haalde z'n schouders op.
„Ik kan er niets van zeggen."
Dan vervolgde hij op vriendelijke
toon: „De zaak. waarmede ik bezig
ben is van bijzondefe aard. Zal je
vooral voorzichtig zijn en niet al te
vertrouwelijk met deze goede men
sen praten, Stella?'
„O, daarvoor zal ik wel oppassen,"
zei ze bereidwillig. „Maar wat zou ik
hun kunnen vertellen? Ik weet zelf
niets." Even zweeg zij en keek hem
met haar grijs-bauwe ogen kinder
lijk-ernstig aan. „Wilt u mij iets van
uw zaken vertellen, Peppino?"
Hij gaf de eerste ogenblikken
geen antwoord, alsof hij voor een
beslissing stond.
„Nu nog niet, Stella. Je bent nog
zo jong, te jong. Mettertijd. Houdi
inmiddels betreffenle die dromen
van vroeger tegenover anderen je
tong in bedwang," besloot hij glim
lachend.
„Heb je de revolver zorgvuldig
bij je gestoken?" vroeg hij plotse
ling, doch vriendelijk.
(Wordt vervolgd.)
