3>e Ccictdc Sou/taut Nederland herneemt zijn vrijheid van handelen Zilveren pastoraat pastoor Beukers Minister-President Dr L. J. M. Beel deelt regeringsbesluit mede MAANDAG 21 JULI 1947 btoeaux: Papengracht 32, Giro 103003. Telef.: Administratie, Advertenties 20826, Redactie 20015, Directie, drukkerij en abonnementen 20935. Directeur: C. M. VAN HAMERSVELD. Hoofdredacteur: TH. WILMER. waarin opgenomen „DE BURCHT" KATHOLIEK DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN 37e JAARGANG No. 11143 Abonnementsprijs f 0.26 per week, f 1.10 per maand, T 3.25 per kwartaal. Franco per post 4. Advertenties: 15 cent per m.m. Ingez. mededelingen dubbel tarief. Bij contract belangrijke korting. Telefoontjes: 30 woorden f 1.50. V Indië bliek Indonesia is begonnen. Wij betreuren het, dat het zover is moeten komen. Om vele redenen. De gevolgen van wapengeweld wij weten dit nu uit ondervinding kunnen niét worden voorzien, niet worden berekend en beperkt. Men kan er alleen naar streven, deze te beperken. En dat zal ongetwijfeld de Nederlandse regering doen. Het is zover moeten komen Minis ter Beel heeft gisteravond in een ra dio-rede zonneklaar aangetoond, dat de Republiek deze gang van zaken inderdaad onvermijdelijk heeft ge maakt; er was voor de Nederlandse regering geen andere mogelijkheid meer over. Het betoog van minister Beel was bezadigd, openhartig, eer lijk, oprecht. Een waardige, echt-Ne derlandse houding! En wat nu? Zoals wij reeds opmerkten staat het voor ons vast, dat de Nederl. Re gering al het mogelijke zal doen, om het wapengeweld te beperken. En van de kant van de Republiek?, Wij hebben de hoop, dat velen in de Republiek zelf zullen inzien, dat hun vertegenwoordigers, hun leiders niet hebben gehandeld in het belang van Indië, en óók niet hebben gehan deld op een wijze, welke; van behoor lijke onderhandelaars mag worden verwacht .Wat minister Beel met za- kelijké nuchterheid in klare feiten daarover gisteravond heef medege deeld zal toch wel velen in de Repu bliek beschamen. Naar het A.N.P. verneemt hebben Kamerfractie en hoofdbestuur van de Partij van de Arbeid nu de. onver mijdelijkheid van militaire actie er kend. Wij benadrukken de aansporing van een manifest door de K.V.P. uit gegeven: Bidt en werkt tot verlichting van de Regering, tot ondersteuning van onze jongens. VOOR DE BUI BINNEN. K.N.I.L.-Mannen repatrieerden. Voor dag en voor dauw liep gister morgen de „Volendam" binnen en meerde aan de Lloydkade. Het schip bracht de eerste 450 manschappen van het Kon. Ned. Indische leger naar huis terug, velen met vrouw en kin deren. Ook 136 manschappen van de luchtstrijdkrachten behoorden tot de passagiers. In totaal bevonden zich bijna 1'500 evacué's aan boord, van wie verscheidene eerst onderweg het levenslicht aanschouwd hadden. Zie ken waren er niet veel, ternauwer nood 20, onder wie nog enkele kraam vrouwen. Dit is het eerste grote con tingent gedemobiliseerde of met ver lof gaande K.N.I.L.-evacué's, dat naar Nederland kwam. Dë thans repatrie- renden hebben allen na hun bevrij ding opnieuw in Indonesië gewerkt en keren, na ongeveer twee jaar zwa re dienst, volgend op hun geestelijke en lichamelijke uitputting onder de Japanners, naar het vaderland terug. Ter begroeting waren aan de kade o.a. aanwezig overste Pahud en Mon- tagnes namens Z. K. H. Prins Bern- hard, minister mr. J. A. Jonkman. Eerst nadat het schip had vastge maakt, richtte miniser Jonkman zich in een korte toespraak tot de kapitein en de opvarenden. De marinierskapel zette op de kade het Wilhelmus in, waarna de ontschepping begon. Ieder een kréég door de Niwin een bosje bloemen aangeboden, het comité „Ne derland helpt Indië" deelde, schaal- jtes perziken met kersen uit en voor de ingang van de loods, waardoor al len moesten passeren, had het rode kruis een erepoort opgericht. Het ging er hartelijk toe de gezichten van kinderen, vrouwen en mannen nog vrolijker te maken. Ter bevordering van een vlot verloop der debarkatie was de repatrieringsdienst reeds Zon dagmorgen vroeg buitengaats aan boord gegaan teneinde een vlotte gang van zaken bij de ontschepping te verzekeren. Met het s.s. „Volendam" is het eer ste contingent met verlof naar ons land terugkerende valide militairen van het K.N.I.L. in de Rotterdamse haven aangekomen. De mannen begeven zich van boord. „Er komt een punt, dat lankmoedig heid ophoudt een deugd te zijn" QISTERAVOND OM ACHT UUR heeft de Minister-President dr. L. J. M. Beel zich over de beide radiozenders met de volgende rede tot het Nederlandse volk gericht: „Landgenoten. De gebeurtenissen in Indonesië nemen een zo ernstige loop, dat ik meen u geen ogenblik langer dan strikt noodzakelijk is, in het onzekere te mogen laten. In dit onzekere immers hebben wij nu lang genoeg verkeerd. U, zowel als ik. En met mij al degenen in het kabinet zowel als daarbuiten, die in de laatste maanden dag aan dag, om niet te zeggen dag en nacht, al hun krachten hebben ingespannen om tot een vredelievende oplossing der ge rezen moeilijkheden te geraken. gevolg gegeven aan de verplichting, bij dit bestand aanvaard. Nog diezelf de dag, 14 October 1946, werden de Nederlandse strijdkrachten telegra fisch in kennisgesteld van het geslo ten bestand under toevoeging van de instructie, dat zij zich van dit ogen blik af, van iedere vijandelijkheid hadden te onthouden. De republiek echter van haar kant heeft eenzelfde verklaring eerst maanden nadien afgelegd en is ver volgens daarop weer gedeeltelijk te ruggekomen. Zij heeft nimmer opge houden daden te stellen in lijnrechte strijd met dit bestand, en ontkent dit ook niet. Van de ondertekening van het be stand af tot vandaag toe zijn van re publikeins grondgebied uit overschrij dingen der demarcatielijnen, scher mutselingen, aangebonden door regel matige of onregelmatige troepenon derdelen, beschietingen van Neder landse patrouilles, brandstichtingen in de kampongs, intimidatie, mishan deling, ontvoering en doodslag, optre den van sluipschutters en artillerie, aanleg van stellingen, storing van te lefoon en spoorwegV';rbinden, ver nieling van wegen en bruggen enzo voort aan de orde van de dag geweest. Linggadjati zou een tijdperk van eerlijke samenwerking inluiden. Niet temin is het aantal schendingen sinds de ondertekening van Linggadjati de duizend gepasseerd. Bij ons bezoek aan Indonesië heb ben mijn ambtgenoot van overzeese gebiedsdelen en ikzelf de toestand in ogenschouw genomen; WIJ ZIJN DIEP ONDER DE INDRUK GEKO MEN VAN HET WELHAAST BO VENMENSELIJK GEDULD, DAT VAN ONZE NEDERLANDSE SOL DATEN WERD GEVERGD. Wat eraan voorafging Ik zal u een opsomming besparen van de pogingen daartoe aangewend, doch enkele feiten moge ik in uw her innering terugroepen. Op 27 Mei 1.1. voleindigde de Com missie-Generaal het moeizaam om de ronde-tafel-onderhandelen met de re publiek over.de uitvoering van enkele onderdelen der Linggadjati overeen komst, zulks omdat zij de overtuiging had opgedaan, dat verdere besprekin gen tot geen aannemelijk resultaat zouden leiden. De wederpartij im mers gaf blijk te steunen op beginse len, die in lijnrechte strijd waren met de overeenkomst van Linggadjati, door diezelfde wederpartij gepara feerd en getekend en bovendien ging zij blijkbaar ervan uit, dat de toe stand eindeloze onderhandelingen zou gedogen. De Commissie-Generaal heeft in haar nota van die 27ste Mei een laat ste poging ingezet om de republiek tot andere gedachten te brengen. Zij meende, dat dit niet beter kon ge schieden dan door alle kaarten open op tafel te leggerf. De Commissie-Ge neraal ontvouwde aan de republiek een nauwkeurig uitgewerkt program voor de uitvoering der overeenkomst van Linggadjati over de hele lijn. Zij deed dit in de hoop, dat de re publiek hierdoor zou worden over tuigd van de eerlijk© wil der Neder landse regering en niet slechts naar de letter maar ook naar de geest de overeenkomst van Linggadjati uit te voeren en dat de republiek in die overtuiging aanleiding zou vinden en ook harerzijds1 de beginselen dezer overeenkomst tot richtsnoer te ne men, zodat deze weer als gemeen schappelijk uitgangspunt bij de ver dere uitwerking kon dienen. REPUBLIEK IN STRIJD MET VRIJWILLIG AANGEGANE OVEREENKOMST. Uit de sindsdien van de zijde der republiek geproduceerde documenten en afgelegde verklaringen zomede uit de daden harer gezagsdragers treedt naar voren, hoezeer de repu bliek vast houdt aan grondgedachten, die in strijd met uitdrukkelijke bepa lingen der door haar vrijwillig aange gane overeenkomst. Dit spreekt in het bijzonder ten aanzien van het feit, dat de republiek vasthoudt aan de miskenning van de aan Nederland' souvereiniteit verbonden vérantwoor- delijkheid voor de handhaving van v.eilighéid en recht in heel Indonesië gedurende de overgangstijd, alsmede opeist de-erkenning van een souverei- nieteit harerzijds, die haar noch in de overgangstijd, noch daarna toekomt, doch die slechts bedoeld is voor de Verenigde Staten van Indonesië in hun geheel, binnen het kader der overeengekomen Koninklijke Unie. Ruim anderhalve maand heeft eerst de Commissie-Generaal en heeft vervolgens de Nederlandse regering gepoogd de regering van de republiek weer te- brengen op de grondslag van het vrijwillig bij de ondertekening van Linggadjati aanvaarde. «^Tevergeefs: Landgenoten, daar is meer. Op 14 October van verleden jaar werd tussen Nederland en de repu bliek een militair bestand gesloten, krachtens hetwelk alle daden van wa pengeweld wederzijds achterwege zouden worden gelaten. Nederland heeft 'aanstonds officieel Zeker: ook onderzij ds hebben schendingen van het bestand plaats gevonden. De republiek heeft er en kele tientallen medegedeeld. Al deze gevallen zijn onderzocht en over elk hunner is een rapport opgemaakt en toegezonden aan de republiek. Nim mer heeft de republiek ons enig rap port doen toekomen aangaande door ons opgegeven schendingen. Herhaaldelijk hebben wij van de republiek geëist, dat zij een einde zou maken aan deze onhoudbare toestand. In de documenten, gewisseld na 27 Mei, waarover ik u zo juist sprak, is telkens opnieuw de eis gesteld op dracht te geven tot staking van de vijandelijkheden. De republiek heeft deze eis zolang mogelijk genegeerd en tenslotte afgewezen omdat zij een eenzijdig gestelde voorwaarde zou in houden. In werkelijkheid heeft Ne derland van de eerste dag af het be stand nageleefd en bovendien voor gesteld om wederzijds de troepen te rug te trekken en te verminderen mits zij door een deugdelijke politie organisatie zou worden vervangen. Landgenoten, ik behoef u niet te zeggen, dat het de regering in de laat ste maanden niet gemakkelijk is ge vallen haar lankmoedigheid^ egens dit alles te bewaren. Men zal van haar niet kunnen getuigen, dat zij het ge duld niet tot het uiterste heeft be tracht. Zij heeft dit gedaan vooreerst omdat zij de -overtuiging koesterde en nog koestert, dat zeer velen zowel binnen als buiten het republikeinse gebied Indonesië in het algemeen en Java en Sumatra in het bijzonder willen opbouwen in blijvende samen werking met Nederland. Zij heeft dit gedaan omdat zij zo wel in de verwerping der grondge dachten van Linggadjati als in de voortdurende bestandsschendingen bovenal het drijven zag van bepaal de groepen binnen de republiek, die helaas tenslotte zo machtig bleken, dat ze degenen, die een eerlijke, con structieve politiek voorstonden, dwongen tot heengaan of het onmo gelijk maakten voorstellen die deze personen redelijk achten, aan te ne men. DJOCJA LIET EIGEN VOOR MANNEN IN DE STEEK. Zij heeft dit gedaan, omdat zij el ders, in de Malino-gebieden steeds meer de gelegenheid kreeg te tonen, wat in goede samenwerking te berei ken valt; hoe daar in onderling ver trouwen, constructief werk kan wor den aangevat. Tenslotte scheen dit ook met de republiek nog mogelijk te worden. Op 15 Juli werd overeen stemming bereikt met hare vertegen woordigers, met de minister-president, de vice-minister-president en twee andere ministers over uitvoerings maatregelen, die de hoop schenen te wettigen, dat een begin kon worden gemaakt met de practische samen werking. Helaas verwierp Djocja ook deze overeenkomst van haar eigen voormannen. Zoals vroeger al de heer Sjahrir tot aftreden we^d gedwongen, werd nu de heer Sjarifoeddin ge bracht tot bestrijding der voorstellen door hem zelf aanvaardt. Landgenoten, er komt een punt, waarop lankmoedigheid ophoudt een deugd te zijn. Nu het vaststaat, dat de tegen woordige regering der republiek eco nomische afbraak en plundering, mo netaire verwarring en wetteloosheid, niet kan tegengaan en dus- allerminst in staat mag worden geacht om in haar gebied veiligheid en rechtte verzekeren en anderzijds weigert om samen met ons de voorwaarden hier toe te scheppen. Nu vaststaat, dat indien hier niet snel verandering in komt, talrijke economische objecten, utiliteitsbedrij- ven ,verkeerswerken en andere waar devolle bezittingen merendeels toebe horende aan niet-Indonesiërs en buit- tenlanders, mitsgaders grote voorra den levensmiddelen en grondstoffen, waar de wereld de grootste behoefte aan heeft .zullen worden vernield; Nu de gevaren voor de bewoners van bepaalde streken door het uit blijven van een behoorlijke voedsel voorziening worden vergroot, en nu vaststaat, dat deze republi keinse regering weigert aan het ge rechtvaardigd verlangen der Neder landse regering ,tot het beëindigen van al deze aparte schendingen van eenmaal aangegaane overeenkomsten gevolg te geven; nu moet de Neder landse regering zich op het stand punt stellen, dat en het op 14 Octo ber 1946 gesloten bestand en de 25 Maart 1947 getekende overeenkomst van Linggadjati door de republikein se regering en haar organen zodanig zijn overtreden en geschonden, dat de Nederlandse regering hierbij goede wil niet meer aanwezig kan achten en dus naar vrijheid van handelen over eenkomstig hetgeen bij het aangaan der overeenkomst van Linggadjati ha rerzijds is uitgestippeld moet herne men. - De Nederlandse regering heeft dit gedaan ZIJ HEEFT DE LANDVOOGD GEMACHTIGD, OM, GEZIEN HET NOG STEEDS VOORTDUREN, HET VERSCHERPEN ZELFS VAN DE VIJANDELIJKHEDEN, DE VERNIE LINGEN EN AL WAT DIES MEER ZIJ, MET DE HEM TER BESCHIK KING STAANDE STRIJDMACHT TOT POLITIONEEL OPTREDEN OVER TE GAAN, OM DATGENE TE VERWEZENLIJKEN WAARTOE DE REPUBLIEK ZELF ONMACHTIG BLIJKT. Landgenoten, de regering verheelt niet, dat deze stap haar zelf grote moeite heeft gekost en zij is er zich van bewust, dat hierdoor by velen onder u naast bezorgdheid voor hen, die ginds, ver overzee, hun plicht moeten doen, een teleurstelling wordt gewekt, niet geringer dan de hare. Wij hebben zorgvuldig nagelaten enige druk op de republiek uit te oefenen zolang het erom ging tot een accoord te geraken. Integendeel, de Nederlandse regering is de republiek in deze zover mogelijk tegerrfoetgeko- men. •Zij heeft volledig begrip getoond voor het gezonde nationalistische stre ven, hetwelk zich in Indonesië heeft geopenbaard. Dat haar iedere neiging om dit gezonde nationalisme te weer streven vreemd is, Oost-Indonesië en West-Borneo kunnen het getuigen en getuigen het ook. Wy hebben de republiek in volko men vryheid tot een overeenkomst bewogen op beginselen., waarvan wij de juistheid blijven erkennen en de toepassing blijven vergen, ook nu. Het is echter ten enenmale onaan vaardbaar, dat, wanneer eenmaal een overeenkomst vrijwillig is getekend, dat van dag tot dag wordt geschon den. Engeland biedt bemiddeling aan Het Britse ministerie van buiten landse zaken heeft Zondagavond in een officieel communiqué verklaard, dat de Britse regering aan de Neder landse regering heeft doen weten, dat zij altijd bereid is haar goede diensten aan beide partijen aan te bieden. Dit aanbod is aan beide partijen opnieuw gedaan. Het communiqué deelt ver der mede, dat deze stap ondernomen is na volledig overleg met de regering van de Verenigde Staten. Morgen verheugt zich de gehele parochie van St. Petrus, tegelijk met de herder zelf, over het zilve ren jubileum van pastoor Beukers te Leiden. Het is dan eeo kwart eeuw geleden, dat de pas toor in de toenmalige St. Petruskerk aan de Lange- brug destijds door de volksmond hardnekkig „De Ruine" genoemd door deken Dessens werd ge- installeerd. Deken Dessens kon op merkelijke dingen zeggen en bij de rede, welke hij hield ter gelegenheid van de installatie van pastoor Beukers heeft hij een paa": worden gesproken, welke haast een profetische gave zouden doen veronderstel len. Vooreerst sprak hij de verwachting uit, dat pas toor Beukers' jaren als her der der St. Petri's pare chie de jaren van diens voor gangers zouuen overtrei 'ten. Hoe treffend die ver wachting ook moge zijn uitgekomen, waarschijnlijk was zij niet anders bedoeld dan als een vriendelijkheid, ingegeven door de hoop dat de deken zelf nog ja ren lang van de hartelijke samenwerking met de pas toor zou mogen genieten. Doch wat de deken zei- de van de toekomstige ver- houdine van pasioor en pa rochianen wa$ zeker niet' alleen een vriendelijk ge baar, maar gebaseerd op een juiste kijk op het ka rakter van pastoor Beu kers.' Hij noemde de nieuwe pastoor een „goede Her der", die gekomen was met veel liefde, en hij zeide, dat de parochianen hem zouden liefhebben met een steeds aangroeiende liefde, niet alleen als afgezant Gods, maar ook om zijn persoon zelf. Zo is het gegaan. Pastoor Beukers is in de lange ja ren van zijn pastoraat sa mengegroeid met zyn paro chie, zelfs kan men zeggen dat een nieuwe parochie rondom hem heen is opge groeid. een parochie, die hem met het klimmen der jaren en dwars door alle moeilijkheden heen steeds meer is gaan waarderen en liefhebben. Moeilijke jaren, o zeker, hij heeft ze gekend. Het kerkgebouw, waar aan heel zijn priesterziel gehecht was, waar hij in stille uren placht te bidden en te mediteren, waar hij leiding gaf aan de plech tigheden, welker liturgische vormen zijn bijzondere aandacht hadden dat kerkgebouw brandde op 'n zomeravond af en werd metterdaad een „ruine". Welk een zorg toen op zijn schouders drukte, weet alleen een „bouwpas toor" naar waarde te schat ten. Zorgen niet alleen om met de beschikbare midde len een nieuw kerkgebouw op te richten in overeen stemming met eigen wen sen en inzichten in een tijd, toen de financiële las ten van het bisdom zwaar drukten maar ook zor gen om het parochiële le ven in stand te houden, dat alles wat er is in deze kerk is het werk van de pastoor die het kerkgebouw met gepaste en bescheiden trots zijn eigen kerk zou mo gen noemen. En het moet hem een :diep gevoelde voldoening zijn wanneer hij straks zijn klokken weer kan la ten luiden in een meerstem mig bronzen lied, zoals ze zoo vaak zongen, voordat in de te enge hulpkerk in de verdrukking dreigde te geraken. Maar welk een voldoe ning, toen er een nieuwe en ruimere kerk verrezen was en kon worden inge wijd door Haarlems' bis schop, een kerk, waarin men naast Kropholler's meesterschap tevens de li turgische smaak van pas toor Beukers bespeuren kon. Vele van zijn wensen vonden ongetwijfeld nog niet hun uitdrukking, maar met geduldige volharding verfraaide pastoor Beu kers zijn kerk. Wij behoe ven ze niet op te noemen tegelvloer, nieuwe com muniebank, gebrandschil derde ramen letterlijk een roofzuchtige hand de tongen uit de toren rukte. Dit geschenk der paro chianen is hem uit het hart gegrepen. Zijn muzi kaal oor zal met evenveel genoegen luisteren naar de toopzuiverheid van hun klankenval als het luistert naar de helder opklinken de stemmen van het „Sleu telkoor" een verbetering, waarop hij de voorma lige voorzitter van de St. GregoriusVereniging met geduldige tact lange tijd gewacht heeft. Geduld en tact, dat ly- ken ons wel de meest ken merkende eigenschappen van pastoor Beukers. Hij loopt met zijn plannen niet te koop, maar hij weet wat hij wil en hy bereikt zijn doel, zodra de' tyd daarvoor rijp is. Zulk een karaktertrek veronderstelt een diep Godsvertrouwen en tevens een onthechting aan elke persoonlijke ijdelheid. Zo als in de Liturgie de per soon van de officiant op gaat in zyn functie, zo is de herderlijke arbeid van pas toor Beukers meer gericht op het doel dan op zyn persoonlijk succes. Een be minnelijke bescheidenheid in zijn optreden naar bui ten en een grote soberheid van levenswijze zijn aan vullende eigenschappen, welke zich daarbij harmo nisch aansluiten tot een gaaf geheel. Zijn grootste liefde gaat uit naar de kinderen, in wier eenvoudige en onge compliceerde gedachten- gang hij zich kan ver plaatsen als weinig ande ren. Wie hem wel eens heeft kunnen gadeslaan by een toespraak tot kinderen en hij doet dit priester lijk werk bij voorkeur zelf staat verbaasd over het contact, dat hij onmiddel lijk weet te bereiken, en over de wijze, waarop hij de wankele aandacht van zijn jeugdig gehoor weet te pakken en vast te hou den. Het waren de kinderen, die het eerst hun feestelij ke hulde brachten aan de voorzitter van het school bestuur zij hebben nu eenmaal een streepje voor. Maar in de komende da gen zullen ook de parochia nen, die de schooltijd ont wassen zijn, op ondubbel zinnige wijze hun oprechte waardering en genegen heid tonen. Ons daarbij aansluitend, mogen wij pastoor Beukers van harte gelukwensen en de hoop uitspreken, dat zijn zegenrijke arbeid nog 'apge tijd het leven van de St. Petrusparochie mo ge doordringen als een le venwekkend zuurdesem. Het feestprogramma. Hedenavond te 7.30 be ginnen de feestelijkheden met een plechtig Lof. Morgen, te 10 uur, plech tige H. Mis. waaronder de feestpreek zal worden ge houden door pater Abel Duindam O.F.M. Na de H. Mis wordt na mens de parochie het feest geschenk aangeboden. Des middags van 12.452 uur houdt de pastoor receptie aan de pastorie. Des avonds te 7.30 uur plechtig Lof. Woensdag- en Donder dagavond wordt in de Stadsgehoorzaal een feest avond •»e--vpn uif<mH toegankelijk voor de paro chianen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1947 | | pagina 1