REGIO
Weemoedig, trots en een beetje teleurgesteld
Respect, liefde en geld
VRAAG
Kail staakt waardoor een goed deel van het treinverkeer in Ne-
and vandaag plat ligt. Menig forens moet zich in allerlei bochten
Ik begrijp wat Pro Rail bijtijds op
maar niet wat het doet ™eernktze0k°0k
Leidenaar TA-
IANZEN die dagelijks op en neer reist naar Den Haag voor zijn
[als programmeur bij de Sociale Dienst in de Hofstad.
I fpat u vandaag naar werk?
ide auto. Want per spoor gaat het niet. Jammer, want met de
iis het
dat wordt vandaag in de file staan?
unee. Ik begin namelijk heel vroeg. Ik zit om zeven uur achter
icomputer. Van files heb je rond die tijd helemaal geen last."
tu waarom de werknemers van Pro Rail staken?
eker. Omdat ze 4.75 procent loonsverhoging vragen en maar
irocent geboden krijgen. Tussen vraag en aanbod zit derhalve
flink gat."
u begrip opbrengen voor de stakers?
rwat ze willen op zich wel. Voor wat ze doen in mindere ma-
fant Pro Rail presteert al jaren onder de maat. Ik trein gelukkig
op een traject waar zich weinig problemen voordoen, maar je
maar elke dag naar Utrecht of Amsterdam moeten. Daar gaat
raak mis. Dan sta je nog wel eens stil. Of komt er helemaal
t-Ad van Kaam archieffoto: Henk Bouwman
UIT DE ARCHIEVEN
01955, Vrijdag 17 Juni
IEN - De Leidse raad heeft in principe besloten tot de bouw van
lieuwe schouwburg op het Schuttersveld. Na bijna vijf uur onder-
leien nam de Raad vannacht om één uur hiertoe het besluit. In
nd met deze bouw werd een crediet van 15.000 gulden verleend
het ontwerpen van een schetsplan overeenkomstig het rapport van
meentelijke commissie van advies voor de bouw van een schouw-
aan welk rapport wij indertijd uitvoerige aandacht hebben be
llet Architectenbureau Postma te Gorssel zal worden opgedragen
hetsplan te ontwerpen. Alvorens de beslissing viel, hebben alle
es uitvoerig hun mening kenbaar gemaakt over de in het rapport
ikkelde richtlijnen en werd van de zijde van B. en W. uitdrukkelijk
rstaan gegeven, dat het hier nog maar slechts een principebesluit
It en dat de Raad t.z.t. voldoende in de gelegenheid zal worden
ld om aan de hand van het schetsplan zijn wensen, resp. op- of
lerkingen naar voren te brengen.
11980, dinsdag 17 juni
EN - Een flinke rij fietsers probeerde gisteren twee nieuwe Leidse
iaden uit. De twee provinciale paden voeren de fietser vanuit Lei-
aar Wassenaar en Zoeterwoude. De aanleg heeft zeven maanden
urd en heeft anderhalf miljoen gulden gekost,
archief Leidsch Dagblad
i'» In deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na
Tng 2,50 (afdruk van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op gironummer
'ln.v. HDC Media b.v., Postbus 2, 1800 AA Alkmaar, onder vermelding van
h Dagblad, ANNO d-d.(datum van plaatsing) of door contante betaling aan
van het Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto
binnen drie weken thuisgestuurd.
COLOFON
Directeur Guido Creuwels blikt terug op Parktheater
Nog even en het is zover: zon
dag sluit het Park-theater in Al
phen aan den Rijn na vijftien
jaar definitief zijn deuren en
wordt het stokje overgedragen
aan het nieuwe theater, Castel-
lum. Ook al was dat al jaren
bekend, het is en blijft toch een
emotionele gebeurtenis, zo'n
afscheid, zegt Guido Creuwels
die er sinds 1997 de scepter
zwaait en er zelf ook mee
stopt. Monoloog van een thea
terdirecteur.
„Ik heb er gemengde gevoe
lens bij, bij de sluiting. Ik ben
wel een beetje weemoedig.
Maar ook trots. Dankbaar. En
een beetje teleurgesteld. Trots
ben ik, omdat ik het gevoel
heb dat we met onze mensen
echt iets hebben neergezet.
We begonnen met 75 voor
stellingen per jaar, dat is uit
gegroeid naar 130. Dat is niet
alleen een kwantitatieve voor
uitgang geweest. Het hele
programma heeft nu een
evenwichtige samenstelling,
waarin alle disciplines goed
zijn vertegenwoordigd, van
cabaret en toneel tot muziek
en dans. Ook vooruitstreven
de voorstellingen hebben een
plek gekregen.
„Er ligt dan ook een goede ba
sis voor een verdere uitbouw
van het theaterleven in Al
phen. Dat is ook ons streven
geweest, zoals verwoord in
onze beleidsnota van 1998.
Meer dan 130 voorstellingen
kan gewoon niet, dat is finan
cieel niet haalbaar. Met caba
ret werd echt verdiend, daar
mee hebben we geld over ge
houden om andere voorstel
lingen naar het Parktheater te
halen. Maar een echte buffer,
om voor de grote zaal meer
mooie dingen te halen, die
miste ik toch."
„Toch hebben we hier mooie
voorstellingen kunnen halen,
door een combinatie van re
petities en try-outs te maken.
Zo hebben we Acda De
Munnik hier tien dagen in
huis gehad. Anders waren ze
voor ons niet te betalen ge
weest. Niet uit Het Raam en
de Berini's hebben hier gere
geld gerepeteerd. Uit zoiets
blijkt toch de waardering die
artiesten hebben voor dit the
ater."
„Ik ben ook dankbaar dat ik
dit mee heb mogen maken.
Het is mijn enige betaalde
baan geweest in de theater
wereld, ik kom uit een hele
andere hoek, heb manage-
mentsfuncties bekleed, perso
neel organisatie gedaan. Dit
is mijn laatste baan. Ik ben nu
61 en zo mijn werkzame leven
te mogen afsluiten is een ca
deautje geweest. De manier
waarop het allemaal gelopen
is met dit theater, is geweldig.
Dat heeft ook te maken met
de mensen met wie ik hier
heb gewerkt. Een klein team
dat goed functioneerde, waar
in iedereen aan een half
woord genoeg had."
„Toch ben ik het laatste jaar
ook een beetje teleurgesteld.
Die heeft te maken met de af
wikkeling van de zaken. Ten
eerste was dat het feit dat de
gemeente Alphen kortte op
onze subsidie voor 2005. Ik
schrok daar wel van, dat ik dat
ineens eind vorig jaar kreeg te
horen. Gelukkig heb ik daarna
toch de garantie gekregen van
de gemeente dat de salarissen
Guido Creuwels: „Ik ben dankbaar dat ik dit heb mogen meemaken."Foto: Henk Bouwman
dit jaar hoe dan ook uitbe
taald zullen worden.
„De overgang naar Castellum
had ik me ook anders voorge
steld. Geleidelijker en meer
gezamenlijk. Maar Castellum
heeft ervoor gekozen zelf een
nieuwe organisatie op te zet
ten. Dat mag natuurlijk ook,
maar ik vind het wel jammer.
Maar problemen zijn er niet,
we gaan zakelijk met elkaar
om."
„Het zou mooi geweest zijn
als het Parktheater was blijven
bestaan. Maar ja, in 1996 is
het besluit genomen tot een
nieuw theater. En aan twee
theaters subsidie verstrekken,
dat ging niet. Er zijn heel veel
discussies over geweest of een
nieuw theater wel nodig was.
Ik ben zelf altijd van mening
geweest dat Alphen toe was
aan een grotere zaal. Maar het
zou geweldig zijn geweest als
het Parktheater als kleinere
zaal was gehandhaafd. Alleen,
op het moment dat de discus
sie speelde, kwam het erop
neer dat één gebouw met
twee zalen goedkoper was
dan die zalen in twee verschil
lende gebouwen. Achteraf
blijkt dat de kosten voor
Castellum toch een stukje ho
ger zijn uitgevallen, door de
bouw van ondergrondse bio
scoopzalen. Voor dat geld
hadden we hier nog een tijdje
langer kunnen blijven. Maar
goed, ik weet het, dat is ach
teraf praten."
„Het publiek vindt het in het
algemeen heel jammer dat
het Parktheater sluit. Ze zijn
tevreden over het program
ma. En de entourage erom
heen, de foyer, de zaal. Je
hoort wel zeggen: de sfeer van
hier krijg je niet terug in het
Castellum. Dat beaam ik.
Maar ik wil daar wel aan toe
voegen dat je in het nieuwe
theater wel een andere, pretti
ge sfeer kunt creëren. Je moet
het natuurlijk ook even de tijd
gunnen, zoiets gebeurt niet
van de ene dag op de andere.
Ik moet ook zeggen dat de
bouw op zich, het uiterlijk van
het nieuwe theater me zeer
aanspreekt. Ik ben er al een
aantal malen geweest, maar ik
moet nog altijd de weg zoe
ken. Dat vind ik leuk, zo n
wirwar, dat hoort bij een the
ater."
„Ja, mijn baan is na zondag
afgelopen. Ik begin niet meer
aan een nieuwe baan, ga met
pensioen. Hoe ik mijn tijd dan
ga indelen? Vooralsnog ga ik
een tijdje niks doen. Helemaal
niks. Die keus heb ik voor me
zelf duidelijk gemaakt. Ik wil
echt een paar maanden voor
mezelf nemen, ik wil geen be
sluiten nemen waar ik later
mogelijk spijt van krijg. Ik wil
even alles laten bezinken. En
een beetje terugkijken."
„Het is ook een mooie perio
de geweest. Zo'n baan als de
ze is zo afwisselend. Elke
voorstelling komen er andere
mensen naar het theater, be
zoekers en artiesten. Ik heb
gemerkt dat het belangrijk is
elke keer aanwezig te zijn,
voor het publiek en de arties
ten. Natuurlijk heb ik niet
naar elke voorstelling even
veel uitgekeken, maar elke
keer als ik er dan toch was
vond ik het leuk. De artiest
van tevoren opvangen en na
afloop een borrel met hem
drinken, napraten met het
publiek. Die contacten maak
ten het mooi."
„Er zijn genoeg mensen die
beginnen te turven als hun
pensioen begint te naderen:
nog één jaar en zoveel maan
den, in cLie trant. Dat heb ik
niet. Ik maak eerst de boel af
en dan zie ik wel verder. Kijk,
als Castellum zou instorten -
wat ik uiteraard helemaal niet
hoop - dan plak ik er met alle
plezier nog een paar jaar aan
vast in het Parktheater. Ik be
doel daar natuurlijk mee te
zeggen dat ik het enorm naar
mijn zin heb en heb gehad in
dit werk."
Herman Joustra
Nog één keer
Parktheater
Het Parktheater is zondag
voor het laatst open voor
publiek. Tussen 15.00 en
18.00 uur is iedereen wel
kom in de foyer, die voor
deze gelegenheid is uitge
breid met een tent. In de
foyer speelt het duo 'Los
Mareados' (Sandra Coe-
lers, gitaar en zang, en
Fried Manders, accordeon)
in de tent treedt 'Bertus
Borgers de Foyer Rock
band' op. Tussendoor zul
len Maarten van Roozen-
daal en Egon Kracht, zo'n
beetje de huisartiesten van
het Parktheater, ook een
optreden verzorgen.
Deze middag komt ook het
boek 'Parktheater, staande
ovatie' uit. Hierin vertelt
journalist Theo de With de
geschiedenis van het Parkt
heater, met als inleiding de
totstandkoming van het
vroegere Hooftstraatthea-
ter en als afsluiting het
nieuwe theater Castellum.
Een andere verhaallijn
schetst de geschiedenis
van het Wilhelminage-
bouw, waarin het Parkthe
ater is gevestigd. De tekst is
aangevuld met zwart-wit
foto's van Wil Kokelaar.
Het boek ligt ter inzage en
is te koop voor 19,50 euro.
Leidsch Dagblad
TUSSEN PEN EN PAN
Directie: T Klein en H. de Wit
E-mail: directie.hdcuz@hdc.nl
hrfdredactie: Jan Geert Majoor.
Adriaan Brandenburg
E-mail: redactie ld@hdc.nl
wtoor
straat 82, Leiden, tel. 071-5 356 356
t Postbus 54,2300 AB leiden
igstijden van de receptie zijn:
tot en met donderdag
1-16.30 uur
nn 08.30 -12.30 uur
ifjx 071-5 356 415
te fax 071-5 356 325
nchten: overlijden, geboorte, jubilea
familieberichten, desgewenst met
°f afbeelding, via www.hdcmedia.nl of
familieberichten@nhd.hdcnl.
«n e-mail: fax 072-5196696, tel. 072-
btoeverkoop
"ties m b.t.:
072-6813661
ui goed: 023-5150 543
075-6813677
detailhandel: 071-5 356 300
js kunnen contact opnemen
l5-68i 3636
SERVICE
W (gratis)
'op-5196800
EMENTEN
^betaling (acceptgiro)
"20 (alleen aut Inc.)
'.70 p/j €216,90
die ons een machtiging verstrekken
Momatisch afschrijven van het
mentsgeld ontvangen €0,50 korting
ling.
VERZENDING PER POST
Voor abonnementen die per post (binnenland)
worden verzonden geldt een toeslag van €0,50
aan portokosten per verschijndag
Voor zaterdagabonnementen geldt €0,60 per
zaterdag.
GEEN KRANT ONTVANGEN?
Voor nabezorging 0800-1711 (gratis).
Mobiel: 072 - 5196800.
ma t/m vr: 07 30-17.00 uur; za: 08 00-13.00 uur
(als op zaterdag voor 12.00 uur wordt gebeld,
wordt de krant dezelfde dag nabezorgd Wie
tussen 12.00 en 13.00 uur belt, ontvangt de
krant op maandag.)
OPZEGGEN
Opzeggen van abonnementen: uitsluitend
schriftelijk, uiterlijk één maand voor afloop van
de abonnementsperiode, ta.v. afdeling
lezersservice, postbus 2.1800 AA Alkmaar
Voor leveringsvoorwaarden abonnementen zie
www.leidschdagblad.nl of KvK-nummer
37014187.
AUTEURSRECHTEN
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Media BV
cq de betreffende auteur
HDC Media BV. 2004
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organisatle zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen.
HDC Media BV is belast met de verwerking van
gegevens van abonnees van dit dagblad. Deze
gegevens kunnen tevens worden gebruikt om
gerichte informatie over voordeelaanbieding
en te geven, zowel door onszelf als door
derden Heeft u hier bezwaar tegen, dan kunt
u dat laten weten aan HDC Media BV, Afdeling
Lezersservice, postbus 2,1800 AA Alkmaar.
Mijn leven is niet saai. Vijf kinderen (Fré, Marc, Sam,
Fleur, Olivier) in de leeftijd van 13 tot 24 jaar en mijn
man (Theo) zorgen voor veel leven in de brouwerij. Vier
dagen in de week ga ik naar de redactie van deze krant.
Of ik trek op zoek naar nieuws en achtergrondverhalen
de regio in. Een ingewikkeld bestaan? In Tussen pen en
pan' bericht ik er wekelijks over.
'Leren is wel leuk. Kids
doe je best!' Deze tekst
schreef Theo enige we
ken geleden met proef
werkweken, toetsen en
examens in het zicht op
de spiegel in onze wc. Op
deze spiegel mag en kan
van alles met de speciale
pen worden gekalkt. Ge
voelens, tekeningen, be
dankjes en mededelin
gen. De ene keer melden
gasten dat ze lekker heb
ben gegeten, de andere
keer gaat het om een
boosheid van ouders, die
volgens de kinderen he
lemaal niet terecht was.
Als de wand vol is, wordt
alles weggeveegd en be
ginnen we opnieuw.
Vanmorgen is het feest.
De vlaggen hangen uit op
de spiegel want de va
kantie is in zicht, zo valt
te lezen. 'Laatste proef
werk zucht zucht zucht.
Het leven wordt weer
leuk.' Ondertekend met
Olivier. Of: 'Ik heb het
net gehaald, volgend jaar
ga ik er echt tegen aan. Ik
beloof het jullie.' Onmis
kenbaar Sam. 'Waarom
gaat onze school zo lang
door?' Fleur. 'Omdat jij
drie weken niet naar
school hoefde. Honga
rije, stage en vakantie
weet je wel,' is het ant
woord er dwars door
heen. Een samenspan
nen van jaloerse broers.
Binnen 24 uur is de basis
van de discussie bijna
weggevaagd met juich
kreten, terwijl Theo's eer
ste zin juist de nodige
vragen, antwoorden en
emoties opriep.
Julliet, een vriendin,
schreef eronder: 'Opvoe
ding opleiding is het
enige dat ouders mee
kunnen geven! Wij zijn
trots op jullie'. Daar
doorheen trok iemand
pijlen met de pakkende
v/oorden: 'Liefde, geld,
respect?' Weer een aantal
dagen later verscheen
een tekst van vriend
Koen: 'Het opvoeden van
een kind kost veel geld,
veel liefde en respect!!'.
'Wie moet nu voor wie
respect hebben?', volgde
weer snel in een ander
handschrift.
Op het hoogtepunt van
de euforische stemming
van onze kinderen dat ze
alles dit schooljaar zo
voortreffelijk en vooral zo
zelfstandig hebben ge
daan, breekt Theo in.
Niet op de spiegel, maar
tijdens de maaltijd. „Wie
denkt er geld mee te krij
gen? We investeren in
jullie tot op zekere hoog
te. Een erfenis, waarmee
je het de rest van je leven
kunt uitzingen, is er niet.
Sterker nog, er zal ook
nooit een erfenis zijn.
Daarvoor in de plaats
hebben we immers vijf
kinderen. Er zal hier niets
aan de strijkstok blijven
hangen. Hoe staat het
met het vakantiewerk?
Vanaf 1 augustus gaan de
handen uit de mouwen.
Met liefde trim ik jullie
uit bed, zorg voor het
lunchpakket en voor een
sober edoch voedzaam
avondmaal als jullie
hondsmoe thuiskomen."
Het zijn geen loze kreten.
Mare en Fré weten dat
inmiddels. De gezamen
lijke vakantie in juli is het
hoogtepunt van een
schooljaar, daarvoor en
daarna gaan de handen
uit de mouwen. Negen
weken in ledigheid door
brengen, is geen optie
voor Sam en Fleur. Oli
vier mag nog grijnzen, hij
valt nog buiten de rege
ling. Hij zit in de fase van
klusjes in en rond het
huis. Het is altijd prettig
als Fré - die toevallig
even langskwam, omdat
er bij haar een maaltijd
zelf klaarmaken even niet
inzat - de woorden van
haar vader spontaan
kracht bijzet. Een oudste
zus kan de bedoelingen
van het leven niet beter
uitleggen. Of wij weten
hoe hard zij wel niet
heeft gewerkt? Haar voet
sporen liggen in magazij
nen en horecagelegenhe
den van Roelofarends-
veen tot bijna Katwijk.
Op 24-jarige leeftijd ko
men alle anekdotes
rondom de gedwongen
arbeid weer boven: vroe
ge diensten, late dien
sten, werkmansborrels
en nachtbraken. Als lief
devolle ouders beamen
wij met respect hoe
zwaar haar jonge leven is
geweest. Het feestelijke
hoofdstuk over de nuk
ken en grillen van werk
gevers en de spitsvondig
heid en handigheid van
de werknemers geven
Sam en Fleur wat lucht.
Als Fré nog vol in het ver
haal zit, verdwijnen zij
behoedzaam uit haar ge
zichtsveld.
Ik blijf luisteren. Als ook
Theo weg is, komt haar
ware verhaal. „Kijk, je
weet dat ik het enorm
naar me zin heb bij dat
uitzendbureau. Het is
leuk werk, ik heb zelfs
een vast contract gekre
gen." „En je diploma van
de sportacademie?" Nee,
even niet. Je weet, ik wil
nog geen lesgeven." Ik
begrijp onmiddellijk dat
dit niet het moment is
om daar weer over te be
ginnen. „Okay, okay, ik
respecteer je keus", zeg
ik snel. "Is niet erg", zegt
Fré begrijpend. „Er is wat
anders. Ik ben van een
week- naar een maand
salaris gegaan en zit nu
met een overbrugging. Ik
kom er niet helemaal uit
met mijn geplande va
kantie. Ja, ik wil heel
graag, ik heb het ook zo
nodig, maar de financiën
zijn nu niet tqpeikend.
Ik ben bikkelhard, ik geef
geen strobreed toe, ik
laat haar gewoon nog
een nacht zweten. Pas de
volgende dag, bij een
hernieuwd contact over
deze patstelling, laat ik
haar weten dat ze wat
kan lenen. Natuurlijk is
onze dochter, die ooit za
kenvrouw van het jaar
denkt te worden, me
eeuwig dankbaar. Theo
knarst met liefde. Ik
maak het vakantiegeld
over. Spiegeltje, spiegel
tje aan de wand, wie is de
slimste van het land?
Saskia Stoelinga
Reageren?
s.c.m.stoelinga^hdc-nl
