Noordwijk: klaar voor de zomer lijp van Liverpool Al veertig jaar REGIO High zijn tegen de pijn degelijk aan pr GERECHT Noordwijker Arie van Rooijen en de rillingen op de 'Kop' De zomer lijkt nu toch eindelijk door te breken en op de eerste mooie dag stond de Bus daarom 'als vanzelfspre kend' aan de kust. In Noordwijk maakten de redacteuren Anton Die- drich en Ad van Kaam de volgende impressies. Jitske Hettinga (37) uit Noordwijk: „Wat me in Noordwijk opvalt is het nodeloze autogebruik. Ook bij scho len. Mensen die erheen kunnen rol len, stappen toch in de auto, er is hier een heel erge 'achterbankgene ratie'. Wij zijn lid van de fietsers bond, in Noordwijk zijn maar 46 mensen lid. Dat vind ik heel weinig. Wij hebben wel een auto, ik wil ook niet roomser zijn dan de Paus. Maar mijn man gaat altijd, ook door weer en wind, met de fiets naar zijn werk. Noordwijk kan wel een iets fiets- vriendelijker gemeente worden. Er is nergens een bewaakte stalling, bij voorbeeld. Als we naar het strand gaan, gaan we naar de Duindamse- slag. Daar mogen geen auto's ko men. De mensen hier parkeren hem het liefste óp het strand." Zelden is Arie van Rooijen zo kwaad geweest. De 58-jarige Noord wijker las namelijk in zijn Leidsch Dagblad de column van Frank Snoeks over de Engelse voet balclub Liverpool. En die was niet aardig. Liverpool werd vergeleken met Roda JC. Dat schoot de Noord wijker volledig in het verkeerde keel gat, want al veertig jaar is hij 'Reds'- fan in hart en nieren. „Ik heb nog op de 'Spionkop' gestaan, de oude tri bune achter het doel op Anfield Road", zegt hij. Iedereen in Liver pool weet wat er bedoeld wordt als iemand het over de 'Kop' heeft. „Ril lingen liepen over mijn rug toen ze daar met zijn allen 'You'll never walk alone' stonden te zingen." Van Rooijen kwam met een klein machinistendiplomaatje van school en ging op zijn zestiende varen. „De kustvaart", vertelt hij. „Stukgoed. Balen wol, olievaten, geen idee wat ze allemaal in dat ruim gooiden om te vervoeren." Anderhaft jaar lang voer hij als jonge jongen naar Ant werpen, Runcorn, Manchester en Li verpool. Daar begon de liefde voor de club. „Je gaat wel eens een wed- Arie van Rooijen: „Die Snoeks, daar kun je misschien als je hem ontmoet prima een biertje mee drinken, maar zodra hij nu commentaar geeft op tv zap ik naar de Belg." Foto: Hielco Kuipers strijdje kijken als je er toch bent", verklaart hij. „Sindsdien zit het in mijn hart." Thuis heeft Van Rooijen, die als kee per in zijn jonge jaren wel eens inviel in het eerste elftal van Noordwijk ('Om echt goed te worden had ik te weinig tijd om te trainen'), een paar dingen die elke Liverpoolfan jaloers zouden maken. Een vlag met daarop de vier Europacups die de club won. Een foto waarop hij samen met Ar thur Milton van de officiële fanclub de beker omhoog houdt. Ja, hij heeft zijn handen eraan gehad. Hij stond achter het doel toen voor het eerst in honderd jaar FA-cupgeschiedenis in de finale een strafschop werd gege ven. Liverpool kreeg hem, Wimble don was de tegenstander, in 1988. John Aldridge schoot, keeper Dave Beasant keerde de inzet. „Ik kon hem wel afschieten", zegt Van Rooijen. Liverpool verloor met 1-0. Herinneringen uit een tijd dat hij nog wel eens naar Engeland toog voor een wedstrijd. De laatste vijf tien jaar is hij niet meer in het stadi on geweest. „Het wordt allemaal zo duur tegenwoordig", zegt hij. Daar naast ontbrak hem de tijd, want na de kustvaart ging hij werken bij bag gerbedrijf Boskalis. Dat was hard aanpoten. Dan heeft hij het nu, bij het Amsterdams Waterleidingbedrijf, een stuk rustiger. Behalve als hij boos wordt. „Ik vind het Leidsch Dagblad een prima krant", zegt Van Rooijen. „Ik moet er nog even aan wennen dat hij nu 's morgens in de bus valt, maar voor de rest bevalt hij me prima. Alleen die Snoeks, daar kun je misschien als je hem ontmoet prima een biertje mee drinken, maar zodra hij nu commentaar geeft op tv zap ik naar de Belg." De heer Cramer uit Noordwijk: „Waar blijft ons dak voor de senio renhangplek bij het Palaceplein? We hebben het een tijd geleden ge vraagd aan wethouder Bamhoom, maar er is nog niks gebeurd. We ko men hier elke avond na het eten met een groepje om alles eens door te nemen. De rouwtjes en de trouwtjes, zoals dat heet. Het is een oude tradi tie, mijn vader kwam hier al toen hij gepensioneerd was en nu zit ik er. We hebben twee groepjes, eentje aan de Vuurtorenkant en eentje aan de Palacekant. Dan gaat het bijvoor beeld over de boulevard, dat daar miljoenen in is gestoken om plan nen te maken en het enige dat er is gebeurd, is nieuwe tegels leggen. Die na een paar weken al begonnen te scheuren. Maar ja, een voetpad door de duinen zodat je de zee kunt zien, dat mag niet van het Hoogheem raadschap van Rijnland. En we pra ten over Ronnie van de Putte, die hier een tweede Scheveningen van wil maken. Hij wacht net zo lang tot hij alles kan kopen in Noordwijk aan 1 Zee en dan zet hij wat kolossale nieuwe gebouwen neer. Verder is er in Noordwijk te weinig voor de eigen inwoners, alles is gericht op toeris ten. Kledingzaken genoeg, maar niet voor wat grover gebouwde mensen. Een stukkie vlees kun je niet kopen in de Hoofdstraat. Ik zal eerdaags wel moeten verhuizen, want senio- j renwoningen zijn er niet of ze zijn niet te betalen. Voor jongeren geldt hetzelfde. Mijn dochter woont al vijf jaar bij mij in, met man en kind, want ze kunnen zelf niks vinden. En mijn zoon woont nu in Voorhout. Echtpaar Leijtens uit Eindhoven: Hij werkte 42 jaar bij Philips en ge niet nu samen met zijn vrouw van het pensioen en van de zon in Noordwijk. Het echtpaar Leijtens uit Eindhoven is voor het eerst in de badplaats en bijzonder te spreken over het gemoedelijke, ja bijna Bra bantse sfeertje dat er die ochtend heerst hier aan de kust. „Prachtig die zee", zegt mevrouw.„Daar raak ik niet op uitgekeken." En Noordwijk heeft allure, vindt meneer. „Plus een hele mooie winkelstraat. Ze zijn voor het eerst een weekje in Noordwijk, op advies van een kennis uit Maastricht die er zelf al jaren komt. Ze zijn er voor hun rust. Een l beetje wandelen, lekker eten en zo als nu met geloken ogen in het zon netje zitten. „Eén nadeel", zegt me neer. „Wat is parkeren hier duur. Twaalf euro per dag, 72 euro voor een weekje. Dat is niet leuk meer. Daar moeten ze wat aan doen. Voor de rest is Noordwijk top." Op de Koningin Wilhelminaboulevard was het gisterochtend uitstekend toeven. Foto: Hielco Kuipers- „Ja, we zijn er helemaal klaar voor", zegt Kees, terwijl hij zich loom uit strekt op het bankje voor de Red dingsbrigade waar hij vanonder zijn donkere zonnebril uitkijkt over het brede strand van Noordwijk. Het lijkt erop alsof hij en zijn kompanen Fred, Fleur en Lucas een ochtendje vrij hebben genomen om zich te koesteren in de zonnestralen van wat wel eens de eerste dag van de zomer kan zijn, maar de schijn be driegt ook hier. „Het kan straks nog wel eens lekker druk worden als al die kinderen uit school komen. En dat werd tijd ook. We willen wel eens wat actie." Een klein maandje wachten deze vier vrijwilligers van de Reddingsbri gade inmiddels op de zon en wat er dan onvermijdelijk komen gaat. Dat betekent in hun geval patrouilleren langs de vloedlijn en op het water, letten op durfallen die te ver in zee gaan en onmiddellijk in actie komen bij calamiteiten. „En vergeet natuur lijk de zoekgeraakte kindertjes niet", zegt Kees. „Als het echt druk wordt, heb je daar je handen vol aan." Hij tovert uit de cabine van de briga de een polsbandje tevoorschijn. „Kijk, hier hebben we vorig jaar een proef meegedaan. Ouders kunnen hier zo'n bandje afhalen en die om de pols van hun kind bevestigen. Naam en 06-nummer erop eft klaar is Kees. Raakt een kind zoek, dan is er altijd wel een badgast met een te lefoontje bij de hand. Wij hebben die dingen vanzelfsprekend ook. Voor waarde is natuurlijk wel dat de ou ders hun eigen mobiel aanzetten. Vorig jaar hadden we er eentje bij die dat was vergeten. Maar voor de rest was het een succes. Alleen, de mensen weten het nog niet. Zegt het daarom voort!" Niet alleen de reddingsbrigade is er klaar voor, ook de strandpaviljoens staan te popelen om aan de zomer te beginnen. Nelleke Klinkenberg, de blonde schone die bij De Zeemeeuw het bedrijf voert, ziet het helemaal zitten. .Alles is paraat, ik heb een boek vol mensen die komen werken, we hebben al een paar barbecue feesten op stapel, laat die zon maar komen." Zij en haar man gaan hun vierde jaar in als eigenaar van een Noordwijks strandpaviljoen. Hij was vijfentwintig jaar lang directeur van een basisschool, zij werkte bij Zilve ren Kruis. „We kregen de kans om dit te gaan doen en hebben die aan gepakt. De band met de zee is er al tijd geweest. Mijn vader liep hier rond als badman." Met eigen handen hebben ze het pa viljoen opgebouwd. Letterlijk. De ta fels in een van de ruimtes zijn zelfge maakt, net als alles wat er aan de muur hangt. Dat geeft De Zeemeeuw een eigen uitstraling. „Elk paviljoen in Noordwijk heeft zijn eigen karak ter", zegt Nelleke Klinkenberg. „Daardoor is het veel leuker om naar Noordwijk te komen dan om bij voorbeeld in Zandvoort of Scheve ningen naar het strand te gaan. Daar maakt het niet uit of je hier staat of bij de buren." Zij wil zich onder scheiden. Als hier een broodje de deur uit gaat, moet ik zelf denken: jeumig, dat is lekker." De goede weersverwachting voor het weekeinde stemt haar hoopvol. De maand juni was niet heel bijzonder, vertelt ze. „Juni is altijd een tussen- maand. In mei heb je Pasen, Pink steren en Hemelvaart, veel Duitsers op vakantie. Juni is rustig en wie weet wat een prachtige juli en au gustus we krijgen. Dan ben je die kwakkelmaanden meteen weer ver geten." Het wordt hard werken, maar dat wist zij van tevoren. „Je moet niet slapend rijk willen worden van een strandtent. Dat geeft niet. In de zo mer is dit mijn huiskamer." Een eindje verderop begint ook bij paviljoen J. van Roon het verlangen naar de zomerse dagen steeds grote re vormen aan te nemen. De voor spellingen zijn gunstig, maar daar willen de medewerkers bij Van Roon niet al te zeer op af gaan. „Een paar weken geleden zeiden ze ook: dit weekeinde gaat het beginnen. Nou, die vrijdag was mooi, maar zaterdag en zondag liep iedereen weer te bib beren." DONDERDAG 16 juni 200$ VRAAG Ze zijn er al een paar dagen en zitten nu loom in het zonnetje op boulevard waar het eindelijk zomer dreigt te worden. Dat ze uitj kend naar Noordwijk zijn gekomen, is volgens het gepensioneer echtpaar uit Eindhoven ed 'Wp dncn Wpl P"ur toeval. Ze zijn getipt, V V C- 14-L/C-fl VVC-l> een kennis uit Maastricht d uit ervaring wist dat het da leuk is. „Want advertenties de kustplaatsen lees of zie nooit in het zuiden", zegt meneer Leijtens. „Gek eigenlijk, wantl hier hartstikke mooi." Vraag aan LINDA VAN DER VLUGT van de Holland Rijnland of ze adverteren vanuit het hoofdkantoor in Rij burg. Maakt de VW Holland Rijnland reclame voor de kust? „Jazeker wel. Niet zozeer met advertenties. Maar we staan op beurzen, zoals de Vakantie! in Utrecht. We liften daar n met het Zuid-Hollands Bun voor Toerisme. Daar prijzen de prachtige omgeving en\ zelf de badplaatsen nadruk! aan." Is gericht adverteren te du „We hebben een bescheidi budget. Maar we doen bijv beeld ook mee aan zo'n cai pagnealsdievanMetadel 1 Bonnen met arrangemente A de GPD-bladen. Die zitteni in Brabant en Limburg. Die campagne had tevens drie radiospotjes. We doen wel degelijk pr." ANNO 1980, maandag 16 juni LEIDERDORP - In de Leiderdorpse Bloemerd waren zaterdag3\ den bij elkaar gekomen. Onder toeziend oog van hun baasjes en| re bezoekers zwommen zij in wedstrijdverband de Dwarsweterini De baasjes moedigden hun dieren fanatiek aan, zodat er ook luil blaf vanaf de kant weerklonk. Foto: archief Leidsch Dagblad Foto's ln deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien da plaatsing 2,50 (afdruk van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op giron 8406 Ln.v. HDC Media b.v., Postbus 2,1800 AA Alkmaar, onder vermeldli Leidsch Dagblad, ANNO d.d.(datum van plaatsing) of door contante bet de balie van het Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt binnen drie weken thuisgestuurd. Ook op de buitenlandse markt? „Via het Nederlands Bureau voor Toerisme waren we present de Salon in Antwerpen, de grootste reisbeurs van België. En ii Duitsland doen we het nodige. Dat is nog altijd een belangrijk markt. We hadden laatst nog een mooi artikel in een magazin En internet natuurlijk? „Elk bedrijf doet tegenwoordig zijn voordelen met internet. S meer mensen weten je daar ook te vinden. We hebben een ui a breide site." I tekst: Ad van Kaam archieffoto: Dick Hogew I UIT DE ARCHIEVEN ANNO 1955, Donderdag 16 Juni 1 LEIDEN - De tentoonstelling van het Leids Kunstcentrum - giste avond in de Boerhaavezaal geopend - kan ditmaal 'de expositie! verrassingen' genoemd worden. Het 'verrassende' is wel voornan 0 dat verschillende der na een zeer zorgvuldige selectie toegelaten zenders, die uiteenlopende stromingen vertegenwoordigen, zich een gans andere zijde dan vroeger doen kennen. Dit wijst er enerzijds op, dat zij nog 'zoekende' zijn, anderzijds o 'levende' van hun kunst. Wij ontdekten talrijke nieuwe aspecten we mogelijkheden, nieuwe uitingsdrang. Als meest frappante vo beelden noemen wij Han Werz, H. Bal (Noordwijk) en Jos W. Me De expositie maakt duidelijk dat de leden van het Kunstcentru volle leven staan en zich naar steeds veelzijdiger'plan ontwikkel tentoonstelling is inderdaad een kennismaking ten volle waard! COLOFON Leidsch Dagblad Bij de rechtbank zie je ze ko men en gaan, mensen met een wietplantage op hun zol dertje. De excuses die ze aan dragen zijn altijd dezelfde. Zo zitten ze allemaal financieel aan de grond als uit het niets een vage kennis opduikt, van wie ze later plotsklaps de naam zijn vergeten, en die biedt hen een hennepplanta ge aan. Er is steevast 'slechts één oogst' geweest en die is dan ook nog eens 'jammerlijk mislukt'. Nee, de verdachten konden er zelf nooit iets aan doen en zijn op schandalige wijze slachtoffer geworden van een gewiekste handelaar. Weinig geloofwaardig, vindt u? Abso luut' Het is daarom ook best wel eens lastig voor een rech ter om niet al te cynisch te worden en bij voorbaat bij de zoveelste verdachte van een wietkwekerij diep te zuchten. Gelukkig zijn er uitzonderin gen op de regel. Zaken die net even anders in elkaar steken dan dat je na het lezen van het strafdossier zou denken. Dit geldt zeker voor die van een Noordwijks echtpaar. Zij is eigenlijk fel gekant tegen drugs en wil er niets van we ten. Maar als haar man na een zwaar auto-ongeluk voortdu rend verschrikkelijke pijnen moet doorstaan, stelt ze haar mening bij. Pijnstillers werken immers niet, maar die paar blowtjes per dag geven hem wel verlichting. Dagelijks koopt ze daarom softdrugs in bij de coffeeshop in de buurt. Alleen loopt het groot ver bruik al snel aardig in de pa pieren. Nu het gezin sinds het ongeluk en de arbeidsonge schiktheid van haar man is aangewezen op alleen haar inkomen, kunnen ze de vele blowtjes nauwelijks meer be kostigen. Haar man begint daarom op zolder zijn eigen wiet te kweken. „Dat scheelde niet alleen in het geld", vertelt hij de rechter. „De wiet uit de coffeeshop komt van bespo ten planten. Daarom hield ik er na het roken zo'n hoofd pijn aan over." Zijn eigen homemade hennep bevalt stukken beter. Zo goed zelfs, dat hij zijn buurvrouw met een ernstige vorm van reuma ook maandelijks van een vaste dosis voorziet. Twee andere vrienden roken tegen een vergoeding van de onkos ten eveneens vrolijk mee. Voor de man is dit dé manier om zijn pijn dragelijk te ma ken en zijn gezin financieel niet te veel te belasten. Niet iedereen in de buurt deelt echter deze gedachte gang. Anoniem tipt een van hen de politie die daarop di rect een inval doet en de wiet plantage van zestig planten oprolt. Waarom heeft de man geen medicinale cannabis door de huisarts laten voor schrijven, vraagt de rechter zich af. „Daarvan is de eigen bijdrage hoger dan de prijs van wiet uit de coffeeshop", werpt de Noordwijker tegen. En andere pijnstillers dan? Weer schudt de man zijn hoofd. „Ik ben onder behan deling van het pijncentrum in het LUMC. De artsen hebben wel pijnstillers die zouden aanslaan, maar die tasten mijn nieren en lever ernstig aan." Volgens de man was het telen van zijn eigen wiet de enige, betaalbare oplossing voor het probleem. „Een van die artsen zei mij ook dat als ik hetzelfde effect met wiet kan bereiken, dat minder schadelijk is voor mijn ge zondheid." De Noordwijker en zijn vrouw zijn geen doorsnee softdrugs- kwekers en handelaren, dat is duidelijk. Ze hebben ook niet met de stroommeter zitten knoeien. Keurig is het extra verbruik voor de plantage op gegeven. Voor de rechter is de zaak inmiddels wel helder. De vrouw die zich nooit actief met de planten bemoeide, wordt schuldig verklaard maar krijgt geen straf opge legd. Haar man komt er ook genadig vanaf. Als hij de ko mende twee jaar niet weer een kwekerijtje thuis begint, gebeurt er niets. Doet hij dat wel, dan moet hij 70 uur taak- staf verlenen. De opluchting na de uitspraak is groot bij het echtpaar. Maar ja, hoe moet dat nu met het bestrijden van de pijnen? „Ik blijf gewoon een blowtje roken," ant woordt de man. Maar wel een legale uit de coffeeshop. Floor Ligtvoet Directie: T. Klein en H. de Wit E-mail: directie@hdcmedia.nl Hoofdredactie: Jan Geert Majoor, Adriaan Brandenburg E-mail: redactie.ld@hdc.nl HOOFDKANTOOR Rooseveltstraat 82, Leiden, tel. 071-5 356 356 Postadres: Postbus 54,2300 AB Leiden. De openingstijden van de receptie zijn: Maandag tot en met donderdag van 08.30 -16.30 uur Vrijdag van 08.30 -12.30 uur Redactie Tax 071-5 356 415 Advertentie fax 071-5 356 325 Familieberichten: overlijden, geboorte, jubilea en andere familieberichten, desgewenst met foto en/of afbeelding, via www.hdcmedia.nl of per e-mail: familieberichten@nhd.hdc.nl. indien geen e-mail: lax 072-5196696, tel. 072- 5196699 ADVERTENTIEVERKOOP Advertenties m.b.t: Auto's: 072-6813661 Onroerend goed: 023-5 '5° S43 Personeel: 075-6813677 Overige detailhandel: 071-5 356 300 Reclamebureaus kunnen contact opnemen met: 075-6813636 LEZERSSERVICE 0800-1711 (gratis) Mobiel: 072 - 5196800 ABONNEMENTEN Bij vooruitbetaling (acceptgiro) p/m €20,20 (alleen aut. ine) p/kw €56,70 p/j €216,90 Abonnees die ons een machtiging verstrekken tot het automatisch afschrijven van het abonnementsgeld ontvangen €0,50 korting per betaling. VERZENDING PER POST Voor abonnementen die per post (bin worden verzonden geldt een toeslag aan portokosten per verschijndag. Voor zaterdagabonnementen geldt 6 zaterdag. GEEN KRANT ONTVANGEN? Voor nabezorging: 0800-1711 (gratis). Mobiel: 072 - 5196800. ma t/m vr: 07.30-17.00 uur; za-, c (als op zaterdag voor 12.00 uur wordt wordt de krant dezelfde dag nabezoi tussen 12.00 en 13.00 uur belt, ontval krant op maandag.) OPZEGGEN Opzeggen van abonnementen: uitsltf schriftelijk, uiterlijk één maand voord de abonnementsperiode, t.a v afdelir lezersservice, postbus 2,1800 AA Alk Voor leveringsvoorwaarden abonnem www.leidschdagblad.nl of KvK-numn 37014187 AUTEURSRECHTEN Alle auteursrechten en databankre aanzien van (de inhoud van) deze uit# worden uitdrukkelijk voorbehouden rechten berusten bij HDC Uitgeverij lè|jj cq. de betreffende auteur HDC Media BV, 2004 De publicatierechten van werken vanl beeldende kunstenaars aangesloten I CISAC-organisatie zijn geregeld met' Beeldrecht te Amstelveen HDC Media BV is belast met de gegevens van abonnees van dit dagt k gegevens kunnen tevens worden gel gerichte informatie over voordeelaal en te geven, zowel door onszelf als A derden. Heeft u hier bezwaar tegen, u dat laten weten aan HDC Media B\ Lezersservice, postbus 2,1800 AA Alk

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2005 | | pagina 16