'Op de boerderij komt de regelmaat terug' REGIO Computers kennen persnelle computers iiai Ananas DINSDAG 24 mei 2005 VRAAG menselijk brein kan in 2050 onsterfelijk zijn, zegt de Britse futu- lan Pearson. De complete herseninhoud kan dan worden 7 overgeheveld naar su- geen bewustzijn iwsijft Pearson in weekblad The Observer. Schatten aan inzicht, ieid, kennis en ervaring zouden niet meer verloren hoeven vei 1.Onwaarschijnlijk, zegt de Leidse hoogleraar toepassingsge- e informatica FRANS PETERS van het matica-instituut LIACS. ïap mde-t Auro de be denkt u, zit futuroloog Pearson op pede spoor? 1 lijkt mij onwaarschijnlijk. Er is on- land wel inzicht in de manier waar- jl-vp iet brein signalen omzet in chemi- L'v en elektrische impulsen. We weten steeds beter welke plekken in het XlC a gespecialiseerd zijn in het verwer- ran specifieke informatie. Maar hóe irein dat doet, daar weten we niets Taken die ons ogenschijnlijk geen ite kosten, zoals het vertalen van gedicht, zijn voor een computer onmogelijk. We wetei\ gewoon ie mensen dat doen en dus kun- we dat niet in een computer simu- 1, De afgelopen vijftig jaar is veel en moeite geïnvesteerd in het on- tet de oek daarnaar, maar zonder resul- loby, In zij 1 dep dat het kan, dan zouden we beschikken over een onuitput- owat Ibron van kennis en ervaring van voorgaande generaties. 'maai <ensheid zou daar toch van kunnen profiteren? zichzelf wel, maar ik zou eerst eens willen weten hoe je de te tijd matie van de hersenen kan overhevelen in een computer. Ik dani geen idee. Maar stel dat het kan, dan heb je er nog niets aan. moet je die gegevens lezen? Ze zijn ontoegankelijk." e< mands herseninhoud gedownload mag worden, zou mis- meli m per codicil geregeld moeten worden. Zou u bereid zijn >usi av herseninhoud af te staan? Yorfa [hoor, dat maakt mij niets uit. Ik ben dan toch dood." t die va mar stel dat u in zo'n computer een of andere vorm van be- ZP lzijn overhoudt? Dan zit u onsterfelijk in een computer 1 jarc Ik zou dat niet willen. ovei ii, maakt u zich geen zorgen. Computers kennen geen be- :ht di zijn. We weten absoluut niet hoe bewustzijn verwezenlijkt 'Ani n. gr zijn mensen die denken dat het in computers vanzelf it hel taat als er maar voldoende schakelingen op de chip zijn. Het rcieel tar dat dat proces in hoog tempo doorgaat en dat computers ia vg is complexer worden, maar ik ben er toch sceptisch over. Als ~.sen jrseninhoud 'downloadbaar' wordt, zal het puur om de in- atie gaan en niet om enige vorm van bewustzijn." soonWilfred Simons foto: ANP/Olaf Kraak UIT DE ARCHIEVEN inroi ebiji eden pli 'ip( 01955, Dinsdag 24 Mei EN - De voorzitter van de PvdA, Evert Vermeer, die gisteravond partijsecretaris, de heer E. F. Albrecht, in de Stadsgehoorzaal lijeenkomst van de afdeling Leiden van de PvdA bijwoonde, l mening te kennen, dat in de huidige kabinetscrisis in Neder- én ding sterk naar voren treedt: van sommige zijden wil men in cialistische beweging een splitsing bewerkstelligen. De heer Ver zei, dat deze veronderstelling op louter suggesties berust, moet in dit opzicht, aldus de heer Vermeer, geen illusies koeste- vant tussen de socialistische ministers van het huidige demissio- kabinet en de vertegenwoordigers van het democratisch socialis- ippst slechts 'enig verschil van it.' Zouden de verkiezingen gedrongen worden, aldus Ier, dan ben ik er stellig van ^fyigd, dat de socialistische be- deze strijd zal ingaan onder rderschap van Drees. In de in van tiet democratisch socia- zal dan zeker de solidariteit 5 !e partij de boventoon voeren, emi r igö 01980, zaterdag 24 mei - In het Mierennesthofje Hooglandse Kerkgracht volop gehakt, gevoegd, ge- xo eld en getimmerd. Het hofje grondig gerestaureerd. Het iheepse karwei moet over geklaard zijn. Het Mieren- lofje is een van de kleinste sin de Leidse binnenstad en /an ide schaduw van de Hoog- fe kerk. archief Leidsch Dagblad i's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na IT V sing 2,50 (afdruk van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op gironummer VOI St-n.v. HDC Media b.v., Postbus 2, 1800 AA Alkmaar, onder vermelding van f th Dagblad, ANNO d.d.(datum van plaatsing) of door contante betaling aan LUU|baUe van het Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82 te Lelden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd. real esta ukj odii 3!' riei m lgro' sche 'Vg COLOFON Leidsch Dagblad Directie: T. Klein en H de Wit E-mail: directie.hdcuz@hdc.nl rgie Hoofdredactie: Jan Geert Majoor, Adriaan Brandenburg |eefl E-mail: redactie.ld@hdc.nl nie; KANTOOR jjgU ftstraat 82, Leiden, tel. 071-5 356 356 es Postbus 54,2300 AB Leiden. nngstijden van de receptie zijn: eg tot en met donderdag >ofi )o-16.30 uur □de «n 08.30 -12.30 uur «.«071-5 356415 ..ftiefax 071-5356 325 ichten: overlijden, geboorte, jubilea familieberichten, desgewenst met uigl afbeelding, via www.hdcmedia.nl of en ail; famllleberlchten@nhd.hdc.nl. e-mail: fax 072-5196696, tel. 072- Db /ge: IWTIEVERKOOP i Mies m.b.t 072-6813661 Ko' fid goed: 023-515° 543 Tl I !d: 075-681 3677 OUJ detailhandel: 071-5 356 300 7(J löureaus kunnen contact opnemen ;0 hWi3636 D ÏRVICE iaS '711 (gratis) 072 - 5196800 jedjïMENTEN alt uitbetaling (acceptgiro) 0 (alleen aut. ine.) 16,70 p/j €216,90 een machtiging verstrekken mtornatisch afschrijven van het nentsgeld ontvangen €0,50 korting tng VERZENDING PER POST Voor abonnementen die per post (binnenland) worden verzonden geldt een toeslag van €0,50 aan portokosten per verschijndag. Voor zaterdagabonnementen geldt €0,60 per zaterdag. GEEN KRANT ONTVANGEN? Voor nabezorging: 0800-1711 (gratis). Mobiel: 072 - 5196800. ma t/m vr: 07.30-17.00 uur; za: 08.00-13.00 uur (als op zaterdag voor 12.00 uur wordt gebeld, wordt de krant dezelfde dag nabezorgd. Wie tussen 12.00 en 13.00 uur belt, ontvangt de krant op maandag OPZEGGEN Opzeggen van abonnementen: uitsluitend schriftelijk, uiterlijk één maand voor afloop van de abonnementsperiode, t.a.v. afdeling lezersservice, postbus 2,1800 AA Alkmaar. Voor leveringsvoorwaarden abonnementen zie www.leidschdagblad.nl of KvK-nummer 37014187. AUTEURSRECHTEN Alle auteursrechten en databankrechten ten aanzien van (de inhoud van) deze uitgave worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze rechten berusten bij HDC Uitgeverij Media BV c.q. de betreffende auteur. HDC Media BV, 2004 De publicatierechten van werken van beeldende kunstenaars aangesloten bij een CISAC-organlsatle zijn geregeld met Stichting Beeldrecht te Amstelveen HDC Media BV is belast met de verwerking van gegevens van abonnees van dit dagblad. Deze gegevens kunnen tevens worden gebruikt om gerichte informatie over voordeelaanbieding en te geven, zowel door onszelf als door derden. Heeft u hier bezwaar tegen, dan kunt u dat laten weten aan HDC Media BV. Afdeling Lezersservice, postbus 2,1800 AA Alkmaar. Lilian van der Veer en Ben van Harten van zorgboerderij Hartenveer. „We zijn geen therapeuten. We zijn ook absoluut niet van plan om voor maatschappelijk werker te gaan spelen." Foto: Henk Bouwman Veehouders beginnen zorgboerderij voor overspannen mensen in Ter Aar In de hooiberg zit een gans op haar eieren. Tientallen meters verderop grazen de koeien. Vanuit de koffieka mer kijkje over de weilanden om in de verte de kerktoren van Aarlander- veen te zien. In huis hangt een war me, prettige sfeer. Jè moet van beton zijn wil jou op boerderij Hartenveer in Ter Aar geen weldadig gevoel over spoelen. We hard toe is aan ontspan ning, moet de eigenaars zeker eens bellen. Hartenveer is naast veehoude rij ook zorgboerderij. Mensen met een (bijna) burn-out kunnen hier nieuwe energie opdoen. Zij komt uit de grote stad en gaat af en toe naar Den Haag om een paar uurtjes benzinedampen op te snui ven. Hij is geboren en getogen in het Groene Hart en metselde tientallen jaren geleden de gedenksteen van de boerderij die hij uiteindelijk van zijn ouders overnam. Vier jaar geleden zijn ze getrouwd. Voor beiden is het een tweede huwelijk. Ben van Har ten en Lilian van der Veer willen niet alleen samen leven, ze willen ook sa men werken. De 'stadse boerin', die zelf uit het zakenleven komt, zet daarom een zorgboerderij voor mensen met een bum-out op. Ben en Lilian wonen op het land waarover vaak wordt gezegd dat daar het leven zo goed is. ,,In werke lijkheid is het niet altijd even goed. Of je moet uitgroeien tot een reus achtige onderneming, of je zoekt ne veninkomsten", vertelt de boer. „Daarmee zeg ik niks nieuws. Het is keihard werken om op de boerderij het hoofd boven water te houden." „Sommige echtgenotes werken daarom buitenshuis. Maar ik wil hier werken. Ik wil samen met Ben zijn. Buren zijn verbaasd over me. Ik ben - bij wijze van spreken - zo uit de stad weggelopen. Maar ik melk rus tig de koeien en heb al een paar keer een kalf op de wereld getrokken dat bleef steken in het geboortekanaal. Als Ben een paar dagen van huis is, bestier ik hier de boel. Een van de oudere boeren uit de omgeving komt dan altijd kijken of ik hulp no dig heb. Dat vind ik toch zo geweldig van die man. Steevast gebeurt het zelfde. 'Ik zie het al, het gaat alle maal best', is zijn conclusie." De rust van de natuur en de regel maat van het boerenbedrijf doet Li lian goed, geeft ze aan.Als jij mij een paar jaar geleden had voorspeld dat ik met een boer zou trouwen en tussen de koeien zou gaan wonen had ik je vierkant uitgelachen. Als je dan ook nog had gezegd dat ik een cursus schapenverloskunde zou gaan volgen, was ik helemaal niet meer bijgekomen van het lachen. Maar wat ben ik gelukkig hier. Slechts heel af en toe bekruipt me een gevoel van kneuterigheid. Dan moet ik echt even naar de stad. Op zo'n moment is Alphen nog te klein voor me. Dan wil ik de chaos van de Randstad ervaren. Om vervolgens weer snel naar huis te gaan, want dan besef ik weer wat ik nu allemaal heb. Ooit had ik in financieel opzicht een rijk leven, nu heeft dat rijk een heel andere betekenis." Omdat ze zelf veel ervaring heeft op gedaan in het bedrijfsleven en voelt wat de poldematuur, de dieren, de rust en het werk op de boerderij met haar doen, kwam Lilian op het idee een zorgboerderij voor overspannen mensen op te zetten. Ben van Har ten viel meteen voor het plan van zijn vrouw. Samen hebben de twee een speciale cursus gevolgd. „We zijn geen therapeuten", benadrukt zij. „We zijn ook absoluut niet van plan om voor maatschappelijk wer ker te gaan spelen. Maar beiden hebben we wel aardig wat meege maakt. Ons inlevingsvermogen is door de jaren heen behoorlijk ge groeid. En wat ook heel belangrijk is: we kunnen heel goed luisteren zon der te oordelen." Zelf is Lilian nooit echt overspannen geraakt. „Ik heb wel meegemaakt dat mensen in mijn naaste omge ving helemaal stuk liepen." Ben is ook nooit vast komen te zitten. „Dat lukt niet op een boerderij. Je werkt wel hard maar je hoeft niet op te boksen tegen concurrenten of on aardige collega's." Bum-out is chro nische emotionele overbelasting. Mensen die hun werk extra goed willen doen, hard werken en plichts getrouw zijn, hebben bijvoorbeeld een grotere kans om in die neer waartse spiraal terecht te komen. Uiteindelijk is het niet meer mogelijk om normaal te functioneren. „Bij ons kunnen mensen ontzor- gen", legt Ben uit. „Ontspanning dankzij inspanning. Helemaal vrij blijvend is het allemaal niet. Als ze het kippenhok uitmesten moet dat wel aan het einde van de dag zijn ge beurd. Maar hoe lang ze erover doen, maakt me niet uit. Ik doe een klus in een half uur, zij misschien in Overspannen raken lukt niet op een boerderij. Archieffoto: Frans Roomer vier uur tijd. Wat maakt dat uit? Het is wel de bedoeling dat ze aan het einde van de dag lichamelijk moe zijn. Nou geloof me, dat zijn de gas ten dan ook. Vandaar dat ze in het begin geen twee dagen achter elkaar kunnen meelopen. Dat redden ze echt niet. Vanwege hun geestelijke en vaak ook lichamelijke conditie." Wie te lang onder psychische druk heeft gestaan en totaal is afgebrand heeft naast intense moeheid vaak ook last van een stoornis in het le vensritme. Ben: „Dag en nacht wor den behoorlijk door elkaar gegooid. Hier, op de boerderij, komt de regel maat terug." Binnenkort komt een overspannen directeur van een miljoenenonder neming bij boer Ben en boerin Lilian een andere dimensie van het leven ontdekken. Zijn zwartgepoetste schoenen verruilt hij voor een paar laarzen of klompen. Tegen melktijd haalt hij de koeien uit de wei. Verder voert hij de kippen en raapt hij de ei eren. Of schoffelt in de moestuin. Dat hij de plantjes ziet opkomen is weer eens iets anders dan het kijken naar het computerscherm met cij fers die verspringen. Voor vijftig euro per dag is het pro gramma op Hartenveer te volgen. Dit bedrag is inclusief eten en drinken. Van der Veer zorgt persoonlijk voor de koffie en thee tijdens de pauzes. Met de boeren boerin wordt aan ta fel geluncht. Voor meer informatie kan men een e-mail naar Lilian van der Veer sturen (lilian vanderveer@- zonnet.nl) of bellen naar 06-141 21 899 of0172-603791. Boerderij Hart enveer ligt even over de grens van Al phen, aan de Oostkanaalweg in Ter Aar. Nancy Ubert LEIDEN. 21.30 UUR Kijk moeder. Dit is de kaas f f en die doe je op dit schaal tje. Het schaaltje zet je hieronder en als de kaas gesmolten is, giet je het op een stukje brood. Maar het kan ook op iets anders. Kijk dan, uitjes, champignons en ananas, verse ananas. Die vind je toch zo lekker?" „En hoe heet dit ook al weer?" „Raclet, mam. Raclet." „Nou, lekker hoor." En toch is moeder niet wereld vreemd, bijziend of licht demen terend. Met moeder is niets aan de hand. Het is dochter die een beetje raar doet. Komt het door het gezelschap, opa, oma, dochter van een jaar of 45 en haar nieuwe vriend, een man van hooguit 35? Niemand weet het, maar dat geeft niet. De overige gasten in het res taurantje die binnen gehoorsaf- stand van het viertal zitten - en dat zijn er velen - maken toch al lemaal wel hun eigen verhaaltje. Met één gemeenschappelijk ele ment: een bepaald persoon speelt de boze heks. Dat is zij dus, dat rare mens dat haar tafeltje terro riseert met haar ditjes en datjes. En de ratel gaat maar door. Zo neemt zij tussen voor- en hoofd gerecht de krant door. Allereerst komt het witte zwijntje aan bod. „Pa, heb je gehoord van dat var kentje?" „Het is een zwijntje", zegt haar vriend. „Nee, een varkentje", antwoordt ze vinnig. „Nee, lieve, het is echt een zwijn- tje." „Hou je mond. Dat varkentje dus..." Daarna is het de beurt aan Balke nende, het referendum en het songfestival, gevolgd door de pro blemen thuis. „Oh, die dochter van mij. Ze wil niets, helemaal niets. Alleen maar een beetje babysitten, cola drin ken en chips eten. Nou dame, zei ik, zorg er maar voor dat ik je weer vertrouw. Want dat vertrou wen in jou ben ik helemaal kwijt." En dan buzzt een gsm, haar gsm. „Hallo lieve, wat doe je? Leuk. En zijn de kinderen stil? Ach, kan er een niet slapen? Wat zielig. Nou, dag meisje, doe je best. Ik zie je morgen hè? Dag dag. Kusje." In het restaurantje lijken veel gas ten zo onderhand te zoeken naar iets, een woord, een zin, om het gekakel te stoppen. Maar dat hoeft niet. Want dat doet opa al, vlak na de nieuwe ronde met ananas, verse ananas. „Kijk mam, ananas, dat vind je vast ook lekker bij kaas", zegt zij. „Hou nou eens een keer je mond, je moeder hóudt niet van ananas." En toen werd het toch nog gezel lig. Gezellig en rustig. Gerard Baas

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2005 | | pagina 15