SPORT 8 banaan m iflf Hm Niemand hoeft zich druk te maken om Danny Blind HOC 988 maandag 23 mei 2005 Wij hadden vroeger een Alpen- kreuzer. Een soort aanhang- wagentje, waarin een opvouwbare tent huisde. Geel en bruin was hij. De tent. Het duurde mini maal een uur om het onding he lemaal uit het karretje te klappen en als de voorluifel eenmaal in zijn volle glorie op het campinggras overeind stond, stortte de achtertent in. Ui teraard onder het donderende ge vloek van mijn vader, die nog steeds nachtmerries heeft van kromme haringen, levensgevaarlij ke scheerlijnen en de beperkte waterbestendigheid van het tentdoek. In de zijvakjes van het met roest overdekte aanhang wagen tje bevond zich de rest van de onvermijdelij ke kampeerbenodigdhe- den. Een kleine greep uit het assortiment martel werktuigen: sputteren de olielampjes, een gammel kookstel, te kleine pannetjes en prehistorische campingstoeltjes. De binnentent rook sterk naar verrotte banaan, omdat ik hoogstpersoon lijk vergeten was aan het eind van een vakantie mijn verstopte provi and uit de tent te halen, voordat we het kanetje terugbrachten naar de stalling. Voor mij stond de Alpenkreuzer echter gelijk aan alle geluk, rijk dom en vrijheid van de wereld. Eens per jaar trokken we met onze sleurtent naar het zuiden van Frankrijk, om daar een week of drie te genieten van alles wat Ne derland niet te bieden heeft. Afge zien van zon, bergen en de medi terrane kust, proefik de orangina, de stokbroodjes met 'la vache qui rit' en de kopersmaak van het brui ne water in mijn plastic camping- bekertje. Ik ruik de citroenkaarsen, die de hordes muggen leken aan te trekken in plaats van af te weren en hoor de sprinkhanen in het ho ge gras zingen. Ik voel de warmte van de Franse zon en dommel weg op het ritme van de botsende jeu- de-boulesballen van de oude man netjes op het dorpsplein. En uiteraard draait'heel Frankrijk in de julimaand maar om één eve nement: de Tour de France. Na en kele zomervakanties was ik dan ook volledig gehersenspoeld door de gekte van de Tourkaravaan, on dergedompeld in de romantiek van onherbergzame cols, de klassemen ten in l'Equipe en de bolletjes op het shirt van de beste klimmer. Terwijl we onze tent door de Fran se bergen sleurden, fantaseerde ik urenlang over een mythische wie- Iercarrière. Een aanmoediging op de weg, een eenzame toerder of een steil bergpaadje was genoeg om weg te zweven in een fictieve we reld. Tegenwoordig woon ik in die we reld. Niet langer fantaseer ik over een hectische massasprint op de boulevard in Nice of over de be klimming van de Tourmalet: ik be leef het in real time. Ik ben wiel renner in Frankrijk. De oude Al penkreuzer heb ik geruild tegen een 17e-eeuws appartement in hartje centrum van Aix-en-Proven ce. Orangina drink ik elke dag, de 'la vache qui rit' komt me de oren uit en als ik uit het raam over het plein uitkijk, zie ik de oude Franse mannetjes hun jeu-de-boules gooi en. En soms, in een nostalgische bui, 'vergeet' ik een banaantje en kele dagen uit mijn tas te halen. Voor de geur. De geur van vrijheid. Thijs Zonneveld Als klimmer had wielrenner Thijs Zonneveld in het vlakke Nederland niets te zoeken. De Noordwijkerhouter vertrok bij de amateurploeg van Tegeltoko en ging zelf op zoek naar een wie- Ierformatie in het buitenland. Dat resulteerde vorig jaar in een contract bij AVC Aix. Samen met zijn vriendin Marlies bewoont hij een ap partement in Aix-en-Provence, een provincie stad net boven de Franse rivièra. De 24-jarige Noordwijkerhouter begon op zijn achttiende pas serieus te fietsen. Hij combi neerde zijn sport met een, inmiddels afgeronde, universitaire studie internationaal recht. Van knecht groeide hij in Frankrijk al snel uit tot een van kopmannen en won vorig seizoen onder meer de 'Ronde du Gard', '5 Jours des As' en 'Souvenir Thierry Ferrari'. Dit seizoen kwam hij in de 'Souvenir Louis Batinich' als eerste over de meet. Zonneveld hoopt via zijn ploeg, die een samen werkingsverband is aangegaan met de proffor matie van Cofidis, de overstap naar het grote profpeloton te kunnen maken. In de komende zomermaanden schrijft hij voor het Leidsch Dagblad een column over zijn belevenissen in Frankrijk en geeft hij zijn eigen kijk op het Fran se wielrennen. LINKS BUITEN Het moet raar lopen wil PA TRICK PAAUWE, gisteren wissel bij Feyenoord, vol gend seizoen terugkeren in de Kuip. „Als je dooreen trainer zelfs af en toe op de tribune wordt gezet, en die trainer blijft, dan weet je het ongeveer wel", zei de 29-jarige verdediger gister middag na de wedstrijd te gen ADO Den Haag. Na zeven jaar bij Feyenoord (waar hij nog een contract heeft voor twee jaar) heeft zich nog geen andere club voor hem gemeld: „Ik heb geruchten over FC KÖLN gehoord, maar zelf weet ik van niets." Het stelde Paauwe, die in 2002 met Feyenoord de Uefacup won, teleur dat hij tegen ADO Den Haag niet even mocht meespelen van Gullit, zeker omdat zijn broer Cees bij ADO keepte. „Maar laat ik daar maar niets over zeggen." Het zou ook nog eens zijn tweehon derdste competitiewed strijd in het Feyenoord- shirt zijn geweest. De speler die afgelopen winter in diskrediet raakte bij Gullit („Hij had ook wei nig met me, deed niet echt zijn best om zijn aanvoer der te leren kennen"), hoopt dat de club aan een vertrek meewerkt door geen of een lage transfersom te vragen. „Ze hebben met mij geen plannen meer en ik heb toch wel wat voor de club gedaan. Ik hoop dat ze dat belonen. Bruggink mocht ook transfervrij weg bij PSV." Dat het publiek naast die van Dirk Kuijt en Bart Goor ook even zijn naam scan deerde na de wedstrijd, deed hem goed. „Ik had bijna de tranen in mijn ogen. Maar van binnen heb ik zelf een tijdje geleden al afscheid genomen van Fey enoord. Die verwerking is geweest." Paauwe en zijn zaakwaarnemers azen op een buitenlandse club. v ->• v* 'v ■BH Ï0 :|H| Wi non «tf - SWs#i uÊKÊÊ HhMHBHHHBHMI Pavel Nedved, Turijn, mei 2005 Foto: Reuters/Giampiero Sposito :M!Ss%Ï ',t+h {-hs- WBaHWHi Danny Blind: „Hoe voetbal gespeeld moet worden, weet ik wel. En dat bedoel ik niet arrogant." Foto: Koen van Weel is het spel, dit zijn de regels. Duidelijk zijn in de benadering van spelers, duidelijk in watje van ze eist. Je moet belonen en corrigeren. Daarvoor moet je een goed beeld hebben van je spelers. Je zult je moeten ver diepen. Er moeten geen haar speldbochten in je beleid zitten, maar het moet ook niet kaars en kaarsrecht zijn. Hier en daar een knikje mag, móet mis schien wel. Voetballers hebben ook een bepaalde vrijheid no dig. Uiteindelijk is het creativi teit waar het publiek voor komt en die een wedstrijd een beslis sende wending kan geven." amsterdam/gpd - Danny Blind (43) heeft lang getwijfeld of hij wel trainer wilde worden. Het is een van de redenen waarom hij als een van de laatsten van zijn generatie voetballers de stap heeft gewaagd. „Maar inmiddels vind ik het zó leuk dat ik er na Ajax wellicht nog wel een ver volg aan wil geven." Sinds drie maanden zit Danny Blind bij Ajax in het zadel. Als opvolger van Ronald Koeman, die na een lange worsteling met zijn omgeving én met zichzelf de handdoek in de ring gooide. Vóór Koeman werden Co Adri- aanse, Jan Wouters en Morten Olsen op pijnlijke wijze afgeser veerd. „Natuurlijk heb ik dat gezien", zegt Blind. „Ik weet wat er boven mijn hoofd hangt, maar dat houdt me niet tegen." De druk. Hij heeft het als hoofd opleidingen en jeugdtrainer niet gemist, en toch eigenlijk ook weer wel. Op zaterdagoch tend in je auto stappen voor een wedstrijdje Utrecht Al-Ajax Al, dat doe je gewoon. Hoe an ders is dat, als je de eerste twee duels als hoofdtrainer (PSV en Heerenveen) verliest. Hij heeft ze na die eerste neder lagen aan zijn zijde gehad: mensen die zeiden dat ze met hem te doen hadden. „Ik ben er niet op in gegaan, maar ik dacht bij mezelf: joh, ik hoef geen medelijden. Ik weet waar ik aan begonnen ben. Maak je niet druk om mij, het komt goed." De twijfel heeft lang gewoed, ook nog toen hij met Ajax al was overeengekomen dat hij ooit als hoofdtrainer bij de club zou gaan werken. „Ik ging de zaken omdraaien. Zo van: ik moet het een keer doen anders ben ik straks zestig en dan weet ik niet wat het is om hoofdtrai ner te zijn. En nog niet zo lang geleden, dacht ik bij mezelf: ik doe het een paar jaar en dan kan ik'altijd nog terug naar de Al. Maar inmiddels vind ik het zo leuk, dat ik na Ajax wellicht nog wel een andere club wil trainen." Die andere clubs hebben de af- Blind ziet geen Cocu voor Ajax Het huidige Ajax komt leiderschap tekort. Tot die conclusie kwam de vorige trainer, Ronald Koeman, en het euvel is ook zijn opvolger bekend. Blind: „Maar ik heb niet de illusie dat ik een speler kan vinden die al mijn problemen in een klap oplost Ik zie geen Phillip Cocu voor Ajax." Blind doelt op de sturende rol, in woord en gebaar, die routi nier Cocu dit seizoen bekleedde bij PSV. Zoals Frank Rijkaard tien jaar geleden neerstreek bij Ajax, en de afsluiting van zijn loopbaan van zoveel glans voorzag. „Maar vergis je niet", zegt Blind. „Zo'n speler moet nog wel top zijn, qua voetbal en fitheid, om die rol te kunnen vervullen. Daarnaast moet hij de uitstraling, het natuurlijke overwicht en de verbale kwaliteiten ervoor hebben. Die speler zie ik niet." gelopen jaren wel vaker bij hem aangeklopt. Nederlandse eredi visieclubs die hem konden be koren. Maar Blind hield de boot af. Hij vond het leerzamer om leiding te geven aan vijfentwin tig trainers op de Toekomst dan trainer te zijn bij een subtop per. „Op het vlak van manage ment moest ik nog groeien. Hoe voetbal gespeeld moet worden, weet ik wel. En dat be doel ik niet arrogant. Maar een organisatie dragen en mensen motiveren en prikkelen, daar heb je als oud-speler niet of nauwelijks ervaring mee." Dat de Zeeuw uiteindelijk niet heeft gekozen voor de weg der geleidelijkheid, maar als trainer begint bij Ajax, is ook bewust. „De top vraagt veel, maar ik ben bereid om er veel in te stoppen. Daarnaast denk ik dat je achteraf pas kunt zeggen of iets te vroeg of te laat is geko men. Als voetballer heb ik de weg der geleidelijkheid gevolgd, onbewust. Dat was prettig. Maar is het Gerald Vanenburg veel minder vergaan? Hij was zeventien toen hij in Ajax 1 de buteerde. Ik ben overtuigd van mezelf en als je dat bent maakt het niet veel verschil of je bij Twente of Ajax aan de slag gaat." Blind kent de club als zijn broekzak. Hij liep er in 1986 binnen en ging nooit meer weg. Behalve voetballer, jeugdtrainer en hoofd opleidingen was hij er ook directeur spelerszaken. Dat avontuur duurde nog geen jaar. „Het is prettig om de club van zoveel kanten te kennen als je als trainer begint. En ik vind het een prachtclub, met een grote sociale controle van hoog tot laag. Heel direct ook. Alles wordt recht in je ponem ge zegd. Of je nou-trainer bent van de E3 en drie keer achter elkaar verliest of trainer van de Al en je staat niet bovenaan: je krijgt het te horen. Soms cynisch, soms sarcastisch, soms humo ristisch. Dat is de kracht en te gelijk ook de achilleshiel van Ajax. De buitenkant doet soms kil en zakelijk aan, maar in de boezem van de vereniging is het heel warm." Een club die het verzint om de spelers en trainers een strop das te laten dragen met een 1 erop. Ajax heeft soms de neiging weg te zweven van de realiteit. Ik hoef me niet te profileren met zo'n das. Je moet op voor hand nadenken over het feit dat je een paar maanden later ook wel eens derde of vierde kan staan. Ik hou inmiddels, als schuchtere Zeeuw, wel van een beetje allure. Maar je moet ook nadenken of dingen niet tegen je kunnen werken." Dat is wat voorzichtig voor een trainer van Ajax. „Ik las dat laatst, dat ik als trai ner niet meer zeg wat ik denk of vind. Maar ik vind niet dat ik voorzichtig ben. Ik ben wel at tent op hoe dingen worden op geschreven en hoe ze naar bui ten komen. 'Ik vind Stekelen burg niet goed', of: 'Ik vind Ste kelenburg NOG niet goed'. Dat scheelt een woordje, maar ver gis je niet in de impact." En dan heb je weer van alles uit te leggen. „Dat is de tijd waarin we leven. Er lopen 200 jongetjes op de Toekomst. Twintig jaar geleden werd er in mei gezegd: met jou gaan we door en met jou niet. Er werd nog net niet aan toege voegd dat ze verder hun kop moesten houden. Maar daar kom je nu niet meer mee weg. Je verhaal moet inhoudelijk goed zijn, goed onderbouwd en je moet adviseren in een vol gende stap: moet zo'n kind naar AFC, naar een andere bvo of terug naar zijn oude club?" Over beeldvorming gesproken: tijdens je presentatie werd wel zeven keer benadrukt dat ook Johan Cruijff achter de keuze- Blind staat. Is dat niet ver moeiend? „Dingen moeten breed gedra gen worden, schijnbaar. Maar ik zeg daar niks over. Ik kan me voorstellen dat een club zegt: wij nemen een beslissing en wie daar verder wat van vindt, zal ons de reet roesten, maar dat zeiden ze niet. Het was be langrijk dat ook Cruijff in deze zaak is gekend. In welke mate dat is gebeurd, weet ik niet. Ik heb Cruijff hoog zitten, als trai ner en als mens. Verder boeit het me niet." Hoe vind je dat jouw voorma lige stagiair het doet bij het Nederlands elftal? Lachend: „Ha, ik heb hem toch maar mooi klaargestoomd voor het grote werk. Zonder gekheid, hij doet het erg goed. Zoals Marco nu is, zo ken ik hem ook. Onbeïnvloedbaar door wie dan ook. Natuurlijk roept zijn selec tiebeleid wagen op, maar hij prikkelt een groepering jonge voetballers en hij stimuleert de Nederlandse clubs ermee. Dat is geen hoofdtaak van de bondscoach, maar wel een be langrijke neventaak." „Marco is heel consciëntieus, dat hebben we wel gemeen. Dit UIT GESPROK UTieirerme M V V Eltink, d tant in de Gii Sportweek: „Ik zeg het ven noeg de laatst gen: 'Het is net echt, hè?"' Rafael van der Vaart ove vertrek naar HSV toe in column in de Telegraaf: „Mijn beslissing komt jui voort uit clubliefde. Als ik contract tot de zomer van gewoon zou uitdienen, oi Ajax helemaal niets voor Nu past alles. Ik ga naar t mooie club en Ajax incasi nog een miljoenenbedrag Troy Elder (Oranje Zwaï de Volkskrant: Hoeveel dertigers zie je n het tophockey? Of ze gaat ken, of ze combineren hu met een baan. Dat is fnui Danny Hesp (RBC Roost daal) over zijn voorzittei bij de spelersvakbond V in Voetbal International „Ik ga me niet gedragen a bo. Mijn beste vriend zeii 'Moet je nou elke dag in Alleen als ik de koningin ga ik in pak, verder blijf i al mezelf." Bondscoach Marco van over zijn assistent John Schip, in ELF: „Ik word meer en meer ti Maar John doet het al vij langer dan ik en blijft zit ontwikkelen. Ik zal toch j een beetje achter blijven.' Oud-prof Wim Kieft, nu balanalyticus, in Volksk magazine: „Ik heb geen angst voor j] aftakeling, en ben ook nit om dood te gaan. Ik denk gezegd niet dat ik heel ou word, hooguit een jaar oj Geen probleem. Martin Drent (FC Gronii in Voetbal International „Aan warming-up en da\ toestanden doe ik niet. Th ik niet nodig, ik ben al lot mezelf" Idem, over zijn voormal ner Jan van Dijk: „Een keer was ik in Cypn het ontbijt zo dronken da trainer meermalen 'klein kabouter' toezong. Dat w tuurlijk niet goed." Idem: „Ha, nou gaat die idiote I jstorovic in elk geval Euri niet in met FC Twente. H niet goed bij zijn hoofd, i dat zag je al aan die enge van hem toen hij me voo\ tweede keer op mijn hooj geraakt met zijn elleboog looflijk dat hij daarmee i gekomen. Barcelona-ster Ronaldii Nieuwe Revu. „De bal is mijn vriendin, heb ik niet nodig. Mijn h ven draait om het voetba me een bal en ik ben de g kigste man van de wereh Judoka en student psycl Guillaume Elmont in Sp week. „Ik vind het leuk om mei bekijken. Dan speculeer i wat ze denken. Ha, in hei valt er genoeg te observer SC Heerenveen-coach G Verbeek in De Telegraaf „Ik mag graag in het gez van vrouwen vertoeven. 1 als ik een leuke dame teg uit eten ga en de vraag ki wanneer ze me weerziet het antwoord vaak: over dag of veertien." Foppe de Haan, bondsci van Oranje onder 20, in „Ik eis van een goede voe veel meer dan van een m matige voetballer. De bes ook altijd de beste willen haalt hij dat maximale n zichzelf, dan hoeft hij bij niet automatisch op een I plaats te rekenen. Formule 1-coureur Jam li over zijn ouders in He Nieuwsblad: „Het zijn eenvoudige mei gebleven. Toen ik in de Fi 1 geraakte, heb ik ze een gekocht, maar dat was h ook. Geen auto's, boten o len. Ik hou ook van het el dige leven. Feyenoorder Salomon F mag van minister Verdo nog geen Nederlander v In VI: „Als iemand als Marco vt ten je benadert en een bel je doet omdat hij je een g voetballer vindt die wat li tekenen voor het Nederla voetbal, dan ben je auton vereerd. Ik had graag voor Nederland ge daan omdat ik ge vraagd was, maar klaarblijkelijk mag dat niet volgens jul lie regels.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2005 | | pagina 20