Blair kan z'n
borst nat maken
Schotland en Wales
Engels platteland kiest conservatief
Reportage
Niet alleen bewoners van het Engelse platteland,
ook die van Schotland en Wales voelen weinig affi
niteit met bestuurlijk Londen. Sinds de twee naties
een eigen politieke afvaardiging kregen, blijkt de in
teresse van de centrale regering in Schotse en Wel-
she zaken ernstig achteruit gehold, meent Nathan
uit Llanberis. „Ik stem op Plaid Cymru, de enige par
tij die de belangen van Wales dient. „Labour heeft er
geen benul van wat ons beweegt, dat heeft de inva
sie in Irak zonder onze instemming bewezen." Plaid
Cymru is na Labour de grootste partij in het regiona
le parlement. In Londen heeft ze echter maar vier
zetels. Ook de Schotten hechten belang aan hun na
tionale partij - de SNP - die in de eigen afvaardiging
eveneens na Labour de grootste is.
In Londen heeft ze echter maar weinig te zeggen, en
daar worden nog altijd de knopen doorgehakt over
grote onderwerpen als belastingen, immigratie en
Europees beleid.
Vaak staan de belangen van Engeland en Schotland
haaks op elkaar. „Wij hebben migranten nodig, Lon
den weert ze. Wij willen de EU-band versterken,
Londen houdt af. Wij zijn tegen bezetting van Irak,
Londen heeft ons meegesleept." SNP-supporter Ivar
McPhail uit Glasgow ziet graag dat bestuurders in
Londen de handen van zijn land aftrekken.
Frappant is dat Engelsen hetzelfde van de Schotten
wensen: nog altijd wordt Londen bestuurd door
Schotten. John Prescott, Gordon Brown, Charles
Kennedy, John Reid, allemaal Schotten die een stem
hebben in Engelse zaken die hun eigen natie niet
eens raken", zegt Jen Smith uit Bournemouth. „Wij
willen een eigen, Engels parlement."
Premier Blair op campagne in Rochdale, afgelopen week. Foto: EPA
23 APRIL
2005
Wie zijn oor te luister legt in de pubs en clubs van het Engelse
platteland, hoort alleen maar geklaag over de Labourregering.
Niemand wil iets te maken hebben met Tony Blair of
asielzoekers. De premier wordt omschreven als een arrogante
leugenaar, die moet opkrassen. Little England maakt zich op
voor de stembus.
door Esther Gotink
Met Lonsdale-
jongeren naar
Auschwitz
Derk Sauer,
mediatycoon
in Rusland
Het is zondagmiddag en de inwo
ners van het dorpje Great Chi-
shill in de buurt van Cambridge
treffen elkaar in de lokale pub. Sommigen
genieten van de traditionele Sunday roast,
een warme lunch van vlees, aardappels en
groenten, met een flinke laag jus. Anderen
toosten op een succesvol partijtje tennis
of drinken een pint voordat ze een gokje
wagen op de paardenraces.
Toch zijn het vooral de verkiezingen van 5
mei die de gemoederen bezig houden.
„Immigratie, gezondheid, onderwijs en
politie zijn de onderwerpen waarop ik een
partij beoordeel", zegt Jim Brealey, terwijl
hij zijn bierflesje leeggiet in een wijnglas.
„Labour stelt op alle punten teleur. Vooral
de immigratie loopt uit de klauwen. We
zijn een makkelijk doelwit voor asielzoe
kers, vanwege de Engelse taal en de socia
le voorzieningen. Blair is te laks als het
gaat om de aanpak van ongewenste
nieuwkomers."
Tennispartner John Gandy knikt in
stemmend. „Ik las vorige week dat
een half miljoen illegalen in ons lan
wonen en Labour dat aantal onder
de pet wilde houden." Hij wijst op
een uitgelekt regeringsrapport
waarin een van de opstellers,
hoogleraar John Salt, het aantal
illegalen in Groot-Brittahnië op
een half miljoen schat. „Leugens
maken me zó kwaad. Trek je je
mond open over immigratie, dan
word je onmiddellijk een racist
genoemd. Ik heb helemaal niks
tegen migranten. Ik heb iets tegen
knoeien met feiten."
Brealey en Gandy stemden in 2001
op de Tories (conservatieven) en
zullen dat 5 mei weer doen. „De
enige manier om Blair weg te krij
gen", aldus Brealey. „Was Gordon
Brown (de huidige minister van fï-
nanciën-red.) leider, dan gaf ik La
bour nog een kans." Uit een recente
opiniepeiling blijkt dat Labour 112 ze
tels méér kan winnen als minister van fi
nanciën Brown de leiding overneemt.
Great Chishill ligt op het hoogstgelegen
deel van Essex. Wie door de eindeloze
agrarische vlakten wandelt, kan Cam
bridge, op 32 kilometer, met het blote oog
zien. Het heuvelachtige buurtschap, veelal
bewoond door vermogende gepensio
neerden, zakenlieden en boerenfamilies,
is alleen bereikbaar via een wirwar aan
kronkelwegen en wordt daarom nauwe
lijks door buitenstaanders bezocht. De
woningen, ruime cottages, zijn de duurste
in de wijde omtrek.
Oorlog
Jeff Gill was twintig jaar Labourlid maar
zegde in 2003 zijn lidmaatschap op. „Uit
protest tegen de oorlog." Tijdens de ver
kiezingen voor het Europees parlement
stemde hij op protestpartij Respect, maar
hij weet nog niet wat hij op 5 mei zal
doen. „Blair had een echte socialistische
regering kunnen vormen, maar liet die
kans liggen. De arrogantie steeg hem te
snel naar het hoofd. Hij is rechtser dan
Major en geen haar beter dan Thatcher."
Ook over het debat over het jachtverbod
maakt Gill zich kwaad. „Ik hou niet van
jagen, maar wét een tijdverspilling was
dat."
Plezierjager John Gandy noemt het jacht
verbod een aanslag op de privileges. „Het
had alles te maken met politiek en niks
met het sparen van vossenleed. Erg
volks." Zijn buurman aan de tap, Mark
Wright, knikt: „Blairs regering bewijst dat
politiek ongeloofwaardig en geld verkwis
tend is. Ik stem niet meer. Ik ben drinker
en gokker, geen kiezer."
In The Ascort Arms, een pub in Grave-
send, Kent, drinkt Tory-activist Peter Hart
(57) een kop koffie voordat hij buiten weer
campagne gaat voeren. Een blauwe rozet
van de Conservatieve partij siert de revers
van zijn jasje, dat hij in de kroeg moest
uitdoen. Campagnevoeren is er niet toe
gestaan. „Toen Labour in 1997 won, trof
mijn vrouw me huilend op de bank aan.
Geen moment heb ik Blair vertrouwd, ik
denk dat veel toenmalige Labourstem-
mers het inmiddels met me eens zijn. Al
voor hij met Bush Irak binnenviel, toonde
zijn kabinet haarscheuren. Zo werd veel
geld in onderwijs en de staatszorg NHS
gepompt zonder zichtbare resultaten."
Volgens oud-hoofdverpleegster Judy Sau-
Foto: AP
nders ging Blair de fout in met zijn ge
zondheidsdoelen. „Hij is erdoor geobse
deerd. Hij wil het maandelijkse aantal
operaties per chirurg vasüeggen, het aan
tal weken dat iemand op de wachtlijst
staat en het aantal uren dat iemand op de
Eerste Hulp wordt verpleegd. Mensen
worden halfslachtig geholpen en de na
zorg is slecht. Op papier is de zorg onder
Labour verbeterd, in realiteit heeft een
verpleger niet eens de tijd zijn handen te
wassen."
„Ziekenhuizen ruiken niet meer naar ly
sol", zegt haar man Steve. „De opkomst
van het ziekenhuisvirus MRSA is een ge
volg van die doelstellingen van Labour.
Zusters stoppen teveel tijd in administra
tie en te weinig in het verschonen van
bedden."
In 2004 stierven bijna duizend Britten
door MRSA, reden waarom het een speer
punt in de verkiezingscampagnes is. To-
ry-leider Michael Howard verloor zijn
schoonmoeder aan het virus. Ook hij legt
de schuld bij Blairs beleid.
Gravesend is een marktstadje van 50.000
inwoners met een tamelijk grimmige bin
nenstad, en biedt thuis aan de traditione
le arbeidersklasse. De kade langs de Tha
mes en het agrarische landschap dat zich
buiten het centrum ontvouwt, tonen een
heel ander, veel vriendelijker gezicht. De
afgelopen twee decennia maakte Grave
send een grote omslag van industrie naar
dienstverlening en de economie groeit ra
zendsnel, na lange tijd gestagneerd te
hebben.
Nationalisten
Ook hier veel klachten over immigratie.
Hart: „Op straat hoor ik talen die ik niet
meer kan thuisbrengen. Buitenlandse
jongeren vormen bendes en maken ou
deren bang. De meesten hebben geen
werk, maar wel de allernieuwste gympen.
Dat zet kwaad bloed.
Gravesend wordt de barometer van de
Britse politiek genoemd. Met uitzonde
ring van 1929 en 1951 blijkt het parle
mentslid dat in dit kiesdistrict wint altijd
van de partij die de nieuwe regering mag
vormen. Is dat op 5 mei weer het geval,
dan mag Blair zijn borst natmaken.
Dave Roles (50) stemde in 2001 op La
bour maar peinst daar niet meer over.
evenals het drietal met wie hij aan tafel zit
in de working men s club (een traditione
le ledensoos) van Gravesend. „Wie stemt
nog Labour? We zijn belazerd. Het immi
gratiebeleid is een totale chaos, teveel
mensen komen ongecontroleerd binnen.
De oplossing? Niemand meer toelaten,
totdat mensen nodig zijn, en ze dan een
visum geven dat afloopt op de dag dat
hun baan eindigt."
Het trio naast hem wil anoniem blijven,
maar knikt heftig. Geen van hen is van
plan naar de stembus te gaan. Ze zeggen
af te willen van Labours politieke correct
heid. Buiten trekt een Sikh-optocht voor
bij. „Een jaarlijks evenement," zegt Roles:
„Indiërs kleden zich in oranje en zwaaien
met vlaggen. Heb ik niks op tegen, maar
wat me boos maakt is dat we zoiets in ei
gen land niet mogen. Zwaaien we op 24
april, onze nationale feestdag St. George,
met de Engelse vlag, worden we uitge
maakt voor nationalisten of zelfs racisten.
Waar zijn onze rechten in eigen land?"
Colin Peters heeft jarenlang op Labour
gestemd, maar blijft dit keer thuis. „Ik wil
niet meer nadenken over politiek, het
heeft toch geen zin." 's Avonds durft hij
niet meer naar buiten. „Teveel buiten
landse messentrekkers. Ik ben geboren en
getogen Gravesender, maar herken mijn
eigen omgeving niet meer. Geen politieke
partij die het lukt daar verandering in te
brengen."
Marine en
kustwacht
succesvol
in Caraïben
