KUNST CULTUUR
'Alles kwam gewoon op mijn weg'
Gemeente praat met LVC over Muziekhuis
UNI en de Katwijkse Proms
Overdaad schaadt in OfFertorit
Joke Bruijs met All Star Band in de Leidse Stadsgehoorzaal
Vertelkracht van Guzi?
Waardig afscheid Heyï
woensdag 13 april
Wally Tax.
Foto: ANP/Paul Bergen
Benefietconcert
voor Wally Tax
Amsterdam - In het Amster
damse Paradiso wordt zondag
een benefietconcert gehouden
voor de overleden zanger Wally
Tax. Vrienden van Tax willen
met de opbrengst zijn begrafe
nis betalen, want daar bleek hij
niet voor verzekerd. Vast staat
dat ex-leden van The Outsiders
hun medewerking verlenen aan
het concert. Wally Tax wordt
maandag begraven.
Controle op
bioscooppiraterij
Amsterdam - Nederlandse bio
scopen en distributeurs contro
leren sinds kort intensiever op
piraterij tijdens filmvertonin
gen. Distributeur Warner Bros.
bevestigde gisteren dat bij voor
stellingen van 'Miss Congeniali
ty 2' actief is geïnspecteerd of
bezoekers opnameapparatuur
bij zich hadden. Warner Bros.
doet geen uitspraken over de
resultaten van de controles.
Nieuwe festivals
voor Den Haag
den haag - Den Haag krijgt er
vanaf 2006 twee nieuwe festi
vals bij, in plaats van North Sea
Jazz dat volgend jaar naar Rot
terdam verhuist. Het gaat om
het jazzevenement Music Xten-
sions en Art Music Technolo
gy, een festival voor elektroni
sche muziek. Het jazzplan komt
van de musici Michael Vare
kamp, Ben van den Dungen en
Eelco van Velzen. Zij hebben
een zomers evenement voor
ogen waarin jazzmuziek wordt
verbonden met bijvoorbeeld
dans en beeldende kunst. Art
Music Technology is bedacht
door Olof van Winden en Errol
Vaes, de organisatoren van de
Cultuumacht. Zij willen de top
van de elektronische muziek
naar Den Haag halen.
Componist Ehud
Manor overleden
tel aviv - Israëls populairste
componist Ehud Manor is over
leden. Hij was 64 jaar. Het be
kendst werd Manor met het
liedje 'Aba Ni Bi', waarmee Is
raël in 1978 het Eurovisie Song
festival won. Ehud Manor
schreef honderden liedjes en
vertaalde ook een aantal musi
cals in het Hebreeuws, zoals
'Hair' en 'Chicago'.
door Herman Joustra
leiden - Cultuurwethouder
Ruud Hessing praat vandaag
met directeur Ruud Visser van
het LVC over de mogelijkheid
de programmering van het Mu
ziekhuis gedeeltelijk over te ne
men. Op korte termijn lijkt hem
dat de beste optie om de muzi
kale problemen van de gebrui
kers van het Muziekhuis voor
even op te lossen. De wethou
der zei dat gisteravond tijdens
een tumultueuze vergadering
van de commissie cultuur, die
werd bezocht door vertegen
woordigers van het Muziekhuis,
de Leidse Vereniging van Pop
muzikanten, Cultureel Centrum
De X en tientallen rumoerige
sympathisanten. „De mogelijk
heden om elders muziek te ma
ken zijn niet zo groot."
De wethouder refereerde daar
mee aan een aantal suggesties
die Ferry Rigault van Cultureel
Centrum De X eerder op de
avond opperde. Zo zouden on
der meer het oude pand van 't
Stathuys op de Breestraat, de
voormalige brandweerkazerne
aan de Langebrug en het pand
van de Droomfabriek aan de
Oude Singel mogelijk dienst
kunnen doen als alternatief
voor het Muziekhuis. Hessing
stelde echter dat die panden
dezelfde problemen vertonen
als het gebouw aan de Middel
stegracht. Ook op die alternati
ve locaties zouden de proble
men van brandveiligheid en ge
brekkige geluidsisolatie om de
hoek komen kijken. En dat zijn
nu juist de redenen waarom
Hessing recent te kennen gaf de
concertfunctie van het Muziek
huis te willen schrappen.
Rigault deed die suggesties als
inspreker in een betoog waarin
hij de gemeente een gebrek aan
cultuurbeleid verweet. Ook in
sprekers Theun Kohlbeck van
de Leidse Vereniging van Pop
muzikanten en Johan Andree
van het Muziekhuis beschuldig
den de gemeente een gebrek
aan daadkracht op dat gebied,
zeker omdat de problemen op
het gebied van geluidsoverlast
al vele jaren bekend zijn.
Schrappen van de concertfunc
tie zou een 'culturele Verelen-
dung' zijn, volgens Andree, en
een blijk van 'falend overheids
beleid'. Geen van drieën zeiden
ze heil te zien in een tijdelijke
programmering bij het LVC,
De politieke partijen spraken
el
hun zorg uit over
ontwikkelingen er
een verschraling van Is
rele aanbod in de
van allen zagen ze o
directe oplossing vo
bleem, of dat nou et
nen kostende moj
bouwing van het
zou zijn, of verhub ifc
gebruikers naar een
catie. Jamal Tchicl
PvdA stelde de wethi
geval voor alle alter a
onderzoeken.
door Els Boer
leiden - In de André van Duin Ju
bileumshow stond ze avond aan
avond voor uitverkochte zalen.
En in de televisieserie 'Toen was
geluk' speelt ze Nel, de altijd
goeiige en ruimdenkende vrouw
van buschauffeur Jaap Kooiman.
Dat ze ook nog eens jazz-zange-
res is, komt - ondanks de ken
merkende hese stem - voor het
grote publiek waarschijnlijk als
verrassing. Joke Bruijs (53) bracht
in 2004 haar gedroomde jazz-cd
'Close to me' uit en toert nu met
haar All Star Band langs de Ne
derlandse theaters. Komende
vrijdag staat ze in de Leidse
Stadsgehoorzaal.
Zelf vindt ze het een logisch uit
vloeisel van haar inmiddels 37-
jarige carrière. „Ik doe mijn he
le leven al aan jazz, hoewel
mensen ook vaak zeggen dat ze
niet eens wisten dat ik kon zin
gen. Toch ben ik ooit als zange
res begonnen. Maar de tv heeft
zo n grote impact dat je daar al
tijd op de eerste plaats mee ge
associeerd wordt. Dat geeft
niks, want dat heeft ook zijn
voordelen. Wel grappig eigen
lijk, dat ik nu op mijn leeftijd
een soort debuut maak met iets
dat ik mijn hele leven al doe."
Maar zou ze ooit moeten kie
zen, dan werd het zang. „Daar
is voor mij alles mee begonnen.
In Nederland is men gauw ge
neigd om iedereen in een hokje
te stoppen. Ik heb daar nooit
aan meegedaan en alle mogelij
ke uitdagingen aangepakt. Niet
omdat ik zo ambitieus ben of
zo nodig móet, alles kwam ge
woon op mijn weg."
Joke Bruijs debuteerde op vijf
tienjarige leeftijd als vaste jazz
zangeres bij het VARA Dansor-
kest. Ze zong bij The Ramblers,
de legendarische Skymasters en
gerenommeerde gezelschappen
als het trio Wim Overgaauw,
het orkest van Anton Burger,
het orkest van Frans Eisen en
natuurlijk het Metropole Or
kest. Sinds de jaren zeventig
richtte ze zich op cabaret, thea
ter, musical (met een gevoelige
hoofdrol in 'Bloodbrothers') en
tv. Ze werkte onder meer met
Jan Blaaser, de Mounties, Mini
en Maxi, Gerard Cox en Don
Quischocking.
„Sinds mijn zestiende heb ik
ook heel veel in het schnabbel
circuit gedaan. Heel leerzaam is
dat, als je bijvoorbeeld voor een
stel dronken voetballers moet
optreden. Maar als je zoiets
eenmaal onder de knie hebt,
kun je alles aan. Ik probeer
overal de positieve dingen uit te
halen, het negatieve vergeet ik
snel. Zo gaat het ook in mijn
privé-leven. Ik heb twee schei
dingen achter de rug en dat
gaat je toch niet in je koude kle
ren zitten. Ik ben een trouw ie
mand, maar als iets echt niet
lukt, kun je beter je biezen pak
ken. Dat zijn dingen waar je
doorheen moet. Momenteel
heb ik het privé en in het thea
ter weer erg naar mijn zin.
Ze is nu weer terug naar haar
oude jeugdliefde. „De jazz. Wat
meer onderbouwd misschien,
want ik heb in mijn leven zo
veel meegemaakt dat er nu veel
meer blues in mij zit dan vroe
ger. Een kinderstem heb ik
nooit gehad, ik was altijd al
hees. Als ik bij de Albert Heijn
loop, word ik vaak al aan mijn
stem herkend."
Tijdens de theatertournee
wordt ze begeleid door pianist
Louis van Dijk en jazzmusici als
Frits Landesbergen, Edwin Cor-
zilius, Martien Oster, Tom Beek
en Jeroen de Rijk. Op het pro
gramma staan onder meer de
nummers 'Just one of those
things', 'Falling in Love' en een
bewerking van 'New York State
of Mind' van Billy Joël. „De
groep heeft op zo'n tour een
soort huwelijk: je bent méér
met elkaar dan met je eigen re
latie. Je reist samen, eet samen
en bent een groot deel van de
dag samen. Daar geniet ik in
tens van, ik ben nu eenmaal
een echte 'trooper'."
Dat tournees zwaar kunnen
zijn, begint ze wel te merken.
„Ik werk altijd met enthousias
me, maar ik ben soms best wel
eens moe. Als ik op het toneel
theater recensie
Wijnand Zeilstra
Voorstelling: Ton Zuur" van en door
Javier Guzman. Gezien: 12/4,
schouwburg Leiden.
Bureaucratisch gedoe bij het
verlengen van een paspoort, Je
hovagetuigen aan de deur, tele-
marketeers aan de telefoon -
het zijn herkenbare ergernissen
van alledag die Javier Guzman
breed uitmeet in zijn nieuwe
programma. Inhoudelijk is het
dan wel niet schokkend of bijs
ter origineel wat hij over deze
onderwerpen te melden heeft.
Maar het is zijn vertelkracht die
je aandacht toch zo'n anderhalf
uur goed kan vasthouden.
Sterker dan in zijn eerste
avondvullende programma
klinkt er een licht-moraliserend
toontje door dat in hoge mate
aan Youp van 't Hek doet den
ken. Guzman is vol verbazing
over de collectieve gekte die
zich op sommige punten van
ons meester lijkt te hebben ge
maakt.
Deze thematiek in combinatie
met alledaagse ergernissen
brengt Guzman onder in een
verhaalkader dat aan een au
thentiek krantenbericht is ont
leend. Ton Zuur is n n
naam van de Rottere in
die tweeënhalf jaar d«eb
flat had gelegen vooi lel
den werd. Killer en e ei
scher kan een maats n
niet worden, lijkt ziji
boodschap te zijn. D ri
hij redeneringen om st
de absurditeit in hunj) g
omslaan. Als bijvooi e
zien de gigantische 1 >J
den antidepressiva
heel Nederland depi |e
te zijn, wordt het mi J.
om de geluksnorm fc er
Net zoals Schiphol d te
de normen voor geit ec
last. Op zulke mome mi
Guzman ook inhouc
scherp voor de dag.
Meestentijds moet h te
ter hebben van zijn\ e I
citeiten. Dat hijzelf e
maanden geleden b< er
was bij een vechtpai
Amsterdam, stipt hij
slechts tweemaal hei
Zo betoogt hij dat ee da
zich de nodige moei
troosten om tegeno\
lectiviteit en de mas it
onze leefomgeving t n
uniek te kunnen zijn ig
beer ik ook wel eens n
te halen", voegt hij d n
Het is goed gedoseei
zelfspot.
hi
li
purmerland/gpd - In eedach- kalmpjes naar de bi
Joke Bruijs: „Grappig, dat ik op mijn leeftijd een soort debuut maak met iets dat ik mijn hele leven al
doe." Foto: GPD/Rob Hendriks
sta merk je dat niet, maar over
dag moet ik vaak wel even
zuchten. Natuurlijk ben ik erg
druk, maar dat wil ik ook zelf.
Het is ook niet niks om zes da
gen per week in de André van
Duin Show te staan." De eerste
reeks voorstellingen met Van
Duin stopte op 3 april, daarna
ging ze meteen door met 'Close
to me'.
In september begint een nieu
we reeks opnames van 'Toen
was geluk' en ook in 2006 gaat
de serie door. „Het leuke is dat
er ook jonge mensen naar kij
ken, waarschijnlijk met een
soort Flintstones-gevoel. Ze
zien hoe het er vroeger uitzag
en wat de problemen waren. In
de tijd gaan we elk jaar een stuk
verder, maar er blijft toch altijd
meer dan dertig jaar verschil
met nu. Het is een bijzonder
soort komedie. Ik kijk ernaar uit
en in ieder geval houdt 'Toen
was geluk' mij voorlopig van de
straat."
Joke Bruijs The All Star
Band in 'Close to me', vrijdag
15 april, Stadsgehoorzaal Lei
den.
purmerland/gpd - In gedach- kalmpjes naar de bi
ten kun je Anton Heyboer zien bij het kerkje van P l
glimlachen bij zijn eigen begra-
fenis. Een dankbare glimlach
om de toewijding van zijn brui
den, een olijke glimlach om alle
media-aandacht en een ondeu
gende om het 'broodje Hey
boer' dat na afloop werd geser
veerd. Een eigen vondst. Biolo
gisch verantwoord, uiteraard.
Zijn vrouwen hebben hem voor
de begrafenis gisterochtend
nog een andere broek aange
trokken. Een oude. Lekker wijd.
„Want daarin voelde hij zich
toch het beste thuis", zegt zijn
vijfde bruid Petra. „En bij je
laatste reis wil je toch makkelij
ke kleren aan."
's Morgens komen begrafenis-
mannen met een vurenhouten
kist naar huize Heyboer. In de
ze kist rijden ze het lichaam van
de 81 jaar geworden kunstenaar
Zijn bruiden volgi isi
zwarte wagen, de zi
rozen. Alleen zijn itl
blijft thuis, bij de de
dershonden. |rei
Het afscheid op het s
staat uit een korte [ftc
rond het graf. Via dei
installatie klinkt da be
over leven en dood en
de kunstenaar ze rl<
bandje ingezongen. 1 a
Zijn bruiden beslui
eenkomst door om I
zand op de kist te s
één in tranen, de a
laatst vol van zorJ
even een paar bloem
leggen. Waardig,
vol. Daarna vertrek!
één groep naar de n
verder willen, ook a
die hen bond er niet
In Leiden en de regio bestaat grote belangstelling voor professio
nele en amateuristische kunstbeoefening. Heilig Vuur volgt stad-
en regiogenoten die musiceren, zingen, dansen, toneelspelen, fo
tograferen of op andere wijze actief zijn. Vandaag: muziekvereni
ging UNI uit Katwijk.
Wat in de Royal Albert Hall
kan, en in Ahoy', dat kan ook
in het Katwijkse Tripodia: 'Last
Night of the Proms' of 'Night of
the Proms'. Op een iets be
scheidener schaal, dat wel.
Niettemin is het mogelijk ook
daar een avondvullend muzi
kaal feest te houden. Met
hordes enthousiaste muzikan
ten, en een zaal vol meezin
gende en meeklappende mu
ziekliefhebbers. Dat is wat de
christelijke muziekvereniging
UNI (Uitspanning Na Inspan
ning) vrijdag in elk geval wil
bewerkstelligen.
De eerste Katwijkse Proms, de
Kattukse Proms zo u wilt, in
het bijna 105-jarig bestaan van
de vereniging. „Tsja, de vereni
ging hield elk jaar een voor
jaarsconcert, maar dat liep niet
zo erg meer", zegt Leen Hel-
lenberg. „Er kwam steeds min
der publiek. Misschien nog
150, 200 man. Dus wilden we
eens wat anders om meer
mensen te trekken."
Zo ontstond het idee van de
Proms, een Katwijkse uitvoe
ring van dit 0 zo bekende eve
nement. „Met een hele groep
van de vereniging hebben we
in Ahoy' met eigen ogen gezien
hoe fantastisch dat was. Vorig
jaar hadden we al het idee om
ook zoiets te doen. Maar het is
nogal een klus om zo'n evene
ment op poten te zetten, we
hebben het dus nog maar een
jaartje doorgeschoven."
Naar dit jaar. Hellenberg is aan
de vooravond van het spekta
kel graag bereid samen met
Dirk-Jan Blom, Ellen van der
Plas en Joke en Henk van der
Meij, de Katwijkse versie toe te
lichten. De vijf enthousiaste le
den steken hun enthousiasme
niet onder stoelen of banken.
Ze kennen ook het klappen van
de zweep, zo lang zijn ze al lid:
Van der Plas (klarinet) 10 jaar,
Joke van der Meij (trombone)
25 jaar, Henk van der Meij (tu
ba) 37 jaar, Hellenberg (bastu
ba) 35 jaar en Blom (trompet)
20 jaar. Da's meer dan een
eeuw ervaring.
Van der Plas verwoordt het zo:
„Ik ben oorspronkelijk gewoon
lid geworden om een instru
ment te leren bespelen. Je
krijgt ook een instrument van
de vereniging. En je krijgt met-
De vijf van UNI bij elkaar: „Het komt echt niet vanzelf, er moet behoorlijk worden geoefend."
Foto: Henk Bouwman
een les in een groepje. Nou, ik
ben dus blijven hangen. Het is
enorm gezellig."
Joke van der Meij kan dat be
amen. „Gezelligheid is belang
rijk, ja. Maar het gaat er ook
om iets leuks ten gehore te
brengen. En dat lukt alleen met
veel inzet." Dat weet ook Henk
van der Meij: „Het komt echt
niet vanzelf, er moet behoorlijk
worden geoefend. Nou ja, we
hebben een eigen zaal, de
UNI-zaal, in de Ouwe-
handstraat. Dat is een luxe, ja."
In die zaal is de afgelopen
maanden de basis gelegd voor
de Proms van vrijdag. Wat kan
het publiek verwachten? Hel
lenberg: „Populair klassiek,
popcovers en meezingers. On
ze harmonie treedt op, de All
Football Band en het koor
Kattuks Volk. Het is de bedoe
ling dat het publiek meezingt.
Er wordt in elk geval voor ge
zorgd dat het mogelijk is, want
er zijn flyers waarop de teksten
van de liederen staan. De laat
ste twee nummers spelen we
met z'n allen. Dan mag het pu
bliek uiteraard ook meezingen.
Dan zal het dak gaan klappe
ren."
Iedereen heeft een staanplaats,
voegt Henk van der Meij nog
toe. „Gewoon omdat dat het
beste is. Want er zijn drie po
dia. Een podium voor de har
monie, eentje voor de band en
eentje voor het koor. Als je
stoelen neerzet, zouden die
voor elk nieuw optreden moe
ten worden gedraaid. Dat zou
een rommeltje worden."
Er mogen vijfhonderd liefheb
bers naar binnen. „Een aantal
dat best wel gehaald kan wor
den want er zijn al honderden
kaarten verkocht", laat Joke
van der Meij weten. Met dat
massale zit het dus al wel snor.
En gezien de ervaring van het
stel zal het met de muziek niet
anders zijn.
Katwijkse Proms, vrijdag 15
april in Tripodia, Hoornes-
plein 155 in Katwijk. Aan
vang: 20.00 uur. Kaarten in de
voorverkoop bij o.a. Joke van
der Meij (071-4074707) en
Nelleke Vooijs (071-4018770)
en op de avond aan de zaal.
Herman Joustra
theater recensie
Rob Nederpelt
Voorstelling: Offertorium van Erik-Ward
Geerlings door. Regie: Gerardjan
Rijnders. Te zien: 15/4, Leidse
Schouwburg, Leiden.
Het zijn doorsnee gesettelde
grotestadsbewoners, maar ze
noemen zich Wodan en Edda,
in een verwijzing naar oude
Germaanse godenverhalen. Net
thuis van een avondje schouw
burg, besluiten ze om hun dode
liefdesleven wat adem in te bla
zen met een hitsig seksfantasie-
tje.
Wodan heeft een jonge acteur
uitgenodigd om Edda te plezie
ren en hup, daar is hij dan: Ed
die (hoewel hij zejf zegt dat hij
Johannes heet). Binnen tien mi
nuten trekt Eddie op verzoek
zijn broek al uit, toch wil het in
de badkamer niet goed lukken
met hem en Edda. Korte tijd la
ter probeert Wodan dan zelf
maar wat met de arme Eddie,
maar ook dat krijgt geen ver
volg. Gelukkig komt toevallig
Riet langs, een heilsoldate, zo
dat er ineens nog veel méér
spelletjes mogelijk zijn.
Met 'Offertorium' schreef Erik-
Ward Geerlings een stuk over
vastgelopen levens, de frustre
rende onmacht die dat oproept
en het onblusbare verlangen
om daaraan te ontsnappen.
Geerlings doet dat door platte
vunzigheid af te wisselen met
narcistische bespiegelingen: als
de gevoelens weg zijn, dan pra
ten we maar over gevoelens.
Het is een beproefd procédé,
maar 'Offertorium' wil te veel
tegelijk. Door een overdaad aan
ongeloofwaardige ontwikkelin
gen, ijdel zelfbeklag en eigen
aardige dialogen, is het nergens
tragisch of dramatisch.
Regelmatig lijkt het weliswaar
interessant te worden of is er
wat te lachen, maar het gebrek
aan samenhang is op den duur
funest. Het stuk is alweer vijf
jaar oud en duidelijk minder
van kwaliteit dan een later werk
van Geerlings, 'De Ongelovige'
(2004), dat ook door ZT Hollan-
dia gespeeld is. Gerardjan Rijn
ders, die vorig seizoen nog een
succesvol eigen stuk bij ZT Hol-
landia ensceneerde, is nu gast
regisseur voor 'Offertorium'.
Rijnders kiest direct voor het
hoge tempo en schakelt veel
vuldig heen en weer tussen hal
ve klucht en schijnbare ernst.
Aan ironie is geen gebrek, zoals
zo vaak bij Rijnders. Daarnaast
past hij abstracte effecten toe,
bijvoorbeeld door op het lege,
verhoogde achtertoneel een
van de echtelieden te laten glu-
d<
ren naar wat de an<
in de kil ingerichte
op de toneelvloer.
teurs laten stuk vooi
hoeveel ze waard zij
Pierre Bokma vooro|j
Wodan als in een r<
maar dan met allure
Brauw (Edda) hitst
nig op. Edda's eigei
zitten ver weggestoj
Brauw laat dat subt
Greidanus jr. is de ie
le Eddie, hij kan geu
nozel kijken en weet
vol te houden. De h$"
bij Frieda Pittoors
de handen: ze scooi
vanzelf gaat. Toch
cast er maar af en te
scène echt tot
daarvoor krijgen zei
munitie aangereikt.
(advertentie)
De LOV (Lerarenopleiding
Verpleegkunde)
Lerarenopleiding
Gezondheidszorg en Welzijn
Nie,vo'5,e,nr Leiden.
