Ajax bestrijdt AZ
met eigen wapens
:n
lekke band vormt wereld van verschil
Quick Boys wint Vanuit de
tenen' van zwak Huizen
tijd voor
i Velthoven
Alkmaarse ploeg verliest andermaal in Arena
Droom Van Bon spat uiteen in door Boonen gewonnen Parijs-Roubaix
SPORT
maandag ii april 2005
ah Kiplagat
vrouw
tterdam
De Hazerswoudse
Bas van Velthoven
op een plek in de
voor het WK.
dens de Swim Cup
50,50 op de 100
slag in de series,
limiet. De ploeg telt
vijf zwemmers: Pie-
Hoogenband, Mark
efan Oosting, Mitja
Bas van Velthoven.
aldus de parttime
leraar.
ken is in het Sloter-
NK, waar in theorie
zwemmers zich kun-
„Ik hou nog een
arm", aldus Van
Maar ik sta met een
op het WK." De toe-
trainingsarbeid - van
per week tot 25 a
werpt zijn vruchten
hoopte natuurlijk
xtra trainingstijd zou
progressie. Dat het
lukt, is fantastisch."
in de sprinters zich op
rob eren te verzekeren
idividuele start. Die li-
echter een seconde
ider de limiet voor de
Voor Van Velthoven is
iaal gesproken nog te
repen. Maar hij heeft
irs in het vuur, zoals
Khete nummer, de 200
j. „Daar ga ik op het
rut voor."
door André Hoogeboom
Amsterdam - Co Adriaanse kon
het gisteren niet meer opbren
gen de verplichte persconferen
tie na de 4-2-nederlaag tegen
Ajax uit te zitten. Geagiteerd
beende hij voortijdig weg. AZ
had voor de tweede keer op rij
verloren van een Nederlandse
topclub en dat deed blijkbaar zo
veel pijn dat de Alkmaarse suc
cestrainer het niet meer kon ver
bergen.
Uitgerekend tegen Ajax, waar
hij eerder weggehoond werd,
liet zijn ploeg het afweten. Nog
nooit heeft hij met AZ van Ajax
kunnen winnen en gisteren luk
te het opnieuw niet. Omdat de
Amsterdammers zich uitgere
kend tegen AZ hadden hervon
den. Ajax speelde gretig, gepas
sioneerd, fris en slim, terwijl AZ
uitgeblust en vermoeid oogde.
Acht doelpunten kregen de Alk-
maarders de laatste twee com
petitiewedstrijden tegen. Fey-
enoord passeerde doelman
Henk Timmer vier keer en Ajax
deed dat gisteren met precies
dezelfde cijfers.
Het was een wereld van ver
schil. AZ donderdag in Spanje,
AZ gisteren in de Arena. Dat lag
niet alleen aan de - vooral men
tale - vermoeidheid. Het had
ook te maken met totaal ver
schillende speelwijzen. Ajax
liep niet in de val waar Villarreal
met open ogen intuinde. De
Amsterdammers hadden bo
vendien bijna alles te winnen
om een schijnbaar verloren sei
zoen goed te maken. Nog
steeds lonkt de tweede plaats,
zeker nu AZ begint te haperen.
De relatief oude Alkmaarse
ploeg moet zoeken naar de
tweede adem en hoopt die voor
het einde van het seizoen nog
te vinden.
Ajax heeft die al gevonden. On
der Danny Blind begint er lang
zamerhand weer wat kleur te
verschijnen op de bleke Am
sterdamse wangen. De allure
waarmee de klus tegen AZ werd
geklaard, doet denken aan oude
tijden. De nieuwe trainer doet
niet alles anders, maar heeft
een nieuw verhaal te vertellen
en dat slaat blijkbaar aan. Na
een aarzelend begin, komen nu
structuren aan het licht die
diep verborgen waren. „Je moet
veel praten om duidelijk te ma
ken wat je wilt, maar als dan
blijkt dat het ook werkt, dan pas
ben je op de goede weg", zei
Danny Blind gisteren, nadat Co
Adriaanse al was vertrokken.
Nigel de Jong is de exponent
van het nieuwe denken in Am
sterdam. Gisteren geposteerd
aan de rechterkant, deed de
kleurrijke middenvelder AZ-te
genpool Michael Buskermolen
volledig verbleken. Met twee
knappe doelpunten voor rust
legde hij de basis voor de over
winning van Ajax.
Bovendien bestookten de Am
sterdammers AZ met eigen wa
pens. Zo veel mogelijk werd
druk gezet op de Alkmaarse op
bouwers. Kromkamp en De
Cler konden hun geliefde spel
niet spelen, terwijl de architec
ten van de ploeg, Van Galen en
Perez, volledig onzichtbaar wa
ren en roemloos ten onder gin
gen tegen hun jonge evenknie-
en, waarvan Hedwiges Maduro
er een was. Slechts twee AZ-
spelers gaven gelijkwaardig par
tij aan hun Amsterdamse oppo
nenten. Opdam hield Babel in
zijn macht, terwijl Landzaat
evenwicht bood aan Sneijder.
Adriaanse had al, zoals hij er
kende, na vijf minuten in de ga
ten dat er geen eer te behalen
viel in de Arena. AZ verloor de
duels en had geen greep op de
individuele klasse van Ajacie-
den als Mitea, Maxwell, Tra-
belsi en De Jong. Bovendien
had Blind achterin een ingrij
pende operatie uitgevoerd,
waardoor Ajax defensief zijn
zaakjes voor elkaar had. Met de
gedisciplineerde Grygera in de
basis voor Heitinga, die voorlo
pig zijn plaats kwijt lijkt te zijn,
straalden de Amsterdammers
ook in die linie de broodnodige
rust uit.
Slechts een fout van Maduro
hield AZ even in het zadel. Hij
verspeelde de bal lichtzinnig
aan de inschuivende Linden-
1 ■■■lil.. iffijWORgBvBI
Glen van Dam van Quick Boys probeert Joey Lamptey van zich af te houden. Foto: Ton Kastermans
Ajax viert de tweede treffer van Nigel de Jong. Van links naar rechts: Julien Escudé, Wesley Sneijder, De Jong en Hedwiges Maduro.
Foto: Hans van Weel
bergh, die Nelisse in staat stelde
te scoren. Dat was nadat De
Jong koppend voor 1-0 had ge
zorgd en even daarvoor een
soortgelijke kopbal door Tim
mer zag gekeerd.
Vlak voor rust viel het doek al
voor AZ, toen weer De Jong
briljant afwerkte na een passje
van Pienaar. De 3-1 van Sneij
der (vrije trap) na rust en de 4-1
van Pienaar, na een fraaie actie
van Mitea, beslechtten de strijd,
die vanaf het begin ongelijk
was. De 4-2 van Sektioui kwam
veel te laat.
AZ moet gaan vrezen voor de
tweede plaats, nu de strijd op
twee fronten (competitie en
UEFA Cup) met de week zwaar
der begint te worden. En Ajax
kan weer omhoogkijken, een
perspectief dat in Amsterdam
even is weggeweest.
AJAX: Vonk; Trabelsi, Grygera, Escudé
en Maxwell; De Jong, Maduro en
Sneijder (65. Van der Vaart); Pienaar
(78. Emanuelson), Babel en Mitea (84.
Boukhari).
AZ: Timmer, Kromkamp (37. Jaliens),
Lindenbergh, Opdam en De Cler;
Landzaat, Van Galen (67. Ramzi) en
Buskermolen; Sektioui, Nelisse en
Perez (67. Huvsegems).
Sport 3: Ajax heeft geen scherp
schutters meer
Van Bons ploegleider Hendrik Redant
baalde van die lekke voorband. De eufo
rie rond Boonen overziend zei hij: „Eén
lekke band bepaalt in dit geval het ver
schil tussen winnen en verliezen. Leon
was ongetwijfeld met Tom de vélodro-
me opgereden en dan moet ik het nog
zien."
Balen dus, in het kamp van Davitamon
en bij Van Bon zelf. „Ik kan niet ontken
nen dat ik de laatste dertig kilometer re
delijk gefrustreerd naar Roubaix reed. In
de spurt om de zesde plaats wilde ik
daarom misschien laten zien hoe goed
ik vandaag was."
Parijs-Roubaix is voor Leon van Bon zijn
droomkoers sinds hij de wedstrijd in
1994 voor het eerst reed. De poorten van
de wielerbaan waren al bijna gesloten,
maar hij moest en zou Parijs-Roubaix
uitrijden. „Ik ben daarna nooit zo sterk
geweest als vandaag."
Dat bleek uit alles. Nadat Pozzato voor
Boonen het peloton vlak voor de kassei-
strook van Homaing, met nog zeventig
kilometer te gaan, uiteen had gereden,
kwamen vijf renners op kop: Boonen,
Pozzato, Backstedt, Michaelsen en Hin-
capie. Op de keien die volgden konden
Cancellara en Flecha het gat niet dich
ten. Van Bon zat iets te ver achteraan bij
de aanval van Boonen, maar reed het
gat vervolgens verbluffend snel en ge
makkelijk dicht. Hij vloog zelfs Cancel
lara en Flecha (die even verder ook de
aansluiting konden maken) voorbij.
„Echt, ik deed het met twee vingers in
de neus. Zo gemakkelijk reed ik. Toen
dacht ik: ik rijd hier om te winnen, en ik
zat op mijn gemak."
Tot hij even later zijn voortube lang
zaam leeg voelde lopen. „Ik dacht: het
zal toch niet waar zijn? De wissel kostte
niet eens zo veel tijd. Ik kon een wiel
aanpakken van een helper langs de
kant." Van Bon viel terug in een achter
volgend groepje. Zijn ploegmaats reden
het gat dicht tot dertig seconden. „Toen
ging ik zelf nog maar een keer. Ik kwam
heel dichtbij, maar de achterstand was
iets te groot. Op een gegeven voel je wat
er aan het gebeuren is. De vijf vooraan
hadden allang gezien hoe sterk ik was
vandaag en dan weet je dat ze er alles
aan doen om te voorkomen dat je terug
komt."
Er zat Van Bon nog iets dwars. „Vlak
voordat ik de laatste keer het gat pro
beerde dicht te rijden, seinde ik Wauters
in om mee te gaan en over te nemen zo
dra ik stil viel. Marc was echter niet
mee." Wauters wist wel waarom. „Op
het moment dat ik reageerde, reed
Tankink (ploegmaat van Boonen, red.)
me zo van de fiets. Onvoorstelbaar."
Terwijl Van Bon zich zat te verbijten,
reed Boonen in de finale ijzig kalm met
Flecha en Hincapie naar de meet. Nie
mand durfde hem aan te vallen. Bang
dat ze waren voor een tegenaanval, zoals
Boonen die vorige week plaatste in de
Ronde van Vlaanderen. Discovery-
ploegleider Dirk Demol: „Het klinkt
vreemd, maar onze enige hoop was een
sprint op de wielerbaan. Tom is in een
normale aankomst de rapste van alle
maal, maar op de wielerbaan zou hij uit
onwennigheid misschien een foutje ma
ken."
Hincapie won zo vorig jaar nog een
groepsspurtje van Boonen op de wieler
baan. Een jaar later was alles echter an
ders. Boonen maakte geen enkele fout
op de piste. Hij drong de rest de koppo
sities op en kwam op het juiste moment
uit het wiel van de twee. Zijn status
daarmee, zeker in eigen land, verhogend
naar die van de onaantastbare. Na af
loop had niemand van de verslagen
concurrentie een idee hoe ze deze Boo
nen hadden moeten kloppen. Op Van
Bon na dan. „Geloof me, ik kom hier
nog een keer terug. Om te winnen."
leidt de dans op de kasseien in Parijs-Roubaix. Op de tweede plaats rijdt George Hincapie. Foto: ANP/Ed Oudenaarden
|De op en rond de vélodrome
'x verzamelde wielerwereld
leren superlatieven tekort om
n Tom Boonen in Parijs-Rou-
lemen. De 24-jarige ster van
e wielrennen reageerde zelf
jelaten op zijn triomf in de
jet Noorden. „Hij was niet te
I zei Dirk Demol, de ploeglei-
verslagen George Hincapie
Wekker van Boonen.
loment dat 'Tom de Bom' op
-nterrrein van de wielerbaan
ui van de ProTour omgehan-
L stuurde Leon van Bon zijn
pe fiets van het beton af. „Ik
[het gevoel dat ik hier voor de
g reed", zei de 33-jarige Ne-
op bedrukte toon. „Ik zeg niet
had geklopt, maar zonder
)and had ik de strijd met
lek op zo'n zestig kilome-
finish. Op het moment dat hij
te van de zeskoppige kop-
nn ook Boonen, Hincapie,
chaelsen en Backstedt reden,
prachtige kopgroep",
tamon-Lotto-renner. Ook
door Robbert Minkhorst
slimmigheid schrijnend. Negen van de tien ploe
gen zouden Quick Boys beentje hebben gelicht
met simpel countervoetbal. Huizen heeft er nota
bene het elftal voor om het zo uit te spelen, met
de vliegensvlugge linksbuiten Joe Lamptey, die
vorig jaar nog in de vijfde klasse voetbalde, en
een onbesuisde rechtsbuiten, Mare Daalderop.
Of zij stonden verkeerd of de pass was niet in or
de.
Twee keer kwam Quick Boys uiteindelijk akelig
goed weg. In de eerste helft brak Daalderop door.
De meegerende Sergio de Windt en Lamptey
stonden te ver vooruit, zodat de voorzet achter
hen langs schoot. Inderdaad, beaamde Huizen
trainer Jurgen Kok, voetbalvernuft is dat die twee
niet op een lijn gaan staan. In de tweede helft pa
reerde keeper Peter Kromhout een snoeihard en
verdraaiend schot van de beste Huizenaar, Ricar-
do Appelman.
Aandewiel had op dat moment al een midden
velder voor een extra aanvaller opgeofferd. Quick
Boys heeft het best ontwikkelde combinatievoet
bal in de hoofdklasse, maar daar waren zaterdag
alleen de patronen van zichtbaar: het elftal liet
nogal wat steken vallen. Aandewiel veranderde
zoals al vaker opnieuw van strijdwijze. „Bij vla
gen lieten we aardige dingen zien, maar we had
den niet het surplus in huis om Huizen met voet
bal kapot te maken."
Met de inbreng van het breekijzer Remco Torken
(voor de kaatsende Bennie van Fruchten) en later
ook de aanjager Van der Gun hoopte Aandewiel
dat Huizen onder het Katwijkse opportunisme
zou bezwijken. „Je gokt erop dat Huizen er op
een gegeven moment niet meer uitkomt", aldus
de trainer. Aandewiel kreeg gelijk. Onder die gro
te druk kon Quick Boys er één aanval uitpersen
waarbij alles klopte. Die leverde een corner op,
waarmee Bak Guijt op maat kon bedienen. Aan
dewiel over Van der Gun: Mamix hebben we
versneld moeten terugbrengen. Met zijn blessure
zou zijn terugkeer normaal gesproken veel gelei
delijker zijn, maar hij is het type dat wij nu nodig
hebben. Hij brengt er vuur in en kan kansen cre-
eren om ze ook zelf af temaken."
huizen - Quick Boys moest diep gaan om Huizen
op de knieën te krijgen, heel diep. „Het moest uit
de tenen komen om het te forceren", vond de
trainer van de Katwijkers, Gert Aandewiel. Zeven
minuten voor tijd viel bij de kampioen voor het
eerst alles op zijn plaats. Verdediger Arie Guijt
maakte uit een hoekschop van Maarten Bak het
enige doelpunt van de wedstrijd.
De mistroostige dag in Huizen kende nog wel
wat zonnestralen. Met de winst achterhaalde
Quick Boys IJsselmeervogels weer eens op de
ranglijst. Verder maakte Mamix van der Gun zijn
rentree na lang en zwaar blessureleed. Het mee
gereisde publiek uit Katwijk gedroeg zich voor
beeldig en maakte de sfeer met zang ('Ik heb
geen bananen vandaag') en trommel. En met
hartstocht werden de Boys aangemoedigd.
Die aansporingen konden de spelers op het veld
goed gebruiken, want het elftal leek - zeker in de
eerste helft - amper vooruit de branden. Het was
niet zozeer dat de tegenstander het Katwijkse
ontstekingsmechanisme, de pass op Hendrik van
Beelen, onklaar maakte. De sleet is erop geko
men.
Coach Aandewiel weet dat zijn ploeg ver weg is
van welke kampioensvorm dan ook. „Binnen de
ze competitie is er niet zo'n ploeg bij als PSV, een
ploeg die steeds beter gaat spelen. Tussen okto
ber en januari hebben wij ons beste voetbal laten
zien", vond de trainer. „We hebben ons hoogte
punt gehad. Meestal gaat het moeizaam in de
eindfase."
Huizen bleek deze zaterdag een ploeg van licht
gewichten, niet gehinderd door enige doortas
tendheid. De club, een paar jaar geleden nog
kampioen van Nederland, moet met een bijna
volledig nieuwe selectie weer een team gaan ma
ken. De zwakte van Huizen kon de ploeg een
week geleden nog camoufleren met gedreven
heid in de krankzinnige wedstrijd tegen Katwijk,
tegen Quick Boys bleek waarom Huizen tegen
degradatie vecht.
Vooral in de tweede helft was het gebrek aan
