Mister Songfestival in Leiden KUNST CULTUUR Eenzame uitvaarten en trieste tuinen Lekkere diere eet je op, lasti ie dood sla j< Hetty Heyting dra; improviserend do Jury ziet af van uitreiking Gouden Doerian Complex Scheltema in kleur Amsterdam Sinfonietta en Janine Ja1 maken er een supervitaal feest vaf maandag 7 maart 2001 Driek van Wissen toch op jubilerende Nacht van de Poëzie Herman van Veen. Foto: GPD/Cees Kuiper Herman van Veen maakt opera bergen - Herman van Veen schrijft een opera op basis van het Hooglied, de lofzang op de liefde uit het Oude Testament. Met de uitvoeringen daarvan wordt geld bijeengebracht voor Music in ME, de in het Noord- Hollandse Bergen gevestigde VN-organisatie die met muzika le projecten wil bijdragen aan vrede in het Midden-Oosten. Van Veen is daarvan ambassa deur. Sculptuur in teken van Beatrix den haag - De openluchtten toonstelling Den Haag Sculp tuur staat dit jaar in het teken van het zilveren regeringsjubi leum van koningin Beatrix. Dit betekent onder meer dat er op het Haagse Lange Voorhout een overzicht komt van 25 jaar Ne derlandse beeldhouwkunst. Het dag en nacht gratis toegankelij ke Den Haag Sculptuur duurt van 7 juni tot en met 4 septem ber. Aanval regisseurs op het Filmfonds amsterdam/anp - Nederlandse regisseurs, producenten en sce naristen hebben de aanval ge opend op het Nederlandse Filmfonds. Zij vinden dat de Nederlandse film bedreigd wordt door het beleid van het Filmfonds. Dit beleid is te veel gericht op commercieel succes, stellen de vakverenigingen van de drie beroepsgroepen. Het Filmfonds heeft geen verklaring voor de onvrede van de film makers en is heel benieuwd naar de klachten. Krezip heeft platencontract Hilversum - Krezip heeft een contract getekend met platen maatschappij Sony BMG Music Entertainment. De band komt in mei met een nieuw album: 'What are you waiting for'. Eind april komt al de nieuwe singel 'Out of my bed' uit. Van het de buutalbum van Krezip, met de hit 'I would stay', werden 250.000 exemplaren verkocht. Gedenkteken W.F. Hermans Amsterdam - In Amsterdam komt een gedenkteken voor de schrijver Willem Frederik Her mans (1921-1995). De gemeen te heeft positief gereageerd op een initiatief van de Stichting W.F. Hermans Instituut. Ge dacht wordt aan een gedenkte ken in de nabijheid van het standbeeld van Multatuli dat sinds 1987 op een brug staat over de Singel in Amsterdam. Popprijs als ode aan overleden dj Hilversum - Popzender 3FM heeft een jaarlijkse popprijs in het leven geroepen die ver noemd is naar de vorig jaar overleden discjockey Wim Rig- ter. De zender kent de prijs, de 'Schaal van Rigter' toe aan de meest gedraaide Nederlandse productie op 3FM. De eerste 'Schaal van Rigter' wordt op 20 maart uitgereikt. Backstreet Boys maken comeback den haag - De Backstreet Boys, die in de jaren negentig enorm populair waren, hebben hun comeback aangekondigd. Het vijftal maakte plannen bekend om in een aantal Amerikaanse clubs'en discotheken te gaan optreden. De shows komen voorafgaand aan hun nieuwe cd, die in juli moet verschijnen. Kunstwerk Christo voor 254 mijoen new york - Het enorme kunst werk The Gates, van de kunste naars Christo en Jeanne-Clau- de, heeft de afgelopen twee we ken ruim 4 miljoen kijklustigen naar het Central Park in New York gelokt. Burgemeester Mi chael Bloomberg heeft voorge rekend dat zij goed waren voor een extra omzet van 254 mil joen dollar in vooral de toeristi sche sector. door Jeroen de Valk utrecht - Met 25 doorgewinterde dich ters en enkele hilarische entr'actes kreeg de 25ste Nacht van de Poëzie in het Utrechtse Vredenburg een memorabele jubileumeditie. Acht uur poëzie, waarin Anton Korteweg afscheid nam als pre sentator, Anneke van Dijk - sinds men senheugenis 'De Moeder Van De Nacht' - met haar kersverse ridderorde kon pronken en Dichter des Vaderlands Driek van Wissen tóch het podium be trad. Een logboek. 20.00 uur: Presentator Piet Piryns laat de bomvolle zaal weten dat vanwege het 25-jarig jubileum vrijwel uitsluitend 'dichters van naam en faam' zijn uitge nodigd. ,,De gemiddelde leeftijd is 54 jaar. Bij het 20-jarig jubileum was dat 58, hetgeen aantoont dat de Nederlandse li teratuur aldoor jonger wordt." De eerste dichter is Abdelkader Benali, de hekken sluiter van vorig jaar. 21.00 uur: Menno Wigman is aan de beurt; de dichter die, zo wordt medege deeld, in 2006 de functie van medepre sentator Anton Korteweg overneemt. Wigman dicht over vinex-wijken, het leed van voortijdig bij het grof vuil ge zette tv's en de eenzame uitvaarten van door iedereen vergeten zwervers, alco holisten en andere outcasts. 22.00 uur: De oude bard Joop Visser be zingt de geneugten van de erotiek: „Iets je lager, ietsje lager, nee, nu wat hoger. Hè, daarnet was 't even lekker." 23.00 uur: Remco Campert en Cees Nooteboom treden gezamenlijk aan in een atmosfeer van dodelijke ernst. De heren dragen om en om hun werk voor; met plechtige predikantenstemmen en gewijde blikken. Campert dicht over een tuin die door een mevrouw minder goed wordt onderhouden sinds haar man is gestorven. 24.00: De doorgewinterde performers maken zich vanavond nergens druk om. Geen spoor van nervositeit in de arties tenfoyer. Opvallend is ook dat oudmo dische sonnettendichters als Jean Pierre Rawie en overtuigde cryptogrammen- schrijvers als Ilja Leonard Pfeijffer er amicaal het glas heffen. Waaruit blijkt dat de met veel publiciteit omgeven conflicten slechts van papieren aard zijn. 01:00 uur: Driek van Wissen was aan vankelijk niet uitgenodigd, maar de Dichter des Vaderlands is er nu tóch. Van Wissen komt met een serie actuele versjes; over wintersport, de griep en het overlijden van Rinus Michels: „Je denkt bij je laatste hartenklop: 't Is mooi ge weest, de koek is op." 02.00 uur: Anneke van Dijk, program meur van het muziekcentrum en al sinds mensenheugenis de 'Moeder van de Nacht', toont iedereen de ridderorde die ze 's middags ontving, geheel onver wacht. Voor 25 jaar trouwe dienst. 03.00 uur: Weer de slappe lach bij Hans Liberg, 'pianokomiek, sit-down comedi an en verwerper van alle normen en waarden in de klassieke muziek'. Eerder had Kees van Kooten een referaat ge houden over het 'lijmrijm'; het aan el kaar plakken van krantenkoppen als 'Ontploffingsgevaar siliconenborsten in crematorium' tot keurig rijmende, maar absurdistische poëzie. 04.00 uur: Tweederde van het publiek is nog aanwezig als Vrouwkje Tuinman mag aantreden, een uur te laat. De enige debutante van het festival is een frêle meisje met een zachte stem, angstig achter een joekel van een bril. De toe schouwers zijn lief voor haar en haar breekbare liefdespoëzie. En dat op dit barbaarse uur, na zo'n poëziebombar- dement. Dat kan alleen op de Nacht van de Poëzie. Johnny Logan door schade en schande wijzer door Martin Hermens leiden - Johnny Logan, drievou dig winnaar van het Eurovisie Songfestival, toert door ons land met het Orkest van de Koninklij ke Luchtmacht. Om het vijftig jaar oude liedjesfestival in het zonnetje te zetten. Komende za terdag staat Mister Songfestival in de Leidse Stadsgehoorzaal op de planken. Aanbidding is teveel gezegd. Maar haar oprechte bewonde ring komt daar dicht bij in de buurt. Zangeres Brigitte Nij- man, zelf een songfestival-wan- nabe, staat naast Johnny Logan op het podium. „Een mooie stem. Een heel muzikale man om mee samen te werken. Ie mand zonder sterallures. Een aimabele artiest die ook zijn onzekerheden heeft, ondanks zijn jarenlange ervaring", somt ze enthousiast op. De Ierse zanger hoort het aan. „Toen ik op nummer 1 stond in de Engelse hitlijsten, liep ik langs een spiegeltje en zag me zelf staan. Alles is veranderd, dacht ik, maar in feite ook niets. Ik ben nog steeds dezelfde man. Mijn kinderen hebben me geholpen om met twee benen op de grond te blijven staan. Voor hen ben ik een vader, geen artiest. Ik ben misschien niet de beste man van de we reld, maar wel een heel goede vader." Logan, de man van 'What's another year' en 'Hold me now1. Winnende liedjes uit de jaren tachtig. Later schreef hij ook 'Why me' voor landgenoot Linda Martin. In Scandinavië en Duitsland is hij nog altijd een gevierde ster, bij ons hoofdzakelijk bekend van die songfestivalsuccessen. Johnny Logan dus, Sean Sher- rard voor vrienden en collega's. Vijftig jaar inmiddels. Hij won het songfestival in een tijd waarin je daarmee nog wereld beroemd kon worden. Logan heeft gemengde gevoelens over het festival. Na het succes volg den diepe dalen. Toch is hij er nog altijd trots op. „Ik heb er wel 14 miljoen platen door ver- door Maartje den Breejen Amsterdam - De jury van de Gouden Doerian 2005, prijs voor de slechtste boek, ziet af van de prijsuitreiking op het al ternatieve Boekenbal 'Bal de geweigerden'. Van de vijfkoppi ge jury zijn door de aanhou dende kritiek nog maar drie le den over. Zo'n uitgedunde jury komt niet geloofwaardig ge noeg over om de prijs uit te rei ken, aldus een verklaring. Al sinds de instelling van de Gouden Doerian, is de prijs omgeven met relletjes. Vrij Ne derland-redacteur Jeroen Vul- lings trok zich terug uit de jury, omdat er drie romans op de longlist bleken te staan die hij in VN nu juist had geprezen. Vervolgens barstte de kritiek los. Juryvoorzitter Michaël Zee man werd door Leon de Winter met Joseph Goebbels vergele ken. Hanneke Groenteman 'spuugde op de grond op dat hele initiatief van die Doerian'. Freek de Jonge had het over 'Pubers...'. De jury stapt nu 'ontgoocheld' op. „Ook in literaire kringen blijkt de onverdraagzaamheid te heersen die in Nederland steeds meer gewoon wordt." Johnny Logan (midden) met de groep Airforce, v.l.n.r. Tony Neef, Stephan Stephanou, Laura Vlasblom en Brigitte Nijman. Publiciteitsfoto kocht", stelt hij tevreden vast. En hij kan het nog altijd niet la ten. Hij schreef een liedje dat dit jaar in de Nederlandse voor ronde zat. Gezongen door on der anderen Brigitte Nijman: 'How does it feel'. „Het is geen nummer dat speci aal voor het songfestival is ge schreven", benadrukt Logan. Hij laat een demo-versie horen die hij zelf heeft ingezongen. Hoe fraai de bewerking voor de groep Airforce ook is, de Logan- versie steekt er met kop en schouders bovenuit. „Ik zing het nummer ook zelf in de the atershow", voegt hij toe. „Het is speciaal voor dit orkest ge schreven. Pas later is besloten om het in te sturen naar jullie voorronde." De zoon van een Ierse tenor was een outsider toen hij in 1980, net 25 jaar jong, arriveer de in Den Haag voor het toen malige songfestival. „De Zweedse deelnemer, Tomas Le- din, arriveerde in een lange le ren jas met een hele entourage om hem heen. Iedereen tipte hem als winnaar. Ik weet nog hoe teleurgesteld hij was na af loop van het festival." Zeven jaar later, in Brussel, maakte Logan zijn favorietenrol waar. „In 1980 was ik naïef, wist ik niks. Zeven jaar later wist ik precies wat ik deed. Alleen had ik problemen met mijn stem. Die had ik overbelast. Ik was bang dat ik die hoge noten niet zou halen. Maar mijn vader zei: 'God is met jou'. Hij had gelijk. Ik had me niet gerealiseerd hoeveel het me kostte om weer op dat songfestivalpodium te staan." Inmiddels is hij door schade en schande wijzer geworden. „Je mag als zanger niet in paniek raken. Dus moet je jezelf trai nen. Want als je weet dat twee tot driehonderd miljoen men sen naar je kijken, komt die pa niek. Je stem moet dan weten wat er van haar wordt ver wacht. Je hebt slechts drie mi nuten de tijd. Als je jezelf dan teleurstelt, duurt het heel lang voordat je daar overheen bent." Een nieuwe duik in het songfes tival was niet iets dat bovenaan, zijn wensenlijstje stond. Maar nadat Logan het Orkest van de Koninklijke Luchtmacht afgelo pen seizoen hoorde spelen, was hij meteen verkocht. „De war me klank van dat orkest is ge weldig. En wanneer krijg je nou de kans om met 53 uitstekende muzikanten een show te ma ken?" Het was wel wennen. „Het ver eist een ander soort discipline dan ik gewend ben", zegt de Ier. „We trekken vijf maanden met elkaar op. Zing je met een band, dan kun je snel eikaars fouten opvangen en verdoeze len. Dat lukt met zo'n orkest niet; je bent daar onderdeel van een groter geheel." Voor al zijn collega's in de show heeft hij vriendelijke woorden over. Brigitte Nijman, vertelt hij, is een kwetsbare schoon heid met een groot hart. Nij man glimlacht. „Ik sta al elf jaar in theatershows, maar vind het geweldig om dit concert mee te maken. We zijn goede vrienden van elkaar geworden. Dat merk je, denk ik, zodra we op de planken staan." 'Songfestival in concert', 12 maart in de Stadsgehoorzaal, Leiden; 18 maart, Nederlands Congres Centrum, Den Haag. theater recensie Wijnand Zeilstra Voorstelling: "Van mij mag het' van en door Hetty Heyting. Gezien: 5/3, Theater In de Muze, Noordwijk. Ook Hetty Heyting doet mee aan de cabaretmode die voorschrijft dat de bezoekers zo actief mogelijk bij de voorstelling worden betrok ken. Het is de vertrouwde publieksparticipatie voorbij, het heet tegenwoordig 'inter actief theater'. In "Van mij mag het' laat ze twee voor beelden hiervan zien: het één geslaagd, het ander be denkelijk langdradig. Het begint goed. Ze draagt een doos met dierbare bezit tingen die ze bij iemand in bewaring wil geven. Ont spannen pratend met ver scheidene bezoekers geeft ze haar motieven hiervoor aan en onderwerpt ze potentiële kandidaten aan een test. Wie bijvoorbeeld geen oorlellen heeft, valt af, want zulke mensen zijn nu eenmaal niet te vertrouwen. In een mum van tijd creëert ze een sfeer tje waarin menig bezoeker zich geroepen voelt om met haar in gesprek te gaan. Op zulke momenten levert ze puur vakwerk. Maar - en dat is vreemd bij 'idei >ed« 0S-. idei Hat's )StC' een dergelijke veelzi ujs| professional - ze laa jg. losse eindjes zitten. |n beeld het verhaal va .„0 doos blijft toch een hangen. Als na de doos leeg blijkt te zi^yy publiek kennelijk ni jje'r opgepast heeft, volg rry even gespeelde boo maar verder gebeui D£JlJ meer met het gegev g.j mee ze aanvankelijl fer hoge verwachtingeiLjjig Dat het improvisere mf mis kan gaan, bewij g.j tweede deel van het ^ep gramma. Een typetj ea^ ten tonele gevoerd; rry j een journaliste die .{a| grafie over Hetty Ha av gaan schrijven. 'Het rpgp werkt echter niet zc ,t»s dus moet er het no^n den verzonnen. Hel spoj wordt uitgedaagd 0 g.j bijdrage te leveren. grafie over het meis m0| voorstel van het pu mrr 'De Zilk' wordt stee spo| en gekker. Maar he j q duurt, en heeft al la spr- grens van leuk over py' voordat Hetty Heytr, mj punt achter zet. Hi< ze kritiekloos door. uw Gelukkig is niet alle^n [jj provisatie gebaseer^. zingt een paar moo jg die haar onmiskenb schrijf- en acteertali doen. recensie jeugdtheater Paulien Koopmans Voorstelling: 'Als je blaft" door Toneelschap Beumer en Drost Regie: Gijs de Lange. Spel: Loek Beumer, Peter Drost en René van 't Hof. Gezien: 5/3, Leidse Schouwburg, Leiden. 'Als je blaft' is tot nu toe de meest filosofische en tegelijk meest platvloerse voorstelling van Toneelschap B&D. De spe lers grossieren in grappige dooddoeners en het verhaal gaat nergens over. Tegelijk stel len Loek Beumer en Peter Drost, met René van 't Hof in een geslaagde gastrol, het we zenlijke onderscheid tussen mens en dier aan de orde. Want mensen denken. En dieren doen. We zoomen langzaam in de komst van leven. Beumer en Drost vertellen: "Eerst was er niets.' We horen klotsende gol ven op de achtergrond. En met hun opgestoken vingers ver beelden de spelers de eerste le vende wezentjes op aarde. Op de rand van twee opstaande houten schotten communiceer den ze met geluiden en brabbe len een taal die voor ons onver staanbaar is. Daarna volgen losstaande frag menten uit het leven van mens en dier. Behalve uitermate ko misch zijn deze soms tamelijk leiden - De omgeving mag dan nog getooid zijn in winters wit, de gevel van het Scheltemacom- plex, aan de Oude Singel in Lei den, toont sinds vrijdagavond een bonte kleurenpracht. De ra men veranderden voor eventjes in een zee van kleurige graffiti, dankzij 'Tagged', de projectie van multimediakunstenaar Geert Mul, in opdracht van Ste delijk Museum De Lakenhal. Het is het eerste kunstproject van het Leidse museum in het voor malige fabriekspand. De 'licht- schow' is tot en met 20 maart el ke avond tot middernacht te zien. Op donderdag, vrijdag en zaterdag is het Scheltemacom- plex van 19.00 tot 22.00 uur ge opend om het publiek gelegen heid te bieden kennis te nemen van ander werk van Geert Mul. Foto: Mark Lamers )uma erich De ro angstaanjagend, netfherh tuur dat is. Het decojeerb en de dieren worden!^ mensengedaanten g^e|dl We zien een geffustrirogr denbezitter die zijn I/echi geefs in een fotograft")' se dirigeert. Achter evan l deuren klinken de m; luiden van slagers dij sen slijpen. Even later zijn we ge|$.W( een nagespeelde nati031\ waarbij het ijzersterikhai van de acteurs voüeC^J recht komt. Een gproC 15.C (Loek Beumer) vindtiente 'prooi'. Maar terwijlfe^ zijn gekookte eitje 0^3^ nadert een kleiner dks w van 't Hof) van achtd" Er dribbelt met omtrekt^ wegingen likkebaartlh'au hem heen en slaat ops w oplettend moment jfn"-1 toe. De boodschap de natuur kent geeniso A heid. Ook de vervelens. 1 vlieg die Van 't Hof l^p perieur. Hij laat zien sen dieren beschouv re dieren eet je op. Lchau dood. r-"j1 En hoewel de mens j,ön dieren opstelt, beidei3.öi blijven begrenst. Diépte hun dingen doen zo^|r® ten waarom. En metum denken, al levert dateutsc nig verheffends op. we stompzinnige di elkaar als: „Hè hè, ilterbe^ ik zit." 50 Hi .30 H (Neu ibe Nigh 1 05 :ht. jNe lia b. Heul :hau Wes muziek recensie Lidy van der Spek Concert: Amsterdam Sinfonietta, concertmeester Candida Thompson, m.m.v. Janine Jansen (viool) en Emanuel Abbühl (hobo). Gehoord 473, Stadsgehoorzaal, Leiden. Drie gouden vliegen in één klap: Amsterdam Sinfonietta, Janine Jansen, én een spannen der programma dan ons aan vankelijk was aangezegd. Dat belooft veel, en die belofte wordt ruimschoots ingelost. In Handels Concerto Grosso in c worden we ook nog eens ver gast op de hoboïst, Emanuel Abbühl, geen onbekende bij sm Sinfonietta. Soepel als slangen ijl ontrolt zich bijna onmiddellijk c een expressief, levendig duel tussen viool en hobo, waar bei den ongeschonden uitkomen. Ook het Allegro wordt geken merkt door vaart, rijkdom aan kleuren, met een aangenaam klappend piepklein klavecim- beltje in de achterhoede. Largo en adagio zijn niet meer dan een opmaat voor de snelle de len. Bij uitzondering is het vrouwe lijk deel van Sinfonietta in het zwart gekleed. Als Janine Jan sen ook in glanzend zwart op komt dan lijkt de kleding hele maal in de lijn te liggen van Karl Amadeus Hartmann's Concerto Funèbre. In het eerste koraal spint Jansen in opperste concentratie een ijle zijden draad die plotseling verscheurd wordt door een heftige inter ruptie van het orkest. Even later nog eens in een wrange, gena deloze melodie die hangt aan onbarmhartige harmonieën. Hier laat Janine Jansen gaande weg schriller, intenser van zich horen in dramatische uithalen, die uiteindelijk weer oplossen tot een hulpeloze ragfijne lijn. In het Allegro di molto valt ze als een in het nauw gedreven dier de agressieve orkestklank aan. Met opgetrokken schou ders ziet Jansen (mét Hartman, in 1939) het onheil op zich af komen, bijt fel van zich af, let terlijk richting orkest. En toch loopt het weer uit op een kwetsbare lijn. Het tweede ko raal sleept zich voort, viool en orkest, voorbeeldig met elkaar in balans als ying en yang. Ten slotte uit elkaar gerukt in het helse slotakkoord. Das ist Ent- artete Kunst, volgens Hitier. Als een vreugdevol (Wohr Bachs Concert in c en viool, meestal ala1^ ooiconcert gespeelcfoein- solisten voeren in hflefrai deel een felle, vermfcj* loog die vooral doo^esc® wordt getriggerd. InSdenl zorgt het orkest ger|n die plukkend aan de snïjjjj!^ ca) voor de harmor4gS.c gang van de solistislHeu spraak, waarin Jans?robe meer aan timing dcLj- nuel. In het allegro 1 kest, hobo en viool pervitaal feest van. i Amsterdam Sinfoniu William Waltons 'Si Strings' nogmaals hr rende, lucide orkesjpg zangerig thema vaiU,™', geraakt door een tep van van de soloviool (CPr®kJ; Thompson) verand^en opruiende, heftig sy passages, die SinfoÜ>RD- scherp aanzet. OokjW.oi zingen en zwelgen gestaan en meegez^ma. het orkest dat opzv\tet he weer uitsterft in eer Nac zuchten van celli eif Schitterende eensgfe wak pressie en agressie |d. 12 het derde deel, allege n

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2005 | | pagina 20