Angenent blijft bij olympische missie SPORT 9 Kokmeijer moet verder na 'de aanslag' mona Fransen overtreft zichzelf *\tenstaander ontglipt duo van iden Atletiek op vijf kilometer Heideman verstevigt leiding in marathon riemini revancheert :h tegen Taurus Bescheiden nederlaag houdt Scylla in de race Woubruggenaar nadert Nederlandse concurrentie op tien kilometer 'Er is me veel afgenomen, maar gelukkig niet de lust te genieten van het leven' HOC 989 maandag 21 februari 2005 ifne Dubois ial - De vrouwen van s* iVKangeroes hadden vijf ^idig om Taums te ver- ^pe Voorschotense ploeg 'sterk en won de eerste 25-15. In die fase blon- middenaanvallers Ma- jolijk en Debbie van der k'it. .Helaas bleef Taums 1{ rommelig spelen. Wij ve le tweede set weg en ga- de derde weg door ser- ten", zei trainer Daan rej)e vierde en vijfde set weer voor Gemini. Meijs: Iden ook wat goed te in de thuiswedstrijd we nog van Taums.". deed dit weekend goe de Leiderdorpse hek- r van de derde divisie thuis middenmoter iet 4-0. Door deze winst de ploeg van de minst plek naar de tiende het klassement. „Het ie lopen. De ploeg staat i"»| opstelling, er is meer 'lier zijn minder fouten. Gulickx, die vorig jaar J tweede klasseniveau is de zesde man die we iden. Hij leert makke- iel. Het begint leuk te aldus aanvoerder Bas 'oerder vond het spel 'solide van onze kant en matig van hun kant'. „We hebbem geen moment gedacht te verlie zen." Alleen de derde set was geen ruime overwinning met 25-23. In dezelfde klasse verloor Castellum thuis met 4-0 véin Servia. „We hadden een verlies ingecalculeerd, het is een lasti ge ploeg met goede spelers. Toch moet je dan thuis probe ren een set te pakken", aldus trainer Hans Schimmel. In cle eerste set kwamen de Alphena- ren op een voorsprong, maar ze gaven die ook weer weg. „We hebben het ze met de service en blokkeren moeilijk gemaakt. Toch was het afmaken wat las tiger. De tegenstander speelde ook heel slim. Toen het gat klei ner werd speelden de zenuwen op. Dan ga je ingehoudener spelen en dat moet je dan juist niet doen." Die eerste set was meteen het breekpunt voor Castellum. Nadat de Alphena- ren met 14-25 klop kregen in de tweede set paste de trainer en kele wissels toe. Hierdooir kwam de ploeg weer op een kleine voorsprong in de derde set. Toch mochten de inspan ningen niet baten. „Zij hadden een hele goede diagonaal eri wat meer volleybalintelligentie!. Wij schoten net iets tekort", al dus Schimmel. Rolf van der Kwaak (Leython) legt aan voor een smash. Foto: Hielco Kuipers door Ron Hoogendam tafeltennis - Na het prima re sultaat vorige week tegen lands kampioen FVT heeft Scylla ook tegen het sterke Remax een re latief goed resultaat geboekt. In het Limburgse Buchten teken de de Leidse ploeg voor een 5-2 nederlaag, waardoor er nog steeds prima kansen liggen op het bereiken van de play-offs. Voor Gerard Bakker was de reis naar Zuid-Limburg geen pretje. Met een geblesseerde voet, die hij twee weken geleden opliep na een val van de trap, moest hij in de openingspartij (tegen de Pool Pjotr Safranek) na de eerste game opgeven. Deze week wordt er aan de hand van foto's gekeken of zijn teen ge broken is of gekneusd. Tegen over het uitvallen van Bakker stond een perfect optreden van Edgar Malchasian, die twee maal zegevierde. In de derde partij verkleinde de kleine Ar meniër de marge tot 2-1 door een sterke 3-1 winst op Jos Ver hulst. In de slotpartij beperkte Malchasian de schade tot 5-2 na een zinderende overwinning op Safranek (11-8, vijfde game). Voor Scylla's derde man Thijs Langeveld viel er tegen de na jaarskampioen nog een hoop te leren, al zag zijn duel tegen Ver hulst (3-1) er toch hoopvol uit. De Treffers stelde teleur door tegen en in Amstelveen met 6-4 te verliezen. Bij de ploeg uit Roelofarendsveen had Simon Goessens een complete off-day. Hij bleef opmerkelijk genoeg zonder winstpartijen. Gelukkig voor Treffers was Riko van Veen tweemaal goed bij de les. Mar cel Warmerdam tekende voor een overwinning (3-2 tegen Lei- muidenaar Steven van den Berg). Een nipte zege van het Veense dubbel betekende het vierde punt. Pecos kwam thuis sterk voor de dag met een 9-1 zege op hek kensluiter NOAD. Friso Reitsma en Ron Schipaanboord kwa men in Oegstgeest nauwelijks in problemen. Kish Prashad verloor een partij. Avanri werkte een prima tafel tenniswedstrijd af en won in Eindhoven met 8-2 van Renata. De Rijnwoudse ploeg (Groene- wold, Peeters en Vijverberg), die volgende week in Hazers- woude de kraker afwerken te gen Middelburg, is na drie speelronden koploper. Bij de vrouwen van Docos wist alleen Nadia Huizer een partij naar haar hand te zetten in het ruim verloren uitduel bij SAR: 9-1. De ploeg uit Zeeuws- Vlaanderen had verder geen kind aan Sheila Tol en Sabrina Mac Mootry. Niettemin draait de ploeg van coach Wim Jagers aardig mee in de eerste divisie. bij] >la< alel je - Remona Fransen is T eerste kampioenschap onjor meteen op het podi- deifcchtgekomen. De 20-ja- in iogspringster uit Voor- lerd zaterdag tweede op perlands indoorkampi- inkap in het Belgische ?t Viovendien sprong de at- eefhi De Spartaan hoger verjt tevoren: 1 meter 75. ner|es Marloes Strooper- ovefcts won het onderdeel, ja%ij een poging minder >ele|ad om dezelfde hoogte jd stingen. Met zilver was :n li allang tevreden, ssin omdat ik nooit eerder ;lui| had gesprongen", ju- fe. „Indoor had ik voor lïnter nog helemaal bed gesprongen. Dus lerdag in Gent was een Jnde ervaring." Aanvankelijk zag de atletiek dag er minder rooskleurig uiit voor de Voorhoutse. Op eeri ander onderdeel, de 60 meter horden, kwam zij niet verder dan de startstreep. Fransen werd slachtoffer van de stren ge regel dat de tweede valse start de 'dader' meteen uit sluit. „Het was een uur voor het hoogspringen, ma^r ik heb me er niet door laten afleiden. Ik was alleen maar gefocust op mijn hoofdnummer." Om die reden zag meerkamp ster Fransen ook af van het derde onderdeel waarvoor zij had ingeschreven: versprin gen. „Dat was niet te combine ren, drie nummers binnen een uur." Haar clubgenote Eva van der Poel belandde wel in de verspringbak (tiende 5,08 me ter). De atlete van De Spartaan strandde daarnaast in de series horden (9,43) en 200 meter (26,74). De derde jonge verte genwoordigster van de atle- tiekclub uit Lisse, Romara van Noort, haalde op de 400 meter de finale niet (58,61). Bij de mannen drong Hazers- woudenaar Pelle Rietveld (Ilion) tot tweemaal toe tot de eindstrijd. Zowel met versprin gen (7,03) als op de 60 meter horden (8,07) werd hij vijfde. Alphenaar Jonathan Pengel (Ilion) voltooide de hordefina- le als zevende (8,43). Jasper de Lange van AAV '36 veroverde met een hoogte- sprong van 1,89 zilver bij de B- junioren. Frank Wiegman, sinds kort lid van Leiden Atle tiek, werd bij de 40-plussers kampioen op de 800 meter in 1.59,37. ldei erd. ativeDe korte afstand wint terrein in het Z en Bij de vierde wedstrijd van deze jaar- vroede strijd op de 5 kilometer gisteren he- s zatastaander Raymon van den Berg van Satidrik uit Vught verwees de lokale troe- te pd Pleeth en Marnix Engels in Leiden loeg veede plan. jen 1 deelnemers aan de 5 kilometer troffen er Jein, dat zij nog geen 16 wedstrijdminu- lp Olt slechte weer waren blootgesteld. Van nhu^eindtijd 15 minuut 43) liet twee totaal ide vertegenwoordigers van Leiden At- gechielen zien. Pleeth (15.51) is een jonge e eet een behoorlijke ervaring op diverse rit Akers. Meerkamper Engels loopt veel 2 n, behalve dan op de wat langere loop ras mPas onlangs kwam hij tot de ontdek- Rijnaj in elk geval op de 5 kilometer hoge voorooien in het circuit, er uitilometer eiste ook al een verre gast de overwinning voor zich op. Pim Gouw van AV Zuidwal was clan wel een klasse apart, maar zijn tijd van 34.22 sprak allerminst tot de verbeelding. Omdat ook de runners-up Van der Meer en Erik Bakker (De Sp artaan Lisse) langzamer liepen dan normaal (35.04 om 35.19) rees twijfel over de parcourslengte. Het slechte weer kon onmogelijk als enige excuus gelden, want op de 15 kilometer kwam de ongenaakbare winnaar Michael Woer den (De Veendopers uit Mijdrecht) weer wel tot een waardige tijd (49.52). Ook bij de vrouwen trok de 5 kilometer de aan dacht. De ovc:rwinning was weggelegd voor een atlete van de organiserende vereniging Leiden Road Runners Club, Silke Schmidt, dtie als enige onder de 20 minuten bleef (19.35). Wendy van de Spijker van Haag Atletiek hield een hoger tempo zelfs 10 kilometer vol (37.23), maar zij is inmiddels een bekende verschijning op het Z&Z-podium. door Eric Korver uitgeest - Niels Kokmeijer is na ruim zeven weken verlost van zijn ziekenhuisbed. De voetballer kan voor het eerst weer wat rondhuppelen op krukken, nadat Spartaan Rachid Bouaouzan hem op een donkere decemberavond in Rotterdam met een bizarre schop beroofde van zijn loop baan. En wellicht van het vermo gen ooit nog normaal te lopen. Kokmeijer kijkt terug, bewonde renswaardig nuchter. „Ik kan er toch niets meer aan verande ren." Die houding is opvallend. Niels Kokmeijer had een borrelend vat van frustratie kunnen zijn, vol opgekropte woede. Nie mand had het hem kwalijk ge nomen. Met alles wat de aan valler van Go Ahead Eagles de afgelopen twee maanden is overkomen, was het zelfs be grijpelijk geweest. Maar Kok meijer (27) is niet verbitterd, en al helemaal niet rancuneus. „Of die Bouaouzan nou tien of der tig wedstrijden had gekregen, verandert voor mij helemaal niets." Nooit heeft Kokmeijer zich de afgelopen weken afgevraagd waarom het noodlot juist hem trof, de man die als speler van FC Volendam al eerder een beenbreuk opliep en in zijn he le loopbaan genoeg leed kende voor drie carrières. „Waarom ik? Dat gevoel heb ik nooit gehad. Het is gebeurd, en ik moet proberen daarmee om te gaan. Ja, zo nuchter ben ik. En ik denk ook dat dat helpt. Ik wil niet bij de pakken neerzit ten, er zijn andere dingen in het leven. Ik ben ook elke dag nog vrolijk, voel er niets voor treurig uit het raam te gaan zitten kij ken. En dan probeer ik me naar buiten toe echt niet anders voor te doen dan ik ben. Mijn been ligt in elkaar, maar in mijn hoofd zit het redelijk goed." Na vijf operaties moet Kokmeij er zich afvragen of hij ooit nog normaal kan lopen. De bescha digde zenuw geeft geen impul sen meer door naar zijn rech tervoet. „Uit een zenuwtest bleek dat de reactie nul was. Echt helemaal niks dus. Ik kan dus trainen wat ik wil, maar dat komt nooit meer goed. Daar hoefje geen dokter voor te zijn." Hij nipt aan zijn cappuc cino, kijkt eens uit het raam. „Dat wil natuurlijk niet zeggen dat ik me daarbij neerleg. Niet voetballen, oké, maar ik wil al les doen wat in mijn vermogen ligt om te proberen weer nor maal te lopen." Zijn mobieltje rinkelt. Goed nieuws. Hij kan terecht bij He- liomare, het revalidatiecentrum in Wijk aan Zee. „En niet voor de gebruikelijke drie dagen per week, maar vijf. Dat is mooi. Het wordt tijd ook om wat te doen. Ik lig elke nacht wakker. Niet van de zorgen, maar ge woon omdat ik mijn energie niet kwijt kan." Zijn weg in Heliomare zal een lange zijn. Een botbreuk heelt normaal in tien tot veertien we ken. Niels Kokmeijer staat een duur van anderhalf tot twee jaar te wachten. Omdat zijn been helemaal open heeft gele gen, stagneert de botgroei. „Ik heb me daar uitgebreid overla- Niels Kokmeijer: „Ik voetbal nooit meer, heb ik gezegd. Dat wist ik instinctief." Foto: Bart Homburg ten vertellen. Het lichaam geeft de meeste aandacht aan de plek waar dat nodig is. Dat was in mijn geval die open wond. Aan botgroei wordt op dat moment niets gedaan. Vlak voor mijn ontslag is er nog eens naar ge keken. Er was nog helemaal niets aangegroeid. Straks krijg ik wel een speciale veer die mijn voet in een hoek van ne gentig graden op mijn enkel vastzet. Kan ik in ieder geval bewegen zonder dat mijn voet over de grond sleept." Maar bewegen is nog geen lo pen. Of hij dat ooit nog op een normale manier kan, moet blij ken. Veel, zo niet alles, hangt daarbij af van de beschadigde zenuw. Als die niet meer gaat functioneren, zal hij z'n voet niet meer goed kunnen gebrui ken. „Uiteindelijk zal ik wel weer kunnen lopen, maar dan met een soort klapvoet of zo. Maar ik grijp elk middel aan waarmee ik dat mogelijk kan voorkomen." Hoe het verder moet, weet hij nog niet. „Go Ahead zal m'n contract na dit seizoen denk ik niet verlengen", zegt hij, en een lach breekt door op z'n gezicht. Z'n humor is hij niet verloren. Toch is hij al bewust met de toekomst bezig, denkt na over een andere carrière. De medi sche wereld intrigeert hem, ze ker na alles wat hij heeft mee gemaakt. „Ik heb alle tijd gehad om er iets over op te steken, en ik vind dat toch wel heel mooi werk. Misschien ga ik wel een studie fysiotherapie volgen." Hij denkt even na. „Of iets in het voetbal. Tja, dat blijft toch trekken." Het maken van plannen is be langrijk, zegt hij. „Want ik moet verder en ik wil verder. Er is me veel afgenomen, maar gelukkig niet de lust te genieten van het leven. Dat kan ik nog steeds." door Peter van der Hulst heerenveen De emoties stre den bij Henk Angenent om voor rang. De Woubruggenaar was zwaar teleurgesteld dat hij op de tien kilometer nipt plaatsing voor het WK afstanden miste. De achterstand op Gianni Romme, die het laatste ticket opeiste, was slechts 1,37 seconde. Toch gaf de race Angenent genoeg aanknopingspunten om zijn olympische missie voort te zet ten. Hij verbeterde zijn persoon lijk record met 11,65 seconden tot 13.21,03. „Ik weet ook dat er met Sven Kramer nog een concurrent voor de Spelen bij komt, maar ik het zo'n progressie gemaakt dat ik doorga." Angenent dacht dit seizoen goed na over het slagingskan- sen van zijn droom. „Als ik me vorige maand via de skate-off niet had geplaatst voor deze wereldbekerfinale of als ik hier op grote achterstand was gere den, dan had ik de langebaan vaarwel gezegd. Het heeft dan geen zin meer om er veel ener gie in te stoppen terwijl ik op een andere schaatsdiscipline nog heel goed meedoe", aldus de marathonrijder. „Bij een achterstand van slechts ander halve seconde haak ik niet af. Ik zit er heel dicht bij." De Woubruggenaar ziet nog ge noeg mogelijkheden. Hij ver wacht dat een tijd onder de 13.20 haalbaar is. „Ik rijd ge woon te weinig wedstrijden op goed ijs zoals hier in Heeren veen. Daarom was het zo jam mer dat ik in november de we reldbeker niet mocht rijden. Het is voor mij zaak dat ik me volgend seizoen meteen plaats voor de worldcups, want dan mag ik ook meteen in de A- groep rijden." Om beter uit de voeten te kun nen op een gladde ijsvloer wil de marathonschaatser, die uit getrapte banen gewend is, in voorbereiding op het nieuwe seizoen enkele wedstrijden in Erfurt rijden. Veelvuldig trainen onder goede omstandigheden heeft volgens hem weinig zin. Het is dan moeilijk om de om standigheden van een race na te bootsen. „Vorig jaar hield ik vier rondjes van 31 seconden vol, nu al twaalf en dat aantal wil ik verdubbelen." In dat ge val moet Angenent nog eens zes tellen van zijn beste tijd af kun nen snoepen. Hij voelt er niets voor om Turijn via een achter deur te halen. Naturaliseren tot bijvoorbeeld een Belg, noemt Angenent een zwaktebod. „Ik rijd voor Nederland, of anders niet." Angenent denkt niet dat hij veel sneller had gereden als hij op jongere leeftijd aan de tien kilo meter was begonnen. „Op technisch gebied heb ik de af gelopen jaren niet veel laten lig gen. Je moet ook niet vergeten dat mijn nationale titel op de tien kilometer mij een paar sei zoenen terug de motivatie heeft gegeven om door te gaan in de ze sport. Ik was op zoek naar nieuwe uitdagingen. Ik ben nu 37 jaar, maar leeftijd zegt mij helemaal niets. Het gaat om motivatie en wat je in de trai ningen doet." Ondanks het missen van het WK is het seizoen voor de stay er nog niet voorbij. Angenent stapte gisteren in het vliegtuig naar Canada om daar deel te nemen aan de alternatieve Elf stedentocht. „Dat is mijn voor deel. Voor de meeste langeba- ners is het seizoen voorbij, ik kan nog voor een hoofdprijs gaan." Sanne van der Star behoort niet tot de groep afvallers. Zij plaats te zich op de 500 meter overtui gend voor het WK in Inzeil. De sprintster uit Rijpwetering was gisteren voor haar race al zeker van plaatsing, omdat Marieke Wijsman en Willeke van Ben- them in de B-groep er niet in slaagden Van der Stars tijd van vrijdag te verbeterden. De Ripse had toen al de derde Neder landse tijd op de klokken gezet. Vrij van alle druk verbeterde Van der Star haar eigen tijd (39,31) wel tot 39,16 seconden. Marianne Timmer en haar trai ner Floor van Leeuwen felici teerden Van der Star daarmee in de catacomben van Thialf. „Maar eigenlijk had ik graag een 38'er gereden. Ik baal nog van mijn openingen. Ik laat daarin een halve seconde liggen ten opzichte van de anderen. Ik heb nog twee weken tot het WK om daaraan te werken." den haag/anp - Jan Maarten Heideman heeft zaterdag in Den Haag de achttiende marathon van de KNSB/Essent-competitie gewonnen. De schaatser uit Oldebroek toonde zich de snelste in de massasprint. Door zijn overwinning verstevigde Heide man zijn leiderspositie in het klassement. De nummer twee van de ranglijst, Andres Landman, legde beslag op de tweede plaats en Ingmar Berga werd derde. Klassements topper Miel Rozendaal kwam in de slotfase ten val. Heideman scoorde een dikke voldoende in de massasprint. Hij zette 200 meter voor de finishlijn aan en werd niet meer achter haald. Het was alweer zijn vierde zege op De Uithof en de 56ste in zijn loopbaan. De leider van de ranglijst leed veel pijn in Den Haag. Tijdens de wedstrijd had hij naar ei- een zeggen 'zwart kunstijs' gezien. Deson- ibnks beet hij zich door de inzinkingen tèen. Toen de finale zich aandiende, brachten zijn teamgenoten Peter de Vries en Peter Baars hem in stelling. „Zonder hen had ik vandaag niet gewonnen." Heideman kan het oranje leiderspak pas over twee weken weer verdedigen. Het pe loton reist zondag naar Canada voor het of ficieus WK-marathon in Calgary (dinsdag) en de 200-kilometerwedstrijd op het Sylvan Lake (zaterdag). Dat laatste evenement wordt georganiseerd door tweevoudig Elf- stedenwinnaar Evert van Benthem, die in 2000 naar Canada emigreerde. Bij de vrouwen heeft Daniëlle Bekkering een abonnement op overwinningen. De schaatsster uit Den Ham behaalde haar dertiende seizoenszege op kunstijs. Bekke ring toonde zich de snelste in de massa sprint. Elma de Vries en Maria Sterk wer den tweede en derde. Bekkering is sinds haar overwinning van vorige week al zeker van de zege in het eindklassement. ngenent beseft vlak na zijn race dat hij niet naar het WK af- n gaat. Foto: ANP

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2005 | | pagina 21