KUNST CULTUUR
'Er moet geen bagger meer tussen zitten' An en Jan twee keer zo goed
Nederlandse films vallë
in de prijzen in Berlijn
'Als je Maria ziet moet je juichen, bij de barones roep je ksst, kssi
Katinka Polderman: een opvallend talent
Simone Kleinsma
in 'cuckoo's nest'
Amsterdam - Simone Kleinsma
gaat de vrouwelijke hoofdrol
(Nurse Mildred Ratched) vertol
ken in de nieuwe Nederlandse
toneelversie van de beroemde
film 'One flew over the cuck
oo's nest' uit 1975. Het is voor
Kleinsma, die momenteel grote
successen boekt met 'Mamma
Mia!', de eerste serieuze toneel
rol. Voor de mannelijke hoofd
rol in 'One flew' wordt gedacht
aan Victor Löw. Voor de regie
van het stuk tekent Hans Cro-
iset. De première is op 6 febru
ari volgend jaar in de Amster
damse Stadsschouwburg.
Guzman op de
vuist met politie
Amsterdam - Cabaretier Javier
Guzman, die woensdagnacht in
elkaar is geslagen, is vlak na de
vechtpartij op de vuist gegaan
met de Amsterdamse politie.
Hij moest mee naar het bureau
en kreeg een proces-verbaal
voor openbare dronkenschap.
Op het bureau werd de cabare
tier behandeld aan zijn verwon
dingen en een paar uur vastge
houden.
Tot 2007 claims
op 'oorlogskunst'
den haag - De ministerraad is
vrijdag akkoord gegaan met de
slotaanbevelingen van de Com
missie Ekkart voor 'oorlogs
kunst'. Particulieren en kunst
handelaren van wie tijdens de
Tweede Wereldoorlog kunst is
geroofd of geconfisqueerd,
kunnen dus nog tot begin 2007
claims indienen bij de Neder
landse overheid. De Restitutie
commissie zal over de verzoe
ken adviseren. Ook laat de
overheid kunstwerken die niet
kunnen worden teruggeven aan
de rechthebbenden maar waar
van bekend is dat zij gestolen,
geconfisqueerd of gedwongen
verkocht zijn, taxeren. De taxa
tiewaarde gaat naar versterking
van de joodse cultuur.
maandag 21 februari 2005
Pieterskerk en Stadsgehoorzaal bomvol zanglustige musicalliefhebbers
door Theo de With en
Maarten Baanders
leiden - Er is afgelopen weekein
de flink gezongen in Leiden. In
de Pieterskerk waren de Scratch
Muziekdagen, waarbij in één dag
repertoire wordt ingestudeerd
dat 's avonds wordt uitgevoerd.
De Stadsgehoorzaal had zater
dag de 'Meezing Sound of Music'
in huis waarbij het publiek werd
aangemoedigd mee te blèren
met de liedjes.
Pieterskerk, 14.30 uur: Geroe
zemoes vult de Pieterskerk.
Drie enorme tribunes zitten vol
mensen. Vanavond gaat het 850
koppen tellende koor, begeleid
door een orkest van 100 muzi
kanten, musical-hoogtepunten
zingen. Een leger van in paarse
hesjes gestoken organisatoren
is in de weer met kaartverkoop,
programmaboekjes, enquête
formulieren, catering: alles
moet in orde zijn.
Pieterskerk, 15.15 uur: De
mensen pauzeren met thee of
koffie. Onder hen Joke Vollmer.
Gewoonlijk zingt ze in het Mo
zaïek-koor in Leiderdorp, ze is
met acht anderen naar de
Scratch gekomen. Voor van
avond heeft ze niet veel hoeven
oefenen. Het is bekend reper
toire. Wel moet ze wennen aan
de volle tribune. „Als er iemand
langs moet, is het een heel ge
duw."
Stadsgehoorzaal, 19.07 uur:
Een pendelbusje van het Haag-
wegterrein stopt voor de Stads
gehoorzaal. Er stapt een kudde
nonnen uit die 'Do re mi' zin
gend de Breestraat vult. Ook
achter de draaideuren zit de
stemming er goed in. Een or
Scratchen in de Pieterskerk (links) en meeblèren met de liedjes uit The Sound of Music in de Stadsgehoorzaal. Foto's: Taco van der Eb
kestje bij de garderobe speelt
'Edelweiss'. Het is een half uur
voor aanvang, maar er wordt
nu al polonaise gelopen.
Stadsgehoorzaal, 19.30 uur:
Negentien leden van studen
tenvereniging SSR proberen de
spullen uit die ze in een tasje
op hun stoel aantreffen: een
roltong, een stukje gordijn, een
takje Edelweiss. „Van 'The
Sound of Music' ben ik al fan
sinds mijn vijftiende", vertelt
een van de studentes. Ze heeft
een Oostenrijks bloesje aan. De
anderen hebben een Edelweiss-
kapje op hun hoofd. Tot ver
driet van de mensen op de rij
erachter.
Stadsgehoorzaal, 19.48 uur:
Presentator Aemoud Florijn is
voor het grote filmdoek bezig
met zijn uitleg.Als je Maria
ziet, moet je juichen. Na elke
zin van een non, zegje amen.
Als de barones in beeld komt,
roep je ksst ksst. Rolf, de post
bode, mag je telkens trakteren
op waf waf. En om de nazi's te
hinderen, schijn je met een zak
lamp in hun ogen."
Pieterskerk, 20.00 uur: Geen
stoel is onbezet. Soliste Evelyn
Kallansee komt op in paarse
jurk. Solist Robbert Besselaar,
dirigent Martin van der Brugge
en 'gids' Alexander van Heteren
volgen. Vooral de verschijning
van de dirigent roept een storm
van gejuich bij het koor op.
Stadsgehoorzaal, 20.21 uur:
De film uit 1965 draait eindelijk.
De jonge non Maria, de rol van
Julie Andrews, twijfelt bij het
hek van kapitein Von Trapp. De
uitverkochte Stadsgehoorzaal
moedigt haar aan: „Je kunt het,
Maria. Je kunt het." Ze volgt de
goede raad op. Een luid ap
plaus stijgt op als ze het hek
opent.
Pieterskerk, 20.30 uur: We zijn
aangeland bij de musical 'Fidd
ler on the Roof, ernstige, maar
toch blijmoedige muziek. 'If I
were a rich man' klinkt het uit
honderden mannenkelen.
Pieterskerk, 20.46 uur: Rob
bert Besselaar zingt 'Maria' uit
'West Side Story'. Er klinkt één
en al drama en hartstocht in
zijn heldere stem. Het koor
zingt met een gloed die er tij
dens de repetitie nog niet was.
'I like to be in America', klinkt
het even later. Het koor rea
geert met kreten en handgeklap
op de aanstekelijke solopartij
van Evelyn Kallansee.
Stadsgehoorzaal, 21.04 uur:
Liesl, het oudste kind van Von
Trapp, schuilt met haar geliefde
postbode in het tuinhuis voor
een regenbui. Vanaf het balkon
daalt uit een aantal bloemen-
spuiten een frisse bui op ons
neer. Dat zal zich later nog eens
herhalen met rijstkorrels, als
Maria trouwt met de kapitein.
Pieterskerk, 21.09 uur. Na en
kele melancholieke nummers
uit 'West Side Story' is het pau
ze. Op tafels worden kaarten,
bekers, kussentjes, tasjes en an
dere snuisterijen verkocht.
Maar de meeste mensen drom
men samen bij de tafels met
koffie en thee. Zangers en pu
bliek praten geanimeerd. De
deelnemers komen uit alle de
len van Nederland of zelfs uit
het buitenland. Er wordt veel
gelachen.
Stadsgehoorzaal, 21.42 uur:
De kapitein geeft een feest. Uit
het pretpakket diepen we de
uitnodiging voor het Captain's
Ball op. We zwaaien ermee in
de lucht en roepen: „Wij willen
ook, wij willen ook." Natuurlijk
wordt er met alle liedjes meege
zongen, zeker met evergreens
als 'Do re mi', 'Edelweiss' en
'Climb every mountain'. Maar
de publieksparticipatie gaat
nog verder. Als de barones op
slinkse wijze Maria het huis uit
werkt, is het gesis niet van de
lucht. Fanatiekelingen houden
tot kwart voor twaalf vol om
amen te blijven roepen na elke
zin van een non.
Pieterskerk, 21.45 uun De
'gids' kondigt een solo voor
Robbert Besselaar aan, 'This is
the moment' uit 'Jekyll and Hy
de', en noemt Besselaar een
concurrent van Borsato. Besse
laar zingt vol vuur. Het koor
zwaait met armen en lichtstaaf-
jes heen en weer. Onder gillend
applaus wordt het nummer af
gesloten.
Stadsgehoorzaal, 22.10 uur:
Directeur Petra Unger van de
Stadsgehoorzaal geeft toe dat
dit de raarste voorstelling van
dit seizoen is. „Het is ongeloof
lijk hoeveel plezier de mensen
eraan beleven. Eh, nee ik heb
zelf niet meegedaan."
Pieterskerk, 22.15 uur: SpJ
aal voor de musical 'Hair' J
dirigent een paarse hippie]
pruik op en begint 'Aquarii
dirigeren. Vanaf de eerste d
is duidelijk dat de pruik ha
ongemakkelijk zit. TerwijlH
stug doordirigeert, probed
het haar te bedwingen. Del
pruik schiet los en hangt si
voor zijn gezicht.
Stadsgehoorzaal, 22.27 ui
Alle verklede bezoekers sta
op het podium. Eerst de nt
nen, daarna de andere figi
Het publiek dat niet op he;
neel staat, kiest de winnaa
nonnen lijken op elkaar. E
doet die Elvis Presley ertus
Hij moet het uiteindelijk a
gen tegen de drie Edelweii
van SSR.
Pieterskerk, 22.30 uur: M
een ferme armzwaai geeft
dirigent de slotnoot van 'I
Sunshine' aan. Een beteri
mer om de avond onstuin
beëindigen is er niet. Tem
het publiek applaudisseei
chen koor en orkest de dii
toe. 'Martin bedankt!' wor
vele malen gezongen. Erv
nog twee toegiften.
Stadsgehoorzaal, 23.05 u
Kapitein Von Trapp blaast
voorgenomen huwelijk m
barones af. „Zo'n goeie hi
wij nog niet gehad", zet d
in. Als Maria en de kapite
beeld komen, scanderen
'zoenen, zoenen'.
Stadsgehoorzaal, 23.47 u
De uit Amerika afkomstig
stenares Jeanne Johns uit
Nieuwkoop staat bij de ga
robe. „Dit zou in Amerika
kunnen. Daar is 'The Sou
Music' heilig." Een stoet 1
nen trekt intussen door d
Breestraat, wachtend op I
pendelbusje. .Adieu, fare
auf wiederseh'n, goodbyt
Festivalwinnares maakt geen haast met avondvullend programma
vervolg van voorpagina
leiden - Katinka Polderman,
studente van de kleinkunstop
leiding van het Koningstheater
in Den Bosch, is wel erg blij dat
ze het Leidse cabaretfestival
heeft gewonnen. „Je hoort toch
vaak dat het festival van Leiden
een zekere status heeft. De aka-
demie noemt het festival zelfs
het belangrijkste van Neder
land. En sinds ik de mooie
Leidse Schouwburg heb leren
kennen, tijdens een cabaret
symposium vorig jaar, wilde ik
heel graag in deze zaal optre
den."
Tijdens het festival bracht ze
zeven liedjes ten gehore. Geen
nummers die speciaal hiervoor
zijn geschreven. Haar festival-
bijdrage heeft ze samengesteld
uit materiaal dat ze had liggen
en dat ze samen met haar regis
seur in een samenhangende
theatrale vorm heeft gegoten.
Is haar oeuvre al zo omvangrijk
dat een avondvullend program
ma tot de mogelijkheden be
hoort? Polderman wil beslist
nog niet in deze termen den
ken, ze heeft duidelijk geen
haast. „Het moet wel kwaliteit
hebben. Er moet geen bagger
tussen zitten. Er liggen bijvoor
beeld nog een paar liederen -
van docent Bram Vermeulen
mochten we niet de term 'lied
jes' gebruiken - waar foutjes in
zitten of die mooier kunnen.
Die moet ik eerst nog eens her
schrijven. En sommige liederen
kun je niet zo maar naast elkaar
zetten. Zo heb ik tijdens het fes
tival een zogenaamd 'middel
eeuws' lied gezongen, waarin
mijn vriend Bart als ware ridder
met ons hondje Busje mij komt
halen. Hetzelfde thema komt
ook in andere nummers voor.
Je moet dan goed nadenken
over de manier waarop je dat
theater recensie
Dick van Teylingen
Voorstelling: An en Jan grootste hits deel
II. Met Jan Rot (teksten, zang, gitaar),
Marjolein Meijers (contrabas, zang,
gitaar), Marcel de Groot (gitaar, zang) en
Jacob Klaasse (piano). Gezien: 19/2,
LAKtheater (première). Nog te zien: 22/4,
Parktheater, Alphen aan den Rijn.
Het is mooi dat ze elkaar ge
vonden hebben. Jan Rot, de
rock-'n-roller met een eigen
stijl en humor, als romanticus
ook niet vies van de klassieke
liedkunst, heeft nog wat Gro
ningse dwarsigheid uit een vo
rig leven overgehouden, graaft
graag hits op uit de popgeschie
denis om die onherstelbaar te
vertalen. En Marjolein Meijers,
de halve Berini's (An), korter
dan de contrabas die ze gloed
vol bespeelt, vijftigerjarenchic,
jurk die genadeloos buikje en
kipfileetjes onder de bovenar
men laat zien (wat weer goed is
voor veel zelfspot), ironische
Rotterdamse kop, kan met het
optrekken van een wenkbrauw
zeggen: kom hier lekker ding,
maar hou je handen thuis, want
dat mag niet van m'n moeder.
Samen zijn ze An en Jan, reizi
gers in de oude hits die Jan her
taalde. 'Het liederenbevrij-
dingsfront' noemen ze zich. Ze
laten zich helpen door de sub
tiel begeleidende pianist Jacob
Klaasse (die soms best wat ex-
traverter en solistischer uit de
hoek mag komen) en Marcel de
Groot op elektrische gitaar. Die
zingt ook, en doet sterk denken
aan zijn vader Boudewijn (hoe
vaak zal hij dat al gehoord heb
ben, de arme jongen): weinig
stemverheffing, geen emotione
le explosies, veel kwaliteit.
'White Room' van Cream is het
eerste wat hij zingen mag: 'Wit
te muren, zwarte luiken, motel
Spoorzicht.' Ojee, dan komt
hier die solo van Eric Clapton,
denk je dan, maar die speelt hij
moeiteloos prachtig.
Mede dankzij De Groot is 'An
en Jan 2' muzikaal interessanter
dan aflevering 1. Je ziet de mu
zikanten luisteren, en ze heb
ben instrumentaal soms zoveel
te bieden, dat je aandacht voor
de teksten er bijna bij inschiet
(zo heeft een criticus altijd wat).
Maar de vooruitgang op
gebieden is groter. An en
zijn beter bij stem, zingei1
verder en lijken zichzelf
zer te nemen. Meijers du
'Non, je ne regrette rien'
Edith Piaf aan en blijft gl;
overeind.
Rot schrijft betere tekstei
minder stoplappen, en h
duidelijker voor één coni
quente benadering per li1
Vaak is dat de parodie, si j
spireert de klank ('Comp
pour Sainte Cathérine' w
'Weer langs de weg zond1
zine'), maar ook de serie
aanpak is bij An en Jan ii
handen. Hij liet 'Vincentf
Don Mc Lean niet gaan
schilder, maar over zijn
Theo van Gogh. Als je o\1
onderwerp een gevoelig
kunt maken met toch w;1
mor, dan kun je wat.
In een interview verklaai
Rot dat hij de nieuwe Le 1
Nijgh wil worden, maar
toe kwam hij vaak niet v
dan een nieuwe Driek v<
sen. 'Grootste hits 2' is cv
een stap in de goeie rich
An en Jan willen tot 203
dus er is nog tijd.
Winnares Katinka Polderman met vriend Bart en hondje Busje die in sommige liedjes figureren. Foto: Taco van der Eb
materiaal in één programma
combineert. En voor een even
tueel avondvullend programma
heb ik nieuw materiaal nodig."
Dat Polderman liedjes kan
schrijven, is zelfs in het profes
sionele circuit niet onbekend
gebleven. Haar docent 'schrij
ven' Jurrian van Dongen is re
gisseur van de nieuwe show
van Trudy Labij. Via via is zo
het contact ontstaan, waardoor
iemand van het kaliber van
Trudy Labij nu een liedje van
Katinka Polderman op haar re
pertoire heeft genomen: een
'loflied' op Jan Mulder. „Ik ben
bij een tiy-out geweest. Het is
vooral leuk om te zien hoe het
publiek reageert, juist omdat je
weet welk zinnetje er steeds
gaat komen."
De opleiding aan de Konings-
theaterakademie is een partti
me-opleiding. Op maandag en
dinsdag volgt ze lessen en op
andere dagen is ze in het aka-
demiegebouw om te repeteren.
Op donderdag en vrijdag werkt
ze als- assistent-boekhoudster
om geld te verdienen.
Is haar boekhoudkundig inzicht
een verklaring voor de opmer
king tijdens het festivaloptre
den dat ze eerst vijftien poef)es
als decor had willen nemen?
Vijftien maal vijfentwintig euro
is een hele investering, dus
werden het bierkratten. Katinka
lachend: „Neen, daar heeft het
niets mee te maken. Maar ik zie
mezelf niet steeds met vijftien
poefjes op pad gaan. Dus uit
praktische overwegingen dacht
ik: bierkratten hebben ze in
theaters meestal wel voorradig.
In de praktijk valt dat ook te
gen, vaak blijkt de brouwer al
geweest om ze op te halen. Dus
neem ik toch maar zelf die krat
jes mee."
De drie finalisten spelen vanaf
maart gezamenlijk in verschil
lende theaters. Onder meer op
17 en 18 maart in het Parkthe
ater in Alphen aan den Rijn en
op 10 mei weer in de Leidse
Schouwburg.
theater recensie
Wijnand Zeilstra
Voorstelling: Finale Leids Cabaretfestival.
Gezien: 19/2, schouwburg Leiden.
Met een winnares als Katinka
Polderman heeft de 27ste editie
van het Leids Cabaretfestival
een nieuw, oorspronkelijk ca
barettalent opgeleverd. Dat is
uiteindelijk een fraai resultaat,
waar het aan het begin van de
festivalweek nog niet naar uit
zag. Pas in de tweede voorron
de steeg het niveau van deze
editie aanmerkelijk.
In zekere zin is de beslissing
donderdag tijdens de halve fi
nale gevallen. Katinka Polder
man speelde toen op vleugels.
Al haar zeven liedjes scoorden
opmerkelijk goed en uit elke
terloopse grap haalde ze het
maximale effect. Tijdens de fi
nale is de druk nog vele malen
groter. Daardoor loopt haar op
treden misschien iets stroever,
maar de kwaliteit van de punt
gave liedjes houdt haar over
eind.
Haar kracht ligt in de originele
invalshoek die ze aan haar lied
jes meegeeft. Aldus creëert ze
miniverhaaltjes die je alert hou
den. Zo staan de zegeningen
van het feminisme en de popu
lariteit van popster Christina
Aguilera natuurlijk op gespan
nen voet met elkaar. Dat ver
werkt ze in een (ironisch be
doelde) ode aan Aguilera. Om
dat kennelijk nog niemand het
nodig heeft gevonden een der
gelijke ode te schrijven, zal Pol
derman het maar weer doen.
Juist met dat soort tussenzinne
tjes weet ze de zaal moeiteloos
te veroveren.
Of neem haar commentaar op
het fenomeen stille tochten na
uitbarstingen van zinloos ge
weld. Een ernstig thema, waar
aan ze toch humor weet toe te
voegen door bij herhaling luid
keels te zingen: 'Ik hoop dat ik
nooit doodgeslagen word'. Dit
repertoire van Katinka Polder
man past perfect in de rijke
liedtraditie van Joop Visser,
Willem Wilmink en Jeroen van
Merwijk, die dan ook tot haar
grote voorbeelden blijken te be
horen.
De drie heren van Brokstukken
waren ook uitstekende finalis
ten. Met hun gevoel voor slap
stickachtige en visuele humor is
niets mis. Hun festivalbijdrage
verveelt geen moment. Het
tempo ligt hoog, hun timing is
professioneel goed. Daarbij
maken ze dankbaar gebruik van
een klassiek gegeven: het is
constant twee tegen één, waar
bij de mogelijkheden van de rol
van het pispaaltje optimaal
worden uitgebuit.
Een enkele keer barsten ze in
zingen uit, hetgeen verrassend
goed klinkt. Alleen, kwaal van
het huidige cabaret, alles blijft
aan de oppervlakte, hun vorm
van puur entertainment heeft
niet het minste spoortje diep
gang.
Daardoor winnen ze het festival
weliswaar niet, maar ze hoeven
over een eventuele professione
le theatercarrière absoluut niet
te wanhopen.
Of dat ook geldt voor de derde
finalist, is de vraag. Harry
Glotzbach had bij de jury zo
veel indruk gemaakt, dat hij tot
de finale doordrong. Leek hij
eerst meer op de toer van de
klassieke cabaretier te gaan, al
lengs viel hij steeds meer terug
op zijn ervaringen als stand-up
comedian. Van meet af aan is
duidelijk dat hij zich niet kan
meten met zijn collega-finalis
ten: niet in timing, niet in origi
naliteit.
De wijze waarop Glotzbach zijn
mogelijkheden verkent, doet
zeer zeker sympathiek aan. Dat
hij het waagt om zijn festivalbij
drage tijdens de finale flink om
te gooien en actuele grappen
toe te voegen, is zelfs prijzens
waardig. Maar dat hij daardoor
de hem toegestane speeltijd
ruimschoots overschrijdt, is
niet sportief en niet professio
neel.
door Henk Maurits
Berlijn - De film 'U-Carmen
Ekhayelitsha', een film geba
seerd op de opera van Bizet,
maar dan verplaatst naar de
townships van Zuid-Afrika,
heeft zaterdag de Gouden Beer
gewonnen op het filmfestival
van Berlijn. Nederland viel in
de prijzen met een Blauwe En
gel, de prijs voor de beste Euro
pese film, voor 'Paradise Now'
van de Palestijnse Nederlander
Hany Abu-Assad. Mijke de Jong
kreeg de hoofdprijs van het kin
derfilmfestival voor haar fijm
'Bluebird', terwijl de korte ani
matiefilm "Vent' van Erik van
Schaaik een eervolle vermel
ding kreeg van de kinderjury.
Het is al de vierde keer dat een
Nederlandse kinderfilm de zo
genoemde Glazen Beer wint
voor de beste kinderfilm. Na
'Kunst En Vliegwerk', 'Het Zak
mes' en 'De Tasjesdief, wist nu
Mijke de Jong de kinderjury te
overtuigen met haar film over
pesten op school. De jeugdige
jury zei getroffen te zijn door de
prestaties van de acteurs. Voor
al de relatie tussen Merel (Elske
Rotteveel) en haar gehandicap
te broertje Kasper (Kees Schol
ten) heeft een gevoelige snaar
geraakt, zo blijkt uit het jury
rapport.
Mijke de Jong was evenals
hoofdrolspelers Elske Rotteveel
en Kees Scholten alweer terug
uit Berlijn, toen het telefoontje
kwam dat ze zaterdag de Gla-
Mijke de Jong met hoofdrolspelers Elske Rotteveel en Kees S
Foto: EPA/Adreas Altwein
zen Beer mochten komen op
halen. Volgens de Jong waren
de jonge hoofdrolspelers hele
maal door het dolle heen. Zelf
was ze vooral geraakt door de
reacties van het publiek. „Het is
ontroerend en mooi om te zien
dat zo'n zaal vol kinderen de
film leuk vindt."
Ook producent Bero Meyer en
filmmaker Hany Abu-Assad wa
ren teruggeroepen naar Berlijn
om daar de prijzen voor 'Para
dise Now' in ontvangst te ne
men. De film van Abu-Assad
over de laatste 24 uur van twee
Palestijnen die een zelfmoord
aanslag voorbereiden, kreeg de
Blauwe Engel voor de beste Eu
ropese film, maar ook de pu
blieksprijs en de filmprijs van
Amnesty International.
Naast 'Paradise Now"
bird' waren er in Berlij
scheidingen voor de
regisseur Gu Changwdf
Grote Prijs van de jil
voor 'Kong Que'. Veifl
Mare Rothemund een
Beer voor de regie vaij"
Scholl - Die Letzten T "j
eveneens een Zilver 9
voor hoofdrolspeelst fj.'
Jentsch, en ging Lo
Pucci naar huis met ee
ren Beer voor zijn rol11
mbsucker'. De Taiwan
seur Tsai Ming Liang r?
kreeg een Zilveren Be':
prijs van de intematio A
kritiek voor zijn film
Yi Duo Yun'.
