Projectontwikkelaar eist 1,3 miljoen van Leiden
Met de bus naar de laatste bestemming
De goocheldoos van de gemeentelijke 'kwaliteitskeuring'
REGIO
Schadevergoeding voor gederfd bouwrecht aan Plesmanlaan
Studenten Arabisch zien
vakgroep niet radicaliseren
DNA-onderzoeker De
Knijff Leids hoogleraar
fina's Hof
i de prijzen
bs huishoudens uit de
fs Hof in Leiden heb-
Hjs gewonnen in de
Dterij. De prijs viel op
2311 VA. Vier gezin -
[straat wonnen met
(ieder 25.000 euro,
jnen uit het hofje krij-
(euro.
n geschopt
Costastraat
»n 17-jarige jongen
hd is gistermorgen
11.00 uur op de Da
t in Leiden in zijn ge-
gen en geschopt
bg onbekende jon-
■noedelijke aanlei-
ieerdere ruzie tussen
Ivan de Warmonder
jer. De politie zoekt
at verder uit.
how op
irmiek
rlingen van mytyl-
"hermiek aan de
elweg houden
3 februari een mo
lt is de afsluiting van
van de afdeling
j gehandicapten
j en verzorging,
showen hun (soms)
r :e kleding aan ou-
ere belangstellen-
jdrijven met aange-
g voor rolstoelge-
r i aanwezig. Leerlin-
sljfdeling voortgezet
in De Thermiek
iet hun restaurant
'rities.
„lagen
Leiden
i scholen van het
ir zijn vrijdag en za-
ind voor toekom
en van de instel-
grddelbaar beroeps-
ijdens de open da-
geïnteresseerden
Sng krijgen en ad-
eh vervolgopleiding,
g iestigingen op het
anspark is een ta-
i Hier zijn voorlich-
ipskeuzeadviseurs
t leerlingen te hel-
teuze. Ook kan een
,eiWorden gedaan,
stigingen pende-
jjes. Geïnteresseer-
vrijdag terecht tus-
»ei21.00 uur en zater-
I ).00 en 13.00 uur.
"fecteur jaar
logleraar
hct-directeur ge-
jej Fresco (52) van
Agricultural Orga-
is komend aca-
Cleveringahoogle-
oePiversiteit Leiden.
{es geven over het
eide verantwoorde-
■roedsel. Voor haar
o«tj de VN-organisa-
eiws zij hoogleraar
brodüctiesyste-
0 Jniversiteit Wage-
r ff schreef Fresco
lundel, essays en
?n en de roman
loeieten. Deze week
i nieuw boek: De
1 ültan in Rome. De
igleraar spreekt
'oeter in het Acade-
p Cleveringarede
LEIDEN
door Wilfred Simons
leiden - De Wassenaarse project
ontwikkelaar R. van de Putte
claimt ruim 1,3 miljoen euro bij
de gemeente Leiden als hij geen
kantoren mag bouwen aan de
Plesmanlaan. Ook gaat hij in ho
ger beroep tegen de uitspraak
van de Haagse rechtbank, die
vorige week vrijdag bepaalde
dat hij zijn bouwrecht aan de
Plesmanlaan heeft verlóren.
De uitspraak van de rechter in
Den Haag kan niet, zegt Van de
Putte. De toenmalige wethou
der Tj. van Rij en hij vatten in
1998 twee afspraken samen in
één overeenkomst. Die luidde
dat Van de Putte een apparte
mentencomplex zou bouwen
aan het Leidse Stationsplein.
Daarvoor in de plaats mocht hij
12.000 vierkante meter kantoor
ruimte bouwen aan de Ples
manlaan.
,,De rechter heeft de ene helft
van de overeenkomst ontbon
den, maar houdt de andere
helft in stand", zegt de project
ontwikkelaar daarover. „Dat
kan niet. Als ik niet aan de Ples
manlaan mag bouwen, dan kan
de bouw aan het Stationsplein
ook niet doorgaan."
Van de Putte geeft toe dat hij de
rechtszaak tegen de gemeente
in eerste instantie heeft onder
schat. „Ik vond dat de gemeen
te Leiden de rechter lastigviel
met deze zaak." Nu de uit
spraak er echter ligt, kan hij er
niet meer luchtig over doen. „Ik
denk dat ik Leidse ambtenaren
laat oproepen voor een voorlo
pig getuigenverhoor, ik kan
daar waarschijnlijk niet langer
omheen."
Het vonnis valt eenzijdig uit,
vindt de Wassenaarse pro-
jectonwikkelaar. „Het deel van
de afspraak waar de gemeente
het meeste baat bij heeft, na
melijk de bouw aan het Sta
tionsplein, blijft in stand en ik
word benadeeld."
In de overtuiging van Van de
Putte is de aanvang van de
bouw aan het Stationsplein in
januari het begin van één grote
bouwcampagne, waarin eerst
de appartementen en daarna
de kantoren worden gereali
seerd. In dat licht bezien houdt
hij zich aan de afspraak uit
1998. Dat hij niet eerder kon
beginnen, .is niet zijn schuld,
maar het gevolg van het ontbre
ken van de benodigde vergun
ningen. „De gemeente hangt
hierover kromme verhalen op
en vertelt niet hoe het werkelijk
gegaan is."
Ook vindt hij dat PvdA-wethou
der Hillebrand zijn goede naam
schaadt door 'een ordinair
straatgevecht' met hem te wil
len aangaan. „Heel onbèhoor-
iijk!"
Van de Putte begint twee pro
cedures tegen de gemeente Lei
den. Hij gaat in hoger beroep
en eist daarnaast in 'een aparte
procedure' schadevergoeding
als hij zijn bouwrecht op de
Plesmanlaan daadwerkelijk
kwijtraakt. Hij wil niet zeggen
om hoeveel geld het gaat, maar
in een toegestuurde bouwover-
eenkomst wordt gerept van een
'schadevergoeding uit gederfd
ontwikkelingsresultaat' van
'nimmer meer dan' drie mil
joen gulden (ruim 1,3 miljoen
euro).
Van de Putte zegt het te betreu
ren dat het conflict tussen hem
en de gemeente nu moet uit
monden in een eis tot schade
vergoeding. „Van schade word
je niets wijzer. Je kunt beter za
ken doen. Maar wie schade
aanricht, moet schade beta
len."
'De media blazen het op'
leiden - Studenten Arabisch ge
loven er weinig van dat hun
vakgroep radicaliseert. Een van
hun docenten zei vorige week
dat hij 'al een tijd het gevoel
heeft dat er een rare sfeer
heerst onder de studenten', en
dat hij die verontrustende ge
luiden ook van zijn Leidse col
lega's heeft gehoord. De do
cent, die om problemen met
het universiteitsbestuur te
voorkomen niet met zijn naam
in de krant wilde, merkte op dat
studenten tijdens colleges
'doorzaniken' als de radicale is
lam ter sprake komt.
Studenten reageren veront
waardigd op de vraag of ze iets
merken van radicalisering on
der hun studiegenoten. „Het is
belachelijk, de media blazen
het op en daar worden we ziek
van", zegt een van hen. Het be
richt dat Jason W., een van de
leden van de Hofstadgroep, een
radicaal boekje zou hebben
verspreid op de vakgroep is vol
gens hem 'verzonnen'. Een
meisje zegt dat er op de vak
groep soms 'hevige discussies
zijn en dat overal over mag
worden gepraat'. „Sommigen
zijn religieuzer dan anderen,
dat merk je wel." Een ander
zegt: 'we mogen over dit onder
werp niet praten van onze do
cent'.
Woordvoerder Van Amerongen
van de universiteit bevestigt dat
is afgesproken de informatie
over 'bepaalde onderwerpen'
via één aanspreekpunt te laten
verlopen. Er heerst volgens
hem echter geen spreekverbod.
„Er is beslist geen oekaze uitge
gaan. Wel een verzoek in de
richting van de medewerkers.
Die hebben dat misschien
doorgegeven aan hun studen
ten. Maar het is niet zo dat ik de
studenten aan het lijntje heb."
De woordvoerder wil geen me
dedelingen doen over een mo
gelijk onderzoek van de recher
che naar de vakgroep.
leiden - DNA-onderzoeker Pe
ter de Knijff is per 1 maart be
noemd tot hoogleraar popula
tie- en evolutiegenetica in het
Leids Universitair Medisch
Centrum (LUMC). De Knijff
werkt sinds 1994 als hoofd van
het Forensisch Laboratorium
voor DNA-onderzoek, dat een
onderdeel is van het Centrum
voor Humane en klinische Ge
netica van het LUMC. De Knijff
treedt dan ook vaak op als ge-
tuige-deskundige in rechtsza
ken waarbij DNA-sporen als be
wijs worden gebruikt.
De populatie- en evolutiegene
tica bestudeert de ontwikkeling
van de genetische spreiding en
variatie van de wereldbevol
king. Samen met de Leidse
hoogleraar taalkunde George
van Driem doet De Knijff on
derzoek onder Himalayavolke-
ren. Door zowel de genetische
variatie als de spreiding van de
talen in kaart te brengen, pro
beren zij erachter te komen
waar de vele volkeren vandaan
komen die door de eeuwen
heen in de geïsoleerde dalen
van de Himalaya zijn komen
wonen.
De Knijff en zijn forensisch lab
voor DNA-onderzoek zullen
vanaf maart ook betrokken zijn
bij de opgraving van middel
eeuwse skeletten in Eindhoven.
Zij willen onderzoeken of de
middeleeuwse pestepidemieën
bij een klein deel van de bevol
king een mutatie in het DNA
hebben veroorzaakt die resis
tent maakt tegen het HIV-virus.
Ongeveer 10 procent van de
Europese bevolking blijkt na
melijk niet vatbaar te zijn voor
HIV.
door Silvan Schoonhoven
leiden - De familie van de over
ledene schuifelt wat onwennig
heen en weer als het metalen
plateau van de heflift zoemend
de grafkist optilt. De uitvaart
ondernemer rolt de baar voor
zichtig naar binnen in de ster-
renhemelblauwe bus op het
parkeerterrein van Het Leidse
Huys. Een alledaags gezicht is
het nog niet, ook niet dat de
uitvaartleider met zijn hoge
hoed in de hand plechtig voor
de touringcar uitloopt als die
stapvoets op weg gaat naar de
begrafenisdienst.
Veel is tegenwoordig mogelijk
in de uitvaartwereld. Ten op
zichte van de klassiek-romanti-
sche rouwkoets met briesende
paarden, lijkt de rouwbus daar
aan de andere kant van het
spectrum tegenover te staan.
Het is op het eerste gezicht mis
schien een wat koele, efficiënte
manier om je laatste reis te ma
ken. Maar nabestaanden van
mevrouw M. Peterse-Wouterse,
die woensdag op 82-jarige leef
tijd overleed, zijn erg te spreken
over de uitvaartbus, die gisteren
voor het eerst in Leiden reed.
„Het is super", zegt een van de
familieleden van de overleden
mevrouw Peterse. „We hebben
een grote familie en dit spreekt
ons meer aan dan rouw- en
volgauto's. Het is prettig dat de
kist niet in een aparte auto
moet, maar dat we er omheen
kunnen zitten tijdens de rit."
Alles is donkerblauw in de tou
ringcar, die daardoor als twee
druppels water lijkt op de bus
van het koninklijk huis. De
donkerblauw gestoffeerde stoe
len staan met de ruggen naar
de ramen, zodat de rouwenden
elkaar aankijken. De kist staat
in het midden, op een baar die
de mogelijkheid tot koelen
heeft. Er hangt zelfs een kleine
televisie in de bus. „Voor het
vertonen van een videofilm van
de overledene", verklaart René
Heijnen, senior uitvaartleider
bij Het Leidse Huys.
De uitvaartbus rijdt al een jaar
of vijf rond in Nederland. Het
Connexxion-voertuig komt uit
Rotterdam, wóar het volgens
Heijnen 'een gat in de markt'
bleek. Het scheelt natuurlijk
ook in kosten, zegt hij. Een bus
vervangt al gauw vijf volgauto's.
„Maar kil en zakelijk vind ik het
aelf niet. Wat de mensen zelf
willen, dat is het belangrijkste."
Volgens de familie van de overledene is het prettig dat de kist niet in een aparte auto hoeft maar datje er omheen kunt zitten tijdens de rit. Foto: Sam Rentmeester
Veel kritiek op nieuw welstandsbeleid in Leiden
Veel Leidenaars hebben het idee dat hun bouwplan in een soort 'black box' terechtkomt, als het wordt
gekeurd door de adviescommissie ruimtelijke kwaliteit. Foto: Henk Bouwman
door Erna Straatsma
leiden - Ondanks uitgebreide
toetsingscriteria is het Leidse
welstandsbeleid er niet duidelij
ker op geworden. CDA-raadslid
Jan-Jaap de Haan hoort 'heel
veel klachten' over de Advies
commissie Ruimtelijke Kwaliteit
(ARK). Objectiever zijn de uit
spraken over bouwplannen niet,
zeggen architecten.
„Mensen hebben totaal geen
idee waar ze aan toe zijn en
waar ze aan moeten voldoen."
Jan-Jaap de Haan constateerde
onlangs in zijn weblog dat de
ARK als een 'enorme hindernis'
in plan- en bouwprocessen
wordt gezien. „Van tevoren
hebben indieners van een
bouwplan geen idee wat de
toetsingscriteria van de com
missie zijn. Ze passen hun plan
vervolgens aan en dan blijkt het
vaak nog niet goed te zijn. De
adviezen zijn detaillistisch, tot
op het niveau van een daklijst
je. Je moet vaak vier keer terug
voor een plan wordt goedge
keurd. Mensen hebben het idee
dat hun plan in een soort black
box terechtkomt: een goochel
doos waarbij het volstrekt on
duidelijk is wat de uitkomst zal
zijn. Het lijkt me dat dat sterk
moet verbeteren. Zowel de in
houd als de procedure moet
veel klantvriendelijker." De
Haan wil de klachten binnen
kort voorleggen aan de voorzit
ter van ARK, Eerste-Kamerlid
Margriet Meindertsma (PvdA).
De commissie ARK bestaat
sinds 1 februari 2001 en is de
opvolger van de welstandscom
missie, de monumentenbe
heercommissie en de commis
sie beeldende kunst. Een club
van in totaal tien deskundigen
buigt zich over de kwaliteit van
grote en kleine bouwplannen.
De commissie heeft een ruime
bevoegdheid: ook veranderin
gen in de openbare ruimte kun
nen ter discussie staan. Sinds 1
juli 2004 is Nederland in princi
pe welstandsvrij en baseert de
ARK haar kwaliteitsadviezen op
een nieuwe, uitgebreide 'wel-
standstoets'.
Voor architect Job van Splunter
vormen de woorden van het
CDA-raadslid een herkenbaar
verhaal. „Maar het is ook een
beetje inherent aan een com
missie die het welstandsbeleid
toetst." De toetsing van het be
grip 'redelijke eisen van wel
stand' blijft altijd enigszins sub
jectief, zegt hij. Dat het wel
standsbeleid vrij gedetailleerd is
vastgelegd, heeft daarin geen
verbetering gebracht, vindt Van
Splunter. „In een hoop gevallen
is het juist moeizamer om een
plan er doorheen te krijgen. Je
hebt minder ruimte, omdat
toetsingscriteria per straat of
gebied verschillen. Maar per
huis is het dan weer een tom
bola wat er uiteindelijk mag en
niet mag. Het is een soort gok-
club. Ik heb wat dat betreft hele
gekke dingen meegemaakt.
Daarom zeg ik: schaf dat hele
welstandsbeleid af. Een wel
standcommissie kan toch niet
voorkomen dat er lelijk wordt
gebouwd."
De commissie ARK is niet meer
dan een 'papieren tijger', aldus
Van Splunter. „Het ergste is dat
er geen controle achterafis. Je
kunt je plan wel helemaal vol
gens de eisen van de commissie
aanpassen, maar je weet dat het
toch niet zo gemaakt wordt. Na
afgifte van de bouwvergunning
zegt de aannemer gewoon: me
vrouw als ik het nou zó maak,
dan is het een stuk goedkoper.
En dan gebeurt dat. Als je van
tevoren zoveel eisen stelt moet
je ook een lik-op-stukbeleid
voeren als de uitvoering niet
conform het plan is."
Hans Bakker, eveneens archi
tect, stelt dat procedures tegen
woordig langer duren. „Men
heeft een hoog ambitieniveau,
maar dat betekent dat het min
der snel gaat. Het is moeilijk
om een positief advies te krij
gen. Zo langzamerhand word je
daar gek van. Bakker heeft
daarnaast de indruk dat de ARK
strenger is tegen particulieren
dan tegen de gemeente. „Neem
de bestrating rondom de Pie
terskerk, die van een erbarme
lijk slechte kwaliteit is. Onge
looflijk gewoon. De commissie
ARK zou zich toch ook met de
kwaliteit van de openbare
ruimte gaan bemoeien?"
Architect Wim Hofman kan
goed overweg met de commis
sie ARK, maar vindt wel dat de
kwaliteitskeuring soms te ver
gaat. „De commissieleden spre
ken zich ook uit over het ge
bruik van een gebouw, niet al
leen over welstandsaspecten.
Hoe je als architect bijvoor
beeld een kamer situeert: 'of
dat niet aan de andere kant
kan'. Dat gaat echt heel ver; de
vroegere welstandscommissie
deed dat niet."
'Doorzichtiger' is het er niet op
geworden, zegt Hofman. „De
commissie kan soms gewoon
zeggen: ik wil geen galerij. Om
dat het niet in de mode is of zo.
De voordelen van het samen
gaan van de welstandscommis
sie met de monumentencom
missie en de commissie beel
dende kunst zijn Hofman
enigszins tegengevallen. „Voor
dat dat gebeurde dacht ik: ha,
eindelijk alle disciplines bij el
kaar. Maar nu zie ik dat er in de
commissie maar heel weinig
specialisten zitten die verstand
hebben van monumenten."
Margriet Meindertsma. voorzit
ter van de ARK. reageert ver
baasd op de kritische geluiden.
Als er architecten of raadsle
den zijn die ons te streng vin
den, dan wil ik daar graag mee
praten. Als betrokkenen ons al
leen als een hindermacht be
schouwen, is dat niet goed. De
richtlijnen in de welstidstoets
zijn overigens door degemeen-
teraad aangenomen, niet door
ons bepaald."
Volgens Meindertsma heeft de
wetgever wel een helderder en
controleerbaar welstandsbeleid
beoogd. „Het was een stukje
democratisering dat het lande
lijk verplichte welstandsbeleid
is afgeschaft. Op sommige ter
reinen is het welstandsbeleid
ook versoepeld."
Desalniettemin begrijpt ze de
klachten over onduidelijke re
gels. „Er moet heel snel een pu
blieksversie van de welstands -
toets komen. Dat is ook toege
zegd door het college, maar die
is er nog steeds niet. Ik ben het
ermee eens dat de huidige stuk
ken niet voor iedereen even
toegankelijk zijn."
4, mijn krant. I
p Dagblad
