Verandering van spijs
doet Bob de Jong eten
K
Stayer debuteert dit weekeinde in Moskou op WK allround
B
Zi
«M
Anni en Chad, in de har
Een stralende
glimlach liet
Anni achter
en weg
was ze
SPORT
zaterdag 5 februari 2005
yv.'Peter van der Hulst
uiden - Bob de Jong zocht het juiste moment
>1 te pieken. De schaatser bleef telkens steken
goedwillende pogingen om zich te plaatsen voor
de grote internationale allroundtoernooien,
0(f dit jaar is dat anders. Hij verzekerde zich vijf-
dagen geleden, tijdens een skate-off in Heeren-
van het laatste WK-ticket en legt daardoor dit
^einde zijn eerste proef af op de ijsbaan Krylats-
Hten ultramodern multifunctioneel sportcen-
9 dat Moskou gebruikt in de strijd om de Zomer-
(.f'n van 2012 binnen te halen. De Jong kijkt er-
2tuit om daar te schaatsen. „Ik houd van veel va-
jdf. Elke keer in Heerenveen rijden, dat heb ik wel
v.m. Moskou is nieuw. Dan kom je zaken tegen
mt niet onder controle hebt, die je maar over je
'a' laat komen."
Jin
.rtf)ng mag dan vijf wereldtitels (drie bij de seni-
'6, twee bij de junioren) op zijn naam hebben
ja, voor de Russische beveiliging is hij een ano-
1 persoon. Hij noemt de strenge veiligheids
regelen rond Krylatskoe als een van de zaken
urtop geen invloed kan worden uitgeoefend.
5tou heeft in de afgelopen jaren zijn portie
Diagen wel gehad en laat daarom niets aan het
d over.
^na het EK allround lichtte Peter Kolder, coach
■^ong Oranje al een tipje van de sluier op. Be-
q lecember reden zijn pupillen een wedstrijd op
/loskouse ijs. Buiten hielden gewapende be-
nngsdiensten de wacht. Sven Kramer werd in
"vitacomben pardoes opzij geduwd toen de
'Oemeester met een groot aantal bodyguards
_Jezoek aan het evenement bracht. De Jong
jejet nu met eigen ogen. „We moeten doorde-
ïpoortjes en de bewakers staan zelfs in de
ers. Het is vergelijkbaar met de Olympi-
pelen van Salt Lake City. Ik maakte daar ook
>1 jlijke taferelen mee."
Dj<
aam: Bob de Jong.
Geboren: 13 november 1976 in Leimuiden.
bnplaats: Kudelstaart.
1 gerlijke staat: ongehuwd,
k^pbaan:
94-1996 Jong Oranje,
1-1N96-1998 KNSB Kernploeg,
^8-2000 Spaar Select,
)4100-2002 TVM,
D2-2004 Gewest Zuid-Holland,
04-heden Telfort.
ijst:
derlands kampioen afstanden op de 5 kilo-
i| in 2000 en op de 10 kilometer in 1996,
1999 en 2000.
De schaatser, die afgelopen jaar de ouderlijke wo
ning in Leimuiden verliet om zich zelfstandig te
vestigen in het enkele kilometers verderop gelegen
Kudelstaart, ziet er niet tegenop. „Ik heb het idee
dat ze de stad na de val van het IJzeren Gordijn
weer op de kaart willen zetten. Dat ze vooral de
goede dingen willen laten zien. Het WK allround
kunnen ze goed gebruiken om ook de Internatio
nale Schaats Unie duidelijk te maken waartoe ze
in staat zijn, zodat ze misschien ook een WK
kunstrijden mogen organiseren."
Voor De Jong vormt het allroundtoernooi een uit
daging. Niet alleen sportief, hij kan er ook zijn ver
langen naar variatie bevredigen. De schaatser
heeft het nodig, want sleur komt zijn prestaties
niet ten goede. Daarom voelt hij zich ook zo thuis
in de ploeg van Ingrid Paul. „Haar trainingen zijn
heel compleet en die hoefje niet altijd op het ijs of
op de fiets af te werken. Zij gaat er heel flexibel
mee om. Zo heb ik in december mijn telemarken
meegenomen."
Het zijn ski's die alleen op de neus van de schoen
een binding hebben en die gebruikt worden om,
met behulp van speciale vellen op het glijvlak, een
heuvel te beklimmen. „Dan loop ik gerust met een
hartslag van 170 anderhalf uur bergop. In april
heb ik dat zelfs op een hoogte van drie kilometer
gedaan." Eenmaal boven trekt De Jong de vellen
van de ski's af en glijdt hij naar beneden. „In het
seizoen natuurlijk niet zo hard. De eerste twee da
gen doe ik op de latten geen gekke dingen. Het
duurt altijd even voordat je weer de volledige con
trole hebt. Of ik niet bang ben voor een val? Dat
kan op de fiets ook gebeuren. Als ik in Davos in
een gladde bocht onderuit ga, kom ik veel onge
lukkiger terecht."
De Jong kent Paul al uit zijn juniorentijd. Ze
coachte de Canadezen op het moment dat hij in
1995 en 1996 de wereldtitel allround bij de junio
ren opeiste. „Een paar jaar later zijn we tijdens
een trainingskamp in Italië samen gaan winkelen.
Ik weet het nog, want ik kocht foeilelijke kleding."
De Jong wist wat hij aan Paul had en hoefde daar
om niet lang na te denken toen hij afgelopen jaar
- Derde op het NK allround in 1999.
- Wereldkampioen afstanden in 2001 op de 5 ki
lometer en in 1999 en 2003 op de 10 kilometer.
- Winnaar van het werelbekerklassemen|op de 5
en 10 kilometer in 2004.
- Zilver op de 10 kilometer tijdens de Olympische
Spelen van 1998.
- Wereldkampioen junioren in 1995 en 1996.
Persoonlijke records:
500 meter: 38,31 (Erfurt, 2002),
1500 meter: 1.49,49 (Heerenveen, 2004),
5 kilometer: 6.18,16 (Berlijn, 2004),
10 kilometer: 13.13,81 (Salt Lake City, 2001),
Vierkamp: 156.379 (Heerenveen, 2000).
Adelskalendern: twintigste plaats.
MEKAAR
werd benaderd om met haar ploeg mee te trainen.
Op een contract moest hij nog enige tijd wachten.
DPA wilde zich als sponsor terugtrekken en zolang
er nog geen nieuwe geldschieter voorhanden was,
bleef De Jong in het ongewisse. Tijdens een trai
ningskamp in Calgary kwam in september 2004
het verlossende telefoontje. Telfort wilde zijn
naam aan het team verbinden. „We vlogen elkaar
op de ijsbaan in de armen. De eerste woorden die
Ingrid vervolgens tegen mij zei waren: 'Welkom bij
de ploeg'."
Voor De Jong kwam daarmee een einde aan een
moeilijke tijd. Hij wil het niet vergelijken met het
winnen van een wedstrijd. „Dan werk je zelf heel
hard om de beste te worden. Maar na de toezeg
ging van een sponsor besef je wel dat je weer in
een ploeg zit die gelijkwaardig is aan de concur
rentie. Zeker na de Spelen van Salt Lake City heeft
het aan me gevreten dat ik niet door een commer
cieel team ben benaderd."
De Jong kon in 2002 bij TVM blijven, maar zag
daar vanaf omdat gemaakte afspraken naar zijn
mening niet werden nagekomen. „Soms denk ik
wel eens dat ik toen vreselijk stom ben geweest. Ik
liet geld liggen, maar ben blij dat ik voor mezelf
heb gekozen. Ik heb goede dingen gedaan waar
door ik plezier in het schaatsen had. Bovendien
ben ik door Wim den Eisen prima opgevangen."
Met de steun van lokale sponsors bereidde De
Jong zich in het gewest bij Den Eisen voor op zijn
wedstrijden. Het leverde hem de wereldtitel op de
10 kilometer in Berlijn op. Toch was het confron
terend om de collega's in de mooiste sponsorkle-
dij rond te zien lopen, terwijl De Jong het in die
periode moest doen met een allergaartje.
Onder de warme deken van de Telfort-ploeg slaag
de De Jong er in een van zijn dromen te verwezen
lijken. Hij mag dan tweevoudig oud-wereldkampi
oen allround bij de junioren zijn, deelname aan
een mondiale vierkamp zat er nog niet in. Zijn
voormalige coach Peter Mueller zag in 1999 al een
allrounder in hem, maar hij ging wat verder dan
De Jong wilde gaan. Mueller vond dat de vierkamp
op de eerste plaats moest komen te staan, de
schaatser legde de nadruk op zijn sterke kant: de
lange afstanden. Allrounden bleef in de ogen van
De Jong een bonus. Meestal komt hij op nationaal
niveau tekort omdat ook die door hem verfoeide
500 meter meetelt.
Bij de skate-off, vijftien dagen geleden, telden
slechts de 1500 en 5000 meter mee voor het klas
sement. De Jong hield onder anderen Tom Prin
sen en ploeggenoot Ralf van der Rijst achter zich.
Een wedstrijd met een curieus tintje, omdat zijn
achtervolgers een gelijk puntenaantal noteerden
waardoor met het opgooien van een muntje werd
bepaald wie er reserve is voor het WK. „Waarom
hadden ze die twee niet op dinsdag een 500 meter
en tien kilometer laten rijden. Je moet er toch niet
aan denken dat op deze wijze een WK-plek was
weggegeven. Dan had je een veel bredere discus
sie gehad."
Het toernooi in Moskou past prima in de voorbe
reiding op het WK afstanden in maart, voor De
Jong het belangrijkste toernooi van het jaar. „Ik zou
na de wereldbeker van Baselga van vorig weekeinde
in Italië blijven trainen tot de world-cupfinale in
Heerenveen, maar nu is het programma omge
gooid. Dat maakt niets uit. Tijdens het wereldkam
pioenschap rijd ik vier afstanden. Dan ben je ook
volop bezig, maar het betekent niet dat ik het WK
als trainingswedstrijd beschouw. Ik wil een goede
vierkamp rijden - topacht en als het meezit topzes -
en op de lange afstanden, waar toch mijn kwalitei
ten liggen, een zege boeken."
De Jong beseft dat de concurrentie op zijn discipli
ne steeds groter wordt. „Oystein Grodum rijdt vre
selijk hard. Ik verwacht wat van Chad Hedrick en
ook van Enrico Fabris. Hij'viel op het EK allround
wat tegen, maar zal er volgend jaar tijdens de Spe
len in zijn eigen land wel staan. Vier jaar geleden za
ten zo'n vier man op de vijf kilometer tien seconden
voor de rest. Nu zie je constant dat vijf man stuiver
tje wisselen, terwijl de nummers zes tot en met tien
binnen vijf seconden zitten. Rijd je één langzaam
rondje dan zak je meteen twee plekken."
De Jong denkt dat het een gevolg is van de professio
nalisering van de sport. „Dat was voor het eerst
zichtbaar op de 1500 meter, daarna nam de concur
rentie toe op de 1000 meter en nu zie je het ook op
de vijf kilometer. Daarom vond ik mijn wereldtitel
op die afstand ook mooier dan de zege op de tien.
De concurrentie was heftiger en de vijf kilometer
wordt ook als een aansprekender nummer gezien."
Wat dat betekent voor het olympisch toernooi, vol
gend jaar in Turijn, durft De Jong nog niet te zeggen.
De cijfers spreken voorlopig niet in zijn voordeel. Hij
beleefde in Salt Lake City het dieptepunt van zijn
carrière en in de even jaren toont hij bovendien
meestal niet zijn beste zijde. Zijn wereldtitels ver
overde hij immers in 1999, 2001 en 2003. „Ach, we
zullen volgend jaar wel zien."
M
_jarel van Huis.
4/friaats: Noordwijk.
5 i jaar.
el (Ub: korfbal bij CKV Fluks in Noordwijk.
bij de club betrokken geraakt?
vroegere vereniging, KV Warmond, 25 jaar
rd opgeheven, ben ik overgestapt. Ik woon-
^rdwijk en Fluks was altijd al een heel gezel
ander, de keuze was vanzelfsprekend. Ik
Jog steeds in een team met jong en oud door
Sng het nog kan, blijf ik lekker sporten."
1 allemaal gedaan voor de club?
t de pr-commissie voor contact met spon
sors. Ik train het studententeam en de Cl, ik doe de
veldkeuring, af en toe fluit ik wedstrijden en ik zit in de
onderhoudcommissie. We zijn nu bezig met het op
knappen van het clubhuis. Vroeger heb ik ook nog in
de technische commissie voor de jeugd gezeten."
Hoeveel tijd kost dat allemaal?
„Daar heb ik eigenlijk nog nooit over nagedacht, tot
mijn vrouw laatst zei: 'Hee, ben je daar weer'. Het is
echt leuk werk, nu we aan het verbouwen zijn probeer
ik elk viij uurtje te besteden. Ik train de jeugd twee uur
per week en de senioren ook een paar uur. Gemiddeld
ben ik ongeveer vier uur per week bezig op de club."
Wat is er mooi aan de club?
„We zijn een leuke gezellige vereniging. Het is hier lek
ker sporten met prestatie op een goede manier. Bij
sommige clubs ben je alleen interessant als je goed
bent, maar bij Fluks is dat niet zo. Het is hier echt ge
zellig, jong en oud komt hier aan bod. Nu met de ver
bouwing zijn er veel vrijwilligers, er is zelfs een opa die
helpt. Hier hebben we vooral veel trouwe vrijwilligers,
zoals Esther Hoek en Victor Verloop. Dan mag je je als
club gelukkig prijzen, als je met kleine middelen een
leuke vereniging bent."
Voor Mekaar is een serie over vrijwilligers in de sport. Kandida
ten voor deze rubriek kunnen worden aangemeld bij de sportre
dactie van deze krant via Postbus 54, 2300 AB Leiden, of via e-
mail: sportredactie.ld@hdc.nl
Contrast. Favoriete voor de
wereldtitel allroundschaat-
seti Anni Friesinger, die de bar
van hotel Ukraine betreedt en
zes flessen mineraalwater be
stelt voor consumptie op haar
kamer, terwijl staand achter
haar regerend wereldkampioen
Chad Hedrick een flesje im-
port-Heineken in zijn keelgat
leegstort.
Gelijk heeft ze. Anni is op
schaatsen tot veel in staat. Ze
kan verschrikkelijk diep gaan,
dieper dan menig ander. Ze
heeft al veel gewonnen en zal
nog veel winnen. Ze is een ge
boren kampioen. Maar tegelijk
ook beschikt ze over een fragie
le gezondheid. Ze moet zuinig
zijn op zichzelf.
In hotel Ukraine is dat geen
overbodige luxe.
Dit 28 verdiepingen hoge, im
mense hotel waarin nog een
doorgewinterd padvinder
steeds opnieuw verdwalen zou.
is één van de zeven architecto
nische 'hoogstandjes' die Stalin
aan Moskou heeft nagelaten.
Zelf logeer ik in een kamer
waarin denkelijk Stalin zelf als
laatste vóór mij gebruik ge
maakt heeft van de douche. De
eerste liters water die over mij
werden uitgeworpen waren
van een kleur die je in de uitge
breidste Caran D'ache kleur-
potlodenbox niet aan zult tref
fen.
Anni doet er dus wijs aan dat
zij ten faveure van dorst en
tandenpoetsen een roebeltje ex
tra besteedt: „Ich moet natiir-
lich wel fit bleiben.
Een stralende glimlach liet An
ni achter en weg was ze, uit het
Sodom Gomorra dat een ho
telbar voor de meeste kampioe
nen is. Chad keek haar na en
allicht geïnspireerd door dit
uitzicht hield hij met de allure
van de goochelaar die weet
waar het konijn zich verbergt
nóg zo'n bekend groen flesje
omgekeerd boven zijn tot een
tuit gevormde lippen en maak
te zich - wie het weet mag het
zeggen - misschien ook wel
over van alles en nog wat zor
gen, rrwar niet over de kwali
teit van drinkwater in Moskou.
Water heb ik Chad nog nooit
zien drinken.
In Hamar op een vrijdagavond
in november verbeterde de Te-
xaan zonder zichtbare moeite
het werelduurrecord pilsener
drinken in een laaglandbar, de
dag hierop werd hij vierde op
de 1500 meter. Hij kwam 1 se
conde en 22-hondersten tekort
voor de dagzege. Of de zevende
halve liter van dat uurtje stap
pen de avond ewoor hem in
het laatste rondje van de
schaatsmijt in de weg gezeten
had, luidde de vraag? Chad
haalde zijn schouders op: „Gis
teren is lang geleden.
Hedrick breng je niet gauw van
zijn stuk, wil ik maar zeggen.
Hij kan natuurlijk verslagen
worden; door zijn landgenoot
Shani Davis misschien of,
waarschijnlijker nog door
hemzelf.
In Salt Lake City vergat hij
laatst, op het eerste het beste
kruispunt van zijn 10 kilome
ter, van baan te veranderen.
Omdat zijn Nederlandse coach
Bart Schouten het toch gewenst
achtte dat Hedrick zijn rondjes
draaide, moest de wereldkam
pioen na de wedstrijd alsnog
zijn race rijden. Alleen. Schoor
voetend stemde Hedrick in:
„Okay, maar vlug dan." Vlug?
Zeg dat wel! Dertien minuten,
drie seconden en nog wat. De
derde tijd ooit gereden. Bedenk
hierbij dat terwijl Hedrick in
eenzaamheid zijn 25 rondjes
reed er tegelijkertijd op het bin
nenterrein een voetbalwed
strijd plaatsvond, waarbij de
keeper een bal tot corner
stompte die op een haar na de
rondschaatsende Hedrick on
dersteboven kegelde.
Een week later bond Chad He
drick weer zijn schaatsen on
der, voor een ritje over 3000
meter.
Dit betrof een weddenschap om
een etentje in een steakhouse.
Een talentvolle nogal van zich
zelf overtuigde junior had be
weerd dat hij door njmnand in
te halen was. ook nmP door de
wereldkampioen, als hij een
half rondje voorsprong kreeg.
Omdat elke sponsor, ook de
kleinste, er één is, ging Hedrick
de uitdaging aan.
Het leverde hem de gratis
maaltijd op èn als het geen
wedje was geweest maar een
echte wedstrijd, ook een we
reldrecord.
Dat is Bart Schouten's voor
naamste zorg.
Hedricks kracht is gelijk zijn
zwakte. Zijn races rijdt hij met
de onbevangenheid van een de
butant, in dat stadium bevindt
zich ook zijn spelregelkennis
nog.
Frank Snoeks
