REGIO
De Duitse huisvrouw betaalt de tol
\iebben zin gehad'
cties Dwaze Vaders Kamer eaat indienen
LKW-Maut baart bloemenrijders uit Nederland zorgen
Schoolstrijd: waar gaat de rode loper uit
"•X&
vrijdag 21 januari 2005
NAVRAAG
jders willen scheiden, zijn ze verplicht voor hun kinderen een
rschapsplan op te stellen. Daarin moet de omgang met beide
s geregeld zijn. Dat is de kern van het wetsvoorstel dat minister
Donner bij de Tweede
Dat moet een einde
maken aan de onge
wenste situatie dat
kinderen hun vader niet mogen zien. Navraag bij M. VAN
HJL, echtscheidingsbemiddelaar bij het Leidse advocatenkan-
Iroenendijk en Kloppenburg.
zo'n ouderschapsplan zin?
01 iluut. Een deel van de mensen zoekt al een echtscheidingsbe-
elaar op en heeft dat probleem dus niet. Zij stellen in onder-
iverleg een plan op wie wanneer de kinderen mag zien. Als
3| ien er niet uitkomen, gaan ze procede-
-én van de twee kan dan zeggen: er is
1 om geen omgang te regelen. De rech-
n ze met deze wet verplichten met een
ldelaar zo'n plan te maken."
alleen ouders op bezoek die daar-
kiezen. Krijgt u straks geen on willende
s aan tafel?
s mijn taak om dat als bemiddelaar in
1 banen te leiden. In een vroeg stadium
ter ik boven tafel te krijgen waarom één
e twee dwarsligt. Hoe langer zo'n situa-
lurt, des te groter wordt de verwijdering,
altijd een categorie waarbij het niet
^naar dat aantal moet lager liggen dan
21 1.000 kinderen die het nu treft."
jn meestal moeders die niet willen dat
ren hun vader zien. Waarom doen zij
IJ1, kan allerlei oorzaken hebben. Eerst
èn de ouders met elkaar leren omgaan. Pas daama lukt het
e kinderen. Er zit vaak veel wrok en haat. Een vrouw kan
oor zaken door elkaar halen. Ik probeer blokkades op te hef-
at kost soms een paar së&sies, maar ik zie dat ook als één van
i iken."
!k*> de zogeheten Dwaze Vaders vaker als Batman ofSpider-
p het dak van paleizen en rechtbanken om omgang met
1 inderen te eisen?
:ou best eens afgelopen kunnen zijn. Maar het lijkt erop dat
ies zin hebben gehad. Misschien heeft het de druk op de mi-
opgevoerd. Er moet ook wel iets vreselijks aan de hand zijn
- n kind het recht op zijn vader te ontzeggen. Dan bedoel ik
of mishandeling. Als een kind zijn vader van zijn vierde tot
lende jaar niet ziet, kun je die tijd nooit meer terugdraaien.
bijna erger dan een overleden vader."
foto: ANP
ip*Theo de With
UIT DE ARCHIEVEN
1955, Vrijdag 21 Januari
RDORP - Het behoort tot de goede gewoonten dat men een da-
it naar haar leeftijd vraagt, want dat is voor de dames vaak een
nt. Het was dan ook met enige schroom dat wij naar Leiderdorp
omdat we wisten dat daar een drietal dames de leeftijd van
aar bereikte. Nu is dat niet zo bijzonder, tenminste als die drie
riiet juist een drieling vormen, zoals dat in Leiderdorp het geval
.25 Januari 1905 werd uit het huwelijk van Gezinus Johannes
in en Grietje de Waard een drieling geboren: drie meisjes Wille-
verarda en Gerardina. Erg zwaar waren de meisjes niet bij hun
I e: de oudste - bfemèrTtifj een drieling tenminste van de oudste
breken - woog slechts ruim twee pond, de tweede drie pond en
ste vier pond. Hoe de gewichtsverhoudingen nu liggen hebben
ir niet gevraagd.
mp
Een Nederlandse vrachtwagenchauffeur toont de rekening voor het gebruik van de Duitse Autobahn. Foto: ANP/ Vincent Jannink
Nederlandse vrachtwagenchaffeurs
hebben nauwelijks hinder ondervon
den van de invoering van hettolsys-
teem in Duitsland. Grote files bleven
uit in de eerste dagen na 1 januari, de
begindatum van de LKW-Maut. De
Duitse regering was dan ook enthou
siast over de maatregel die jaarlijks
bijna 3 miljard voor de staatskas moet
opleveren. Er wordt al voorzichtig ge
dacht aan een uitbreiding van de tol
heffing. Dat kan dan worden gezocht
in een verhoging van het tarief (van
124. cent per kilometer naar 15 cent) of
een uitbreiding naar vrachtwagens
die lichter zijn dan 12 ton.
De Rijnsburger Henk Knipscheer is
voorzitter van de Stichting Lijnrij-
ders Belangen. Hij rijdt wekelijks op
Duitsland en heeft dus direct te ma
ken met de gevolgen van de tolhef
fing. Knipscheer beseft dat er weinig
aan te doen is. De Duitse overheid
heeft keihard de centen nodig. Toch
doet hij een beroep op de landelijke
belangenbehartiger van het beroeps-
goederenvervoer, de EVO.
„De EVO zou bij de Europese Unie
in Brussel moeten protesteren tegen
de tolheffing. Zoiets moet groot aan
gepakt worden, anders maak je geen
kans. Als ik met mijn vrachtwagen
daar de vergaderzaal in rijd haal ik
het journaal van acht uur, maar daar
zou ik onze zaak weinig goed mee
doen."
Knipscheer brengt de extra kosten
door de tolheffing in rekening bij
zijn afnemers. „Dat doet elke bloe-
menrijder." Die afnemers brengen
de extra kosten weer in rekening bij
zijn klant: de consument. „Uiteinde
lijk betaalt de gewone Duitse me
vrouw die boodschappen doet de
tolheffing. Dat is geen goede zaak.
Wie telkens meer voor zijn bloemen
moet betalen, koopt vroeg of laat iets
anders. Op den duur voelen wij dat
in Rijnsburg."
Nee, hoe moeilijk het ook is, het tij
moet gekeerd worden. Voor het te
laat is. „Van de week was het nog op
de tv. Duitsland is zo tevreden over
de tolheffing dat ze nu al denken aan
een verhoging van 12,4 cent tot 15
cent.
Zo gaat dat hè? Als je als betaler niets
van je laat horen, wordt het alleen
maar erger. Nu gaat het alleen om
vrachtwagens boven de 12 ton, maar
je kunt erop wachten dat het op ter
mijn voor alle beroepsvervoer gaat
gelden, tot bestelwagentjes aan toe."
Een beroep op de EVO, die de belan
gen van ruim 30.000 verladers, ont
vangers en eigen vervoerders dient,
maakt echter weinig kans van sla
gen. „Wat Duitsland doet, mag
Duitsland doen", is het weinig
hoopgevende begin van H. Slotema,
die zich voor de EVO op de LKW-
Maut geworpen heeft. „Onze leden
vragen ons dan ook niet meer om
deze zaak in Brussel aan te kaarten.
Dat is een gelopen traject. Wel heb
ben we als EVO een bijdrage gele
verd aan het uitstel van de invoering.
Zonder die inspanningen zou de tol
heffing twee jaar geleden al een feit
zijn geweest. Daarmee is het Euro
pese bedrijfsleven bijna 250 miljoen
euro per maand bespaard."
Duitsland heeft het recht om de tol
heffing in te voeren. Dat hebben on
ze Oosterburen ook gedaan, al zijn
zij niet voor 100 procent doof ge
weest voor de protesten uit de om
liggende landen. „De regeling is wat
afgezwakt. Oorspronkelijk lag de
hoogte van de tol op 15 cent per ki
lometer. Precies: de hoogte die deze
week weer in de media is versche
nen. Van die 15 cent, die per jaar een
opbrengst van 3,4 miljard genereert,
zou dan een gedeelte, 600 miljoen
euro, teruggegeven worden aan de
eigen vervoerders. Tegen dat plan is
Europa met succes in het verweer
gekomen."
Toch hangt die maatregel nog steeds
in de lucht. ,,Alleen
heeft Duitsland te horen gekregen
dat het dat niet vóór 1 januari 2006
mag doen. Inderdaad, een schrale
troost."
Op zich is de EVO niet tegen het
principe van de tolheffing. Als de op
brengst maar, hoe dan ook, ten goe
de zou komen aan het vervoer. „Bij
voorbeeld zoals de Fransen hebben
gedaan. Ook daar wordt tol geheven,
maar daar werd de opbrengst ge
bruikt voor de aanleg van nieuwe
wegen. De oude wegen bleven be
staan en vervoerders,of eigenlijk alle
weggebruikers, kregen dus de keuze
om een alternatieve route te nemen.
In Duitsland is dat niet het geval. Er
gaat dan wel een gedeelte van de op
brengst naar het wegennet, maar dat
betreft het bestaande wegennet. Een
groot deel vloeit rechtstreeks de
staatskas in en daar is het de Duitse
regering vanaf het begin waarschijn
lijk om te doen geweest."
De EVO richt zich nu op het voorko
men van verscherping van de LKW-
Maut en op de uitvoerbaarheid.
„Vroeg of laat gaan meer landen de
tol invoeren, want als Duitsland het
doet, waarom zouden andere landen
dan achterblijven? Het is te hopen
dat er dan wel een eenheid in het
technische systeem komt, want je
moet er niet aan denken dat een
chauffeur twaalf verschillende
tolkastjes in zijn auto moet installe
ren. Verder houden we in de gaten
dat de tol beperkt blijft tot vrachtwa
gens boven de 12 ton. De Europese
regelgeving staat niet toe dat er tol
wordt geheven voor lichtere wagens,
maar gebleken is dat je als belangen
behartiger altijd de vinger op de pols
moet houden."
Zo lang de tolheffing beperkt blijft
tot 12-tonplussers, is er voor de
vrachtrijders wellicht een oplossing.
Die oplossing kunnen ze vinden in
Katwijk, bij Kees Mulder Carrosse-
riefabriek. Dat bedrijf is gespeciali
seerd in vernieuwing en ontwikke
ling van vrachtwagens. Niels Muidér
is verkoopleider in de onderneming
die zijn grootvader ooit begon: „Wij
zagen de tolheffing al jaren aanko
men, dus zijn we in ons bedrijf op
zoek gegaan naar mogelijkheden om
vrachtwagens te maken die, inclusief
lading, onder de 12 ton blijven."
Lege vrachtwagens, geschikt voor de
bloemenrijderij, zijn tussen de 12 en
13 ton. De lading is doorgaans zo'n 4
ton. „Onze nieuwe vrachtwagen is
een slagje kleiner. Exclusief lading
weegt hij 8 ton. Dan zit je al met al
net onder de grens voor de tol. Het is
een wagen die we specifiek op de
bloemenrijder hebben gemaakt."
Mulder heeft die vrachtwagens kun
nen verlichten door 'slimmer' mate
riaal te gebruiken en waar dat kon
metaal te vervangen door kunststof.
„Verder is de cabine een slagje klei
ner, met iets minder luxe, ruimte en
comfort. Die keuze leggen we bij de
bloemenrijders, die soms dagen
achter elkaar in de cabine verblijven.
Verder heb je met een lichtere wa
gen ook minder verbruik en lagere
onderhouds- en reparatiekosten.
Maar nogmaals, de keuze is aan de
ondernemer."
Gerard Baas
TUSSEN PEN EN PAN
Mijn leven is niet saai. Vijf
kinderen (Fré, Marc, Sam,
Fleur, Olivier) in de leeftijd
van 13 tot 24 jaar en mijn
man (Theo) zorgen voor
veel leven in de brouwerij.
Vier dagen in de week ga
ik naar de redactie van de
ze krant. Of ik trek op
zoek naar nieuws en ach
tergrondverhalen de regio
in. Een ingewikkeld be
staan? In 'Tussen pen en
pan' bericht ik er wekelijks
over.
„Ik ben zo blij met mijn
kinderen, vooral met de
schoolkeuze die ze zelf -
en wij een beetje - alle
vijf hebben gemaakt."
Met dit overdreven state
ment probeer ik even bo
ven al het gehakketak uit
te komen. Er is een
schoolstrijd gaande in
ons gezin. Wie zit en wie
heeft op de leukste
school in Leiden geze
ten?
Olivier helpt mee met de
voorlichting voor toe
komstige brugklasleerlin
gen op zijn school. De
dagen dat de rode loper
uit moet op de middel
bare scholen om nieuwe
leerlingen binnen te ha
len zijn weer begonnen.
Olivier is enthousiast. Hij
heeft het naar zijn zin op
het Da Vinci College. Hij
kan daar best iets zinnigs
over zeggen. Sam knijpt
hem af. Die zit in zijn ac
tivistische fase en legt
haarfijn uit dat voor zo'n
dag alle leuke positieve
kinderen worden opge
trommeld. „Daar hebben
ouders niets aan. Ik zou
er niet in trappen. Zet
daar maar eens een brul
lend bruggertje neer en
iedereen loopt weg." Oli
vier venijnig: „Volgens
mij was jij dat brullende
bruggertje op het Bona-
ventura. Ze hebben nog
spijt dat ze jou hebben
aangenomen."
„Heren, kan het iets min
der? Ik ben Fré, diploma
Stedelijk Gym, diploma
Academie voor Lichame
lijke Oefening. Ik zie dat
Olivier het boek 'Paolo,
Leonardo da Vinci's leer
ling' aan het lezen is. Dat
heeft mijn oude geschie
denisleraar Hans Ulrich
geschreven. Een briljant
man en hier zit een bril
jante vrouw. Zijn er nog
vragen?" Fleur snuift. Ze
herinnert haar zus aan
haar steeds net overgaan
en het moeilijke eindexa
men. „Jij behoorde toch
niet tot de top-top van de
school." „Erger nog",
zegt Fré nog steeds uit
dagend. „Ik hoorde niet
tot de top en zelfs niet tot
de subtop. Ik zat daar net
onder. Hard werken,
daar gaat het om." Theo
en ik zeggen niets. Die
mentorgesprekken heb
ben we verdrongen.
Fleur zit op de Vrije
School, afdeling havo. Ze
gedijt daar door een an
dere aanpak. Elke dag
begint met anderhalf uur
hoofdonderwijs, daama
volgt een normaal roos
ter. In een periode van
zes weken wordt in dat
hoofdonderwijs diep op
een vak ingegaan. Per pe
riode is er steeds weer
een nieuw hoofdvak. Na
een periode wiskunde
heeft Fleur nu zes weken
kunstbeschouwing.
Thuis werkt ze in een
speciaal schrift steeds
haar aantekeningen uit.
Ze moet er tekeningen bij
maken. Prachtig. Ze ver
geet af en toe te leren,
maar daarvoor zijn wij
ouders er gelukkig.
Voor Sam zou die school
niets zijn. Hij vindt die
methode te omslachtig.
Hij zit inmiddels in 5 vwo
op het Bona aan de Ma-
riënpoelstraat. Ik maak
me steeds minder onge
rust. Hij is op weg naar
volwassenheid. De
school steunt hem daar
in. In de Tweede Fase
worden de leerlingen los
gelaten, maar ook op de
huid gezeten om te pres
teren. Die balans zit op
dit moment goed. Is wel
eens anders geweest en
dan zaten wij ouders na
tuurlijk weer op school.
Marc is en was bijzonder
op het gebied van kennis
vergaren. Hij ging met
plezier naar school, maar
niet om te leren. Visser 't
Hooft Lyceum in het Lei-
derdorpse was voor hem
de juiste keus. De lijnen
waren kort. Zo bleven
Theo en ik goed op de
hoogte van zijn daden en
konden wij direct in actie
komen. Dat gebeurde
meer dan ons lief was.
Tot onze vreugde, maar
ook verbazing haalde hij
de mavo (nu vmbo-T) in
één keer. Toch meer op
gestoken dan wij dach
ten. Knap van Marc of
van de school? We zijn er
nog steeds niet uit.
Olivier speelt gitaar en
leert. Dat doet hij op het
Da Vinci in de speciale
kunstklas. Eén ding valt
ons op: de jongste leert
plannen in de brugklas.
Beter dan al onze andere
kinderen ooit hebben ge
daan. Hij overziet zijn
werk, gaat geconcen
treerd aan de slag, terwijl
hij in onor ogen toch
chaotiscn kan zijn. Dus
zijn wij tot op heden blij
met deze keus.
Een school kiezen: het
lijkt gemakkelijk, maar
het is verdomde moeilijk.
Geen school is eigenlijk
goed genoeg voor mijn
fantastische kinderen.
Geen school heeft alleen
maar topdocenten, geen
school overziet zijn eigen
onderwijs helemaal.
Theo en ik hebben alle
bolwerken heel wat ke
ren van binnen gezien m
zijn er nog lang niet mee
klaar. Toch neem ik na
elk gesprek mijn hoedje
af. Wat een taak: onze
kinderen iets bijbrengen.
En dan die vreselijke ou
ders.
Saskia Stoelinga
Reageren?
s.c.m.stoelingat*hdc.nl
*1980, maandag 21 januari
- Datje behalve gewoon schaatsen en wedstrijden rijden ook
iajigsteken op het ijs, is nog niet zo bekend. Toch deden er za-
'P de ijsbaan aan de Hoge Rijndijk 17 paren mee aan een ring-
Istrijd op het ijs, georganiseerd door de ijsvereniging Rijn-
je Morsweg. Foto: archief Leidsch Dagblad'
in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na
Tg 2,50 (afdruk van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op gironummer
.n.v. HDC Media b.v., Postbus 2, 1800 AA Alkmaar, onder vermelding van
.JDagblad, ANNO d.d.(datum van plaatsing) of door contante betaling aan
"le van het Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto
binnen drie weken thuisgestuurd.
COLOFON
Leidsch Dagblad
worden verzonden geldt een toeslag van €0,50
aan portokosten per verschijndag
Voor zaterdagabonnementen geldt €0,60 per
zaterdag.
GEEN KRANT ONTVANGEN?
Voor nabezorging. 0800-1711 (gratis).
Mobiel: 072 - 5196800
ma t/m vr: 07.30-17.00 uur; za: 08 00-13 00 uur
(als op zaterdag voor 12.00 uur wordt gebeld,
wordt de krant dezelfde dag nabezorgd Wie
tussen 12 00 en 13.00 uur belt. ontvangt de
krant op maandag.)
OPZEGGEN
Opzeggen van abonnementen: uitsluitend
schriftelijk, uiterlijk één maand voor afloop van
de abonnementsperiode, t.a.v. afdeling
lezersservice, postbus 2,1800 AA Alkmaar.
Voor leveringsvoorwaarden abonnementen zie
www.leidschdagblad.nl of KvK-nummer
37014187
AUTEURSRECHTEN
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Media BV
c.q. de betreffende auteur
HDC Media BV, 2004
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen
HDC Media BV is belast met de verwerking van
gegevens van abonnees van dit dagblad. Deze
gegevens kunnen tevens worden gebruikt om
gerichte informatie over voordeelaanbieding
en te geven, zowel door onszelf als door
derden. Heeft u hier bezwaar tegen, dan kunt
u dat laten weten aan HDC Media BV, Afdeling
Lezersservice, postbus 2,1800 AA Alkmaar.
t9f
irectie: T Klein en H de Wit
mail: directie.hdcuz@hdc.nl
ifdredactle: Jan Geert Majoor,
Adriaan Brandenburg
l-mail: redactie ld@hdc.nl
il (gratis)
I-S196800
"EN
'ling (acceptgiro)
}UJ (alleen aut. ine)
p/j €216,90
ons een machtiging verstrekken
iatisch afschrijven van het
GritS®eld ontvan8en «°.SO korting
C PER POST
^ementen die per post (binnenland)
1T00R
Jtraat 82, Leiden, tel. 071-5 356 356
Postbus 54,2300 AB Lelden
jstijden van de receptie zijn:
'Ot ot en met donderdag
16.30 uur
an i 08.30 -12.30 uur
iss
?eh *071-5356415
h(ifax 071-5356 325
chten fax 023-5150 567
IVIC
gelJTIEVERKOOP
goed: 023-5150 543
in 1 075-681 3677
61 hilhandel: 071-5 356 300
reaus kunnen contact opnemen
1813636
